ALS IEMAND VERRE REIZEN DOET 0 Indrukken uit Marseille Korfbal Zweedse import nam in ons land grote vlucht Le Amateur-Gentleman MARSEILLE is zonder twijfel de stad met het drukste reizigers verkeer; ontelbare boeken en reisindrukken zijn erover geschrei ven, maar merkwaardig genoeg, is er geen Franse stad, die eigenlijk zo weinig bekend'is. Marseille is één grote tegenstrij digheid. Hoewel zij de oudste onder de fallische steden is zij werd ge. fcticht ln het Jaar 600 voor Chr. feven na Rome, door de Grieken, flie uit Phocis waren gekomen vindt men er bijna geen oude mo numenten. Zij is wel een centrum van kunst en letteren in het wes ten de oude schrijvers noemden haar „het Athen§ der Galliërs" anaar toch het meest beroemd als handelsplaats. Als handels- en in dustriestad, waar een enorme be drijvigheid heerst, geniet zij de ivaste reputatie een beminnelijke eoreeloosheld te bezitten. Men zegt, dat haar bewoners lui en opgewonden zijn, omdat deze gewoonlijk beoordeeld worden naar de enkele duizendtallen cosmopö- lieten ,die op de Caneblère de beroemde boulevard die dwars door de stad loopt heen en weer lopen of op de café-terrassen rond .hangen; en de Marseillanen laten dit glimlachend over zich heen gaan. zoals zij 't rustig aan de Pa- rijzenaars overlaten om anecdotes te maken, die lang niet altijd gees tig-zijn, en n.b. als „Marseillaanse mopjes" de ronde doen, en op hun kantoren, die meestal in de oude huizen in het centrum van de stad gevestigd zijn, werken zij hard tot acht uur 's avonds om met Afrika of Azië grondstoffen of eindpro. ducten te verhandelen of fabrie ken te leiden, waar suiker en zeep gehaakt worden. De vroegere leveranciers en klanten waren vooral bewoners van de Middellandse Zeekust, van vreemde steden of koloniën door Marseille tussen de Alpen en de Pvreneeën gesticht, waartoe ook Nice behoort. Door de verovering van Algiers kreeg zij de naam van „koloniale hoofdstad", en door 't doorgraven van de landengte van Suez die van de .Poort van het Oosten". Binnen enkele generaties nam de bevolking in een voor Eu ropa dermate buitengemeen tempo toe. waardoor zij op de eerste pi<»f»ts k",om df, nrovincieste- den. -3„Vieux Port", de oude haven het antiek Lacydon, waarboven 't reusachtige standbeeld van „Notre Dame de la Garde", de bescherm ster van de stad. uitsteekt, was boordevol schenen: nieuwe kaden werden toen gemaakt, over de ge hele lengte van de baai en toen men hiermee tot aan de kaap was gekomen, werd eenvoudig de berg over meer dan 7 km lengte. 14 m fcrpedto en hUnq jR m hnncd.e door graven: Schenen van een 1000 ton kunnen eivnei» «femnkVelUk nis«^ ren in de«ft #»r»«y»r»A <7pp*nrm«1 Hl* de grootst t«r wereld is en Mor- Selllo ve*Wtt»*t niet Tiaar vrwvba- yen 1v» Tiet nawo.nm'"' vraarvon de IR.WO ha onnervl«kt.e tot, een petroleumcen*nim Is genrnaVt; d't. centrum in volle ookomst en staat in directe verbinding met de zee en de Rhone. O-idste Kamer van Koop handel De grote drijfkracht van deze activiteit is de Kamer van Koop handel. Deze werd gesticht in 1599 en ls verreweg de oudste van Frankrijk: gedurende twee eeuwen onderhield zij haar eigen consuls ln de „zeehavens van de Levant' daarbij aan het westen posities ln het Nabije Oosten verzekerend, die ook nu nog niet verloren zijn ge