Nog geen overeenstemming op televisie-gebied
ïLuuaci uit de. iAee,ïwitiAe£
Genemuidens maHenindus'rie word!
bedreigd door India
t.
.j
Productie van ontvangapparaten
in serie begonnen
Voorzichtig bij het aanschaffen van een toestel
DE TELEVISIE heeft aan de wonderen der radio nieuwe over
winningen van de mens 'op de ruimte gebracht, n.L het bijna
bgenbUkkelijk overbrengen en weergeven op afstand van beeld en
beweging.
En evenals dit bij de radio het geval was. wil de televisie ook haar
Voorgangers niet verdringen, maar hen. in tegendeel dienen. Zo zul
len pers en film enorm veel tijd en moeite kunnen besparen. De opna
me op afstand van actualiteiten op een film, de verbreiding er van,
de gelijktijdige projectie, zij zullen een zeer grote vereenvoudiging van
de methode geven.
Een verstandig georganiseerde televisie, die over bruikbare middelen
beschikt kan zeer goed de andere organisaties van voorlichting of
publiciteit op doeltreffende wijze van dienst zijn, inplaats van hen
fe dwarsbomen: n.l. door het ogenblikkelijk verspreiden van authen
tieke afbeeldingen, de publiciteit voor een of andere voorstelling, even
Zovele nieuwe impulsen, waarvan de televisie de drijfkracht kan zijn.
Op studiegebied opent de televi
sie buitengewone mogelijkheden,
en wel speciaal voor het onderwijs
in de chirurgie In de industrie zal
het mogelijk zijn om op verafgele
gen installaties toezicht te houden,
gevaarlijke proefnemingen te ob
serveren. ook bii het diepzeeonder-
zoek. enzEn tenslotte begin
nen de politie en het leger al van
<We nieuwe uitvinding gebruik te
m°ken.
De Franse ingenieurs zijn reeds
VS" af de oorlog bezig met e peri-
irenteren om voor de individuele
toeschouwers het beeld zo goed
moqreiifk te doen zijn. en zii heb
ben hiertoe een soort, standaavd
van z.e. ..hoogste definitie"
v««toetstAid. *'en vers*o«t over hAt
piorAWApvt onder ..definitie" het
van maximum R19 heeldve-
hAt voo««*AI» von hAt- «A
reproduceerde beeld samenstelt.
De Conferentie van Atlantic-City
ovot- radio-overbrengingen, heeft
voor de Europese televisie een fre
quentie-band gereserveerd, die
practisch bruikbaar is bij een
„hoogste definitie" gelegen tussen
174 en 216 m.e. (megacycles». Maar
hoe hoger de standaard-definitie
is. des te breder en In dat. geval,
minder in aantal zullen de „kana
len" (stroken) moeten zijn die in
deze veranderlijke bandbreedte zijn
begrepen. Bij 819 regels beschikt de
emissie over vier stroken, Vrter dis
tributie een behoorlijke versprei
ding van ae golven verzorgt met
zo weinig mogelijk Interferentie.
En zoals wel is te begrijpen, is de
luisteraar of zo men liever wilt. de
toeschouwer, vanzelfsprekend zeer
gevoelig voor deze beeldkwaliteit.
Met een standaardvooster van 819
regels zal de televisie aan zijn luis
teraars een even goede, zo niet be-
tre weergave als de meest geper
fectioneerde amateurfilmappara
ten voor 16 mm film.
Dit zo zijnde, vraagt -• zich af,
waarom sommige Europese landen
toch schijnen te aarzelen om de
definitie van 819 regels aan te ne
men en zich liever te houden aan
die van 625 regels .waarvan de
resultaten, wat de beeldgetrouw
heid betreft, niet alleen veel min
de- goed. maar. voleens het oor-
d"0! van de technici, verouderd
eUn-
ngeland heelt weliswaar voor
lopig zijn emissies georganiseerd
op basis van 405 regels, terwijl in
de Verenigde Staten 700.000 men
sen ontvangtoestellen met 525 re
gels gebruiken. Maar deze voor
beelden geven echter geenszins
technische garantie voor de toe
komst. Zij betekenen alleen, dat
men in die landen .die meteen tot
de practlsche toepassing wilden
overgaan, „het paard achter de wa
gen spande" en het publiek dus
toestellen liet aanschaffen, die nu
al niet meer aan de technische
mogelijkheden beantwoorden. Er
valt overigens niet aan te twilfcler
dat deze beide landen binnenkort
r.iot ook tot het standaardroostcr
LENTELUST
Ik ruik weer de geuren
Van zeep en van sop,
Ik zie weer een trap
Met een emmer er op.
