KAPPIE Als het Rode Kruis er niet was Spoorloos verdwenen Wijsheid in Dichtvorm Hog steeds lectuur nodig voor Indonesië We ontwikkelen zelf een film Viermaal om de aarde met een cello van 3 Ion Het Huis aan de Baai Zou er dan geen oorlog zijn? Het Rode Kruis verzoekt ons op- taeming van het volgende: Geen woord van propaganda dit voor hen, die lid zijn van het Rode Kruis of voor de leden van het Rode Kruiscorps. Maar tot U, die nog geen lid bent, tot U, die voor de E H.B.O. voelt en niet bij het Rode Kruiscorps bent aange sloten. Dat dit nodig is, blijkt wel uit de verkeerde begrippen, die bij het publiek heersen omtrent deze Instelling. Sommigen menen, dat het Rode Kruis een Rijksdienst is, waarvan de kosten uit de schat kist worden betaald. Dit is on juist! Vermoedelijk vindt dit zijn oorzaak in de uniformen van de leden. I Uit bepaalde kringen horen wij wel eens de opmerking: „Aan het Rode Kruis geef ik geen steun, want het is een oorlogswerktuig. Als er geen Rode Kruis bestond om gewonden op te lappen en weer naar het front te zenden, zou er ook geen oorlog meer be- itaan' Hoe averechts deza redenering (is, behoeft geen betoog. „Wy lap pen niet op en zenden niet terug naar het front". Het enige doel is (het lijden van gewonden te ver- ;zachten, zowel van soldaten als (burgers, zowel van vriend als vij- land, want zelfs in oorlogstijd iblijft het Rode Kruis neutraal en [verdedigt en houdt het de inter nationale humaniteit en broeder schap hoog. Te denken, dat er zonder het (Rode Kruis geen oorlog meer zou jzijn, is een dwaasheid, even dwaas als de bewering, dat er zonder brandweer geen brand en zonder reclassering geen misdaad meer zou bestaam Betreurenswaardig is ook, dat de grote massa van het publiek zo weinig weet, dat er juist in vredestijd door het Rode Kruis zo enorm veel mens lievend werk wordt verricht. Noemen wij hiervan slechts d« bloedtransfusiedienst, de radio- medische dienst, het patrouilleren van leden van het Rode Kruis- Prachtig menslievend werk doet het Rode Kruis. Op 20 Februari 1931 opende wijlen Z.K.H. Prins Hendrik de eerste posten. Einde 193 7 waren er 600 hulpposten in ons land. Dit jaar, in 1949, zijn er dui zenden. Én in 1950.,.? Veel hangt van ons allen af. Op December 1936 was Jean Mer oioz van Dakar opgestegen met het wa tervliegtuig .Croix du Sud" eu keerde van deze tocht niet meer terug. Behalve stichter van de luchhtlijn Frankrijk— ZuidAmerika, was hij bo vendien de eerste die over de Cordille ras de Los Aades (Andes-gebergte) vloog. Op 33jargie leeftijd Commandeur in het Legioen van Eer en Algemene In specteuc van de Air Franee, ging er vaa hem zo iets stralend uit, dat zijn kameraden hem de bijnaam van de „aartsengel" gaven. Zijn persoonlijkheid ging ver boven het kader van zijn vak uit Kort voor zijn einde zeide hij eens: „Er zijn in Frankrijk nog mensen, die geloven in Wat zij doen en liever handelen dan praten en klagen". Zoals ook bij Saint Exupery die eveneens op een tocht spoorloos ver dween, had het harde en mooie vak van vliegenier ook in Mermoz een mo re?l en geestelijk leven ontwikkeld, en slechts door het no(tólot werd hij ver hindcrd om de Franse litteratuur te ver rijken. Hij had nog zoveel te zeggfn. Per fiets door Zwart Afrika Een 52-jarige inwoner van Bordeaux Charles Lacquieze. is onlangs scheep gegaan naar Dakar, waar hij wil star ten voor een rondrit per fiets door Zwart Afrika In twee maanden hoopt hij een 6000 