KAPPIE
VOOR LENS
Op zoek naar de ark van Noach
Een show van modeschoe>sel
le Amateur-Gentleman
HUMOR
Een van onze ~chte stoere West
friezen was in het gelukkig bezit
van een geit. Een prachtig beest,
dat er zijn mocht en dat zich in
de liefde van de baas mocht ver
heugen. Liefkozingen en lekkernij
en waren zijn deel.-
Op een dag, dat de baas om de
een of andere reden iet of wat
kort aangebonden was. kwam het
tot het volgende gesprek met een
andere Westfries. Namen noemen
doen we niet. Wat geeft dat? Men
krijgt er maar boze hoofden door.
Beide mannen staan bij de geit.
Dan zegt de een: „Die geit is niet
goed".
„Zo? Het zal niet erg weze denk"
„Die geit is niet goed. Dat ken
Je zo wel zien".
Driftig vraagt de eigenaar:
„Weer ken Je dat dan an zien?"
„Hal is veuls te wit."
Dan dringt het tot de eigenaar
door. dat hij lichtelijk genomen ls
en verwoedt klinkt het: „Je oigen
lilluke kop ls te wit".
Jammer genoeg sloeg het gezeg
de als een tang op een varken.
Want de boosdoener heeft nog al
'11 lichteliik paars gekleurd hoofd
Trouwens er zijn er meer met
paarse hoofden. De gelaatskleur
van uw lenskijker zweemt ook
naar het rode. Fn deze week is
de kleur aangezwollen tot paars.
U zult het misschien niet willen
.geloven, maar dat ls de schuld van
Ilja Ehrenburg. de beroemde Rus
sische schrijver.
Kent u Iïja9 Wij kennen hem
persoonlijk niet. Maar we hebben
nog al eens boeken van hem ge
lezen. En u kont ons geloven, hij
kan schrijven. En nu lozen we Za
terdag een stukje van hem in on
ze krant, waar we toch zo om
moesten lachen, dat we er bijna
til bleven
Hij had kennelijk de smoor in
over het Atlantisch pact En vol
gens hem zal het volk van Europa
nooit het Zwarte pact onderteke
nen en het was toch maar een
heel verschil cf het volk het doet
of een Parlement, dot maar omge
kocht kan worden of vrees aan
gejaagd. Er stond nog een hele
boel meer in. Maar we konden niet
verder komen. We schoten in zulk
een lach. dat we het niet hebben
gewaagd, verder te lezen. F'eenlük
dom. Want het volk, dat niets an
ders dan deze lectuur onder ogen
kriipt. Is te beklagen
Er zijn er trouwens meer. die te
beklagen zijn. En we draaien de
lens een hele slag om. Van het
Oosten kijken we nu naar 't Wes
ten. Winston Churchill. de man
waarnaar We 7.0 graag luisterden
In de tijden, dat we vanwege de
dictatoriale bezetting niet naar
anderen mochten luisteren, heeft
weer eens een redevoering gehou
den. In Amerika Daar tieeft hij
tekeer gegaan tegen de Russen,
dat was niet mooi meer. De hon
den zouden er geen kaas van lus
ten. schold als een Nou
Ja. vult u zelf maar In.
Toen we dat lazen, hebben we
die arme oude Cburchie beklaagd
In ziin eigen land heoft hij weinig
kans meer. De Err-e'sen schijnen
te nuchter te zijn. En non probeert
h» het nog eens een keer In Ame
rika. Daar zijn z* nog al vatbaar
voor sensatie.
Als we er goed over nadenken,
bekladen we de Amerikanen, die
m^t open mond en oren naar
Winston hebben zitten luisteren
Om hemzelf hebben we ook moe
ten lachen
Trouwens, we behoeven niet
buiten dp grens te gaan om te !a-
cben. Neen. we kunnen h°t in
e'een land opt w®! 0"z® mi
ulster ven Buitenlandse zaven. di
heer SHWrer. is naar Amerika g?
weest. Hij heeft er een poosje ge
sproken met Acheson, de Ameri
kaanse minister van buitenlandse
zaken. E11 als die twee bij elkaar
zijn, dan begrijpen we natuurlijk
direct, waar het over gaat. Over
het Indonesisch conflict.
MIschien dat u zult zeggen, daar
valt helemaal niet om te lachen.
