wsstissm,
Zwervend door het land - een leven
van héél hard werken
Slijkhuis weer naar Uncle Sam?
Smokkelschip van John Lee in
beslag genomen
Abonneert U
op dit blad
Huis aan de Baai
Een praatje mei Wi (van Wi-Jo)
„WE ZIJN liet eigenlijk zo maar begonnen, mijn vriend Jo
dt Leeuw en ik, Wim Lakeman. En toen ontstond de afkor
tlng WI JO", ald...> vertelde ons de heer Lakeman, die we
in Stompdtoren opzochten.
„Maar het is niet zo gemakkelijk geweest. Toen we voor het
eerst optraden in Schoorl (waar ik toen woonde) en waar
ik me binnenkort wéér hoop te vesligen) leek het zo mooi.
We hadden zo'n daverend succes met een paar gekochte
nummers, waar we zelf veel om heen fabriceerden, maar
toen we door dat succes aangemoedigd naar andere plaatsen
gingen, hebben we wel gemerkt, dat het niet zo maar gaat!"
„Want dan bekijkt het publiek
Ie critlsch." vertel'. hU verder, ,.en
dan laten ze Je soms werken, dat
|e er van zweet. Dan begin je soms
Be twijfelen, maar aan het eind
der avond heb je ze toch te pak
ken gehad. En eerst waren we
piaar met zijn tweeën. Dan Is het
haast je rep Je om een avond aan
één stuk door tte vullen. Soms
atond Je met drie costuums over el
kaar op het toneel. Tijd om je te
Verkleden was er haast niet', want
het moet zijn tempo, tempo.
VIJFTIEN JAAR
„En nu staan we al weer meer
dan vijftien Jaar op de planken.
Het hele land hebben we door ge
iworven. Want hoewel we uiter
aard veel in West friesland optre
den. komen we ook tal van malen
In andere provincies. Sjouwen va~
de ene plaats naar de andere. Nu
1« <tat tegenwoordig niet zo erg
meer. nu we van de auto gebruik
maken, maar toch als, je de ene
avond in Overijsel optreedt, de
volgende In Noordholland, de
daaropvolgende in Brab*^ en de
Vierde in Egmond aan Zee. dan
begrijpt u wel. dat het een druk
leven is. Vooral in de winter. En
ln de zomer kunnen we dan een
betrekkelijk korte rust genieten.
Een rust. die we weer gebruiken
om onze accomodaMe te verbete
ren. een programma samen te stel
ten. décors te maken, costumes
enz. Want we doen zo veel moge
lijk alles zelf.
Daar zijn we vijftien jaar gele
den mee begonnen. Jo schilde-
décors, die we samen vervaardl
gen. mijn vrouw maakt de costu
mes en verdere aankleding, ik ver
gorg de lichtinstallaties: er komt
tlog al wat kijken.
Meer dan vijftienhonderd voor
•tellingen hebben we gegeven. En
als u dan bedenkt, dat het de eer
•te jaren natuurlijk niet zo hard
ging en de oorlog er tussen kwam.
waarin we nog een jaar moesten
onderduiken, omdat, ze ons wilden
laten opbreden voor arbeiders in
Duitsland, dan begrijpt u wel. dat
het er de laatste Jaren van langs
Is gegaan.
In de winter gaan er "soms we
ken voorbij waarin we doorlopend
optreden.
Maar als we op de achter ons
ligg-ende vijftien Jaren terug z'en.
Is he: toch wel prettig te weten,
dat bijna vierhonderdduizend men
Ben een plezierige avond hebben
gehad
„Is uw Drograma ln hoofdzaak
Westfries?"
De heer Lakeman vereelt ons
dan. dat dit niet zo is. Hij acht
her ook niet gewenst In de eers'e
plaas levert het moeilijkheden op
als men optreedt ln andere plaa'
sen dan in Westfriesland, maar
bovendien schijnt het me een op
mogelijkheid toe om een hele
avond te vullen ln hei Westfries.
Men moet maat weten te houden.
He' moet zo ziin. dat het publiek
het lammer vindt als het uit is.
Maar wel vormen de voordrachten
van Jo en de stukles die we samen
doen een belangrijk deel van het
programma.
AVONTUURTJES
Ja. die hebben we natuurlijk
meermalen meegemaakt. Vooral in
het begin. Toen Jo en ik nog met
zijn tweeën optraden, was het
conditie, dat de organiserende ver
eniging voor een pianist zorgde.