km te hehben afqe egd over Azerbeidsjan, Ouagadoujou. Ba- makoo en terug naar Dakar. Lacquieze, oorlogsinvalide, heeft reeds zeer grote toeristische tochten door Europa gemaakt. Het doel van Zijn reis door Frans West Afrika is 't bestuderen van de mode in hef far.d van de zwartjes. corps langs de drukke wegen en eerste hulp verlenen bij optoch ten, wedstrijden e.d. Hebt U zich wel eens gerealiseerd, welke, hulp de bloedtransfusiedienst is voor de doktoren, die U en Uw familie leden en iedereen bij een ernstig ongeval of ziekte behandelen? Hebt U zich wel eens gerealiseerd, waar dit flesje bloed of de opge roepen persoon, die zijn bloed af staat als U het nod.g hebt, plot seling vandaan komt? Dit is een. grootse, oneindig heilzaam wer kende organisatie. Dit is een deel. van het Rode Kruiswerk. Verder willen wij hier memo reren de honderden hulpposten langs het Nederlandse wegennet, die aangegeven zijn door het be kende embleem aan de kant van de weg. Het Rode Kruisbord aan de deurpost is een ereteken. Om de bezitters van dit ereteken eens te spreken en naar hun werk te vragen, is de moeite waard. De gepubliceerde ongevallenstatistie ken wijzen onrustbarende cijfers aan. Honderden wachters langs de weg om de nood te lenigen. Niet te becijferen is, hoeveel leed in die jaren is verzacht, hoe veel mensenlevens zijn gered. On rustbarend groot is het aantal ver- jkeersongelukken. Vele kunnen 'door voorzichtigheid worden voor- Ikomen, maar door alle tijden heen. Izal het moderne snelverkeer jslachtoffers blijven eisen. En dan lis het een gróte geruststelling, dat op vele plaatsen, dag en nacht, mensen en verbandmateriaal ge reed staan om te helpen, als trou we wachters langs de weg: Rode Kruismensen I Waarom doen jullie dat, waar door maak je je zo druk? Verdien |je er wat mee? Neen. Alle Rode Kruisleden, jhouders van hulpposten vervullen hun taak uit liefde. Er zit geen materieel voordeel aan het werk jbij het Rode Kruis. Werk zonder lloon. Uw loon is de voldoening, de lijdende mensheid te helpen, te kunnen helpen en Uw streven moet zijn dit mooie, dit schona Rode Kruis groot te maken en zijn streven en werk naar buiten uit te dragen, te steunen, zoveel in Uw vermogen ligt. Wat doet U De mensen zien enkel het ijs maar. De oorzaak is echter de vorst; Ze kletsen wèl over mijn driaken, Geen woord echter over mijn dorst De wijzen, die leren van dwazen Hoe of men gedragen zich moet. En ruzie in 't huis van de buurman Dat doet soms verwonderlijk goed. En hier een drietal trouwe klanten: Een oude vrouw, 'n hond, contanten In de laatste wekea, is er helaas 'n lichte daling te merken in het aantal boeken en tijdschriften, dat de NIWIN ontvangt voor de Nedecandse mllitai ren Iet Indonesië. In verband hiermede vestigt het Lectuurdepot NIWIN Rode Kruis er de aandacht op, dat thans meer dan ooit boeken en tijdschriften noodzakelijk zijn. Zendingen boeken tot een gewicht vaa 1 kg, kunnen portvrij worden opgezonden aan de Lectuuc* dlenst Rode Kruis. Bovendien kunnen zowel boeken als tijdschriften worden gedeponeerd kt de bekende gele lectuur huisjes, clte wekelijks worden geledigd. „JtafceWjeJ Schandelijk Vrienden, het spijt me, ik moet U een grote teleurstelling bereiden. Ik heb enige dagen geworsteld met de vraag of ik mijn nieuw verworven weten schap openbaar zou maken of niet. Een eventuele bekendma king zou nL zeer vele goedge lovige zielen tot razernij en op zijn minst tot wanhoop bren