KAPPIE
M VOOR LENS
Een groot tekort aan lokalen
De .uens ».„tu u—.u 0
en de telefoon door de mens. Ogen
schijnlijk is er geen enkel verbana
tussen deze twee stellingen. Ze staan
Volkomen los van elkaar
Dat lükt maai zo. Ze hebben een
bepaald iets gemeen. Zo min als God
*ijn eigen schepping zou gaan veria
gen, door deze te misbruiken voo-
misplaat- te grappen, zo min moet de
mens dat met de telefoon doen.
0ch arme! Als de telefoon spreken
kon, zou ze het ons. anders kunnen
vertellen. Op de meest zonderlinge
wijze wordt Ze misbruikt Vooral door
het zwakke geslacht. Zo waren er eens
enkele ionge dames op een kantoor in
de streek waar ons blad ver-chijnt
Het was de befaamde middagpauze
Het brood was op en de tijd moest
gedood worden. Toen kreeg 'n geniale
ster een inval De bekende sportzaak
Cari Denig in Amsterdam werd opge
beid en de boo-doenster deed he»
voorkomen of de heer Denig me-
Fannv Blanker*Koen sorak. Ze wil
de. terstond een paar spikes hebben
D?» maat en thuig te bezorgen.
De om het toestel verzamelde dames
genoten natuurlijk geweldig. Vooral
toon oo beleefde toon geantwoord
Werd, dat er voor zou worden gezorgd
On het eerste gpzicht zou men zes
gen: Een onschuldig mei*jesgrapje
voelen ons toch geneigd om hé-
misbruik te noemen En wii zouden e»
tegen willen waarschuwen.
De oude Churchill gaat volgend
Jaar bij leven en welzijn nog eens een
reisje ondernamen. Brazilië is ditmaal
het doel De Braziliaanse regerins
hoeft hem uitgenodigd en geloof maar
dat Churchill drommels goed weet, da-
er in Brazilië sigaren zijn van een
kwaliteit, waaraan we hier in Europa
voo-lopg nog niet aan kunnen tippen
Pana'el'a'c- of iets dergelijks noemen
Ze die dingen. Het staat er du« goed
voor. voor de „good old". Tenminste
a's zijn politieke bezigheden toelaten
da- hij er tussenuit trekt. In Nederland
is het de gewoonte om er mee op te
houden als je eenmaal de 65 gepas
seerd bent Churchill schijnt er noe
niet aan te denken. En als we ons nie'
verfrissen is hij al een eind in d-e ze
veutig E«n klasse baas, die we graag
een Braziliaans sigaartje gunnen.
Er wordt in verschillende kringen
reeds in ernst gesproken over de her
bewapening van Duitsland en sommige
mensen windenzich daar nog al over
Op. De man die door de lens kijkt be
griipt dat niet Waarom zouden de
Dui'-ers ook geen pretje mogen heb
ben? Ze willen immers niet liever, En
geleerd hebben ze niet zo erg veel In
deze oorlog. Wij zouden zo zeggen
laat ze maar weer meedoen. Het is
toch een rommel in de wereld en het
feit of Duitsland nu .wel of niet ba-
wapehd is. doet daar weinig aan af
Misschien dat een Duitse herbewape
ning de eenheid onder de vroegere
bondgenoten weer tot stand zou bren
gen. Daar is het tot nu toe droevig mee
gesteld. Op dat punt zijn Hitiers voor
spellingen goed uitgekomen.
Het is een hele toer om de verschtl-
lc de volkeren zo ver te krijgen, dat
er van bepaalde eenheid sprake is.
Vandaar dat de Verenigde Naties nier
zo heel erg floreren Als wij echter in
Nederland om ons heen kijken .is dat
niet zo verwonderlijk. Neem nou die
Friëzen bij ons. Die hebben in Fries
land asjeblieft een strijdhond, die de
Veelbetekenende naam draagt „Fries
land vrij." En het is de heren ern-it
ook! Er is een diepgaand onderzoek
ingesteld naa rde vraag of Friesland
ingesteld naar de vraag of Friesland
Zich zelf kan redden en de uitkom
sten van dit onderzoek waren zo, dat
het boven elke twijfel verheven was
Friesland kan zich zelf redden.
