ALS IEMAND VERRE REIZEN DOET
0
Indrukken uit Marseille
Korfbal Zweedse import nam
in ons land grote vlucht
Le Amateur-Gentleman
MARSEILLE is zonder twijfel de stad met het drukste reizigers
verkeer; ontelbare boeken en reisindrukken zijn erover geschrei
ven, maar merkwaardig genoeg, is er geen Franse stad, die
eigenlijk zo weinig bekend'is. Marseille is één grote tegenstrij
digheid.
Hoewel zij de oudste onder de
fallische steden is zij werd ge.
fcticht ln het Jaar 600 voor Chr.
feven na Rome, door de Grieken,
flie uit Phocis waren gekomen
vindt men er bijna geen oude mo
numenten. Zij is wel een centrum
van kunst en letteren in het wes
ten de oude schrijvers noemden
haar „het Athen§ der Galliërs"
anaar toch het meest beroemd als
handelsplaats. Als handels- en in
dustriestad, waar een enorme be
drijvigheid heerst, geniet zij de
ivaste reputatie een beminnelijke
eoreeloosheld te bezitten.
Men zegt, dat haar bewoners lui
en opgewonden zijn, omdat deze
gewoonlijk beoordeeld worden naar
de enkele duizendtallen cosmopö-
lieten ,die op de Caneblère de
beroemde boulevard die dwars
door de stad loopt heen en weer
lopen of op de café-terrassen rond
.hangen; en de Marseillanen laten
dit glimlachend over zich heen
gaan. zoals zij 't rustig aan de Pa-
rijzenaars overlaten om anecdotes
te maken, die lang niet altijd gees
tig-zijn, en n.b. als „Marseillaanse
mopjes" de ronde doen, en op hun
kantoren, die meestal in de oude
huizen in het centrum van de stad
gevestigd zijn, werken zij hard tot
acht uur 's avonds om met Afrika
of Azië grondstoffen of eindpro.
ducten te verhandelen of fabrie
ken te leiden, waar suiker en zeep
gehaakt worden.
De vroegere leveranciers en
klanten waren vooral bewoners
van de Middellandse Zeekust, van
vreemde steden of koloniën door
Marseille tussen de Alpen en de
Pvreneeën gesticht, waartoe ook
Nice behoort. Door de verovering
van Algiers kreeg zij de naam van
„koloniale hoofdstad", en door 't
doorgraven van de landengte van
Suez die van de .Poort van het
Oosten". Binnen enkele generaties
nam de bevolking in een voor Eu
ropa dermate buitengemeen tempo
toe. waardoor zij op de eerste
pi<»f»ts k",om df, nrovincieste-
den.
-3„Vieux Port", de oude haven
het antiek Lacydon, waarboven 't
reusachtige standbeeld van „Notre
Dame de la Garde", de bescherm
ster van de stad. uitsteekt, was
boordevol schenen: nieuwe kaden
werden toen gemaakt, over de ge
hele lengte van de baai en toen
men hiermee tot aan de kaap was
gekomen, werd eenvoudig de berg
over meer dan 7 km lengte. 14 m
fcrpedto en hUnq jR m hnncd.e door
graven: Schenen van een 1000 ton
kunnen eivnei» «femnkVelUk nis«^
ren in de«ft #»r»«y»r»A <7pp*nrm«1 Hl*
de grootst t«r wereld is en Mor-
Selllo ve*Wtt»*t niet Tiaar vrwvba-
yen 1v» Tiet nawo.nm'"' vraarvon
de IR.WO ha onnervl«kt.e tot, een
petroleumcen*nim Is genrnaVt; d't.
centrum in volle ookomst en
staat in directe verbinding met de
zee en de Rhone.
O-idste Kamer van Koop
handel
De grote drijfkracht van deze
activiteit is de Kamer van Koop
handel. Deze werd gesticht in 1599
en ls verreweg de oudste van
Frankrijk: gedurende twee eeuwen
onderhield zij haar eigen consuls
ln de „zeehavens van de Levant'
daarbij aan het westen posities ln
het Nabije Oosten verzekerend, die
ook nu nog niet verloren zijn ge
gaan. Nu is zij nog steeds ..de gro
te vrouwe" van wier beslissingen 'n
millloen mensen afhankelijk zijn.
