Zó moeten we vis koken! Over de grens Wereld in opbouw Beroep op ons volk Geef hem weer een kans ^Cijnheer de Burgemeester.... Niet alleen ln letterlijke beteke- liis moet de wereld weer opge bouwd worden na de oorlog. Niet alleen steden en dorpen .huizen en bruggen, wegen en dijken moe ten worden hersteld. Was dat 't EO val, dan zou het niet zo erg zijn. Misschien klinkt deze uitspraak u een beetje vreemd in de oren. Want er was nog al Iets verwoest. Daarvoor zijn echter alleen mate rialen en arbeidskrachten nodig en beide komen er op bepaalde ogenblikken. Daarnaast moet echter de we reld weer worden opgebouwd ln andere betekenis. De grenzen van de betrekkelijke staten zullen moe ten worden vastgesteld. De in vloedssferen moeten worden afge paald. Daar is slechts weinig ma teriaal voor nodig en niet eens zo veel arbeid Wel echter een aan zienlijke dosis goede wil bij alle p~-tijen en gezond verstand. De achter ons liggende vijftig ja'-en hebben helaas aangetoond, dat deze laatste twee dingen niet altijd aanwezig zijn. En dit gebrek Is de oorzaak geweest van twee wereldoorlogen en een vredesver drag, dat die naam niet verdien de. Op het ogenblik zijn in Parii: weer vier mensen bij elkaar die de zware taak hebben om er voor te zorgen .dat er een vredesver drag komt. Nog wel niet dadelijk. Het heeft nog geen haast, al zijn we reeds enkele jaren na de laat ste gevechtshandelingen. En moeten eerst nog enkele andere dingen ook besproken worden Maar uiteindelijk is tcch het, doel ie geraken tot vredesverdrag, waarnaar we werkelijk zitten te •rakken. Wysjlnsky en Acheson, Be vin en Schuman zijn daar in het rose marmeren paleis niet te benijden, ant de wereld is zo gecompliceerd geworden, dat we reeds met on feilbare zekerheid kunnen zeggen, dat het vredesverdrag .dat uitein delijk te voorschijn zal moeten komen, al zal het n°E zo lanS du ren. de kiemen voor een nieuwe €>c !og ln zich zal dragen. Het vredesverdrag kan niet bil lijk zijn. In de eerste plaats niet. omdat de stemming tegen de Duit sers zeer terecht nog te verbitterd ls. maar dat is niet de belangrijk ste factor. De. belangrijkste factor is dat Duitsland, al dan niet krach tens overeenkomsten van Yalta en Potsdam, reeds te veel ver minkt is vooral aan de Ocst- en Zuidgrens en geen enkele der lan den. die daar van geprofiteerd heeft. Rusland. Polen. Tsjecho Slowakije er ook maar iets voor zal gevoelen .om weer land af te staan. Zo zullen de grote vier dus moe ten schipperen. In de eerste plaats zullen ze moeten trachten tot overeenstemming te raken over de eenh'id van Duitsland. We wagen ons niet in voorspellingen of het PRIJSGARANTIEREGETJN^ VOOR VROEGE AARDAPPELEN. Het Centraal Bureau van de tuin bouwveilingen in Nederland heeft oen prijsgarantieregeling voor vroege aardappelen aangenomen. Deze regeling treedt reeds spoedig in werking en blijft van kracht tot 16 Juli a.s. Na de sterke prijs daling voor later aardappelen, welke voor d efinanclële resulta ten van vele bedrijven funest is geweest, kunnen de telers, zo zegt het Centraal Bureau, thans zelf dergelijke inzinking voor vroege aardappelen te voorkomen. Indien alle betrokkenen meewerken, is volgens het bureau een gegaran deerde minimumprijs zeker. Een aardappelteler, die nadere gegevens wenst, kan zich in ver binding stellen met het bestuur of de directie van de dichts bii- aijnde groenten, fruit- en aard-- appelenveiling. gelukken zal. Het zal de Russen een grote zelfoverwinning kosten, want het betekent, dat de Rissi- sche Invloedssfeer er door terug gedrongen