KAPPIE
Ontzettende vernielingen overheersen
alle eerste indrukken
Ook nu moet ons volk de
bewoners in Indonesië helpen
Droom van Jules Verne vervuld?
De blikken wereld
HAAR KONINKRljK
Reis naar Duiisland I
s\p VERZOEK VAN de „Liga der Freunden" vertrokken in
Vr October zeven Nederlanders naar Duitsland om een reünie
bij te wonen van jeugdleiders van dexe vereniging in de
Jeugdherberg Hohefahrt aan de Edersee in de staat Hessen
Het gezelschap bestond uit twee studenten, een zakenman, een
uitgever levens jeugdleider, een jeugdleidster, een journalist
en 'n ambtenaar. Deze zeer heterogene groep was met opzet
gekozen om de te verwachten discussies op zo breed mogelyk
terrein te kunnen voerenWij kregen van deze reis een uitge
breid verslag, dat we in enkele gedeelten onder de aandacht
van onze lezers willen brengen. Juist omdat de groep ging met
het doel een contacl te leggen tussen de Nederlandse en Duitse
jeugd.
HET PRACHTIGE najaarsweer bracht
in de D-trein een stemming onder de
deelnemers, welke goede beloften in
hield voor de afloop van deze wellicht
moeilijke contactreis. Te Venlo kwa
men we reeds in de sfeer van bereisde
mensen, want de trein stond een uur
stü en we werden allen aan 'n nauw
keurig onderzoek onderworpen. De
douane liep met een dik boek in de
handen door de coupé om de reizigers
op een duchtige wijze aan de tand te
▼oelen of zij niets in ons kleine landje
misdreven hadden en onderzochten
verder koffers, tassen enz. op eventue
le contrabande. Toen ik aan de beurt
was om documenten als paspoort, vi-
wm enz te laten onderzoeken, betrok
het gezicht van de ambtenaar. Eén van
mijn medereizigers voelde de opkomen
de spanning zeer juist aan en probeer
de ook nog de „geestige man" van het
gezelschap uit te hangen. Hij zei: „Zie
je na wel. ik heb het je wel gezegd.
Als oud-SS er mag je de grens niet
over". Ik weet niet of deze uitlating 1
beoogde doel bereikte. Een feit was
echter, dat de douane mijn paspoort
in zijn bezit hield en vertelde, dat
mijnheer maar even moest wachten.
Allerlei gedachten speelden door mijn
hoofd en de nodige opmerkingen van
mijn medereizigers bevorderden mijn
zelfbewustheid niet. Men kent dat ge
voel wel.
Enfin, enige minuten later kwam
mijn denkbeeldige rampjprenger terug
met een van z'n chefs, 't Boek werd
weer geraadpleegd en met de gegevens
op het paspoort vergeleken. Tot mijn
grote opluchting kwam deze. zeer
waarschijnlijk met meer intelect be
gaafde man, tot de ontdekking dat. do
namen op de pas. en in t boek pre
cies dezelfde waren, maar dat de ge
boortodata verschilden. Ik was dus
niet de gezochte boosdoener, die in
het boek genoteerd stond als a.v.w.p h
wat betekende aanhouden en voorge
leiding wegens politieke handelingen,
VOOR BLIJVEND CONTACT
Te Kaldenkirchen waren wij allen
binnen een kwartier door de controle
en vervolgden onze reis per autobus
Het bestuur van de organiserende
Nederlandse vereniging, het Verbond
van Goede Vrienden, had ons voor het
vertrek medegedeeld, dat het te leg
gen contact rriet de Duitsers zeer moe'
lijk zou zijn. temeer, daar zich onder
onze deelnemers vier ondergrondse
werkers uit de oorlogsiaren bevonden.
Wil hadden de opdracht om open en
eerlek met elkander te spreken en te
tra^ m met respect voor eikaars over
tuiging een basis te leggen voor een
blijvend contact tussen de Nederland
se en Duitse leden van beide vereni
gingen.
Deze taak was dus ruim gesteld en
misschien wél enigszins tè eenvoudig
geformuleerd. Om gedurende acht da
gen d» beleefdheid in acht te nemen
en een oppervlakkige, nietszeggende
vriendschap te sluiten is niet moeilijk,
maar om een basis te vinden voor een
blüvend contact vraagt meer Hier
voor is in de eerste plaats nodig een
begrip voor eikaars moeilijkheden en
Dok moet je weten hoe de stemming
on<*er de individuele deelnemers is.
