KAPPIE
0
aan Schiphol 19454946
Herinneringen
OVER DE GRENS
Reden voor ongerustheid?
.e Amateur-Gentleman
Nu afbraak vaa da houten passage hallen, welke Schiphol het karakter
van een „boom town" in de Wild West gaven, bijna een voldongen feit Is
•n alleen oog het vroegere passag iersrestaurant, dat momenteel als per
soneelscantine wordt gebruikt. Intact is gebleven gaan de gedachten onwille
keurig terag naar de tijd van vlak n a de bevrijding. Schiphol 1945—19451
Een troosteloos toneel van bomkra ters, door elkaar gesmeten stukken be
ton, verwrongen stuken staal en da enkel# houtan barakken waar de nood
zakelijkste KLM diensten la warea ondergebracht.
Doch in deze woeatoaö was één oaael
Het reatauranti Het goede oude bezoe
kersrestaurant, grenzende aan de pasaa
gier» wachtkamer, waarvan het geachei
den was door een ijsergaashekwerk,
met het oog op eventuele sniokkclhan
del. Het gebeurde vaak, meestal in de
vroege morgenuren, als de Indië machi
ges het mistige platvorm verlieten om
«Ich naar de Oost te begeven, dat dit
bezoekerarestaurant meer het idee gaf
▼an een dierentuin, dan een plaats waar
bezoekers zich te goed konden doen aan
spijs en drank. Als de passagiers n.L
eenmaal In de wachtkamer waren aange
land hadden stij de douane en paspoort
eontrole gepasseerd, en^mochlen dit
vertrek dus niet meer verlaten. Maar
natuurlijk moesten er altijd nog enke'e
„belungrijke" mededelingen worden uit
gewisseld tussen ..wegbrengers" en ..ver
trekkers", ata daar zijn.Zal je niet
AFSCHEID NEMEN IS EEN
KLEIN B^ETIE STERVEN---
vergeten tante Mlen te schrijven".
„Zal je beleefd tegen de stewardess
*bV\ „Vergeet niet om een aapje te
sturon", enz enz. De enige manier om
elkaar enigszins te verstaan waa de
mond resp. het oor zo dicht mogelijk
tegen het gaas te drukken. Daar de
„wegbrengers" meestal in vrij grole ge
tale waren opgekomen trachtte Ieder
een zo goed moeelljk plaatsje te bemach
tigen. hetzij op de grond, stoelen, tafels
banken en ze'F» no w-booder®.
De Omroepcentrale, die op het ogen
blik als een soort achtergebleven voor
post van een dat teruntrekt een
kaam tussen de rvines Is achter gehle
ven, vormde soms een luchtvaart rende/
vous .ondanks het grote bord ..verbo
den toenann". dat op de deur prijkte
Geschaard om twee enorme potkachels
vertelden de nestoren van de luchtvaart
sterk verhalen, waar de jongeren met
open mond na»r luisterden. Het een en
ander *erd wel eens wat overdreven
voorgesteld maar als het woord ..vis
oarslatiin" tmrnerre*ht In de Nederland
bb taai heeft verkregen, waarom dan
geen .vltan-r^®tfln"?
PRIJSVERLAGINGSDECREET
IN DE SOVJET—UNIE
Rndio "Moskou heeft een door Stalin
getekend decreet omgeroepen volgens
hetwelk de winkelprijs van brood,'boter
bloem en tabak met tien procent ver
laagd zal worden. Verder werd prg^
verlaging aangekondigd van een grote
hoeveelheid andere voedingsmiddelen
kleren en huishoudelijke goederen.
Het decreet betekent „de tweede
fase van de campagne ter verlaging van
detail prijzen".
DE PERS IN DOOR DE OORLOG
GETROFFEN LANDEN
Volgens een rapport van de Unesco
herstelt de pers in de door de oorloe
getroffen tanden van Europa en het
Verre Oosten zich langzaam maar ze
ker. In België zal volgens het rap
port het verbruik van krantenpapier in
1949 het vooroorlogse peil weer bere»
ken. In Griekenland. Nederland; Noor
wegen. Polen en Joegoslavië hebben de
bladen te kampen met een tekort aan
machines. In Polen draaien de persen
14 nnr per dag.
Indien er een zgn. „baby kist" naar
Indië vertrok, dan was de kans zeer
groot dat men bij het betreden van de
passagiersyrcebtkamer struikelde over
de ground hostess, die op de knieën ge
hurkt wunhoplg trachtte een onhandel
bare baby handelbaar te maken, of over
de inmiddels klaargezette box.
