0
PAPIER
geduldig en gevaarlijk symbool
van de beschaving
VOOR LENS
Le Amateur-Gentleman
ER WAS EENSeen stoere molen, de Eendracht genaamd. Hij
was zó oud, dat niemand wist wie hem gebouwd had: vóór 1650
pronkte hij' reeds als een sieraad in het W o r m e r landschap, olie
verwerkend dat het een lust was. Men roemde de kracht van de
Eendracht, de soepele tred zijner wieken en toen dan ook het papier
dat wonderlijke werktuig aller schrijvers, zo geduldig en vaak zo
gevaarlijk, een ruime plaats in de wereld ging veroveren, richtte
men het oog op die molen in Wormer: in 1726 reeds schepte de
Eendracht de eerste vellen. Doch zestig Jaar later. In een tijd waarin
Europa gistte en borrelde van nieuwe ideeën, ging de Eendracht
pas op volle toeren draaien. Want toen kwam een energieke man
naar de molen: Pieter Smidt van Gelder. Hij zkg wel wat in dat
papierbedrijfje en vestigde er zich met zijn zoons, een karige boter
ham verdienend. Het leven was zwaar en de techniek stond nog
In haar kinderschoenen; het was pas 1784.
Thans, honderdzestig jaar later, staat op dezelfde plaats waar
eens de Eendracht prijkte, een groot fabriekscomplex: Van Gelder
Zonen N.V. Daarnevens denderen in nóg drie plaatsen van het land
van 's Maandags zes tot Zaterdags tien rusteloos de machines, die
Nederland en de wereld in massale hoeveelheden het onmisbare
voedsel verschaffen, dat papier heet. Van eenvoudige molen tot mil-
lioenencomplex. is het geen sprookje?
De Eendracht heeft dit alles niet meer mogen beleven; in 1889
werd hij geofferd aan onverbiddelijke eisen der modernisatie en
overgebracht naar het Gelderse plaatsje Ernst, waar hij op zijn
oude dag koren mocht malen. In 1942 was alles voorbij, de oorlog
had het proces verhaast, de Eendracht werd gesloopt. Sic transit
gloria mundi.
en de vervanging van lompen door
hout. Dat bleken was vooral voor
Zaanse papiermakers van belang,
want nu behoefden zij niet langer
slechts grauw en dus minder
kostbaar papier te vervaardigen
maar konden zij voortaan wed
ijveren met andere streken, waar
het water van nature helder was.
HOE zou de wereld zijn zonder
papier? Heel wat rustiger wel
licht, maar ook heel wat minder
beschaafd. Papier en beschaving
zijn nu eenmaal onscheidbare
grootheden, het volk dat papier
benutte - dat schreef heeft
steeds tenminste geestelijk ge
heerst over andere, achterlijke
stammen. De geschiedenis kan
ons desgewenst bedelven onder
de voorbeelden. Eén slechts wil
len wtf noemen: dat vam China.
De lijst van China's bijdragen
tot de beschaving Is lang. Toen
onze voorvaderen nog gerstebier
uit holle schedels dronken, zoals
de schoolboekjes het zo echt pae-
dagogisch kunnen zeggen, stonden
de zonen van het Hemelse Rijk
reeds op een hoog beschavingspeil
zodat de vinding van Ts'ai Lun in
het Jaar 105 na Christus slechts
één was onder de talrijke inven
ties als zijde, lak, het kompas, por -
celein, buskruit etc. Deze Ts'ai
Lun dan was ambtenaar en had
als zodanig uiteraard heel
wat formulieren in te vullen. Het
zocht derhalve naarstig naar be-
verdroot hem echter steeds bam
boebladen mee te torsen en hij
ter en lichter schrijfmateriaal. Dit
heeft hij gevonden in een mengsel
va?i moerbei, lompen en visnetten.