Met het oog op dé algemene indruk
Van het leven in Duitsland was onze
autotocht door *t Roergebied en cen
traal Duitsland naar Edersee zeer leer
zaam. Wij passeerden een industrie
streek, die vele tientallen keren het
doelwit is geweest van de geallieerde
bombardementen. De toestanden, die
men in dit gebied vindt, grenzen aan
"t ongelooflijk. Je ziet er puin en
nog eens puin. In Dusseldorf b.v. re
den we over de herstelde Rijnbrug en
kwamen in een wijk waar vroeger in
prachtige stijl opgetrokken gebouwen
stonden. Thans staan alleen nog de
totaal uitgebrande geraamten en men
kan met behulp van de nodige fanta
sie vermoeden wat hier aan culturele
waarde verloren is gegaan. Alles ligt
nog verwrongen en hier en daar steekt
een stukje pijp uit het puin omhoog
en de rook duidt aan. dat er nog men
sen wonen. Weer verder ziet m°n eer-
complex woningen staan, waarvan d"
voorzijde geheel is weggeslap-m. Met
planken en carton ziin de ere **e gaten
gedicht en men heeft weer een
ning'.. Van het trappenhuis ziet men
alleen nog een gat. Met behulp van
een ladder komen de bewoners van
de eerste etage in hun „apartementen"
De mensen van de 2e etage hebben op
dezelfde wijze hun entree, iwz, via
een ladder van de eerste naar de twee
de etage.
De stemming in de bus was niet
meer zo luidruchtig als in het begin
van onze tocht. Het was alsof deze el
lende een sfeer uitademde die ook op
ons vat begon te krijgen. Persoonlijk
vroeg ik mij af. hoe het mogelijk was,
dat mensen nog kunnen leven in deze
voor onze begrippen onhoudbare toe
stand. De bekende Hollandse zindelijk
heid bracht ons op de idee om over
opruiming te spreken. Maar waar
moet men beginnen? En hoe lang zal
dit duren?
NUCHTER BLIJVEN!
Een van ons maakte de opmerking,
dat we nuchter moesten blijven en
wel bedenken, dat de Duitser dit zelf
veroorzaakt had. Als men geen oorlog
was begonnen, zou het er nu anders
uitgezien hebben. Wij gaven hem ge
lijk en ieder dacht het zijne.
De tocht ging verder. Wii passeer
den de grote autowegen. Wij reden
langs de rivier de Roer. Het landschan
werd heuvelachtiger. Op de hellingen
werkten de boeren en hun vrouwen
terwijl de middagzon haar prachtige
herfststralen over de akkers liet glij
den. Het oogsten van suiker- en voe
derbieten was in volle gang. In deze
stréck (voorbij Wimpertal) is de land
bouw sterk gemechaniseerd. Overal
zag men tractoren en luchtbandenwa
gens. De schilderachtige dorpjes met
hun hoge witte huizen en kleine ven
sters waren weinig of niet geteisterd
(Wordt vervol gfll
Simavi's jubileumiaar
Vijf en twintig jaar geleden werd
door enige oud-Indisch artsen de
Vereniging SIM AVI opgericht Deze
mannen kenden de vreselijke medi
sche nood waarin de Inheemsen ver
keerden, van zeer nabij. En zij wa
ren gegrepen door de wil en wens
om de handen tot helpen uit te strek
ken. Ons volk moest voor deze zaak
geïnteresseerd worden. Geheel ons
volk, met voorbijzien van kerkelijke
en politieke gezindheid.
Vanaf haar oprichting plaatste SI
MAVT zich op het standpunt, dat zii
haar hulp diende uit te strekken tot
alien die bij haar aanklopten. En zo
handelde zij! Waar nood was. daar
werd geholpen, zonder enige bijbe
doeling en zonder te vragen naar ra»
huidskleur, politieke overtuiging of
godsdienstige gezindheid.
Dit standpunt werd door ons volk
gewaardeerd en zo groeide in deze
viif en twintig jaar SIMAVI Uit tot
een nationale organisatie, die namens
Nederland aan de inwoners van In
donesië en Suriname kon laten zien.
dat ons volk tot betoning van naai
tenbefde en barmhartigheid in staat
waA
Het budget van onze Vereniging ging
jaar in jaar uit in stijgende lijn. Op
de overheid deden wij nimmer een
beroep. Wij vroegen niet om subsidie
maar stelden er een eer in dat par
ticulier Nederland de schouders on
der dit werk zette. SIMAVT wilde de
pretentie kunnen voeren te handelen
namens de Nederlandse burgerij!