Er wordt in deze chaotische wereld
veel over democratie gesproken maar
waar kwam deze beter en sterker tot
uiting dan in de passagierswachtkamer?
Het kwam vaak voor dat aan de lan
ge tafel, die altijd werd klaargezet voor
Intercontinentale passagiers om gezame
Lijk lunch of diner te gebruiken, naast
een boer, die naar Canada emigreerde
de president van een of ander groot
Europees concern zat, die vo6r het
afsluiten van een belangrijk contract
oven naar de stad van de wolkenkrah
bers „overwipte". Een exotische Spaan
se prinses met zeven miauwende
over alles heen kruipende katten op weg
naar Brussel, zat aan het zelfde tafel
tje haar kopje thee te drinken als de
Engelse filmregiseur, die In Duiven
drecht assistentie had verleend bg het
'-U&: var. i: Nederlandse film en nu
terugkeerde naar het „land van de eeu
wige mist". De grijze Amerikaanse
professor, die zijn land ging vertegen
oordigen op een internationaal con
gres hielp, een klein Tsjechisch meisje
'at geheel alleen van Praag naar Jo
haunesburg reisde met het oplepelen
van haar soep.
Than» beschikt Schiphol over een
prachtig restaurant bedrijf en e»n per
fect georganiseerde passagiers afhande
ling. Maar ondanks al deze gestroom
mie doclsantigjheid denken rele Schip
dienaren - .tg dikwijls xnet Weemoed
terug aan die wanne, zij het dan Ietwat
-omnudig* sfeer, die t> cids vsifti
mer en omgeving kenmerkte.
BESTRIJDING VAN GEVOLGEN
VAN KINDERVERLAMMING
Twee geneesheren te Johannesburg,
hebben een nieuw middel uitgebracht on
der de naam „etamin", waarvan zij ver
klaren, dat het kan worden aangewend
tegen de pijn en de door spierkramp
veroorzaakte misvormingen tengevolge
vnn kinderverlamming. Volgens medede
ling van de betrokken dokters fn het
Zuidafrikaans medisch tijdschrift ziju in
25 gevallen, waarop een proefbehande
ling werd toegepast, goede resultaten
bereikt. De uitvinders van het nieuwe
middel leggen er echter de nadruk op,
dat hun preparaat slechts is aan te wen
den bü nabehandeling en niet als genees
middel tegen de ziekte zelf.
SURPRISE VOOR DE
BURGEMEESTER
i Oosten van Drente
heeft gemeente afscheid genomen
an haar hnrgemeester. die. naar hg
-*"s nlt xHn mond had laten vallen
"««oriei» w*»n Ton-
al „De oude Haagse" genoot zijn bij
zondere belangstelling. Het was vooral
deze uitlating, welke de plaatselijke
voetbnvereniging zich iu de oren knoop
te. Zodat naast de vele geschenken, ge
tuigend van de grote genegenheid, die
de gemeentenaren voor hun burgemees
ter hadden opgevat, er ooi?twee
kaarten voor HollandBelgië waren,
waarvoor natnurljjk de voetbalveren!
ging had gezorgd.
De scheidende burgervader nam ze
dankbaar in ontvangst. „Ze kwamen
goed van pas", zei hij.
en het
raadsel
van de
Rozenhouten kist
19. „Dat heb ik hen toch maar keu
rig gelapt," mompelde de Maat met 'n
blQ gezicht, terwijl hij zich naar de
Tempel haaste. De twee koelies, die
nog steeds overeind probeerden te ko
men, keken helemaal niet zo blij. „Daar
gaat onze schat," bromde Pong, „nu
kunnen wij fluiten naar de stenen."
„Zeur niet en ata liever op," aei Piet
Paal. „Allee ie nog niet verloren."
Onderwijl zat Knppie met agn hoofd
ln zijn handen In d« Tempel vnn het
Wijze Oog, tegenover de Oude Obineea
„Wat is het nu toch een boel," zucht
te Kapple, „niets kun je aan die klon
ten overlaten. Allee verprutsen ze."
„Nooit pluttelen vooldat zon helemaal
ondel Is," zei d« ouda Obineea, «achtjea
glimlachend.
