HAAR KONINKRIJK
Uiterlijke welvaart in West Duitsland
bedrieglijke schijn?
Heelt bedrijfschap alleen recht bij
verzekering van s'achtvee
Waar blijft de snor
Adverteert in dit blad
vakbond becritiseert heftig
politiek der regering
De ANP-correspondent meldt: de economische politiek van de West-Duit
Be regering ontmoet in stijgende mate de critiek van de vakbonden. De
Knot „Soziale Marktwirtschaft" aangeduide koers van de Minister van
Economische Zaken. prof. dr. Luwdig Erhard. is in de laatste tijd het on
derwerp van scherpe discussies geweest, zowel op politiek als op we
tenschappelijk niveau. Daarbij wordt aan Erhardt verweten, dat zijn koers
het tegendeel van sociaal is en dat deze voorts een democratische con
trole op de investeringspolitiek der regering onmogelijk maakt.
De socialistische professor Alfred
Weber uit Heidelberg heeft zich zo
juist tot woordvoerder van de we
tenschappelijke critici gemaakt en hij
heeft in deze de lijn voortgezet, die
sedert anderhalf jaar gevolgd wordt
door het economische wetenschappe
lijke instituut der vakbonden te Keu
len. Stelling der vakbonden is. dat
de uiterlijke welvaart, die iedere
buitenlandse bezoeker in West-Duits
land thans moet opvallen, niets an
ders in dan bedriegelijke schijn. De
economische politiek, die na de sa
nering van de mark gevoerd is, zo
wordt in kringen der vakbonden ver
klaard, heeft een kleine klasse van
handeldrijvenden en ondernemers in
een uitermate gunstige positie ge
plaatst. Het is deze klasse, die zorgt
voor het vertoon van betrekkelijke
weelde, doch zij doet dit ten koste
van het levenspeil der brede massa.
Aldus kan men in het kort de con
clusies samenvatten, waartoe de eco
nomen der vakbonden in uitvoerige
studies zijn gekomen.
Men baseert zich daarbij bij voor
keur op een vergelijking van het
peil van welstand met dat van de Eu
gelse arbeiders en vindt daartoe een
goede grond in de omstandigheid, dat
de ontwikkeling van de arbeiders
welstand in deze beide landen in de
periode tussen 1914 en 1938 een gro
te mate van overeenstemming ver
toont, zowel wat het pei'. der lonen
als wat de fluctuaties betreft. Een
recent onderzoek van het economi
sche instituut de*- akbonden heeft
tot de conclusie geleid, dat dit even
wicht sedert 1J38 grondig verstoord
is. "'erwijl in Engeland de lonen veel
sterker zouden zijn gestegen dan de
kosten van levensonderhoud, heeft
in Duitsland het omgekeerde plaats
gehad. Volgens deze studie is in En-
ge'and het reële loon van de indu
strie-arbeiders ten opzichte van "38
met 25 pCt toegenomen. In West-
Duitsland daarentegen is het met 39
pCt verminderd, bij een vergelijking
der koopkracht, gemeten in arbeids
uren. bliift de West-Duitse arbeider
verre achter bij zijn west-Europese
collega's met uitzondering van die
vai. Italië en Oostenrijk, die in de
statistieken de laatste plaatsen in
nemen
Prof. Erhards nuchtere argument,
dat ua de vernietiging van produc
tiemiddelen. bij de achterlijkheid van
de industriële installaties, de toe
vloed van acht millioen vluchtelin
gen en de bezettingskosten een spoe
dige terugkeer tot vooroorlogs niveau
niet kan worden verwacht, wordt
door de vakbonden uiteraard niet van
de hand gewezen. Zij menen evenwel
dat ook bij de huidige productiever
houdingen een grondige verbetering
der reële lonen van ben, die thans
minder, dan het sociaal ver
antwoorde minimum verdienen, uio
gelijk zou zijn. De ..Marktwirtschaft'
heeft volgens hen tot een ongezonde
verdeling van het sociale product ge
vcerd. Dit wordt door Erhard niet
ontkend, doch hij acht dit een slechts
tijdelijk verschönsel. Van arbeidszij
de wordt, daarop gerepliceerd
dat dit tijdelijke verschijnsel gevaren;
met zich brengt voor een richten der
productie op niet-essentiële en luxe!