gaan. Nu is zij nog steeds ..de gro te vrouwe" van wier beslissingen 'n millloen mensen afhankelijk zijn. Deze mensen leven in een prach tlge natuur van witte, dichtooeen staande rot<^n tussen de zee ei een egaal hemel, een Ton* schan. W»!ks HosrieVe grootTipM en adel eer» vreemd rr>r»fvacf. met een zekere genir»A^»»niv»» wen orde van een stad die op goed ge luk gebouwd schijnt te zijn op een zeer heuvelachtig terrein. Behalve enkele grote wegen, waarvan er één zelfs tien km lang ls, zijn het louter slingerende straten vol mensengewoel, waar het verkeer aan een zeer schilderachtige fan tasie is overgelaten, wat de bui tenlandse automobilist beslist zal verbijsteren. Toch zal hij er steeds de weg vinden, want de Marselllaan, die een veel spontanere type ls dan de meeste andere Fransen, zal hem zeker met plezier de weg wijzen, en als vreemdeling de juiste snaar weet te treffen, zal hij heel wat kunnen horen over het innerlijke leven hier, dat een combinatie ls van een beminnelijk soort philo- sophie, gevoed door tradities en klassieke versmaten. Goed eten en drinken Of hij nu in zijn streng XVIIIe eeuws huls is, of in zijn prachtige moderne villa of in zijn vrolijk hutje genoemd „cabanon" aan het water, iedere Marselllaan, rijke koopman, groot-industrieel*of ge woon klerkje, leeft in één en het zelfde rythme. waarbij zijn gesta. dig werken meestal wordt afge wisseld met de vrees om zich nn_ deloos te vermoeien en met zijn liefde voor het vissen en kegelen. Hij is eenvoudig van aard. Zijn keuken is niet zo geraffineerd als b.v. die van Lyon: maar niettemin Is er heel wat heerlijks te genieten als b.v. de sappige groene en zwar te olijven, de aëolie, de schrik van elke buitenlander door de enorme hoeveelheid knoflook die erin gaat en dan de fameuze „bouillabaisse", een overheerlijke combinatie van verschillende vissoorten, die alleen zorgvuldig wordt uitgekozen en ge kookt, en die een eerste plaats in_ neemt ln de anthologie van de Franse keuken. De Marselllaan pleegt zijn gerechten met heerlij ke volle en droge wijntjes uit de Provence te begieten .waarvan hij, in tegenstelling met het gedeelte van Frankrijk waar geen wijn bouw is. nooit misbruik maakt. Marcel Pagnol. kind van Mar seille. heeft in heel wat stukken en films de wereld vermaakt met het karakter van zijn medeburgers te beschrijven, waarmee deze het overigens geheel eens zijn. Door 'n weddenschap, die ook weer typisch Marseillaans is. heeft hii zodoende zich een benijdenswaardige repu tatie van genoegelijk-gllmlachen- dë luiheid gevestigd, welke hem na enige jaren van ogenschijnlijk nietsdoen, naar de Académie Fran- gaise heeft geleid waar de film met hem binnentrad. DE GUERILLA OP JAVA Een der eerste foto's gemaakt van de Republikeinse guerilla s op Java, die steeds opnieuw de rust en orde in Indonesië verstoren. Het zijn over het algemeen slecht geklede lang-harlge Indonesiërs, die leven van plundering ten koste van de inheemse be volking en daarenboven trachten het Nederlandse en Koninklijk Nederlands Indonesische leger zo veel mogelijk afbreuk te doen. Op en bij de boterham GEROOKTE OF GESTOOMDE VIS met tomaten-ketchup en 2» nodig wat zout (en peper) of zeer fijn gehakte ui de vis op smaak ma ken. GARNALEN OF GEKOOKTE MOSSELEN. De garnalen met peper, zout en naar verkiezing met wat mosterd en azijn vermengen. De mosselen bij het eten dopen ln een sausje van azijn, peper en mosterd. GEBAKKEN MC\SELEN Gekookte mosselen met gesnip perde ui plm. 10 minuten ln de koekenpan ln wat boter, marga- selen niet langer verhitten, anders rlne of vet bruin bakken. De mos- worden zij hard en taai. KAA3PANNEKOEK. 