Do heilige oorlog der Mohamme
danen heeft het papier naar het
Westen gebracht. In de achtste
eeuw leerden opgedrongen Ara_
bieren de kunst van het pipier-
maken; binnen weinige jaren had
Bagdad een formele industrie. De
tijd van papyrus en perkament was
voorbij, zelden heeft een zo volle
dige omschakeling plaats gehad.
Papier ging zijn zegetocht begin
gen. Denk slechts aan 't bevel der
Kaliefen, dat de Bagdadse fabrie
ken gelastte luchtpost te ma
ken, dat postduiven in tijden van
oorlog vervoerden.
Spanje, Italië, Frankrijk, Duits-
lai d zijn onze gewesten voorge
gaan bij de waardering vóór het
papier, maar toen in 1586 eenmaal
een fabriek in Dordrecht was op
gericht. verrezen weldra vele an
dere in ons land. Vooral de hel
dere beken van de Veluwe gaven
papiermakers moed te beginnen.
Nu nog komt het witte schrijf, en
drukpapier uit Gelderland, terwijl
het verpakkingsmateriaal in Wor
mer wordt gemaakt.
DE WESP ALS UITVINDER
Er is veel veranderd in de loop
der eeuwen. Wie de eenvoudige
methode van lompenstampen ver
gelijkt met de uit duizenden ra
dertjes en rollen bestaande moder
ne machines zal dit volmondig be
amen. Men begrijpt, dat di niet al_
lemaal vanzelf is gegaan. Doch
zonder ons te verdiepen in details
moeten wij toch even twee facto
ren noemen, die het fabricagepro
ces hebben beïnvloed: het bleken
De vervanging van lompen is
nog veel voornamer geweest.
Eerst hierdoor werd pavler met
recht „volksvoedsel". Immers,
lompen waren - vooral in dure
tijden - schaars en daar er in
de zeventiende en achttiende
eeuw nogal eens oorlog werd ge
voerd en het aanbod van textiel-
Als grillige stipjes in een don
kere baan liggen daar de
scheepjes, die dagelijks naar
en van Wormer varen. Bonte
confetti met toch nog bruik
baar afval en nuttige rollen.
PAPIER! Dat Is het tover
woord, dat hier weerklinkt.
Men ziet de snippers, uiteen
gewaaid over de weilanden en
in de sloten, men ruikt de geur
van het verse goed.
Op de foto zijn de fabrieken
van Van Gelder Zonen in ons
gebied afgebeeld In het mid
den de watertoren, rechts daar
naast de machinehallen, omge
ven door materieel-, grondstof-
en papiermagazijnen. Aan de
linkerkant van het water de
centrale.
afval steeds minder werd, steeg
de behoefte aan lompen met de
dag: men dreigde in een impasse
te geraken: de vraag naar papier
nam toe, de productie af.
Daarom gingen bollebozen in ve
le landen speuren naar een surro
gaat voor lompen. Wie de uitvin
der hiervan was? Geen technisch
onderlegde Fransman, geen bestu
deerde Duitser of koel-redeneren-
de Nederlander, het was de na
tuur zelf, die de weg naar succes
wees, door middel van de wesp.
Want wespen maakten hun wo
ningen van planten- en boomve
zels, die zij fijn kauwden totdat er
een grijsachtige massa ontstond.
De beremde Réamur heeft deze
methode ontdekt en toen de baan
eenmaal vrij was, ging het snel
verder: men experimenteerde met
bladeren, met boomschors, met
kroos en rietstengels, met zaagsel,
brandnetels en wat al niet meer.
En tenslotte kwamen de papier
makers tot de conclusie dat lom
pen niet langer nodig waren, want
hout was zeker zo goed enin
onbeperkte hoeveelheden te ver
krijgen.