Een knap staaltje. Nederland kan
het niet. Daar moet Marshall nog aan
te pas komen. Laten we dus zeggen:
van rriemand begmt ue victorie Als
ze ons nu maar eens willen vertollen,
hoe ze dat zo knap hebben aangelegd.
Want in dat opzicht willen we graag
wat leren. Mïschien dat de Friese am
bassadeur in Amsterdam over enkele
jaren wel eens een persconferentie wil
beleggen, om dit uit de doeken te doen.
B.v ter gelegenheid van de interna
tionale voetbalwedstrijd Holland-
Friesland. En we mogen ook wel zor.
gen voor een goede wacht op de af
sluitdijk in verband met deviezen-
smokkel. Want er komen nu binnen
kort ook nog wel Friese dubbeltjes en
kwartjes.
Mevrouw Fanny Blankers—Koen is
niet alleen een groot athlete. Het wil
ons toeschijnen, dat ze ook een goede
zakenvrouw Is. Misschien is haar echt
genoot daar debet aan. In ieder geval
weet ze de belangstelling levendig te
houden. Eerst zotr Ze naar Australië
zonder kinderen, toen met kinderen en
tenslotte helemaal niet omdat de kin
deren niet meekonden Toen zou ze
naar Amerika. Met kinderen natuur
lijk. Nu lezen we, dat ze toch weer
naar Australië gaat, toch weer zonder
kinderen en nu laat ze Amerika weer
varen. In ieder geval is er weei
nieuws van het Koen-front Wedden
dat ze binnenkort ook nog wel naar
Amerika gaat?
In de restaurants zal het weer als van
ouds worden. Ze krijgen meer vet.
Nou om u de waarheid te zeggen, vin
den we dat geen overbodige luxe.
Want wat je er kreeg, had met vet
niet erg veel van doen. Vandaar, dat
we niet begrijpen, dat ze meer vet
krijgen; Wij hadden altijd begrepen,
dat ze in de restaurants in het geheel
geen vet kregen. Wij hebben in de
saus tenminste geen vette bestandde
len kunnen ontdekken. Het goedje zag
er bruin en dik en meelachtig uit en
het was vloeibaar. We herinneren ons
dat we eens een kwak op ons pak
hebben gemorst. Toen het eenmaal
droog was, stoof het. Een vetvlek
bleef er niet van achter. Wilt u geloven
dat we het bericht, dat ze 50 meer
vet krijgen, wantrouwen. Want als ze
nooit iets hebben gehad, is 50 meer
nog niets.
We wachten de ontwikkeling van
deze vethistorie niet heelmaal gerust
at Vet en vleeshistories vertrouwen we
sedert enkele maanden maar matig.
Sport in nood
Beroep op het
Ministerie
Naar aanleiding van het gemeen
schappelijk schrijven van de ministers
van Onderwijs, Kunsten, en Weten
schappen en van Wederopbouw en
Volkshuisvesting van 30 December '47
waarbij de bouw en inrichting van
school-gymnastieklokalen voorlopig
werd stopgezet, heeft de vergadering
van sportbonden, aangesloten bij het
NOC, het bestuur van laatstgenoemd
lichaam opgedragen de betrokken mi
nisters er op te wijzen dat deze maat
regel onder de huidige omstandighe
den funeste gevolgen moet hebben
voor het LO en de Volksgezondheid
Het bestuur van het NOC heeft zich
thans tot genoemde ministers gewend
met een memorandum waaraan het
volgende ontleend is:
Zoals bekend mag worden veron
dersteld. is uit Wetenschappelijke
onderzoekingen gebleken dat de
groeiprocessen zich niet uit zichzelf
harmonisch voltrekken. Waar de
noodzakelijke uitwendige prikkels
ontbreken, zoals nu door het gebrek
aan oefengelegenheid bij een be
langrijk deel van de schq^ljeugd en
van de schoolvrije jeugd het geval
is, zullen de nadelige gevolgen voor
groei en ontwikkeling niet uitblijven
Lichamelijke opvoeding binnen
schoolverband is blijkens medische
onderzoekingen zeer noodzakelijk,
doch deze zal binnen enkele jaren nog
slechts voor een gering percentage van
de Nederlandse jeugd mogelijk zijn als
gevolg van het schreeuwende tekort
aan oefenruimte.
