Jubilerende wethouder Tromp gehuldigd i Haar geluksdroom Een kort verhaal van Carla van Rospeijnen Hangt u hem vooral op een stokje, juffrouw, het is een tere bontsoort." „Zeker, mevrouw, vanzelf". Dina Hendriks neemt de bont mantel behoedzaam aan. ,,Drie stuks, juffrouw, kan 't niet op één nummer?" „Nee, meneer, maar ik zal alles bij elkaar hangen. Wilt u de handschoenen soms in de jaszak stoppen, het is maar voor het zoekraken." Dan zijn er nog enige laat komers, en straks zullen er nog ,n paar verslaggevers verschij nen, die zijn er nooit voor de hoofdfilm net even begonnen is, onverschillig of die nu het gru welijk \einde van een der vrou wen van Hendrik de achtste, dan wel de moeizame verdedi ging van een fort tegen een Bedoeïnen-overmacht, onder 'n brandende woestijnzon, zonder drinkwater, of een vorstelijk operettehuwelgk aan een ge fingeerd Balkanhof behandelt. Ze staan er met professionele onverschilligheid tegenover. Anders dan de garderobe-juf vrouw Dina Hendiiks, die, of schoon ze nu al zeven jaar ver bonden is aan de Centraal Bios coop, elke Vrijdagavond, als de nieuwe film wordt gedraaid, vol spanning zich vestigt naast de ouvreuse, geheel achter in de zaal en ademloos het filmgebeu- ren meebeleeft. Ze houdt het meeste van films uit de grote wereld, waarin door -tmwaar schijnlijk schone en rijk geklede vrouwen en sportieve, correcte mannen veel thee en cocktails gedronken worden, afgewisseld in voorname villa's, casino's, badplaatsen, lnxe hotels en res tauratiewagens van internatio nale tremen. Dat wat je niet hebt, oordeelt over deze voorkeur van Dina Hendnks de ouvreuse, tenger, bleekblond gröte-stads-plantje met sceptische ogen en 'n dun ne, wetende mond, tegen de zwaarmoedige portier, die maaglijder is, en zich hoogstens interesseert voor de reclames, en dan nog voor het beperkte gebied der reclames van patent geneesmiddelen. „Moet je zo'n leven hebben als zij, altijd al leen, op 'n achterkamertje vier hoog nou ja, ze heeft een getrouwde zuster, maar dat is ook al. Hét is wel een goed mens, daar niet van, ze heeft Uit d'r zelf gepresenteerd m'n kousen te stoppen. Zoals ze lad ders ophaalt, dat doen ze in 'n zaak niet netter. En een jum per gaat ze voor me breien, ja, een goed mens is ze!" „De goeien zijn altrjd cle_ si gaar", vindt de portier duister itFlink bezet vanavond, hè, niet dat ik er belang bg heb." Ze geeuwen gelijktijdig „Dri- balkonplaatsen naast elkaar? Wilt u mg maar volgen?" De hoofdfilm begint, na een onverschillige blik wendt de ouvreuse zich af, en gaat op haar stoeltje zitten, in die hal ve slaap-, halve waaktoestand. die ze zich aangewend heeft, waarin ze perfect haar went kan doen en toch haar eigen gedachtengang ongestoord voortzetten. Alweer zo'n film over mensen, die niets ander3 te doen hebben dan koffers pak ken, op reis gaan en mekaar het hoofd op hol brengen. Ze zou nog liever in een fabrieks- cantine werken dan hier. Die valse verdraaide schijnwereld, waarin de verwikkelingen op 't slot altijd nog goed aflopen ook Nee, mensen moeten grote stom melingen zijn om daar maar telkens weer naar te gaan kij ken. Of erge zielepoten mis schien, zoals Dina Hendriks, 't Verwondert haar, dat die nog met binnengekomen is, anders is ze elke Vrijdagavond vlot present. En dit is niet een film titel om haar te lokken: „Re porters op bruidsjacht". Ze kende een reporter, nou, als die niet bij zijn zieke vrouw zat, had hij andere karweitjes dan in een auto of een vliegtuig achter 'n millionnairsbruid