KAPPIE Is Nederland zuinig met de cultuurgrond? Eerste klassers accoord met automatische promotie ffHet Huis aan de Baai doof Een aanklacht tegen het onnodig gebruiken van onze beste grond, waaraan we zo groot gebrek bebben De bevolking van Nederland1 is de 10 millioen gepasseerd en de op pervlakte cultuurgrond waarvan deze bevolking goeddeels moet leven neemt steeds af. De Minlstar van Landbouw heeft bij de begrotings debatten onlangs In de Kamer geconstateerd: le Dat de Nederlandse land en tuinbouw en veeteelt een belangrijke bijdrage leveren voor de voedsel voorziening van het Nederlandse volk 2e Dat de agrarische sector zeer waardevol is voor onze export De Minister verklaarde ook nog dat er niet roekeloos over de Ne derlandse Cultuurgrond wordt be schikt voor andere doeleinden dan waarvoor ze van nature bestemd is. Wordt er in de praktijk ook naar gehandeld? Daar is in de eerste pla-.ts Rot terdam. Terwijl in de polder achter de fabriek van Van Nelle uitge strekte' terreinen, eertijds vrucht baar land op bebouwing 'l^en te wachten, worden alweer voorberel dende maatreeelen getroffen om op de linker Maasoever honderden H A cultuurgrond tot fabrlekster reinen voor de toekomst rijp te ma ken dus voor de voeds^lvoorzie ning te vernietigen Verder zijn er nog de plannen voor een vliegveld, dat nog eens honderd i HA vrucht baar land zal opeisen, terwijl 15 km verder een behoorlijk vliegveld (Yoenbu-rg) aanwezig is en volko men aan de eisen voldoet 10 Minu ten per auto Dan is er de spooromlegging Nieuwerkerk Rotterdam (DP) waarvoor honderden H A prachtig land worden vergravi, terwijl men nog niet eens weet hce de aansluiting in Rotterdam tot stand moet worden gebracht. Amsterdam moet en zal een ka naalverbinding met de Waal h"b ben, dwars door de Betuwe, weer ten koste van honderden E.A van onze beste cultuurgrond. En als Amsterdam een kanaal naar de Waal krijgt, zullen we moeilijk Ant werpen een kanaal naar de Mósor d"k kunnen weigeren Dat kanaal zal er t.z.t. wel moeten komen als tenminste de Belelux nog eens tot s*and komt. Het zal dan moeten worden gegraven met opoffering van de beste cultuurgrond in West Brabant. Den Haag heeft grote uitbrei dingsplannen en een deel van h?t kostehike Westland moet daaraan ten offer vallen. Men zal wel moe ten uitbreiden, maar waarom gaat men niet bouwen in duinen tus sen de Alexander kazerne en het gpbPveningse strand? Daar kan men nog wel een hele stad neerzet ten. En 't is er gezond ook, veel prettiger dan in het lagere West land. Is het misschien militair terrein of zijn er een paar dninnannet.jes met zeldzame bloempjss? Militairen kosten alleen maar geld en van b'opmojes. behalve van de ge kweekte in Aalsmeer _i in de bol len«streek kan het Nederlandse valk niet leven. De stedelijke grondpolttiek is soms ook onbegrijpelijk. Daar is bv. de gempentp kampen Het is een agrarische eremeent? m°t een landbezit van tussen de 4000 en 5000 H.A., waarvan meer dan 100 boerderijen op het beroemde Kam pereiland. Maar de gemeente wil ook inde StT'al'spren en verkoont. of gppf* !n prfnaeht aan de N V Schokb0 ton meer dan ?