KAPPIE
Een goed Nederlander
verjaarde
Experimenten bij de (ilm,
door David Lean
Hardwerkende Nederlanders
hebben goede kans
Het Huis aan de Baai
David Leao, een van de groot
ste Britse filmregisseurs, die grote
naam maakte met zijn films „This
Happy Breed", In Wich We Ser
v^\ „Blithe Spirit", „Brief En-
counter", „Great Expectations"
en .Oliver Twist" Is een verwoed
experimenteer der, die er voort
durend op uit is de techniek van
de speelfilm te verrijken Zijn
nieuwste film, „The Passionate
Friends", bevat weer enige nieu
we elementen op het gebied der
montage, die In dit artikel door
de maker worden besproken).
De film is slechts 53 jaar oud, en is
Bog steeds bezig haar techniek te ver-
Volmaken. Toen David Wark Griffith
ide close up. de grootopname van de
tails „uitvond", zeiden de mensen die
het weten konden dat het publiek nooit
het beeld van een gelaat zou accepte
ren zonder He* lichaam van de acteur.
Het publiek accepteerde de nieuwe vin
Jling wèl. Later kwamen vindingen als
het af- en opblenden van scènes, er
het publiek leerde al spoedig dit lang-
zarne afdonkeren van een scène en het
even langzaam weer zichtbaar worden
van een volgende te verstaan als een
voorbijglijden van een bepaalde tijds.
periode. Op dezelfde manier is nu de
ï.g. ..flashback" gemeengoed geworden
•van de toeschouwers in een bioscoop.
Men ziet een close-up van een naden
kende man. en terwijl de scène lang
zaam overblendt, hoort men de „ge- j
idachte stem" van de man zeggen: ..Ik
zaq haar voor de eerste maal tien jaar
geleden" het beeld vertoont nu scè
nes uit het verleden, die niemand an
ders zal opvatten dan als wij ze bedoe
len te zijn: de herinnering aan vervlo
gen tijden.
„ZICHTBARE GEDACHTEN"
Wat zal nu de voloende ontwikke
ling worden? Ik qeloof dat men zal
Verken in de rich'Mng van het zichtbaar
maken van iemands gedachten
De filmregisseur heeft altijd grote
moeilijkheden ondervonden, zodra heter
Om ging het publiek duidelijk te maken
wat een bepaalde figuur in een film
dénkt. Om eens een voorbeeld te noe
men: een vrouw neemt afsche'd van n
man. Zij ^apt in een raccboot. die weq-
snort over een meer. Zij wuiven elkaar
ten afscheid toe. Een getuige van deze
scène is de echtgenoot van de vrouw,
die onverwachts is komen opdagen. Hij
weet dat zijn vrouw en de man vroeqer
Jaren een verhouding hebben gehad. Ja
loezie welt in hem op hij wendt zich
naar de camera een gro?e close up
verschijnt op het doek. een close up
van de vrouw en de minnaar in een
hartstochtelijke kus de echtqenoot
wendt z:ch af en tracht de"" oedachte
uft sMn hrefn te verdringen. Zal het pu
bliek dt henrilpen? Ik hoon dat men
het zal henriloen. want nn de"? manier
heb fk een s"ène ..The Pe«>onate
opneloct. Het is eigenli'k een
tiUbro'd'nq van een exoerlment dat ?k
fn ,.01iv,r Twist" h«b uitgehaald. In
die film heb' fk het maar één Wr Ge
probeerd. in de scène waar "Bi'lSykes
In de kamer zit hij het lijk van Nancy.
de vrouw, die hij zo juist heeft ver
moord. Nadat wij op zijn gelaat be
rouw hebben zien verschijnen en een
vreselijke wroeging is opgebouwd, snijd
fk van een grote close up van Sykes'
gezicht naar een opname, waarin Sykes
Fagin neerslaat, de man die hem tot de
moord heeft opgezet. Met andere woor
den: ik hoop dat het publiek begrijpen
zal dat hij wenste dat hij Fagin neer
geslagen had n en niet Nancy.