Deze mensen leven in een prach
tlge natuur van witte, dichtooeen
staande rot<^n tussen de zee ei
een egaal hemel, een Ton*
schan. W»!ks HosrieVe grootTipM
en adel eer» vreemd rr>r»fvacf.
met een zekere genir»A^»»niv»» wen
orde van een stad die op goed ge
luk gebouwd schijnt te zijn op een
zeer heuvelachtig terrein. Behalve
enkele grote wegen, waarvan er
één zelfs tien km lang ls, zijn het
louter slingerende straten vol
mensengewoel, waar het verkeer
aan een zeer schilderachtige fan
tasie is overgelaten, wat de bui
tenlandse automobilist beslist zal
verbijsteren.
Toch zal hij er steeds de weg
vinden, want de Marselllaan, die
een veel spontanere type ls dan de
meeste andere Fransen, zal hem
zeker met plezier de weg wijzen,
en als vreemdeling de juiste snaar
weet te treffen, zal hij heel wat
kunnen horen over het innerlijke
leven hier, dat een combinatie ls
van een beminnelijk soort philo-
sophie, gevoed door tradities en
klassieke versmaten.
Goed eten en drinken
Of hij nu in zijn streng XVIIIe
eeuws huls is, of in zijn prachtige
moderne villa of in zijn vrolijk
hutje genoemd „cabanon" aan het
water, iedere Marselllaan, rijke
koopman, groot-industrieel*of ge
woon klerkje, leeft in één en het
zelfde rythme. waarbij zijn gesta.
dig werken meestal wordt afge
wisseld met de vrees om zich nn_
deloos te vermoeien en met zijn
liefde voor het vissen en kegelen.
Hij is eenvoudig van aard. Zijn
keuken is niet zo geraffineerd als
b.v. die van Lyon: maar niettemin
Is er heel wat heerlijks te genieten
als b.v. de sappige groene en zwar
te olijven, de aëolie, de schrik van
elke buitenlander door de enorme
hoeveelheid knoflook die erin gaat
en dan de fameuze „bouillabaisse",
een overheerlijke combinatie van
verschillende vissoorten, die alleen
zorgvuldig wordt uitgekozen en ge
kookt, en die een eerste plaats in_
neemt ln de anthologie van de
Franse keuken. De Marselllaan
pleegt zijn gerechten met heerlij
ke volle en droge wijntjes uit de
Provence te begieten .waarvan hij,
in tegenstelling met het gedeelte
van Frankrijk waar geen wijn
bouw is. nooit misbruik maakt.
Marcel Pagnol. kind van Mar
seille. heeft in heel wat stukken
en films de wereld vermaakt met
het karakter van zijn medeburgers
te beschrijven, waarmee deze het
overigens geheel eens zijn. Door 'n
weddenschap, die ook weer typisch
Marseillaans is. heeft hii zodoende
zich een benijdenswaardige repu
tatie van genoegelijk-gllmlachen-
dë luiheid gevestigd, welke hem na
enige jaren van ogenschijnlijk
nietsdoen, naar de Académie Fran-
gaise heeft geleid waar de film
met hem binnentrad.
DE GUERILLA OP JAVA Een der eerste foto's gemaakt van de Republikeinse guerilla s op
Java, die steeds opnieuw de rust en orde in Indonesië verstoren. Het zijn over het algemeen
slecht geklede lang-harlge Indonesiërs, die leven van plundering ten koste van de inheemse be
volking en daarenboven trachten het Nederlandse en Koninklijk Nederlands Indonesische leger zo
veel mogelijk afbreuk te doen.
Op en bij de boterham
GEROOKTE OF GESTOOMDE
VIS
met tomaten-ketchup en 2» nodig
wat zout (en peper) of zeer fijn
gehakte ui de vis op smaak ma
ken.
GARNALEN OF GEKOOKTE
MOSSELEN.
De garnalen met peper, zout en
naar verkiezing met wat mosterd
en azijn vermengen. De mosselen
bij het eten dopen ln een sausje
van azijn, peper en mosterd.