<0 HA van haar beste grond. Een flinke boerderij wordt er mee vernietigd. Maar er is meer. Schokbeton zuigt vrijwel alle boerenarbeiders naar haar fa briek, waardoor de gemeente Kam pen haar eigen pachtboeren in grote ongelegenheid brengt, om dat zij niet voldoende werkkrach ten kunnen krijgen Dit slaat ook terug op de verdere ontginning van de N. O Polder. Het geval Kamoen dient slechts ter Illustratie. In verschillende agrarische gebieden van ons land doen zich dezelfde verschijnselen voor. Het dure stukje spoorlijn tussen Woerden en Gouda vreet ook bun ders cultuurgrond. Had- men hier mee niet wat zuiniger kunnen om springen? Aan de Brabantse kant van de Moerdijk trekt men de spoorlijn recht, ten koste van cultuu'grond. De fout die onze voorvaderen heb ben gemaakt, door de Moerdijk en kei spoor te maken, wordt er niet mee hersteld. Schiphol ligt ook aan de ver keerde kant van Amsterdam. Maar ja, de Larense hei is natuurmonu ment en daar mag niet aan ge raakt worden. Doch m t een lege maag heeft men weinig genot van natuurmonumenten. D? 25 jaar es leden gemaakte fout, had men in 1945 kunnen herstellen en met heel wat minder kosten op de har de bodem van het Gooi. Reist men per trein naar Leeu warden dan ziet men langs de lijn een verschrikkelijke grav-rij in de beste cultuurgrond van Nederland voor wegen en kanalen, t Is mis schlen allemaal erg nodig, maar het stukje grond waarvan we moe ten leven wordt er inmiddels weer kleiner door. Er wordt een nieuwe weg gepro jecteerd naar Ap:ldoorn, westelijk van de bestaande, achter de dor pen Heerde enz. langs, maar over hei en door bos. Tal van Verenigin gen schreeuwen moord en brand over deze vernietiging, terwijl door de nieuwe weg juist terreinen open komen te liggen.waaf an ders geen sterveling komt. Wan neer de weg oostelijk van de dor pen lou zijn geprojecteerd ten kos te van goede cultuurgrond, dan zou waarschijnlijk niemand heb ben geprotesteerd, De Industrialisatie zal veel cul tuurgrond opeisen. Maar het hoeft niet. althans het kan veel minder gaan ten knst.e van cultuurgrond. Fabrieken buiten de cultuurgron den. op zo goed als waard?loze ter reinen Het verkeer van en naar de fabrieken is geen probleem meer. Ondanks d? dToosrmaking van de Wieringermeer en N O Polder is mee cultuurgrond verlo ren gegaan dan er in die jaren mee is gewonnen. Rotterdam zit verlegen met het uit de Waterweg opgebaggerde zand. Laat men eens overwegen dit zand te spuien in de Zuid Hol landse en Zeeuwse stromen, die geen rivieren zijn maar zeearmen, welke best gedempt kunnen wor den hetgeen een geweldige b?spa ring zou betekenen op de water staatswerken, afgezien van de land aanwinning. Er is een planbureau. Laat men daar de gedachte eens laten gaan ov?r de verschillende hiervoren aangevoerde onderwerpen. De woningpolitiek van de steden is ook niet op de toekomst gericht Men schijnt geen oog te hebben voor de ontwikkeling. Wann°er men de nieuwe uitleg der steden beziet, dan aanschouw* men vüwel overal laagbouw, ho^» stens twee ve^Hlen'rioen, soir:; zelfs maar één verdieping. Gaat men naar de wnonwUfrè" die 40 a 50 jaar eeipdpn Hmiwd z'et men hetzelfde. De latere bouw is allemaal hp°er. -o dat men In de mee«te s+e<*en In d° oude woonwilken eilanden van wo ningen van één en twee verdlepln gen aantreft, volkomen ingesloten door de hogere bouw van latere Ja ren. Bij de tegenwoordige bouw is het alsof men denkt, dat met deze bouw het einde bereikt