JIMMY BROWN ALS WIELRENNER
Tactische en brutale Cordang raasde van
Aartsen voorbij in 350 cc-klasse!
Maar oude crack herstelde zich in
de zwaarste klasse
Rappe Blauw-Witters verrasten de
KNVB-ers uit de Noordkop
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
Laatste motor wedstrijden in Alkmaar
I (Van een eigen verslaggever).
Piet van Aartsen kijkt strak voor zich uit en hij is zo tot het uiterste
gespannen aan de start gekomen, dathij niet meer hoort wat zijn jonge
helper tegen hem zegt.
Hij trekt de helm wat vaster op zijn hoofd, hij laat zijn stofbril over
de ogen zakken, grijpt het stuur s'a^t wijdbeens over zijn motox en wat
hem betreft kunnen de linten omhoog gaan. En zo denkt de rijder naast
hem. Cordang. er ook over. De Limburger heeft een rode lap voor zijn
neus gebonden, hij staat voorover gebogen en gaat nu vliegensvlug op
het zadel zitten, want de starter heef een teken gegeven.
Daar schieten ze weg, ze geven vol gas en razen nu al door de eerste
bocht het publiek is opgewonden, want het weet, dat deze rit één van
de spannendste van deze Alkmaarse motorwedstrijden zal worden. De
strijd tussen de oude crack Piet van Aaresen en zijn jonge rivaal Cordang'
volgde stil deze adembenemende rit,
Propaganda voor de
motorsport
En die strijd tussen hen is fel ge
weest, spannend tot de laatste me'ers,
een strijd, die het duizen-koppige pu
bliek tot enthousiasme opzweepte *n
het na afloop deed zeggen, dat deze
laatste wedstrijden op de Alkmaarse
baan toch wel tot de mooiste van het
seizoen gerekend konden worden.
De races zijn ook zeer sportief ver
lopen. wanklanken zijn niet gehoord,
de organisatie was weer uitstekenden
dit alles is propaganda voor de mo
torsport èn voor Alcmaria V.V.V., die
deze wedstrijden heeft voorbereid.
DE BESLISSING.
We zeiden reeds, dat Piet van Aart
sen „geladen" aan de start verscheen
Welnu, dat was te begrijpen, want in
de tweede manche van de 350 cc. was
de Amsterdamse favoriet door de Lim
burger Cordang geslagen. En hoe! Het
publiek was er nog een beetje stil
van. Deze rit, de derde manche van
de 350 cc. moest de beslissing bren
gen.
De start was uitstekend. Cordang,
nummer 47. op Norton, lag vóór in
de eerste bocht, Piet van Aartsen,
nummer 25, op Matchless, raasde vlak
achter hem aan.
Op het rechte eind bleef Cordang
nog voor, doch bij de derde bocht
liep van Aartsen in. Zijn bochtenwerk
is uitstekend, hij schoof er door. over
zijn tegenstander heeri, hij kwam er
naast, zou hij. nee, Cordang haalde
nu alles uit zijn Norton, boog over
het stuur., nam de bocht haarscherp
en sloeg de aanval af.
Zo ging het nu steeds, de ionge
Limburger iakkerde zo- brutaal door
de baan, sneed- zo weergaloos door
de bochten, dat Piet van Aartsen niet
voorbij hem kon komen. Aanval op
aanval werd door Cordang afgeweerd,
dan liep hij iets uit, dan verloor hij
terrein, doch als eerste suisde hij ten
slotte door de finish Zijn ere-ronde
werd een triomftocht. De jonge Lim
burger had op slag ieders sympathie.
WEER DE BAAS!
Piet van Aartsen kon revanche ne
men. In de senioren 350 cc. was er
nog een goede kans om te zeggen:
„Kijk eens mannetje, zo juist is het
een vergissing van m.e geweest". Ja,
dat wisten we allemaal. Cordang zou
het in deze lange baanwedstrijd. over
zes ronden, zwaar te verduren krijgen.