De Maat had intussen warm gekregen
van al die inspanning en toen tija weg
hem tang* een kleine herberg voerde,
voud hij, dat hij best een koele dronk
verdiend had,
„Kapple zit daar maar op zijn ge
mak in de Tempel en laat mi) al het
werk opknappen," vond hij. „Na hij kau
beat nog even langer wachten. Er ia al
narigheid genoeg in het leren, en ata ilc
niet ganw iets te drinken krijg, komt er
nog veel meer ellende." En de Maat
deed de deur open en stapte naar bia
nen.
De Franse communistiache leider Tb<»
rez heeft een weinig opzien gebaard,
door de verklaring dat de Franse ar
beider» de komst van het Rode leger
op precies dezelfde wijze gouden be
groeten ala de Poolse, de Roemeense
en de Tsjecho Slowaakse arbeiders dit
hadden gedaan. Huiszoekingen en arres
talies zijn op deze verklaring gevolgd
en er wordt beweerd, dat men bij ver
schillende communisten bezwarende do
cumenten heeft gevonden.
Het doet o.l weinig ter zake. Pro
paganda en tegenpropaganda.
Veel belangrijker vinden we het dat
enkele dagen later de leider van de It®
liuease communisten een ougeveer ge
liikiuldende verklaring aflegde. Ook
hier natuurlijk het nodige mhftaar.
En als derde phase hebben we nu in
België wel geen officiële verklaring ge
';regen vnn e*n vu de communistisch"
leiders, maar werden we onthaald op
het schouwspel, dat ter gelegenheid van
een demonstratie voor Europese een
heid, waar de heer Qhurchill zou spre
ken de communisten een tegendemon
tralie hielden, waarop vlugschriften
werden verspreid, welke inhielden, dat
de Belgische arbeiders niet bereid wa
ren tegen hun broeders van het Rode
Leger te strijden.
We zouden een boom kunnen gaan
opzetten over de vraag of hier niet
sprake Is van een bedenkelijke Btem
ming, welke veel gelijkt op die van wfl
len Mussert, die hetzelfde verklaarde
ten opzichte van zijn bruine broeders.
We voelen er niet voor, omdat we be
grip willen tonen voor het solidariteit®
gevoel, dat vooral onder arbeiders zeer
sterk kan zijn. Zo sterk zelfs, dat de
nationale belangen er geen betekenis
meer door hebben. Het geen in verschil
lende gevallen soms een groot voordeel
kan zijn. Laten we deze vraag echter
rusten en ons bezig houden met een
audere vraag.
Is er soms een oorlog fn het ver
schiet, dat in do verschillende landen
nu plotseling zulke dreigende klanken
worden vernomen? Is de toestand zo
critiek, dat Moskou aan de verschillen
de commuuistische partgen het devies
heeft gegeven: Waarschuw jullie regc
ringen dat ze niet ongestraft een daad
van agressie tegen de Sovjet Unie kun
nen ondernemen en verklaar jullie be
reid in dat geval de burgeroorlog te
willen aanvaarden.
We geloven het niet. Het wil ons
voorkomen, dat deze betuigingen van aan
hnnkelijkhcid aan Rusland ons niet
hebben te verontrusten, dat ze niet in
houden, dat we binnen afzienbare tijd
ceu oorlog hebben te verwachten. Men
kan dit baseren op het feit dat de
Amerikaanse Grondwet enige moeilijk
heden aan het Atlantisch pact bezorgt,
men kan het ook baseren op het feit
dat Rusland er niet aan zou denken
als het van ptan was om te gaan strij
den, eerst visitekaartjes rond te strooi
en, waarop de tegenstanders zonden wor
den gewaarschuwd, We moeten deze
verklaringen achtereenvolgen® in
Frankrijk, Italië en België o.L Juist
beschouwen ata een teken, dat ®r voor
lopig geen vuil aan de lucht i®.
Ze verwekken in bepaalde landen en
to bepaalde kringen een zekere onrust
wat ook wel in de bedoeling znl liggen
Over en weer i« het Immers zowel
Amerika en Rusland er om te doen een
weinig onrust ts verwekkeu. Dat
brengt het politieke schaakspel mee.
Ernstig ongerust behoeven we ons er
niet over te maken.