Ik hoor weer: „Kijk uit!"
Trap niet op m'n servies",
Ik ken het symbool
En het schoonmaak-devies.
De vrouwen gaan dweilen
En schrobben en boenen,
Op deuren en stijlen
En tafels, festoenen.
Ze zwaaien met doeken
Op lampen en loper,
Ze kloppen de kleden
En poetsen het koper.
Ze kruipen door gangen.
Papa moet behangen,
Hij breekt de portretten,
Stoft hoeden en petten,
Eet snert uit een blikje,
Of kauwt op een prikje,
Trekt boze gezichten
(Schrij ft schoonmaa k gedichten)
Wanneer het aan hém lag
Vertrok hij naar buiten.
Een ogenblik later dan
Zeemt hij de ruiten
met meer regels zullen overgaan,
daar hun experts de noodzakelijk
heid hiervan reeds Inzagen.
Noch in de Scandinavische lan
den. noch in Zwitserland of België,
is hierover enige beslissing geno
men. maar het is zeer waarschijn
lijk dat ook deze landen hun uit
zendingen zullen gaan baseren op
een „standaard-definitie", die aan
de laatste technische vorderingen
beantwoorden. Trouwens. 42 van
de 44 Belgische fabrikanten van
televisie-anoaraten hebben zicb
onlangs uitgesproken V|X>r een
standaard-definitie van 819 be*ld
regels.
Wanneer men de enorme moee-
jiikheden van deze nieuwe indu-
«ïtrifl nagaat. Is 't zeer t.e betreu-
reu. dat tenminste tii««en dA
Euron^e landen er nog geen
aepprd voor de eApheidsrooster is
aangegaan. Het. Hikt. a prinvi heel
vreemd nu. in deze tlid .d<* poel"
gen tot eenwording oo het Europe
se plan zbn saameedreven .er nog
landen zijn. die zich liever afzon
deren op televisie-gebied en met
opzet geen aandacht aan. de pro
gramma's van hun buren schen
ken.
Laten wij een voorbeeld nemen.
Wanneer Holland zijn uitzending
organiseert op de stand aard-basis
van 625 regels.' terwijl de Franse
uitzendingen dit op een basis van
819 regels doen. dan zullen de
Hollandse luisteraars nooit de
Franse kunnen „krijgen" en om
gekeerd de Franse uitzendingen
niet de Hollandse. Eigenlijk moest
Iemand met een toestel met 625
regels wel de uitzendingen kun
nen opvangen van een toestel van
819 regels, terwijl het omgekeerde
niet het geval ls. Maar, lilj zal ze
slechts ontvangen met het onze
kere beeld van een ouderwets toe
stel. en dan nog op de voorwaarde
dat er een directe heruitzendin
plaats vindt tussen de Franse zen
der en een van de grote Hollandse
steden. Men is tegenwoordig van
mening, dat de afstand tussen
zender en ontvanger niet meer
dan 50 a 80 km moet bedragen om
een goede televisieuitzending te
krijgen.
Het is te hopen, dat de regerin
gen binnenkort met elkaar tot
overeenstemming zullen geraken,
want anders zullen luisteraars het
zeker niet waarderen, dat bun re
gering hen toestellen deed aan
schaffen. waarmee zij alleen maa
binnenlandse uitzendingen kunnen
vhioap. Da verantwoording van de
betreffende regeringen is dus niet
gering in dit oozicht. Maar .er is
nog meer* daar is ook Europa!