KRAFT VEDRINGT JUTE
Maar laat ons eens een tocht
maken door de papierfabrieken in
Wormer. Daar verwerken vier me.
terslange machines iedere dag onl
torsbare hoeveelheden van het
sterkste materiaal, dat men zich
denken kank r a f t. Aan kraft is
'de toekomst, daarvan zijn velen
overtuigd. Jute, het al-oude, on
misbaar geachte zakkengoed,
raakt uit de tijd. De meelfabrie
ken in Amerika zijn al zo ver, dat
zij slechts meerwandige papieren
zakken gebruiken en bij de fabri
cage van veevoeder, cement is het
al evenzo. Bovendien komt een
broertje van kraft, het carton, ook
meer en meer in aanzien. De siga_
rendoosjes worden eens wellicht
van blik, maar is het eigenlijk no
dig?
En nu dan de fabriek: een
enorm complex, waarin magazij
nen en loodsen de machinehal om
ringen. Die hal is juist het doel van
onze tocht, want dit uitgestrekte
steeds maar voortrazende instru
ment dat daar staat, is onze be
langstelling overwaard.
Het hout, de voornaamste grond
stof voor papier, wordt in twee
vormen gebruikt: om te beginnen
als houtslijp, d.1. op een slijpsteen
verslepen hout, dat een goedkope
maar weinig sterke grondstof^
vormt en voorts als cellulose. Hier/
b ij is de houtvezel langs chemi
sche weg van verschillende be
standdelen ontdaan, waardoor zij
sterk en soepel is geworden. Cellu
lose is duurder maar veel sterker
dan houtslijp. Het z.g.n. „hout
vrije" papier bestaat geheel uit
cellulose; bevat het papier hout
slijp, dan spreekt men van „hout
houdend" papier. Aan papiersoor
ten van mindere kwaliteit wordt
tevens een percentage oud papier
toegevoegd.
Om nu papier te maken wrijft
men in een z.g.n. kollergang (stel
maalstenen) de grondstoffen met
water tot een brij. Deze brij wordt
aan een maalwerking onderworpen
om de vezels zacht en soepel te
maken; tevens mengt men er hulp
stoffen, zoals china clay, kleur
stoffen. harslijm en aluin door om
bepaalde eigenschappen aan het
papier te verlenen.
De massa wordt dan nog eens
met veel water verdund en uit
gegoten op een snel voortlopende
band zonder eind, die van fijn ko
pergaas is vervaardigd. Het water
zakt weg en de papierstof blijft als
een matje van vezels op het gaas
achter. Dit nog drijfnatte papier_
blad wordt door zuigen en persen
van een groot deel van het water
bevrijd en daarna over verwarmde
cylinders geleid, waarna het als 'n
droge papierbaan kan worden op
gerold.
Het is opmerkelijk te zien hoe
het nog van water verzadigde pa
pier toch al voldoende sterkte be
zit om zonder ondersteuning de
sprong van kopergaas naar pers-
vilt te maken.
De papiermaker lacht. Hij weet
wat hij kan en hij waardeert zijn
vak. Het moet mooi zijn de wereld
zo dag in, dag uit dit nuttige ma
teriaal te mogen leveren. Een_
drachtige samenwerking bracht
dit tot stand, eerst tussen zonen
van Pieter Smidt van Gelder,
thans tussen de 3967 personeels
leden in vijf fabrieken.
En zoals oude zeekapiteins op
- hun penantkastje een fles met
een zeilboot hébben staan,zo
siert een maquette van de mol
len de Eendracht de directieke-
mer van het bedrijf te Wormer.
Als een waar symbool.
Bijna een volle eeuw van
1784 tot 1869 te de Wor
mer papierfabriek het enige
bedrijf van de firma Van
Gelder Zonen N.V. geweest;
eerst in 1869 kreeg de zaak
uitbreiding doordat een fa
briek in Apeldoorn werd
overgenomen. In het begin
van deze eeuw toerden ook
Velsen en Renkum in het
concern betrokken.