In „The Passionate Friends" heb :k
dit systeem verscheidene malen toege
past, en ik hen zeer benieuwd naar de
reactie van het publiek. In ..Oliver
Twist" heb ik een ander experiment
aeintro^"ceerd, dat ik in mijn volgende
film. „Madcleine Smith" wil uitwerken.
Het is een uitbreiding van het „Flash
back" princioe. enwerd toegenast in de
scène van d« dandest^ne b"»?nkomst
van de „moeder" van werkhuis, mrs
Corr.ey. en e-ri zekere Monks.
EXPERIMENT
De moeder beschrijft wat er voorviel,
toen zij tien jaar eenden QJlver's ster
vende moeder verzorgde. De normale
methode zou zijn geweest om de scène
te laten overvloeien, terwijl de stem van
de werlsfcuismoeder over het nieuwe
beeld vervolgde, maar in plaats van de
overblending heb ik domweg hard afge
sneden, zodat het publiek zonder over
gang verplaatst wordt in de werkelijke
scène en dialoog, zoals die zich in het
verleden hebben afgespeeld. De scène
vertoont de arme vrouw die al haar
stervende krachten verzamelt om de
„moeder" een mededeling te doen die
het geheim van Oliver's geboorte zal
onthullen, maar zij sterft voor zij het
geheim kan openbaren. Ik snijd dan
weer terug naar de scène in de tegen
woordige tijd. en Monks zegt tegen de
„moeder": „Je liegt! Zij zei wel iets!"
De moeder antwoord: „Geen woord zei
ze, maar toen gebeurde het". „Wat?"
zegt Monks. Opnieuw snijden wij hard
terug naar het verleden. Oliver's moe
der ligt dood in bed, en de werkhuis
moeder vouwt haar hand los uit die van
de dode vrouw. Een stukje papier flad
dert neer op het bed. Weer snijden we
naar het heden, en Monks zegt: „Een
stukje papier! Wat stond er op?" De
vrouw vertelt het hem dan.
Het succes van „Oliver Twist" is mij
natuurlijk zeer dierbaar, ook omdat ik
geen bezwaren vernomen heb tegen de
door mij gevolgde methode, en dat ik
dus mag aannemen, dat een regisseur
heen en weer kan snijden tussen heden
en verleden.
Studiereis door Australië
Zuid-Australië zeer geschikt
Drs. G. de Groot, vertegenwoordiger van de Centrale Stichting Landbouw-
emigratie, heeft een studiereis van 3 maanden door Australië gemaakt om
zich een beeld te vormen van de agrarische omstandigheden in dat land, dit
met het oog op de emigratie van Nederlandse boeren en landarbeiders. Om
op de vraag: „Welke mogelijkheden biedt dit land voor de Nederlandse
boeren, die zich in het buitenland een bestaan willen zoeken?" een antwoord
te vinden, reisde hij over een afstand van 7000 mijlen door 5 Australische
staten, sprak hij met officiële personen, met boeren, landarbeiders en vakver
enigingsleiders, zowel als met vele Ne derlandse landbouwers, die reeds sinds
de oorlog naar Australië emigreerden.
In een onderhoud, dat een ambtenaar
van het Australische ministerie van
voorlichting in Canberra met drs. de
Groot had, gaf deze laatste zijn indruk
ken. tijdens deze studiereis opgedaan.
De Nederlandse werkers in de landbouw
„De meeste van hen zijn inderdaad zeer
tevreden. Zij werken ambitieus met de
Australische boeren en sparen geld".
Australië: „Een uitgestrekt land met
Drachtige voordelen en mogelijkkheden".
De Australiërs: ..Zij ontvingen mij over
al zeer goed en hielpen mij in elk op
zicht".
Drs. de Groot deelde mee, dat na de
ondertekening van een overeenkomst
tussen de Australische regering en de
Nederlandse Stichting voor Landverhui
zing over de toelating van Nederlandse
emigranten, er reeds 300 krachten uit
het landbouwbedrijf in Australië zijn
aangekomen en dat er nog meer onder
weg zijn.