200 g (plm. 3 kopjes zelfrijzend bakmeel of 200 g bloem en 6 g bakpoeder, 4 dl (2.5 kopje) melk en/of water, zout, "30 g kaas. bo ter. margarine of vet. nootmus kaat, füiafiö-»kte selderie. Van sêififi-Sgfid bakmeel of bloem en bakpoeder en men: en/of water beslag maken. De kaas raspen of in kleine blokjes snijden en met, wat zout. nootmuskaat, en "Ingehakte seider}! rfonr het be- "1** meno-on Var, dlf. hpslag me* V.rtfar. mara-arlne of vet, lp kennan langzaam pannenkoekjes baKKen. MACARONI OF SPAGHETTI MET KAAS. 125 g macaroni of spaghetti, 8 dl (plm. 3 kopjes water. 50 g ge raspte oude kaas, tomatenpuree, (50 g in blokjes gesneden rook worst) aroma, nootmuskaat peper zout. boter of margarine, paneer meel Het water met wat zout aan de eijsuuraSnrtr kj tieSueiq Jjooif macaroni of mwarhetti er in over doen en gaar koken. Kooktlfd plm. 25 minuten. De geraapt* kfuu to- matennurée (de woratL siwnt nootmuskaat, peper, zout en een klontje boter of margarine te»- voogen. Het gerecht naar verkie zing ln een vuurvaste schotel over doen, met paneermeel bestrooien, er enige klontjes boter of marga rine opleggen en er In de oven een bruin korstje op laten komen. KAASBOTERHAMMETJES 8 dunne sneetjes brood, nlm. 80 g (4 plakles kaas, boter of mar garine. Fen nlakle kaas tussen 2 sneeties brood leggen. De sneetjes aan de buitenkant met een wei nig boter of margarine besmeren en in da koekenpan aan weerskan ten bruin bakken. Ontstaan en groei van korfbal (II) In Friesland en Zeeland zeer populair Korfbal, de bij uitstek Nederlandse sport, zoals men dat bij zovele gelegenheden kan horen of lezen, vond merkwaardig genoeg haar oorsprong ln een land, waar tot op heden de beoefening ervan nog geen Ingang heeft gevonden. Wij moeten daartoe een flink eindje van huls afgaan en wel naar het land. dat ons brood bracht In die rampzalige dagen, waarinwij ternauwernood nog wisten hoe dat er uit zagU hebt het al geraden naar Zweden Daar lil het kleine plaatsje Naas, was ln^et laatst der vorige eeuw een inrichting gevestigd, waar zg. vac.intiecursussen werden gehouden in handenarbeid, openluchtspel. enZ- Deze cursussen werden niet alleen door Zweden gevolgd, doch vooral ook door buitenlanders. richt, waarbij aanvankelijk slechts 5 clubs waren aaneesloten, ging het de voleende jaren immer cres cendo. Nauwelijks twee jaren later was dit aantal meer dan vert'en- voudicd en het was alleen maar te betreuren, dat de moeiliike oor logsjaren '14—'18 deze snelle groei danig temperden, fcr werden ge westelijke en plaatselijke korfbal bonden opgericht, waarbij Amster dam. de bakermat van het korf bal, vanzelfsprekend het voorbeeld gaf. Op die manier nestelde korf bal zich gaandeweg ln alle delen van het land. Er zijn nog maar weinig streken aan te wijzen, waar deze sport vandaag de dag nog volkomen onbekend ls. Er zijn zelfs provincies, waar elk dorp, elk gehucht z'n eigen korfbalclub heeft. Friesland en