KAPPIE 3 OVER DE GRENS Het daghet rond ons heen VOOR - LENS le Amateur-Gentleman Nee, we behoeven de dageraad voor ditmaal een# niet het Oosten te zoe„ ken. Het begint aan allen kant om ons t« t? eigen. De hemel klaart °P- het zicht wordt beter. Eg ai moge het aan zo Kljn. dat hetgeen we aanschouwen, nog geen reden geelt h>t onverdeeld opti misme, mea moet toch ai tot een ras van bijzonder xwartgalligen behoren, ai* men gqen vreugde gevoelt over het geen in de afgelopen week is bereikt op het gebiet4 van de eenwording van Europa. We zijn geen hopeloze idealis.. I», die reeds nu de vlag zouden wil len uitsteken, omdat we het uitgeslo ten achten, dat in de toekomst bot- air gen van Europees karakter tot het verleden b-horen. Zo he* -eg niet Zo is het echter In vroeger tijden •ok in ons vaderland niet gegaan. Toen in 1579 de Unie van Utrecht tot stand kwam, waardoor voor Nederland een *ekere eenheid werd geshapen, was het ook nog niet ditecc botertje tot de bodem tussen de gewesten. En tussen de landen, die nu het initiatief hebben genomen om te geraken tot meer Euro pese eenheid zal het wellicht ook niet «ltijd boteren. De eerste stappen zijn •chter gedaan. De vijf landen - die tezamen de jTesterse Unie vormen zijn op bepaal., de punten tot vergaande overeenstem mins gekomen. De Beneluxianden met Frankrijk en Engelana zijn overeengc. komen, een Ministeriële Raad en een adviserende vergadering te stichten. En de zetel van deze nieuwe licha_ ie-i zal fijn Straatsurg. SYMBOLISCHE BETE KEN Iri De keus van deze plaats is van bij- ioiidere betekenis. Niet Londen of rijs. Niet Bruscl of Den Haag. maar e hoofdstad van Lotharingen, de stad dl; zo menigmaal de eeuwige twis^-c- heeft aanschouwd tussen Frankrijk en Duitsland. Nee, dez^ keus is niet won deriijk. Het Is het breken met oude tijd en het bewust kiezen van nieuwe wegen. Wegen, die niet alleen zullen Worden bewandeld door de vijf landen, die nü nog maar de voorlopers zijn van het Verenigd Eumpa De keus van Straatsburg is tegelijkertijd een uitno„ dïgïng tot andere Europese landen We denken aan de Scandinavische landen, •an Italië, aan Zwitserland, Ierland en yooral aan Dultslana. Wat zouden er niet een tegenstan den te overwinnen zijn geweest, als in plaats van Straatsburg de hoofdstad van het Britse of Franse rijk hoofd plaats waren geworden. Inmiddels heb ben de genoemde vijf landen zich door deze stap zeer op de voorgrond ge plaatst. De loop der geschiedenis dwong hen daartoe, daar ze ook reeds Een carrier ging voorbij Een militaire carrier heeft te Grub benvorst bij Venlo tijdens een onge wilde oefening haar gevechtswaarde bewezen. Vermoedelijk doordat een rem nog geblokkeerd was .maakte de wagen bij het nemen van een bocht in de Kloosterstraat een onverwachte ichuiver. Eerst reed zij dwars door pen houten hek, vervolgens tegen een dubbele paal van de stroomleiding, waarvan een in tweeën brak. toer. •egen een ijzeren paai met waslijnen, die tegen de vlakte ging. De carrier nam twee zware houten afrasterings palen mee en velde tenslotte een ligusterhaag van 15 tot 25 meter leng te tegen de grond. GrubbenvorSt kwam bij dit alles nog een uur zon d«r stroom te zitten, doordat er kort Sluiting ontstaan was toen de palen der stroomleiding het moesten ontgel den. op militair geied tot een nauwe sa menwerking hadden besloten. Het hangt nu maar van de nog niet aangesloten landen af, of de Europese samenwerking geheel Europa, voor zo ver het niet onder Russische invloed staat, zal omvatten. Wij zijn er van overtuigd, t'at die samenwerking tamelijk vlug tot stand zal komen, omdat de noodzaak er toe 'wingt. Gelijk de noodzaak eeuwen terug on*e gewesten dwong