K A P PI E VERLIEST DE KOERS Het verkeersvliegtuig der toekomst Zijn visites ondingen? In Engeland is amateur blijven toch voordeliger PLElIRiïïS vaak een ernstige ziekte fr 'Het Huis aan de Baai i»«H»-«»»ci=5r®^3£sgts T* Amerikaans deskundige is van oordeel dal men de vliegtuigen niet steeds groter moet maken 1 Op een bijeenkomst te New York jwerd aan generaal Harold R. Harris, al gemeen directeur van de American jDverseas Airlines, de vraag gesteld boe hij vond dat „het ideale verkeers Vliegtuig van 1955" er moest uitzien, dat wil zeggen: de machine die wordt gebruikt voor het verkeer over de ■Transatlantische oceaan. In het midden latend of dit een straal Vliegtuig of een vliegtuig met schroef motoren gaat worden, zei de generaal: „De machine moet maximaal vijftig passagiers kunnen vervoeren plus een 1250 kg. vracht en per passagier, een •eventig kilogram bagage. De passagiers moeten zitten in ver «telbare zetels waarin men ook kan sla pen. Voorts moet het toestel een ..loun ge" hebben, zoals die ook op het be nedendek van de nieuwe Boeings aan Weziq zijn, en waarin ongeveer tien per De opmerking van een onzer Amerikaanse vrienden over de vele „praat-visites", die ze hier tijdens haar verblijf had moeten meemaken, bracht zoveel reacties, dat we graag nog eens iets meer over dit verschijnsel willen zeg gen. Allereerst moeten we con stateren, dat ze blijkbaar scherp en juist heeft gezien, want alle briefschrijvers gaven haar gelijk en kwamen met voorbeelden uit eigen ervaring. Hier zijn er een paar: „Mijn vader en moeder hebben veel vrienden en kennissen. Ge regeld i* er bij ons thuis bezoek. Mijn zuster en ik zitten daar vaak bij, omdat we geen eigen kamer hebben. Bij ons geldt de regel, dat je niets voor jezelf mag doen als er visite is, want dat is onbeleefd. De gesprekken interesseren ons niet of matig en toe vervelen ons dood." Hier is een ander: En nu we verloofd zijn, komen we vooral in de winter vaak bij elkaar thuis. Als ik bij mijn verloofde kom, wordt er ver wacht, dat ik de hele avond zal vullen met praten over voetballen, waar mijn a.s. schoonvader een liefhebber van is. Soms zeggen we een kwartier lang niets, omdat Ik niet meer weet wat ik zeggen moet, maar b.u. een boek lezen mag ik niet, want ik ben op visite." Een derde schrijver tracht op listige wijze gepraat te vermijden: „Door mijn werk ben ik ge dwongen elke dag te reizen. Je leert dan in de trein mensen ken nen, die dat ook doen en in hét begin zoek je elkaar in de trein op en praat. Ik ben daar lang zamerhand zo ziek van geworden, dat ik nu langs de trein sluip om bekenden en daarmee een gesprek te ontlopen." Drie voorbeelden van jonge mensen, die genoeg hebben van „conversatie". Enigen wijzen op de onbenulligheid van het ge sprokene. „Waar gaat het over? Over het Weer en de duurte." „Ze kletsen alleen over diegenen die er toevallig niet bij zijn." „Je hoort twintig keer dezelfde „aardigheden" of geweldige avon turen van de spreker." „Ze luiste ren niet eens naar mekaar, maar zitten ongeduldig te wachten tot ze ook iets kunnen zeggen en ze vallen mekaar steeds in de rede." Misschien schuilt er wat over drijving in deze uitspraken, maar de kern is waar. Een werkelijk gesprek is uit zondering Het meeste is gepraat zonder meer en de kunst van werkelijk converseren is verloren gegaan. Annie M. G. Schmidt heeft vorige week in „Het Parool" geschreven: Een heel enkele