Het wil ons juist toe schijnen, dat
er een redelijke kans is om de vrede
te bewaren. En nog wel een lange tijd
ook. West Europa begint zich let® te
herstellen. Rusland zal ook wel wat
behoefte hebben om de opbouw te ver
snellen en het levenspeil van zijn be
volktng op te voeren.Rond de Middel
landse Zee Is de situatie aanmerkelijk
minder dreigend dan enkele maanden
terug. Iudonesië schijnt in de nabije
toekomst opgelost kunnen worden Rest
ten slotte nog Ohlna. Men kan moeilijk
zeggen wat daar aan de hand is. De
vredesonderhandelingen schieten nog
niet op en het communistisch offensief
schijnt tot stilstand te zijn gekomen.
Wellicht is ook daar een bepaalde rust
ingetreden.
De verklaringen van de eommunisti
Bcke leiders vermogen ons dug niet te
verontrusten. Alleen betreuren we het,
dat ze zichzelf nodeloos ln een moellU
ke positie brengen.
OE TOUR DE FRANCE 1949
De Badere bijzonderheden omtrent de
'"Poèr de France zgn officieel bekend
gemaakt. ZiJ bestaat uit 21 etappe®, 4
dagen rust.» 15 bergpassen en loopt
over ongeveer 5.000 k.m. Voor de eer
ste maal loopt de route door in Spanje.
DE STERKTE DER AMERIKAANSE
STRIJDKRACHTEN
Uit -ée lnatse gegevens blijkt, dat de
Amerikaanse strijdkrachten thans sa
mengesteld zijn uit 412.000 manschap
pen bij het luchtwapen, 677.00 bü het
leger en 527.000 bjj de marine.
Deze cijfers waren verleden jaar Maart
resp. 350.000, 540.000 en 505.009,
HET DOEL VOORBIJGEVLOGEN
Een twintigjarig Nederlands meisje
stapte op het Londens® vliegveld Nort
holt uit een vliegtuig van da Briish
European Airways en zeh „Sorry, Ik heb
me vergist. Ik moest naar Amsterdam."
Zjj had twee maanden in Zwitserland
doorgebracht en uit Genere naar Am
sterdam terug wiljgn vliegen. Op het
Zwitserse vliegveld vroeg zij de weg
naar de KLM machine, doch stapte bij
vergissing in een Viking van de B.E.A,
DE AUSTRALISCHE
ZUIDPOOL EXPEDITIE
De Australische Zuidpoolexpeditie.
die gedurende een jaar op het eiland
Hear verbleef, is naar Australië terug
gekeerd.
De 14 geleerden waaruit de expeditie
bestond, hebben belangrijke weerkundi
ge, aardmeetkundige. aardkundige,
plantkundige en dierkundige gegevens
verzameld. Zü hebben eveneens dieren
en plnntenverzamellngen aangelegd.
LANGERE VACANT1E
Koningin Juliana eu Prins Bemhard
zullen hun vacantie in Oostenrijks Tirol
verlengen. Volgens uit Sankt Anton ont
vangen berichten zal de Kouingin. die
heden naar Zermatt zou vertrekken,
vermoedelijk met de prius en de drie
prinsesjes in Tyrol blijven tot de ski
wedstijden te Kandabar op 13 en 14
Maart,
FEEST IN DE CONGO
I® het stadion van Usumbura, een stad la het Belgische mandaatgebied Roe
anda Ooeroendi. vieren de inlanders, m it gedost In hun fraaiste versieringen,
één van hun religieuze feesten.
VOORRAADVORMING VOOR DE
KOMENDE WINTER IN BERLIJN
Op de vraag in het Britse Legerban
of de minister van Buitenlandse Zaken
de verzekering zou willen geven dat
voorbereidingen worden getroffen voor
het aanleggen in de 'komende zomer rat
grote voorraden in Berlijn voor de
daarop volgende winter, „om de Sovjet
regering te tonen dat wij besloten zijn
te blijven", heeft de Britse minister va*
staat Mc Neil geantwoord: „ja, en dn
minister van Buitenlandse Zake t wenst
te verzekeren, dat de Britse regering
haar verplichtingen Jegens de bevolking
van Berlijn zal blijven nakomen".
BENZINE NIET OP TIJD
Gisteren zou de nieuwe «"enstreg^' e
van de KLM lijn AmsterdamBatavia
ingaan. In verband met de bênzSepo
8itie is dit tijdstip echter verschoven
tot 7 Maart.
De benzine op Maurltiu* wor<rt.
per tankboot aangevoerd van Kreta, v»*
taukboten waren reeds op Mauritius ver
wacht, maar dpor het feit, dat ze Ma
dagascar aandoen 1® haar aanübmst
vertraagd.