GEBAKKEN MC\SELEN
Gekookte mosselen met gesnip
perde ui plm. 10 minuten ln de
koekenpan ln wat boter, marga-
selen niet langer verhitten, anders
rlne of vet bruin bakken. De mos-
worden zij hard en taai.
KAA3PANNEKOEK.
200 g (plm. 3 kopjes zelfrijzend
bakmeel of 200 g bloem en 6 g
bakpoeder, 4 dl (2.5 kopje) melk
en/of water, zout, "30 g kaas. bo
ter. margarine of vet. nootmus
kaat, füiafiö-»kte selderie.
Van sêififi-Sgfid bakmeel of bloem
en bakpoeder en men: en/of water
beslag maken. De kaas
raspen of in kleine blokjes snijden
en met, wat zout. nootmuskaat, en
"Ingehakte seider}! rfonr het be-
"1** meno-on Var, dlf. hpslag me*
V.rtfar. mara-arlne of vet, lp
kennan langzaam pannenkoekjes
baKKen.
MACARONI OF SPAGHETTI
MET KAAS.
125 g macaroni of spaghetti, 8
dl (plm. 3 kopjes water. 50 g ge
raspte oude kaas, tomatenpuree,
(50 g in blokjes gesneden rook
worst) aroma, nootmuskaat peper
zout. boter of margarine, paneer
meel
Het water met wat zout aan de
eijsuuraSnrtr kj tieSueiq Jjooif
macaroni of mwarhetti er in over
doen en gaar koken. Kooktlfd plm.
25 minuten. De geraapt* kfuu to-
matennurée (de woratL siwnt
nootmuskaat, peper, zout en een
klontje boter of margarine te»-
voogen. Het gerecht naar verkie
zing ln een vuurvaste schotel over
doen, met paneermeel bestrooien,
er enige klontjes boter of marga
rine opleggen en er In de oven een
bruin korstje op laten komen.
KAASBOTERHAMMETJES
8 dunne sneetjes brood, nlm. 80
g (4 plakles kaas, boter of mar
garine. Fen nlakle kaas tussen 2
sneeties brood leggen. De sneetjes
aan de buitenkant met een wei
nig boter of margarine besmeren
en in da koekenpan aan weerskan
ten bruin bakken.
Ontstaan en groei van korfbal (II)
In Friesland en Zeeland zeer populair
Korfbal, de bij uitstek Nederlandse sport, zoals men dat bij zovele
gelegenheden kan horen of lezen, vond merkwaardig genoeg haar
oorsprong ln een land, waar tot op heden de beoefening ervan nog
geen Ingang heeft gevonden. Wij moeten daartoe een flink eindje
van huls afgaan en wel naar het land. dat ons brood bracht In
die rampzalige dagen, waarinwij ternauwernood nog wisten hoe
dat er uit zagU hebt het al geraden naar Zweden Daar lil
het kleine plaatsje Naas, was ln^et laatst der vorige eeuw een
inrichting gevestigd, waar zg. vac.intiecursussen werden gehouden
in handenarbeid, openluchtspel. enZ- Deze cursussen werden niet
alleen door Zweden gevolgd, doch vooral ook door buitenlanders.
richt, waarbij aanvankelijk slechts
5 clubs waren aaneesloten, ging
het de voleende jaren immer cres
cendo. Nauwelijks twee jaren later
was dit aantal meer dan vert'en-
voudicd en het was alleen maar
te betreuren, dat de moeiliike oor
logsjaren '14—'18 deze snelle groei
danig temperden, fcr werden ge
westelijke en plaatselijke korfbal
bonden opgericht, waarbij Amster
dam. de bakermat van het korf
bal, vanzelfsprekend het voorbeeld
gaf. Op die manier nestelde korf
bal zich gaandeweg ln alle delen
van het land. Er zijn nog maar
weinig streken aan te wijzen, waar
deze sport vandaag de dag nog
volkomen onbekend ls. Er zijn
zelfs provincies, waar elk dorp, elk
gehucht z'n eigen korfbalclub
heeft. Friesland en Zeeland zijn
er wel de prachtigste voorbeelden
van. In deze provincies bestaat 'n
bloeiend korfballeven en 't steekt
er voetbal in populariteit ernstig
naar de kroon. Zeker, er zijn ook
gebieden, waar men natuurlijk wel
van korfbal gehoord heeft .doch
waar het overigens Dij die weten
schap blijft. Men heeft er soms
nog nooit, soms heel lang geleden
een min of meer mislukt initiatief
ondernomen, 't Is spijtig te-moe
ten constateren, dat een grooi
deel van Noordholland tot deze,
gelukkig gering ln aantal zijnde
gebieden moet worden gerekend.