aan te zitten Hetty, de kleine blonde ou vreuse, is in een bijzonder op standige en cynische stemming vandaag, ze moet er zelf toch even om glimlachen, een arme dunne glimlach is dat maar. Het komt natuurlijk ook door dat het nu definitief uit is met Frïts, denkt ze. Maar goed ook. wat moest dat nou, een zieke lijke jongen met vijfenzeventig gulden in de maand Dat vaak overdachte getal brengt haar de meegebrachte zijden kousen, waarin ze de eer ste de beste keer een ladder kreeg, in herinnering. Er komt nu toch geen mens meer, ze zal ze even bij Dina brengen, vra gen of die ze vanavond nog re pareert. Misschien heeft ze ook een pot koffie op het lichtje staan, die krijgt ze tegenwoor dig uit de foyer, omdat ze ook voor de kellner zijn sokken stopt. Maar voor de garderobe staat een heertje van 'n jaar of vijf tig, en nu Hetty hem goed op neemt, kent ze hem ook wel, hij is hier al een paar weken ach tereen geweeest, meestal 's Za terdags, en altrjd alleen, en hij voert met Dina een geanimeerd gesprek. Hetty ziet tot haar verbazing dat Dina's bolle, vriendelijke gezicht hoogrood gekleurd is, haar goedige blauwe ogen ze is 'n beetje scheel, en dat geeft, merkwaardigerwijs, haar ge zicht iets zeldzaam trouwhar tigs kijken het heertje zo waar met iets coquets aan. „Of ik uw kousen repareren wil? Zeker, vanzelf, natuurlijk." Ze is een beetje verfvard en af wezig, Dina, Het heertje lacht, hij is vief en beweeglijk, zijn kleren zijn netjes, zijn da3 is paars, z'n pak lichtgrijs met 'n fijn paars streepje, en een gele regenjas heeft ie ook nog over zijn arm. „Dat is waar ook", glimlacht hg, „die zou ik zowaar nog ver geten af te geven. En nu moet ik naar m'n plaatsje, juffrouw Hendriks, anders mis ik de hele film, en daar heet ik toch voor gekomen te zijn." Hetty voert hem naar zijn alkonplaats. Dan gaat ze terug naar Dina; die staat nog pre cies zoals ze haar verliet, een vage glimlach om de grove mond. „Wel", zegt Hetty, „hier zijn de kousen, hebt u soms n kop je koffie?" „Welzeker, kom er in." In het kleine hokje tussen de damestoilletten want die ver zorgt ze ook en de garde robe is het knus. Er staat een vaasje bloemen op het* kleine tafeltje, een theelichtje met koffiepot er naast. Er staan twee stoelen, twee afgedankte roodpluchen fauteuils uit sta'les, in een er van ligt een zwarte poe3 te slapen. En er hangen drie foto's van manne lijke filmsterren, min of meer uit de mode geraakt en daar om door de directie uit de hal verbannen Een breiwerk ligt op de andere stoel. Dina neemt het op: „Gaat u hier zitten, juf frouw Hetty? Dan schenk ik u een lekker» kopje koffie." Al pratende schenkt ze, zonder te kijken, het kopje loopt over, en nog schenkt ze door. „Hoho, juffrouw Hendriks. U bent zo verstrooid, een mens zou er haast iets van denken" Bijna uitdagend ldjkt Dina Hendriks, ze neemt het brei werk, ze breit één steek en laat er roekeloos vier vallen. „Nee, nee, zo mal is een mens op zijn.hoe oud denkt U wel, dat ik ben, juffrouw Het- ty T- „Nou, ik zou zeggenzo tegen de veertig", liegt Hetty barmhartig Dina lacht ge vleid. „Eenenvijftig", openbaart ze, op een toon als legt ze een staatsgeheim bloot, „eenenvijf tig, maar daar moet je geen praat van maken, want aan me zien, dat kunnen ze het niet, dat hebben ze me al zo dikwijls gezegd, och, mijn moe der had ook een jeugdig voor komen. Zal ik je eens wat vertellen, misschien geloof je er niet aan, een modern -meis je als jij, zogezegd geloven doe ik er ook niet aan, maar ik ben er