Zeeland zijn er wel de prachtigste voorbeelden van. In deze provincies bestaat 'n bloeiend korfballeven en 't steekt er voetbal in populariteit ernstig naar de kroon. Zeker, er zijn ook gebieden, waar men natuurlijk wel van korfbal gehoord heeft .doch waar het overigens Dij die weten schap blijft. Men heeft er soms nog nooit, soms heel lang geleden een min of meer mislukt initiatief ondernomen, 't Is spijtig te-moe ten constateren, dat een grooi deel van Noordholland tot deze, gelukkig gering ln aantal zijnde gebieden moet worden gerekend. En dat. terwijl ook buiten onze landsgrenzen steeds meer wordt :ekorfbald. België lag het niet voor de hand? was het eerste land dat de korfbalsport van ons overnam. Het spelpeil lag er lange tijd veel lager dan in ons land. doch daarin komt de laatste jaren snel verandering, dat bewijzen de uitslagen van de traditionele Hol- land-Belgiëontmoetingen wel. En één van die buitenlanders, die zo'n cursus meemaakte, was onze toen nog jeugdige landge noot Nico Broekhuvzen. tegenwoor dig erevoorzitter va" de Konink lijke Nederlandse Korfbal Bond. kortweg KNKB. Hij was het, die daar kennis maakte met een veld spel. dat een variatie was van het Amerikaanse „basketball", 'n spel dat hem van het eerste ogen blik af bijzonder bekoorde. Hij speelde het verscheidene keren en reeds in Zweden rijpte in hem het plan om, zodra hij weer Hollandse bodem onder z'n voeten zou heb ben, ook daar te trachten het spel Ingang te doen vinden JEUGD WON HET PLEIT. Nauwelijks was de Amsterdamse onderwijzer Broekhuyzen weer ln Holland gearriveerd of hij toog met grote energie aan het werk. Het plan een sport, welke gemengd kon worden beoefend, aan het Ne derlandse sportminnende publiek voor te zetten, liet hem geen ogen blik meer los en het eerste resul taat zag hij al spoedig in de ulter aard nog zeer primitieve doelein- gen. welke werden uitgevoerd door de leerlingen van een hoofdstede lijke Middelbare School. De be langstelling voor de nieuwe sport groeide zienderogen en vooral op de Middelbare scholen werd korf bal omstreeks 1902 aruk beoefend Langzaam maar zeker werden evenwel ook de ouderen voor de „nieuwigheid" gewonnen en wer den verscheidene clubs ongericht. Velen waren enorm enthousiast voor hun nieuwe snort, 'zïi werden ijverige pronaeandlsten en droe gen het SDel. dat in de aannvang van haar bestaan in feite een ge heel Amsterdamse aangelegenheid was, uit naar bulten. Rotterdam Hen ook al snel warm voor de korfbalsnort en reeds in 1905. drie jaar nadat de eers-e pogine was ondernomen waren in alle hoeken van het land clubs ongericht, in Gron'ngen. in Zierik7.ee, in Win terswijk. in Brielle. Korfbal had voorgoed de harten van het sport - mlnnend deel der bevolking ver overd. ondanks het fel* dat in de a°ri van dl*» da een rr>*er dan eeT4s minder vleiende artikeities over kor'bal verschenenDe ware liefhebbers en doorzetters lieten *1fth hierdoor echter p-eencdris o*»t tvtopdiaar» en TV»an PlHf.TI1.