niERKOEKI
Pi AVONTUREN VAN
NAANTJIEZWiTS
Houdt U van
een „ruit"
WUl.Y-it_
ïhuuui uit de óJBxeMtdn&el
Oom Rob antwoordt
Wat heb ik een brieven gekregen
•ver het Sinterklaasfeest. Tientallen!
En de een had nog prettiger feest ge
land als de ander.
Alleen een brief was er bij van een
vriendje, die zich Hummeltje noemde,
cn die had het met Sinterklaasavond
«liet 20 prettig gehad. Hij was ziek!
Erg jammer Hummeltje. Gelukkig
echter dat je evengoed de cadeaux
gekregen hebt.
Sinterklaas is ook op tal van scho
len geweest en wat jullie me daarover
■chreven, heeft me wel duidelijk ge
maakt, dat er feesten zijn geweest, die
klonken als een klok.
Jammer, dat ik er niet bij kon zijn.
Ik had het dit jaar te druk. Ik kan niet
•Hen vermelden die me over Sinter
klaas hebben geschreven. Dan zou ik
ruimte te kort komen.
Nu komen de anderen aan de beurt.
Et zijn weer een paar nieuwelingen
bijgekomen.
Jannie Groenheer uit de Moerbeek
en Evie Rijs uit Dirkshorn. Hartelijk
welkom. Des te groter de kring, des te
beter.
Evie Rijs vroeg me of ik geen cor-
resDondentieVriendinnetje voor haar
wist. Nee, dat weet ik niet. Maar nu
ttaat het in de krant en misschien
krijg je wel antwoord'van Iemand die
met je wil schrijven.
DE POSTZEGELS
Van mej. Voorthuizen kreeg ik deze
Week 1200 postzegels en van N. N 340.
Mijn hartelijke dank. Ik heb er nu al
Weer een massa bijeen. Gaat zo door!
Jaap Blom van Schagerbrug. Job Wolf
kuis van Oude Niedorp en Wim Sost
man uit Alkmaar hebben ook deelge
nomen aan de Sinterklaasprij-vraar»
Ze hadden wel niet genoeg woorden
©m de prijs te winnen, maar ik vind
iet leuk dat ze meegedaan hebben.
--Volgende week komt er voor jullie
«en Kirstpuzzle.
Dag allemaal! x
Oom Rob
Onze Sinterklaasprijsvraag
We liadden niet kunnen vermoeden
dat onze Sinterklaasprijsvraag zulk
«en succes zou worden. Eerst druppel
den enkele oplossingen 'binnen.
De druppels werden echter ai spoe
dig een regenbui, die maar aanhield
en nu we ons ten slotte aan het, sor
teren zetten, blijkt pas .wat we ons
©p de hals hebben gehaald
Ons bureau ligt bezaaid met brieven
•van lezeressen en lezers die de lange
avonden hebben besteed met hec ver
vaardigen van zo veel mogelijk woor
den uit de naam van de goede Sint.
Het aantal liep nog al uiteen.
We dachtci. eerst dat we niet boven
de nonderd zouden komen. Toen ver
raste de 70-jarige mevrouw Sehmidt
Ni, np ons met 114 woorden. Lange
tijd had ze de leiding om ten slotte
toch de vlag te moeten srijken
Jammer van de moeie die U zich ge
troost heeft mevrouw, maar dat geldt
ten slotte voor alle deelnemers.
Na lang uitzoeken vonden we ten
«lotte de meeste juiste woorden inge
zonden door de heer G. P. Hartland,
"Waerdendelstraat 1 Alkmaar
Aan hem wordt de prijs toegezonden
Het aantal woorden bedroeg 152.
En nu puzzlevriendinnen en vries
don tot een volgende keer.
„Hoor eens, Haantjczwets", zei Rooi-
nek op een ochtend, „we hebben het
altyd goed met elkaar kunnen vinden,
niet?"
Ik keek Rooinek schuw aan, want ik
weet maar ai te goed, dat je hem niet
moet vertrouwen als hij zo uiterst
vriendelijk is. Toch is Rooinek sinds
de komst van Minorcaan, heel wat ten
goede veranderd en ik ben zelfs een
klein beetje van hem gaan houden.
