Hoera „De Telegraaf" keert weer!
Als 'tkindje binnen komt...
Daar was het wachten op
Adolf Hitier, de directe baas van SS-
man Hakkie Hoidert in oorlogstijd di-
lecteur van „De Telegraaf".
Adolf T., zogezegd Toontje. NSB-
Toontje was onkreukbaar, maar centjes
moesten er toch komen. Wel heel een
voudig. „De Telegraaf" schonk f 65000
aan de secretaris-generaal van Mussert's
tlub. Handig hè, zo echt illegaal gesteund
Zijn ze niet stoer, dapper en prachtig
in uniform. Die uniform heeft het ge
daan. Wel duur in oorlogstijd dacht u.
Geen nood hoor. „De Telegraaf" schonk
f 28000.waarvan f 25000.voor de
pakkies van onze WA-mannetjes. 't Kon
wel eens goed belegd geld zijn, want die
Jongens nemen nu vast 'n abonnement.
ZO heerlijk knus, zo allemaal verenigd en dan de huis
vriend die om het hoekje kijkt, zo door iedereen ver
wacht en verwelkomd.
Kijk dat beleven we nu heden.En het is ditmaal niei zo klein
tjes, zo eng, begrensd tot een privé vreugde, nee 't is groots j
allesomvattend, NEDERLAND WORDT VERRIJKT, DE TELE
GRAAF IS TERUG.
De vriend des huizes, het lijfblad van allen die vroeger, thans j
en in de toekomst niet precies wisten hoe ze mu wel moesten j
draaien om altijd de wind in de rug te hebben. En ze hebben j
de wind weer in de rug gehad,, overigens alle winden eigenlijk
al. In de eerste wereldoorlog draaiden ze zo ongeveer om de j
legerberlchten heen, stoer en stug meedeinend op de kansbe
rekening der generale staven, toen was 't een hele tijd tussen
licht, en donker, zo gezegd windstil, maar toen begon een Oos
terstormpje en dat wa& nu net iets voor de Telegraaf. Heer
lijk Heil Hitier schreeuwen, natuurlijk in het ®et)!e, want de
Telegraaf is een nette kranit, maar toch Heil Hitier, Heil Mus
seri., Heil Rauter, Weg met- de Joden, ^eve de SS enz. enz., zo
lekkertjes voor Adolfie zijn en dan heel veel centjes verdienen
Ja, ons Telegraafje weet hoe een lang leven moet worden ge
organiseerd. Eten uit alle ruifjes. lekkere hapjes, douceurtjes
ietsje terug geven en dan maar kijken hoe het windje verder
draait.
Maar het Telegraafje kwam desondanks toch even in de knoei,
't Was in de kwaaie dagen van '45, toen de Barbaren van
West en Verre Oost het Europese cultuurcentrum, De Rijksdag
te Berlijn, verwoestten en op de puinhopen gezamenlijk zaten
uit te blazen. Kijk toen was het Telegraafje uit de circulatie.
Niet zo heel erg trouwens, want. die vriendjes van die aniti-
Duitse barbaren, zoals Trouw, Parool, De Volkskrant kijk die
moesten toch betalen om een krantje op Hakkie Hoïderts (Heil
Hitiers) persen te mogen draaien. Dat zat weer heel gek. Echt
iets voor de Telegraaf. Eigenlijk waren ze zo gezegd dood-ge-
sturreve zoals Wijlen Adolf Hiel er, maar de centjes kregen ze
toch, dat zeien ze in Den Haag. Waarom precies weet niemand
wamt iedereen dacht dat met bezetting van Berlijn eigenlijk
ook m Nederland de fascistjes niet meer mee mochten doen.
Maar daar gaat het nou eigenlijk precies om. Ze doen wel
mee en heel hard zelfs. Eigenlijk is de Telegraaf nog slecht
behandeld. Andere fascistische krantjes mochten veel eerder
terugkomen, maar dit onrecht hebben we nu gelukkig her
steld.
En verder? Och eigenlijk niet zo heel veel. De Telegraaf heeft
al eens een net boekje geschreven, waarin werd uitgelegd
hoe diep het „geestelijk verzet" in de redactie geworteld heeft
gezeten, en tja, 't zou nou echt iets voor de Telegraaf zijn om
dat nog eens lekkertjes verder te gaan uitleggen en misschien
kunnen we een handje helpen.
Dit bescheiden pagilaatje van ons blad laat al een paar plaat
jes zien, waaruit blijkt hce goed de Telegraaf dat verzet tegen
de Duitsers had georganiseerd, maar 't zit n°g veel dieper.
Kijk, U moet die Telegraaf uit de oorlogsjaren maar eens aan
dachtig lezen. O, hebit U geen oude Telegrafen meer? Wij wel
hoor: Luistert U maar eventjes naar een paar leuke zegwijs-
jes uit de tijd van de sijsjes:
„Ieder die niet geheel verstoken ls van politiek inzicht,
weet dat de Joden Duitslands vijanden zijn en dat de
achtergrond van de oorlog een laatste afrekening van
't door Duitsland geleide Europa met het Jodendom is"
Nu, de Telegraaf kan tevreden zijn. het blaadje heeft zijn zin
gekregen. Zes millioen Joden zijn er vermoord.
Maar. er ls meer en dieper verzet tegen de Duitsers gepleegd,
luistert U maar verder:
„Deze mensen kunnen de gedachte niet verdragen dat
het grote broedervolk alleen zijn bestaan en leven op
het spel zet om de golf van zinloze vernielzucht en
stompzinnige goddeloosheid te keren".
