KAPPIE
Is Nederland zuinig met de cultuurgrond?
Eerste klassers accoord met
automatische promotie
ffHet Huis aan de Baai
doof
Een aanklacht tegen het onnodig
gebruiken van onze beste grond,
waaraan we zo groot gebrek bebben
De bevolking van Nederland1 is de 10 millioen gepasseerd en de op
pervlakte cultuurgrond waarvan deze bevolking goeddeels moet leven
neemt steeds af. De Minlstar van Landbouw heeft bij de begrotings
debatten onlangs In de Kamer geconstateerd:
le Dat de Nederlandse land en tuinbouw en veeteelt een belangrijke
bijdrage leveren voor de voedsel voorziening van het Nederlandse
volk
2e Dat de agrarische sector zeer waardevol is voor onze export
De Minister verklaarde ook nog
dat er niet roekeloos over de Ne
derlandse Cultuurgrond wordt be
schikt voor andere doeleinden dan
waarvoor ze van nature bestemd is.
Wordt er in de praktijk ook naar
gehandeld?
Daar is in de eerste pla-.ts Rot
terdam. Terwijl in de polder achter
de fabriek van Van Nelle uitge
strekte' terreinen, eertijds vrucht
baar land op bebouwing 'l^en te
wachten, worden alweer voorberel
dende maatreeelen getroffen om
op de linker Maasoever honderden
H A cultuurgrond tot fabrlekster
reinen voor de toekomst rijp te ma
ken dus voor de voeds^lvoorzie
ning te vernietigen Verder zijn er
nog de plannen voor een vliegveld,
dat nog eens honderd i HA vrucht
baar land zal opeisen, terwijl 15
km verder een behoorlijk vliegveld
(Yoenbu-rg) aanwezig is en volko
men aan de eisen voldoet 10 Minu
ten per auto
Dan is er de spooromlegging
Nieuwerkerk Rotterdam (DP)
waarvoor honderden H A prachtig
land worden vergravi, terwijl
men nog niet eens weet hce de
aansluiting in Rotterdam tot stand
moet worden gebracht.
Amsterdam moet en zal een ka
naalverbinding met de Waal h"b
ben, dwars door de Betuwe, weer
ten koste van honderden E.A van
onze beste cultuurgrond. En als
Amsterdam een kanaal naar de
Waal krijgt, zullen we moeilijk Ant
werpen een kanaal naar de Mósor
d"k kunnen weigeren Dat kanaal
zal er t.z.t. wel moeten komen als
tenminste de Belelux nog eens tot
s*and komt. Het zal dan moeten
worden gegraven met opoffering
van de beste cultuurgrond in West
Brabant.
Den Haag heeft grote uitbrei
dingsplannen en een deel van h?t
kostehike Westland moet daaraan
ten offer vallen. Men zal wel moe
ten uitbreiden, maar waarom gaat
men niet bouwen in duinen tus
sen de Alexander kazerne en het
gpbPveningse strand? Daar kan
men nog wel een hele stad neerzet
ten. En 't is er gezond ook, veel
prettiger dan in het lagere West
land.
Is het misschien militair terrein
of zijn er een paar dninnannet.jes
met zeldzame bloempjss? Militairen
kosten alleen maar geld en van
b'opmojes. behalve van de ge
kweekte in Aalsmeer _i in de bol
len«streek kan het Nederlandse valk
niet leven.
De stedelijke grondpolttiek is
soms ook onbegrijpelijk. Daar is
bv. de gempentp kampen Het is
een agrarische eremeent? m°t een
landbezit van tussen de 4000 en
5000 H.A., waarvan meer dan 100
boerderijen op het beroemde Kam
pereiland.
Maar de gemeente wil ook inde
StT'al'spren en verkoont. of gppf*
!n prfnaeht aan de N V Schokb0
ton meer dan ?<0 HA van haar
beste grond. Een flinke boerderij
wordt er mee vernietigd. Maar er
is meer. Schokbeton zuigt vrijwel
alle boerenarbeiders naar haar fa
briek, waardoor de gemeente Kam
pen haar eigen pachtboeren
in grote ongelegenheid brengt, om
dat zij niet voldoende werkkrach
ten kunnen krijgen Dit slaat ook
terug op de verdere ontginning
van de N. O Polder.