CONTACT MET NEDER
LANDERS
De Nederl. officiële vertegenwoordi
gers in Melbouriie hebben hun komst
voorbereid door het onderzoeken van
de landbouwbedrijven, waar men werk
krachten wilde opnemen Zij bleven met
de emigranten in contact, nadat deze
hun werkzaamheden waren begonnen en
hielpen hen zich in Australië te vestl-
oen. Drs de Groot vertelde, dat de
meeste nieuw aanoekomenen zich qe-
vest'nd hehhen in de staat Victoria aan
d» Zuid-Oost punt van het vasteland.
Dit is een gebied met een gematigd kli
maat en het is ook het belangrijkste
'"ivelgehied in Australië. „Victoria en
Tasmanverder in het Zuiden, bieden
mogelijkheden, welke gelijk zijn aan die
waarmee de Nederlanders vertrouwd
zijn. dan die in de andere staten welke
ik bezocht.
„Australië Is zulk een groot land, dat
men er zowel het Zuiden met een ge
matigd klimaat als de tropische geble
den kent. Ik twijfel eraan of de Neder
landse werkers zich wel zeer goed zul
len kunnen aanpassen aan de Noorde
lijke gebieden. Deze vragen een geheel
andere landbouwervaring dan zij gehad
hebben. Drs. de Groot deelde mee* dat
de Nederlanders, die in Australië reeds
in de landbouw zijn ingeschakeld, goed
werken en zich op prettige wijze ge
vestigd hebben. „Voor Nederlandse
landarbeiders en zonen van landbouwers
die thi.is niet konden hopen nog eens
ven zelfstandig bedrijf 'te hebben, be
staat er een goede gelegenheid op zijn
minst nog eens eeloenoot te worden
ïn een landbouwbedrijf en moqelijk een
eiaen bedrijf te vestioen. Het ziin goede
!andbo»wers en zij zijn zeer welkom in
Australië, waar het tekort aan werk
krachten een acuut probleem is".
„Na betaald te hebben voor voeding
en verblijf kunnen zij geld sparen en
dat is iets hetgeen zij in het eigen land
niet kunnen doen. In di;t verband wordt
opgemerkt, dat het minimum loon, dat
voor de werkkrachten in de landbouw
in het algemeen is vastgesteld 6.18.6
pond bedraagt, terwijl de aftrek voor
verblijf en levensonderhoud op 1.5 pond
gesteld kan worden".
HOGE REISKOSTEN
De grootste moeilijkheid voor de Ne
derlanders, die willcfi emigreren, is ge
legen in de hoge reiskosten en in het
tekort aan woongelegenheid voor echt
paren en gezinnen, aldus drs. de Groot.
Hij noemde Australië één der landen,
waar men zich met succes op de vee
teelt kan toeleggen. De ideale klimato
logische omstandigheden maken het mo
gelijk het vee het gehele jaar door in
open veld te laten, dat prachtig mals
voedsel geeft. Door het uitschakelen
van de stallen voor de winter wordt
bespaard op de productiekosten en op
werkkrachten. In sommige plaatsen is
het nodig, dat bijvoeding gegeven wordt
hetgeen op het open veld kan geschie
den. Het is echter moeilijk een vergelij
king te maken met de veeteeK In Ne
derland. in verband met de fundamen
tele verschillen in de omstandigheden
van de beide landen.
Zo zij de landbouwbedrijven In Aus
tralië bijvoorbeeld zeven of acht keef
groter dan die in Nederland, maar de
eigendommen zijn er veel minder on
derverdeeld. Dit maakt het mogelijk de
veeteelt meer te concentreren en het re
sultaat daarvan Is onder meer, dat melk
machines er in veel grotere ma*e ge
bruikt worden. Zij worden gebruikt
door tenminste ?en derde van de Austra
lische veeteeltbedrijven.
