RiniEKK®! VAN DIT EN VAN DAT.. Ons vervolgverhaal De zeven Kabouters van Sneeuwwitje Het w-as die avond feest in het ha- bouterhuis. Bruin de B-er had zijn buik. rend gegeten en was daarna wee.- in zijn hol gedoken Hij wilde minstens nog twee maanden slapen had hij de kabouters en de elfj-s ver zekerd. De kabouters en de elfjes had den des middags een heerlijk slaapje gedaan, maar au moest w een feest avond gehouden u-orden. „Ik kan wel voor muziek zorgen" had Zonderhaar blozend gezegd. Die arme Zonderhaar was yog al verlegen en als hij meende, dat aller belangstel ling op hem gericht was, bloosde hij niet alleen ia zijn gezicht, maar zelfs zijn kruin werd donkerrood. Het u-as een grappig gezicht en zijn elfje snel de op hem toe en begon hem over zijn gladde bolletje te strijken. Maar toen werd het nog veel erger. Zonderhaar wilde, dat hij maar niets gezegd had, maar alle elfjes waren veel te nieuws gierig naar wat hij wel kon en dus moest hi) er aan geloven. Van boom bast maakte Zonderhaar toen een hoorn. Er waren wel niet veel tonen op, maar toch wist hij er een aardig wijsje uit te halen en het duurde niet lang. of ze waren reuzcleuk aan het dansen. Alleen was h?t erg vervelend, dat Zonderhaar 2flf niet mee kon doen en zijn elfje zat ook aog al eens stil. „Laat mij het maar eens proberen" riep Knorrepot. Hij had wel niets geen verstand van muziek, maar hij meen de, dat er niet zoveel kunst voor no dig was. Och beden, wat viel dat die arme Knorrepot tegen. Ea wat werd hij van alle kanten uitgelachen. Toen ze eindelijk mo-gedanst waren, gingen ze eten en drinken en ze be gonnen te praten over wat ze wel zou den doen. als de winter eenmaal af gelopen was. ..Dan moest er eerst iemand naar Elfenstad" zei het elfje van Lang haard. ..Ik ben toch een beetje nieuws gierig hoe het daar gaat. Ze hebben ons er wel niet zo mooi behandeld, maar toch heb ik af en toe verlangen naar vader en moeder". Door de vele avonturen, die ze had len beleefd, hadden ze daar niet aan gedacht, maar nu ze in de warme rust van het kabouterhuis u-aren. schoten de elfjes de tranen in d* ogen. „Vertel ons toch eens wat was er precies aan de hand in Elfenstad, dat ullie daar zo slecht behandeld werd", vroeg Knorrepot Hij behoefde niet lang op he* antwoord te wachten. Zijn -Ifje begon een heel verhaal. „Er waren ie Elfenstad zeven heel •ijke vrijgezellen. En die zeven rijke vrijgezellen wilden op hun oude dag nog trouwen Omdat ze zo veel geld hadden, dachten ze, dat ze de mooiste elfjes van da stad wel konden uitkie zen. En daarom stapten ze op een avond naar onze vaders en moeders, want het was algemeen b-kend, dat wij de mooiste elfjes van de hele stad wa ren. Maar we waren tevens de armstcn Toen die zeven rijkaards bij onze ou ders kwamen, wisten die niet wat hen overkwam. Ze dacWen er niet aan, dat wij het zelf helemaal niet prettig von den om met die ma-inen te trouwen Z? dachten er alleen aan. dat wij dan uit de armoede verlost zouden zijn. En ze vonden dat we het maar moesten deen Toen het bleek, dat wij niet wilden h-iiben ze ons eerst een dag of wat opgesloten en toen moesten we maan den lang het zwaarste en smerigste werk doen. En als het nog lang ge duurd had. zouden we zeker hebben toegegeven. Teen