Ook mag niet worden vergeten, dat
het gymnastieklokaal in het schoolle
ven een zeer bijzondere betekenis
heeft als verzamelplaats, en in veler
lei opzicht een centrum vormt van
veelzijdige opvoedkundige activiteit
Wat betreft de lich opv. en sport
buiten schoolverband hebben de sport
bonden met alle ten dienste staande
middelen medegewerkt om de door de
oorlog ontstane morele en lichamelijke
ontreddering van het opgroeiende ge
slacht zo veel en zo snel mogelijk on
gedaan te maken. Vooral het Konink
lijk Gymnastiek Verbond is in beslis
sende mate afhankelijk van het al of
rtïet kunnen beschikken ove. gym
nastieklokalen.
TEKORT AAN LOKALEN.
Zo maken than, vele gymnastiek-
en sportverenigingen speciaal ten plat-
telande, gebruik van noodlokalen en
wordt geoefend onder omstandigheden.
welke ternauwernood nog verantwoord
kunnen worden genoemd. Met kunst
en vliegwerk past de nationale sport-
beweging ziöh aan het belemmerende
tekort aan oefenruimte aan.
De vorming buiten schoolverband
door middel van lich. opv. en sport
van grote aantallen volwas-enen en
van rijpere jeugd komt hierdoor in het
gedrang.
Er is aan de Nederlandse jeugd
betere verzorging der lichamelijke
opvoeding beloofd. De lichamelijke
opvoeding .sportbeoefening en hy
giëne behoren tot de grondvesten
van ons onderwijs. De hieraan be
stede gelden zullen met rente terug
keren in de vorm van betere volks
gezondheid. groter volkskracht, stij
gende volkswelvaart en groeiend
volksgeluk.
Het N.O.C. vraagt steun voor het
werk aan het ideaal van alle in het
NOC samenwerkende nationale sport
bonden: een krachtig, harmonisch. naar.
lichaam en geest gezond Nederlands
volk.
AMSTERDAM EEN VEILIGE STAD?
Het belangrijkste nieuws ,dat op de
persconferentie over de acties van de
hoofdstedelijke politie voor veilig ver
keer werd bekend gemaakt, was, dat
het aantal dodelijke ongelukken
mogelijk als gevolg van toevallige
omstandigheden sterk daalt. Tot
nog toe zijn in de maand October geen
dodelijke verkeersongelukken in de
hoofdstad gebeurd.
Nieuwe Bondspresident van Zwitserland.
De heer M. Nobs ,de nieuwgekozen bondspresident van Zwitserland
Biedt Tito het Westen
een kans?
Terwijl de Noordelijke Chinese legers
vechtend Napking naderen heeft het
China van Tsjang Kai Tsjek ook een
diplomatieke nederlaag van de eerste
orde geleden: de missie van de echt
genote van de generalissimus in Wash
ington liep op niets uit.
De Ver. Staten schijnen er niet meer
voor te voelen, daarginds met goed
geld naar kwaad geld te gooien. De
koele ontvangst ,die mevr. Tsjang Kai
Tsjek ten deel viel, betekent dat Wash
ington China reeds heeft afgeschre
ven.
Opmerkelijk ook was de toon van
bitterheid en teleurstelling, die pres.
Buttenlands Overz'cht
4Truman onlangs liet horen over het
beleid der militaire grootheden van
Athene. De mooie kans om Markos te
slaan heeft men late» glippen", zo
constateerde hijZijn réde kan nauwe
lijks uitgelegd worden als een aanmoe
diging voor Wallstreet al werd ver
dere Hulp toegezegd. Markos heeft ze
waarschijnlijk met veel genoegen ge
hoord of gelezen. Zijn guerilla's zyn,
naar de berichten doen geloven, Weer
met frisse moed gestart.
Washington kan ook hier de zaken
niet forceren ,het heeft tijd nodig om
zijn krachten te verzamelen, zijn a.s
bondgenoten van het Atlantisch pact
om hun moeilijkheden te boven te
komen. Er wordt hard gewerkt in dit
kamp om „orde op zaken" te stellen,
teneinde straks, met een ,„gësIoten
front" de rij van strategische succes
sen van het Kremlin te kunnen cou
peren.