Van men zich voorstellen hoe 't
met, Europa. 7.011 ziln gesteld, wan
neer men indertiM in de 19e eeuw
niet tot overeenstemming was ge
komen over een standaard -roll.
hrAAdt.e van de .spoorwegen? Het
fMoiruienrohipem is precies het
zelfde en de oplossing er van
-uordt door bepaalde, wel gewettig-
de. maar niet doorslaggevende in
dustrie- en handelsbelangen te
gengewerkt.
fifcfci
Het olifancendressuurstation Tangala na Bodio in het district
Uele (Belgische Congo) is de enige inrichting in Afrika, toaar men er
in geslaagd is toilde olifanten te vangen en af te richten. Op de
foto ziet men enkele zeer jeugdige gevangenen bij hun bad in de
Dungu-rivier onder toezicht van een temmer. Alleen dieren van
minder dan 1.50 meter schofthoogte mogen zich vrij bewegen. De
oudere olifanten worden steeds stevig bevestigd aan de flanken
van een reeds afgericht exemplaar.
Och mannen, Wees wijs.
'tls de lust van hun leven,
Om *t huis-paradijs
Weer een soppie te geven!
JAN HOTTENT
De Tsjechische meester Kott-
nauer vormt deze keer het onder
werp vap onze schaakrubriek.
Kottnauer is een wlseslvalllge spe
ler. Het ene ogenblik speelt hij
briljant en boekt hij grote succes
sen ,de andere keer brengt hij er
niets van terecht. De Tsjech ls in
ons land enige keren in tournooien
uitgekomen. Beverwlik. Groningen
en Zaandam hebben hem in hun
midden gehad. Hieronder volgt 'n
partij van Kottnauer, gespeeld in
het Carl Slechter herdenkings-
tournoói te Weenen 1947. Zijn te
genstander is een Jonge Oosten
rijkse speler, waarin men een gro
te belofte voor de toekomst ziet.
Wit: Galia Zwart: C. Kottnauer.
Slclliaans.
1. e2—e4. c7c5; 2. Pgl—f3. d7—d6;
3. d2d4. c5xd4; 4 Pf3 d4. Pg8—
f6: 5. Pblc3, a7a66. Lfl—e5.
Een merkwaardige zet, welke
1 steeds meer in de mede komt. Zw.
i verzwakt weliswaar veld d5, maar
het schijnt voor wit zeer moeilijk
daar profijt van te trekken.
7. Pd4b3, Lc8e6; 8. Lel—gS,
Pb8 -d7.
De strijd gaat om U5. De tekst
zet dient om een eventueel Lfö
met Pf7 te beantwoorden, waar
door zwarts invloed op d5 blijft ge
handhaafd. 9. f2f3.
Beter is 9. Lf3.
9. Lf8e710. Ddl—<12. 0—0;
11. Tal—dl. Ta8c8; 12. 0—0. Dd8
c7. Gezonde strategie. Zwart
drukt langs de c-lljn, waardoor
een later d6d5 groter kracht
krijgt.
13. Kgl—hl, Tf8d814. a2—a3.
Pd7—b6!
Thans kan wit d6d5 niet meer
verhinderen. Zwart heeft zeer
goed gemanoeuvreerd.
15. Dd2—el. d6d5; 16. e4xd5.
Pf6xd5; 17. Pc3xd5. Pb6xd5; 18.
Lg5xe7, Dd8xe7; 19. Le2—d3, De7
g5!
Zwart slaat onmiddellijk toe.
Thans dreigt zowel 20Pe3 als
20Pi'4. 20 Del—d2. Pd5—e3.
Dreigt ten eerste 21;; h6 (dekt
Dg5), waarna wit de kwaliteit
moet geven en ten tweede Tc2!
met snele beslissing.
21. Tdl—cl. h'7h622. Tfl—gl.
Sterker 22. Tfel, om .22Lb3
met 22. Dc3 te beantwoorden.
22.Le6xb323. c2 b3, Tc8xcl;
24. Tglxcl, Wit heeft een valletje
gesteld. Op het ogenschijnlijk zeer
sterke 24Td3 volgt thans 25.