Neen. daar heeft u gelijk in. En
over het onderhoud tussen Stikker
en Acheson zouden we misschien
ook kunnen huilen. Maar als er
twee hoge heren bij eikaar zijn,
kom je in de regel niet veel meer
te weten, dan dat de besprekingen
in de beste verstandhouding zijn
verlopen en dat ze samen hebben
gedineerd.
En daar zouden we ten slotte
om kunnen lachen. Al kost zo'n
diner heel wat. Maar ln dit geval
betaalde Amerika.
Dat vriendschappelijke onder
houd is toch Iets van uitgelekt.
We lazen er over in de „New York
Hehald Tribune". En toen we dat.
gelezen hadden, hebben we weer
zo vreselijk zitten lachen, dat we
er een onnatuurlijke kleur van
kregen. Paars!
Want die Amerikaanse krant
wist ons te vertellen, dat Acheson
bij het onderhoud de gelegenheid
had gevonden om de heer Stikker
eens duidelijk aan heb verstand te
brengen dat er in Amerika toch
niemand meer was die de verhaal
tjes van de Nederlanders in In
donesië geloofde, sedert dezelfde
bronnen niet hadden geschroomd
om de Nederla"d<-<» vertegenwoor
diger in de Veiligheidsraad voor
leugenaar te laten staan. En dat
het nu maar eens uit moest zijn
met dat vervelende egschipoer
waar geen eind aan kwam. Het
Indonesische volk had recht op
vrlibeid. En snel. Zonder voorbe
houd.
En toen sloegen onze gedachten
op hol. We zagen minister Stik
ker daar zitten. Fn van hem vlo
gen ze naar de V.V.D, waar hl!
voorzitter van is en Rijkseenheid
en de verkiezingen van vorig Jaar.
toen meester Ond op zo'n prachtig
aanplakbiljet afgebeeld stond, met
zon negerkindje bU hem. Och. och
wat hebben we moeten lachen. Al
drone het later tot ons door. dat
er ook een bepaalde reden ls om
ons eigen volk te beklagen.
Maar dat is eigenlijk te pijnlijk
rwer te schrHven.
en de uitvinding
van
Signor Rivaldf
15. De Maat en de Meester had
den nauwelijks oog voor alle won
derlijke gebouwen die ze tegen
kwamen. Mopperend en scheldend
holden ze door de vreemde stad op
zoek naar Kapple, af en toe na
gestaard door een verbaasde zee
man. Het was een vrij uitgestrekte
stad en al gauw waren ze dood
moe van het rennen met die zware
helmen op hun hoofd. „Nou mijn
Zuidwester eens een keer niet
knelt, knelt die rare pot", bromde
de Maat hijgend. „Ik heb Je wel
gezegd, niets dan narigheid. Ik
wou, dat we die Signor maar nooit
gezien hadden want daar is het
allemaal mee begonnen. En lk zie
hier nergens iets, wat er uit ziet
of ze een biertje schenken. Foei,
ls me dat lopen!" Maar de woor
den waren nauwelijksv uit zijn
mond toen ze plotseling in de ver
te Kappie en Signor RIvaldl ont
waarden. die rustig liepen te wan
delen en op hun gemak alles be
keken. Weldra hadden ze het twee
tal ingehaald en opgewonden be
gon de Maat te vertellen, wat er
gebeurd was. „Dat groot ongeluk
ramp". jammerde Signor RIvaldl.
„Als die zeemensvissen de Kraak
stuk slopen, wij nooit meer weg
komen!" Ze maakten direct rechts
omkeert en na een poosje zagen ze
ln de verte de Kraak al weer lig
gen. Er werd hard gewerkt.
ARBEIDSVOORZIENING IN DE
LANDBOUW.
Tussen de directie van de Land
bouw van het ministerie van land
bouw, visserij en voedselvoorzie
ning, de Stichting voor de Land
bouw en het Rijksarbeidsbureau is
onlangs uitvoerig overleg gepleegd
over de organisatie van de ar
beidsvoorziening ln de landbouw
voor het komende seizoen. Ge
noemde Instanties zijn eenstem
mig tot de conclusie gekomen, dat
de desbetreffende regeling van 1
Maart '48 dient te worden gehand
haafd.