gen. Dat ik toch tot publicatie overga is te wijten aan een zeker sadistisch genoegen, dat ik schep in het werpen van een steen m het publieke water. Laat ik U niet langer in span ning houden; daar gaat-ie. Vrienden, ieder geloof aan het bestaan van de goede Sint kunt U overboord zetten, want ik heb met mijn eigen ogen ge zien, dat die z.g. Spaanse Goedheiligman een bedrieger is van het onzuiverste water. Hij heeft net even weinig met een Spanjaard te maken als de heer Welter met een Indonesiër. Hij is een geboren en getogen Wor- merveerder en, zoals gezegd, nog een bedriegende gladoor ook. Door een gelukkig toeval ben ik er in geslaagd de be drieger te ontmaskeren. Bij zijn bezoek aan Huize Criticaster, waar de kinderen nota bene de goede Sint nog hartelijk heb ben toegezongenverloor hij een doodgewoon visitekaartje uit zijn tabberd. „Dirk Sluis, Warmoesstraat 227, Wormer- veer in tweede hands meu belen", stond er op. Ik ging er direct op af, stapte de uitdragerij binnen en toen ik even had gewacht kwam er uit het achterhuis een manspersoon te voorschijn. In overhemd zonder boord, met kin zonder baard en broek met een stuk touw. Maar ik erkende hem onmiddellijk, de wrat op zijn neus verried hem. Ik gaf na tuurlijk geen draadj maakte een praatje en even laïer zat ik in de keuken aan de koffie. Daar werd ik voorgesteld aan zijn vrouw, aan de echtegenote van Sinterklaas, Sinterklazïnezo gezegd. De mijter stond omge keerd onder de keukentafel, er zaten aardappelen in, de mooie rode mantel hing, in tweeën ge knipt, voor het raam. De staf dat heeft mij nog het meest ge- ergerd stond buiten onder de drooglijn om de was „op te houdenen aan die lijn hing de pas uitgewassen baard. Aan de geuren, die uit een pan op het fornuis opstegen, kon ik conclu deren, dat er een stuk van het paard in zat. Ik huilde bijna van teleur stelling toen ik weer buiten kwam. Dirk Sluis in tweede hands meubelen Sinterklaas. Schande!f Criticaster EN HET MYSTERIE VAN DE IJSZEE 8. Niemand wilde het verhaal van de Maat geloven, en KapPie beweerde, dat hij een bange, bijgelovige klont was die zich allerlei verhalen op de mouw liet spelden. „Maar het is waar!" |am tnerde de Maat. „Ze waren allemaal even ernstig!" „Ik hoop, dat we die walvis zullen tegen komen!" zei de ba ron. „Dat zou net iets voor mij zijn. Even een goed gerichte harpoen klaar is Kees! Laat dat beestje maar ko men! Een Baron Bracsandt is nergens bang voor!" „Ze hebben de Maat al leen maar bang willen maken" zei Kap pie. „Ze weten natuurlijk, dat hij zo gauw bang te maken is!" Alleen de Meester keek ernstig en dreef niet de spot met het verhaal van de Maat „Ik weet goed gemaakt!" zei Kappie. „We zullen de Maat wat te doen geven! Ga maar naar de brug, jong! We vertrek ken meteennu vanavond nog! Al les is te orde aan boord, ea het heeft geen zin om nog langer te wachten." .Prachtig! Top!" riep de Baron. „Dit is tenminste taal van een stoere zee vaarder. Los de trossen! Nou tabé dan! Hojo! Kiest het ruime sop, makkerst Laat de touwen Piepen! Haal bet anker op! Over een paar maanden zijn we weer terug, ea de kapitein staat reeds op de brug!" Voor onze amafeur fotografen Daar staat u dus met de film in uw handen. Voor c staat een bakje met ont wikkefaar, daar naast een bakje met fixeerbad en verder, oog een bakje met water. Nu stopt u het ene gedeelte van de film in het bakje met ontwikkelaar en haalt de film er niet te langzaam door, waarbij