ls. Noodge dwongen zal op die laagbouw w"er hoogbouw "moeten volgen, om de eenvoudige reden, dat er voor laag bouw geen ruimte genoeg zal zijn D!t zijn vraagstukken van het al lergrootste belang voor hst Neder landse volksbestaan en er kan dus niet genoeg aandacht aan worden geschonken. (De gegevens voor d?t artikel ont Jop^oo we aan een ens toegezoh dep, brochure. Hoewel we de argu ir-irt» «Met de onze maken, ach tei iw probleem belangrijk ge noeg oFit onder de aandacht van onze lezers te brengen. Red EN HET MYSTERIE 5. De Schot kwam de loopplank op. en Kappie bracht hem naar zijn hut ..Ik ben' McGagglocac en president van de Walvis ophaaldienst. Ik ben bezig' de grootste walvisvaardersvloot van de wereld op te bouwen. Ik zou u ook wel willen huren, wanneer mij dat n'et te veel z.» i kisten. Ik ben zuinig en kijk op d» penningen!" „Het s !jt mijl" zei Kap e. Miar dit schip is al oehuurd door raro\ Bracsandt en die heeft me er 'Ü.K «oor betaald. Hij kijkt namelijk niet op de penningen, ziet u!" De Maat, die de Schot in Kaop.» s hut had zien verdwijnen, was ernstig bezorgd, en daarom «ek hij doo' de patrijspoort naar bimen. en t'ohr- rle zoveel mogelijk van het :l>rek 'e ver staan. „Nog meer ellenle!" dacht hij. „Wat moet die kerel! Wat willen ze toch allemaal met die vleze walvissen?" „U zult spijt van uw besluit krijgen!" zei de Schot, toen h'j de loopplank weer afdaalde. „Het is beter te varen onder iemand, die op de penningen kijkt, dan onder iemand, die maar met geld smijt! Ik voorzie, dat uw tocht op een mis lukking uitloopt" „Ik ben blij, dat die kerel weggaat!" zei de Maat „Maar hij heeft gelijk. We zullen er wel spijt van krilgen. en het zal wel een misluk king worden!" „Mekker toch niet altijd zo!" zei Kappie. „Ga aan Je werk, klont!" De bescherming van Duits'and De geallieerden hebben de plicht Duitsland te beschermen, verklaarde Adenauer gisteren op het congres van zijn partij. Indien ze dus verlangen, dat een Duits contingent soldaten hen daar bij h"lpt, mag dit niet van de hand worden gewezen. Het is onze eerste taak. aldus de kanselier het wantrou wen van Frankrijk weg te nemen. In dien er in Frankrijk steeds vrees en wantrouwen he'rst tegen Duitsland, zal er in Europa nimmer vrede mogelijk zijn. Gezamenlijk zullen deze landen de toekomst van Europa moeten bepa len. UIT EN THUIS Het ifi een lust voor het oog om in deze dagen de étalages van de kledingmaga zijnen te bekijken. Opvallend veel smaak volle herfst- en wintertoiletten zullen w< er in' zien uitgestald, van de meest uit eenlopende snit en kleur. Er is voor elk figuUr en elke leeftijd wel wat bij. Dat ditmogelijk is, zal u misschien duidelijk worden als wij u vertellen, dat we in een FrahS tijdschrift lazen; „alles kan dit seizoen worden gedragen, mits de draag ster' rekening houdt met haar leeftijd want niets is minder flatteus dan een toilet, dat te Jong of te oud maakt. „Er zit veel waarheid in»deze zin, als we dat „alles" niet te letterlijk opvatten De beide afgebeelde modellen zijn er twee uit een grote en mooie collectie, die uiterst geschikt zijn voor de Neder landse vrouw. K 3536/21. Deze mantel munt uit dooi haar eenvoud en draagbaarheid voor de moderne vrouw. Er wordt een losse pe lerine over gedragen, die eventueel kan worden