keer tref je een oudere man, die nog kan con verseren. Die in zijn onopzette lijke complimentjes geestig is. En schalies (dat zijn moderne mannen niet meer). Die een mooie vol groeide volzin kunnen zeggen, zonder zich daarvoor te generen. ITaar dat soort is heel zeldzaam r 1 st-a..s is 'ie* uitgestorven." sonen kunnen zitten. Er moet een luidsprekersysteem in 't toestel zijn voor het doen van aankon digingen en het spelen van gramofoon muziek. De luchtdruk in de cabine moet zijn zoals men die aantreft op ongeveer 2500 meter hoogte, onverschillig hoe hoog of hoe laag er wordt gevlogen. De ramen moeten groot zijn, zodat men behoorlijk naar buiten kan kijken en ze moeten niet kunnen bevriezen. De luchtverversing in de cabine moet zo zijn, dat men kan afstappen van het voorschrift, dat er aan boord alleen maar cigaretten mogen worden ge rookt Wat de verwarming betreft de ideale temperatuur moet liggen tussen de 65 en de 80 graden Fahrenheit. hoe warm of koud het „buiten" ook is. KLEINERE BEMANNING De bemanning van het „ideale toe stel van 1955" moet bestaan uit vijf personen drie piloten, tevens naviga tor. en twee personen voor het bedie nen van de reizigers in de cabine. Aan die bemanning moet nog een boordwerktuigkundige worden toege voegd als het vliegtuig niet met straal maar met cylindermotoren is uitgerust. Aan boord moet zich een radio tele fooninstallatie bevinden, die wordt be diend door de gezagvoerder. De machine moet de afstand New YorkLonden kunnen afleggen zonder tussenlandingen en hoe sneller hoe be ter. Zij moet. waar zij zich ook be Plakschreeuw TVu 't winter gaat worden, Met regen en wind, Vraag ik reeds Uw aandacht Voor het Nederlands kind. Nu t kouder gaat worden, Met hagel en sneeuw, Kom ik in Uw huis Met een rijmende schreeuwl Een roep om te plakken, Voor 't noodlijdend kind, dat vreugde ontbeert En geen warmte meer vindt. En daarom: koop zegels! En plak die dan op, In 't hoekje van briefkaart, Van blad, envelop. Koop zegels voor 't kind Als een plakphilantroop, Ze zijn straks per vel En per tiental te koop. Plak zegels voor 't kind Op een girobiljet, Waardoor U een kind In het zonnetje zet. Plak zegels op groeten Aan oom, neef en nicht. En plak eens een lach Op een kindergezicht! JAN HOTTFNTOT. Iemand vroeg wat de Ameri kanen dan doen wanneer ze bij elkaar op visite zijn. Het antwoord is eenvoudig. Ze doen alles wat er maar te doen valt, wanneer je met een groepje bij elkaar bent en daarbij is het aantal mogelijkheden onbeperkt. Ze maken muziek en ze zingen. Ze doen verschillende spelen, zowel bal- als kaartspelen. Ze gaan naar een film of concert. (Het is daar heel normaal je vi site mee uit te nemen). Ze volgen de televisie-uitzending of maken een autorit. Men leest, ping-pongt en speelt schaak in vtortdurende afwisseling. De dames brengen handwerkjes mee enz. In ieder geval: men doet wat. Er is daar nooit die beklemming, waarin men zelfs het inschenken van een kopje thee met vreugde begroet, omdat er dan tenminste weer iets gebeurt. Pijnlijke stiltes kent men niet en men laat leder vrij. Tradities en gewoonten zijn mooie dingen, maar laten we er voor oppassen, er slaaf van te wor den. Laten we proberen een na tuurlijke houding te vinden in deze kwestie en laten we spreken als we werkelijk iets ie zeggen hebben en anders zwijgen en mis schien is het nog zo gek niet, dan iets te gaan doen. Sch. vindt „de andere