wordt naar het Oosten. Er zullen er toch nog maar weini gen zijn, die na de bekendmaking der uitslagen der verkiezingen ln Oost-Duitsland, geloven, dat dit deel bij een vrije keuze de Russi sche zijde zou kiezen. Hier spreekt wel duidelijk uit, van hoe ontzag lijke betekenis het Berlijnse con flict was. Gesteld echter, dat de Russen bereid zouden zijn de consequen ties uit de geleden nederlaag te trekken, en de grote vier dus overeenstemming bereiken over een belangrijk punt. Dat is be langrijk. Maar het is nog slechts een klein onderdeel. Want dan zal moeten worden gesproken over het eigenlijke vredesverdrag. Dan zal moeten worden gesproken over Duitsland en over de toekomstige grenzen van Duitsland. En over dat probleem zullen de Duitsers niet rechtstreeks mee spreken Dan zullen de Duitse be langen verdedigd moeten worden, hoe gek het. ook klinkt, door Ame rika. door Frankrijk en door En geland. Want Rusland heeft er be lang bij de tegenwoordige grens te handhaven. In het belang van zijn eigen veiligheid zal het een vredesverdrag willen, waarbij de Polen aan de Oder blijven, waar bij Koningsbergen Russisch is. waarbij het Sudetengebied Tsje- chsch blijft. Misschien dat de Rus sen tot enkele zeer kleine conces sies bereid zullen zijn. wij hebben er geen vertrouwen in. Dat is geen verwijt aan Rusland Het ls een voudig het constateren van een feit. En als de Westelijke mogend heden er zich bij neerleggen, zul len we wellicht over 6611 3aar over twee Jaar een vredesverdrag krij gen, waarbij de Duitsers opeen gehoopt zitten ln een stuk gebied, dat hen niet in staat stelt uit te breiden. Opnieuw zal de wraakgedachte groeien, onweerstaanbaar en te recht. Want deze verminking van Duitsland ls evenmin te recht vaardigen als het vorige vredes verdrag van Versallles te billijken was Het is nu zelfs vele malen er ger. Een derde wereldoorlog in het verschiet? Misschien. In leder ge val hebben we geen vertrouwen op een rechtvaardige vrede. Mis schien dat alleen een federatief Europa uitkomst zal kunnen bren gen. Een federatief Europa, waar- In ook Oost-Europese staten zijn opgenomen. Voorlopig ls het nog zo ver niet. Voorlopig spelen de grote vier hun spelletje nog ln Pa rijs. Terwijl millioenen bij de uit slag er van ten nauwste betrok ken zijn. Het optimisme kunnen we ech ter neg wel een poosje opbergen. Zelfs al zouden er schijnbaar gun stlge resultaten bereikt worden. Wijsheid in dichtvorm Waarom zingt toch die vogel Zo icelgemoed zijn lied? - De liefde speelt hem varten. Want anders zong hij niet - Gevangenen dromen van vrijheid. De armen van schatten op aard; Ik droom slechts van jou mijn geliefde. Want jij bent roor mij 't meeste waard. Mijn neef had gedacht van mi) nog te erven Hij had niet verwacht nog vóór mij te sterven. TERAARDEBESTELLING GENERAAL SPOOR Onder grote belangstelling is Zaterdag op bet ere-graf Mcntcng Pocloe te Batavia ter aarde besteld het stoffelijk overschot van de zo plotseling overleden Generaal S. II. Spoor, opperbevelhebber Tan de Nederlandse strijdkrachten in Indonesië. Boven: I»e lijkkist wordt bet ere-veld opgedragen. Onder: mevrouw Spoor aan het graf van haar echtgenoot. (Radiografisch overgebrachte foto's) Het is wel eens prettig de „vlees pot" af te wisselen of aan te vul len met vis. Niet voor niets noemt men de levende have van de zee en rivier „banket". Er zijn maar weinig mensen, die werkelijk hele maal niet van vis houden, al geeft de een de voorkeur aan gerookte de ander aan gekookte en een der de aan gebakken vis. om over rau we vis