„Wat moet je van me?" vroeg ik en
was al van plan mijn nekveren over
eind te zetten. Handig ging Rooinek zo
staan, dat een wateremmer precies
tussen ons in stond. Hij gooide me een
maiskorrel toe en vervolgde: ..Mer Jou
kan ik 'het g. maar die Mi-
norcaan hangt me de keel uit". Dat
was koren op mijn molen. Ook ik heb
een gloeiende hekel aan die zwarte
Spanjool. De gluiperige oogjes van
Rooin'ek blikkerden van ingehouden
plezier, toen hy zag dat ik het met
hem eens was.
„Wat ben je van plan, Rooinek?"
vroeg ik en bemerkte dat hij bij het
noemen van zyn naam ineenschokte.
Nu ging Rooinek aan het vertellen en
hei kwam hier op neer, dat hij Minor,
caan een poets wilde bakken, waarbij
hy mijn hulp nodig had. „Loop je even
mee?" vroeg Rooinek met overdreven
vriendelijkheid en hij gaf me een ver
trouwelijk pikje op mijn kam, dat on
der andere omstandigheden tot vernie
ling van zijn gezondheid had geleid.
„Ik zal het woord wel voeren", zei
hy en stapte regelrecht op Minorcaan
toe, die ons argwanend beschouwde-
„Het is de gewoonte", ving Rooinek
aan, terwijl hij onbeschoft de al te
nieuwsgierige Klokkie weg pikte, „dat
een nieuw lid van de kippenfamilie
ook bij de buren eens een kijkje komt
nemen, nietwaar. Haantjezwababbel".
Ik vond dat Rooinek wel wat te ver
ging, maar voor dé goede gang van
zaken was ik genoodzaakt om het te
nemen. Om kort te gaan, Minorcaan
liet zich doo/Rooine'k lijmen om mee
te gaan en met haibabaribadanspasje»
volgde ik hen.
Rooinek liet ons de gehele boerderij
van zijn baas zien en achter in de
varkensstal gekomen zei hij tot Minor
caan, terwijl hU mij een knipoogje gaf
„Nou heb ik nog een lekker hapje
voor je". En hij wees op een verlok
kend stukje kaas, dat in een rattenklem
tot pikken noodde. Arme Minorcaan.
Met een hevige slag klapte de klem
dicht en deed de Spanjool meters hoog
opspringen en dansen. Rooinek en Ik
lagen tegen elkander geleund te gillen
van de lach en bij iedere sprong gaven
we elkaar een vriendschappelijk stoot
je. Op het laatst hield ik maar op,
want ik kreeg lachkramp. Toen Ik de
tranen uit mijn ogen wiste ontdekte
ik tot mijn verwondering nog e«nrat
tenklem met een heerlijk «tukje kaas
cr in. Rooinek volgde mijn blik en zei:
„Ja, Haantjezwets, dat is ook nog een
kiem, maar die is niet meer gespan
nen. Jammer dat ik geen kaais lust,"
Het water liep me uit de snavel en
nog grinnekend van binnenpretjes
hapte ik naar het stukje kaas
Gelukkig kwam de baas van Rooi
nek juist de stal in en werden Minor
caan en ik uit onze onmogelijke positie
verlost, maar Rooinek zelf was ner
gens meer te zien.
„Ik houw er niet van om met de'
huiseluke angelegenhede te koop te
loupen", begon de barrebier van de
week. Wai hielde ons tone al krom,
want we kenne dat liedje. Den moet
je je oordeel geven over een zaak,
weerin hai gelolk mient te hewwéa.
En o wee, as je ut den niet met
iens benne. Den is er gien huls mee
te houwen. Afoin, je kenne aoks toch
niet kere, dus wai liete de barrebier
opkomme en ut kwam net of as wai
docht hadde. Hai had herrie had met
z'n woif.
En jullie reide in gien tienen weer
of dat nou over gong. Ik leit jullie ok
niet reide. Ik zei ut derekt maar zegge
Ut gong over de kleuterskool.