tot aan eensluiting, zo is het heden gesteld met alle verschillende staten van Europa. Willen de landen niet «tuk voor stuk ten ondergaan tussen nieuw opgekomen en nog opkomende staten, dan kan de eenheid van Europa niet worden uitgesteld. Is deze komende eenwording nu ge„ richt tegen een andere stafengroep? Laten we het kind direct bij de naam noemen. Is de Unie gericht togen Rus land? Er zullen wellicht verschillende onder onze lozers zijn. die di{ als vast staand aannemen. Wij zouden het willen ontkennen. Zomin a?s de Uuie van Utrecht ge richt was tegen Spanje. Da Unie van Utrecht kwam tot stand omdat er een dwingende behoefte was aan meer een heid, vooral ia economisch opzicht. Is het niet zo in Europa? Is de Benelux gren uiting van de ze "de behoefte asn economische szmcnvv^-kir.g, aan een heid? Het moge zo sim, dat de ver scheurde landen van Europa ojs be hoefte hebben *an mlita-re f:a-m vsn elkander, deze behoeft voisyekt niet gericht te zijn tegen een ten tolde mo gendheid, Wij zouden het veel..er zo willen zien, dat het vormen van een bepaalde militaire macht in Europees verband een militaire uitbarsting tussen Ame rika en Rus1 and veeleer zou kunnen voorkomen, dan veroorzaken. Daartoe hangt echter veel af van de politiek, die de communisten in verschillende lalden ten opzichte van Rusland zelf voe-en. We hebben de tijd gehad va-, talloze versnipperde staatjes. In de Middel eeuwen telden we ze bil honderden. We hebben de tijd gehad van de re- en de Chinese Mandarijn 28. Na een zeer voorspoedige reis be reikte de „Kraak" weer opnieuw de Chinese haven. Het was avond en aan de kade brandden de lantarens. De Mandarijn Lah Tie Pang nam heel hartelijk afscheid van Kappie, de maat de meester. „Wanneer ik u duizenden malen bedank is dat njet genoeg'zei hij. „Daarom beloof ik u met «nijn onwaardige hand op mijn onnozel hart dat gij meer van mij zult horen»" Toen ging hij de wal op en daarna duurde het inderdaad niet lang. voordat ze wat van Lah Tie Pang hoorden, want de volgende dag alreeds werd ef een brief bezorgd. „Daar mijne zeer drukke bezigheden mij beletten ulieden persoonlijk over handigen, wat ik u al# bewüs van mijne dank wilde geven, schrijf Üc u de plek waar gy datgene vmden kunt Zeventien mijlen ten Oosten ran de stad. bevindt *ich de Tempel van het Wijze Oog. Begeeft u zich daarheen en gij xuit daar achter het beeld, on der de grond begraven, een rozenhou ten ki»t m. inhoud vinden. Dit schenkt u, uwe onwaardige Lah Tie Pang. EINDE VERHAAL tionale staten, we gaan nu naar de tijd van de wereldstaten. Staten, waarin landen a!s Frankrijk of Engeland, Ne derland of Italië of welk ander land ook. geen rol van betekenis meer spe. len. Naast de wereldstaat Rusland, naast de wereldstaat Amerika en binnen wel licht niet al te lange tijd de wereld- aten China en India, zal er ook een plaats zijn voor de wereldstaat Euro pa. Dat is de betekenis van een Euro pese Unie. En well'cht dat deze wereldstaten er -og eens In zullen slagen een wereld federatie te vormen. BLIJFT ZUINIG MET ELECTRIC ITEIT Ondanks de desbetreffende mede deling van het Mirüs**~e van Econo mi3che Zaken heeft blijkbaar de op heffing van de beperkende bepalin gen ten aanzien van het electriclteit* verbruik in de spitsuren Per 1 Fchi jl hier en daar de mening doen post vatten, dat thans !n ruimere mate dan walpftr e'ectriciteit kan worden ver bruikt. Het Ministerie van Eeonomi sche Zsken deelt thans mede. dat deze opvatting volstrekt onjuist |s. Er wordt nadruk de oen-i'echt Op g-vesi-gd. dat de nog s;eeds voortdurende kolen •^baje«* blijft r.codraken tot een *o -JUintr rcoSelijk verbruik van eleefrl -glfTT- H t .