Tc8. Kh7; 26. Dd3. 24 c5—«4!!
MIJN GELOPEN EN GEZONKEN.
De ca 200 ton metende, in Gro
ningen thuishorende coaster .-.Al-
batros" is Woensdagavond bij Gre-
na (Denemarken) op een mijn ge
lopen. De uit 5 koppen bestaande
bemanning ls gered en in Dene
marken aan land gebracht. Het
schip, dat met een lading zout op
weg was van Hengelo naar Go-
thenbiirg, is gistermorgen gezon
ken. Dc kapitein en een lid van de
bemanning braken een been. De
vrouw van.de kapitein en hun twee
kinderen werden gewond.
NIEUWE WET OP DE
DIENSTPLICHT
IN TSJECHOSLOWAKIJE
De TsjechowlowaaJcse nationale verga
derkvg heeft eenstemmig een nieuwe
wet op <ks dienstplicht aangenomen.
Mannen van 18 eu 19 jaar zullen twee
jaar in actieve dienst en vijf maanden
in reservedienst moeten doorbrengen.
Alle T»jeehoslowaken van 17 tot GO
jaar zullen opgeroepen kunnen worden,
vouwen in geval van nood. Zij zullen
dezelfde rechten ais de mannen genieten.
DOCUMENTEN OVER INDONESIË
Op vragen van het Ud der Twee
de Kamer .de heer Van der Goes
avn Naters (p.v.d.a.) In verband
met de regeling der verstrekking
van documenten van de „Centrale
Militaire Inlichtingendienst in In
donesië". heeft de minister van
Overzeese Gebiedsdelen a.i. o.m. 't
volgende geantwoord:
De veronderstelling, dat. documen
ten van de C. M. L in Indonesië in
ziin uitsluitend bezit blijven, is
niet Juist Deze documenten wor
den ter kennis gebracht van de
daarvoor aangewezen instanties.
De veronderstelling, da* genoemde
dienst aan enkel of aan enkele
leden der St.-OeneraM documen
ten ter hand zou hebben gesteld,
is blijkbaar ingewonnen inlichtin
gen ongegrond.
„We zelle ze misse", zoi de bar-
rebier. „We zelle ze misse
Das een rare gewoonte van um.
Zo maar de dinge twei keer achter
mekaar te zeggen. Persies ut zelf
de. Ut is vezelf bk zo'n soort stop
woord el. De ien heb dut en de aar
heb dat. maar je hewwe ut van je
oigen meist nooit in de gate. As
je er op attent maakt worre, ver-
skiet je cr van en je wulle ut glen-
ien3 gelouve. Das nou maar weer
zo'n uitwoiding.
Want we'krege ui vieden Zater
dag over de disterbusie. En deer
sloeg dat gezegde van de barrebier
op No. hal kreeg steun. Derekt en
van alle kante.
„Zeg dat wel", zoi Klaas en hai
skoof noldig de pruim van de lene
kant nel de aar. „Wat was ut ver
legen gezellig. Op die disterbusie-
kantore den ei. Want deer wou Je
toch zeker een boom over opzette.
Afoin. ik doen mee. Ik heb ut een
keer meemaakt, deer wazze me
stamkaarte zoek. Finaal weg. En
ik wist zeker, dat ik ze an die kir-
rel geven had. Dat Ik zeg, meneer,
je benne abuis. Je moete ze bai ie
hewwe. Ik heb ze Je zelf geven. No.
den weet Je hoe sommige mense
weze kenne, op ut onbeskofte of.
En ik had ut niet troffen En deu-
ze kirrel zoi teugen me: „Hier
worre glen abui2e maakt".
No. ik lelt me vezelf weer over-
houp steke deur zon grote waffel
en ik nei huis om te kolken Maar
ik was gientens thuis of ik prak-
kezeer bai m'n oigen ..Ben je nou
gek. Ze moete deer weze Ik weet
ut zeker".
En ik metien net de pelisie en
die met. moln mee. En we stane
deer weer voor de tafel en ik heb
niks te vragen of ten zegeen. deer
worre moin stamkaarte me toe
skoven".