Vroeger hadde wal deer op ut plat
teland nag niet zo'n uitstel mee, maar
er kommie nou ok al maar meer van
die dinge en bai ons is er nou ok ien
kommen en de jooskes van de barre
bier mos te er ok nei toe. Tenminste
volgens ut woif. Maar de barrebier
miende dat-ie er ok «en poot in had
en hai haalt ut me deer in z'n malle
hoofd ©m teugen z'n vrouw te zeggen,
dat deer niks van inkwam. Ut iene
woord haalde ut aar uit. Eerst nag een
beetje in ut gnappe,. maar ja kirreis
kenne niet zo erg lang gnap prate,
tenminste 35 ze voele dat ze ongeloik
hewwe «dat ut werd heel lilluk. En
de barrebier had op ut laast met een
heel goot geluid zoit, dat de woive te
lui wazze om zelf op dc jocs tc passé
en dat ze ze deerom nei de kleuter-
skole hewwe wouwe. Kinderbewaar-
plaasse wazze ut volgens hem. Den
konne de vrullie de hele dag zo'n
beetje bai ut hekkie staan te klessen.
Hai zag ut er nag van kommen, dat
de kindere van of de wieg tot dat ze
er oigen brood verdiene nei skool
moste. Den hadde de ouwelui er ten
minste gien omkomen nei.
Wat z'n woif zoid had, deer hoorde
je urn meist niet over en wai kenne
cr genog, om te weten, dat ze er niet
stil houwe heb. De weerlum nei.
No, ut loikt er vezel! niks op ei, wat
de barrebier er deer zo uitflapte. Dat
voele we allegaar. En die kleuterskole,
das een merakel best ding. En dat zoie
we den ok teugen de barrebier. Vooral
es de joos meist gien plaas hewwe om
te spelen. En dat leste hadde we er
nou weer niet bai zegge moete, want
toen begon de barrebier weer vuur te
spaien.
„Deer hei je ut nou," zoid-ie. „Ut is
immers allegaar kleskoek. De kindere
hewwe ruimte om te speulen. We hew
we meist allegaar een grote wurf en
aars is er ruimte en land genog. Ze
hewwe juist niet op de weg te zitten.
Nei, deer hewwe we ut niet om te
doen."
„Ja" zei Kees bedachtzaam, want hai
houdt ok niet zo erg van al die nuu
wigoid, maar hai heb er toch wel oug
voor. „Ja, maar die opvoeding, zie je.
Ze lere er wat en zo."
De zeven kabouters
van Sneeuwwitje
Toen Bruin de beer en Unk Wunk
bij het hol waren aangekomen, waar
de kabouters de vorige nacht in had
den doorgebracht, was er niemand te
bekennen. De kabouters waren zeker
in het bos. Misschien waren ze wel
verdwaald. Bruin maakte zich daar
geen zorgen over. Hij had een goede
neus en zou ze dus wel kunnen opspo
ren.
Unk Wunk was het hol eens bin
nengegaan en kwam al spoedig nie
zende en knorrende terug.
„Wat ben jij een grote vuilpoets
Bruin," mopperde hij. Alles stof en
spinrag. En een luchtje. Bah.
Het verwondert me, dat die kabou
ters daar In gekropen zyn."
Bruin grinnikte. „Ik ben er in geen
vijf maanden In geweest, Unk Wunk.
Alleen In de winter slaap ik er in
Bruin wilde een heel verhaal doen
en hij ging er rustig voor zitten, maar
Unk Wunk kende hem. Als Bruin een
maal begon te praten, hield hij het
eerste uur niet op en daarvoor waren
ze hier niet gekomen.
Dus begon hij te commanderen. Eerst
moest Bruin een paar grote takken van
de «truiken trekken dan konden ze
de heleboel ragen en dan moest alle
vieze oude rommel er uit
Enkele minuten later waren de beer en
het stekelvarken bezig in het donkere
hol en grote wolken stof en spinrag
kwamen het bol uit. Het was of er
geen eind aan kwam. En toen volgden
massa's dorre bladeren en oud stro.