weggelaten. Benodigd voor 100 cm. bovenwijdte 3.50 m. stoi van 140 cm. breedte. K 3537/21. Deze aardige japon is op verschillende plaatsen ingerim peld. De ruimte van de hals wordt door twee strikjes bij elkaar ge houden. Benodigd voor 98 cm. bovenwijdte 2.50 m. stof van 140 cm breedte. De klaargeknipte patronen van deze modellen zijn d. t 0.95 verkrijg baar bij „Bella Patronen Service", Kromme Nieuwe Gracht 68 te Utrecht K 3538/21 is verkrijgbaar in de bovenwijdten van 92, 100 er 108 cm., terwijl K 3537/21 verkrijgbaar is in de bovenwijdten van 90 98 en 106 cm. De modellen zijn overgenomen uit Bella, het Nieuw Modeblad. Herziening van competitiestelsel ais competitie wordt uitgebreid tïET moet niet onwaarschijnlijk worden geacht, dat op de bui tengewone bondsvergadering v./i de KNVB binnenkort de promotie- en degradatiewedstrijden op de agenda zullen worden geplaatst. Zoals bekend verkeert het compe- titieslelsel in staat van wijziging en de mogelijkheid is thans niet uitgesloten, dat het aantal eerste klass© afdelingen zal worden ver minderd tot vier afdelingen van vijftien elftallen, zo meldt het Al gemeen Dagblad hedenmorgen. Het blad verneemt nl. uit betrouw bare bron, dat de eerste klassers zullen berusten in het verlangen van de tweede-, derde- en vierde klassers de promotie-wedstrijden te herzien. Onderstaande overwe gingen zullen de eerste-kiassers waarschijnlijk doen besluiten ac coord te gaan met automatische promotie en degradatie, mits de eerste klasse competitie wordt uit gebreid tot vijftien elftallen. Zij zeggen het volgende: Wanneer in het huidige compe titiestelsel zes afdelingen van tien clubs wordt gespeeld, is er maar weinig verlies nodig om iinea recta uit de eerste klasse te worden gewipt. Als men aan het begin van de tweede oompetitie- helft de vier koplopers uitscha kelt, blijft slechts een kleine kans van één op zes over en niet van een op tien. Dèèrtegen zo zegt het blad hadden de eerste-kias sers wel ernstige bezwaren. Wan neer daarentegen de competitie bijna het gehele seizoen in beslag neemt, wordt de situatie anders. Met het spelen van 28 competitie wedstrijden de nieuwe regeling van vier maal vijftien behoeft het kleinste verlies Immers niet al- Abonneert U op Hit blad tijd tot noodlottige gevolgen te leiden. Het is de vraag, of met de nieu we indeling gesteld dat het voorstel wordt aangenomen reeds het komende seizoen kan worden begonnen. VRIJDAG 9 DECEMBER. Hilversum I, 301 m. 12.00 Lichte muziek: 13.00 Nieuws: 13.15 Italiaan se muziek; 14.00 Voor de vrouw; 14 u. 20 Pianospel; 14.40 Ons volk in zijn dichters; 15.00 Kamerorkest; 16.00 Jeugduiteending; 16.30 Sluiting; 17.30 Muzikaal praatje; 18.00 Nieuws; 18.30 Strijdkrachten; 19.00 Denk om dc bocht: 19.30 Causerie; 20.00 Nieuws; 20.05 Kamerorkest; 20.30 Causerie; 21.00 Verz.progr.; 21.40 De Ducdalf; 2215 Swing and Sweet.; 23.00 Nws. Hilversum II, 415 m 12.00 Om roeporkest; 13.00 Nieuws; 13.20 Metro pole orest; 11.00 Negen heit de klak; 15.00 Schoolradio; 15.30 Kamermuziek 16.00 Voor de zieken; 16.30 Sluiting; 17.30 Voor de jeugd; 18.00 Promenade orkest; 19.00 en 20.00 Nieuws; 19.30 Brabants halfuur; 20.12 Operacoacert 21.25 Klankbeeld; 22.25 Vioolrecital; 23.00 Nieuws. ZATERDAG 10 DECEMBER Hilversum I, 301 m 7.00 en 8.30 Nws.; 