In 1949 het topjaar konden
wij voor meer dan een hglf millioen
gulden voor hulp beschikbaar stellen
Dit jaar. 1950, is ons jubileumjaar'
Helaas ziin wij weinig feestelijk
gestemd. Want de onzegbare medi
sche nood in de tropenlanden. waar
mede wij dagelijks geconfronteerd
wo» den beneemt wel alle lust om de
vlag uit te steken. Daar komt bij, dat
de veranderde politieke situatie ve
len van ons volk doet zeggen: „Z*-
metten bet alleen te kunnen, wel la
ten ze hun gang gaan. Maar ik steek
geen vinger meer voor hen uit". De
ze geesteshouding is lataal!
SlMAVI moet haar jubileum oj
waardige wijze vieren. Op waardig'
wijze door in 1950 niet een half mil
lioen gulden aan medische hulp te
besteden, maar een veelvoud van
dit bedrag Juist nu dient Nederland
aan het volk der tropenlanden te
laten zien, dat het hart heeft voor
zijn lol en lijden.
En daarom wekken wij U op ona
U als lid van SIMAVI aan te melden.
Om ons een milde jubileumgave te
o'oer; toekomen. Om krachtig mede
te werken aan de SIMAVI-collectö,
cbe ook dit jaar weer in uw gemeeni-
te zal worden gehouden.
Het klein e Nederland kan op dei-
ze wijze groot werk doen! Adres:
SIMAVI-kantoor Haarlem, girono.
128487, Bankiers Ned. Hand. Mij.
Haarlem en Batavia.
Moderne cowboys
Enige KLMers hebben dezer dagen
de romantiek van het vliegerbestaan
gecombineerd met het even romanti
sche beroep van cowboy. Terwijl zij
de viermaal 1400 paarden van hun
vracht-Skymaster menden, voerden
zij in de romp van diezelfde Sky-
master een kudde van 11 drachtige
koeien en een stier mee. die ze van
Kopenhagen naar Athene moesten
„drijven".
Deze veestapel, die door KLM-
vleugels over half Europa werd ge
dragen, was ln zijn geheel bestemd
voor de Koninklijke stallen in Athe
ne. Het was de eerste maal in de
geschiedenis, dat een dergelijk aan
tal koeien tegelijkertijd in een vlieg
tuig werd vervoerd.
EN DE WONDERLIJKE SCHELP
22 Nadat de visman zijn dreigemen
ten tegenover Kappie had geuit, sp.-ong
hij. voordat Kappie nog iets had kun
nen zeggen, over boord. De maat was
strompelend van ellende c1 zijn hut vrr
dwenen, maar door zijn gegil was Sig
nor Rivaldi, die juist In slaap was ge
vaCen. wakker geworden.
D1-1- mom
pelde J ij, toen hy zijn kooi uit sprong
..Waar is die knotstuk van mij!
„Hierdaa.-! Ik zal ze pletterslaan!"
Hij holde zijn hut uit, en liep met zijn
knots va de rondte zwaaiend het dek
op. „Waar zijn de schurkmannen!"
schreeuwde hij. „Ik zal hun oplawaaien
Ik zijn niet bangacgstig?"
Signor Rivaldi zag nog net Iets over
de verschansing springen, en hfj rende
er grommend op af.
„Kalm maar!" zei Kappl. tegen hem
„Die viskerel is allang onder water
verdwenen!"
..Viskerelman!' schreeuwde Signor Rl
valdi- „Waar Is hij! Ik zal hem plette
ren!
De reis naar de Maan
H.t Canadese instituut voor Raket
projectielen heeft aangekondigd, dat het
ia staat is binnen tien jaar een bemand
raket te construeren, die een retour-
vluch aardemaan zou kunnen onder
men.