Het is er wel eens vah langs ge
gaan. Op een keer waren we ln
Friesland, in Terhorn. Het was
onze gewoonte, dat de pianist
eerder kwam, dan konden we het
programma even met hem door
pemen. En eindelijk, tien minueen
voor de aanvang komt er een mijn
heer binnen met een harmonica.
Piano spelen kon hij niet. vertel
de hij. maar het zou zo ook wel
gaan. Nou. het ging niet. Een noot
muziek kon hij niet. Bij elk liedje
speelde hij hetzelfde voorspel en
wij moesten maar zien. dat we
meekwamen. Ten slotte gaven we
er de brui aan en 'oen is er een
dame uit het nnHH'ek gekomen,
die ons begeleidde.
Je wordt soms wonderlijk ont.
vangen door de verschillende zaal
houders. Vooral als Je nog onbe
kend bent en naam moet maken.
Eens traden we op in Friesland.
De volgende avond zouden we ln
een nabijgelegen plaats optreden.
Dus vroegen we aan de kastelein
of we daar konden overnachten.
Nu was de entree al een beetje
vreemd geweest. De ma" v>ad de
geldla zorgvuldig afgesloten en
deed nogal stug. En van slapen
kon volgens hem geen sprake zijn.
Misschien in een pension er te
genover
Gedurende de avond verander
de de stemming- echter. We had
den veel succes en de hotelier leer
de ons kennen als een paar dood
gewone gezellige jongens. Toen
we na afloop nog even zaten, te
praten, informeerde de dochter,
waarom we eigenlijk niet bij hen
sliepenen wij. argeloos als we
waren, vertelden, dat vader ge
zegd had. dat hij geen plaats had
voor slapers. Zo ziet u: de men
sen moeten je eerst leren kennen.
EEN GEZELSCHAP
In de loop der jaren begon het
publiek grotere eisen te stellen.
Men was niet meer tevreden, als
Jo en ik de hele #vond vulden.
En zo Is ons gezelschap uitgebreid.
Behalve Jo en ik, die voordrach
ten en conferences voor onze re
kening nemen, beschikken we
over Annie Hof. onze pianls.e, Ria
Brinkman, die liedjes bij de gi
taar zingt en Remidol. de tele
paat-h. Allen treden we dan op in
verschillende sketches.
Ons jubileumprogramma is nu
ongeveer afgewerkt en nu hebben
we weer een nieuw programma op
s'apel. waar we straks het land
mee Ingaan. Een programma, dat
we in hoofdzaak zelf samenstellen
En dan gebruiken we soms liedjes
van N'co Splunter en Jan van Al
fen. Vooral in de eerste iaren. En
was ons nieuwe programma be
treft, och ik kan er wel Iets van
vertellen. Als noviteit hebben we
na. een moodoreetro. Ik maak m~
sterk, dat het publiek er veel ge
noegen W zal hebben. Dan een
Westfries shownummer, waarin
twee West friese meisjes Westtri ese
dansen uitvoeren, de gebruikelijke
voordrachten In het West fries, een
ernstig nummer ln verband met
de vele jongens ln Indonesië. Wim
en Jo als clrcusartisten.
HARD WERKEN.
De repetities zijn in volle gang.
Het ls onze gastheer aan te zien.
Zijn linkeroog heeft het geduren
de de repetities zelfs moeten ont
gelden. Want in dit vak komt wat
kijken. Het ene ogenblik ben Je
aan een gevoelig liedje bezig, het
volgende ogenblik haal Je de dol
ste capriolen uit ln een kluchtig
stukje. En het spreekt van zelf.
da' daar op gerepeteerd wor
den. Niet zo zuinig ook. En dan
gaat het wel eens hard. Gelukkig
is het nimmer ernstig gemeend.
Zo zitten we een lange poos ge
zelllg te pralen en horen over ar
tistenervaringen en moeilijkheden
Moeilijkheden, waaraan de ge-wo
ne man niet denkt, maar die soms
problemen worden. Denkt u zich
maar eens de positie van mevrouw
De Leeuw ln, die costumes voor
het gezelschap moet vervaardigen.
Geen gemakkelijke opgave in een
tijd, dat de textiel op punten is.
Maar steeds worden deze moeilijk
heden overwonnen.
Zo zal er straks weer een druk
seizoen aanbreken voor het gezel
schap en tallozen onder or>ze le
zers zullen genieten van de goede
kleinkunst, die W1 en Jo brengen.