Want daar ging Piet van Aartsen er
immers al vandoor? Hij nam de boch
ten feilloos, verkreeg 15 meter voor
sprong en Cordang kwam er nog niet
aar te pas. In het Sportpark daver
den alleen de motoren, het publiek
ja, daar klonk nu toch een oorverdo
vend gejui' h, Cordang schoot in de
voorlaatste ronde enige meters naar
voren, warempel, hij ging van Aart
sen voorbij! Daar denderden zij de
laatste ronde in, de sintels spoten bij
de bochten in de lucht, van Aartsen
ondernam nog een verwoede aanval
doch werd resoluut afgewezen, Cor
dang was hem weer de baas.
Piet van Aartsen nam zijn neder
laag sportief, met z'n tweeën maakten
zij het ere-rondje.
TOCH BEWEES HIJ
ZIJN KLASSE.
Denk nu niet, dat Piet van Aartsen
heeft afgedaan. Vele malen heeft hij
deze middag zijn klasse bewezen en
de renners zijn wil opgelegd.
In de senioren 500 cc. won hij twee
manches (op Eysink) op overtuigende
wijze en in de derde eindigde hij
als eerste, vlak voor Jaap Isbers, die
hem het vuur na aan de schenen had
gelegd.
Dick de Geus uit Alkmaar reeu
een goede wedstrijd, doch kon de
derde plaats van de tweede manche
niet behouden en kwam tenslotte als
vierde in het eind-klaésement.
Tinus Metselaar had pech met zijn
nieuwe Jap en kon op de geleende
motor van de Engelse, speedway-rij
der Carpenter, die hier aanwezig was,
niet veel uitrichten. Dat wa£ jammer,
want de jonge Limmer wordt een
duivels-goed rijder.
EEN WAARDIG SLOT.
In de lange baan, senioren 500 cc.
zag het er naar uit, dat Jaap Iesberts
er in zou slagen van Aartsen te klop
pen. Deze ging hem in de bocht ten
slotte zo ontzettend hard voorbij en
nam met enorme snelheid zo'n voor
sprong, dat hij onbedreigd als eerste
door de finish vloog
En dit was een waardig slot van de
prachtige motorweds-rijden, de laat-
sten in Alkmaar, van dit seizoen.
De uitslagen luidden:
JUNIOREN 250 c.c. 4 baanronden,
tijd 3e manche, 1 H. Stentel 2 min.
16 sec.; 2 W. Peters 2 m. 20 sec.; 3
G. Verbrugge 2 m 26.8 sec.
JUNIOREN 350 c.c. tijd 3e manche,
1 A. Siewertsen 2 m. 7.8 sec.; 2 E.
Houweling 2 m 9 sec.; 3 L Rondema
2 m. 11.4 sec.
SENIOREN 350 c.c. tijd v. 3e man
che, 1 P. Cordang (Norton) 1 m. 50.6
sec.; 2 P. v. Aartsen (Matchless) 1 m.
50.9 sec,; 3 P. Boef.
JUNIOREN 500 c.c. W. Peters (Rud-
ge) 2 H. Tuys (Rudge) en 3 E. Hou
weling (Husqvarna).
SENIOREN 500 c.c. (tijd v. 3e man
che) 1 P. v. Aartsen (Eysink) 1 m
49 sec.; 2 G. v. Dijk (Eysink) 1 m
51.4 sec.; 3 J. Iesberts (Triumph) 1 m.
49.1 sec.; 4 D. de Geus (Jap) 1 m.
51.8 sec.
SENIOREN 350 c.c. Lange baan Ze
ronden. 1 P. Cordang (Norton) 2 m
42.7 sec.; 2 P. v. Aartsen (Matchless'
2 m. 435 sec.; 3 P. Boef.