Het geval Kamoen dient slechts
ter Illustratie. In verschillende
agrarische gebieden van ons land
doen zich dezelfde verschijnselen
voor.
Het dure stukje spoorlijn tussen
Woerden en Gouda vreet ook bun
ders cultuurgrond. Had- men hier
mee niet wat zuiniger kunnen om
springen?
Aan de Brabantse kant van de
Moerdijk trekt men de spoorlijn
recht, ten koste van cultuu'grond.
De fout die onze voorvaderen heb
ben gemaakt, door de Moerdijk en
kei spoor te maken, wordt er niet
mee hersteld.
Schiphol ligt ook aan de ver
keerde kant van Amsterdam. Maar
ja, de Larense hei is natuurmonu
ment en daar mag niet aan ge
raakt worden. Doch m t een lege
maag heeft men weinig genot van
natuurmonumenten. D? 25 jaar es
leden gemaakte fout, had men in
1945 kunnen herstellen en met
heel wat minder kosten op de har
de bodem van het Gooi.
Reist men per trein naar Leeu
warden dan ziet men langs de lijn
een verschrikkelijke grav-rij in de
beste cultuurgrond van Nederland
voor wegen en kanalen, t Is mis
schlen allemaal erg nodig, maar
het stukje grond waarvan we moe
ten leven wordt er inmiddels weer
kleiner door.
Er wordt een nieuwe weg gepro
jecteerd naar Ap:ldoorn, westelijk
van de bestaande, achter de dor
pen Heerde enz. langs, maar over
hei en door bos. Tal van Verenigin
gen schreeuwen moord en brand
over deze vernietiging, terwijl door
de nieuwe weg juist terreinen
open komen te liggen.waaf an
ders geen sterveling komt. Wan
neer de weg oostelijk van de dor
pen lou zijn geprojecteerd ten kos
te van goede cultuurgrond, dan
zou waarschijnlijk niemand heb
ben geprotesteerd,
De Industrialisatie zal veel cul
tuurgrond opeisen. Maar het hoeft
niet. althans het kan veel minder
gaan ten knst.e van cultuurgrond.
Fabrieken buiten de cultuurgron
den. op zo goed als waard?loze ter
reinen Het verkeer van en naar
de fabrieken is geen probleem
meer. Ondanks d? dToosrmaking
van de Wieringermeer en N O
Polder is mee cultuurgrond verlo
ren gegaan dan er in die jaren
mee is gewonnen.
Rotterdam zit verlegen met het
uit de Waterweg opgebaggerde
zand. Laat men eens overwegen
dit zand te spuien in de Zuid Hol
landse en Zeeuwse stromen, die
geen rivieren zijn maar zeearmen,
welke best gedempt kunnen wor
den hetgeen een geweldige b?spa
ring zou betekenen op de water
staatswerken, afgezien van de land
aanwinning.
Er is een planbureau. Laat men
daar de gedachte eens laten gaan
ov?r de verschillende hiervoren
aangevoerde onderwerpen.
De woningpolitiek van de steden
is ook niet op de toekomst gericht
Men schijnt geen oog te hebben
voor de ontwikkeling.
Wann°er men de nieuwe uitleg
der steden beziet, dan aanschouw*
men vüwel overal laagbouw, ho^»
stens twee ve^Hlen'rioen, soir:; zelfs
maar één verdieping.
Gaat men naar de wnonwUfrè"
die 40 a 50 jaar eeipdpn
Hmiwd z'et men hetzelfde. De
latere bouw is allemaal hp°er. -o
dat men In de mee«te s+e<*en In d°
oude woonwilken eilanden van wo
ningen van één en twee verdlepln
gen aantreft, volkomen ingesloten
door de hogere bouw van latere Ja
ren.
Bij de tegenwoordige bouw is het
alsof men denkt, dat met deze
bouw het einde bereikt ls. Noodge
dwongen zal op die laagbouw w"er
hoogbouw "moeten volgen, om de
eenvoudige reden, dat er voor laag
bouw geen ruimte genoeg zal zijn
D!t zijn vraagstukken van het al
lergrootste belang voor hst Neder
landse volksbestaan en er kan dus
niet genoeg aandacht aan worden
geschonken.