Op het ogenblik maakt Wor
mer vooral het verpakkings_
materiaal, Velsen het cou
rantenpapier, terioijl fijnere
soorten merendeels afkom
stig zijn van de Veluwse fa
brieken. In het gehele be
drijf werken 3967 personen,
van wie 515 in Wormer.
MECHANISATIE
We hebben in deze rubriek on
lang melding gemaakt, van een
scharensliep, waarvoor een keuri
ge motor stond. Een motor, waarop
we jaloers werden. Deze week
werd onze verbazing, die we toen
aan de dag hebben gelegd, nog met
stukken geslagen.
Terwijl we in de kamer zaten te
werken, ging de bel van de voor
deur. Min of meer geërgerd keken
we op. Een mens wordt niet graag
gestoord in zijn arbeid. Tegen het
hek zagen we een prima motor
fiets staan. Voor we overeind gin
gen om de deur open te doen. ver
diepten we ons in gissingen, wie
het kon zijn. De dokter? Een con
troleur hier of ergens van?
We hesen ons overeind en open
den de deur.
„Is er nog iets nodig?" klonk ons
een vriendelijke vraag tegemoet en
tegelijkertijd werd ons een kastje
voor de neus gehouden. Een kastje
zoals we ons nog herinnerden uit
onze kinderjaren. Een kastje met
garen en band, naalden, spelden
en wat dies meer zij. Als we ons
niet vergissen, noemden we de
mensen, die toen zo langs de hui
zen leurden, kastjesventers. En we
herinnerden ons nog vagelijk, dat
moeder een cent gaf, als ze niets
nodig had. Ook wij hadden niets
nodig. De vrouw was niet thuis en
van huishoudelijke problemen
hebben we geen verstand. Toen
kwam echter het moeilijkste van
het probleem. Moesten we die man
die een motor reed, een cent ge
ven. Of in verband met de geste
gen prijzen drie centen? We heb
ben het niet durven wagen. Want
we trokken de conclusie, dat het
kastjesventen een gemechaniseerd
bedrijf is geworden. En dergelijke
bedrijven steun je niet met centen.
Schreieder, de man met het be
faamde geheugen en de welwil-
POST VOOR OVER ZEE.
Met het m.s. ..Willem Reys" kan
zeepost naar Indonesië toorden ver
zonden. De te verzenden corres
pondentie dient uiterlijk 28 April
op de bus te worden gedaan.
Voor het s.s. Stuyvesamt, naar
Suriname vertrekkend, is de laat
ste buslichting op 2 Mei.
PRIJZEN VOOR
SCHOENREPERATIES.
Er is een nieuwe prijsregeling
voor schoenherstellerswerkzaam.
heden afgekondigd, waarin de
prijzen voor schoenreperaties, ver
richt met leder en emt gevulcani-
seerde rubber, afzonderlijk zijn
vastgesteld.
De maximumprijs van reperatie
met leder van een paar herenzo
len en -hakken, welke zijn gespij.
kerd of geklonken, bedraagt f3.90.
van die. welke zijn gelijmd, met
hout gepend of machinaal ge
naaid. f4.30. De maximumprijzen
van reperatie met rubber bedragen
hiervoor resp. f2.90 en f3.30.
Twaalfjarige detective
Dank zij het Intelligente optre
den van een 12-jarige jongen heeft
de Rotterdamse politie de 30-jarlge
granietbewerker A. V. kunnen ar
resteren, die de laatste tijd steeds
onder het voorwendsel lid van de
bouwpoliti te zijn vershillende wo
ningen wist binnen te dringen.
Men vermoedde, dat hij trachtte
ergens zijn slag te slaan, hetgeen
hem echter nog nlt gelukt was.