toch naar toe gegaan voor de curiositeit, en omdat ze mijn zuster een tweeling voorspeld had, en dat kwam uit, nou, ik ben dan naar de waarzegster geweest, en nou geef ik je toch te raai m wat ze voor me in de kaarten zag". „Een man", raadt Hetty prompt, met een beetje meelij: och hemel, die Dina Dina giechelt als een bak- visch. „Een man, ja, ze zei: „Juffrouw, klaverheer naast hartenvrouw, ik zie, asdat er voor U binnenkort een groot geluk op komst is, eh het is maar zaak om dat aan te grij- pen, en u eventueel niet te la ten weerhouden door redenen van financiëlen aard, en ook niet, as de heer in kwestie soms In jaren wat jonger mocht zrjn dan U, want dat wordt dikwijls ruimschoots vergoed door ervaring, en ik zou u raden, laat het geluk niet voorbijgaan, want ik zie in de kaarten asdat u dat al eens heeft gedaan, veel jaren terug, en dat u daar veel spijt van hebt gehad". Ja, dat zei ze. En nou is het toch gek, maar wat ze van vroeger zei, dat is waar, want ik had op mijn twintigste kennis aan een schildersknecht,* maar m'n ouwers waren er op tegen, om dat ie niet zo'n beste naam had, maar laat-ie nou later 'n oppassende schildersbaas ge worden zijn, iemand met een grote verfwinkel, hij heeft een vrouw en vier kinderen. En wat ze zei over het heden, nou, dat is natuurlijk gekheid, grote gekheid, maar toch is het vreemd, dat net vandaag die heer, die jij bij me voor de garderobe zag, moest vragen om nadere kennismaking. Ja, om de waarheid te zeggen, hg deed al een paar keer een beetje raar. Verleden week was ik zo verkouden, en toen kwam ie hier de volgende avond ex pres even aangelopen om een nieuw merk hoestpastilles, dat zijn hospita hfl woont op kamers zo goed geholpen had, aan me te geven, gunst, ik had er niks geen erg op, had er niet eens aan gedacht, dat ie het doen ?ooscNou, niet dat daar nou ie^'-ftbéft ach ter te steken, niëwaar, een man kan best vriendschap voe len voor een vrouw zonder bij bedoelingen, dat zie je op de film zo dikwijls, maar omdat de waarzegster dat zo zei, ga je d'r over nadenken. En nou vanavond, na afloop van de voorstelling, dan wacht ie tot ik klaar ben met de vestiaire, en dan vroeg ie of het geper mitteerd was om me thuis te brengen. Nou, ik dacht zo, dat koft ik niet weigeren, niewaar, dat zou een affront geweest zijn. En zo te zien is het een keurige nette man". „Nee", zei Hetty. „Nee, dat zeg ik ook, dat kon je niet afslaan". Ze stond op. met enigszins bezwaard hart haar beste na tuurzijden kousen aan Djna's zorgen overlatend. Dina was zo van streek, dat het te be zien was, of ze de reparatie met haar gewone accuratesse zou verrichten. Intussen loopt Dina in haar kleine hokje al maar heen en weer, schenkt zichzelf het res tant koffie in, dat ze niet op drinkt, breit een halve naald aan de jumper, steekt haar hand in Hetty's fgn zijden kous, waarbij ze de ladder nog langer maakt en tenslotte gaat ze naar de garderobe. Ze loop: langs de rijen jassen en man tels en blgft staan bg een gele regenjas en zwarte deukhoed. Een keurige jas, de hoed ook trouwens. In het boekdruk- kersvak was hg, zei hg, toen hg zich aan haar voorstelde: „Leenderts, mijn naam is Leenderts". Zulke goeie ma nieren. Echt een heer. Van avond zou hg naast haar lo pen. Haar thuisbrengen. Ja. voor ergens te gaan zitten zou het te laat zijn, anders zou hij haar zeker wel iets offreren. En van de regenjas, die ze wat rechter op de hanger schikt het lijkt een beetje op een tersluikse liefkozing gaat ze naar de bontmantel. De