- ife- Bal OPERATIE PER TELEVISIE. In het Academisch Ziekenhuis te Leiden werd Zaterdagmiddag voor medici een operatie per televisie naar de collegezaal van de afdeling Heel kunde doorgegeven. Hier waren een groot aantal autoriteiten, professoren en oud alumni aanwezig. Voor de eerste maal in Europa werd hier een operatie per televisie gedemonstreerd. Om te voorkomen, dat de uitzending ook door willekeurige ontvangers zou kunnen worden opgenomen, werd werd zij per kabel overgebracht. De beelden werden op een tweetal schermen, elk van 1,30 bij 1,00 meter gedemonstreerd. Het in gereedheid brengen van het televisie apparaat bij de operatie tafel. MOSTERDSAUS Er is een dag in de week, waarop we thuis steeds vis eten. Schelvis of kabeljauw met mosterdsaus. Misschien zult U het niet geloven, maar ik ben er dol op. Als ik zo de hele dag van huis ben geweest, verheug ik me er 's avonds altijd op, als die bepaalde dag weer aangebroken is. Temeer om dat het vleesrantsoen niet zo erg groot is. Ik had deze week een vrije dag en net op de schelvisachtige feestdag. Reeds vroeg in de morgen waren mijn vrouw en ik aan het kwelen over de traccatie die ons vanavond te wachten stond. En het slot van het gekweel was, dat ik er op uit werd gestuurd om schelvis te halen. Ik was reeds de deur uit, toen me werd na geroepen, of ik wel geld genoeg bij me had. Haastig raadpleegde ik mijn altijd platte beur3, overwoog en riep terug, dat het wel gaan zou. Had ik er aan gedacht, dat de vis vrij was. En zelfs al had Ik er aaa gedacht, dan was het toch nog niet to» me doorgedron gen, dat deze wijheid zulke ontstel lende gevolgen had. Argeloos stapte ik dus da viswinkel binnen en bestelde twee kilo schelvis. Het oude recept, dat beminnelijk werd ingepakt. Toen kwam de schrik. Drie en een halve gulden, terwijl ik anders voor de som ma van ruim een gulden klaar was- We hebben die avond alleen mos terdsaus gegeten. De schelvis is weer naar de etalage verhuisd. Wilt U ge 'töyèn, dat ik op dat moment „de vrij- niet verkoos?" Ik behoor ook tot die mensen, die steeds hebben gemopperd op prijsbe- heersiag en gebondenheid en als ik met mijn vrienden zat bitteren, schold ik braaf mee op al die maat regelen, die de overheid in de afge lopen jaren nam en waardoor „alles aan banden" werd gelegd. Ik meende dat het wel zou gaan, als er eerst maar weer Vrijheid zou zijn. Maar die nare schelvis heeft al mijn econo mische theoriën ondersteboven ge gooid. Want nU heeft mijn winkelier me wel verzekerd, dat er spoedig een einde zal zijn aan die hoge prijzen, maar het gevolg is, dat ik enkele weken visloos dieet heb. En hoe lang het zal duren, mag Joost weten. En fin. er zijn ook mensen, die er wel bij varen. Mijn enige hoop is nog. dat Licftinck ze zal weten te vinden. De KLM heeft een nieuwe route ontdekt naar Batavia. Als het U niet te veel moeite is, moet U er toch eens even de kaart bij nemen, dan zult U zien, dat de moderne techniek toch werkelijk voor niets staat. Zes tien uurtjes van Mauritius naar Ba tavia. Moet U eens even kijken wat een afstand. En als U het dan ook op de kop kunt tikken moet U nog een roman lezen, waarin beschreven werd, hoe onze voorouders een drietal eeuwen geleden maanden over dat traject deden en dan geteisterd wer den door scheurbuik. U kunt dat mooi beschreven vinden in ..Het schip Nieuw Hoom", waarin de reis van Bontekoe is beschreven. Die kerels van de KLM presteren nog wel iets. Wie weet hebben we binnenkort ma ling aan Voor en Achter IndUi. We hebben deze week de lens eens extra opgepoetst. We dachten, dat het nodig zou zijn. Want niet waar, bin nenkort misschien bijeenkomst Stalin- Tniman. Nou. het is wel goed. dat we de lens «en