goederen, terwijl de behoefte aan es--
8entiële gebruiksartikelen niet kan
worden gedekt. Volgens de berekenin
gen der vakbonden zou het thans
voor alle klassen van Duitsers moge
lijk moeten zijn een levenspeil van
ongeveer 70 pCt van het vooroorlog
se te hereiken. De brede massa blijft
daar volgens deze cijfers die aan
zienlijke afwijkingen vertonen met de
officiële statistieken ver onder
voor arbeiders schat men de index
van de levensstandaard op rond 60,
voor pensioen en salaris trekkers op
slechts 50. Daarentegen zouden meer
dan drie millioen zakenlieden en on
dernemers thans leven op een peil,
dat aanzienlijk hoger is dan dat. wat
zij voor de oorlog gewoon waren.
Het is de levenswijze van deze
klasse, die niet alleen vaak aait bui
tenlandse bezoekers een verkeerde
voorstelling geeft van de werkelijk
levensomstandigheden van het Duit
se volk. doch die bovendien een der
voor naamste factoren is. die leiden
tot een toenemen van sociale span
ningen. Dit temeer, daar de voortdu
rende stijging der werkloosheid en het
weinige effect, dathulpmaatregelen
voor het verproletariseerde deel der
vluchtelingen nog hebben gehad, de
tegenstellingen nog verscherpen. Zo
heeft men niet zonder wrok aauge
zien, dat van de sterke bouwbedrij-
vigheid in het laatste jaar hoege
naamd niets ten goede is gekomen
aan de oplossing var. het uiterst drin
gende probleem der woongelegenheid
voor de arbeiders. De regering heeft
de gevaren, die in deze eenzijdigheid
liggen, erkend en voor dit jaar een
programma voor woningbouw tot een
bedrag van 250 -millioen mark aan
gekondigd. Zij zal waarschijnlijk on
der druk van de machtige vakbonden
in de komende periode nog meer bo
ciale correcties op de loop van haar
vrije economie willen toepassen, in
de hoop daarmee de huidige spannin
gen te verminderen, vooraleer zij het
herstelprooces iu de industrie nade
lig zouden gaan beïnvloeden, een te
rugkeer naar een meer planmatiege
economie, zoals door de politieke op-,
positie geëist wordt, kan echter van
deze regering niet worden verwacht
Zij voelt zich daarbij, tegenover de
nogal driest opstekende critiek, ge-
ruggesteund door het onverminderde
vertrouwen der Amerikaanse contro
le in de vrijheid van het initiatief der
ondernemers. Zelfs heeft het blad
der Amerikaanse bezetting gemeend
professor Erhard in bescherming te
moeten nemen.
Proetorocas
Alkr
Nu mag men nog niet'
vrij slachten
Te Alkmaar is een proefproces uit
gelokt om klaarheid te verkrijgen in
een aangelegenheid, die overal in Ne
derlund op het ogenblik tal van sla
gers bezig houdt.
De kwestie is, dat toen onlangs de
handel in vlees werd vrijgegeven, 't
slachten nog niet vrij bleek te zijn.
Dat mocht alleen geschieden, wan-
nt r het vee was verzekerd hij het
Centraal Bureau slachtveeverzeke
ring te Utrecht.
Voor de oorlog was het bij veel sla
gers gewoonte geworden, dat ze de
door hen gekachte dieren verzekerden
tegen gehele of gedeeltelijke afkeu
ring. Hiertoe bestonden tal vau maat
schappijen, waaronder vele op basis
van coöperatie werkend fondsen.
Toen echter in 1946 de vleesdistri
butie haar Intrede deed en
tot dit doel het bedrijfschap voor vee
en vlees werd gesticht, dat het slech
ten van de slagers overnam, wenste
dit wel het risico van afkeuring on
der te brengen bij een verzekerings
maatschappij. doch meende daarvoor
geen gebruik te kunnen maken van
de talloze bestaande maatschappijen
en fondsen. Het lag in de geest van
de tijd om hiervoor een lichaam op te
richten. Aldus geschiedde en het Cen
traal Bureau Slachtveeverzekering te
Utrecht werd opgericht.