Evenals vorig Jaar moeten land
bouwers aanvragen voor oogsOiulp
Indienen bij de plaatselijke com
missies van de Stichting voor de
Landbouw. Om voor oogsthulp ln
aanmerking te komen, dienen de
betrokken bedrijven, zoals reeds is
aangekondigd, de beschikking te
hebben over een redelijke vaste
kern van arbeiders, dit ter beoor
deling van genoemde commissies.
Wanneer een dergelijke kern ent-
breekt. zullen, behoudens in geval
van overmacht, aanvragen worden
afgewezen.
Voorts zal de betrokken onder
nemer een verantwoord bouwplan
moeten hebben, bij de opstelling
waarvan bij mede aandacht c'ient
te schenken aan de mogellj.che^
den. die de arbeidsvoorziening
biedt.
Zal Plaio gelijk krijgen
Egerton Sykes. een gepension
eerde Britse ambtenaar uit de
diplomatieke dienst, is ervan over
tuigd. dat er nog resten van de
ark van Noach op de berg Ararat
srtln. In Juni vertrekt bii naar N.
Turkije om de berg te beklimmen.
Hij hoopt daar een Nederlandse
archeoloog, genaamd Roozen, en
eon Amerikaan te ontmoeten, die
hetzelfde doel nastreven.
Naar zijn schatting beyinden
zich nog resten van de ark op een
hoogte van 11000 voet, waar zoals
gemeld wordt, zich rine v«n
zeeschelpen zou bevinden. Gedu
rende twee en een half duizend
jaar hebben mensen stukjes van
de ark n«ar beneden gebracht.
Volgens zijn zeggen hebben drie
rhrlstol'ike bellieren de berg ln 't
irar 3°5 beklommen. Het zfjn
Theonhilus van Antlochis, Isldo-
ms van Sevjila en bisschop Jaco-
bns van Nisihlls. Hef, gezelschap
zal bestaan uit een fotograaf, een
cnm.er'-rnan. een archeoloog en 'n
bereeids.
Tnrfien deze exneditte met sue- I
ces bekroond wordt, zo verklaar- I
Het waren nu eens niet de
nieuwste ja-ponnen, mantels, hoe
den e.d., die tijdens een shoio in
het Kurhaus te Scheveningen
werden getoond. Onder de zoet
vloeiende klanken van een strijkje
werd namelijk een overzicht gege
ven van de schoenen die een
vrouw kan dragen hij de creaties
van de grote modehuizen.
Vier bekende schoenenfabrlkan-
ten hadden deze show van mode
schoeisel, die de eerste in ons
schoeisel, een niet te verwaarlozen
onderdeel van de kleding is en in
de tweede plaats om de aandacht
te vestigen op de vele mogelijkhe
den. die de schoenenmode dit jaar
biedt.
In Engeland en Amerika worden
reeds sinds vele jaren schoenen
shows gehouden. Deze zijn echter
uitsluitend bestemd voor de han
del. Op deze middag werden al
leen schoenen getoond, die bij de
winkeliers in luxe-schoeisel ook
inderdaad verkrijgbaar zijn of bin
nenkort verkrijgbaar zullen zijn.
Met opzet heeft men geen model
len of pasvormen willen brengen,
die wellicht een attractie hadden
kunnen zijn, maar niet fn over
eenstemming met het doel van de
shotc waren.
Het publiek bleek blijkens de
zeer grote opkomst veel belang
stelling voor een dergelijke show
te hébben.
de Sykes. zal hij een onderzoek
instellen naar het „gezonken el-
land" Atlantis. Hij hoopt Plato in
het gelijk te stellen, die zegt. dat
Atlantis verdween toen de Athe-
ners streden met de bewoners van
het eiland. Volgens zijn onderzoe
kingen. welke zich over 25 Jaar
uitstrekken, bevindt Atlantis zich
in de nabijheid der Azoren. Sykes
hoont met behulo van radar en
onder-watertelevis'e resten van
Atlantis te ontdekken, zoals suilen
en stukken eikenhout.
HET CONTACTV AARTUIG
„VAN DER STENG."