Woningwetwoningen
kunnen
eigendom worden
Beg:n 1948 heef; de minister
van wederopbouw ultslul end voor
oorlogsslachtoffers de mogelijk
held openges'eld om de door hen
bewoonde woningwetwoningen, die
na de bevrijding gesMcht zijn. In
eigendom te verwerven Nu aange
nomen mag worden, dat deze ca
tegorie In dit opzicht zo goed mo
glijk ls geholpen heef; de minister
bepaald, dat deze regeling ln het
vervolg ook voor niet oorlogs
slachtoffers zal gelden
Bewoners van wonlngwetwonin
gen kunnen dus dorr hen be
woonde woningen kopen Ui; ver
strekte inlichtingen moet op re
delijke gronden vast komen :e
s'aan, dat de adspirantkoper t*
woning ln de toekom- behoorlijk
zal ouden en beworen
Ter tegemoetkom'ng ln de niet
rendabele exploita'lekos'en kan
de koper een bijdrage op grond
van de financieringsregeling wo
ningbouw 1948 ter beschikking
worden gesteld Bij de overdracht
zal het regsira-tJerecht slech's
over het rendabele deel van de
koopsom verschuldigd zijn
Belanghebbenden dienen verzoe
ken bij het gemeentebestuur in Te
d'enen
Uii hei cjoede houi
ISi^rijmde wfl ijsheid
Wat geeft het dat ik vroeger
Met and'ren heb gegaan;
Van alle meisjes, schatje.
Trek jij het meest mij aan-
AI wat ik hier heb neergeschreven
Wil ik tot heil u medegeven.
Probeer als vader uw Jonge zoon
tot vrind te zijn.
Hij blijft uw vrind ook als hij ophoudt
kind te zijn.
O jeugd, het is zalig om jong te zijn,
Want jeugd, het is dronkenschap
zonder wijn.
Wat sprak het loze vosje,
toen hij ging passie preken?
't Is slecht een vreemde sleutel
Ia anders slot te steken.
De wetenschap, aldus Pasteur,
Is internationaal;
Zij heeft geen vaderland, noch kleur
En spreekt eens ieders taal.
Koop nimmer vriend een 3ure lijst
Om waardeloze platen
Goedkope wijn bewaart men niet
In goudbeslagen vaten.
r
'l8 Kl drinkt een zot
Uit gouden pot.
Hij ia en blijft
Toch maar een zot.
Men moet de 'dieren vanqeri
Aleer men hen kan hangen.
Wilt qlj o, mens, barmhartig heten,
Zo geef dan welgemoed
En Iaat linkerhand niet weten.
Wat of de rechter doet.
gR zijn nog echte Hollanders, die,
uit het goede hout gesneden,
.ztfn. zy waren er en zullen er al-
tyd zü'n. Een van hen is dr. Albert
iPIesman, de man, die ons land tot!
een luchtvaartnatie maakte.
Albert Plesman is op 7 Septem
ber 1889 geboren. Hij had een
jeugd, zoals vrijwel alle jongens.
Het was zijn bedoeling beroeps-mi
litair te worden; hij bezocht de
K.M.A. te Breda waar hij in Au
gustus 1911 werd beëdigd tot 2e
luitenant. In ditzelfde jaar zag lui
tenant Plesman voor het eerst van
zijn leven een vliegtuig. Van dat
moment af heeft de luchtvaart hem
niet meer losgelaten.
Voorlopig echter werd hij als lui
tenant geplaatst bij het Regiment'
Wielrijders te Gouda. Daar ont
boette hij Suze van Eijk, die zijn!
lechtgenote werd en die hem al-;
tijd tot grote steun was en nóg:
is. In November 1918 haalde hij'
zijn militair vliegbrevet.