3 D. de Geus (Jap) 2 m. 47.2 sec.
SENIOREN 500 c.c. Lange baan. 1
P. v. Aartsen (Eysink) 2 m. 41 sec.;
2 J. Iesberts (Triumph) 2 m. 46 sec
EXTRA WEDSTRIJD. 1 P. v. Aart
sen 1 m. 50 sec.; 2 D. de Geus 1 m.
52.1 sec.; 3 J. Bosman 1 m. 68.2 sec.
Janus Joppe vertelde Jimmy pre
cïes. wat hij te doen had en te laten
had en hij hield hem met ernst voor
dat hij niet zelfzuchtig mocht zijn
in de koers. De jongenvan Janus
Joppe, (zeiie) vormdeu een ploeg JimmyBij elkaar blijven en dan
trouwe kameraden en het deed er je maats zoveel mogelijk helpen,
eigenlijk niet toe wie er won als het Eendracht maakt macht. En denk
er maar een van hen was, die als aan de prijzen!
eerste eindigde. Dus goed begrepen
Achterstand van 3—0 en 4—1 was niet
in te lopen: het werd 4-3
Van onze sportredacteur.
Van de klein 2000 toeschouwers, die Zaterdagavond verenigd waren
rond de fraaie grasmat op het Scha gen-terrein zullen er vast niet velen
geweest zqn, die gedacht hebben, dat de Blauw-Wit.combinatie er in zou
slagen Heerenveen op waardige wijze te vervangen. Zij en om eer
lijk te zijn ook wij zijn bedrogen uitgekomen. Want Blauw-Wit bracht
een pittige, rappe jonge ploeg in 't veld met een prima verdediging, een
fraai opbouwende halflinie en een voorhoede, die liet zien hoe men doel
punten pleegt te maken en aanvallen moet afwerken. In tegenstelling tot
de KNVB-ploeg die de juiste maat tot 20 minuten voor tijd maar niet
kon vinden, beduidend slechter plaatste en weer eens bewees, dat gecom
bineerde elftallen feitelijk van tevoren een oefenwedstrijd dienen te spelen
In no-time: 0—3
't Begon direct al, na enkele mi-,
nuten. Lakenberg, de stevige ex-NEC-
er, kreeg de bal voor z'n voeten, deed
enkele stappen en vuurde een kogel
af, waarbij doelman Kramer (Alkm.
Boys) het nare gevoel moet hebben
gehad, dat hij alleen maar iets zag
flitsen. Overigens maakte dit fraaie
schot iets goed, want Lakenberg kréég
de bal in buitenspelpositie. De in
feestelijk oranje gestoken vertegen
woordigers van de Noordkop beant
woordden dit onverwachte doelpunt
met een serie goede aanvallen, die
vooralsnog niet gevaarlijk konden
worden. Nee, aan de andere kant ging
het beter. Een corner van Voorde
wind daalde in het doelgebied, werd
onvoldoende weggewerkt door Krameq
en Van Dijk drukte met een flinke
kogel de bal opnieuw in de touwen.
Dat was nog niet genoeg en een
identieke corner van de Biauw-Wit-
rechtsbuiten gaf tenslotte Wildschut
een kans, die hij niet voorbij liet gaan.
Dat waren drie kansen en drie doel
punten, hetgeen de Oranjehemden al
te bar werd. Maassen met verre trap
pen, Tromp (DTS) met resultaten le
verend zwoegen, de kleine Schagen-
half Kater en Godvliet(Alcmariaf
konden het tij doen keren, al dient
men te bedenken, dar B.W. na deze
vlotte doelpuntenserie zich bepaalde
tot wat rustiger voetbal Kort voor
de rust had De Buyzer eindelijk sur
ces. Naar onze smaak was er iets van
buitenspel aan. maar z'n lage schui
ver was voor Vink nhoudbaar '-3>.
Noordkopherstel
De Noordkop begon na de "isr di
rect goed, doch na ca 10 min, liet
B. W. even zien. dat hel er nog was.
Vier, vijf felle aanvallen kon u r; ge
keerd worden, doch toen switchte La
kenberg helemaal naar rechts, schud
de enkele Noordkoppers van zich af
en Van Dijk kogelde zijn harde voor
zet van vlakbij langs Kramer.