u er rekening mee moet hou den, dat de film steeds onder blijft. Anders krijgt u een wonderlijke film Daar komen we later nog wel op terug U kunt eerst de film ook een paar maal door schoon waterhalca. Dan is u er zeker van, dat de ontwikkelaar zich gelijkmatig over uw film ver spreidt, als u ze er in brengt. Persoon lijk doe ik het echter liever niet En nu maar rustig doorhalen. Niet te vlug, maar ook niet te langzaam. Ziet u wel, dat het nog al meevalt? Als de film eenmaal vochtig is, glijdt ze heel gemakelijk langs de bodem van het bakje en het rode licht maakt, dat u nog voldoende kunt zien. Houdt nu de film goed in de gaten „Het doet mij veel plezier wat ik hlerlees, want de Nederlandse criticus 'si voor de drommel niet gemakkelijk." zei Edmund Kurtz even voordat hij en kele dagen geleden per KLM naar- Brus sel vertrok. Met behulp van twee tol ken en wat eigen kennis van het Ne derlands, wat de bekende cellist in het passagiersrestaurant van Schiphol bezig met het doorlezen van de crltieken van de Nederlandse recencenten over zijn optreden in Nederland. Kurtz is tot October van het volgend jaar met concerten „volgeboekt". Bijna overal ter wereld is hij opgetreden en Is pcactlsch geen land en geen hoofd stad waar hij niet heeft geconcerteerd. Het volgend jaar hoopt hij ook kennis te maken met Indonesië. ..Ik reis uitsluitend per vliegtuig", zei deze musicus die onafscheidelijk is ver gezeld van zijn grote Stardlvariuus, welke hij voor ruim 300.000 gulden heeft verzekerd. „Alles bij elkaar heb ik in kilometers reeds viermaal om de aarde gevlogen. Vliegen is naar mijn mening de ideale manier van reizen voor een musicus met zijn instrument" Dan kunt u de erste beeldsporen zien opkomen. En het is belangrijk, dat u zo ongeveer weet in welke tijd de eer sie sporen verschijnen. Als dat tien se conden duurt, is er iets niet in orde. We zoeken later wel eens met elkaar uit, wat, maar houdt u er rekening mee, dat in normale gevallen, dat is dus een goed belichte film, een goede ^-«ntwifckelaar en een goede tempera tuur de eerste beeldsporen verschijnen na ongeveer veertig a vijftig seconden En als u dan tienmaal die tijd ontwik kelt, heeft u de grootste kans een goed uitontwikkelde film te krijgen. Ea inmiddels gaan we maar door met ontwikkelen. Het beeld wordt al aardig donker. Dat kunt u duidelijk zien. Maar nog niet ophouden hoor. Door ontwikkelen. U kunt namelijk de dichtheid van het beeld niet beoordelen als dat In de ontwikkelaar is. En tellen maar. Seconden tellen. Is uw eerste beeldspoot verschenen in 40 seconden, dan gaat u maar door tot u er driehonderd geteld hebt. Haal dan voorzichtig de film er uit en controleer op enige afstand van de rode lamp. hoe dicht het beeld is. Het kan nog wel even. Dus maar weer ontwikk? len. IN HET FIXEEJRBAD„ Eindelijk Is de ontwikkeling voltooid Als u de film nu tegen het licht van de rode lamp bekijkt, ziet u, dat ït op som mige plekken iets licht doorschijnt en op andere plekken niets. Dat is juist goed. Een film moet niet egaal zijn. Er moet eea bepaald verschil zijn tus sen de donkere en de lichte partijen. En nu in het fixeerbad. Zorgt u er vooc, dat ook dat 64 graden is. Net kamertemperatuur. Als U de films een paar min. er door hebt gehaald, kunt u het oranjelicht opuraaien. Dat is toch heel wat prettiger hè? En nu ziet meteen al beter uw beelden. Maar intussen hebben we een ding vergeten te zeggen. Als u denkt, dat uv, film