In de periode 1 Mei 194830
Maart 1949 werden gedurende de
Instructieve dagtochten en propa-
gandazwerftochten van het con
tactvaartuig „Van der Steng" van
het comité ..Onze Marine" méér
dan 100.000 bezoekers aan boord
genoteerd. Ook gedurende de win
termaanden bleef dit fraaie schip
'n dienst; het bezocht meer dan
Plaatsen en vertoeft thans ln
r imburg. Einde April wordt weer
bevmnen met de instructieve dag
tochten.
land is, georganiseerd in samen
werking met de Nederlandse Ver.
van Winkeliers in Luxe-schoeisel
en het maandblad voor schoen-
icinkeliers en schoenindustriëlen
,JDe Pasbank". De bedoeling van
deze show tcas in de eerste plaats
duidelijk te maken, dat het schoei
sel. in het bijzonder het mode-
WEGENWACHT OP BOLLEN-
ZONDAGEN.
Op de Zondagen, waarop alge
mene ontheffing van het Zon
dagsrijverbod wordt verleend, ln
verband o.a. met de bloeitijd van
bollenvelden en boomgaarden, zal
de ANWB-wegenwacht een be
perkte dienst onderhouden.
Dit geldt echter niet voor Eerste
Paasdag.
Hilversum II 413 m. 7.00 en 8 00
Nws; 7.13 en 8.13 Gram. mnziefc; 9.13
Voor de zieken; 10 03 Gram. platen;
10.30 Morgendienst; 11.15 Pianorecital
12.00 IlannoniemuzTek; 12.33 Ned. Ka
merkoor; 13.00 Nws; 13.15 Sangh en
Spel; 14.00 Ned. Knmerkwartet; 14.40
Voor de rronw; 1300 Symphonische
concert; 16.00 Vijfde «ymphonte
muziekgezelschap; 17.30 Uit e"tn grote
stad komt een Meine melodie; 18.00
Pianoduo; 18.30 Esperanto uitz.; 19.00
en 20.00 Nws; 20.13 Zuid Afrikaans
programma; 21 00 Radio Phil. orkest*
22 30 NCRV kwarto- TC OO X*.
VRIJDAG 8 APRIL 1949.
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Ntrs; 7.15 en 8.18 Gram. platen; 8 50
Voor de vrouw; 9.00 Balletmuziek;
10.00 Mortrenwtwling; 10.30 Voor de*
rronw; 10.45 CeRoreeital; 1130 Orgel
«pel; 12.00 Mexico klanken; 1300 Nws;
13.20 Lés gnra de Paris; 14.00 Kook
praatje; 1420 en 13.20 Kamerorkest;
15.00 Ons volk in zijn dichters; 16.00
The Rambler»; 16.30 Tussen twaalf en
zestien; 17.00 Filmland presenteert;
17.20 Wtf en de imtiiek: 18.00 Nwa;
18.80 Ned. Strödkrachien; 19.00 Con
«re» P.vd.A.; 19.30 Nederland en zün
■reu-e^en; 2000 Nws; 30 05 Alg. V*re
WD; 21.00 Feestavond P.v.d.A 22.45
Avondwijding: 28.00 Nws.
O FF IC I ELE BONN EN LIJST.
voor het tijdvak van 10 t.m. 23
April 1949
Elk der volgende bonnen geeft
recht op het kopen van
Voedingsmiddelen kaar ten 905
081 vlees (A, B. D) 100 gr. vlees
082 Vlees (A, B> 400 gr. vlees
083 vlees (D) 100 gr. vlees
085 algem. (A. B. D) 250 gr. fcoUtf.
mafgarme ot vet
086 algem. (A, B) 250 gr. boter.'
margarl-ae vet
087 algem. (A. B> 20Ó gram
of 250 gr. korstioz
092 algem. (B) 500 gr. boter
margarine of vet
094 algem. (D) 125 gr. boter
margarine of vet
095 algem. (D) 100 gr. kaas of 125
gr. korsteloze kaas.
Tabakskaarien 903
72. 74 tabak (QA> 2 rants. slg^-at.
ten of kerftallK
75 tabak (QA) 2 rant3. sigaret
ten of kerftabak
Bonkaarten ZA. ZB, ZC, ZD, ZE.
MD. MF, MH 905 (bijz. arbeid a.s.
moeders en zieken).
Geldig zijn de bonnen gemerkt
met de letter K.
'De letters achter de bonnura-
mers geven de kaarten aan. waar
op de betreffende bonnen voorko
men).