In het bijzonder de UNO-vergadering
in Parijs heeft vele gelegenheden tot
nauwer contact en nader overleg tus
sen de Westelijke partners geschapen.
En zij zijn dankbaar benut.
Maar ondertussen wint de Sovjet
Unie politiek terrein. En, waar de
grenzen van de „sfeer" reeds zijn vast'
gelegd, wordt de „invloed" successie
velijk versterkt.
In Polen gaan de socialisten'en de
communisten fuseren. In Hongarije
betekent de recente premier-wisseling
na het verdwijnen van Zoltan Tildy
en de vlucht van minister Nyardi
maatschappelijk: het doorvoeren van
een kolchoz-landbouwpolitiek naar
Russische trant en politiek: de verster
king van de heerschappij der commu
nisten. Het is waar, dat Istvan Dobi,
de minister-president die Dinnyes op
volgde, niet de enige is der gezagsdra.
gers, die tot de partij der Kleine Boe
ren behoort. Er zijn ook nog socialis
ten in de regering. Maar de commu
nisten beschikken ovèr Binnenland-e
Zaken en Justitie en vooral, de macht
van de Partij der Kleine Boeren, die
in '47 nog een overweldigend verkie
zingssucces behaalde. I? zeer geslonken
Haar heterogene samenstelling zij
fungeerde aanvankelijk als vluchtheu
vel voor alle behoudende elementen
bleek haar Achilleshiel; de aanval
len van de strijdvaardige communisten
werden met grote bekwaamheid en
een nooit-aflatende energie op haar
uitgevoerd. Zo wordt ook Hongarije
rijp gemaakt voor de „volksdemocra
tie".
Het Westen moet deze ontwikkeling
werkeloos aanzien. Er zijn te weinig
„aangrijpingspunten" achter het
„ijzeren scherm" voor een tegen-actie
die enig succes op zou kunnen leve
ren. Misschien, dat Joego-Slavië hierop
een uitzondering gaat maken? Tito
heeft veel moeite met het sluiten van
handelsaccoorden met de Balkan-lan
den en een missie naar Moskou mis
lukte. De V.S. en Engeland schijnen
van deze situatie ogenblikkelijk ge
bruik te willen maken door hun uit
voer naar Joego-Slavië te vergroten.
In de hoop uit Belgrado een koevoet
te smeden om het Oostelijk blok uit
elkander te wrikken als het politiek
getij eens keert? De kans moge gering
Üjken, deze prompte reactie is in elk
geval tekenend voor de gevoeligheid
die de politiek thans beheerst.
A. H.
Concurrenlienijd leidde tot
ontvoering
Een Wel zeer ongewoon geval van
ontvoering heeft zich gisteren voor
gedaan tijdens atletiekwedstrijden te
Moskou. Vladimir Izotov .trainer van
de bekende Dynamo sportvereniging
presteerde het nl. om de sprintster
Krapivnitskaya, lid van een concurre
rende vereniging, voor de start van het
nummer waarop zij zou uitkomen, op
zijn motorrijwiel mee te voeren om te
voorkomen dat de Dynamo-meisjes
het vuur te na aan de schenen zou
worden gelegd.
Izotov bracht zijn bult naar een plek
in het bos, waar zij onder bewaking
werd gesteld. De ontvoerde athlete
wist echter te ontsnappen, maar kwam
te laat aan de start
ZATERDAG 18 DECEMBER 1948.
Hilversum I, 301 m. 7 DO en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gramofoonplaten
9.30 Mozart-concert; 10 DO Morgenwij
ding; 10.35 De jonge Flierefluiters;
11.00 PS-cabaret; 11.35 Vioolrecital;
1200 Operette-klanken; 13.00 Ned Str.-
krachten; 13.30 Accordeonorkest Jan
Vogel; 14.00 NJG-uitZending; 14.30
Harmonie-muziek; 15.00 Gronings pro
gramma; 1525 OmroepkamerOrkest;
16.15 Marsen en walsen; 17.00 Nieuws
van de Platenmarkt; 17.30 Om en na
bij de twintig; 18.00 Nieuws; 1830 Ned.
strijdkrachten; 19.00 Artistieke staal
kaart; 19.30 Wat doet de kerk?; 20.00
Nieuws; 2015 The Rambles; 21.15 De
bonte Bal; 22.00 Stradiva-*extet; 22.25
De Mens en 'sj" 'ïefhebberijen; 23. t)
Nieuws.