DONDERDAG 3 MAART 1949
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8-00
Nieuws; 7.30 en 8»15 Gram.muziek; 9.00
Voor de vrouw; 9.05 Muziek houdt fit;
9.40 Schoolradio; 10-15 Morgendienst;
ll.OO Radioziekenbezoek; 11.40 School
radio; 12.03 Zaugrecital Jo Kleman;
12.33 Zigeunerorkesten; 13.25 Boston
promenade orkest (gr. pl.>13.45 Voor
de vrouw; 14.00 Musetteorkest Peter No
bino; 14.40 Voor de vronw; 15.00 Orgel
spel; 15.15 Kamermuziek v. Beethoven;
16.00 Bijbellezing; 17.00 Radio jeugd
journaal 17.30 Ensemble Lach ma nu;
1S.00 Leger des Hoils kwartier; 18.30
Ned. Strijdkrachten; 19.00 Nieuws; 19.15
Orgelconcert; 20.00 Nieuws; 20.15 Maart
se buien over Jubeldam, studio steravoml
21.30 Familiecompetitie; 22.05 De vaart
der volkeren; 22.25 Pfanodno; 23.00
Nieuws.
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 mi 8.15 Gram.muziek; 8.55
Voor de vronw; 9.00 Klassieke gram.
muziek; 9.35 Zangphiatjes; 10.00 Mor
gcnwgdiog; 10.15 Arbeidsvitaminen;
10.50 Voor de kleuters; 11.00 Gram.
muziek; 12.00 Spaanse gram.platen;
12.38 The Rhythin Club; 13.00 Nieuws
13 20 Melropole orkest; 13.50 Carmen
Miranda zingt; 14.20 Solistenconcert;
15.00 Voor zieken cn gezonden; 16.00
Van vier tot vijt'; 17.00 Kaleidoscoop;
17 35 Gernrd van Krevelen; 18.00 Nws;
1S.30 Orkest Maria Zamora; 19.10
Avondschool; 20.00 Nieuws; 20.15 Con
eert gebouworkest o.ljr **rieh Klefbj
(Weber. Haydn, Beethoven); 22.15 Cel
lospel; 22.30 Pierre Palla, piano; 23.00
Nieuws.
JEFFERY FARNOL:
23)
Zij kwamen by een opstapje. Het
was een bijzonder hoog opstapje, eeu
altijd heel onhandig opstapje, maar spe
ciaal bij avond. Toch ging Cleone er
vastberaden heen. Barnabas had opge
houden voor haar te bestaan. Toen hij
er overheen .gesprongen was en haar
walde helpen, keek zij over en langs
en door hem. Zij stapte, vertrouwend
op zichzelf, trots en vol minachting op
het opstapje. Door haar trots, haar
minachting of haar lange mantel of
alle drie gleed zij uit en moest zij
zich, om niet te vallen, vastgrijpen aau
Barnabas en zich overgeven aan zijn
arm.
„Hebt u uw voet pijn gedaan?"
vroeg fc.lj
„Dank u. neon," antwoordde zij en
liep dan met opgeheven hoofd vlugger
voort don ooit,
„U had mijn hand moeten nemen,"
zei hij; maar hy sprak tot dove oren,
„Cleonezei Barnabas heel vriende
lijk, „als ik je daareven beledigd heb
vergeef het me dan."
„Het gaat er heus op lijken, dat ik u
altijd vergiffenis moet schenken, Mr.
Beverley", antwoordde zij, zonder hem
aan te kijken.
„Wanneer hij zoveel berouw heeft
als ik, Cleone En mijn
„O, ik schenk u vergiffenis," zucht
te zij.
„Toen loopt u nog heel hard."
„Het moet bijna tien uur zijn."
„Dat vermoed ik en u wilt natuur
lijk weer graag gauw thuis zijn/'
„Thuis," zei zij bitter. „Ik heb geen
tehuis."
,Maar
„Ik leef in een gevangenis een
kerker. Ja, ja, een vreselijke, vreselijke
gevangenis, bewaakt door de oude Jer-
ry, een éénben ige cipier, en door een
éénarmige tyran, de kapitein ja, een
tyran! Misschien gelooft u mij niet,
als ik zeg, dat hij een tyran is?"
„Hum."
„U gelooft het niet, wel?"
„Neen jk ben bang van niet."
„Ik ben negentien!" aai zjj, heel
rechtop staande.
„Ik had u voor een beetje ouder
gehouden," zei Barnabas.