Kijk, eigenlijk is het een belediging voor oms, want wij von
den de Duitsers nogal Goddeloos, maar de Telegraafredactie
legt uit dat het Jui9t andersom was en ze hebben nog gelijk
gekregen ook, want in een advertentie vara „Ariadne" lei
draad voor de reclame van Augustus 1949, staat dat Het
Nieuws van de Dag, zo gezegd X sportieve bruingebrande zus
je van de Telegraaf, al minstens een oplage van. 50.000 heeft,
is dat effe wat, zouden d'r al zo veel zijn losgelaten? Wat een
Godvruchtigen toch.
Maar de Telegraaf is niet alleen zo netjes echt tegen de God-
delozen, veel meer, ze zijn diep-gevoeld voor arme mensen;
hoor maar:
„Offert dus flink", (dat was voor de Winterhulp)
F 1.000 voor Vreugde en Arbeid
F 65.000 voor secr.-generaal van. de NSB,
F 10.000 voor het legioen der grote generaal Seyffart,
F 5.000 voor dg National Sozialistische Volkswohlfahrt
(Als U geen Duits kunit lezen bent U Godde
loos)
F 16.001 voor Winterhulp, ('t js achteraf bekeken zon
de geld geweest, alles Gepiekt)
F 25.000 voor WA-Uniformen (itja, de Telegraaf houdt
van stoere, netjes-geklede mannetjes).
Wat zegt U het verveelt U al? ons ook, maar nog één zinnetje
en dan gaan we lekker plaatjes kijken.
De Telegraaf was „Holland op zijn best", en da's gezegd door
mr. Koutenhorst onze Tweede Kamer-crack, anno 1947 en 't ls
maar goed dat het na de oorlog was, anders zouwen ze nog ge
zegd hebben dat die meneer de Advocaatt ook al een collabo
rateur was, maar hij heeft gelijk gehad. De Telegraaf ls te
rug, hoera Het Kindje Komt Binnen.
Nevenstaande plaat
troffen wij aan in 't
weekblad De Vlam
welker redactie onaf
het' cliché welwil
lend afstond. Waar
om wij deze plaat
brengen? Wel, laat
„De Telégraaf", dit
goed geïnformeerde
blad u op de hoog
te stellen. Uit eeq
hoofdartikel van De
Telegraaf, 17 Me!
1942, naar aanlei
ding van de joden
ster en de houding
van sommige Neder
landers ten opzichte
van hun landgeno
ten: ..Wanneer dus
een Nederlander, on
danks de door de
Jodenster duidelijk
octrokken scheids
lijn tussen vriend eri
vijand, toch voort
gaat omgang met Jo
den. dus Duitslands
vinden, te hphben,
da" d t niét -
va?' Het ls :eu vlj
and.ge houding ten
opzichte van de be
zettende macht",
't Wordt beschouwd
at- m„t den
Zo. dat is duidelijke ta„., en niet eens
zo verschillend van de geluiden die ons
uit West-Duitsland thans bereiken en
welke „de Vlam" tot deze plaat bracht.
Wie tegen de nazi's was heulde met den
vijand. Nu, „De Telegraaf" hoeft zich
wat dit betreft geen zelfverwijten te
maken.
De reuze-rijmelaar Clinge Doorenbos,
die zelfs kans zag de Telegraaf-redactie
Van verzet te betichten, geniaal.
CLINGE DOORENBOS is een onster felijke rijmelaar, wiens enigszins getaande
roem, thans weer via de „gezuiverde" omroep wordt opgelapt, zij het dan ook
dat hij thans over anderen rijmelt. Maar dat over anderen rijmelen Is niet nieuw.
Van de Telegraaf-redactie, waarvan wij hierboven een duidelijk citaat brachten,
zegt deze in eer herstelde medewerker.
„Deze Telegraaf-redactie, Houdt de vijand aan de praat;
En dat is de ware reden, waarom er pro-Duits in staat;
Elke lezer die kon lezen, ieder lid van elk gezin;
Las met d' ogen op de regels, met zijn hart er tussen in;
't Heeft aan vee! redactieleden, heel wat narigheid gekosti
Wanbegrip en moeilijkheden, maar zij bleven op htm post."
Tjonge. Tjonge, 't is wat. Van die narigheid vooral. Zou dat komen omdat
ze zoveel oeld aan de WA. NSB. SS en nog meer van deze vaderlands-ge
zinde organisaties hebben geofferd? Of bestond de narigheid uit dat posten op
de redactie? Enfin, als Clinge Doorenbos nu maar goed betaald ls voor dit
schone vers, dan hebben wij er verdér vrede mee.
Duitse tanks rolden Amsterdam binnen.
Ernstig? Och 't is maar hoe je het be
kijkt» „De Telegraaf' vond de- komst
van onze groot—lots—verbonden—Ger
manen blijkbaar niet zo erg.
Dit dagblad presteerde het immers
reeds 19 April 1939 een advertentie
van de vereniging „Eenheid door De
mocratie" te weigeren, omdat hierin de
zin voorkwam „Stemt tegen de Dicta
tuur".
Nu consequent is het krantje gebleven
ze waren d'r niet tegen en ze gaven
zelfs via Drukkerij Elsevier twee blaad
jes uit. n.1. „Die Kraft des Deutschen
Volkes" en „Fuhrerdienst" en de ene
dienst is de andere waard gebleken,
want de millioenen die werden verdiend_
konden over het graf van Adolf. heen
„De Telegraaf" weer tot herrijzeni»
wekken.
Hakkie Hoidert, de directeur van „De
Telegraaf" in oorlogstijd, is zelf voor
lopig uitgeschakeld wegens dagvaar
ding voor het Bijzonder Gerechtshof.
HOLDERT, Vader van de erve HoL,
dert, die het zaakje nu voorUetteal