Eindelijk was het echter zo ver gevor.
Nei mense, die barrebier stond zo wat
op springen. „Opvoeding," ekreeuwöe-
le, want hai voelde, dat we niet mee-
gonge. „Opvoeding en lere. Wat blik-
*ema hei Je zelf soms niks meer te
jdoen an de opvoeding van Je kindere?
Denk jij dat Je ze zelf niks lere ken
ne? Ze hewwe op die skole al xoveul
d ent alle Jare de kindere opvoed en
wat leert en nou benne ze de leste toid
dat hewwe jullie ©k wel hoort, tot de
conclusie kommen, da ut allegaar glad
verkeerd gaan^s en nou beginne ze
met de onderwoisverauuwing. De joos
ke«r moete opvoed worre tot persoon-
lukhede. Nou, deer ken je thuis ok een
houp an doen. En &s je ut nou met
meister of juffrouw niet troffen hew
we, den zou dat dus betekene dat ut
den niks wordt met die kindere van
jou. Den zou ik zo zegge, dat je Ze
maar niet te lang nel skool «ture
moste.
En das nou ut gekke, we voele alle
gaar ,dat die barrebier dransde en toch
viel ut ons niet mee om er In ut gnap
Pe wat teugen in tc brengen. Dat toe
deed Kees ut maar in ut ongnappe
„Ik snap niet weer je Je drok om
makc," zoidie. „Je moete die jooskes
toch niet nei de kleuterskool sture.
Houw ze den thuis."
Toe most ut hoge woord er uit. De
barrebier kon ut van z'n vrouw niet
winne.
„No, zoi Kees, „den gaat er van jouw
ok niet veul opvoedende kracht uit.
Stuur jij Je jooskes maar gerust nei
de kleuterskool. En dat klessen jan
die woive, maak je deer maar niet tc
ongerust over. Ze hewwe nag al ut ien
en aar te doen teugenwoordig.
Figaro.
Vlinders te koop
Vroeger residentie van Generaal,
Drouot, een van hen, die Keizer Napo
leon vergezelden naar het eiland Elba,
dient het hotel Drouot tc Parijs, dat
niet ver van de grote boulevards ge
legen is .thans tot omlijsting van de
verkoop bij. opbod.
Enkele dagen geleden verkocht men
er een prachtige collectie bestaande uit
3.000 vlinders, wier tere vleugeltjes
zorgvuldig In glazen kastjes, waren
geconserveerd.
De „vendutie" bracht 560.000 Franse
francs op, of wel bijna 190 francs Per
Insect.
Voor enkele tientallen duizenden ver
zamelaars, over de gehele wereld ver
spreid, vertegenwoordigen de vlinders
«en goud waarde en hebben een koers,
evenals geldstukken en postzegels. En
kele zeldzame soorten, bijv. de Cha.
raxes, hebben een waarde van 25 tot
30,000 Franse francs.
derd, dat het hol helemaal ruim was.
Bruin kon zijn ogen niet geloven, toen
hy een beetje aan de duisternis ge
wend was. Het hol leek we! veel groter
geworden. De beer en Unk Wunk en
dcjsevpn kabouters konden er gemak
kelijk in. Toch wel prettig als het eens
slecht weer was.
Tóen begonnen de beide makkers
aan het plan, dat ze in elkaar hadden
gezet. Bruin ging armen vol mos zoe
ken en daar maakten ze heerlijke
zachte bedjes van. Zeven bedjes voor
de kabouters en een groot bed voor
Bruin, alsmede een kleiner leger voor
Unk Munk.
„Er kunnen nog wel zeven bedden
1 bij," grinnikte Bruin. „Dat is ook de
bedoeling," gnuifde Unk Wunk. Voor
het geval, dat de Elfjes nog eens ko
men."
Ook deze bedjes werden in Orde
gemaakt. En toen begon er voor Unk
Wunk een moeilijk werk. De verlich
ting moest in orde gebracht worden.