Bovenstaande bonnen kunnen
reeds op Vrijdag 8 April a.s. wor
den gebruikt.
De niet-aangewezen bonnen 069.
070. 071. 073. 076. 077. 078 en 079
van de bonkaarten 903 en de bon
nen 62. 65. 68 en 71 van de ta-
bakskaart QA 903 kunnen worden
vernietigd.
NOORDERMARKTBOND
21000 kg rode kool 17—1790; 5500
kg gele kool 14.8016.20; 19000
witte kool 12.40—12.50; 210000 kg ut
en 52010.60; 6300 kg Weten T 4 80;
TT 8.60; 2500 k- wr'.rW T «xi—3S; wit
lof n 24*tO- W
JEFFERY FARNOL:
De grote race, waar heel Engeland
al dagen over.heeft gesproken, is be
gonnen.. De publieke belangstelling
langs het parcours is enorm groot. Bar-
nabas weet zich op zijn zwarte onstui
mige Terror vergezeld van de beste
wensen van zijn liefste Cleone. Zijn
grote rivaal ten vijand) is Carnaby, een
der fat>orieten va» de course.
54)
Een halve lengte achter Carnaby's
schimmel galoppeert Barnabas' zwarte
paard The Terror, vuur in zijn
ogen, woede in zijn hart, want er zijn
paarden voor hem en dat moet niet.
Daarom trekt hij aan zijn bit en zou hij
graag het tempo versnellen, maar de
hand op zijn teugels is sterk en dwin
gend.
Voort gaat de race, over vlak land en
de helling op; tweemaal kijkt Camaby
over zijn schouders en tweemaal ver
snelt hij het tempo; maar toch galop
peert, als zij boven op de helling ko
men, The Terror een halve lengte
achter hem Ver ln de voorhoede rijdt
zekere Tressider, onmiddellijk gevolgd
door de markies Jerningham en daar
achter acht of negen anderen; daar
achter weer volgt Dick, terwijl rechts
van Barnabas kapitein Slingsby ga
loppeert op zijn langbenige vos, met
het verdere veld donderend daarach
ter. En nu is de eerste hindernis voor
hen een haag met de schittering van
water erachter; en de haag is hoog en
het water breed. Dichterbij komt zy
een halve mijl! Een kwart mijl! Min
der! Tressider's paard is erover met
de markies vlak op de hielen. Maar
nu worden kreten gehoord en woeste
gillen, daar verscheidene paarden wei
geren en ver afwijken; een plof! Een
gesmoorde kreet een ruiter is afge
worpen. Dan terwijl Barnabas met
angstige ogen kijkt, denkend aan de
gewonde arm van zijn vriend Dick
schiet diens Moonraker vooruit
en neemt de horde schitterend.
En nu voelt The Terror het bit
verslappen en dan schudt hij, met zijn
woest oog nog steeds op de grijze flan
ken van zijn gekozen vijand, zijn kop,
versnelt het tempo, galoppeert langs
Carnaby's schimmel, verder en verder
met donderende hoeven en in de nek
liggende oren, terwijl Barnabas de af
stand meet honderd meter, vijftig,
vijf-en-twintig, The Terror in zijn
vaart bedwingt en hem erop af jaagt
de sprong der krachtige lenden voelt
een suizen van de wind en hij is er
over, één voet nog verder dan het wa
ter. Maar achter hem klinkt het geluid
van een plons nog een en nog eenl
De lucht is vol gillen en kreten, die
vlug verloren gaan ln het gesuis van
de wind en het dreunen van galoppe
rende hoeven, en omkijkend ziet hij*
Slingsby's R a s c a 1 vlak achter zich.
„Een moeilijke hindernis!" brult de
kapitein met een stralend gezicht. „Er
zijn er heel wat gevallen, Beverley.
Zes hebben geweigerd en zijn uit de
race. Camaby is ook achter een voet
te kort bij het water. Ik heb je wel
gezegd, dat het een prachtrace zou
worden!"
Meter voor meter komen het grote
zwarte paar van Barnabas en de vos
van Slingsby dichter bij de leider, en
als zij zich bij Dick aansluiten, ziet
Barnabas tot zijn schrik de spookachtige
bleekheid van zijn wangen en het
grimmige opeenklemmen van zijn tan
den tot hij. kijkend naar de mouwen
van zijn rechterarm, een donkere vlek
opmerkt en dan is zijn verbazing
over. En de race is pas begonnen!