ku*ï.m op een dag Bruin de Beer in de ft ad en die beloofde, dat h mrt jullie terug zou komen. We kenden jullie natuurlijk helemaal niet, s. r roen we jullie eenmaal hadden ge zien, vonden we jullie zo aardig, dat v alles wilden wagen om maar uit E'fcn -:ad weg te komen". ..Ja zo is het' zei een ander elfje. „Maar nu willen we weten of jullie ons uiU houden of dat jullie ons w-gstuurt al« we jullie beginnen te vervelen' Zonderbaar sprong met een rood ge zicht op. „Wat denken jullie wel. Ik deuk er niet over. Ik wil wel weten, dik Sneeuwwitje heel lief vond. in.. jullie bent nog veel liever. Ik wil me: mijn elfje trouwen, zodra ik er de gelegenheid voor krijg. En ik zal je v.u.'er en moeder uit Elfenstad halen en dan zullen we een bruiloft houden, zo als er nog nooit een gehouden is. Dat is flink gezegd, zei Knorrepot. Ik ti mee. En ik ook. riep Hummeltje. Na-, één bleef er achter. En toen ze eenmaal goed hadden afgesproken, lie 'en ze zich in hun bedj-'s rollen en wa ren vijf minuten later in vaste slaap. Haanlje Pik Haantje Pik Wille, wille, wik Geef m«- een .stukje suiker Ik kan niet langer wachten 't 1- al kwart voor achten 't Is al kwart voor negenen H. ar.tje Pik. 't gaat r?genen. Ingezonden door J1KKE KROES r: De jeugd schijft: Sint Nicolaasfeest Het Sinterklaasfeest was aangebro ken. Meester de Vos had tegen ons ge zegd. Kom vanmiddag in café Kreyger en neem een kopje mee. Nou wij waren allen present. Sint Nicolaas kwam-pér auto en wuifde ons vriendelijk toe. Toen we allen in de zaal zaten, de ouders en de meesters en wij, zei meester: Laten we zingen van „Zie de maan schijnt door de bomen". Het klonk prachtig. Toen zongen we „Wees welkom vandaag in ons mid den" en we dachten nu zal Sinterklaas wel komen en ja hoor, daar stapte hij binnen, gevolgd door Zwarte Piet. Sinterklaas vertelde dat het vreselijk mistig was geweest en dat ze in het Kanaal nog een aanvaring hadden ge had. Gelukkig zonk he schip niet en Sint kwam behouden In Rotterdam aan. Verschillende kinderen moesten bij Sinterklaas op het toneel komen, maar helaas kon hij niet lang blijven. Dat vonden wc vreselijk jammer, maar toch hehbeti we daarna nog heerlijk feest ge vierd. De 'h. Loeren van de eerste en tweede klasse moesten een rijmpje opzeggen. Tonnv Bremen die erg dik is zei: Ik ben een ton, ik heet ook Ton. Aan mij kan je zien, dat het vet is van de bon. En (en ander; Ik ben Corrie van Dop. Krijg ik vanavond wat in mijn scCotn: Ik let altijd goed oP- O, wat hebben de mensen een plei zier gehad. leen kwamen de derde en de vierde <<la sera aan de beurt met een toneel stukje getiteld: De strijd om het be staan, terwijl de vijfde en zesde klasse Boer Steen als wonderdokter opvoer den. Wat deed Klaas Stikker het best! Meester Vos en meester Volkers voerden op: Even schuilen voor de re gen. (Dan volgt een prachtige beschrij ving van het toneelstuk, dat we door gebrek aan plaatsruimte niet kunnen memen) en toen kregen alle kinderen versnaperingen en cadeaux. Het was 'n prachtig Sinterklaasfeest. (Uit gezamelijke opstellen van de kinderen VAN DOP, OudesluisJ. Sinterklaas op school Het was Zaterdagmiddag dat Sint Nicolaas onze school zou bezoeken, vre selijk slecht weer. Maar gelukkig werd het tegen een