(De gegevens voor d?t artikel ont
Jop^oo we aan een ens toegezoh
dep, brochure. Hoewel we de argu
ir-irt» «Met de onze maken, ach
tei iw probleem belangrijk ge
noeg oFit onder de aandacht
van onze lezers te brengen. Red
EN HET MYSTERIE
5. De Schot kwam de loopplank op.
en Kappie bracht hem naar zijn hut
..Ik ben' McGagglocac en president
van de Walvis ophaaldienst. Ik ben
bezig' de grootste walvisvaardersvloot
van de wereld op te bouwen. Ik zou u
ook wel willen huren, wanneer mij dat
n'et te veel z.» i kisten. Ik ben zuinig
en kijk op d» penningen!" „Het s !jt
mijl" zei Kap e. Miar dit schip is al
oehuurd door raro\ Bracsandt en die
heeft me er 'Ü.K «oor betaald. Hij
kijkt namelijk niet op de penningen, ziet
u!" De Maat, die de Schot in Kaop.» s
hut had zien verdwijnen, was ernstig
bezorgd, en daarom «ek hij doo' de
patrijspoort naar bimen. en t'ohr- rle
zoveel mogelijk van het :l>rek 'e ver
staan. „Nog meer ellenle!" dacht hij.
„Wat moet die kerel! Wat willen ze
toch allemaal met die vleze walvissen?"
„U zult spijt van uw besluit krijgen!"
zei de Schot, toen h'j de loopplank weer
afdaalde. „Het is beter te varen onder
iemand, die op de penningen kijkt, dan
onder iemand, die maar met geld smijt!
Ik voorzie, dat uw tocht op een mis
lukking uitloopt" „Ik ben blij, dat die
kerel weggaat!" zei de Maat „Maar
hij heeft gelijk. We zullen er wel spijt
van krilgen. en het zal wel een misluk
king worden!" „Mekker toch niet altijd
zo!" zei Kappie. „Ga aan Je werk,
klont!"
De bescherming van
Duits'and
De geallieerden hebben de plicht
Duitsland te beschermen, verklaarde
Adenauer gisteren op het congres van
zijn partij. Indien ze dus verlangen, dat
een Duits contingent soldaten hen daar
bij h"lpt, mag dit niet van de hand
worden gewezen. Het is onze eerste
taak. aldus de kanselier het wantrou
wen van Frankrijk weg te nemen. In
dien er in Frankrijk steeds vrees en
wantrouwen he'rst tegen Duitsland, zal
er in Europa nimmer vrede mogelijk
zijn. Gezamenlijk zullen deze landen
de toekomst van Europa moeten bepa
len.
UIT EN THUIS
Het ifi een lust voor het oog om in deze
dagen de étalages van de kledingmaga
zijnen te bekijken. Opvallend veel smaak
volle herfst- en wintertoiletten zullen w<
er in' zien uitgestald, van de meest uit
eenlopende snit en kleur. Er is voor elk
figuUr en elke leeftijd wel wat bij. Dat
ditmogelijk is, zal u misschien duidelijk
worden als wij u vertellen, dat we in een
FrahS tijdschrift lazen; „alles kan dit
seizoen worden gedragen, mits de draag
ster' rekening houdt met haar leeftijd
want niets is minder flatteus dan een
toilet, dat te Jong of te oud maakt. „Er
zit veel waarheid in»deze zin, als we dat
„alles" niet te letterlijk opvatten
De beide afgebeelde modellen zijn er
twee uit een grote en mooie collectie,
die uiterst geschikt zijn voor de Neder
landse vrouw.
K 3536/21. Deze mantel munt uit dooi
haar eenvoud en draagbaarheid voor de
moderne vrouw. Er wordt een losse pe
lerine over gedragen, die eventueel kan
worden weggelaten. Benodigd voor 100 cm. bovenwijdte 3.50 m. stoi
van 140 cm. breedte.