De bestaande maatschappijen kon
den zich daartoe aaneensluiten. Ver
schillende en in het bijzonder de klei
ne plaatselijke fondsen, maakten van
de e gelegenheid echter geen ge
bruik. Ze "ertrouwden de zaak niet
recht en hadden ook principiële an
ti-Duitse bezwaren.
Toen op 6 November het vlees ,van
de bon' ging. meenden ze hun oude
taak weer te kunnen hervatten. Groot
was echter de teleurstelling, toen
bleek, dat Bedrijfschap en bedrijts
organisaties hadden vastgesteld, dat
geen vee kon worden geslacht, dat
niet verzekerd was hij het Centraal
Bureau te Utrecht.
Overal lu het land rees verzet en
te Alkmaar is daa-aan uitdrukking
gegeven door een adres aan de mi
nister van landbouw, waarin wordt
verzocht de desbetreffende verorde
ning van het Bedrii'\schap te vernie
tigen en voorts door het uitlokken
vau een proefproces. Daartoe heeft
de voorzitter van de Alkmaarse sla-
gersverenigiug, na overleg met de
officier van .justitie, een koe later^
slachten, die niet verzekerd was.
Door de politie, die eveneens op de
hoogte was gesteld, werd proces-ver
baal opgemaakt. Het doel hiervan
is om door de rechtbank te zien uit
gemaakt of het Bedrijfschap de be
voegdheid heeft om zich. naast de
regeling van de vleesdistributie, ook
bezig te houden met het Verzeke
ringswezen.
Het snorretje verdwijntDat
eigenwijze snorretje, vaak het teken van
beetje dwaze of drieste trots. Zal het
weer in ere hersteld worden? Het heeft
wel andere wisselvalligheden gekend.
Hoe het ook zij, ia elk geval had der
overgrote meerderheid van de elegante
menigte die zich onlangs bij Marcel
ROCHAS op de „vernissage" (dag
voor de officiële opening) van de ten
toonstelling „Moustache" (Snor) ver
drong, een glad kaal gezicht zonder
versierselenPleit de grote mode
koning met het bijeenbrengen van deze
schilderijen misschien op discrete wijze
ten gunste van het snorretje?
Een stoute veronderstelling' Zeker
is echter, dat deze Portretten verzame
ling zeer aantrekkelijk en curieus is en,
dat er heel wat eersteklas doeken te-
zien zijn, van de deftige Comte de
QUETUS in zljnt prachtiggebloemde
jas van DUMONSTRIER naar de ru
we fabrieksarbeider van LEGER. Het
is een lange weg, waarbij veel veran
derd is. ook het model van de snor. Om
enkele te noemen: die machtige „Demi-
solde" van GERICAULT. de oude snor
rebaard mrt zijn reuzen snor. dan de
jonge COLBERT van MATTH1EU LE
NAIN. met nauwelijks een schijn van
een schaduw op zijn bovenlip, de ern
stige Abt van Saint Cyran met zijn
snor en puntbaardje
30. Alle schepen voeren nu langs
de nnmaak-walvis, die al een aardig
eind gezonken was. „Heb ik even ge
caan!" vertelde Kappie aan de baron
eri de Maat. „Die kerels zullen nu
ic-ts meer kunnen beginnen met hun
kunstvisje! En dat is maar goed ook,
wal jullie?" „Hojo! Hier spreekt het
stoere zeemansbloed", juichte de ba
ron „Een zeeman laat zich niet van
gt n!** „En een walvis ook niet, tot
nu toe tenminste!" zei Kappie spot
tend. „Walvissen!" zei de baron min
achtend. „Daar heb ik al lang ge
noeg van! Ik moet niets meer van
die vieze beesten met al die lever
traan hebben!" Oet had intussen met
zijn kajak een ommetje gevaren, en
toen het licht begon te worden, voer
hij opnieuw met een onschuldig ge
zicht de baai in. De Schot en zijn
handlangers waren nog niet lang ge
leden tot de ontdekking gekomen,
dat de vogels uit de barak gevlogen
waren, en dat er ook van hun sche
pen niets meer te zien was. Boven
dien hadden ze gezien, hoe hun
prachtige kunst-walvis nog maar net
met zijn neus bovenhet water uit
stak. Mac-Gagglr^ac sidderde van
woede, en toen hij Oet in de gaten
kreeg, vroeg hij meteen of hij de
schepen met de gevluchte bemannin
gen had gezien. Oet verstond dit wel
niet, maar hij begreep precies wat
de Schot bedoelde.