goede beurt hebben gegeven. Dat is af en toe wei eens nodig. Maar voorlopig komt dat twee tal er wel niet voor. Stalin heeft een zwakke gezondheid en mag niet naar Washington en Truman is niet bereid om naar het Oosten te gaan. En boren dien vindt men het een gekke manier om iemand op de thee te vragen via een persbureau. Enfin, dat laatste kunnen we inkomen. Maar het is toch een kleine moeite voor die ..good old Joe" om even een briefje aan die „brave Harry" te sturen. Als het daar op vast zit, is het een nare verto ning. We hebben medelijden met Fan- ny. Het loopt haar daar bepaald te gen in het land van-de kangeroes. En we hebben ook medelijden met die mensen in Australië. Want voor die is het ook een tegenvaller. Geloof maar dat die trip heel wat heeft ge kost. En Ja, de mensen komen toch niet naai de atletiekwedstrijden kij ken om Fanny op haar neus te zien vallen. Het meeste medelijden heb ben we chter met de Amsterdammers. Want die hadden zich er natuurlijk al weer wonderwat van voorgesteld. Al# Fanny nu eerst in Australië eens bovennatuurlijke prestaties had gele verd cn dan nog in Amerika, dan was er wel weer een comité benoemd geworden om haar te begroeten als Nederlands beste ambassadrice en Amsterdam had op zyn kop gestaan. En als ze nu straks terugkomt en ze een beetje medeleven harder nodig heeft dan in de afgelopen zomer, dan zal het wel akelig stil zijn. We zagen laatst een stukje in de krant^ waai in de schrijver het opnam voor de deren. Niet alleen omdat hij zo vb dieren hield, maar ook omdat hij ischias had en door geen vlees te gebruiken van zijn kwaal genas. Maar nu gaat hij zo ver, dat hij zegt, dat het toch zo zonde en jammer is van die beesten, dat die worden afgeslacht. We kunnen daar in komen. Het Is hard. En we heb ben er lang over gepiekerd, zonder tot een oplossing te komm natuur lijk. Want ja, zo bekeken wij de zaak. als de koeien en de paarden en de schapen en de konijnen en de kippen nu eens niet geslacht werden, maar van ouderdom moesten sterven, wat een natuurlijke zaak is, zou dan Oqs hele economische leven niet in de knoop komen. Want wat zou het een verzameling worden. Koeien die geen melk meer gaven, paarden cüe niet meer konden werken, kippen, die geen eieren legden En wat moesten we dan met al die stieren en hanen beginnen Want dat gaat natuurlijk evengoed door Toen we «o_ ver waren, hebben we maar een sigaret gedraaid. Hoewel we weten, dat ook -dat slecht voor onze gezondheid is. Maar het kalmeer de ons een beetje. We hadden nJ. visioenen gekregen van een wereld, dig zo volgeoiupt was met dieren, iat er voor ons geen plaats meer was. WOENSDAG 9 FEBRUARI 1949 Hilversum 1, 301 m 7.00 en 8.00 Nieuws. 7.30 en 8.15 Gramofoonmuz. 9.00 Voor de zieken; y «0 Concergeb. Orkest; 10.30 Morgendienst; .11.15 Hoor spel; 12.00 Harir.oniemuziek; 12.33 Sextet Johnny Kroon', 13.00 Nieuws; 13.15 Orgelspel; 13.45 Alma Musica; 14.15 Operettemuziek; 15.00 Kamermu ziek; 15.35 Gram.platen; 16.15 Voor de je' gd; 17.30 Sangh en Spel; 18.00 Koorzang; 18.30 Ned. Strijdkrachten; 19.00 en 20.00 Nieuws; 20,15 Trio Fan tssia: 20 45 Lezing; 21.15 Bachcoucert 21.45 Zangrecital; 22.15 Kamermuziek; 23.00 Nieuws. Hilversum II 4.15 m 7.00 e-; 8.00 Nieuws; 7.15 en 8.15 Gramofoonmüz. 