K 3537/21. Deze aardige japon is op verschillende plaatsen ingerim
peld. De ruimte van de hals wordt door twee strikjes bij elkaar ge
houden. Benodigd voor 98 cm. bovenwijdte 2.50 m. stof van 140 cm
breedte.
De klaargeknipte patronen van deze modellen zijn d. t 0.95 verkrijg
baar bij „Bella Patronen Service", Kromme Nieuwe Gracht 68 te
Utrecht K 3538/21 is verkrijgbaar in de bovenwijdten van 92, 100 er
108 cm., terwijl K 3537/21 verkrijgbaar is in de bovenwijdten van 90
98 en 106 cm. De modellen zijn overgenomen uit Bella, het Nieuw
Modeblad.
Herziening van competitiestelsel
ais competitie wordt
uitgebreid
tïET moet niet onwaarschijnlijk
worden geacht, dat op de bui
tengewone bondsvergadering v./i
de KNVB binnenkort de promotie-
en degradatiewedstrijden op de
agenda zullen worden geplaatst.
Zoals bekend verkeert het compe-
titieslelsel in staat van wijziging
en de mogelijkheid is thans niet
uitgesloten, dat het aantal eerste
klass© afdelingen zal worden ver
minderd tot vier afdelingen van
vijftien elftallen, zo meldt het Al
gemeen Dagblad hedenmorgen.
Het blad verneemt nl. uit betrouw
bare bron, dat de eerste klassers
zullen berusten in het verlangen
van de tweede-, derde- en vierde
klassers de promotie-wedstrijden
te herzien. Onderstaande overwe
gingen zullen de eerste-kiassers
waarschijnlijk doen besluiten ac
coord te gaan met automatische
promotie en degradatie, mits de
eerste klasse competitie wordt uit
gebreid tot vijftien elftallen. Zij
zeggen het volgende:
Wanneer in het huidige compe
titiestelsel zes afdelingen van
tien clubs wordt gespeeld, is
er maar weinig verlies nodig om
iinea recta uit de eerste klasse te
worden gewipt. Als men aan het
begin van de tweede oompetitie-
helft de vier koplopers uitscha
kelt, blijft slechts een kleine kans
van één op zes over en niet van
een op tien. Dèèrtegen zo zegt
het blad hadden de eerste-kias
sers wel ernstige bezwaren. Wan
neer daarentegen de competitie
bijna het gehele seizoen in beslag
neemt, wordt de situatie anders.
Met het spelen van 28 competitie
wedstrijden de nieuwe regeling
van vier maal vijftien behoeft
het kleinste verlies Immers niet al-
Abonneert U op Hit blad
tijd tot noodlottige gevolgen te
leiden.
Het is de vraag, of met de nieu
we indeling gesteld dat het
voorstel wordt aangenomen
reeds het komende seizoen kan
worden begonnen.
VRIJDAG 9 DECEMBER.
Hilversum I, 301 m. 12.00 Lichte
muziek: 13.00 Nieuws: 13.15 Italiaan
se muziek; 14.00 Voor de vrouw; 14
u. 20 Pianospel; 14.40 Ons volk in zijn
dichters; 15.00 Kamerorkest; 16.00
Jeugduiteending; 16.30 Sluiting; 17.30
Muzikaal praatje; 18.00 Nieuws; 18.30
Strijdkrachten; 19.00 Denk om dc
bocht: 19.30 Causerie; 20.00 Nieuws;
20.05 Kamerorkest; 20.30 Causerie;
21.00 Verz.progr.; 21.40 De Ducdalf;
2215 Swing and Sweet.; 23.00 Nws.
Hilversum II, 415 m 12.00 Om
roeporkest; 13.00 Nieuws; 13.20 Metro
pole orest; 11.00 Negen heit de klak;