Deze optimistische verwachting is
arschijulijk wat voorbarig en wie
zich op de autoriteit van dit instituut
wil beroepen, herinnert zich de voor
spelling van di A. J. Hutchinson, van
het Westinghoi.se Laboratorium in Ame
rika, die meende dat binnen vijftien
maand-m een projectiel naar de maan
zou worden afgevuurd. Ook dit insti
tuut heeft een wetenschappelijke naam
hoog te houden, maar de voorspelling
van dr Hutcheson dateert van Novem
ber 1946-
De belangrijkste proefnemingen met
V-2's worden genomen door de Am:ri
kaanse legerautoritelten op hun proef
vlden in White Sands, en hun laatst
gepubliceerde record was een snelheid
van 8XXX) km per uur, dat ia Februari
1948 doormiddel van een dubbele V-2
werd bereikt.
Bij interplanetair verkeer is juist die
snelheid van het hoogste belang en men
mag eerst verwachten, dat een projec
tiel cie aarde zal verlaten, wanneer zijn
snelheid tot ten minste 40.000 km per
uur zal rijn opgevoerd. Dat het opvoe
ren va» de snelheid met succes kan ge
sdiieden door een aantal V-2's te com
blneren en elke volgende 3f te vuren,
waaneer zijn voorganger de maximum
snelheid heeft bereikt is door de proe
vet» in Februari wel afdoende bewezen
Reeds heeft men dat met de combjna
tle van vijf V-2's wlke tezamen een
aaavangsgewicht van 370 ton zouden
bezitten, het laatse projectiel voldoende
snelheid zou kunnen geven om de aarde
te ontvluchten.
Het zou zeker mogelijk zijn dit pro
jeetiel van de aarde af met radioimpul
sen naar zijn bestemming te leiden, maar
er zou geen sprake zijn van een piloot.
Wellicht vraagt men zich af, wat het
voor wetenschappelijk nut heeft een pro
jeetiel op de maan af te schieten, dat
bij zijn aankomst totaal vernield wordt
en waarvan geen enkel bericht meer
kat worden verwacht, juist omdat wij
sinds eeuwen zoveel belang in onze
maan stellen, overweegt men h
jeetiel een baan té laten beschrijven om
de maan heen. waarbij de snelheid van
het projectiel het in evenwicht zou moe
ten houden met de aantrekkingskracht
van de maan. Deze methode zou het
mogelijk maken dat telefoto's uit het
projectiel verzonden, ons eindelijk eer.
b!?k gunden op de achterzijde van de
maan, de zijde, die wij nog nooit heb
ben aanschouwd. Wanneer het projec
tiel deze opdracht heeft vervuld, kan
liet gaan waar de interplanetaire krach
ten het behaagt, hetzij neervallen op
de maan, hezij verdwijnen in de inter
planetaire ruimte, terwijl de mogelijk
heid nog blijft bestaan, dat het tot in
de lengte van dagen als een sateliet
om de maan blijft draaien.
De geweldige ontwikkeling van de
raket projectielen van de laatste tien
jaar In aanmerking genomen, lijkt het
niet onwaaschijnlijk, dat een dergelijk
projectiel inderdaad voor 1960 zal zijn
ontworpen :a misschien zelfs afgevuurd
Maar dit is nog heeJ iets anders dan 'n
bemand projectiel, want de piloot -al
zeker als eis stellen, dat hij de aarde
weer bereikt Ook al zóu zulk een pro
jeetiel slechts een baan beschrijven
langs de maan, dan zou de brandstof
die het mee moet voeren om de terug
tocht mogelijk te maken zo zwaar zijn.
dat een dergelijke onderneming voor
lopig nog ondenkbaar is.
Alleen wanneer de kernenergie dienst
baar zou kunnen worden gemaakt aan
de voortstuwing van de V-2's, mag men
venvachten dat voldoende energievoor
raden zullen kunnen worden meege
voerd.
En hoewel ooangs een door Duitse
ingenieurs ontworpen voorts.uwlngs-
methode aan de Amerikaanse autorite»
ten werd voorgelegd, lijkt het voorlopig
nog voorbarig de te mijn, die het Cana
dese fasituut heeft oppgegeven. te aan
vaarden.
In 1949 zijn in de Verenigde Staten
ongeveer 30.000.000.000 blikjes ge
bruikt om duizenden producten in te
verpakken. Het laatste snufje op dit
gebied zijn blikken waarvan de in
houd onder druk staat en waaruit
men iedere gewenste hoeveelheid
door een speciale afsluiter aan de bo
venkant kan laten ontsnappen. De
rest van de inhoud van het blik kan
dan onbepaalde tijd bewaard worden
zonder dat men bevreesd behoeft te
zijn voor bederven. In 1949 zijn meer
dan 150.000.000 van dergelijke blik
ken in de Verenigde Staten geprodu
ceerd en verwacht wordt dat in 1950
hot dubbele aantal ln de handel ge
bracht zal worden.