uus even droog en toen holden we naar school, waar al een massa kinderen waren. Er kwamen ook veel ouders, die het Sinterklaasfeest wilden bijwonen en het was dan ook heel vol. toen meester Bol allen har telijk welkom heerie Wij begonnen met het zingen van Sint Nicolaasliedjes. Terwijl we druk bezig waren met zigen, ging langzaam de deur oPen en onder luid gejuich van ons kwam de Sint met zijn knecht bin nen. Sinterklaas vertelde ons dat hij een vreselijke reis had meegemaakt en dat de boot bijna was vergaan. Wij hebben die middag ons best ge laan om Sint die bange uren te doen vergeten. Wat werden er een prachtige toneelstukjes opgevoerd. Wat was Mar griet als grootmoeder kostelijk. De middag vloog om. We kregen al lemaal een pakje en toen we buiten kwa men was het al donker- We troffen het echter fijn, want we konden meerijden met melkrijder De .eeuw. Met vaardige hand stuurder hij de zware wagen en al pratende waren we in een wip thuis, waar moeder al in de deur stond te wachten. Voor we gingen slapen staken we meester Bol een grote pluim op zijn hoed en Juf frouw Bootsman een op haar krullen Wel bedankt voor het prachtige feest- (Uit een opstel van NELLY HARTHOORN, Burgerbrug). lijk heb ik het Sinterklaasfeest in de bioscoop te Schagen gezien. Het was echt leuk hoor. Je kunt goed meekomen op school. En wat een prachtnaam heb je. Het lijkt wel of het een Franse naam is. Annie Slikker, Wieringerwaard. Je vroeg naar een tekenwedstrijd Annie. Nu vier weken geleden hebben we er nog een gehouden en daar was van jou niet eens een tekening bij. Had je het niet gelezen? Bedankt voor de 'postze gels hoor! Cobi en Gerda Vijfschaft, Oude Nie dorp. Ook jullie bedankt voor de ze gels hoor. Maar op de brief was een postzegel te kort geplakt en toen moest Oom Rob strafport betalen. De kinderen Van Dop, Oudesluis. Wat heb jullie een mooie opstellen ge zonden. Ik kon ze niet allemaal in de krant plaatsen, dus heb ik van ieder wat genomen. Trinie Nobel, Nieuwe Niedorp. Een kruiswoordraadsel wil je graag hebben? Ik zal er eens over denken hoor. Maar het is zo moeilijk. Totvolgende keer. OOM ROB SPELLETJES in de winter Oom Rob aniwoordt Mijn hartelijke dank aan alle kerlin gen van de Vondelschool in Alkmaar, die een prachtige hoeveelheid postzegels zonden. En natuurlijk ook aan het on derwijzend personeel. Een voorbeeld ter navolging! Cobi Tjitske Eppinga in Hecrhugo waard. Ook jullie bedankt voor de postzegels boor! Jammer dat Je geen Prijs won Cobi. Volgende keer beter. Uit het stukje van vorige week was het laatste slecht te lezen. Daarom be ginnen we er deze week opnieuw mee. Ve hadden he over verschillende spel letjes, die je in de winter gedurende de lange winteravonden kunt doen. Het is geweldig leuk. als je nu eens met zijn vieren of vijven of nog meer bent, om dan een verhaal te gaan vertellen. Een begint er, vertelt een paar regels en dan moet een ander vervolgen. Je kunt e ziek lachen, vooral als er een paar bij zijn, die nog al wat kunnen fanta seren. En je zult eens zien, hoe graag de ouderen meedoen. Een andere manier om de tijd om te-, krijgen, is het maken an een rijt»; Def tiger klinkt het misseen, als ik schreef gedicht, maar dan mochten de eciie 'd-.Jiters onder om? 'ez.