KAPtR OP DE KUST
Ong
unstige perspectieven voor Gouden Stad
Hot bijna 700 jarige stadje Genemuiden heeft veel interesse voor India en
acht zich in zijn welvaart belaagd do or dit Aziatische rijk. Dit künkt weliicht
verwonderlijk, maar het zit zo: Genemuiden leeft van de mattenindustrie.
Thans gaat er jaarlijks zo om en bij vijf mlllioen meter cocosmat de deur
uit, dat betekent dertig procent van de nationale productie Het stadje
maakt de laatste jaren een dergelijk bloeitijdperk mee dat velen over de
„Gouden stad" spreken.
•tKoi 1918 maakten de Getieimiirienaretf
blezen metten. Alles was armelijke buis
industrie. De goedkopere en betere CM
namat ten drongen echter de Gcnemuider
matten in de hoek en men zag zich ge
ftoodaaakt het roer definitief om te
gooien. liet tijdperk van cocos en alsal
brak voor Genemuiden aan. Er verrees
in de loop der jaren een industriewijk
het machinaal weven deed zyn intrede
en thans werken 650 mensen in 15
cocosbedryven.
Iu 1940 was het roet de biezen nage
noeg gedaan. Afgezien van de Chinees
concurrentie was er nog de Afsluitdijk
.die de ex Zuiderzee aoet maakte en de
kwaliteit van de biezen sterk in kwali
teit acheruit deed gaan. Maar de oorlog
bracht een ommekeer. Voor cocosmat
ten 'zijn cocosgarena nodig en die komen
uit India. De vezels van de cocosnoten
worden daar met de hand (machinaal ie
niet mogelijk) tot garens gesponnen.
Deze worden tot strengen gehaspeld en
daarna in balen van ruim 150 kilo ver
zonden. In Genemuiden volgt het verven
drogen en weven,
WEER BIEZEN
In 1940 stond de invoer van coeos !n
sisal (Indonesië) uiteraard stop.
De biezen werden in ere hersteld en
Genemuiden verdiende toch nog een ste
vige boterham.
heeft uien bü <k- liauti en in
geheel tot vloerbedekking
zonder dat er. zoals in ou*
extra reu» oui de, halve
■li kan 1
verwcr
geval
erekl 1
nodig is. India heeft de arbcidskrach
ten bijna tooi niets en wy betalen hier
zeker f 60.aan de arbeiders voor
een 40 urige werkweek. Daar kunnen
we natuurlijk niet tegen op. Voor de
oorlog konden we nog iu de kwaliteit
concurreren De Indiërs hadden weinig
smaak wat kleuren betreft, maar in dit
opzicht schijnen ze vorderingen gemaakt
te hebben. Genemuiden en de - andere
eocvsiudustriëü zien we dus wet'vrees
de toekomstige concurrentie van India
op de wereldtnark tegemoet".
De Genemuideriaren denken echter ou
danks het groter wordende risico aan
uitbreiding van hun mattenindustrie.
„Toch een abuis weest'ei", mum
melde Kees. Je kenne um meist
niet verstaan, want hai heb naf
maar een paar dage een porselein
winkel In z'n mond.
Dat is Kees nou begint tc pra
ten, lachte wai al bai voorbaat. De
eerste paar weke zei jullie den ok
wel niet veul van Kees leze.
Maar Dirk had ok nag wat.
„Das hillegaal' een stopwoord
van die manne ei", begon ie. „Net
as de barrebier ut nag al derus
twei maal zoid, zo zegge ze deer
altoid: Abulze worre hier niet
maakt. En den ben je uitpraat. En
nou zei ut voor die kirrels ok wel
lastig weest hewwe want ja as ze
er niet verlegen om dochte, den
werde ze altoid noitfen. En de men
se wazze er over uit. En ja hullle
zakie moest toch kloppe el.
Want aars
„En wat aarsEn wat aars".
„Kees", zoi Dirk. „houw jij je
nou rustig Jo. Wat hei je deer nou
an. We wete alleeaar wel dat er
wel een reeuw an te passen viel.