als haring en ansjovis maar te zwijgen. Vis is voedzaam, voor al de zogenaamde „magere soor ten" als schol, bot, schelvis en ka beljauw en de verteerbaarheid ls vrijwel gelijk aan die van vlees. De vette vissen als aal. haring, zalm. makreel en heilbot zijn min der licht verteerbaar. Maar visko- pen ls een kunst, die men-moet beheersen om de'Juiste lekkernij fris en vers op tafel te krijgen. Alle gerechten, die voorkomen uit levende organismen, zoals vlees en vis zijn aan bederf on derhevig, vooral bij warm weer. Er treden dan chemische reacties op die de weefsels ontbinden en gif fen vormen, die door koken niet onschadelijk gemaakt kunnen worden. Bedorven vis kan kan zelfs ernstige vergiftigingsverschijnse len veroorzaken. De kunst van viskopen bestaat dus daarin, dat men doet onder zoeken of de begeerde vis vers is. Dat ls het hele „vis-eten" dus. Waaraan kan men nu zien of de vis vers is? Daarvoor zijn vier hulpmiddel tjes, die we hier even zullen be spreken. Allereerst moet de geur fris zijn Nu is „fris" een rekbaar begrip en het ruiken ligt niet een leder. Er zijn mensen die bij het bespeuren van een vislucht al uitroepen „oh wat stinkt die visomdat ze nu eenmaal een grondige afkeer hebben van de geur der waterbe woners. Men hoeft daarvoor ln de trein maar eens naast een vls- koopman gezeten te hebben. Maar deze man ruikt ook niet lekker. Hij heeft met die geur al een dag of wat rondgelopen en de schub ben die op zijn jasje zijn gaan zitten zijn door de zon al ontbon den. Werkelijke verse vis stinkt heus niet. ruikt alleen typisch „vissig". Het is echter moeilijk op deze manier de „gezondheid" van een geschubde te keuren, temeer daar de viswinkel vol ls van ande re geuren: zuur, krulden etc. Heldere ogen Men moet daarom Iets anders weten. Verse vis heeft heldere ©gen, die niet ingezonken mogen liggen. Dit ls een spieren- en ze nuwkwestie. Zodra de vis „overle den" Is, sterven ook de spieren af, het bloed loopt uit de ogen weg en de verbindingen verslappen. De volgende eigensceap van verse vis staat daar ook mee in verband: 't visvlees moet hard zijn en mag nooit week of papperig aanvoelen en de vierde eigenschap spreekt voor zichzelf en is gemakkelijk te controleren: de kieuwen moeten helderrood zijn. Wanneer de vis aan deze eigen schappen voldoet, kan men er ze ker van zijn uit de „gezonde apo theek" het Juiste recept te ontvan gen. Maar vishandelaren zijn soms gewiekste Jongens, die hun waren ook kwijt moeten, vooral als de kans bestaat, dat ze er mee blijven zitten. Sommigen van hen kunnen het dan ook niet nalaten enigs zins oude vis weer wat op te fris sen. Vooral bij hen, waar geen ijs aanwezig is geen frigidalre staat moe| er wel eens wat gedaan wor den om het zeebanket toch ver koopbaar te maken. Wat doen ze dan? Ze „blazen" de vis op, zodat deze weer hard lijkt en ze verven de kieuwen rood. Maar de koper, die op zijn qui vifre is zal dan nog letten op de troebele ogen en de penetrante geur. die dan inder daad niet meer lekker is. Andere vissoorten Ook van andere vissoorten, die eigenlijk geen vis is maar er toe gerekend worden, als mosselen oesters, garnalen en kreeften moet men verstand hebben. Oesters eet men rauw (au naturel, zoals dat heet) maar mosselen moet men koken. Mosselen moeten beslist le vend zijn wanneer men ze koopt Dode mosselen kenbaar aan de open schelpen kunnen ernstige voedselvergiftigingen veroorzaken. Ook na het koken kan men de gif tige mosselen nog herkennen, door dat ze donkerder van kleur zijn, donkerder dan het lichtrose van verse