-is t/^os wordenSf JfflHoe hij het heeft klaargekregen, Je vraagt aan vade. of moede- of die op briefjes wooruu, w!l sèidi.co Cp elk briefje een woord. Als Je dus met ziji, zessen bent, dan he- je zy: 1 riefjes nodig. Die vouw Ie d'cht er- dan moet ieder er een uit trc-ken. Op nït woord dat ie trekt, moït 'c dan eer. hjnrrje maken. Trek je dus h-v. het woordje tafel, dan kan je rijmen: Op de mooi g.-dekte tafel, stond een lekk're dikke wafel. Je denkt misschien, dat het heel ge makkelijk is, maar o wee, als je eens een woord treft, dat heel lastig is. Neem b.v. eens horloge. Dan zit je je suf te prakkizeren, want vindt nu maar eens een woord, dat daar op rijmt En de anderen hebben de grootste pret. Je kunt er zelfs een wedstrijd van maken, wie het mooiste rijm over een zelfde woord maakt Denk nu niet, dat het maar een flauw spelletje is. Je kunt er wat van leren en er zit volop span ning in. Maar als je er een wedstrijd van maakt, doe dan niet als Joost van den Vondel. Die was een keer bij een koning te eten en terwijl ze aan tafel zaten, zei de koning: Ik wed met je om tien gulden, dat ik het kortste gedichtje kan maken. Nou, dat durfde Vondel wel Toen nam de koning een stuk vet vlees en wierp dat Vondel in het gezicht, ter wijl hij zei: „Vet smet". Dat was kort hè? Maar Vondel kon het korter. Hij nam een vork en pikte de koning in zijn eus. Toen zei hij: „Ik Pik Doe het zo maar niet. OOM ROB Toen Oom Fob een jochie was Toen ik nog jong was, mocht >k graag overal aan zitten. Veugelen noemden ze dat toen. Hoe het nu heet weet ik niet. Misschien weet jullie het wel. Dan schrijf jje me maar eens. En. heel dikwijls werd er tegen me ge zegd: Rob, zit daar niet zo aan te veugelen. Dan ging hec een poosje goed, maar ik kon het nooit laten. Daar was ik veel te nieuwsgierig voor. Ik moest precies weten hoe alles in elkaar zat en ik wilde ook weten hoé Sterk bet was. En geloof maar, dat ik mijn man netje stond. Er was niets zo sterk, of ik wist er wel raad op ora het stuk te sla3n. Mijn vader bad een hamer, waar hij nogal trots op was. Het was inder daad een prachtige hamer. Maar ik wist hem kapot te krijgen. Tot grote ontstemming van mijn vader natuurlijk. Maar later heb ik toch wel gemerkt dat het wel beel aardig is als Je noveel ondenKkniiegslttst hebt, maac je kunt EBy Harthoorn, Burgerbrug. Natuur er ook lelijk mee te pas komen. Want toen oom Rob eenmaal getrouwd was kreej hij ook een zoon. En die had een aartje naar z'n vader, hij kon ncr gens afblijven. Dat vond ik toen hele maal niet aardig meer. Ik heb er ge noeg last mee beleefd. Ik wil jullie er iets van vertellen. D n moet je maar denken, dat ik deze kt. 's vette! over de avonturen van de oom Rob. We waren eens met die zoon op vl site en het Jonge mens was weer on tembaar. Dan zat hij hier aan en dan daar aan en als ik hem verbood, gaf het wel. maar even later was hij het wee.; vergeten. Tot hij een hamer te pakken kreeg. De dame waar we op visite waren, heelt ongetwijfeld hart kloppingen gekregen. Want op een ze ker ogenblik was mijn zoon bcizlg te proberen of hij ook een stuk van het dressoir af kon slaan. Nou, jullie be grijpt, dat de hamer spoedig verdween. Het jonge mens h3d de de aanvaJli ge leeftijd van vijf jaar toen