Maar Kees hield voet bai stik.
„Drie keer hew ik deer een hele
bonkaart, tekort had van die kU-
hels. De leste keer was ik nae in.
ut bero toe ik ut ontdekte. Maar
gien kaart er bai oor!
Nei nei. den most, ik maar bet.er
uit.koike Ze gekuifde je vez°lf niet
ei. En je stonde voor Piet Snot.."
Kees kwoilde er van en hai gong
drok met z'n zakdoek an ut we*-k.
en toe gon» Diric weer deur: „Ik
heb er een keer ien te veul had en
ik terua en vezelf zee. dat er abuis
piooict was. F.'i ut zelfde ytnuwnnrd
„Hier wote gien abulze nwk*"
Dat ik teugen die bivst,: .Den
niet, me Joon Tk had een kaart, te
vauI maai* ut ls moln goed... Afoin
ik o* uit, en die knul vuil koike.
Hal is er de kast niet, voor in
**aakt oor. Hal zat er elke week.
Nei ut was voor die lui nag zo
slecht niet Ut ruttelde wel wat"
..Jullie dranze weer n'et kwaad",
zoi de barrebier. Wul je nou wel
gelouve. dat, ik heel wat aars be
doel".
Dat wcuwe wai meist niet gelou
ve. want as je over de disterbusie
prate hei je ut altoid over mlsere.
En in de regel goed ok
„Nei," zoi de barrebier. „ik be
doelde niet dat we de ambtenare
misse zelle. Jullie gaan moin veuls
te veer. Want jullie wete net zo
goed as ik. dat er een h:leboel
hapskere wazze. die elke week een
mooi zoodje invonge van verkoch
te bonne. En jullie wete net zo
goed as ik. dat er ok nag een hille-
boel mense wazze. die met dat
bonnehandeltje een mooie groip-
stuiver verdiende. En as ut nou
van ut jaar ofioupen raakt, den
zelle die lui verdikkeme ok nag an
ut werk moete En dat zei ze teu-
genvalle. Want ze hadde wel ut
grooste woord, maar ze kenne niet
veul. E11 ze hewwe in de leste Jare
woinig presteerd". Ja, as je ut zo
bekeke is de opheffing van die dis
terbusie voor sommige „mense"
nag een strop. Medeloiden hadde
wal echter niet met ze. Wat dat be
trof sloeg Kees de spoiker op de
kop. toe ie met de zakdoek voer
z'n .mond mummelde: „Ik hoop
dat ze blare in d'r hande kroise as
rolksdaalders". FIGARO.
Het einde van de wereldoorlog en het
herstel van de wereldhandel «naakten
aan de biezen opleving een einde. Lang
zaam maar zeker maken de biezenmat
ten weer plaats voor cocos, de devle
zen positie laat nog niet toe cocos en
sisal vrij In te voeren en daarom wordt
la het binnenlandse product vaak nog
ongeveer 50 procent papier verwerkt,
doch dit percentage daalt toch constant.
Met <le ondervoorzitter van <Ie vak
groep, <le heer H. Visset er Jr. tc Gene
muiden .hebben we over de toekomst
van de natiomftle matteniudustrie gespro
ken. Deze Insider eegt dit: „Het blijft
beslist niet als bet nu ls. We zul
len heel hard moeten aanimkkcn om ons
te knnnen handhaven. De helft van on
ze nationale productie fa bestemd voor
export naar Engeland, België, Zwitser
land, Zweden en Noorwegen. Dank zij
ietwat geforceerde handelsverdragen ne
men deze lAnden de cocosprodncten nog
van ons af.
KAPER OP DE KUST
Maar er i» een grote kai»er op de
kust en dat fa India. Daarginds heeft
men een enorm voordeel. Do grondstof
Fraai gespeeld.
25. f3—f4!. Td8xd326. Dd2xe3.
De enige manier om aan stuk
verlies te ontkomen.
26 Td3xe3; 27. f4xg5; 82. b3—
e2. Het toreneindspel is volko
men hopeloos voor wit. 29. Khl
gl. Te2xb2. Wit geeft het op.