En dat. terwijl ook buiten onze
landsgrenzen steeds meer wordt
:ekorfbald. België lag het niet
voor de hand? was het eerste
land dat de korfbalsport van ons
overnam. Het spelpeil lag er lange
tijd veel lager dan in ons land.
doch daarin komt de laatste jaren
snel verandering, dat bewijzen de
uitslagen van de traditionele Hol-
land-Belgiëontmoetingen wel.
En één van die buitenlanders,
die zo'n cursus meemaakte, was
onze toen nog jeugdige landge
noot Nico Broekhuvzen. tegenwoor
dig erevoorzitter va" de Konink
lijke Nederlandse Korfbal Bond.
kortweg KNKB. Hij was het, die
daar kennis maakte met een veld
spel. dat een variatie was van
het Amerikaanse „basketball", 'n
spel dat hem van het eerste ogen
blik af bijzonder bekoorde. Hij
speelde het verscheidene keren en
reeds in Zweden rijpte in hem het
plan om, zodra hij weer Hollandse
bodem onder z'n voeten zou heb
ben, ook daar te trachten het spel
Ingang te doen vinden
JEUGD WON HET PLEIT.
Nauwelijks was de Amsterdamse
onderwijzer Broekhuyzen weer ln
Holland gearriveerd of hij toog
met grote energie aan het werk.
Het plan een sport, welke gemengd
kon worden beoefend, aan het Ne
derlandse sportminnende publiek
voor te zetten, liet hem geen ogen
blik meer los en het eerste resul
taat zag hij al spoedig in de ulter
aard nog zeer primitieve doelein-
gen. welke werden uitgevoerd door
de leerlingen van een hoofdstede
lijke Middelbare School. De be
langstelling voor de nieuwe sport
groeide zienderogen en vooral op
de Middelbare scholen werd korf
bal omstreeks 1902 aruk beoefend
Langzaam maar zeker werden
evenwel ook de ouderen voor de
„nieuwigheid" gewonnen en wer
den verscheidene clubs ongericht.
Velen waren enorm enthousiast
voor hun nieuwe snort, 'zïi werden
ijverige pronaeandlsten en droe
gen het SDel. dat in de aannvang
van haar bestaan in feite een ge
heel Amsterdamse aangelegenheid
was, uit naar bulten. Rotterdam
Hen ook al snel warm voor de
korfbalsnort en reeds in 1905. drie
jaar nadat de eers-e pogine was
ondernomen waren in alle hoeken
van het land clubs ongericht, in
Gron'ngen. in Zierik7.ee, in Win
terswijk. in Brielle. Korfbal had
voorgoed de harten van het sport -
mlnnend deel der bevolking ver
overd. ondanks het fel* dat in de
a°ri van dl*» da een rr>*er dan eeT4s
minder vleiende artikeities over
kor'bal verschenenDe ware
liefhebbers en doorzetters lieten
*1fth hierdoor echter p-eencdris o*»t
tvtopdiaar» en TV»an PlHf.TI1.«ttfl' do/ar
da korfKal^rvort ta pronaoraror»
vaak *0* ln da aUaj»ypj»«-+a tl<*haa_
Un van land het succes
We* niet uit.
Noordkon onontgonnen
Nadat ln Juni 1903 de Neder
landse Korfbalbond was opgc-
OVER DE NOORDZEE.
Dank zij een prachtige propa-
ganda-toeht van twee Nederland
se keurploegen, vond korfbal ook
haar weg over de haringvijver en
wordt deze sport thans In Enge
land eveneens heel druk beoefend
De Engelse bioscoopbezoeker ziet
ln ziin journaal fitsen uit een
..korffcallmatch" naast die uit de
Cuoflnal! Dat wil wel iets zeg
gen
Ja. ko»"fV>al b^eft haar vreg ge
vonden. VoTn-ende koe;' zilTTpr» wij
TT i<»t<s vortpijar» nvpr korfbal in
Noordholland Bek non t, pptnnrWk.