kant" kunnen halen op de helft van de motorkracht. Het is van belang, dat reparatie en revisie zo snel mogelijk worden uitgevoerd en het landen en dalen moet gebeuren, on gezien de weersomstandigheden, met n uitloopafstand van 2000 meter. Aan deze verklaring van generaal Harris wordt in vakkringen betekenis gehecht omdat hier een bekend deskun dige heeft laten uitkomen, dat men, vol gens hem, moe* afstappen van het prin cipe om de verkeersvliegtuigen steeds groter te gaan maken. „Volmaakte Nazi-vrouw" wordt gezuiverd De 47jarige Gertrud Scholtz, voorma lig leidster van de 15 millioen georga niseerde vrouwen der Nazipartij zal Don derdag voor een Duitse zuiveringsrecht bank te Tuebingen verschijnen. Haar 52 jarige echtgenoot, voormalig generaal kolonel van de SS moet zich in het zelfde proces verantwoorden. Gertrud Scholz werd beschouwd als de volmaakte Nazivrouw, zowel politiek als uiterlijk. Zij droeg lang blond haar in vlechten om het hoofd, kantte zich tegen het gebruik van make up en was moeder van een groot aantal kinderen. Zij en haar echtgenoot hebben reeds 18 maanden gevangenisstraf achter de rug wegens gebruik van een valse naam. Meer dan 2 jaar leefden zij onder de naam Stuckebrock te Bebenhausen, be schermd door prinses Wied, enige doch ter van wijlen de koning van Wuerttem berg. Door het maken van lampekappen voorzagen zij In hun onderhoud. 14. Het was al te laat. Voordat Kappie de jammerende stem van de maat verstond, had PI R de sleepkabel al los gesneden. Kap pie gooide de scheepsroeper weg en holde met de maat naar de verschansing. .De baggermolen!" steunde Kappie. ..Daar was het Hor el om te doen! Niet om onze ..Kraak", maar om de baggermolen! Dit is een ramp! Wat kunnen we doen!" Er was niet veel meer te doen. want zodra de baggermolen los rond dreef, ging de driemaster er langszij liggen. Er werd een kabel uitgegooid, die Pi R handig op ving en vastmaakte. De ..Kraak" had nog te veel vaart, en kon niet meteen keren. Kappie was de wanhoop nabij, want hij wist .dat hij machteloos was. ..De schurken!" riep hij met gebalde vuisten. ..De dieven! Dit is diefstal op grote schaal! Ik heb de schade! Wat 1« die bagger molen wel niet waard! Wie moet dat betalen? Ik!!" „Ik wist van te voren, dat er Iets ellendigs zou gebeuren!" zei de maat. ..Ik heb het al déze da gen al gevoeld! Maar niemand wilde ooit naar mij luisteren!" ..En wat dan nog!" zei Kappie woedend. „Houd toch op met die praatjeswat schieten we daarmee op!" Waarom prof worden? DEGENEN, die telkens weer met verwondering spreken over de ho ge bedragen aan geld. welke voor nl long is aan de buitenzijde be kleed met een vlies: het binnen ste borstvlies. Tegen de binnenzijde van de borstkas ligt ook zulk een vlies: het buitenste borstvlies. Deze zogenaamde pleurabladen liggen vrijwel tegen elkander, er tussen bevindt zich een slijm- of geleiach tige massa in een zeer dunne laag, die als glijstof dient, wanneer beide dit opzicht neemt men al weer eoflf actiever standpunt in dan eniga. tijd .geleden. Was het tot voor korf in het geheel niet bijzonder, dal men met een pleuritis 912 maan den te bed lag, onlangs deelde de geneeskundig leider van een onzer districts-consultatiebureaux tot be strijding der tuberculose ons mee, dat de meeste van zijn pleuritis- borstvliezen bij de ademhaling langs j patiënten een half jaar na het ziek elkander moeten schuiven. Bij een 1 worden, met