Hilversum n, 415 m. 7 ut) en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gramofoonplaten;
9.05 Morgenconcert; 10.15 Muziek
houdt fit!; 1100 De Zonnebloem; 11.45
Schoolradio; 12.33 KRO-amusements-
Orkest; 13.00 Nieuws; 13.25 Duetten;
13.50 Film en toneel; 14.40 Tenor en
orgel; 15.10 Naar het wonderland der
muziek; 15.30 Gram.muziek; 1600 Har-
moniemuziek; 16.30 De schoonheid van
het Gregoriaans; 17.00 De Wigwam;
18.00 Kareolseptet; 18.30 Weekoverzicht
19.00 en 20.00 Nieuws; 1915 Promena- f
de-orkest; 20 20 Lichtbaken; 21.00 Ne
gen heit de klok; 22 00 Weekend-sere
nade; 23.00 Nieuws.
mi de
vreern
klok
29. Kappie, Signor Rivaldi en de maat zagen wel dat ze door de
hoofdman uitgelachen en bespot werden.
„Grijnslach niet!" schreeuwde Signor Rivaldi, en hij duwde Kappie
en de maat ruw achteruit. „Gij bevindt U contra een Signor Rivaldi!
Ik laat mij niet begrxjnslachen, facio del bulbakkio! Zijn wij hier in
een filmvertonings-studio? Waarom draag jij een costuumpak van
duizend jaartijden terug?"
De hoofdman had eerst even geluisterd, toen was hij opgestaan,
terwijl z'n gezicht steeds roder werd en er een gevaarlijke uitdruk
king in zijn ogen kwam.
„Genoeg!" schreeuwde hij' toen. „Gij zult met zijn allen met de
leeuw Largo moeten vechten. Hij zal iedereen verslinden. Ik verheug
mij op de voorstelling, die ik met al mijn onderdanen bij zal wonen.
Ik heb gezegd."
„Nee, nee!" gilde de maat. „Ik wil niet! Een leeuw! Verslinden!
Nee! Help! Help!"
FEUILLETON
Jean Vaubaron bewijst
zijn onschuld
dooi
XAViER DE MONJEPIN
63). Na verxoop daarvan 'hoorde Jean Vaubaron een
gedruis, dat steeds meer naderde en waarvan de oorzaak
gemakkelijk te raden is. De commissaris en zijn agenten
waren, nadat zij al de lagere verdiepingen vruchteloos
doorzocht hadden, ten slotte aan de vliering genaderd,
waar de vluchteling eën schuilplaats had gevonden.
Ofschoon ieder het voor onmogelijk hield, dat hij zich
in de kazerne verborgen zou hebben, had de commis
saris, die een zeer stipt man was, zijn plichtsbetrach
ting zover gedreven, dat hy het onderzoek tot zelfs
daarheen uitstrekte, om zijn eigen geweten gerust te
stellen en te zorgen dat men hem later niet het minste
verzuim zou kunnen ten laste leggen.
Vaubaron hoorde het gedruis en het gestommel voort
durend naderen' en in dezelfde mate nam ook zijn onge
rustheid toe. Hij vroeg zichzélf af: Wat gebeurt ;er toch?
Wat zal er nu volgen?
Het antwoord op deze vragen liet znch niet lang
wachten.
De zoldertrap kraakte en dreigde te bezwijken onder
het gewicht van de troep, die haar beklom. De deur
werd geopend en de toortsen verspreidden tussen de
binten en balken hun flikkerend licht. Niemand keek
échter in de richting van Vaubaron en men vertrok ten
slotte teleurgesteld.
De vermoeienis was voor de vluchteling echter te
groot geweest en hij viel op de balk in slaap.
Hij werd door een hevig gedreun gewekt, zo nabij
hem, dat hij in het eerst dacht, dat het dak instortte.