Kmdetbaflon deed de
ruiten springen
Tot grote schrik en ontstel
tenis vau de omwonenden deed
zich Zaterdagmiddag een he
vige ontploffing voor in een
huis in Amsterdam. De oor
zaak van de ontploffing was
een kinderballon, waarmee het
tweejarig zoontje van de be
woonster in de keuken speel
de. De ontploffing was zo he
vig, dat in de keuken de voor
kamer, de slaapkamer en de
W. C. de ruiten braken en de
ramen uit de sponningen vlo
gen. De moeder, het jongetje
en een ouder zusje werden door
de rondspringende scherven
gewond.
Bung Tomo wil in de
politiek
De uit de Bersiap-periode beken
de extreme nationalist Bung Homo,
die thans voorz. is van de Barisan
Pemberontakan republiek ludonesia
tverzetslegioen van het Indonesische
volk) deelde aan de correspondent
van Aneta te Djokja mede, dat hij
<*£11 plan is, deze organisatie om te
vormen tot een politieke partij, ten
einde de aanwezige nationale krach
ten te coördineren en te verenigen in
het belang van land en volk. Naar
ifijn mening moeten degenen, die bij
'de Madiun-affaire waren betrokken
thans de gelegenheid krijgen tot het
hekleden van een overheidsfunctie.
,7fIk ben van mening, zelde hij, dat
alle bekwame krachten gebruik dient
te worden gemaakt om de strijd voort
te zetten". De kwestie van de Darul
Islatn acht Bung Tomo op te lossen
indien de Negara Pasuudan ontbon
den wordt en hij voegde hieraan toe
persoonlijk van plan te zijn, het hoofd
dier Negara, Wiranata Kusumah, te
verzoeken, de Negara Pasundan te
ontbinden. Met betrekking tot de stro
mlngen, die een liquidatie der Djok-
Jase repubylek voorstaan, zeide Bung
Tomor: „Zolang de RIS nog geen
eenheidsstaat is, is haar status aan
veranderingen onderhevig. Niet de
republiek Djokja zal worden geab
sorbeerd door de RIS doch wel de
andere deelstaten door de republiek.
W ARMENHUIZEN.
9200 kg uien 32.30-33.30: 21.000
kg gele kool 6.00-13.40. 105000 kg
rode kool 600-10.20: 67.000 kg witte
kool 1330—16.90
GROET
In Berkel zoekt men, maar
Legende om graf van Johan van
Oldenbarneveldt blijft
Opgravingen te Berkel onvolledig
Tijdens een zware storm, enige jaren geleden, werd het koor van de Ned
Herv. kerk te Berkel. datereDd uit 1732, ernstig beschadigd en restaura
tie was nodig. De gemaakte plannen bleken echter zo'n bedrag te vorde
ren, dat ondanks toegezegde subsidie ran gemeente en rijk aan restaura
tie niet te denken viel, en „Monumentenzorg" gaf toestemming het koor
af te breken en te herbouwen, zonde r dat vau eigenlijke restauratie ge
sproken kan worden.
Van deze gelegenheid maakte de
Rijksdienst voor oudheidkundig bo
demonderzoek gebruik om de funde
ringen van de uit oug. 1480 dateren
de vroegere kerk te onderzoeken, te
meer, omdat men vermoedde, dat te
Berkel het stoffelijk overschot van
de in 1619 onthoofde raadspension-
naris Johan van Oldenbarnevelt zou
zijn begraven. Men heeft nooit de
juiste plaats van teraardebestelling
kunnen vinden. Mogelijk is het te
Berkel. Bunschoten Overschie of
Amersfoort geweest. In Overschie
heeft men vroeger al eens gezocht,
maar niets gevonden.
Berkel zou een goede kans maken,
omdat van Oldenbarnevelt heer van
Berke! en Rodenrijs was. zijn we
duwe destijds verzocht heeft zijn lijk
daar te mogen laten begraven, en bo
vendien een legende verhaalt, dat
vrienden in alle stilte bij nacht, het
lijk via binnenwegen van Den Haag
naar Berkel een afstand van ong.