Gistravond belde hij op het
adres van de jongen in de Rogge
straat aan. Deze had echter juist
in een der Rotterdamse blaren
over de man gelezen. Hij liet hem
dan ook niet binnen. Toen de man
verdwenen was ging hij zo snel hij
kon naar het politiebureau. Teza
men met een hoofdagent keerde
hij terug naar de Roggestraat,
waar ze de man juist uit een an
dere woning zagen komen. Zijn
arrestatie was toen een kwestie
van enige seconden
lende glimlach, die tientallen on
zer landgenoten zo glimlachend
en welwillend naar de andere we
reld heeft geholpen, schijnt vol
gens de laatste berichten op weg
te zijn naar Amerika. Sommige
onzer collega's mopperden erover
en spraken hun afkeuring uit over
een rechtspraak, die zulks toeliet.
Wij doen daar niet aan mee. Wij
hebben bewondering voor deze
vos. Een ander heeft een Jaar no
dig om een visum te krijgen voor
Amerika, maar Schreieder is er
eerder mee klaar. Ternauwernood
uit de gevangenis, over de grens
gezet, en meteen al op reis naar
Amerika. Bewonderenswaardig.
We zouden ons bijna afvragen,
of dit Amerikaanse bedje soms al
opgeschud was, toen hij nog vast
zat. Maar misschien zit het hem
in ons wantrouwen.
Zo de ouden zongen, zo piepen
de jongen. Dat moet de heer Klaas
Boot Sr. toch zeker wel gedacht
hebben, toen zijn zoon het turn- 4
kampioenschap van Nederland
veroverde. Wat moet dit voor de
heer Boot een voldoening zijn ge
weest. Immers als je zelf zoveel
betekend hebt in de turnwereld,
dan kan het niet anders, of een
dergelijke overwinning is nog veel
mooier, dan anders het geval is.
Beide heren Boot onze hartelij
ke gelukwensen. En de lens blijft
op de heer Boot Jr. gericht. We
zullen nog wel eens meer van hem
horen.
AMERIKA aw<5*: MTNISTER
TREEDT AF.
Kenneth Royall, de Amerikaan
se minister voor het leger, heeft
president Truman zijn ontslag
aangeboden, zo meldt de New York
Daily News. Het blad meldt voort,
dat de president voornemens is,
Curtis Calder, een vooraanstaande
figuur in Amerikaanse nutsbedrij.
ven, tot opvolger van Royall aan
te wijzen.
veilim
ten
NOORDSCHARWOUDE. 20 APRIL
600 kg witlof II 22; II 13. 1000
kg rode kool 15.2016.40; 2500 kg
bieten II 4.50: III 3; 900 kg beve
landers 4,10.
BR. OP LANGENDIJK, 20 APRIL.
1250 kg witlof I 23—25. II 15—
16: 750 kg rode kool 13.10
DONDERDAG 21 APRIL 1949.
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Nws; 7.30 en 8.15 Gram. muziek; 8.53
Voor de vrouw; 9.00 Klassiek concert;
10.00 Morgenwijding. 10.15 Arbeidsvi
tnmïuen; 11.00 Orgelconcert; 12.00 Ly
ra trio; 12.38 Pianospel; 13.00 Nws;
13.20 Melodie eu rhythme; 14.15 Solis
tenconcert; 15.00 Voor zieken en gezor
den; 16.00 Assortimento; 17.00 Kalei
doscoop; 17.30 Kwintet Jolinny Mever;
18.00 Nws; 1S.30 Ne<l. S'rü'Ocr.; -">10
Ik zou zo graag....; 20.00 Nws; 20.15
Concertgebouwork.; (Reethoven cyclus;
21 55 Gram. muziek; 22.30 The Roman
cers; 23.00 Nws.