9.00 Kamermuziek; 10.00 Morgenwijd; 10.20 Voor de vrouw, 11.00 Populair nou stop; 12.00 Vincentmo; 12.38 Haw. muz.; 13.00 Nws; 13.20 Metropoleork.; 14.15 Jeugdconcert; 15.00 Hoorspel; 15.30 De Regenboog; 16.00 Voor d« jeugd 17.15 SS&lMgijlM» N 18.30 RVU uitzending; 19.30 KianK beeld: 20.00 Nieuws; 2015 Concertge bouworkest; 21.15 .,Je kunt 't nooit weten", hoorspel van Shaw; 22 15 Jan ^öFcTuvfener; 23.00 Nieuws. JEFFERY FARNOL: Bamabas heeft, daartoe uitge nodigd, zowaar zijn vader, de be roemde ex-bokser John Barty, knock out geslagen. Deze is een sportief verliezer en berust er in dat Bama bas, rijk door de erfenis, naar Lon den gaat om daar gentleman te wor den. Natty Bell, de huisvriend, denkt er het zijne van. 4) „En je zegt dus, John", zei Natty Bell, zodra zijn pijp goed brandde, „dat onze Barnabas het in zijn hoofd heeft ge haald gentleman te worden „Jazuchtte de vader. „Een man is dikwijls eeft man, John, wat een gentleman dikwijls niet is." „Zeker," zei Barnabas, zich voor het eerst in het gesprek mengend, „eeri gen tleman is allebei." „Neen neen, geen quaestie van. jon gen!" riep John, die weer over zijn kin begon te wrijven. „Een man is altijd en eeuwig een man zoals ik en jij en Natty Bell en een gentleman is een gentleman, zoals sir George Annersley op het grote huis daar." „En ik geloof', zei Barnabas. gemelijk in de ledige haard turend, „ik weet ze ker, dat gentleman zijn niet zozeer af hangt van geboorte, als wel van heredi tair instinct." „Hè?" vroeg zyn vader. „Kalm aan wat, jongen laat me op adem komen van wat zei je?" Vaa instinct, vader." „Instinct!" herhaalde John, een grote rookwolk uitblazend, „instinct is heel mooi voor paarden, Barnabas, en voor honden, maar wat natuurlijk is voor paarden en honden is niet natuurlijk voor ons! Neen je moet niet met instinct aankomen voor menselijke wezens geen quaestie van jongen! Zoals ik daar net al zei, een gentleman wordt als gen-' tleman geboren en zijn vader vóór hem en zijn grootvader vóór hem en zo ver der terug." „Vergeet ook niet", kwam Natty Bell er tussen in, „dat kleermakers gentle men hebben uitgevonden als handelsar tikel. Als Barnabas dus proberen wil er een te worden moet hij in de eerste plaats naar de mode gekleed worden". „Dat is volkomen waar," zei Barna bas knikkend- r „Ofschoon," ging Natty Bell voort, „al was je het best gekleed, de knapste, sterkste, dapperste, handigste, eervolste man van de wereld dat zou nóg geen gentleman van je maken. Ik zeg je, Bamabas, dat, als je onder hen verkeer de en probeerde er een te worden ze het op een goede dag merken en je hun gentleman-ruggen toekeren zouden." „Ja," knikte John, „en het zou een goede les voor Je zijn jongen want als je probeerde er een te worden, Bar nabas dan zou je per slot van reke ning toch maar een soort amateur zijn." „Dan," zei Barnabas, opstaande en vastberaden naar de deur gaande, „dan zal ik, zodra alles wettelijk geregeld is en ik mijn geld heb, een Amateur Gen tleman worden." Ongeveer drie weken later troK ba. nabas op een prachtige ochtend, een ochtend vol van da duizenden geuren van kruiden en bloemen en rijpende vruchten, eetv ochtend, vrolijk door vo- gelgekweel, de wereld in. Temidden van dit alles kwam, fris als de ochtend, jong als. de zon. Barnabas, die, de deur van de „Jachthond" achter zich sluitend, luchtigjes de stenen treden afsprong, z\jn rug naar het oude logement keer de en in de richting van de heuvel liep, waarachter Londen en de Toekomst lagen. Maar toen hij een klein eindje gelopen had. bleef hij plotseling staan en ging weer terug. En terwijl hij daar voor het logement stond, liet hij zijn ogen dwalen over de massieve dwars balken, de schuin lopende gevel, de rijen glimmende ramen en het grote uithangbord, dat boven de deur zwaai de een oud bord, waarop een door het weer verweerde hond bijna zonder poten en staart, een wazige vlek ver volgde, die volgens algemeen beweren een haas voorstellen moest. Maar naar een zeker dakkamertje ging zijn blik het meest, achter welks open raam zijn vader lag te slapen, en voor zijn ogen kwam plotseling een