hij alleen uit autorijden ging. We woonden dicht bij iemand, die een garage had. Daar w-'S hij steeds te vinden. Hij genoot ontzaglijk van alles wat maar met au to's of motoren in verband stond en het duurde niet lang. of hij wist er aar dig wat van af. Op een prachtige Zondagmiddag stoden we bij die mensen te praten. Er stond een auto cp het pad en het duur de niet lang of de zoon zat fa- Dat merkten we aan het slaan met de autoportieren en het loeien van een claxon. Natuurlijk kreeg hij een schreeuw dat hij dat moest laten en het gaf. We verbaasden ons over de gehoor zaamheid van het joch. Maar we had den er natuurlijk niet bij nagelacht, dat er in een auto andere dingen zijn. waar hij aan kon zitten en die geen geluid maken. Hij heeft er een dank baar gebruik van gemaakt. De rem was niet veilig. Die werd door hem los gemaakt. Hij zat aan de versnel Jing, aan de richtingaanwijzer en toen deed hij een heerlijke ontdekking: de starter. ik begrijp er niets van. Maar een feit >s het, dat plotseling de motor van de auto aansloeg en de auto begon te rij *den. Hei was misschien wel een enocm grappig gezicht, warit je kon alleen het blonde kuifje zien, maar wij von den het lang niet prettig. Wat zou er wel niet kunnen gebeuren. We schreeuwden van angst en we probeer den de auto tegen te houden, wat ons niet gelukte. Toen slaagde een van ons er in, een portier open te rukken en aan de cem t* trekken. Het gevaar was geweken en zoonlief stapte heel triomphantelijk uit de auto. Wat was hij trots, dat hij alleen met een auto had geraden. Maar wij hebben er toch maar voor gezorgd, dat bij niet alleen meer In een auto zat. Want hij was in staat geweest, het hele dorp in elkaar te rammen en dat zou voor hemzelf wei n!j goeds hebben opgeleverd en voor zijn vader helemaal niet Nu weet jul lie wat voor soort zoon oom Rob heeft. Ik hoop niet dat jullie allemaal zul ke ridders zijn. want dan hebben Jullie ouders nog heel wat met jullie te stel len. Tot volgende keer en allemaal de groeten van Oom Rob en hok van zijn zoon, die al weer een beetje wijzer ge worden is en er nu om zit te lachen. OOM ROB UIT DE NATUUR m ?ft. ?a. c& Sporen zoeken II Vorige week moesten we het spoor van de wezel laten varen.. Ik had geen ruimte meec. Maar nu heb ik een paar brieven gekregen, die graag wilden we ten, wat er nog meer gebeurde. En dus zet ik nu het verhaal van de tocht' voort. Het is werkelijk gebeurd. Maa- gcloof niet dat je alójd zulk een geluk hebt. Ea je moet eerst een poosje oefe nem Toen de wezel: dus de vogel ge mist had, ging ik zijn spoor verder na. Een belc poos was het een gewoon spoor, vaar niets bijzonders aan te ontdekken viel. Het-ging een beetje 2ig zag, tot het plotseling rechtuit ging. Ea daar was al weer iets te lezen. Aan een paar diepere prenten, was te zien. dat de wezel Iets geroken had. Want onthoudt dat de meeste dieren, vooral de verscheurende dieren, heb ben een buitengewoon goede neus. De wezel had een poosje stil ge staan. Waarschijnlijk had hij de geur, die hem in de neus kwam. diep opge snoven. Toen ging het spoor rtcht toe. recht aan. Met spanning volgde ik het, tot ik aan een plek kwam, waar wei nig sneeuw lag, maar heel wat ruigte. Een uitgezochte plaats voor veldmui