Vieréén. Er scheengeen vuiltje
aan de lucht voor de hoofdstedelin
gen en vermoedelijk daardoor konden
de oranje-elf wat in de aanval ko
men. Ze probeerden het op alle ma
nieren, doch doelman Vink (een jon
ge knaap met aanleg!) bleef succes
sen in de wet, staan. Kort nadat de
lampen gingen branden echter kreeg
de Buyzer de bal voor z'n voeren,
passeerde een tegenstander en z'n
schot bleek feilloos (42). Nog bleef
B.W. het vrij rustig aandoen en eerst
kort voor tijd werd de goede verde.
diging wat verontrust. Mos van Scha-
gen verving in deze periode de ge
blesseerde van Daa.en van HRC en
bracht nieuw vuur in de gelederen.
Hij was het, die Schmid* de bal voor
de schoenen bracht en de kogel van
de Alcmariaan vloog volmaakt on
houdbaar hoog langs Vink. Nog even
zétte de Noordkop aan, al werden
evenal? de gehele tweede helft de aan
vallen steeds afgewisseld met buiten
gewoon rappe uitvallen van de kleine
B. W.-rechtsbuiten Voordewind en mid
voor Lakenberg. 't Bleef 43 en dat
was zeker niet onverdiend
We hebben hierboven reeds gewe
zen op de kwaliteit van de ploegen.
In het KNVB-elftal waren géén uit
blinkers en géén zeer zwakke punten.
Waar het aan ontbrak was team
verband. Dat had B.W. wél.
Communisten waren afwezig
Vijf leden der Staten-Generaal maak
ten de zitting in de Nieuwe Kerk niet
mede. Hieronder waren vier commu
nistische leden. Van de zijde van het
hoofdbestuur der CPN deelde men me
de. dat dit het gevolg was van het
feit dat:
de heer Groot met vacantie,
de heer Wagenaar wegens gezond
heidsredenen buiten verblijf houdt,
de heer Stokvis buitenlands is in-
verband met een internationaal juris
tencongres en de heer Hermans even
eens buiten de stad vertoefde.
Er is geen sprake van een demon-
sratïe. De afwezigheid van deze he
ren is louter het gevolg van omstan
digheden, aldus de mededeling.
NOORD .SCHARWOUDE, 4 SEPT. '48
80000 kg. aardappelen: Eerstelingen
6.306.70, Eigenheimers 5.50—6.20,
Blauwe Eigenheimers 6507.20, Be
velanders 5.306, Bintjes 66.40, IJsel-
ster 6.806.90, Koopmans Blauwe 6.90
7.20, 30000 kg rode kool 6—9.70
2600 kg. gele kool 9—10.40, 47000 kg.
witte kool 55.60, 1600 kg. groene
kool 16.5018.30, 2600 kg. uien 5 70
8.90. 9000 kg. biet I 6. II 4.50. III 3,
27000 kg slabonon 3349.
WOENSDAG 8 SEPTEMBER 1948
Hiversum I 301 m 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram.muziek;
7.45 Een woord voor de dag; 9.00
concert, 9.30 Morgendienst; 11.00
Vioolrecital; 11.30 Gram.muziek; 12.00
Amatitrio; 12.33 Ensemble Euphonia
13.00 Nieuws; 13.15 Mandolinata; 1345
De vijf Zakapara's; 14.00 Zangrecital;
14.30 Plantenpraatje; 15.00 Potpourri's
15.30 Metropole orkest; 18.00 Ned.
Herv. kerkkoor; 18.30 Ned. Strijd
krachten; 19.00 Nieuws; 19.30 Lon
dens symphonie orkest vanuit Lon
den; 21.20 Busch strijkorkest; 21.45
Populaire orgelbespeling; 22.15 Ned
Kamerkoor; 23.00 Nieuws.