15.00 Schoolradio; 15.30 Kamermuziek
16.00 Voor de zieken; 16.30 Sluiting;
17.30 Voor de jeugd; 18.00 Promenade
orkest; 19.00 en 20.00 Nieuws; 19.30
Brabants halfuur; 20.12 Operacoacert
21.25 Klankbeeld; 22.25 Vioolrecital;
23.00 Nieuws.
ZATERDAG 10 DECEMBER
Hilversum I, 301 m 7.00 en 8.30
Nws.; 9.00 Symphonisch concert; 10 u
Morgenwijding; 10.35 Radlolympus;
11.05 Lichte muziek; 11.40 Vioolspel.
Hilversum II, 415 m 7.00 en 8.30
Nieuws: 9.00 Voor de vrouw; 9.35 Ka
mermuziek; 10.15 Promenadeconcert;
11.00 Radio ziekenbezoek.
Andrew Mackenzie
Uob Arlen, duoryeai ui jen tot het
bureau van de misdadigersbende,
vindt daar de brieven van mevrouw
Carfrew Arthur Carfrew is de zoon
die daarin ter sprake komt Het
versterkt Bob in de mening, dat
deze Arthur de chanteur is oan zijn
eigen moeder en sinister leider van
de bende.
86)
lk stopte de brief van mevr. Carfrew
in mijn zak, vat besloten deze aan
Brannigan te laten zien, als we ooit le
vend uit onze gevangenis onder het
Huis aan de Baai vandaan kwamen
Judith sloeg me angstig gade. Ik wist
dat ze iets vermoedde, maar ik wilde
haar toch geen aanwijzingen geven
over mijn nieuwste ideeën in deze af-
fa'rr
En nu aan de slag, zei ik. Ik begin
bij het ene eind van de muur en jij bij
het andere. We behoeven de muur.
waar de deur in zit, niet te onderzoe
ken De armere drie zullen we beurte-
Jln't» iW-ijJ'en
We bct'H'1'Pn teder plekje van de
eikenhouten betimmering, drukten op
uitspringende ori «rrn ntpn, trol ken er
aan en drongen, do "h al.es zonder r*-
suiiaat. Na een uur voelde ik me uit
geput. Judith was met groot enthou
siasme begonnen, maar ze was ver
zakt door wat ze meegemaakt had en
ook zy zou het spoedig op moeten ge
ven. Op een ogenblik dacht ik, dat ik
succes had Terwijl ik aan het tasten
was. moest ik op een geheime veer ge
drukt hebben, want een klein luikje
sprong met een slag open, waarbij mijn
neus geraakt werd. Met een kreet van
pijn bracht ik mijn handen aan mijn
gezicht Judith riep echter vol vreugde
uit:
O liefste, kijk daar eens! Voedsel!
Ik knipperde de tranen uit mijn
ogen. Inderdaad was in het open luik
een soort buffe'/je zichtbaar met een
grote schaal vol biscuits, enige flessen
Bourgogne en twee glazen.
Judith knabbelde al op een biscuitje
Ze zijn heerlijk vera. Hier, neem
er ook een. En laten we niet praten
voordat we alles opgegeten hebben.
Ik schonk twee glazen wijn in. Zwij
gend dronken we elkaar toe. Toen de
schaal leeg was, scheen Judith nieuwe
krachten gekregen te hebben. Haar
ogen straalden met nieuwe moed.
En nu gaan we het verder pro
beren. zei ze Denk je. dat er een mo
gelijkheid is, dat ze ons in het Huis
aan de Eaai zouden horen, als $r«
hard met onze vuisten op de muren
slaan?
Ik kan de lengte van de doorgang
niet precies schatten, antwoordde ik.
Maar het is in ieder geval de moeite
waard om het te proberen.
We sloegen een stoel uit elkaar en
pakten ieder een stoelpoot. Even was
er opnieuw angst in Judith's ogen te
lezen.
Wat moeten we doen, als door ons
lawaai de aandacht van die vreselijke
man op onze aanwezrigheSH hier ge
vestigd wordt? vroeg ze. Hij zit mis
schien wel ergens in deze gewelven
op de loer.
We moeten het riskeren, antwoord
de ik met een zelfvertrouwen, dat
meer schijn dan werkelijkheid was.
Klaar? Ga dan je gang. zo hard als je
kunt
Judith en ik sloegen met de stoel
poten tegen de wanden met alle kracht
die in ons was. Onder andere omstan
digheden zou ik het betreurd hebben,
dat we het fraaie houtwerk zo moesten
toetakelen, maar op dit ogenblik had
lk er geen aandacht voor.