En Unk Wunk wist drommels goed.
dat hij daar geen gloeilampjes voor
kon gebruiken. In het &>s was geen
electriciteit En ook geen gas en geen
Petroleum. Hij had er echter iets an
ders op gevonden. In het bos zijn ont
zettend veel glimwormpjes. Als het
donker is, stralen die licht uit. En dus
ging Unk Wunk daar naar zoeken. Na
een paar uur kwam hij met honder
den glimwormpjes aan en die werden
in het hol gebracht. Het was een
pracht gezicht. Net toen ze klaar wa
ren, hoorden ze de kabouters aan ko
men zingen. Het was precies, als in de
film en het klonk zo mooi, dat Bruin
en Unk Wunk naar buiten kwamen.
Netjes in een lange >3j kwamen ze aan
Voorop Korrepot en achteraan Hum-v
meltje. Voor het hol stonden ze stil.
„Ik geloof, dat wij ook maar buiten
blijven vannacht. Bruin." gromde
Knorrepot. „Dan kunnen we morgen
eerst het hol schoonmaken,"
Word' vervol»-'
Hoe dikwijls hoor je niet de be
wering uiten: „Een ruit' Neen, daar
boud Ik niet tfan, zo vreselijk gewoon,
helemaal niet gekleed, net goed voor
een bakvis". Om dit te logenstraffen,
hebben wij een afbeelding opgezocht
van Mrs. Lewis Douglas, de echtge
note van de Amerikaanse ambassa
deur te Londen, die tijdens de opening
van een weldadigheidsbazar, een ja
pon droeg van een rood, geel en
zwarte ruit. Vindt U deze japon niet
bijzonder aardig? Engekleed, met
die bijpassende shawl.
Het model spreekt voor zichzelf.
Hebt U zich wel eens gerealiseerd
welke mogelijkheden een ruit biedt?
Hij leent zich ook bij uitstek voor de
bijzonder practische deux-piéces.
Practlsch, omdat hij tal van varia
ties mogelijk maakt, b.v. de rok met
een andere blouse, het jasje op een
andere rok en des zomers kimt U
het nog als mantelpak dragen ook!
Hier volgt een idee voor het samen
«tellen van een deux-piéce van ge
ruite stof. De rok nu eens niet schuin,
maar gewoon recht met voor en ach
ter plooien, al of niet gestikt Voor
de iets zwaardere figuren kunnen de
plooien beter wel een eindje inge-
«tikt worden. Het jasje nemen wij
ZONDAG 19 DECEMBER 194S.
Hilversum I, 301 m. 3.00 Nieuw«|
8.40 Ensemble Barcarolle; 9.15 Men
vraagt en wy draaien; 10.00 Zondags-
halfuur; 10.30 Kerkdienst; 12.00 Gran*
muziek; 12.40 Pierre Palla; 1300 Nieuw#
1320 Les gars de Pans; 14.05 Boeken
halfuur; 14.30 Concertgebouworkest!
16.40 Sport; 17.00 Gesprekken me|
luisteraars; 17.30 Ome Keesje; 18.00
Nieuws; 1830 Ned. Strijdkrachten;
19.00 Radiolympus; 19.30 Paul GodwtQ
en Benedict Silbermann; 20.00 Nieuwat
20.15 (Operamuziek; 21.00 De reis naar
de maan, -hoorspel; 21.40 Gevarieerd
muziekprogr.; 22.30 Kamermuziek;
23.00 Nieuws.
Hilversuni II, 415 m. 3.00 Nieuw»;
0.30 Morgen#jding; 9.30 Nieuws; 10.00
Hoogmis; 11.40 Omroepkamerorkeat;
12.40 en 13.25 Het orkest zonder naam
13.00 Nieuws; 14.05 Kamermuziekpro
gramma; 16.25 Mis; 17.06 Studiodienst;
18.30 Kerkkoor; 19.30 Nieuws; 10,50
In 't Boeckhuys; 20.12 Uit en Thuis,
gevarieerd ZondagavondprograSnma;
23.00 Nieuws.
MAANDAG 26 DECEMBER 1948.