Gedurende zijn Soesterbergse
oorlogsjaren kreeg hij het idee met
diezelfde vliegtuigen, die men toen
tertijd in het buitenland gebruik
te om dood en verderf te zaaien,
geregelde luchtdiensten te gaan on
derhouden, waarmee passagiers,
post en goederen vervoerd zouden
kunnen worden. Zijn collega's lach
ten hem uit. Maar Plesman zette
door en slaagde er in enige perso
nen voor zijn plannen te winnen.;
Samen met hen organiseerde hij'
in Augustus 1919 in Amsterdam de
E.L.T.A. (Eerste Luchtvaart Ten
toonstelling Amsterdam), die be
doeld was om het Nederlandse pu
bliek een indruk te geven van de
vorderingen, welke men in het
buitenland op luchtvaartgebied
had gemaakt. De E.L.T..A werd een
overweldigend succes; meer dan
800.000 bezoekers passeerden de
controle en 4000 van hen onder
namen een rondvlucht boven Am
sterdam. Heel Nederland sprak
over de luchtvaart.
Toen Nederland eenmaal voor de
luchtvaart gewonnen was, was het
voor Plesman niet moeilijk meer
om zijn plannen werkelijkheid te
doen worden. Op 7 October 1919
kwamen in Den Haag enige voor
aanstaande figuren uit de handels-,
Industrie- en bankwereld bijeen om
[over te gaan tot de oprichting van
TELEFONISTE
Zeer duld'lijk moet ze spreken
En vlug zijn van begrip,
Ze moet wat haar gevraagd wordt.
Begrijpen in een wip
Ze moet beleefd en vriendlijk
Nooit ongeduldig zijn;
Een groot gevoel voor humor
Bewake haar chagrijn!
Gij Jonge tel'fonMe.
Die nog veel Ieren moet:
Voldoet ge aan deez' eisen,
Ja, dan pas zijt ge goed.
de V.
fde Koninklijke Luchtvaart MaaH
schappij N.V., kortweg K.L.M. ge-<
noemd. De jonge luitenant Plesman,
werd benoemd tot administrateur
en later tot directeur van dezel
maatschappij.
In dertig jaar tijd heeft Ples
man door zijn onverzettelijke werk
kracht, inzicht, leiderschap en en
thousiasme de K.L.M. gemaakt tol
•een van de grote luchtvaartmaatJ
schappijen van de wereld. Hij stel
de zijn leven in dienst van de
luchtvaart, gaf voor zijn idealen
de hoogste offers( twee zoons),
maar zet dóór. Als een echte Vlie
gende Hollander.
VRIJDAG 9 SEPT. NA 12 UUR
Hilversum 1 12,15 Orgel; 13.00 Nws;
13.45 Gram. 14.10 Weense muziek;
14.40 Voor de vrouw; 15,40 Voordr.;
16.30 Gram., 16.-40 Voordr.. 17.00 Koor
17,20 Zigeunerkwintet. 17.35 Gram.,
18.15 Causerie; 19.00 Nieuws. 19.15
Kamerkoor, 19.45 Causerie. 20.00 Nws,
20.15 Omroeporkest, 21.35 Metropole
orkest. 22 00 Gram. 22.15 Koor. 23.00
Nieuws.
Hilversum II 12.00 Gram., 13.00
Nws, 13.15 Muziek. 13.45 Gram-, 14-00
Kookpraatje, 14-20 Solistenconcert, 15.00
Boekbespreking, 16.00 Orgelspel, 16-30
Voor de jeugd. 17-00 Filmmuziek, 18.00
Nieuws, 18.15 Accordeonmuziek. 19.00
„Denk om de bocht". 19-30 Godsd'ensti
ge causerie. 20 00 Nieuws. 20.55 Boek
bespreking. 21-00 Gram.. 21.30 Orgel.
22-15 Gram.. 22.40 „Vandaag", 23.00
Nieuws. 23.15 Reportage-
ZATERDAG VOOR 12 UUR
Hilversum I 7 en 8 Nieuws, 8.1?
Pluk de dag. 9 Voor de vrouw. 9 05
9 30 Hoogmis, II Zonnebloem,
11-45 Fluit-
Hilversum TT 7 en 8 Nieuws. 7.15
Gram., 8 40 Tohau Tonq. 9 Svmphonie-
orkest. 10.20 Radiofeuïüeton. 10-35
Continu-uitzending.
en hei
Apeneiland
54 Daar er nu langzamerhand een behoorlijk pad
geb-»and was, schoten ze veel vlugger op, dan de
eelfe keren en na een uurtje zagen ze in de verte
de zee. „Nog korte tijd. dan zijn we aan boord.