bontmantel, dat Ia een man tel van beverbont, die het Di na heeft aangedaan. Ze be hoort toe aan een geblondeer de, zeer voornaam doende vrouw, die bijna elke Vrijdag avond verschijnt, een echtge noot heeft ze ook bij zich, maar dat is een bescheiden kleine man, die geheel in het niet verzinkt naast, nee. achter haar. Ze is echt wat Dina Hen driks onder een dame verstaat. En de jas is een wonder! Glan zend bruin bont, met een goud kleurige, satijnen voering, zak jes er in met fg'ne plissér md- jes omboord. Geparfumeerd, 'n geur van bosviooltjes stijgt er uit op. En ze past Dina pre cies. Al drie, vier keer heeft ze hem aangehad, zichzelf be wonderend bekeken in de grote spiegels. Wat kleren tpch doen. Een echte dame is ze zo' Ze houdt het hoofd wat schuin, ze knikt minzaam te gen het spiegelglas als tegen een denkbeeldige kennis. Als ze daarmee straks naast Leen derts kon lopenNu ja, je moest niet te veel verlangen. En haar donkerblauwe, waar gelukkig net de nieuwe grijze bontkraag opzit, die ze van haar zuster en zwager voor 'r verjaring heeft gekregen, is ook erg netjes. Ze trekt de mantel weer uit, hangt hem heel omzichtig weer op de hanger. Negen uur is het pas, het is of de tfód niét op schiet. Dat had je als kind ook, als je op een uitje zat te wachten Ze glimlacht en poedert haar neus. Sinds gisteren bezit ze een poederdoosje. De film is nog niet hele maal afgelopen, nog zgn de geliefden verenigd in een film- kus, of daar staat Leenderts al voor de garderobe. Hij knikt en glimlacht, kleine felbruine oogjes heeft ie, eon beetje schuin staan ze, op zijn small' scherpe neus parmantig een krrdaat lorgnetje, echt deftig staat hem dat, vindt Dina „Ik wacht hier wel, tot u klaar bent", wenkt hij. en steekt met een heerachtig ge wend gebaar een sigaret op. Een man staat op mg te wachten, denkt Dina. Zo vaak zag je het op de film, zo vaak in werkelijkheid in de hal, nu is het voor haar Een man wacht op Dina - Hendriks, een man wandelt, om half twaalf met haar mee, een man kijkt haar veelbetekenend aan: ,',De tijd is zo kort, hè, nu we om twaalf uur binnen moe ten zijn. U woont in de Bak kerstraat, hè, ja, dat vertelde u me de vorige keer. Ik zou u willen vragen om 'ns bij u op visite te mogen komen, maar ik weet hoe gauw de mensen praten over een dame alleenMaar als het geper mitteerd is, dan kom ik vol gende weekMaandag avond?'ns bij u een praat je maken in de garderobe. Nee, ik ga dan niet naar de voor stelling, om de waarheid te zeggen, voor de vóórsteliing kwam ik de laatste weken toch al niet". Dina Hendriks bloo.st Ze wist niet, dat ze dat lcor> maar ze bloost. Leenderts vraagt haar voor naam nietwaar, dat klinkt vriendelijker, als je mekaar wat nader leert kennen, hij heet Hendrik. Dina? een flinke naam is dat, hg voor zich houdt niet van die zoe tige meisjesnamen, trouwens, helemaal, hij heeft altijd wei nig voor schoonheid, wat je nou noemt schóónheid ge voeld, een frisse, stevigo vrouw, goed voor het huis houden, die heeft ie altrjd ge zocht! Nooit gevonden, nee, anders was ie nu geen vrrjge- zel meer. En gezelligheid, hui selijke gezelligheid, dat stelt ie op prijs. Niet om iets te zeg gen, maar dat zy dat ook wist te waarderen, dat zag je, dat proefde je aan de manier, waarop ze haar kamertje in de bioscoop had ingericht. Dat herhaalt hg nog eens, als hij op Maandagavond prompt aanwezig is en door Dina in haar hokje genodgd wordt. Koffie heeft ze en koekjes. Hij heeft alle belang stelling voor haar kamertje, vluchtig