To/for'd'o 't ..naadlo van de kous"
woion. radp^ wil aar» zioh in
verbindig te steiler» met, do Noord
HoUandse Korfbal Bond. F>t secre
tarlaat Is gevestigd te Alkmaar.
Stationsweg 14.
Kufrfiie
en de uitvinding
Signor Rivaldi
18. Signor RlvakH was natuurlijk
«eer verrast, toen Tiji plotseling roor
een onderzeeboot stond.
•Dit kan on«» geltilcsreddlne rijn",
•nojpnelde Mi „Ik ben nienwasrierlg of
te-machine* nog loonwerken en wti met
4ÏLJ>oof: kunnen Wenvaren" HU Nep
er eerst voorzichtig een paar malen
omheen en toen hjj gerustgesteld was
kroop hö door de toren naar binnen,
een beetje angstig, voor wat hö er vin
den zou. Fr was êebter geen levende
ziel te ontdekken. „Misschien allen op
gedineerd zo ritsmannen", peinsde hij
nadenkend.
Daarna ging hjj op zoek naar de ma
climekamcr, want dat was toch het be
langrükste. De machtnes waren een
beetje verroest *n tfoffig en bet sou
zeker wel even duren om M fa orde
to maken. „Maar de meester met ztfn
epnitfean, zal alles we! even schoon
smeren", dacht hji en nauwkeurig on
derzocht hjj alles. Maar er was niets
kapot en Signor Rivaldi geraakt hoa
toneer boe meer in opwinding bti hek
vooruitzicht, misschien weer eens in dé
bewoonde wereM te knnnen teraerfcé
ren. Fn daardoor merkte bit er niets
van. boe een monsterachtig erote k»*ab
Tnn.g7.aam het franje naar de machine
kamer afscharreMe.
JEFFERY FARNOL:
Barrymaine, de stiefbroer van
Cleone, heeft, al dan niet uit nood
weer, de woekeraar Jasper Gaunt
vermoord. Bamabas zocht de jonge,
man, die geestelijk volkomen uit zijn
evenwicht is, op en zegt dat hij, om
aan de galg te ontkomen, meteen
het land uit moet'
67)
„En wil jij me helpen?" vroeg Barry
maine ontdaan.
„Daarvoor ben ik hier gekomen 1'',
knikte Earnabas.
„Wat moet ik doen?"
„Vanavond naar Dover vertrekken."
».Ja ja, Dover. Maar ik heb geen
geld!"
„Hier heb je twintig guinea's Daar
kan je e;n heel eind mee wegkomen.
Als ze 00 zijn. krijg je meer."
„Beverley, ik heb je onrecht aange
daan, maar ik weet nu wie mijn schuld
eiser is ik wet nu wie al die lijd
mijn vijand geweest is o, verblinde
dw~^<- rj:'3 jk was maar ik weet
het nu. En ik geloof, dat dat me
krankzinnig gemaakt heeft. Beverley
ik wou, dat Smivvle hier v.-as. Maar
ik zal weer gauw beter zijn. Dover, zei
je, geloof ik?"
„Ja maar trek nu gauw "die jas uit!''
„Maar het is de enige, die ik heb!" -
„Je kan de mijne krijgen," zei Barna-
bas, die zijn prachtige jas uittrek en
op de tafel legde naast Barrymaine, die
door rillingen en trillingen doorschokt
werd.
„O, Beverley," prevelde de nerveuze
jongeman, „steek de kaars niet aan.
Doe het niet!"
Maar Barnabas sloeg en de tondel
vatte vuur en toen het licht aan was,
deinsde Barrymaine terug naar de
muur, keek naar zijn gescheurde rech
termouw en enkele spatten, die hem be
vlekt hadden spatten, veel donkerder
dan het laken. Terwijl hij keek, scheen
een grote afschuw zich van hem mees
ter te maken; hij beefde hevig, sloeg
voorover en viel op zijn knieën naast
de tafel, zijn gezicht in zijn armen ver
bergend. Aldus prevelde hij zachte,
vreemde onverstaanbare geluiden en in
tussen schudde en trilde de tafel onder
hem. Hij was duidelijk ten einde raad
na die moord.