waas, dat echter niet het gevolg wa# van de ochtend- dajpipen; hij deed een stap vooruit, half besloten de hand van zijn vader nog eenmaal te drukken vóór hü op weg ging om de wonderen te ontmoeten, die over de heuvelen voor hem lagen Londenwaarts. Terwijl hij stond te aar zelen, hoorde hij een stem, die zacht zijn naam riep; hij keek op en zag Natty Bell met blote hals en verwarde haren, die ver uit het raam van zijn slaap kamertje boven hing. „Ah, Barnabas, jongen!" zei hij knik kend. „Je gaat ons dus verlaten?" „En in kleren, zo mooi als ik ze nog zelden gezien heb? G-a eens een beetje acaLsruii staan en laat me eens Kijken!" ..Hoe vind je ze, Natty Bell?" vroeg Barnabas met een zweem van angst in zijn stem. „De kleermaker heeft me verzekerd, dat ze naar de allerlaatste snit zijn hoe denk jij erover, Natty Bell?" „Hum!" zei de ex-bokser, met zijn kin in zijn hand naar Barnabas starend. „Het zijn heel goede kleren, Barnabas. ja zeker precies, wat je hebben moet voor het land." „Het land? Ik heb ze voor Londen laten maken, Natty Bell." „Voor Londen, Barnabai hum!" ,Wat bedoel je met dat ,hum', Natty Bell?" „Nou kijk eens het is een heel goede jas, dat zal ik niet ontkennen. Barnabas, en de broek is ook goed; maar daar het alleen een jas en een broek zijn, nou het is niet deftig ge noeg. Want in de wereld van Londen, de deftige wereld, Barnabas, zijn kleren geen dingen om je warm te houden mftar kunstwerken. Op het land trek je ze aan en denk je er verder niet aan in de deftige wereld laat je ze voor je aantrekken en denk je er verder wel aan. Op het land draagt een man zijn kleren, in de deftige wereld dragen zijn kleren hem, en ze zijn dikwijls het def tigste aan hem ook!" „Kleren zijn dus in de deftige wereld heel gewichtig?" zuchtte Barnabas. „Gewichtig? Zjj zijn het gewichtigste deel van cto deftige wereld, jongen." Er volgde een stilte, waarin Barnabas opkeek naar het logement en Natty Bell naar hem staarde. „Zeker, de oude Jachthond is niet veel bijzonders niet de soort herberg, die een gentleman zou gaan opzoeken misschien, maar er zijn slechter plekken In Londen, Bar nabas. Ik ben er geboren en ik weet net. Kom nou, jongen- luat hét hoofd "er niet bij hangen de jeugd moet haar dromen hebben heb ik wel eens ge hoord ga dus je weegs, Barnabas. Dank zij John en mij ben je een mees ter met je vuisten en je had misschien kampioen van Engeland kunnen wor den. als je er je zinnen niet op gezet had alleen maar een gentleman te zijn. Nou jongen, vergeet niet alsdat er hier in Kent twee oude boksers zitten, die aan je denken en over je praten zul len, Barnabas, en vergeet ook niet wat je geweest had kunnen zijn, als je niet Maar goed, genoeg hierover! Maar waarheen je ook gaat en wat je ook wordt je bent en blijft onze jongen en dus, Barnabas, neem dit mee als een souvenir aan de oude Natty Bell let op vang!" En met die woorden liet hij zijn groot zilveren horloge val len. „Maar, Natty Bell!" riep Barnabas hees uit. „Besta oude Natty dat kan ik niet aannemen!" „O, dat kan je best. Ik heb het een- en-twintig jaar geleden ,H „Maar ik kan het niet ik zou het niet kunnen aannemen." zei Barnabas, kijkend naar het brede, zwarte uur werk, waarvan hij wist, dat het jaren lang Natty Bell's meest geliefd berit geweest was. „Ja, je kan het web ja moet, het is alles» wat ik je aan te bieden heb, en het kan helpen je nu en dan aan m!J te laten denken neem het dus! En Bar nabas, als je het moe wordt een fijne gentleman in Londen te zijn kom oen bij ons in de oude herberg terugT-, „-e#' er dan mede tevreden alleeneen mar 'e zijn- Tot aiens, jongen, tot ziens!" Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3