Hilversum H 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram.muziek;
8,50 Voor de huisvrouw; 9.00 Werken
van Brahms en Schubert; 10.00 Mor
genwijding; 10.20 Voor de vrouw; 11.00
Populair programma; 12.00 Malando
speelt; 12.38 May Dale, zang; 13.00
Nieuws; 13.20 Johan Jong, orgel; 14.00
Gesproken portretten; 14.15 Werken
van Bach en Handel; 15.00 Jane Eyre.
hoorspel; 15.30 De Regenboog. 16.00
De Roodborstjes; 16.15 Het stond in
de krant; 17.15 Ensemble Vincer.tino;
18.00 Nieuws; 18.30 RVU cursus; 19.30
Vijftig jaar democratisch socialisme;
19.30 Voor de jeugd; 19.45 Lezen in
de Bijbel; 20.0C Nieuws; 20.15 The
Ramblers; 20.50 De jonge Fliereflui
ters; 21.15 Het sprookje van de kan
toorbediende, hoorspel; 22.00 Radio
Philharmonisch orkest; 23.00 Nieuws
Zaterdag 4 September 1948 om 12 uur precies verschenen Wilhelmina,
nu prinses der Nederlanden, en Juliana de nieuwe Koningin der Neder
landen, op het balcon van het Paleis op de Dam om de bevolking van Ne
derland mededeling te doen van de troonswisseling.
Prinses Wilhelmina brengt aan het einde van haar rede een „Lane leve
Koningin Juliana" uit op de nieuwe koningin.
FEUILLETON
Spannend verhaat
EDGAR WALLACE -
„Zij brachten mij ergens heen op een dorp," zei hij,
maar u weet, dat ik niet gek was, Mr. Milburgh. Je
bent een geestelijke, zo?" Hij knikte heel verstandig en
Vroeg toen plotseling onstuimig: „foeeft hij je geeste
lijke gemaakt? Hij kon wonderlijke dingen doen, lie
Mr, Lyne, niet waar? Heb jij over hem gepreekt, toen
zij hem begroeven in die kleine kelder op 'Ighgate? Ik
heb het gezien ik ga er iedere dag heen, Mr Mil
burgh," zei Sam. „Ik vond het bij toeval. Er zijn twee
deurtjes, die net open gaan als kerkdeuren."
Mr. Milburgh slaakte een diepe zucht. Natuurlijk her_
innerde hij het zich nu. Sam Stay was naar een krank
zinnigengesticht gebracht en hij was zich vaag bewust
Van het feit-, dat de man ontsnapt was. Het was geen
prettige gewaarwording om te praten met een ontsnapte
krankzinnige. Maar het kon toch wel zijn nut hebben.
Mr. Milburgh was iemand, die geen enkele gelegenheid
liet voorbijgaan. Hoe kan ik hier mijn voordeel mee
doen, vroeg hij zich af? Weer zorgde Sam Stay voor
de aanwn-5**4
„Ik ga met die meid afrekenen Hij hield op en
sloot zijn lippen vast opeen, terwijl hij Milburgh met
een listig glimlachje aankeek. „Ik heb niets gezegd, is
het wel?" vroeg hij met een zonderling keelgeluid. „Ik
heb niets gezegd, dat mij zou kunnen verraden, is het
niet?"
„Neen, mijn vriend," zei Mr. Milburgh. nog altijd in
de rol van de welwillende geestelijke. „Over welk
meisje heb je het?"
Ovre het gelaat van Sam Stay gleed een kwaadaardig
lachje.
„Er is maar één meisje," zei hij tussen zijn tanden,
„en ik zal haar krijgen. Ik zal met haar afrekenen! Ik
heb hier iets hij voelde in zijn zak op een vage,
doelloze wijze. „Ik dacht, dat ik het had, ik het het
al zo lang meegedragen; maar ik moet het ergens
hebben, ik weet, dat ik het heb!"
„Dus je haat Miss Rider, is het niet?" vroeg Mil
burgh.