18 Km - vervoerd zou hebben. Ter-
wille van de stilte zouden de hoeven
der gebruikte paarden met doeken
omzwachteld zijn geweest.
Bij het openen van oude grafkel
ders zijn vele skeletten gevonden en
voor nader onderzoek naar het ana
tomisch instituut te Utrecht overge
bracht.
Bo\*endien werd een steen gevonden
met het opschrift „Mag te eeuwigen
dage niet worden opgelicht". Natuur
lijk heeft men deze steen verwijderd
en in de grafkelder werdeu 3 skelet
ten gevonden. Een ervan werd ge
ïdentificeerd als het overschot van Jo
ban van den Hoeven, heer van Ber
kel en Rodenrijs, de twee andere kon
den niet geïdentificeerd worden. Van
een der twee andere skeletten waren
de halswervels beschadigd, doch men
betwijfeld ten zeerste of men hier
met het gezochte overschot van Jo
han van Oldenbarnevelt te maken
heeft. In de eerste plaats schijnt het
een veel jongere persoon geweest te
zijn.
De beschadigde halswervels zouden
wel duideu op een gewelddadige dood
maar dit zegt niet veel als men weet
dat Berkel en omgeving destijds een
broeinest van complotten tegen Prins
Maurits was en verscheidene voor
aanstaande ingezetenen onthoofd zijn
o.a. in 1623. Ook was het gewoonte,
de terechtgestelden met het hoofd in
de handen te hegraven, dat het der
de skelet van Johan van Oldenbarne
velt zou zijn is ook al onwaarschijn
lijk, omdat de bovengenoemde legen
de wil, dat van Oldenbarnevelt in een
loden kist begraven werd. en het ske
let niet in zo'n kist werd aangetrof
fen. Zekerheid zal men pas hebben
na afloop van het onderzoek in Ut
recht. hetgeen nog wel enige weken
zal duren.
Het vermoeden bestaal dat er nog
een tombe is op de plaats der opgra
vingen, doch de waarheid daarvan
zal misschien »r.r.i*t bekend worden
Men is n.L met de uitg*~
op het grondwater gevorderd en dit
grondwater durft men niet verwijde
ren. omdat de fundering ran de be
staande kerk dan gevaar zou lopen.
Op deze plaats wordt nu een beton
nen vloer gelegd.
Zijn dus de kansen miniem dat de
resten van van Oldenbarnevelt gevoa
den zijn. de legende kan. volgens de
gemeentelijke autoriteiten, rustig blij
ven bestaan, want «Iechts ongeveer
een zesde van het oude grondopper
vlak is onderzocht. De rest, waarop
o.a. de bestaande kerk staat, blijft
in tact. Het oudheidkundig bodemon
derzoek is geëindigd.
WOENSDAG 11 JANUARI 1950
Hilversum I 301 m 7.00 en 8.30
Nws, 9.00 v. d. zieken, 9.30 Concert.
11.15 Hoorsp., 12.00 Gev. progr.. 13.00
Nws. 13.20 Vrij en Blij. 13.45 Piano
spel, 14.20 Zigeunermuz., 15.00 Jeugd
progr., 18.00 Mannenkoor, 18.30
Strydkr.. 19.00 en 20.00 Nws, 20.20
Concertgeb.-ork., 22.00 Vioolspel.
23.00 Nws.
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.30
Nws, 9.00 Conc., 10.20 v. d. vrouw,
11.00 Gr., 12.00 Dansmuz., 13.00 Nws.
13.20 Dansmuz.. 14.15 Jeugdprogr.
17.30 Kwartet. 18.00 Nws. 18.30 RVU.
19.30 Jeugdprogr.. 20.00 Nws, 20.15
Dansmuziek, 20.45 Hoorspel, 22:10
Omroeporkest, 23.00 Nws.
Roman naar het Engels door Ida Boyd
4. Ze had weer dadelijk spijt van
haar woorden. Zij had altijd spijt
als zij zich er toe liet brengen, haar
mening over haar uit te spreken.
Want, ondanks alles, gaf ze om haar
zusters. Ja zij hielden alle drie,
op haar eigen wonderlijke manier,
van elkaar. Onder de laag van zelf
zucht, van afkeuring, van uiteenlo
pende opvattingen, was er tussen die
drie een direct animaal gevoel van
saamhorigheid, dat al geboren was
in de kinderkamer en dat in haar
later leven Sterk was uitgegroeid en
niet had kunnen worden uitgeroeid
door kibbelpartijtjes en antagonisme.