kijkt hij ook de gar derobe door: „Wat een kleren, een heel werk zeker, maar het went natuurlijk, je bent trou wens een handige vrouw Op Vrijdag is het zeker het drukste, ook het beste publiek, op Vrijdagavond zijn de prijzen dan ook iets hoger?" En Dina loopt door dagen als op wolken, een vage gUmlach bijna constant op haar lippen. ze geeft verkeerde hoeden ca jassen en mantels uit met een afwezige blik: „O, verexcuseert u me?" Ze droomt haar geluks- droom, ditmaal zonder de nil- de hulp van de film, die fa briek der dromen bij uitstek, want ze kijkt de film niet eens aan. Nietwaar, als je zelf be zig bent je roman te beleven... Ze vertelt het ook, voorzich tig, en maar heel in het vage, want het is toch ook maar 'n begin, om zo te zeggen het eerste bedrijf, aan haar ziuter en zwager, die mekaar aan kijken en weifelen. „Het is haast te mooi", zegt de zwager, die melkventer is, bedachtzaam, „maar alles kan* je hoort van zoveel". De droom duurt kort, als vele dromen. Tot de Vrijdagavond, waar op, een drie kwartier voor het einde der hoofdfilm, Hendrik Leenderts maar in werkelijk heid zal hij wel anders heten, Dina er toe overhaalt een glaasje met hem te gaan drin ken in het café aan de over kant: „Daar hebben ze iets, iets fijns, zeg ik je. Och nee, in tien minuutjes zijn we weer terug, maak je niet ongerust over die vestiaire, welnee, je 'hoeft die juffrouw Hetty heus niet te waarschuwen, we zgn immers zo weer terug. Het is maar, die verkoudheid van je bevalt me niet, en een glaas je. zal je goed doen. Je snuift als een os, en je neus is hele maal rood, foei". Met zachte dwang heeft hij haar meegetroond. Hij heart twee glaasjes besteld, en is zelf naar het toilet gega.°.' Maar hij is niet teruggc at - men. En binnen inderdaa< tien minuten tijd, want Hen.irtk Leenderts en zijn helper zyn vakmensen, zijn uit de gar derobe de kostbaarste stukken verdwenen: ze hebben e:-*3 des kundige keus gedaan. Ook de beverjas van de geblondeerde dame is weg. De blonde dame, die van de directie die de hemel dankt, dat er een bord je hing: „Voor hier in bewa ring gegeven kledingstukken wordt niet ingestaan" bijna krijsend het onmiddellijk ont slag eist van de garderobe juffrouw. Maar de directie is mense lijk. en schorst Dina slechts een week. Dan mag ze terug komen. Ze zal haar les wel geleerd hebben. De kleine blon de ouvreuse Hetty heeft nog een goed woordje voor haar gedaan. Nu staat ze weer in de gar derobe. Steunend op haar han den. In haar ogen, die een beetje schelen, een verre blik. Dan aenkt ze aan wat ze beleefde, en ze droomt, dat de afloop anders was. Ten slotte, ieder menselijk wezen heeft zgn dromen nodig. En naar de film durft ze niet meer te gaan kijken. De directeur heeft nadrukkelijk gezegd, dat ze de garderobe geen uünujt meer alleen mag laten. Raad Heerhugowaard HEERHUGOWAARD De raad der gemeente Heerhugowaard kwam Za terdagmc -gen te .10 our ten gemeente huize in voltallige samenstelling on der voorzitterschap van burgemees er Sutman Meyer biyeen. Voorzitter opende met het herden ken van het regeringsjubileum en sprak de wens uit dat Prinses Wil— helmina nog vele jaren door God mag worden gespaard. Tevens deed spi. mededeling van het zenden van een felicitatie feleg ,m namens bet ge mecntcbesiuur. Aan mej. J Woeidcr» te Schermer hom werd als tijdelijk onderwijzeres aan de OL school te Noord met in gang vaa 1 Sept. a.s. eervol ontslag verleend. Ondeiwijsbenoemingen Tot onderwgzeres aan de OL schooi Noord werd mej. J C J