Daarom vonden we het wel eens
interessant om u een en ander te
brengen over deze harde werkers,
die niet alleen Westfriesland ge
noeglijke avonden bezorgen, maar
die ook maken dat Westfriesland
in het land een goede reputatie
heeft.
KA PP IE EN DE ZEEWEDSTRIJD
17Kappie vluchtte In de richting der
steiger, en vlak achter zich aan hoor
de hij de voetstappen van veldwachter
Kniep. Nog maar zelden had Kappie
zo ellendig in de knoei gezeten, want
toen hij op de steiger kwam. zag hij
daar juist de driemaster Zeehengst met
zijn Kraak op sleeptouw de haven uit
varen.
We! alle bruinvissen en kophaaien, hijg
de Kappie, daar gaan die zezerovers
met m'n arme schip weg
Dat was nog niet het enige, want vlak
vóór Kappie daagden ineens de twee
schuldekers op.
Ons geld, schreeuwden ze- Pakkem,
veldwachter. Hij probeert te ontsnap
pen. Van twee kanten kwamen ze nu
op Kappie af, en toen hoorde hij op
eens de maat schreeuwen: Hier Kappie
Kom hier! Laat U niet pakken, geef t*
een oplawaai.
De Maat stond op een heel vreemd
soort vaartuig, dat hij van kisten aan
elkaar had getimmerd. De Maat stond
er rechtop in en zwaaide met zijn ar
men wfld In het rond.
Stop. schreeuwde de veldwachter.
Houdtem. Pakkem. schreeuwden de
schuldeisers.
Naar het bekende Scandinavische sport
blad „Idrottsbladet" meldt, heeft Dan
Ferris, de secretaris van de Amerikaan
se athletiekbond, de AAU, verklaard,
dat het plan bestaat voor het komende
indoor-seizoen wederom een aantal Euro
pese athleten voor wedstrijden in de
Verenigde Staten uit te nodigen. Toen
hem naar namen werd gevraagd, noem
de Ferris: Wim Slijkhuis. Gaston Reiff,
Viljo Heino. André Vernier. Lundberg
IZweeds polstokhoogspringer) en de
Zweedse 4 x 1500 m estafetteploeg, be
staande uit de lopers Aberg. Beerkvist,
Bengtsson en Eriksson.
De Amsterdamse gemeenteraad heeft
het voorstel van B en W aangenomen
om met ingang van 1950 jaarlijks een
bedrag van f 2100 ter beschikking te
stellen voor het doen verrijden van de
„Grote Prijs van Amsterdam", zoals dit
reeds ieder jaar in Kopenhagen en Pa
rijs gebeurt. Tn de zomer van het volgend
jaar zullen dus de beste profs van de
wereld in het Stadion bijeenkomen om
te rijden om een eerste prijs van f 1000
een tweede van f 750 en e»n derd* van
f 250
Als in oude iiiden
|")E Koninklijke Marine is er in geslaagd in de nacht van Zaterdag
op Zondag beslag te leggen op de beruchte smokkelspeedboat van
John Lie, de man, die jaren lang verboden handel tussen Atjeh en de
overwal bedreef. De boot, die op weg was van de haven Phuket in
Siam naar Atjeh, is na een opwindende jacht van anderhalf uur in
beslag genomen door het korvet „Boeroe''. Dit wordt nog geaccen
tueerd door het feit, dat het smokkelschip van John Lie niet alleen
het meest beruchte, doch bovendien voor zover bekend de laatste
speedboat was, waarover de smokkelaars in Straat Malakka beschik
ten. John Lie was zelf niet aan boord; volgens de Javaanse gezag
voerder, bleef hij wegens ziekte te Phuket achter. De bemanning be
stond uit 18 Indonesiërs, merendeels Javanen. De lading van het schip
bestond uit twee auto's, een truck, twee motorfietsen, een hoeveelheid
binnen- en buitenbanden en een hoeveelheid medicijnen, waaronder
o.m. penicilline.
andere schepen van de marine t«
zullen vallen.