„Ik woon hier, opgesloten in een ver
velend oud huis en met niets te zien
dan bomen en geiten en koeien en
groenten. En ik word bewaakt en van
's ochtends tot 's avonds verzorgd.
Wanneer ik iets doe wat mijn tyran af
keurt, trekt hij zich terug naar wat hij
het „ronde huis" noemt, roept de boots
man en zy redeneren en praten over
mij, alsof ik een vijandige vloot was,
en lopen op en neer, terwijl zij aan-
vals- en verdedigingsplannen vormen,
tot ik hen aanval en dan en dan
o, er zijn vele soorten tyrannen en hij
is er een. En dus heb ik hem vanavond
verlaten. Ik ben weggelopen, om een
samenkomst te hebben met
„Uw broeder," zei Barnabas.
„Ja, mijn broeder," maar haar
stem stokte by dat woord en zij liep
verder door het woud, doch langzaam
nu en met gebogen hoofd. En zo kwa
men zij eindelijk uit de donkerte in het
zachte maanlicht, en toen zag Barnabas,
dat zy niet langer haar verdriet ver
bergen kon, zich omkeerde en smekend
haar hand op zijn arm legde.
„Denk zo vriendelijk mogelijk over
hem," zuchtte zij. „Hij Is nog maar een
jongen ziet u my'a broerl"
„Zo jong?"
„Precies twintig, maar Jonger dan
zijn leeftijd veel jonger. Ziet u," ging
zij vlug voort, „hij is als jongen naar
Londen gegaan en hij dacht, dat Mr.
Chichester zijn vriend was, en hij heeft
met spelen veel geld verloren en zich
daardoor op de een of andere manier
in de macht van Mr. Chichester gesteld.
Hij is mijn half-broer in werkelijk
heid, maar ik houd zoveel van hem
en ik heb getracht voor hem te zorgen
ik was altijd zoveel sterker dan hy
en daarom zou ik graag willen,
dat u zo vriendelijk mogelijk over hem
dacht"
„Ja," antwoordde hij, „ja!" Maar nu
bleef zij weer staan, zodat hij ook ver
plicht was te blyv«n staan, cn toen zij
weer sprak, trilde haar stem met nieu
we intensiteit.
„Wilt u meer doen? U gaat naar Lon
den wilt u hem opzoeken wilt u
proberen hem voor zichzelf te redden.
Wilt u mij beloven dit te doen wilt
u?"
De smeekbede in haar ogen ziende
en die tevens voelend in de kramp
achtige vingers op zijn arm, legde Bar
nabas plotseling de zijne op die slanke
hand en drukte die warm.
„Cleone," zei hij plechtig, „ik zal
het doen." Terwijl hij het zei, boog hij
zijn hoofd al lager tot zy zijn lippen
warm op haar handpalm voelde een
lange, stille druk en toch werd haar
hand niet teruggetrokken. Hoewel Bar
nabas de regels en voorschriften uit bet
„kostbare boekdeel" totaal vergeten
had, deed hy dit alles met een elegant
gemak, dat niet verbeterd zou Jkunnea
worden zelfs niet door de
van Hoge Rang zelf.
„Maar het zal moeilijk zijn" zucht
te zij, terwijl zij verder liepen. „Ro
nald is heel koppig en trots het zal
heel moeilijk zijn."
„Het komt er niet op aan," zei Bar
nabas.
„En gevaarlijk misschien."
„Dat komt er evenmin op aan."
„Vindt <T het vreemd, dat ik zoveel
van u vraag?"
„Het lijkt mij de natuurlijkste zaak
van de wereld."
„Maar u bent een vreemde bijna."
„Maar ik houd van je, Cleone."
Dan heerste er een tijd stilte; na de
door de maan beschenen weide overge
stoken te zijn, kwamen zy bij een grote
haag. aan gene zijde waarvan de weg,
wit in het maanlicht, verder leidde,
dichtbij scheidden de wegen zich en
daar stond een verweerde wegwijzer.
Onder die haag nu bleven zij staan en
we mogen hier wel zeggen, dat zij el
kaar niet aankeken.
„Barnabas," zei zij zacht, „hier schei
den onze wegen zich; ginds ligt mijn
thuis." En zij wees naar waar boven de
roerloze boomtoppen de gevels en
schoorstenen van een herenhuis op
rezen.
„Voor een gevangenis ziet het er nog
nl comfortabel uit," rei Barnabas, maar
knappe Cleone zuchtte...*
(Wordt vervolgd).