Het glas rode wyn had stimulerend
op mijn overspannen zenuwen gewerkt
en ik ging nu te keer met een energie,
die ik een uur geleden zeker niet op
had kunnen brengen Mijn armen tril
den van de krachtsinspanning, maar ik
ging door met slaan, terwijl zweet
droppels over mijn gezicht liepen.
Judith's blond haar hing over haar
gezichtje. Toen ze het opzij duwde, zag
ik dat ook dit vochtig was, maar ze
lacMe me vol dapperheid toe.
Je werkt prachtig mee, prees ik
haar. Nog krachten genoeg voor een
nieuwe aanval op de muren?
Natuurlijk, zei ze glimlachend.
Zeg jij het maar, dan beginnen we
tegelijk.
Ik hief de stoelpoot omhoog, maar
onmiddellijk Bie1! öjk, deze weer zak
ken, terwijl ik Judrth beduidde, stil
te zijn. Ze moest de opwinding in mijn
ogen gezien hebben, want ze kwam
naar me toe.
- Luister eens goed, fluisterde ik.
Misschien is het verbeelding van me,
maar hoor jij ook niet iets?
Judith legde haar oor tegen het
houtwerk.
Ik hoor niets, zei ze op teleurge
stelde toon. Je oren suizen van al het
lawaai, dat we zélf maken, Bob.
Ik luisterde opnieuw aandachtig.
Héél ver weg, als was het aan het eind
van kilométers-ltvnge» gangen, meende
ik een vaag klopgeluüd te horen. Judith
hoorde het nu ook en begon als waan
zinnig van vreugde de kamer door te
dansen.
Ze hebben onze klopsignalen ge
hoord, Bob,, riep ze uit. Binnenkort zul
len we in veiligheid zijn. Vooruit, laten
we doorgaan met lawaai maken. Laten
we vooral duidelijk maken, dat we nog
altijd hier zijn.
Met vernieuwde kracht sloegen we
op de muren en begeleidden ons geklop
met onze stemmen. We schreeuwden zo
hard als we konden. Hét geluid dat
we voortbrachten, was zó overweldi
gend, dat onze oren er min of meer
doof van werden. Maar het kon ons
niet schelen. We zouden doorgaan met
kloppen en schreeuwen, totdat de ver
lossing kwam óf wij het van uitputting
op zouden moeten geven.
Opeens slaakjte Judith een kreet.
Schei uit, Bob, zo vlak naast mij
te slaan. Je raakt mijn arm.
Ik keek haar aan. We waren niet
eens op dezelfde muur bezig!
Het is de trilling van je e»gen
slagen, verzekerde ik haar. Sla niet
zomaar ik sprak de woorden, die
ik zeggen wilde, niet uit, aangezien
hét geluid van heftig kloppen aan da
andere kant thans duidelijk van dicht
bij waarneembaar was
Er is iemand achter die muur,
riep Judith opgewonden uit Daar kwam
de trilling vandaan. O, Bob, kunnen wa
niet iets doen om hen te helpen?
Ze hebben ons ongetwijfeld ge
hoord, antwoordde ik. Als wij geen
opening van onze kant van de muur
kunnen vinden, dan kunnen zU het mis
schien aan hun kant.
We luisterden nu gespannen naar
het geluid van regelmatig kloppen op
de muur. Ik was naast Judith gaan
staan en automatisch klemden onze
handen zich in elkaar. Ik kon haar
vingers zich om de mijne voelen knel
len, terwijl we tè opgewonden om
een woord uit te brengen doodstil
stonden te luisteren. Plotseling hield
he geluid op en door het contrast leek
het thans een stilte des doods.
Denk je dat ze het opgeven? vroeg
Judith met een bedrukt, teleurgesteld
stemmetje.
Dan opeens week het gedeelte van
de muur, waar we vlak vóór stonden, en
kwam een stel mannen in uniform met
Brannigan aan het hoofd en de kolonel
achter hem aan, het vertrek, waarin
wij ons bevonden, binnenstormen.
(Wordt vekvolgd)