ER IS GEEN SEIZOEN in het jaar.
waaraan ik meer hekel heb, dan
aan het voorjaar. En toch geniet
ik elk jaar weer van het ontlui
kende leven en verlustig tk me in
de prachtige natuur. Als zo half
April de eerste bloesem van peer
en appel doorbreekt, wat is 't dan
niet. een genot om rond je heen te
zien, om eens met de kinderen te.
wandelen en om hen te wijzen op
al die schoonheid, die niets kost
en waaraan we zo dikwijls gedach
teloos voorbijlopen. En toch haat
ik dat voorjaar. Vreemd mis
schien. Och. ik geloof, dat het 'n
heleboel vrouwen zo gaat. Want
tegelijk met het voorjaar komt
immers de schoonmaaktijd. Reeds
in Februari beginnen we er over.
Als het een mooie dag is, en vre
hebben in Februari dit jaar prach
tige dagen gehad, dan kijken we
de kamer eens rond. we snuffelen
in de keuken en als we elkaar ont
moeten, kunnen we ons niet weer
houden om te zeggen; „Wat een
heerlijk weer hé? Je zou zin in de
schoonmaak krijgen." En buur
vrouw of vriendin beaamt dat na
tuurlijk.
Och jaa, we hebben zo in het ga
reel leren lopen, dat we het im
mers niet anders durven zeggen:
„Je zou zin in de schoonmaak
krijgen."
Beste vrleninnen. ik heb het
zelf ook gezegd. Meermalen. En ik
was van mening, dat het waar
was ook. Ik geloof, dat lk nu te
oud word om een dergelijk enthou
siasme op te brengen. Ik weet liet
r.et zo goed als Jullie, dat de
schoonmaak dringend noodzake
lijk is. Als we een half jaar in de
kamer gewoond en gestookt heb
ben en vooral als er dan elke week
nog een kaartavond je wordt ge
houden, waarop een viertal man
nen zit te dampen, nlso fer geen
tabakrantsoenering Is. dan krijgt
de zolder een Iets warmer tintje
en dan worden de gordijnen geel.
Dan schreeuwt het hele huls om
de schoonmaak. Alleen mannen
zien dan niets.
Maar ik kan nooit meer zeggen,
dat ik er „zo'n zin in heb". Inte
gendeel. Ik vind het vreselijk om
enkele weken achtereen ht huis te
moeten omkeren. Af en toe heb Je
het gevoel, dat Je gebroken bent
en voor je gezin ben Je 's avond*
waardeloos.
Tenminste zo gaat het mij. Maar
nu wil ik voorop stellen, dat ik
geen meisje heb om me te helpen.
Dus ik draai voor alles alleen op.
Toen we pas getrouwd waren, heb
ik enkele malen een poging ge
waagd om mijn man in de schoon-
maakaffaire te betrekken, en wer
kelijk, de eerste twee Jaren ge
lukte het vrij goed. Maar naar
mate het huwelijk langer duurde,
begon zijn tegenzin in de schoon
maak toe te nemen (misschien
was het ook iets anders) en nu
denk ik er niet meer over om hem
te vragen, omdat hij maar steeds
moppert, dat dit niet nodig ls, en
dat onzin, zodat we ruzie zouden
krijgen als lk er tegen ln ging. En
Je altijd stil houlen, dara voel lk
ook niet voor.
Vorig jaar echter hebben een
buurvrouw en lk besloten om el
kaar met de schoonmaak te hei
pen. Dan ben je niet zo afhanke
lijk. Het werkt vlugger en pretti
ger en Je hebt bij je heer gemaal
niet aan te komen. eHt is ons best
bevallen en onze mannen vonden
het zo vreemd, dat ze ten slotta
kwamen vragen of ze dit niet
moesten doen of dat niet.
En als het weer nu een» heel
mooi was, dan waren bumvrccw
en ik 7,0 verstandig, dat we de
schoonmaak de schoon*»paif
en er op uit trokken )k nnr. u
deze oplossing aanraden, hoor!
HEL,