zen. En een wezel is dol op veldmui zen. Kijk, als jullie toen met m? mee was geweest, zou JulHo hebben ge zien dat de wezel een hel? poos stil bij die ruigte neergehurkt had gezeten Hij had er op gewacht, dat er ?en bos muis te voorschijn zou komen uit een holletje, dat ongetwijfeld in die ruigte verborgen zou zitten. Er waren heel wat fijne spoortjes te zien. Dat waren de spoortjes van de bosmuizen. Je moet echter niet gelo ven, dat de wezel die prenten ziet. Als die jaagt, gaat hij uitsluitend op zijn reus af. Toen 'c goed uitkeek, zag ik plotseling in de ruigte een dood muis je liggen. Het was aan de wezel ten prooi gevallen. En een wezel eet heel dikwijls zijn pcooi niet op. Veelal doodt hij alleen om te moorden. Hij drinkt ren paar druppels bloed, proeft wat van de hersens en rent weer ver der. op zoek naar andere prooi. Ik heb het spoor nog een f»°sje 'anfl gevolgd. Het was weer een zigzagspoor tot het een honderd mete^ verder plot seling weer rechtuit ging. Ik vee-wacht te reeds, dat hij weer wat geroken had. en rende als het ware achter het spoor aan. Dat is nu net het domste wat je kunt doen, want dan Iet Je niet op. Als ik eerst maar rustig had gekeken, zou ik direct hebben bemerkt, dat de wezel haast begon te krijgen. Een wezel is een vijaad van h?el wat dieren, maar hij heeft óók vijanden. En als hij een vijand in de buurt weet, gaat hij er vandoor. Hij is niet laf. maar hi) probeert zich eerst in veilig heid te stellen. Dat was ook hier ge beurd. Het vreemde was alleen, dat er geen spoor van een vijand was te vinden. Niet van een grote kat en niet van een hond. Toen ik aan het -einde van een spoor was gekomen, ontdekte ik, dat de wezel in een hol was verdwenen- Het had geen zin om te proberen hein uit te graven. Alles was hard bevro ren. Maar aan het spoor, dat er in liep, wist ik, dat hij er nog in moest zitten. Een hele poos heb ik toen daar stil ge staan, terwijl ik me afvroeg, waarvoor de wezel toch zo plotseling gevlucht was. Tot ik me eindelijk zelf voor het hoofd sloeg. Dat Ik dat niet eerder be dacht had. Het gevaar was uit de lucht gekomen. En welke vogel zou nu vopr de wezel zo gevaarlijk kunnen zijn? Kun jullie het raden? Het is de grote jil, die met zijn scherpe klauwen voor niets staat. In dit geval had de wezel echter vlug genoeg onraad bespeurd. Leuk hè, als je dat uit de sporen kunt lezen. En ik wist meteen nog iets. Dat de wezel op jacht was gegaan, toen de schemering al begon te vallen Want eerder gaat de uil niet op de vlucht. En dat is nu u-eer het einde van het spoorzoeken. Tenzij er in de komen de weken een flinke portie sneeuw komt en ik gelegenheid heb om er op uit te trekken. Misschien dat er dan weer wat te vertellen valt Misschien, maar dan moet het een heel strenge winter worden, zouden w? het geluk hebben, rótganzen te ontmoeten. Tot volgende keer. OOM ROB Schaken Nederland - Engeland In Septemb r heeft het Neder landse schaaktiental een fraaie 12 1 27 1/2 zege op Engeland be haald. Uit deze match, waarin ve le interessante partijen werden ge speeld, volgt één van de mooiste: de zege, die ür. Euwe aan het eer ste bord de 1ste dag tegen Aiexan der behaalde. De Engelsman was onthutst over zij" snelle neder laag. Hij zei: „Nu heb lk het theo rieboekje van Euwe gevolgd en die komt daar bij de 14^ zet met iets nieuws, waardoor ik plotseling ver loren sta". Hij kwam zelfs met het theorieoek aanzetten om te laten zien, dat de theorie 14Td«8 aangeeft. Hier volgt de partij: Wit: Alexander. Zwart: Euwe. Tweepaardenspel in de nahand. 