van Schoten te Alkmaar benoemd. Mevr. v. d. Laan, echtgenote van het hoofd dei school werd bereid gevonden om voor lopig kosteloos het handwerkonder wijs te verzorgen Voor het vei vullen van de vacature per 1 Sept. as wegens het vertrek van mej. N C Rem werd als no. 1 van de voordracht tot onderwijzeres aan de OL '*ool Zuid benoemd mej C Woelders te Heiloo. Het bestuur van de RK meisjes school vroeg medewerking voor het huren van een lokaa] in het perceel H Veenboer te H.H. waard, welk lo kaal bestemd zal worden tot het ge ven van lager onderwijs, totdat ae bouw van de nieuwe school voltooid zal zijn. Op voorstel van B en W werd het verzoek ingewilligd en zul len de hiervoor benodigde gelden ad f 10.per week beschikbaar gesteld worden. De hondenbelasting is vaak een chapiter apart. Meerdere eigenaren van (jeze goedmoedige huisdieren lo pen niet zelden met zorgen over moge lijk te hoge aanslagen. De heren J Pols en J C Ohms hadden dan ook de vrijheid genomen bezwaarschrif ten in te zenden. Evenwel kon de raad geen vrijheid nemen om daarop gunstig te besluiten. WONINGEN OP DE HELLING Voor de premieregeling woningver betering en splitsing waren reeds 4 aanvragen in behandeling genomen, terwijl bovendien nog 3 binnenga komen waren, waarvan de tekening gewijzigd dient te worden. Van Ged Staten was bericht ontvangen, dat de kosten van medewerking uit de gewo ne middelen moeten worden bestre den en dat hiervoor geen verhoging van de bijzondere uitkering Cfiriati ciële verhouding) kan worden gege ven. De 'kosten mogen op de kapi— taalsdienst worden geraamd en in 10 jaren worden afgeboekt. Met het oog hierop werd t.b.v. deze aangelegen heid een crediet beschikbaar gesteld ad f 5000, wat dus een last van f 500 per jaar voor de gewone dienst 7.al betekenen. De commissie Landen Tuinbouwtentoonstelling te Alkmaar ontving voor de op 22 Sept. a.s. te houden tentoonstelling een subsidie van f 25.gelijk vorige jaren. Voor de tractatie van schoolkinde ren bij gelegenheid van de Jubileum en inhuldigingsfeesten werd f 0.60 p. 1.1. uitgetrokken. HULDIGING WETHOUDER TROMP Als laatste punt van de raadsagenda stond vermeld de huldiging van de heer Tromp, die een kwart eeuw deel van de raad uitmaakte, waarvan de laatste 17 jaren als wethouder Met bloemen en groen had de raadszaal voor deze gelegenheid een fleurig aan zien gekregen. Door enkele raadsle den werden de heer en mevrouw Tromp binnengeleid. Voorzitter begon zijn toespraak tot de jubilaris met er op te wijzen dat hij het zich in geen geval als een plicht aanrekende om deze te houden, doch als een aange name taak, en da. er alle reden was om dit jubileum niet ongemerkt te laten voorbijgaan. Spr. liet de voornaamste gebeurte nissen uit de afgelegde ambtsperiode van de heer Tromp, vaak op humoris tïsche wijze, dc revue passeren. Van de in deze tüd gehouden 20. raads vergaderingen werden er door de heer Tromp slechts 6 verzuimd, terwijl hij als wethouder 81 raadsvergaderingen bijwoonde. De heer Tromp ontving de erepen ning der gemeente en zal binnenkort nog een gecalligrafeerde oorkonde ontvangen. Wethouder K Oudeman sprak na mens de RK raadsfractie en prees de ruime blik en het standvastig karak ter van de jubilaris. Namens de afd. van de PvdA liet de heer Bruin uitkomen dat zijn frac tie wel de illusie heeft gekoesterd ook vertegenwoordigd te worden in het .college van B en W, waarbij hij wees op 't Koninklijke Woord van ..Niet 't recht van de sterkste, maar van de rechtvaardige" Na er op gewezen