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nws; 7.15 en 8.15 Gram. muziek; 9 00
Voor de vrouw; 9.03 Muziek houdt fit;
9.40 Balletmuziek: 10.13 Morgendienst;
11.00 Rndioziekenbezoek; 11.40 Gram.
mnziek; 12.03 Olarinetspel; 12.33 Ork.
zonder naam; 13.00 Nws; 13.20 Metro
pole orkest; 14.00 Sextet Jonuy Kroon;
14.40 Voor de vrouw; 15.00 NCRV
koor; 15.30 Tsjechische Phil. orkest;
16 00 Bijbellezing; 17.00 Voor de jeugd;
17.30 Instromen'ale soli; 18.00 Leger
des Hcils; 18.30 Pianoduo; 19.00 en
20.00 Nws: 19.15 Orgelconcert; 2015
Oostenrijkse steravond; 21.30 Familie
competitie; 22.05 Bniteni. overzicht;
22.25 Pianoduo; 23.00 Nws.
JEFFERY FARNOL:
Barnabas, de zoon van de platte
landscaféhouder en ex-kampioen
bokser Barty, heeft snel opgang ge
maakt. Beschaving, spierkracht en
doorzettingsvermogen hebben hem
een naam verschaft in de hoogste
kringen van Londen. Sinds h(j op
sensationele wijze de grote paarden
race won, Is hij beroemd. Maar zijn
Cleone is hij verloren. De ontknoping
in het bos was dramatisch en voor
Barnabas onbegrijpelijk. Hij weet
nog steeds niet dat Cleone het
briefje van die Clemency heeft ge
lezen en verkeerd heeft uitgelegd.
62)
Bij het aanbreken van de dag bereik
te Barnabas Londen. Hij ging raar bed
en vond daar, uitgeput door zijn lange
tocht, een gezegende vergetelheid van ai
zijn zorgen en teleurstelling. En hij
werd niet wakker voor de avond wee~
viel. Maar met het terugkerend be
wustzijn kwam de herinnering, om hem
opnieuw te martelen, kwamen koude
Trots en gloeiende Woede. En daarmede
gepaard ging een ander gevoel een
gevoel, dat hij tot dusverre niet ge
kend had, welks naam Twijfel is: twij
fel aan zichzelf en zijn toekomst die
doodsvijand voor slagen en succes
die zich vastzuigt aan de mens en hem
dan niet verlaat, vóór moed en hoop
en vertrouwen dood zijn en niets anders
overblijft dan een verwachting van
mislukking.
Later op de dag viel het ook John
Peterby, de onberispelijke knecht, op,
dat Barnabas zeer teneergeslagen was.
„Schort er iets aan, mijnheer?vroeg
hy. „Vroeger droeg u het hoofd hoog cn
uw oog straalde van hoop en vertrou
wen."
„Ja, ik was toen vol vertrouwen,
John."
„En daórorfi had u succes. Het was
uw wens een goed figuur te slaan in
de Hoge Wereld. Welnu, thans is uw
wens vervuld thans bent u beroemd
en toch
„Ja, John?"
„En toch vrees ik, dat u thans niet
gelukkig bent"
„Neen, ik ben niet gelukkig," zuchtte
Barnabas, „want John, wat baat het de
'mens als hij de hele wereld wint en
zijn ziel verliest?"
„Meneer bedoelt
„Ik bedoel Cleone, John. Nu ik héar
verlies, verlies ik alles en is succes
erger dan misulcking."
„Maar m o e t u haar verliezen?"
„Ik ben er bang voor."
„Mijnheer," zei John, zyn hoofd schud
dend, „ik heb u tot dusverre nooit aan
u zelf of het geluk zien twijfelen.''
„Het is nooit in my opgekomen, John."
„En door dat ongeschokte vertrouwen
in u zelf hebt u de grote race gewonnen
zonder hulp en alleen hebt u u een
plaats veroverd in de meest exclusieve
kringen der hoge wereld zonder
vrienden of kruiwagens hebt u het on
mogelijke bereikt, omdat u nnoit ge
twijfeld hebt."
„Ja, ik was vol vertrouwen, John.
maar ik heb tot dusvevre nooit iets
onmogelijks geacht, zie je?"