Na dit afdraaien werd de af
stand kleiner en was het korvet in
staat de speedboat onder vuur te
nemen met een Oerlikon-mitrail-
leur. Na een jacht van anderhalf
uur, om ongeveer vier uur, stak
de boot plotseling alle lichten op
en minderde haar vaart. Een van
de motoren was door de snelle
vlucht over zijn toeren gedraaid en
uitgevallen. Het korvet staakte het
vuren en met de scheepsroeper
werd de bemanning van het smok
kelschip opgedragen zich op het
voordek te verzamelen. Geen der
smokkelaars verzette zich tegen
arrestatie. Tevoren was een aan
tal papieren overboord gegooid en
aan boord bevond zich geen enkel
wapen. De smokkelaars hadden
echter alleè tijd gehad zich van
eventuele wapens te ontdoen. Het
schip was 30 September van Phu
ket vertrokken en wachtte nabij
het eiland Perak in Straat Malak
ka tot het vallen van de avond,
alvorens naar Atjeh over te ste
ken. In Atjeh zou rubber voor de
terugtocht worden ingenomen.
Anderhalf uur
jagen
IJET korvet Boeroe patrouilleer-
de in de nacht van Zaterdag
op Zondag voor de kust van
Atjeh, toen de speedboat door
middel van radar werd opge
merkt, waarna een signaal tot
stoppen gegeven werd. De speed
boat reageerde echter niet, inte
gendeel, met volle kracht ging het
schip er vandoor en de afstand
tussen het korvet en de speedboat
werd vergroot- van anderhalf tot
drie mijl. Het korvet schoot voort
durend lichlgranaten af om de
boot niet uit het oog te verliezen.
Op een gegeven ogenblik draaide
het schip af, aangezien de smok
kelaars vreesden in handen van
ARIE VAN VLIET
Grote Prijs van Amsterdam
een kolfje naar zijn hand?
In de vierde ronde van het schaak-
toumooi te Baarn won Eu we van Tor
dion, Barendregt van Visser en Henne
berke van Kramer in de eerste groep.
In de tweede groep overwon mr .Paard'
De Groot. Na vier ronden is de stand
als volgt:
Groep a: dr Euwe 3 pnt; Barendregt
2,5 punten; Kramer 1.5 punten; Henne
berke. De Lange en Visser 1 punt. Span
jaard en Tordion 0,5 punt.
Groep B: van Oosterwijk Bruin 3 p.;
Mueller 2.5 p.: Dnk en mr „Paard" 2
p.; Apking en Waling Dijkstra 1 p.: De
Groot 0,5 p. en Fenny Heemskerk 0 p.
De Italaanse zwaargewicht-bokser
Enrico Bertola is in een ziekenhuis te
New York, ten gevolge van een hersen
bloeding overleden. De Italiaan had
Dinsdagavond een wedstrijd gebokst te
gen Lee Oma, dat hij op punten verloor
Onmiddellijk hierna moest hij worden
opgenomen en' Woensdagmiddag bleek
een operatie nodig. Bertola bleef vijf
uur onder handen van een chirurg, doch
het was reeds te laat. Bertola was 27
jaar en heeft een zeer goede staat van
dienst achter zich.
Het Nederlands militair voetbalelftal
heeft in Rijssel de halve finale van het
internationaal miiltair touroool op ver
rassende wijze met 2—1 van Turkije
verloren. De Turken bleken over een
uitmuntende ploeg te beschikken. die
veel beter speelde dan de Nederlandse.
De rust» kwam met 1—0, een kwartier
na de thee werd het 2—0 en eerst 10
minuten voor het einde kon Kolkman
uit een penalty1 het enioe Hollandse
doelpunt maken.
In de andere halve eindstrijd verloor
België na een harde strijd met 3—2
van Frankrijk. Om de derde prijs komen
onze jongens nu heden uit tegen de
Belgen in Parijs. Morgen vindt de finale
ol?o*c ♦..-en F-n-v-ut- »n Turkiie. even
eens_ te Parijs.