dieren. Garnalen moeten al tijd lichtrose van kleur zijn, wan neer men ze koopt en de békende typische geur hebben. Ruiken ze rlnslg, dan kan men beter een an der gerecht kiezen. Garnalen, die men zelf wil koken en pellen moe ten nog leven of uit Ijs komen, want dode garnalen kunnen ver giftigingsverschijnselen veroorza ken. Eigenlijk geldt voor alle vis soorten. dat ze nog moeten leven, wanneer men ze koopt of uit het ijs moeten komen. Vrijwel elke vis handelaar weet dat en handelt er naar. Hij zal over het algemeen al leen vis verkopen, die 's morgens van de afslag komt en deze vis goed bewaren, uit de zon, ver van bromvliegen en ander gedierte, dal het bederf kan versnellen. Bij g e r o ok t e vis is het gevaar van bederf minder groot omdat deze vis als het ware al gecon serveerd ls. Toch kan men ook hier aan de hardheid van het vlees en de geur opmaken of de waren vers zijn. Visconserven vindt men te genwoordig in allerlei vormen. De beste conserven zijn die, waarop het fabrieksmerk duidelijk ls aan gebracht. Dit merk ls een zekere waarborg vcor de kwaliteit en de zindelijkheid van de fabriek. Men moet echter wel opletten of de blikken niet verroest zijn. want ls het bllk doorgeroest, dan kunnen er mogelijk vergiftigingsverschijn selen optreden. Daarom is het ook altijd wenselijk een aangebroken blikje of potje, direct te ledigen en te gebruiken. Alle conserven, die na hu nopslulting aan de lucht blootgesteld zijn, bederven name lijk spoedig. Bij alle verse vis geldt nog. dat men deze goed moet schoonma ken en wassen, ook als dit reeds door de vishandelaar is gedaan. Water, het element waaruit de dieren voortkomen, is niet scha delijk en het garandeert zuiver heid. Gewapend met deze kennis zal het vishandelaar en koper de taak verlichten een heerlijk gerecht zonder risico's te bereiden. Dat is een belangrijke datum in dit Jaar- want dan wordt in ons land de Nationale Reclasserings- dag gehoudenelders vindt die dag op een andere datum plaats. Wat ls die Nationale Reclasse- ringsdag. die ln de loop der jaren een traditie is geworden? Een col lecte, die dit gemeen heeft met alle andere collectendat ge streefd wordt naar een zo goed mogelijk resultaat. Maar niet alleen een collecte. Het ls de dag. waarop de reclas sering. die gewoonlijk haar werk onopvallend en bescheiden doet. aan de weg timmert, de dag. waar op de reclassering appelleert aan het beste wat ln ons is: een broe der of zuster te zijn voor de mede mens, en dat niet om gewin of an der eigenbelang, maar alleen uit het besef dat hij. die onder zoveel gunstiger omstandigheden staande is gebleven, hem die döor welke oorzaak dan ook „gevallen" is moet helpen. ..Het k niet het zelfde alleen te zijn en op zichzelf aangewezen of dat er Iemand naast u staat, die zich om u be kommert. In deze enkele woorden ligt &e reclasseringsgedachta schreef dr N. Mulder onlangs. De reclassering heeft vele taken V 3? Een ingenieur uit Frankfort heeft een zakwapen vervaar digd, dat de vorm heeft van een armband. Het kan een stroomstoot van 1000 volt voortbrengen met behulp van een eenvoudige batterij. Het geheel is niet groter dan een sigarettenkoker en kan in de vestzak worden opge borgen. Bij een aanval is 't voldoende het contact op 't gezicht of op een ontbloot gedeelte van het lichaam van de aanvaller te plaatsen om een ontlading te veroor zaken. Ofschoon de schok zeer hevig is, zou deze geen nadelige gevolgen hebben. Het apparaat wordt thans verkocht voor 25 mark met de vermelding: „Het enige Duitse wapen dat enig nut heeft" Eén