„Kom, je moet die Jas uittrekken!",
deed Barnabas beslist.
Heel langzaam hief Barrymaine zijn
zwaar hoofd op. Hij keek met wijd
opengesperde ogen en vreemd vertrok
ken mond naar Barnabas.
„O, Beverley," fluisterde hij, „lk
ik geloof, dat ik
„Je moet mij die jas geven," drong
Barnabas aan.
Barrymaine begon aan de knopen van
die bezoedelde, alles verradende jas te
trekken, maar plotseling schenen zijn
vingers onzeker te worden, fluisterde
hij, terwijl er op zijn lippen iets als
schuim kwam, hees: „Iko Beverley,
ik kan het niet".
Op dat moment kwam Smivvle bin
nen, die vol verbazing stamelde: „Beste
Beverley, hoe komt hij zo wat is er
gebeurd?"
„Ben je zijn vriend?", vroeg Barnabas.
„Ja, ja, zijn vriend zekerl Heb ik
u niet gezegd, dat de hand van een
Smivvle
„Hij heeft vannacht afperser Jasper
Gaunt gedood...."
„Hè? Gedood? Hem gedood?"
„Hem vermoord hoewel ik geioof
meer door toeval dan met voorbedach
ten rade."
„Hem gedood? Hem vermoord?"
„Ja. Verman je en luister! Morgen
gaat heel Londen erover te keer, we
moeten hem zo gauw mogelijk uit het
land hebben."
„Ja; ja natuurlijk! Maar hij is ziek
een flauwte, geloof ik."
„Heb je hem ooit zo gezien?"
„Nooit zo erg als nu! Kom, Barry,
kom, oude jongen! Wil je even helpen
om hem op de divan te leggen?"
Zij lichtten het krampende lichaam
op; dan, terwijl Smivvle zich bukte, om
een kussen onder het rusteloze hoofd te
leggen, deinsde hij plotseling terug,
staarde met wijdopengesperda ogen en
wees met een bevende vinger: „Wat is
dat? Kijk kijk eens naar zijn jas!"
„Ja", zei Barnabas. „Die moet uit"
..Neen. neen het is te verschrikke
lijk!" jammerde Smivvle. „Kijk het is
het is allemaal over de voorkant!"
„Als die jas ooit gevonden wordt,
brengt zij hem aan de galg. Kom, help
mij om die uit te trekken!"
Samen trokken zij de jas uit; dan. ter
wijl Smivvle neerknielde bij het ruste
loze lichaam, sloeg Barnabas zijn mantel
om, rolde de gescheurde jas op en ver
borg die onder de brede plooien.
„Wat ga j-e, Beverley?"
„Ja in de eerste plaats om die jas
te verdonkeremanen. Op tafel bggen
twintig guinea's; neem die en zorg, dat
Barrymaine weg komt, zodra hij in staat
is om te reizen, maar vóór alles
„Wie is het?" riep Barrymaine plotse
ling, opschrikkend en woest over. zijn
schouder kijkend. „Wie is het? O. ik zeg
je, dat er' iemand achter mij is wie
is het?"
„Niemand, Barry geen levende ziel,
arme jongen, kalmeer je toch!"
En terwijl Smivvle het zeide, viel Bar
rymaine weer achterover en 'ag hij be
zwijmd en met half gesloten ogen te
kreunen. „Heus, ik geloof, dat hü erg
ziek is, Beverley!"
„Als hij morgenochtend niet beter is,
haal je een dokter, maar wat je ook doet
houd Chichester van hem weg. Wat
geld betreft, ik zal ervoor zorgen, dat je
er g-oen gebrek aan hebt. En voorlopig
tot ziens!"
Met die woorden zette Barnabas zijn
hoed op, wierp een laatste blik op de
kreunende gestalte op de divan, ging
de kamer uit, liep de trap af en was dan
in de vuile sti'aat.
(Wordt vervolgd).