VRIJDAG 7 OCTOBER. NA 12 UUR
HUversum 1, 301.5 m 12.00 Me-
tropole orkest; 13.00 Nieuws; 13.15 Po
pulaire muziek; 14.00 Voor de vrouw;
14.20 Kamerorkest en soliste; 15.00 Lite
raire causerie; 15.30 Klankbeeld over de
KLM: 16.00 Filmprogramma; 16.30 Voor
de jeugd; 17.20 Muzikale causerie; 18.00
Nieuws: 18.30 Strijdkrachten; 19.30 Cau
serie; 20.00 Nieuws; 20.05 Viool en
piano; 20.30 Causerie; 12.00 Verzoek
programma: 21.25 Letterkundige uitzen
ding; 22.05 Theaterorkest;
23.00 Nieuws
Hilversum II. 416 in 12.00 Sextet
12.33 Trio; 13.00 Nieuws; 13.15 Orgel
concert; 14.00 Gramofoonmuziek; 15.00
Omroeporkest en solist; 16.00 Koorzang
17.15 Cello en piano; 17.45 Friese uit
zending; 18.30 Geestelijke liederen; 19.00
en 20.00 Nieuws; 20.15 Arnhemse orkest
vereniging en solist; 22.15 Arnhemse
cikestvereniging en solist. 22.15 Zigeu
nerorksct: 23.00 Nieuws. 23.15 Sextet.
Programma 3 12.00 Zd. Afrik, mu
ziek: 13.00 Nieuws; 13.15 Gev. Progr.
14.4 Schoolradio; 15.30 Orkest Bunny
May; 16.00 Blaasmuziek; 17.00 Batavia
18.00 Voor de soldaten; 19.00 Nieuws;
19.45 Filmmuziek; 20.30 Verz. progr.»
21.00 Symph. orkest; 22.00 Nieuwst
22.15 Dansmuziek.
Programma 4 12.30 BBC-orkest;
dio; 131.5 Lichte muziek; 14.15 Frans»
muziek; 15.00 Operamuziek; 15.45 Ca
baret; 16.15 BBCorkest; 16.45 Militair
orkest; 17.15 Voor de zieken; 18.15
Orkest Jack White; 19.10 Casinoprogr.;
20.10 Gev. progr.: 22.00 Nieuws 22.15
Topic for to-day.
SATERDAG 9 OCTOBER
VOOR 12 UUR.
Hilversum 1. 301 m 7.00 en 8.00
Nieuws; 9.00 Beethoven concert; 10.35
Pennies from heaven; 11.35 Vioolspel.
Hilversum O, 415 m 7.00 en 8.00
Nieuws: 9.00 Voor de vrouw; 10.15
Lichte gr.pl.; 11.00 Raido ziekenbezoek
Programma 3 7.00, 8..00 en 9.00
Nieuws: 9.10 Verz. progr.; 01.00 Orgel
spel.
Programma 4: 7.00, 8-00 en 9.00
Nws: 10.00 Le ménage en musique; 11.00
BBC-orkest.
Ligt bij het Huis aan de Baai
somber in de bossen werkelijk
de sleutel voor de misdrijven, die
chanteurs Londen bedrijven. In
specteur Brannigan, de opdracht
gever van Bob Arien, krijgt meer
en meer die indruk. In vy/tien ge
vallen van opzienbarende zelfmoord
was personeel van Simpkins' Bureau
in de betrokken huizen aanwezig.
In het Huis aan de Baai woont een
kolonel, dis Simpkins heet en di
recteur is van dat Personeelsbureau.
82
Ik was van plan Brannigan's brief
onmiddellijk na het ontbijt te beant
woorden om hem op de hoogte te stel
len van wat we ontdekt hadden be
treffende de mysterieuze Fellowes,
maar dit bracht mee, dat ik in de auto
naar het naburige dorp zou moeten rij
den. We waren het er namelijk over
•ens geweest, dat het onvoorzichtig
zou zijn brieven aan zyn adres via
het dorpspostkantoor te verzenden.
Maar nu wilde ik liever niet ver weg
gaan, aangezien de mogelijkheid be
stond, dat de oude Johnny al iets te
rapporteren zou hebben.
En dus besloot ik bij huis te blijven
en zag Burton me de hele morgen in
mijn tuintje werken, terwijl hij zelf
met de wagen bezig was. Arthur
Carfrew luierde in een hangmat in
de aangrenzende tuin.
Toen ik op het punt stond naar
binnen te gaan, zag ik Judith Taylor,
de secretaresse van kolonel Simpkins
(haar oom), voor het postkantoor stil
houden. Ze was geheel in het bruin
gekleed en ik had haar er nog nooit
zo aardig uit vinden zien. Bij de aan
blik van het meisje klopte mijn hart
onstuimig. Even overwoog ik de moge
lijkheid zelf ook naar het postkantoor
te gaan om eventueel een woordje met
haar te kunnen wisselen. Maar ik be
heerste me snel, schold mezelf voor een
dwaas en ging opnieuw wat spitten,
Een minuut of tien later kwam Ju
dith uit het postkantoor te voorschijn.