9.00 Symphonisch concert; 10 u Morgenwijding; 10.35 Radlolympus; 11.05 Lichte muziek; 11.40 Vioolspel. Hilversum II, 415 m 7.00 en 8.30 Nieuws: 9.00 Voor de vrouw; 9.35 Ka mermuziek; 10.15 Promenadeconcert; 11.00 Radio ziekenbezoek. Andrew Mackenzie Uob Arlen, duoryeai ui jen tot het bureau van de misdadigersbende, vindt daar de brieven van mevrouw Carfrew Arthur Carfrew is de zoon die daarin ter sprake komt Het versterkt Bob in de mening, dat deze Arthur de chanteur is oan zijn eigen moeder en sinister leider van de bende. 86) lk stopte de brief van mevr. Carfrew in mijn zak, vat besloten deze aan Brannigan te laten zien, als we ooit le vend uit onze gevangenis onder het Huis aan de Baai vandaan kwamen Judith sloeg me angstig gade. Ik wist dat ze iets vermoedde, maar ik wilde haar toch geen aanwijzingen geven over mijn nieuwste ideeën in deze af- fa'rr En nu aan de slag, zei ik. Ik begin bij het ene eind van de muur en jij bij het andere. We behoeven de muur. waar de deur in zit, niet te onderzoe ken De armere drie zullen we beurte- Jln't» iW-ijJ'en We bct'H'1'Pn teder plekje van de eikenhouten betimmering, drukten op uitspringende ori «rrn ntpn, trol ken er aan en drongen, do "h al.es zonder r*- suiiaat. Na een uur voelde ik me uit geput. Judith was met groot enthou siasme begonnen, maar ze was ver zakt door wat ze meegemaakt had en ook zy zou het spoedig op moeten ge ven. Op een ogenblik dacht ik, dat ik succes had Terwijl ik aan het tasten was. moest ik op een geheime veer ge drukt hebben, want een klein luikje sprong met een slag open, waarbij mijn neus geraakt werd. Met een kreet van pijn bracht ik mijn handen aan mijn gezicht Judith riep echter vol vreugde uit: O liefste, kijk daar eens! Voedsel! Ik knipperde de tranen uit mijn ogen. Inderdaad was in het open luik een soort buffe'/je zichtbaar met een grote schaal vol biscuits, enige flessen Bourgogne en twee glazen. Judith knabbelde al op een biscuitje Ze zijn heerlijk vera. Hier, neem er ook een. En laten we niet praten voordat we alles opgegeten hebben. Ik schonk twee glazen wijn in. Zwij gend dronken we elkaar toe. Toen de schaal leeg was, scheen Judith nieuwe krachten gekregen te hebben. Haar ogen straalden met nieuwe moed. En nu gaan we het verder pro beren. zei ze Denk je. dat er een mo gelijkheid is, dat ze ons in het Huis aan de Eaai zouden horen, als $r« hard met onze vuisten op de muren slaan? Ik kan de lengte van de doorgang niet precies schatten, antwoordde ik. Maar het is in ieder geval de moeite waard om het te proberen. We sloegen een stoel uit elkaar en pakten ieder een stoelpoot. Even was er opnieuw angst in Judith's ogen te lezen. Wat moeten we doen, als door ons lawaai de aandacht van die vreselijke man op onze aanwezrigheSH hier ge vestigd wordt? vroeg ze. Hij zit mis schien wel ergens in deze gewelven op de loer. We moeten het riskeren, antwoord de ik met een zelfvertrouwen, dat meer schijn dan werkelijkheid was. Klaar? Ga dan je gang. zo hard als je kunt Judith en ik sloegen met de stoel poten tegen de wanden met alle kracht die in ons was. Onder andere omstan digheden zou ik het betreurd hebben, dat we het fraaie houtwerk zo moesten toetakelen, maar op dit ogenblik had lk er geen aandacht voor. Het glas rode wyn had stimulerend