„En daarom bent u geslaagd. Maar
had u voortdurend aan uw capaciteiten
getwijfeld en mislukken ook maar tot
de mogelijkheden gerekend, dan zou u
nu nog van uw succes gedroomd hebben
maar het nooit hebben behaald."
Barnabas zuchtte en stond op. „Het
schijnt dat Mislukking mij eindelijk tot
haar slachtoffer gemaakt heeft, want
nooit heeft iemand meer getwijfeld dan
ik." En hij meende het
Ondanks zijn moedeloosheid was de
ster van Barnabas ongetwijfeld stijgende.
Want hier was iemand, niet alleen jong,
fabelachtig rijk en oo-ende-op een
sportsman, maar bovendien iemand r-et
een fijne smaak en originaliteit. Wat
was dus. dit alles in aanmerking ge
nomen, natuurlijker dan dat de Hoge
WerAt een offerande wilde brengen
aan deze, haar nieuwste (en derhalve
meest bewonderd) sieraad, en hoe kon
zy dat beter dan dan door hem te ont
halen. Vandaar dat de Grote Wereld een
dag vaststelde, om met alle praal en
plechtigheid te eten en te drinken ter
ere en glorie van Barnabas Beverley.
Maar toch was Barnabas Beverley
niet gelukkig, daar hij steeds aan Cleo
ne denken moest. Twee brieven had hy
haar geschreven: de eerste een nederige
smeekbede, de tweede een boze eis, ver
vat in bitter verwijtende woorden. Toch
liet Cleone niets van zich horen en
de dagen verliepen. Daar hij zelf jong
en trots was. schreef hij niet meer en
wachtte hij op een woord van verkla
ring, op een teken van haar; maar toen
de dagen overgingen in weken, tracht
te hy resoluut haar te vergeten, als
zulks mogelijk was.
Toen het zover was, kon het Barnabas
weinig meer schelen en stortte hij zich
in Londens mondaine wereld. Hij werd
een bekende figuur aan die speeltafels,
waar de inzetten het hoogst waren, en
er begonnen verhalen de rondte te doen
van zijn roekeloosheid en verkwisting
verhalen van grote sommen, die hij
met dezelfde kalme onverschilligheid en
die rustig ernst, die hem in alles ken
merkten, won of verloor.
Op die wijze waren er een veertien
dagen verlopen en die avond had d-'
ster van Barnabas Beverley inderclr.a-"
haar grootste schittering Dereikt, want
die avond moest hy eten en drinken
met Zijne Koninklijke Hoog] 'd en z u
de Grote Wereld hem eer bewijzen. En
toch schijnt hij, terwijl hij voor zijn
spiegel staat en de beproev" van toi
let maken ondergaat, bijna onverschil
lig voor zijn naderende triomf; zijn
voorhoofd is betrokken, zijn wangen
wat magerder en bleker d?- te var
en hij kijkt met dc*fe ogen naar hel
schitterend evenbeeld in spiegel.
„Uw das. mijnheer," zegt Peterby,
een paar stappen teruggaand" en met
zijn hoofd naar één kant om h-t effect
des te beter te kunnen overrien.
das is, geloof ik. een beeti» te over
dadig in de onder"*" plooien en e
beet.ie te deftig
„Er mankn°rt niete aan, wat
ik zeggen wou is er nog steeds geen
brief van Cleone?"
„Neen, geen enkele." antwoordde Pe
terby verstrooid. „U bent toch zeker
tevreden met de jas, mijnheer?"
„Volkomen, John, en mocht er soms
een brief komen, terwijl ik naar het
banket ben. dan gaat je me die dade
lijk brengen, John!"
..Dadelijk, mijnheer!" antwoordde
Pet°rbv.
Vervolgens liet Bareabas da rijtuigen
voorkomen om als bedroefd maar ge
vierd man In de White-fbib 2ijn tneoi-
ste triomf te gaan vieren.
(Wordt vervolgd).