1. e2e4, e7e5; 2. Pgl—f3. Pb8c6; 3. Lflc4, Pg8—f6; 4. d2^—d4, e5xd4 5. 0—0, PfÖxe4 6. Tfl—el, d7d5; 7. Lc4xd5, Dd8xd5; 8. Pbl—c3, Dd5—u5; 9. Pc3xe4 Lc8— e6; 10. Lel—(12, Iets nieuws, voortzetting ls De gebruikelijk# Pge5, 0—0—0; Pe6. fe6; 12. Te6 met gelijke kansen. 10Lf8b4; B-ter is waarschijnlijk 10. De5, 11. Ld2xb4? Het in Joego 8iavische schaak kringen onderzochte schijnoffer 11. Pd4 is hier. de juiste voortafel ting. Na 11Pd4; 12. c3 krijgt wit gotd spel. 11. 12. 13 14 Da5xb4; Pe4g5, 0—0—0; Pg5xe6 f7xe6; Pf3g5. Zo voor het oog een beste zet Weldra blijkt echter, dat de rosai nant op e6 zeer geëxponeerd komt te staan. 14. 15. 16. Td8—d7; Pg5xe6, Th8—e8; Ddlg4, Na 16 Pl'4. kan zwart zonder ge vaar Tel slaan en daarna met de dame pion b2 oppeuzelen. 16. d4—d3! Dg4xb4 Wit heeft niet veel beters. 17. 18. 19 Pc6xb4; Pe6c5. Te8xel: Talxel, d3xc2! Wit had alleen gerekend op 02, welke voortzetting echter slecht# tot gelijk spel leidt. 20.' Pc5xd7. Pb4—d3 De kleine pointe. W't verliest in leder geval een stuk Opgegeven. OP REIS. Niet iedereen neemt zijn hele vacar.t!# in de zomer. Velen geven er de voorkeur ian om in de komende feestmaand. December ook nog een paar extra dagen vrij te hebben. We zullen dan, wat onze rieding betreft, het zwaartepunt meer op de mantel leggen dan In de zomer. Het ls Immers de mantel, die we als we uit zijn het grootste deel van de dag zullen dragen. Wanneer we dan zo n heerlijk gemakkelijke swagger nemen, waaronder we een mantelpak of een warme wollen japon kunnen aantrek ken, zullen we ons prettig gekleed voe len op. onze vrije dagen Wellicht zak da nieuwe mantel voor het eerst met (ie Kerstdagen worden gedragen. De afgebeelde swagger? zullen onge twijfeld in wijde kring' worden geap precieerd. Vooral voor de Nederlands® vrouw, bij wie de slanke lijn wel eens een klein beetje zoek is, zullen deze practlsche swaggers geschikt zijn. daar ze de lijn camoufleren en ons daardoor ln staat stellen, ons tcafr warm te kleden onder onze mantel. K 3582/23. Een eenvoudige swagger met ronde schouderpas. De w Hdê mouwen hebben brede manchetten, die evenals het pas van een dubbel stiksel zijn voorzien. De mantel heeft geen kraag en laat dus ruimt» voor een afstekende shawl. Benodigd voor 98 cm. bovenwijdte on geveer 4 m. stof van 140 cm. breedte. K 3583/23. Deze swagger heeft kleine schouderpellerlnes. De schuin- ingezette steekzakken zijn van kleppen voorzien. De pellerines kun nen eventueel natuurlijk vervallen. Benodigd voor 9fi cm. boven wijdte ongeveer 4 m. stof van 140 cm breedte. De knippatronen zijn a t 0.95 bij vooruitbetaling per postwisav bestellen by JBella Patronen Service". Kromme Nieuwe Gracht 66, Utrecht. K 3582/23 is verkrijgbaar voor 92, 98 en 104 cm. bovenwijdten. K 3582/23 is verkrijgbaar voor 92, 98 en 104 cm. bovenwijdt» Deze modellen zijn overgenomen uit ..Bella" het Nieuwe Modeblad.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1949 | | pagina 4