op mijn overspannen zenuwen gewerkt en ik ging nu te keer met een energie, die ik een uur geleden zeker niet op had kunnen brengen Mijn armen tril den van de krachtsinspanning, maar ik ging door met slaan, terwijl zweet droppels over mijn gezicht liepen. Judith's blond haar hing over haar gezichtje. Toen ze het opzij duwde, zag ik dat ook dit vochtig was, maar ze lacMe me vol dapperheid toe. Je werkt prachtig mee, prees ik haar. Nog krachten genoeg voor een nieuwe aanval op de muren? Natuurlijk, zei ze glimlachend. Zeg jij het maar, dan beginnen we tegelijk. Ik hief de stoelpoot omhoog, maar onmiddellijk Bie1! öjk, deze weer zak ken, terwijl ik Judrth beduidde, stil te zijn. Ze moest de opwinding in mijn ogen gezien hebben, want ze kwam naar me toe. - Luister eens goed, fluisterde ik. Misschien is het verbeelding van me, maar hoor jij ook niet iets? Judith legde haar oor tegen het houtwerk. Ik hoor niets, zei ze op teleurge stelde toon. Je oren suizen van al het lawaai, dat we zélf maken, Bob. Ik luisterde opnieuw aandachtig. Héél ver weg, als was het aan het eind van kilométers-ltvnge» gangen, meende ik een vaag klopgeluüd te horen. Judith hoorde het nu ook en begon als waan zinnig van vreugde de kamer door te dansen. Ze hebben onze klopsignalen ge hoord, Bob,, riep ze uit. Binnenkort zul len we in veiligheid zijn. Vooruit, laten we doorgaan met lawaai maken. Laten we vooral duidelijk maken, dat we nog altijd hier zijn. Met vernieuwde kracht sloegen we op de muren en begeleidden ons geklop met onze stemmen. We schreeuwden zo hard als we konden. Hét geluid dat we voortbrachten, was zó overweldi gend, dat onze oren er min of meer doof van werden. Maar het kon ons niet schelen. We zouden doorgaan met kloppen en schreeuwen, totdat de ver lossing kwam óf wij het van uitputting op zouden moeten geven. Opeens slaakjte Judith een kreet. Schei uit, Bob, zo vlak naast mij te slaan. Je raakt mijn arm. Ik keek haar aan. We waren niet eens op dezelfde muur bezig! Het is de trilling van je e»gen slagen, verzekerde ik haar. Sla niet zomaar ik sprak de woorden, die ik zeggen wilde, niet uit, aangezien hét geluid van heftig kloppen aan da andere kant thans duidelijk van dicht bij waarneembaar was Er is iemand achter die muur, riep Judith opgewonden uit Daar kwam de trilling vandaan. O, Bob, kunnen wa niet iets doen om hen te helpen? Ze hebben ons ongetwijfeld ge hoord, antwoordde ik. Als wij geen opening van onze kant van de muur kunnen vinden, dan kunnen zU het mis schien aan hun kant. We luisterden nu gespannen naar het geluid van regelmatig kloppen op de muur. Ik was naast Judith gaan staan en automatisch klemden onze handen zich in elkaar. Ik kon haar vingers zich om de mijne voelen knel len, terwijl we tè opgewonden om een woord uit te brengen doodstil stonden te luisteren. Plotseling hield he geluid op en door het contrast leek het thans een stilte des doods. Denk je dat ze het opgeven? vroeg Judith met een bedrukt, teleurgesteld stemmetje. Dan opeens week het gedeelte van de muur, waar we vlak vóór stonden, en kwam een stel mannen in uniform met Brannigan aan het hoofd en de kolonel achter hem aan, het vertrek, waarin wij ons bevonden, binnenstormen. (Wordt vekvolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3