daarvan ls het toezicht na het ontslag uit de gevangenis. Wat zou alle gevangenishervorming, de so ciale verzorging Incluis, baten, in dien zij. die daarvoor in aanmer king komen, niet na hun ontslag opgevangen zouden worden, In dien hun niet enige leiding kon worden gegeven, opdat zij de kans krijgen weer als een gewoon bur ger te leven? De Nederlandse reclassering is gedifferentieerd naar levens- en wereldbeschouwing, ten dele ook naar de aard van de delinquentie, ten dele is er zelfs een geografi sche differentiatie. Maar het be roep wordt gezamenlijk gedaan, het doel ls gelijk. Hej staat ver meld op de affiche van dit jaar: „GEEF HEM WEER EEN KANS" WOENSDAG 1 JUNI NA 12 UUR Hilversum I, SOI m 12.00 Ac- cordeola. 12.38 Orgel en piano; 13.00 Nieuws: 13.20 Metropole orkest: 14.00 Gesproken portret ten; 14.15 Jeugdconcert; 15.00 De Regenboog; 15.30 Jeugduitzending 17.15 Orkest Malando: 17.40 Pia no duo De Raaff-Schuite. 18.00 Nieuws: 18.30 Ned. Strijdkrachten 19 00 Gemeentelijke problemen. !e zing; 19.15 Fluitrectial; 19.30 Voor de jeugd; 20.00 Nieuws; 20.15 Frag menten uit „Ein Walzertraum" v. Oscar Strauss; 21.10 „Mariandel", hoorspel. 22.25 Kwartet Jan Cor- duwener; 23.00 Nieuws. Hilversum II 415 m 12.00 Hallé-orkest; 12.35 Ensemble Lach mann; 13.00 Nieuws; 13.15 Orgel spel: 13.45 Middagvergadering Geref. Vrouwenbond. 14.45 Voor de vrouw; 15.50 NCRV-koor15.45 Alma Musica; 16.15 Jeugduitzen ding; 17.30 Guitaarspel: 18.00 Koor zang. 18.D RVU-uitzending; 19.00 en 20.00 Nieuws; 20.15 Omroepor kest; 21.35 Ensemble Selecta; 22 05 Vioolrecital: 23.00 Nieuws. DONDERDAG 2 JUNI, voor 12 uur Hilversum I, 301 m. 7.00 en 8.00 Nieuws; 7.30 en 8.15 Gramo- foonplaten. 9.00 Muziek om 17.00 10.00 Morgenwijding: 10.15 Ar beidsvitaminen; 1100 Orgelcon cert. Hilversum II. 415 m 7.00 en 8 00 Nieuws; 7.15 en 8.15 Gramo- foonplaten: 9.05 Muziek houdt fit 9.40 Schoolradio: 10.15 Morgen dienst. 11.00 Radio-ziekenbezoek; 11.40 Schoolradio. door N. J. P SMITH Die burgemeester Poortmans moet een corrupt mannetje zijn geweest, indien toy althans boer Wouters mo gen geloven. Hij deinst er niet voor terug steekpenningen aan te nemen. Ook met het uitbreidingsplan is het geen zuivere koffie. Harry Tulleners, zwaar gewond, ligt nog steeds bewusteloos. 9 „Het is met dat uitbreidingsplan zo duidelijk als iets", aldus Wouters tot dok ter Diemei. „Bekijkt u de gewenste uit breiding de kaart heeft ter visie ge legen en ik heb haar gezien dan zult u opmerken, dat grote lappen land van Overmeer in het plan zijn opgenomen. U weet net zo goed als ik, dat weiland, in de toekomst bestemd als bouwterrein, heel wat meer opbrengt. En nu doen de edelachtbare heren nog stom ook ze kunnen niet eens de tijd afwachten. Te gelijk met het uitbreidingsplan geven ze een voordracht in behandeling om de een of andere Bouwmaatschappij toe stemming te verlenen, een aantal mid- denstandswouingen neer te zettenop de grond van Overmeer, dat daarvoor in het uitbreidingsplan moest worden opge nomen. Dat gaat van onze toewijzing van twaalf huizen af. Begrijpt u nu, waar de schoen wringt?" „Eerlijk gezegd, zie ik niet ln, wat er niet goed zou zijn aan de voorstellen," zei de dokter. „Waarschijnlijk is die Bouwmaatschappij gekomen met een ver zoek, in Harrelaar enige huizen te mo gen neerzetten." „Precies. En nu is het wèl toevallig, dat hij die huizen juist op een stuk weiland van Overmeer wil hebben een stuk weiland, dat buiten het plan ligt. Over meer wat de burgemeester wat de Bouwmaatschappij wat de Raad slikt het wel!" Dokter