De dag was aangebroken en op de hoge wal, zeer
dicht in zijn nabijheid, werd het. kanon afgeschoten.
Dat kanonschot was bestemd, om overal in het omlig
gende land bekend te maken, dat een galeiboef ont
snapt was.
Vaubaron gevoelde, dat de rust. die hij had genoten,
hem onbeschrijfelijk veel goed had gedaan en dat zijn
krachten grotendeels waren teruggekeerd.
Ofschoon bij de vorige avond op de ziekenzaal heel
weinig had gegeten, voelde hij geen eetlust. Hij werd
daarentegen door een hevige dorst geplaegd.
De dag ging langzaam voorbij.
Vaubaron wachtte, evenals de vorige avond, niet
slechts tot dat de duisternis gevallen was, maar totdat
de klok der kazerne het uur van middernacht geslagen
had, alvorens hij van ztyn balk afklom, en tot handelen
overging.
Toen begaf hij zich naar het afgelegehste gedeelte der
vliering en het mes uit zijn zak halende, sneed hij
daarmede een deel der latten door, waarop de pannen
rustten. -
Toen dit gedaan was, viel het hem niet moeilijk, om
zonder gedruis de pannen van hun plaats te nemen
en een opening te maken, groot genoeg om zijn lichaam
door te laten.
Door die opening klom hij op het zeer steile dak en,
met zijn voeten op de rand van de dakgoot steunende,
wachtte hij tot zijn ogen genoeg aan de duisternis ge
wend waren, cm het terrein te kunnen overzien. Het
regende hevig, waardoor hij tot op de huid doornat werd.
Hij vond ten laatste een stevig ijzeren voorwerp, waar
aan hij zijn touw vast kon maken en liet zich naar
beneden glijden.
Eensklaps ondervond hij een afgrijselijke gewaar
wording.
Hij was aan het einde van het touw gekomen en nog
Voelde hijv niet ónder zijn voeten, terwijl hij niet wist,
of de afstand, die hem van de grond scheidde, zodanig
was, dat hij zich kon laten neervallen, zor^pr zich te
verpletteren.
Hij wist evenmin, of wellicht daar benedeu scherp
gepunte rotsen waren, waarop zijn lichaam verbrijzeld
zou worden.
In Gods naam! zuchtte hij en liet zich vallen.
Fluitend ontsnapte de lucht aan zijn borst; het bloed
sprong hem uit de neus en het was hem, alsof hij door
een- wolk van vuur ging; daarop viel hij met een vrese
lijke slag op een zachte moerassige grond neer cn ver
wonderde zich, toen hij enige ogenblikken daarna weer
tot zichzelf kwam, dat hij nog leefde.
Epn onbeschrijfelijk gevoel van vreugde maakte zich
tegelijkertijd van hem meester.
Hij had zijn doel bereikt; hij was uit het bagno,
buiten de «tad. De lucht, die hij inademde, was die der
vrijheid.
De regenbui, die zyn medehelper was geweest, scheen,
nu het werk eeVmaal volbracht was, te bedaren. De
wind alleen bleef hevig waaien en joeg de wolken mét
snelle vaart zeewaarts. Reeds werden hier en daar hel
dere met sterren bezaaide plekken aan de hemel zicht
baar.
Jean Vaubaron, even nat alsof hij in de zee gevallen
was, koud tot in het merg van zijn gebeente en van het
hoofd tot de voeten met slijk bedekt, stond haastig op.
Hij stak de slecl* onderhouden weg, die naar de for
tificatiën voerde, over, sloeg het eerste gebaande pad
in, tlat hij vond, en liep snel voort
Waar ging hij heen? Hij wist het zelf nog niet. Eerst
met het aanbreken van de dag zou hij het land trach
ten te verkennen en de bepaalde richting kiezen.
Het nodigste op -dit ogenblik was, van* de duisternis
gebruik te maken, om zich van Brest te verwijderen en
de grootst mogelijke afstand tussen hem en het bagno
te stellen, want bij de eerste schemering van het dag
licht zou men het touw aan de muur zien hangen en de
jagers, die twee dagen lang het spoor niet hadden kun
nen vinden, zouden zich ogenblikkelijk op de jacht
begeven. <Wordt vervolgd).