In plaats van naar haar auto te lopen,
kwam ze recht op Rose Cottage af. Ik
kreeg de indruk, dat ze aarzelde over
wat ze wilde gaan zeggen. Op het mo
ment, dat het meisje voor mijn hek
stond, zag ik Arthur Carfrew uit zijn
hangmat opspringen en naar haar toe
gaan. Ze stonden even samen te pra
ten waar haalde die ellendeling de
brutaliteit vandaan! zei ik woe
dend tot mezelf) en daarna ging ze
met hem mee zijn tuintje in. Ik meen
de dat ze in mijn richting keek, maar
ik nam mijn jas op en ging naar bin
nen. Diep in mijn hart voelde ik me
gekwetst en boos waaróm, dat mag
Joost weten, ik was immers twintig
jaar ouder dan het meisje! Ik moet er
ontstemd uitgezien hebben, want juf
frouw Clitherwood bracht me mijn
kopje koffie zonder enig commentaar.
Toen ik uit het raam keek, zag ik dat
de dominee zich bij Arthur en het
meisje had aangesloten. Hoewel we
geen woord gewisseld hadden sinds
de dwaze scène in mijn tuin •iam de
dominee Rose Cottage altijd met veel
aandacht op, wanneer hij enige keren
per dag langs kwam. Juffrouw Clither
wood had me dit verteld. Daarna zag
ik Judith en de dominee samen de
dorpsstraat In wandelen en was ik al
leen met my'n gedachten.
In mijn gevoel is dit een van de
langste dagen, die ik ooit beleefd heb
Na de lunch ging ik een korte wande
ling maken ln de richting van de zee.
Ik deed een zware jas aan, want de
wind was guur. Het lukte me echter
niet de dingen, die me bezig hielden,
van me af te z»tten. Daarna trachtte
ik me thuis in een boek te verdiepen,
maar ook dit lukte maar half. Ik merk
te, dat ik hele hoofdstukken doorlas
zonder in me op te nemen, waar het
over ging.
Ik was er dankbaar voor, toen het
tijd werd de gordijnen te sluiten. Een
laatste blik naar buiten deed me zien,
dat de regen opnieuw was begonnen te
vallen, een zachte fijne regen, die van
de zee aan kwam waaien, en die het
land in een soort van waas hulde.
Ergens in het dorp zou zich nu de
oude Johnny vanuit zijn schuur of
hooiberg, waar hij ook was, op weg
begeven, zijn oude lichaam schokkend
van de hoest, die hem steeds weer
overviel. Vreemd genoeg, had ik geen
wroeging over de taak, die we hem op
gedragen hadden. Zyn dagen waren
geteld, en als het hem lukte, bewijzen
tegen deze afpersersbende te pakken te
krijgen, dan had hij het vele, dat hij
de maatschappij schuldig waa enigs
zins terugbetaald.
Tk had uitgerekend, dat Johnny zijn
taak niet volbrengen en daarna hier
heen komen kon vóór het aanbreken
van de dageraad. Burton bracht de
avond in het dorpscafé door, zoals ge
woonlijk. Hij zou na tien uur bij me
komen.
Juffrouw Clitherwood was ongeveer
een half uur in bed, toen Burton zich
zelf binnen liet door de achterdeur. Ik
kon zien, dat hij niet op zijn gemak
was, maar hij zei niets van wat hU
dacht, toen hij zich bij het vuur in de
stoel tegenover mij installeerde.
Ik overhandigde hem Brannigan's
brief. Hij las deze aandachtig door.
Geen wonder, dat ze geen enkel
risico nemen, dat iemand daarin zal
breken, merkte hij op. Als ik bijna een
millioen in contant geld ergens opge
borgen had, dan zou ik het door een
heel regiment soldaten laten bewaken.
Vannacht krijgen we misschien de
aanwijzing in handen, die hen achter
slot en grendel zal brengen, ze! ik.
De detective keek twijfelachtig.
Misschien. Maar de oude Johnny
heeft nog nooit zo'n moeilijk karwei als
dit gehad. We hebben hier te doen met
figuren, voor wie een mensenleven
niets betekent Ik wilde dat we afge
sproken hadden hem ergens dichter in
de buurt van het huis te onmoeten.
Als hij achterna gezeten wordt, is het
een heel eind voor hom nm hierheen
te komen.
(Wvrd* vsrvolfldJ.