Voorgoed verlaten we dit oord", riep Jacobus en ook
de anderen slaakten een zucht van verlichting, toen
ze eindelijk de wildernis achter zich hadden gelaten.
„Kijk, daar zit Columbus", riep Kappie uit, terwijl
hij naar het vlot wees. „maar waar zou die klont
van een Meester zijn?" Kappie holde vooruit en
toen hij dichterbij kwam. zag hij al direct aan het
angstige gezicht van de negerjongen, dat er Iets ge
beurd was. „Waar is de meester?" schreeuwde hij
al van verre. Columbus hief bezwerend zijn armen
in de lucht en begon, toen hij Kappie zag aankomen,
meteen te jammeren: „Groot ongeluk zijn gebeurd?
Arme Columbus alleen, helemaal alleen! Arme Co
lumbus zijn bang! „De Meester, zen me liever waar
de Meester is?" brulde Kappie. ..•Teester meegeno
men door grote aapman", jammerde Columbus. „Grote
aapman met Meester ver weg gaan. Meester nooit
meer terugkeren.
twrwipiMii»-
Het sinistere spel gaat beginnen.
Op aandringen van inspecteur Bran-
nigan vestigt Bob Arlen (die dit
verhaal vertelt) zich in de omge
ving van het Huis bij de Baai. Heeft
dit sombere huis iets te maken met
de bende, die in Londen chantage
pleegt op vooraanstaande Engelsen
en dezen tot zelfmoord drijft?
6)
HOOFDSTUK H
Een week later was ik in Rose Cot
tage geïnstalleerd. Tot mijn verbazing
had juffrouw Clitherwood er tenslotte
zelfs op aangedrongen met me mee te
gaan. Een zuster van haar, die een
iets oudere en nog vei'waarloosder uit
gave van juffrouw Clitherwood wasy
had aangeboden voor haar man te
zorgen.
Het zal m'n ouwe geen kwaad
doen om me eens een poosje niet te
zien, deelde juffrouw Clitherwood me
op de morgen van onze aankomst in
het huisje mede. Ze begon onmiddel
lijk t# vegen en te boenen. Toch ge
loof ik niet, dat ik veel met de streek
hier op zal hebben. Het is zulk open
winderig land en verder niets.
Juffrouw Clitherwood had gelijk, het
land was inderdaad open en de wind
kon er vry over heen blazen. Het
dorpje lag vlakby de baai. Het be
stond uit wat huisjes, een pastorie, een
mooie oude kerk, een café, dat de
naam droeg „Het Visserswapen" en een
postkantoortje.
Rose Cottage had drie kleine kamer
tjes, benevens een keuken. Burton, de
detective, die oorspronkelijk uit Sur-
folk kwam en die volkomen op de
hoogte was van de rol, die hij als chauf
feur- tuinman moest spelen, logeerde
in een aangrenzend huisje.
„Het Huis aan de Baai" was niet
zichtbaar van het dorp uit. Op mijn
kaart had ik gezien, dat het enige hon
derden meters van een zijweg af lag.
Die middag, toen de zon begon onder
te gaan, besloot ik mijn eerste kijkje
te gaan nemen bij het huis van Kolonel
Simpkins. Ik probeerde niet de weg te
Vplgen, die ten opzichte yan het hu.s
een omweg betekende, maar slenterde
ln plaats daarvan door kleine laantjes.
Mijn been veroorzaakte me geen last,
als ik langzaam liep en een wandelstok
gebruikte. In mün oude tweed pak en
met een gezicht dat nog bruin zag van
het buitenleven tijdens mijn diensttijd,
had ik het gevoel niet te detoneren in
deze landelijke omgeving.