„Haar haten!"
Het kereltje gilde deze woorden bijna, terwijl zijn ge
laat donkerrood werd, de ogen uit zijn hoofd puilden
en zijn beide handen krampachtig vertrokken werden.
„Ik dacht, dat ik haar gisteravond vermoord had,"
begon hij en hield weer op.
Deze woorden hadden geen betekenis voor Mr, Mil
burgh, daar hij die dag nog geen couranten had
gezien.
„Luister," vervolgde Sam. „Heb je ooit iemand lief
gehad?"
Mr. Milburgh zei niets. Voor hem betekende Odette
Rider niets, maar de vrouw, die Odette Rider moeder
noemde en die zijn echtgenote was, vertegenwoordigde
voor hem het enige gevoel van zijn leven.
„Ja, ik geloof het wel," zei hij na een pauze.
„Waarom?"
„Wel, dan weet je. wat ik voel, is het niet?" zei Sam
Stay schor.
„Je weet, hoe ik dat mens wil betaald zetten wat ze
deed. Zij verleidde hem verleidde hem o, mijn
God!" Hij begroef zijn gelaat in zijn handen en zwaaide
heen en weer.
Mr. Milburgh keek enigszins angstig rond. Er was
niemand te zien.
Odette zou de voornaamste getuige zijn tegen hem
en deze man haatte haar. Hij had weinig reden om
haar lief te hebben. Zij was de enige getuige, die tegen
hem kon optreden, nu hij de documenten had ver
nietigd, die zijn misdaad bewezen. Wat konden ze tegen
hem inbrengen als zij hem op het beklaagdenbankje
van Old Bailey zetten, wanneer Odette Rider niet ver
scheen om tegen hem te getuigen?
Hij overlegde koelbloedig de zaak, evenals een koop
man een handelszaak overlegt, die men hem voorstelt.
Hij had gehoord, dat Odette Rider in Londen in .een
kliniek was, als gevolg van een reeks wonderlijke om
standigheden.
Hij had die morgen Lynes Magazijn opgebeld om te
informeren of er naar hem was gevraagd en had van
zijn eerste bediende gehoord, dat een pakket toilet
artikelen verzonden had moeten worden naar dat adres
ten behoeve van Miss Rider.
Het had hem verwonderd, wat de oorzaak was vaB
deze inzinking en hij was tot het besluit gekomen, dat
dit het gevolg moest zijn van de inspanning, die het
meisje had ondergaan gedurende het merkwaardige ge
sprek, dat zij en hij de nacht tevoren in Hertford met
Tarling hadden gehad.
„Veronderstel, dat je Miss Rider ontmoet?" zei hij.
„Wat zou je dan kunnen doen?"
Sam Stay liet grijnzend zijn tanden zien.
„Wel, hoe het zij, je zult haar vooreerst wel niet
zien. Zij ligt in een kliniek," zei Milburgh, „en die
kliniek," vervolgde hij vastberaden, is Cavendish
Place 304."
„Cavendish Place 304," herhaalde Sam. „Dat is vlak
bij Regent Street, nietwaar?"
„Ik weet niet waar het is," zei Mr. Milburgh. „Zij ia
Cavendish Place 304, zodat je haar zeer waarschijnlijk
de eerste tijd niet zult ontmoeten."
Hij stond op en hij zag. dat de man van top tot teen
beefde, als iemand, die een heftige koortsaanval heeft.
„Cavendish Place 304", herhaalde hij en zonder iets
meer te zeggen, keerde hij Mr. Milburgh de rug toe en
sloop weg. Dit eerbiedwaardige heerschap keek hem na,
schudde het hoofd, stond toen ook op, keerde zich om
en wandelde weg in tegenovergestelde richting. Het was
even gemakkelijk om aan het Waterloo-station een kaar_
tje te nemen naar het Vasteland als te Charing Croass.
In vele opzichten was het nog veiliger.
(Woi-dt vervolgd).