zijn toestemming het ontsteking van deze vliezen spreekt werk hervatten, nen van pleuritis. Het begint Het spreekt echter vanzelf, dat de ij meestal een droge pleuritis, waar-1 beslissingen over opstaan en werk bij de patiënt pijn in de zijde bij I hervatten in handen van de arts ademhaling voelt en waarbij de on- moeten liggen. De tuberkelbacil is dc-rzoeker bij zuchten een knarsend j imkers zeer vaak de oorzaak van geluid kan waarnemen. De droge zulk een pleuritis en voorzichtigheid pleuritis is dik- geboden. Daar komt nog bU. wijls niet van dat j voornamelijk jeugdige personeifi lange duur, ten- I dooi: deze ziekte worden getroffenp zij zij in de nat- perionen, die de eventuele lichame» te vorm ovèr-1 lijkfe consequenties van hun ziek gaat. In dat zijn; maar al te licht over het hoofd 'ïii. HUISDOKTER geval komt er 1 ziei vochtafscheiding tussen de beide borstvliezen en de hoeveelheid van deze helder-gele vloeistof kan zo groot worden, dat de ademhaling er door wordt bemoeilijkt en het hart en de grote bloedvaten naar de an dere zijde worden gedrongen. Deze patiënten zijn ernstig ziek en kunnen geruime tijd hoge koorts hebben. Het vocht kan worden afgetapt met een naald, die tussen twee rib ben wordt ingebracht. Hoeveelhe den van 1 *2 llter zijn daarbij niet zeldzaam, 'terwijl men zich kort geleden nog op het standpunt stel de, dat men bij dit puncteren enigs zins terughoudend kon zijn, temeer omdat zich telkens weer nieuw vocht tussen de pleurabladen vormt, staan thans mc^r en meer long artsen op het standpunt, dat alle vecht dient te worden verwijderd, zulks om de bekende bindweefsel- vorming en schrmnpcling na pleu ritis tegen te gaan. Het is niet aan ors, in deze stelling te nemen. Hoe men hierover ook moge denk-n, het valt niet te betwijfelen, dat langdurige bedrnst en goed* voe ding nog steeds de grondslagen vormen in de behandeling van de patiënt met pleuritis. Maar ook in TWEE HOOFDROLVERTOLKERS PASSIESPELEN. De twee hoofdrolvertolkers an de ln 1950 te houden passiespelen te Oberammergau zijn gekozen. aans'aande Amerikaanse tennis professionals en golfspelers en zelfs Britse cricketers ui ber'aaid krijgen zijn gauw geneigd over het hoofd te zien. dat het in En geland vaak meer profij; ople ver ama eur te blijven. Dit is on getwijfeld ook in andere landen het gevaL Vele Engelse sportlui in ver schillende takken van spor. zien maar al te best in .da: men als prof inderdaad een goed salaris kan verdienen zolang men jong en op zijn bes. Is. Met het stijgen der jaren ech Ier, als men de sport er aan moe. geven .za] het vaak moeilijk zijn te leven van he'geei men over gespaard heeft. Bovendien is het lastig om op gevorderde leef Ijd een betrek klng te krijgen wanneer men geen vak kent en he». is hieraan *oe te schrijven .dat er momen teel ln Engeland zoveel eertijds beroemde en goed betaalde profs zijn die nauwelijks kunnen rond komen. Slech's weinigen beleg den he verdiende geld in een res ,;aurant. winkel of ie'-s dergelijks EEN GOED AMATEUR staat er echter heel wat be'er voor. Hij heef: een vaste betrekking, kriirt elke week zijn geld en geniet daarnaast tevens als goed speler een zekere faam. Als hij werke lük beroemd word'., zal hem dit ongetwijfeld ook ln zijn maat schappelijk leven ten goede ko men. Zijn spieren helpen hem dan nog meer vooruf: dan zijn hersens. Naar men weet levert het roeien in de ploeg var. Oxford of Cambridge