uitontwikkeld is, haak ge haar eerst enkele keren door het bakje met het schone wa.er. Want u moet er voor zorgen, dat er geen ontwikkelaar en fixeerbad door elkaai raken. Voor het fixeerbad is 't nog niet zo erg. maar als er een drup peltje fix-ecr in het ontwikkelbad komt gooit u dan meteen de ontwikkelaar maar weg Terwijl ge uw film nu maar door het fixeerbad haalt, ziet ge het beeld h-lderder wordtn ea eindelijk is de, witte laag op de film helemaal verdwe nen. Ga nog een p: ar minuten doof en laat de film dam maar in het bakje, met wat.r liggen. De ontwikkelaar weer fa de ene fles en het fixeerbad in de andere. Houdt er steeds een vaste fles voor en dan Iaat u de film een drie kwartier onder zacht stromend water liggen. Denk er om. niet op een rolletje. Met een paar knijpers bereikt u wonderen. - Maar geen knijpers op de gevoelige laag. Aan de einden. En als de film lang genoeg gespoeld heeft, hangt u ze op een stof en tochtvrije plaats te drogen. Een volgende keer gaan we ze met elkaar bekijken. DINSDAG 13 DECEMBBER 19*9 Hilversum I, 301 m 12.00 Lyra trio; 12.40 Pianoduo: 13.00 Nieuws; 13.15 Promenade orkest; 14.00 Voor de vrouw; 14.30 Bel Canto uur; 15.15 Radio matinee; 1730 Kinderkoor; 18 uur Nieuws; 18.30 Strijdkrachten; 19-15 Volksliederen; 20.00 Nieuws; 20.15 Bonte Trein; 2130 Surinaamse muziek 22.00 Licht programma; 22.30 Muziek, journaal; 23.00 Nieuws. Hilversum H, 415 m 12.00 Metro pole orkest; 13.00 Nieuws; 13.20 Anm sementsorkest; 14.00 Pianorecital; 14.30 Lichte gramofoonplaten; 15.00 School radio; 15.30 Voor de zieken; 1730 Voor de Jeugd; 17.45 Omroepkamer orkest; 19.00 Nieuws; 19.40 Pianospel 20.00 Nieuws; 20.12 Radio Philharmo nisch orkest 21.40 Mis in G van Schu bert; 22.20 Pianorecital; 23.00 Nieuws WOENSDAG 14 DECEMBER Voor twaalf uur Hilversum I, 301 m 7.00 en 830 Nieuws; 9.00 Mozartcydus; 10.20 V. dc vrouw; 11.00 Populair nonstop Hilversum fl. 415 m 7.00 en 8.30 Nieuws; 9.35 R. Strauss. concert; 1030 Morgendienst; 11.20 Hoorspel Abonneert U op dit blad ^^•ï"!Jl||l!|:il|l!!BW'*-' 4qoi Andrew Mackenzie De ur»M.up,ny. uc y .wte c/iej van het misdadigerscomplot, de sinistere figuur die alles regisseerde, blijkt dan te zijn kolonel Simpkins. Le zerfes), waar blijft ge nu met Uw dominee, die U verdacht, met Fel- lowes, met Arthur Carfrew en alle anderen? De kolonel, de revolver in de hand, heeft allen in bedwang. 89) Alles is precies zo gelopen, als ik het voorbereid had, zei de kolonel, ter wijl hij achterwaarts naar de deur liep, die naar de keldergewelven voerde. Jul lie zijn hier nu allen tezamen verenigd er zult sterven rk zal een mechanis me in werking 9'ellen, dat tegen de tijd dat ik veilig en wel hier weg ben, het dynamiet, dat Ik hier heb liggen, zal doen ontploffen, waardoor jullie je einde zult vinden O nee, probeer da* niet Eea revolverschot klonk. En een van de politieagenten, die een poging wilde doen hem te overmeesteren, viel op de grond in elkaar met een kogel in zijn hoofd. Jij duivelse moordenaar! riep Brannigan. Dc kolonel hief zijn revolver weer op, en ik was ervan overtuigd, dat hfi op nieuw zou gaan schieten, doch dan liet hy het wapen zakken. Het lfjkt me indrukwekkender de dood langzaam tegemoet te zien, spotte hij, ik zal aan u denken, inspecteur, als u allen met het huis de lucht in Vliegt. En de tegenstribbelende Judith met geweld met zich meeslepend, verdween de kolonel door de deur in de gewelven. We hoorden de sleutel