te hebben dat de jubilari- in deze kwart eeuw we} zeer de ups en downs van de gemeente heeft leren kennen, sprak hij de hoop uit om nog vele jaren met dé heer Tromp mogen samen werken. De heer Groot als "jongste raadslid erkende zeer veel van de heer Tromp geleerd te hebben, In de raadsvergade ringen kwamen geen schokkende ge beurtenissen voor. er was steeds sa menwerking. Spr. hoopte dat deze toestand mocht voortduren en gaf van zijn kant en fractie alle medewerking De secretaris der gemeente, de heer Specken, wilde voorai laten uitko men dat de heer Tromp sterk het le ven en streven der jeugd aanvoelt- Namens het secretariepersoneel bood hij een' vulpen aan. Nog vele andere sprekers getuigden van hun waardering voor de jubilaris DE HEER TROMP DANKT De heer Tromp was met grote dank baarheid vervuld jegens God, aan Wie wij te danken hebben al }vat we kunnen en zijn, aldus de jubilaris. Hij meeiate zeer veel dank verschul digd te zijn voor de eervolle onder scheiding. Hij heeft getracht zijn plicht te doen, in het besef fouten te maken. Het raadslidschap beschouw de spr. niet als een machtspositie, doch een plaats om het algemeen welzijn te kunnen bevorderen, dus als een dienende functie. Voor d® geschenken toonde de ju bilaris zich dankbaar. Hierna werd de ere wijn gepresen teerd, aangeboden door het gemeen tebestuur, waarna gebak, drank en sigaren het gezelschap nog geruime tijd in genoeglijk samenzijn bijeen hield. Jubileumfeesten te Obdam De kroningsfeesten zijn in onze ge meente op waardige wijze gevierd, 's Morgens te 8 uur werd in de RK kerk een gezongen H Mis'gecelebreerd door Z.E.H. Pastoor L. H. Wanna Voor de H Mis werd het meerstemml ge Veni Creator gezongen en na de Mis het meerst. Domine Salvem. Te 10 uur vond het traditionele kat knuppelen plaats. Op de Stationsweg werd ringsteken op fietsen gehouden met de navolgende prijswinnaars: 1 Mevr. P Bijvoetde Boer; 2 Ton de Boer; 3 C Vlaar. Bij het snelvaren kwamen de volgende prijswinnaars uit de bus: 1 G Schipper: 2 Jae Aay; 3 Jac de Wijs; Hinderniswedstrijden: 1 D van Diepen; 2 W Hoedjes; 3 C Hoedjes; Ringsteken per boot; 1 T Bakker mej. Gre Dekker 2 S Hoed jes Lucia Dekker; 3 N Dekker- mej Dekker. Sprietlopen: 1 Bob Kuypers; 2 H Vlaar; 3 J Angevare; Etalage wedstrijd; 1 C Spil; 2 M Tromp; 3 B Bankras 4 S Konijn; 5 wed. Buisman 6 B Molenaar. 's Avonds vond een gondelvaart plaats, onder uitstekende weersom standigheden. Het werd een sprook jesfestijn. Er was zoveel belangstel ling dat men wel over de hoofden kon lopen. BIJZONDERE RAADSZITTING OBDAM Onder voorzitterschap van burgemeester de Boer Wz. kwam de raad Maandagavond in bijzondere zitting bijeen. Na een toepasselijke rede werd door voorzitter de bekende proclamatie voorgelezen, en een feli citatie telegram aan Koningin Juliana gezonden. Hierna werd de erewijn gepresenteerd^ BIJZONDERE RAADSVERGADERING HOOGWOUD Hedenavond komt de raad in een buitengewone verga dering bijeen. Op de agenda staat al leen Notulen en Voorlezing van de proclamatie van H.M. Koningin Ju— liant N. SCHARWOUDE 8 SEPTEMBER 47.000 kg. aardappelen. Eerselingen 6—6.70; Eigenheimers 6.106.20; BI. Eigenheimers 6.207; Koopmans blau we 7.20; Bintjes 6.10—6.40; Bevelar ders 5.606. 9500 kg. rode kool 9.1014.80. 20.000 kg. gele kool 6.5012.60 74.000 kg. witte kool 55.70 6000 kg. groene kool 15.3018.30 7000 kg. uien 9.30—9.60 22.000 kg. slabohen 2744 1800 kg bieten I 8. II 4.50

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1948 | | pagina 3