Ik had niet beseft, dat het huis zó
verborgen lag, voordat ik aan het
dichte bos kwam. In plaats van het
gewone geboomte in een Engels land
schap, was hier een speciaal soort den
nen geplant, die volledig het gezicht
op het huis benam. Een stevig van
prikkeldraad voorzien hek liep rondom
deze aanplant» Nadat ik hier helemaal
omheen was gelopen, kwam ik tot de
conclusie, dat de enige manier, om een
blik op het huis te kunnen werpen, was
het bos binnen te dringen en het een
of ander voorwendsel te verzinnen,
wanneer ik eventueel aangehouden zou
t worden. Ik koos een plaats uit, waar
een hoge haag mijn bewegingen dekte.
Het bleek gemakkelijk genoeg te zijn
om door het hekwerk heen te kruipen.
In het dichte dennenbos was het som
ber en leek het al bijna nacht. Bijna
instinctief begon ik langzamer te lo
pen en bleef ik in de beschutting van
de bomen.
Uit de oorlog, toen ik com^gnie-
commandant was en dikwijls op pa
trouille ging, had ik een resde zintuig
overgehouden, dat me onmiddellijk
waarschuwde, als er gevaar was. Dit
zesde zintuig had meer dan eens mijn
leven gered, ln het bijzonder die keer,
toen een, naar het scheen, volkomen
verlaten boerderij een troep Duitsers
bleek te herbergen en ik het enkel en
alleen aan mijn instinct te danken had,
dat ik voelde dat er iets niet plu's
was. Ik was nu gekomen aan een ope
ning tussen de bomen en ik was juist
van plan om deze nader te verkennen,
toen ik instinctief voelde, dat iemand
naderbij kwam. Ik verborg me in de
beschutting van enige hoogopgeschoten
varens en wachtte.
Gedurende enkele minuten gebeurde
er niets. Ik stond op het punt om weer
verder té gaan, toen opeens een lange
jongeman zonder een geluid te maken
van de andere kant door de opening in
het geboomte kwam en om zich heen
keek. In een van zijn gespierde handen
droeg hij een schop. Ik kreeg de in
druk, dat hij een ex-bokser moest zijn.
Een van zijn oren was verbrijzeld en
zijn neus was klaarblijkelijk wel eens
gebroken geweest. Zelfs zijn eenvoudi
ge, wat versleten kleren gaven hem
toch niet het uiterlijk van een bui
tenman. Een merel vloog luid tjilpend
op uit de varens, waartussen ik me
verborgen hield, doch dit wekte geen
argwaan bii de man, Ik was ef hierdoor
nog meer van overtuigd, dat hij een
stedeling moest zijn, want het ver
schrikte geluid van de vogel zou een
buitenman erop gewezen hebben, dat
er iemand in de buurt was. Ik was me
ervan bewust, dat de man, wanneer bij
in mijn richting keek, mij zou kunnen
zien. Ik geloof, dat ik wel de een of
andere verklaring voor mijn aanwezig
heid daar had kunnen bedenken Op
z'n ergst zou hij mij eruit zetten.
Maar de man verdween even rustig
als hij gekomen was. Een vaag rook-
pluimpje boven de bomen duidde op
de aanwezigheid van het huis in ds
nabijheid. Ik nam aan, dat de man in
die richting was verdwenen- Ik wachtte
nog tien minuten, voordat ik het veilig
genoeg oordeelde om me weer te be
wegen. Toen sloop ik in de beschutten
de duisternis van de dennebomen naar
de opening in het bos, en vanuit deze
betrekkelijk veilige plaats kreeg ik h*t
huis in het oog.
„Het Huis aan de Baai" was een mas
sief gebouw van grijze steen. Het zou.
naar ik schatte, ongeveer 200 jaar oud
zijn. Ik had het gezicht op de achter
kant.
De man, die ik in het bos gezien had,
stond zijn schop af te spoelen onder een
'kraan. Een vrouw riep Iets met een
scherpe stem vanuit het hu's en de man
verdween,
(Wordt vervolgd