Hilversum I, 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 815 Grammuziek; 9.00
Klassieke gram.muziek; 10.15 Arbeid»
vitaminen; ïpo Op de Uitkyk; 11.10
Orgelconcert; 12.00 De Kwintetspeler»;
12.38 Metropole-orkest; 13.00 Nieuws;
13.20 De Papavers; 14.15 Musical Me
mories; 15.00 Bonbonière; 16.00 soiw-
tenconcert; 16.45 Musicalender; lö.uO
Nieuws; 18.30 Ned. StrUdkrachten;
19.00 Filmkrant; 20.00 Nieuws; 20.05
Radio.scoop; 22.30 Kamermuziek; 23.00
Nieuws.
Hilversum II, 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gramofoonpl.;
9.15 Voor de zieken; 9.35 Gesprekken
voor de NCRVmicrofoon; 10.30 Mor
gendienst; 11.00 Pianomuziek; 11.40
Zangrecital; 12.00 Lunchconcert; 12.33
NCRV-koor; 13.00 Nieuws; 13.15 Man-
dolinata; 14.00 Schoolradio; 14.40 Gr.-
muziek; 15.05 Amsterdams Kamermu-
ziekgezelschap; 16.00 Bijbellezing; 17.15
Sweelinck-kwartet; 17.45 Orgelspel;
18.30 Gram.platen; 19.00 en 20.00
Nieuws; 2005 NCRV-kwartet; 20.35
„Gij hebt mij tot de verste rand ge
leid", hoorspel; 21.25 Residentieorkest;
22.30 Gramofoonmuziek; 23.00 Nieuws
schuin met een Russische sluiting.
Twee schuine, ingezette zakjes op
heuphoogte, de mouwen driekwart of
naar verkiezing lang, indien U vreest
door het gevoel bekropen te worden,
premanent aan de wastobbe te staan.
Een wit piqué kraagje en ma»chetjes
voor de vrolijke noot en last not
least haalt men onder de kraag een
zwart fluwelen bandje door, dat men
van voren strikt, waardoor de zo mo
derne pittige halslijn verkregen wordt.
Dit is één van de vele voorbeelden
die ik U zou kunnen geven. Mer wat
fantasie kunt U juist met een ruit
eindeloos zijn in de afwisseling. Maar
één ding is geboden: Blijft eenvou
dig en weest critsch, wat Uw figuur
betreft. Niet iedereen kan een ruit
dragen.
Franse Geest
Een rugbyspeler uit Marseille is ge
tuige in een moordzaak.
Hij begint als volgt:
Mijnheer de President, ik ben do
beste achterhoedespeler van Frankrijk
Oooh! U bent wel bescheiden, on
derbreekt deze hem, lachend
Waarop de rugbyspeler heel natuur
lijk antwoordt:
U bent helemaal mis, Mijnheer de
President, het ligt absoluut niet in mijn
aard om te pochen, maar aangezien
ik hier onder ede sta...
IS KR DUITS PARUSANEN LEGER
IN OOSTZEESTATEN t
Volgens het officiële Amerikaanse
blad in de Duitse taal, „Neue Zeituntf*
te Berlijn meldt, zouden vele Duits#
soldaten, die zich nooit aan de Sovjet!
hebben overgegeven, met Esten. Let»
ten, Litauers, Polen, Oekrainer» en g!
deserteerde Russen in een partisanexl
leger de Sovjet—Russische troepen in
de Oostzeestaten bevechten.
NEGEN LANDEN SCHAFTEN VI8A
VOOR AMERIKANEN AF
Negen MarshalLlanden hebben visn
afgeschaft om het reizen van Ameri
kanen in Europa aan te moedigen. Het
zijn: Engeland, Denemarken, België^5
Italië, Noorwegen. Nederland, Zweden*
Zwitserland en Luxemburg. Er worden*
eveneen» etappen gedaan voor de bi
schaffing van visa voor Frankrijk Po?
jugal en Eire. Tussen MarshalLlanden
zijn 126 overeenkomsten gesloten om
het onderlinge grensverkeer te ver
gemakkelijken.
Kroonprinses Elisabech met haar zo on Prins Charles van Engeland. Deze
ioto werd gemaakt na de doopplechtigheid, Woensdagmiddag in Bucking-
liam Palace.