Niet één van de drie kon werkelijk
de onverschilligheid voelen, die
leder, bij voorkomende gelegenheid,
tegen de anderen als wapen gebruik
te. Ja als die onverschilligheid
écht geweest was, zou Linda's lot
heel wat gemakkelijker zijn geweest.
HOOFDSTUK H
De verloving werd al spoedig
publiek gemaakt en Lenda zette
haar beste beentje voor, om het hu
wel ijk zo gauw mogelijk tot een feit
te maken, want de oude mevrouw
Bullingham was een bron van angst
voor haar. Wanda was veel te veel
overtuigd van haar eigen onweer
staanbaarheid om enig idee te heb
ben van voorzichtigheid: doch Len
da begreep maar al te goed, welk 'n
enorme invloed de oude dame op
haar zoon had een invloed, die
nog versterkt werd door het fortuin,
dat ze van haar Amerikaanse moe
der had geërfd en waarover zij vrij
en uitsluitend kon beschikken.
In haar hart kon Wanda die be-
dillerü van haar zuster niet verdra
gen, maar haar opstandigheid was
vergeefs. Lenda was geestelijk de
sterkste van de drie en ais zij iets
decreteerde, kwam het er altijd van.
dat de beide anderen haar gehoor
zaamden, al ging het dan ook schoor
voetend. Zij nam Wanda's huwelijks
aangelegenheid geheel in handen,
van het ogenblik af, dat het engage
ment publiek werd gemaakt en
W anöa, geslingerd tussen woede en
vrees, voor ruïneuze gevolgen van
opstandigheid, ziedde in stilte.
De kennismaking tussen mrs. Bul
lingham en mrs. Rellace had, door
een handig manoeuvreren van Lenda
plaats in de luxueuze woning van .de
L*jtscelles in Charles Street Mrs
Bi'liingham was een en al minzaam
beid, mrs Rellace kalmer en minder
praatziek dan ooit en niets verstoor
de de vrede, tot Linda verscheen,
die met haar moeder naar huis zou
gaan. Een kleine, doch dodelijk ge
vaarlijke bom barstte, toen mrs Bul
lingham Linda begroette.
„Heb ik u gisteren niet gezien?"
vroeg de grimmige dame vriendelijk.
.In Cretton Street, in de buurt van
mijn kindertehuis? Neen. ik kan me
niet vergist hebben".
Een blos kleurde Linda's gevoelig
gezicht.
..Wat moest Jii in Cretton Street
doen?" vroeg Wanda verbaasd en
nauwelijks had ze het gezegd of ze
had ha«r tong wel kunnen afbijten.
„In Cretton Street is een heleboel
te doen", zei mrs Bullingham ver
wijtend. ..Dat zal uw zuster zéker
ontdekt hebben".
Linda hield haar hoofd koel. tot
verbazing van haarzelf en haar zus
ters.
„Het is een treurige straat", zei ze.
„Ik heb u zeker niet gezien, mrs Bul
linqham. Het spijt me".
Ze gaf mrs Bullingham een lieve
glimlach en praatte verder, 't on
derwerp verlatend op een manier, die
zelfs Lenda resDect afdwong.
Wanda Weef bij Lenda achter, toen
de anderen waren weggegaan
„Wat heeft ze in Cretton Street
uitgevoerd?" vroeg ze, zodra ze al
leen waren. „Denk je, dat ze naar
Arthur is gaan zoeken in die achter
buurt?"
„Heel goed mogelijk", zei Lenda
koel. „Zeg. Wanda. wees in 's he
melsnaam voorzichtiger als je tegen
moeder praat, waar die oude dicta-
trice bij is. Ze gooit je dadelijk over
boord als ze het idee in haar hoofd
krijgt, dat je een liefdeloze dochter
bent Ik snap gewoonweg niet. hoe
Je zo idioot dom kunt zijn. Je maakt
iemand dol".
Wanda ging slecht gemutst naar
huis. maar het resultaat van haar
zusters op- en aanmerkingen was.
dat zij met B"Uingham zou trouwen,
zo gauw mogelijk, al moest zij zich
zelf ook nog zo geweld aandoen om
het gedaan te krijgen.