«ttfl' do/ar da korfKal^rvort ta pronaoraror» vaak *0* ln da aUaj»ypj»«-+a tl<*haa_ Un van land het succes We* niet uit. Noordkon onontgonnen Nadat ln Juni 1903 de Neder landse Korfbalbond was opgc- OVER DE NOORDZEE. Dank zij een prachtige propa- ganda-toeht van twee Nederland se keurploegen, vond korfbal ook haar weg over de haringvijver en wordt deze sport thans In Enge land eveneens heel druk beoefend De Engelse bioscoopbezoeker ziet ln ziin journaal fitsen uit een ..korffcallmatch" naast die uit de Cuoflnal! Dat wil wel iets zeg gen Ja. ko»"fV>al b^eft haar vreg ge vonden. VoTn-ende koe;' zilTTpr» wij TT i<»t<s vortpijar» nvpr korfbal in Noordholland Bek non t, pptnnrWk. To/for'd'o 't ..naadlo van de kous" woion. radp^ wil aar» zioh in verbindig te steiler» met, do Noord HoUandse Korfbal Bond. F>t secre tarlaat Is gevestigd te Alkmaar. Stationsweg 14. Kufrfiie en de uitvinding Signor Rivaldi 18. Signor RlvakH was natuurlijk «eer verrast, toen Tiji plotseling roor een onderzeeboot stond. •Dit kan on«» geltilcsreddlne rijn", •nojpnelde Mi „Ik ben nienwasrierlg of te-machine* nog loonwerken en wti met 4ÏLJ>oof: kunnen Wenvaren" HU Nep er eerst voorzichtig een paar malen omheen en toen hjj gerustgesteld was kroop hö door de toren naar binnen, een beetje angstig, voor wat hö er vin den zou. Fr was êebter geen levende ziel te ontdekken. „Misschien allen op gedineerd zo ritsmannen", peinsde hij nadenkend. Daarna ging hjj op zoek naar de ma climekamcr, want dat was toch het be langrükste. De machtnes waren een beetje verroest *n tfoffig en bet sou zeker wel even duren om M fa orde to maken. „Maar de meester met ztfn epnitfean, zal alles we! even schoon smeren", dacht hji en nauwkeurig on derzocht hjj alles. Maar er was niets kapot en Signor Rivaldi geraakt hoa toneer boe meer in opwinding bti hek vooruitzicht, misschien weer eens in dé bewoonde wereM te knnnen teraerfcé ren. Fn daardoor merkte bit er niets van. boe een monsterachtig erote k»*ab Tnn.g7.aam het franje naar de machine kamer afscharreMe. JEFFERY FARNOL: Barrymaine, de stiefbroer van Cleone, heeft, al dan niet uit nood weer, de woekeraar Jasper Gaunt vermoord. Bamabas zocht de jonge, man, die geestelijk volkomen uit zijn evenwicht is, op en zegt dat hij, om aan de galg te ontkomen, meteen het land uit moet' 67) „En wil jij me helpen?" vroeg Barry maine ontdaan. „Daarvoor ben ik hier gekomen 1'', knikte Earnabas. „Wat moet ik doen?" „Vanavond naar Dover vertrekken." ».Ja ja, Dover. Maar ik heb geen geld!" „Hier heb je twintig guinea's Daar kan je e;n heel eind mee wegkomen. Als ze 00 zijn. krijg je meer." „Beverley, ik heb je onrecht aange daan, maar ik weet nu wie mijn schuld eiser is ik wet nu wie al die lijd mijn vijand geweest is o, verblinde dw~^<- rj:'3 jk was maar ik weet het nu. En ik geloof, dat dat me krankzinnig gemaakt heeft. Beverley ik wou, dat Smivvle hier v.-as. Maar ik zal weer gauw beter zijn. Dover, zei je, geloof ik?" „Ja maar trek nu gauw "die jas uit!'' „Maar het is de enige, die ik heb!" - „Je kan de mijne krijgen," zei Barna- bas, die zijn prachtige jas uittrek en op de tafel legde naast Barrymaine, die door rillingen en trillingen doorschokt werd. „O, Beverley," prevelde de nerveuze jongeman, „steek de kaars niet aan. Doe het niet!" Maar Barnabas sloeg en de tondel vatte vuur en toen het licht aan was, deinsde Barrymaine terug naar de muur, keek naar zijn gescheurde rech termouw en enkele spatten, die hem be vlekt hadden spatten, veel donkerder dan het laken. Terwijl hij keek, scheen een grote afschuw zich van hem mees ter te maken; hij