Diemei had geen tijd, de ver onderstellingen van Wouters tegen te spreken. Joop van Dalen stond boven aan de dijk en riep luid „Hallo 1" „Ze zouden de auto dadelijk sturen, dokter" antwoordde hij. „Mevrouw wou graag weten, of u mee ging naar het zie kenhuis of dat u terugkwam om mevrouw Poortmans in te lichten." „Dat is waar ook," bromde de dokter. „We mogen de vrouw van de burgemees ter wel op de hoogte stellen. Aan de an dere kant is het beter, dat ik even mee ga. Nu, dat moet dan maar als ik terug kom. Een slechte tijding komt altijd vroeg genoeg'. „Wil ik het misschien aan mevrouw Poortmans vertellen?" vroeg Wouters. „Als ik kom, zullen ze niet dadelijk denken, dat er een ongeluk gebeurd is. Want ik geloof, dat u ook niet tot de directe vrienden van de burgemeester behoort," liet Wouters er met een lach je op volgen. „Ik kom niet geregeld," gaf de dokter toe. „Ga3t u dan n.ee naar het stakenhuis ik beloof u, Ik zal het haar voorzich tig medelen.... op dokters manier." „Daar komt-le al aan," riep Joop. In de verte naderden vrij snel de lich ten van een auto. „Moeten we hem vast naar boven bren gen, dokter?" „Beter van niet £j hebben een draagbaar." „Het zal niet meevallen op deze smalle weg met die wagen te keren," merkte Wouters op. Dat viel inderdaad niet mee, doch voor do verongelukte goed en wel op de draagbaar lag, had de chauffeur de auto toch gedraaid. „We weten natuurlijk niet, of er nog iets gebroken is hij heeft een lelijke schok gehad," sprak dokter Dle- mel. „Anders zou het misschien aanbe veling verdienen, hem naar huis te ver voeren." „Ze kunnen het nergens beter hebben dan bij ons, dokter," zei een der broe ders. „Zullen we hem samen even naar boven halen?Wij rijden natuurlek heel langzaam. Hersenschudding zeker?" „Nog al een flinke ook," antwoordde de dokter. „Hij is al die tijd nog niet bij kennis gewoest." De lichten in de ziekenauto gingen aan: voorzichtig werd Harry, 'smorgens als boekhouder zonder werk geraakt, nu ln ieders oog de burgemeester, naar bin nen geschoven; de deuren sloegen dicht en langzaam reed de auto de weg terug, die hij kort te voren had afgelegd. Wouters keek het rode achterlicht, dat zo zoetjes verdween, na. „Dat hebben we gehad. Joop," zei hij tot de jongen, die leunend op zijn fiets naast hem op de dijk 6tond. VIERDE HOOFDSTUK Zonder zich te "haasten liep Wouters naar het dorp. Nu hij alleen was, had hij spijt van zijn aanbod. Wat had hij met dat ongeluk te maken?Het was beter geweest, dat hg alles aan dokter Diemei had overgelaten. Die vond zelf, dat een slechte tijding altijd vroeg genoeg kwam. Wat had hij er zich mee te bemoeien?, Nijdig gaf hij een steentje een trap. Het vloog in een sierlijke boog de dijk af plompte ln de sloot aan de kant en bracht even grote consternatie in het kikkerkoor, dat er zijn krakende lied zong. Op dok ters manier zou hij het mededelen.,.. In elk geval was het een vervelend karweitjeHij had zich helemaal niet met dis botsing moeten inlatenAls iemand zin had zich zelf te pletter te rijden, dan moest hij dat weten dat ging hem niet aan. Even goed was het stom van die vent.... Hij had er toch wel een andere plaats voor kunnen uit zoeken?Toch was hij benieuwd, hoe de burgemeestersvrouw zich zou hou denAls hij niet een beetje doorliep, had hij nog kans, dat. ze allemaal in het grote huis al naar bed waren. Wouters legde er een stapje op en was eer bij de Ringweg dan hem lief was. Van de grote, wit-gepleisterde villa waren twee ramen verlicht. (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3