„Nog maar een tijdje", zei ze tot
zich zelf, „nog maar een tiidie zal ik
een slot op miin mond leggen. Ben
ik getrouwd, dan kan Lenda naar de
maan lopen met haar braatjes. En
wat die oude heks betreft laat die
maar wachten tot het zo ver is..
In deze prijzenswaardige geestes
houding en met deze beminnelijke
toekomstplannen bracht Wanda haar
verlovingstijd door.
Een groot wonder was dat niet
want in de grond hield ze niet echt
van Fred Bullingham. Hij was haar
type niet. Helemaal niet. Zij haatte
het soort man. dat opgewekt en een
beetje luidruchtig en dominerend oo
treedt. De man, die doet of hij weet,
wat je behoort te doen of na te la
ten, of wat er voor je behoort ge
daan te worden, zelfs als je zelf niet
wilt, dat .het gedaan wordt. Ze had
er nooit iets voor gevoeld, te pose
ren als „het lieve, dwaze vrouwtje"
Haar houding was die van de grilli
ge aangebedene. Zij had alleen ge
voel voor de nederige minnaaar. niet
voor de sterke beschermer.
Fred Bullingham raadpleegde haar
smaak bij elke voorkomend gele
genheid. maar nooit haar mening.
Haar kijk op het leven werd door
hem welwillend aanvaard, maar nooit
in ernst. De vrouwelijke kijk op de
wereld aanvaardde hij van zijn moe
der en elke afwijking daarvan werd
door hem vriendelijk van dei hand
gewezen. Wanda moest alle krachten
inspannen om haar mond te Iru-den,
wanneer de oude drme haar mening
uitte over de plichten *.-an jonge
\Touwen en hot lukte haar alleen
omdat mrl Bkillingham de rijkste
schooaisiPeJIer-in-spé was, die ooit
haar had gekruist. In plaats van
haar te nemen naar chique dan
cings andere pretjes, vroeg Fred
Builing* ^m haar te dineren met zijn
moeder «n haar particuliere vertrek
ken in iJrown's hotel, waar de oude
dame h&v intrek had genomen tij
dens di\ verbouwing van haar huis
op St. J»tne6' Square. Wanda ver
veelde rleh bij zulke gelegenheden
zo erg, «lat haar kaken pijn deden
van de moeite, die ze had. om haar
geeuwen V onderdrukken Op de
canapé tt moeten zitten met Fred
terwijl zijr moeder welwillend deed
of ze niet keek, was een pijniging
voor Wani'a, die zij zich voornam
de oude heks later met interest terug
te betalen.
De gesprekken maakteu Wanda
dol. Zo gir.g het eens over een straf
proces tegen een deftige waarzegster
waarbij vele voorname dames be
trokken waren.
„Ik begrijp niet, waarom men zich
met zo iemand bemoeit", zei mn
Bullingham hooghartig. „De justitié
heeft toch waarlijk wel iets beters te
doen! Als er dwazen zijn, die haar
geld op die manier willen weggooien,
dan moet men haar dat laten doen.
Wat mij in het geheel niet duide!-.'
is, dat is, dat de mannen van die
vrouwen haar maar laten begaan
Zij moesten haar beter in de band
houden".
Dit was werkelijk grappig te ho
ren uit de mond van iemand, die
haar hele familie onder de duim
had: maar mrs. Bullingham had
geen gevoel voor humor en het ge
zicht van haar zoon veranderde niet.
„Ik zou het wel eens leuk vinden,
mij te laten waarzeggen", zei Wanda
met een bijna onmerkbaar tintje van
protest in haar stem.
„Fred zal je moeten leren, minder
inferieure genoegens te zoeken", was
het antwoord.
„Als we getrouwd zijn", zei Fred.
„zal ik je steun nodig hebben in be
langrijker dingen dan alleen genoe
gens. Mensen vau betekenis te ont
vangen bijvoorbeeld. Dat zal ik nodig
hebben In mijn positie en ik hoop.
dat je een prachtig figuur zult ma
ken als gastvrouw door je schoon
heid en je gaven. Het zal een reus
achtige hulp voor mij zijn".
f Wordt vervolgd).