in het slot om draaien. HOOFDSTUK XXIII Brannigan rende naar de deur. Dooi het traliewerk glurend, bleef hij zijn revolver omhoog om te schieten, maar het was klaarblijkelijk te donlter om te kunnen mikken. Hy stak het wapen weer in zijn zak. Laten we het slot trachten te for ceren, stelde ik voor. In de beperkte ruimte van het ver trek daverde hst schot, dat Brannigan op de deur richtte, in onze oren. Ik probeerde het handvat te bewegen, doch zonder resultaat. De Inspecteur ging enige passen achteruit en liep met zijn hele gewicht tegen de deur aan, maar met evenveel resultaat had hij tegen een stenen muur op kunnen botsen. Arlen, dit is iets, dat ik me zelf nooit zal vergeven, zei hij op bittere toon. Ik had argwaan tegen hem, maar het leek me te fantastisch. Wat bedoelde hij met dynamiet? vroeg een van de politiemannen op iet wat bezorgde toon. Brannigan knikte in mijn richting. Arlen, jij hebt in die kelders rondgezworven. Geloof je dat zijn op merking over dynamiet of trts derge lijks bluf is? Nee, antwoordde Ik. Er liggen er gens enige vaten, die heel goed explo sieve stoffen zouden kunnen bevatten. Ik begrijp nu ook dé bedoeling van die brief, die hij mij liet ondertekenen. Hy wild* ons allemaal hier hebben, om ons samen te laten sterven. Brannigan knielde naast de politie agent. dïe was neergeschc/ten. Hij moet onmiddellijk dood zijn geweest, merkte hij op. De arme kerel! Konden we maar iets doen om hem te wreken, Als we hieruit willen komen, moe ten we snel iets ondernemen, waar schuwde ik de anderen. Ik denk niet, dat Simpkins er 24 uur over zal doen om ons op te blazen. Dat zou ons te veel tyd laten voor ontsnappingspogin gen. Het meeste', waarop we mogen ho pen is, een uur, welke tyd hij nodig zal hebben om zichzelf in veiligheid te stellen. Ik ben het volkomen met Je eens, zei Brannigan Als we niet door die deur weg kunnen komen, dan moeten we dat geheime paneel zien te vinden om door die opening te ontsnappen. Laten we met ons allen op die betimmering gaan slaan. Met Brahnigan als aanvoerder sloe gen en stompten we zo hard als we konden. Maar zonder enig resultaat. Toen we ophielden, stroomde het zweet over onze gezichten en waren onze handen tot bloedens toe kapot geslagen. Op dat moment bewees Bran nigan wederom eens, welk een supe rieure leider hij was. Als hy iéts ge- *.egd had van dait we het maar op moes ten geven en op ons einde moesten waditen. dan zouden we verloren zijn geweest. Maar dat lag niet in zijn lijn. Vooruit jongens, nog een keer. Deze keer zal hdt lukken. Met z'n al len nü! Met vernieuwde krachten stormden we op de betimmerde wand aan. Een soort opwinding had zich van ons meester gemaakt. We schreeuwden luid, terwijl we op de houten panelen beuk ten, als wilden we de geheime sluiting door ons geloei zover brengen, dat .deze zich aan ons zou openbaren. Bran nigan bracht het meeste geluid van ons allemaal voort. Het lawaai was enorm. Temidden van al 4it geraas hoorde ik opeens achter ons de deur open maken. Als aan de grond genageld ble ven we staan en draaiden we ons om. Langzaam werd de deur geopend Brannigan haalde zijn revolver voor de dag en richtte deze op de groter wordende c-penir.g van de deur. Zijn vinger was by de trekker. Dan werd het ronde gezicht van do minee Josiah Barlow zichtbaar, die - één en al verontschuk"ging binnen trad. Ek hoop dat Ik r -"om-, zei de dominee. (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 3