„Dick!" riep hij.
„Ben jij het, Bev?"
„Je arm, Dick houd je hand op!"
„Arm, Bev zo goed als ik weet
niet wat!" En om zijn woorden te be
wijzen. zwaait hij zijn zweep in de lucht
,Die Jerningham zet er een duivelse
pace in," roept hij. „Het lijkt wel alsof
hij er de outsiders dadelijk uit wil rij
den! Beverley dat is iets voor jou!
Tressider's Pi lot is al geslagen de
markies blijft zo kalm als ik weet niet
wat!"
En inderdaad scheen het alsof de
markies zich niet langer om zijn das
bekommerde; hij had de leiding over
genomen en galoppeerde nu, laag ge
bukt in het zadel, een goede twaalf
meter voor Tressider uit.
„Vooruit, Bev!" riep Dick en met
een luid; „Hallo!" zwaaide hij zijn
zweep. Moonraker sprong naar
voren, versnelde het tempo en vooruit
snelde hij, woest de lucht vervullend
met opvliegende kluiten. Zo kwam hij
gelijk met Tressider ging die voorbij
en galoppeerde nek aan nek met de
markies.
En voortgezet wordt de race over heg
en greppel en horde, totdat in de verte
Barnabas weer water glinsteren ziet
een sprong van meer dan vijf-en-twln-
tig voet En terwijl hij, Tha Terror
goed in de hand hebbend, voortgalop-
peert, ziet hij een grijze kop met tril
lende neusvleugels, uitgestrekte hals,
machtige schouders en hijgende flank
en Carnaby snelt voorbij. TheTerror
ziet het ook en snuivend bijt hij woest
op het bit maar voor hen galoppeert
Tressider's ruin en naast hem de vos
van de kapitein. Zo wint voet bij voet,
meter bij meter de schimmel terrein.
Over een haag over een greppel rij
den zij te zamen totdat, wanneer zij bij
de watersprong komen, The Terror
weer een halve lengte achter Carnaby's
schimmel galoppeert.
De markies eri Dick, knie en knia
racend, hebben hun twaalf meter met
de helft vermeerderd en nu, ais Bar
nabas kijkt, gaan hun hoofden naar
beneden, worden de sporen gedrukt en
gaan zij sneller en sneller tot zij bijna
tegelijk afzetten, de sprong schitterend
nemen en weer overgaan in een snella
galop.
E nu snelt Carnaby weg met Barna
bas vlak links achter hem, de pace ver
snelt zich tot een gestrekte galop
de aarde vliegt onder hen. Barnabas
kiest het punt, waar hij wil
afzetten en rijdt erop aan geeft
The Terror even de sporen en
op dat ogenblik wijkt Carnaby's
schimmel af. Barnabas ziet het gevaar,
klemt zijn tanden op elkaar, trekt T h e
Terror ter zijde nog juist bijtijds.
Het paard, aldus gedwarsboomd, doet
nog een dappere poging sprL-gt,
doch Iets tekort en valt met Barnabas
uit het zadel.
Half verdoofd, half verblind, bespat
met modder en slik, staat Barnabas op,
ziet, dat paarden op hem af komen ga
lopperen en voorbij donderen; hij ziet
ook, dat Tha Terror opkrabbelt, en
juist als hij weer op de been is, heelt
hij de teugels al weer gegrepen, is in
het zadel gesprongen en zet de sporen
in de flank waarop The Terror
snuift, steigert en de anderen achter
na vliegt. Een grote vreugde vervult
zijn hart, want nu houdt de hand aan
de teugels hem niet langer in neen,
drijft hem eerder vooruit en ver voor
hem galopperen anderen van zijn
soort anderen, die hij één voor één
veracht speciaal een zekere schim
mel.
Maar gekneusd, bloedend en ge
schramd, één modder van top tot teen
en met een dof gevoel in zijn hoofd
rijdt Barnabas, laag gebogen in het
zadel, want hij voelt zich zwak en mis
selijk. Zijn hoed ls weg en de koele
wind in zijn haar verfrist hem wat,
maar het doffe gevoel blijft
(Wordt vervolgd).