ln het la ere leven dikwijls cc f,r»anciële voorde le.. op dan een academische graad. Hiervan zou men talrijke voorbeelden kunnen opnoemen. En dl: geldt nle; alleen voor de genen die op een universiteit ge weest zijn. Iedere jongeman, die zijn sporen in onverschillig welke 'ak van sport verdiend hppft «--n af'ijd wel een goed baantje vin den. De baan jes worden hem aan geboden. Tal van prominente ama teurvoetballers verkeren in goede doen en wanneer zi.i van club veranderen gebeurt da. alleen omdat de nieuwe vereniging een be er betaalt oe reicKvng aanbiedt. Als hun spor-ieve loopbaan wordt afgeslo en zijn ze heel wat sporten gestegen op de maat schappelijke ladder. Ze bleven ama'eurs. maar hebben, als ze 'n jaar of vijftig zijn. heel wa. b' geboerd dan mogelijk was wees: als ze profs waren gewor den DINSDAG, 15 NOVEMBER na twaalf uur: Hilversum I. 301 m 12,00 Har monetto 13.00 Nieuws 13.15 Dansmuziek 14 00 Voor de vrouw 14.30 Bel Canto uur 15.15 Radio matinee 17.30 Jeugduitzending 18.00 Nieuws 18.30 Strijdkrachten 19 05 Kamermuziek 20.15 Bonte trein 22.00 Gev. programma 22.30 Planorecital 23.00 Nieuws. Hilversum II. 415 m 12.00 Lunchconcert 13.00 Nieuws 14.00 Kamermuziek 14.30 Voor de vrouw 15.00 Schoolradio 15.30 Voor de zieken 17.30 Kin deruitzending 17.45 Amusem. muziek 18.30 RVU 19.00 en 20.00 Nieuws 20.12 Ravelprogr. 20.40 Guido Gezelle uitzending 23.00 Nieuws. PROGRAMMA III 12.00 Wal sen 1300 Nieuws 14.00 Gr. pl. 15.00 Symp. concert 1" Batavia 19.00 Nieuws 2u.u0 Jazz. 20.30 Cabaret 21.20 Omroeporkest 22 00 Nieuws 22.15 Jazz. PROGRAMMA IV 12 00 Licht orkest 13.15 BBC orkest 15.00 Strilkens. 17.30 Lichte klanken 2015 Symphonisch concert 22.00 N'euws 22.15 Dansmuziek. WOENSDAG. 16 NOVEMBER vóór twaalf uur: Hilversum I. 301 m 7.00 en 8 00 Nieuws en gr .pl. 10 °0 Voor de vrouw 11 00 Pc?**1"1'* gr. nl. Hilversum II. 415 m 7.00 en 8.30 Nieuws en gr. pl. 11.00 Pla nospei 11.20 Hoorspel. 'Andrew Mackenzie Au heeft ook kolonel Simpkins een blauwe dreigbrief ontvangen, ondertekend door zekere Vernon, en gepost in de buurt. De kolonel heeft deze brief laten bezorgen bij inspec teur Brannigan. Teruggekomen ver telt Bob Arlen zijn avontuur in het veld: de verschijning van de man met de maskerkap. 65) Jij hebt altijd geluk, Bob, riep Brannigan uit. Als ik die mysterieuze verschijning zelf gezien had, dan zou ik niet gerust hebben voordat ik die mis dadiger gepakt had, ook al had ik mijlen in de omtrek Iedere centimeter af moe ten _,kin -de rn-st. die er was, zei 11- e tijd. dat jij je mensen daar gehad had, zou hij allang verdwenen zijn. Tenzij dat mannetje hallucinaties had. bewijst dit positief het verhaal van de figuur met de maskerkap. Het is gemakkelijk voor iemand om in de mist zich iets te verbeelden, merkte Brannigan nadenkend op. De mensen hier in de buurt zijn bang en geprepa reerd op het zien van een dergelijke figuur. Êen doodgewone man, die opeens ergens in de mist opduikt, met b-v. een zak over zijn hoofd om zich tegen de regen-te beschermen, zou gehouden kun nen worden voor de mysterieuze ver schijning met de maskerkap. Maar als dat zo was, waarom stond die man dan in de opening van de heg? Dan was he: toch voor de hand liggender geweest, als hij de weg opgekomen was, in plaats van in het veld te verdwijnen. Als het de dominee is geweest, zou den we zijn bewegingen na kunnen gaan, merkte ik op. De dominee is in zijn auto om