beefde hevig, sloeg voorover en viel op zijn knieën naast de tafel, zijn gezicht in zijn armen ver bergend. Aldus prevelde hij zachte, vreemde onverstaanbare geluiden en in tussen schudde en trilde de tafel onder hem. Hij was duidelijk ten einde raad na die moord. „Kom, je moet die Jas uittrekken!", deed Barnabas beslist. Heel langzaam hief Barrymaine zijn zwaar hoofd op. Hij keek met wijd opengesperde ogen en vreemd vertrok ken mond naar Barnabas. „O, Beverley," fluisterde hij, „lk ik geloof, dat ik „Je moet mij die jas geven," drong Barnabas aan. Barrymaine begon aan de knopen van die bezoedelde, alles verradende jas te trekken, maar plotseling schenen zijn vingers onzeker te worden, fluisterde hij, terwijl er op zijn lippen iets als schuim kwam, hees: „Iko Beverley, ik kan het niet". Op dat moment kwam Smivvle bin nen, die vol verbazing stamelde: „Beste Beverley, hoe komt hij zo wat is er gebeurd?" „Ben je zijn vriend?", vroeg Barnabas. „Ja, ja, zijn vriend zekerl Heb ik u niet gezegd, dat de hand van een Smivvle „Hij heeft vannacht afperser Jasper Gaunt gedood...." „Hè? Gedood? Hem gedood?" „Hem vermoord hoewel ik geioof meer door toeval dan met voorbedach ten rade." „Hem gedood? Hem vermoord?" „Ja. Verman je en luister! Morgen gaat heel Londen erover te keer, we moeten hem zo gauw mogelijk uit het land hebben." „Ja; ja natuurlijk! Maar hij is ziek een flauwte, geloof ik." „Heb je hem ooit zo gezien?" „Nooit zo erg als nu! Kom, Barry, kom, oude jongen! Wil je even helpen om hem op de divan te leggen?" Zij lichtten het krampende lichaam op; dan, terwijl Smivvle zich bukte, om een kussen onder het rusteloze hoofd te leggen, deinsde hij plotseling terug, staarde met wijdopengesperda ogen en wees met een bevende vinger: „Wat is dat? Kijk kijk eens naar zijn jas!" „Ja", zei Barnabas. „Die moet uit" ..Neen. neen het is te verschrikke lijk!" jammerde Smivvle. „Kijk het is het is allemaal over de voorkant!" „Als die jas ooit gevonden wordt, brengt zij hem aan de galg. Kom, help mij om die uit te trekken!" Samen trokken zij de jas uit; dan. ter wijl Smivvle neerknielde bij het ruste loze lichaam, sloeg Barnabas zijn mantel om, rolde de gescheurde jas op en ver borg die onder de brede plooien. „Wat ga j-e, Beverley?" „Ja in de eerste plaats om die jas te verdonkeremanen. Op tafel bggen twintig guinea's; neem die en zorg, dat Barrymaine weg komt, zodra hij in staat is om te reizen, maar vóór alles „Wie is het?" riep Barrymaine plotse ling, opschrikkend en woest over. zijn schouder kijkend. „Wie is het? O. ik zeg je, dat er' iemand achter mij is wie is het?" „Niemand, Barry geen levende ziel, arme jongen, kalmeer je toch!" En terwijl Smivvle het zeide, viel Bar rymaine weer achterover en 'ag hij be zwijmd en met half gesloten ogen te kreunen. „Heus, ik geloof, dat hü erg ziek is, Beverley!" „Als hij morgenochtend niet beter is, haal je een dokter, maar wat je ook doet houd Chichester van hem weg. Wat geld betreft, ik zal ervoor zorgen, dat je er g-oen gebrek aan hebt. En voorlopig tot ziens!" Met die woorden zette Barnabas zijn hoed op, wierp een laatste blik op de kreunende gestalte op de divan, ging de kamer uit, liep de trap af en was dan in de vuile sti'aat. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3