onge veer een uur of twee vertrokken en is nog niet terug, antwoordde ftranmgan. Ik zou heel graag willen weten, wat hij aan het uitvoeren is. Maar de kerk heeft zo haar eigen geheimen, en ik heb^niet de minste bewijzen tegen hem. Hij kan heel goed gisteravond die brief in het dorp gepost hebben, merkte ik op. Maar dat bewijst nog niets. Als de dominee sc ildig zou zijn, en daarvan ben ik nog helemaal niet zeker, zou hjj zich toch niet op een dergelijke manier bloot geven door hier ter plaatse een brief te posten. Waarschijnlijk tracht iemand de verdenking op hem te schui ven. Ik moet wat dat betreft mijn hoofd helder houden. Geloof je niet, dat het een goed idee zou zijn hem eens te ondervragen? Nog niet, de tijd daarvoor is nog niet rijp. Opnieuw had ik het deprimerende ge voel, dat we nog steeds een slag in de lucht deden. Hoe ik ook over alles na dacht. er bleef nog altijd heel wat, dat onverklaarbaar scheen te zijn. Wat is er verder nog gebeurd, ter wijl ik afwezig was? vroeg ik. Meer dan je denkt. We hebben die motorboot gevonden. Die lag in Har- wich, maar in de nacht, dat Edith Simp kins en Fellowes verdwenen zij", heeft de oude man. die ervoor zorgt, de boot van haar irgpiaais meegenomen en sindsdien is deze niet meer gezien- We hebben ons onderzoek nu nog uitgebreid. Ik heb zo'n idee, dat het tweetal, waarnaar we zoeken, momenteel al rus tig op het vasteland van Europa rond wandelt, merkte ik somber op. Ik betwijfel dat. Als de laatste acte van dit drama wordt gespeeld, zal dit in de buurt van het Huis aan de Baai plaats vinden, daar heb ik een voorgevoel van. Geloof je dan dat in het Huis de oplossing voor deze affaire ligt? Inderdaad- Ik heb er geen ogenblik spjjt van gehad, jou hierheen te hebben gestuurd. Opeens gingen mijn gedachten naar de eenzame man, die ik in het Huis achter gelaten had. Heb je de kolonel politiebescher ming aangeboden? vroeg ik. Hij heeft deze geweigerd. Hij zei, dat hij zijn wapens en zijn personeel ter beschikking had. Die butler van hem. Roberts, lijkt me z'n manetje te staan, dat moet ik toegeven. Ik moest me zelf bekennen, dat ik het hoe dan ook buitengewoon onaan genaam zou vinden om in het Huis aan de Baai de komst van de afperser af te wachten, ook al had ik 'n dozijn bedien den om n e heen. Maar als de kolonel het gevaar alleen onder ogen wenste ie zien, dan was dat zijn zaak Waarom zet je niet een paar politie mannen op het terrein op post, alleen maar om de gang van zaken enigszins in het oog te houden, stelde ik voor. Hij hoeft helemaal niet te weten, dat ze er zijn. Brannigan schudde zijn hoofd. Ik heb daar ook wel aan gedacht, maar het is onmogelijk. Een dergelijke stap zou het gevaar allerminst afweren. We moeten kalm de loop der dingen afwachten. Opeens voelde ik me gapen. Ik merkte nu pas goed, hoe moe ik was van mijn lange wandeling die middag. Brannigan stond op. Bij de deur draaide hij zich even om. Kun je morgen om een uur of ne gen klaar zijn? vroeg hij. Ik neem aan, dat je het slotbedrijf mee wilt maken? Ik had plotseling het gevoel, dat we ernaast waren. Als 't het eind is, antwoordde ik sceptisch. Waarom zeg je dat? Ik had echter geen verklaring voor deze opmerking. Misschien dacht ik aan hetgeen Brannigan gezegd had over de waarschijnlijkheid, dat de laatstp -tcte van het drama bij het H"-'s na*s d«> zelf gespeeld zou wor (Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3