Deze blikken waarin de inhoud on
der druk bewaard wordt zijn een
verbetering van blikken die door de
troepen in de oorlog gebruikt zijn
en gevuld waren met vloeistoffen
voor het doden van ongedierte en
dergelijke doeleinden. Na de oorlog
zijn blikken met een inhoud van iets
meer dan eenderde liter in de handel
gebracht voor artikelen als slagroom
en freon, het gas dat in electrische
ijskasten wel als koelmiddel gebruikt
wordt in plaats van zwaveldioxyde.
De conserven-industrie heeft nieu
we methoden bedacht om smaak en
kwaliteit van voedingsmiddelen in
blik te verbeteren en voedingsmid
delen in blik mogen zich in een nog
steeds toenemende populariteit ver
heugen bij de Amerikaanse huisvrou
wen voor wie zij 'n waardevol hulp
middel zijn om zonder veel moeite de
maaltijden te bereiden. Reeds vele ja
ren worden soepen, groenten, vruch
tensappen e.d. in blik in de handel
gebracht en tegenwoordig worden
blikken tevens gebruikt om b.v. kaas
brood en nieuwe aardappelen in te
verpakken. Er worden thans proeven
genomen met het inblikken van verse
melk.
De 52-jarige Londenaar Fred Bor
ders heeft een tweemotorig model
vliegtuig, type Dakota. geconstrueerd
dat radiografisch voortbewogen kan
worden. b{j goed weer bijna 20 km.
hoog kan komen en op ongeveer 150
meter hoogte een snelheid van ruim
100 km. per uur kan bereiken.
VRIJDAG 10 FEBRUARI.
Hilversum I. 301 m 7 00 en 8.00
Nws.; 9-15 Voor de zieken: 9.30 Sym
phoni.. concert; tl.00 Zangrecital: 11
uur 30 Muziek bij bet werk; 12.00 Koor
12.33 Metropoie orkest: 13.00 Nieuws:
13.15 Mandolinata; 13.45 Middagcon
cert; J4 10 Fluitrccital; 1500 S^abat
Matar: 16.00 Kamerkwartct; 16.30 uur
Gramofoonplaten; 17.00 Blaasmuziek:
17.30 Friese uitzending: 18.00 Geeste
lijke liederen; 18.30 Strijdkrachten: 19
en 20 uur Nieuws; 20.15 Radio Philhar
monisch orkest: 21-40 Ensemble Selecta
22.10 Kamerkoor: 2300 Nieuws.
Hilversum II. 415 m 7.00 en 8.00
Nieuws: 9.00 Symphonisch 'UUCRt 10
uur Morgenwijding; 10.45 Pianorecital:
15 -35 Acc. orkest 12.00 Parade der ion
geren: 13.00 Nieuws: 13.15 The Avro
lians. 14-00 Kook praatje: 14.20 Bel Can
to 1500 Oas volk en zijn dichters:
15.20 Kamerorkest; 16.00 Gramofooa-
muzlek. 16.30 Jeugduitzending 17.20
Wij en de muziek; 18 00 Nieuws: 18.15
Accordeola: 18.40 Kamermuziek: 19.30
Lezing: 2000 Nieuws; 20.10 Pianovoor
dracht; 20.30 Mensen aan het werk;
21.00 Verzoekprogramma; 21.25 Aetber
forum: 22.10 Pennis from Hc3ven: 23.00
Roman naar hei Engels door tda Qoyd
»o
Maarwacht eens. Een ge
dachte werd plotseling in haar wak
ker. Een flikkering van herinnering
-deed haar uit haar stoel bij de haard
»pstaan en naar de plek gaan, waar
zij de elastieken banden verstopt had
"Ze bekeek de namen een voor een
en ze dacht aan iets, dat de voor
name procureur ln Lincolns Inn te
gen haar gezegd had. We zulen
1 Bullingham als verdediger nemen.
Vanmorgen had zij hem gevraagd
,wat hij daarmee bedoeld had da'
|had hfj hnar uitgelegd en hij had
ihaar tevens verklaard, waarom noch
jhij noch rar. Bullingham de zaak van
haar man wilde behandelen.
I Mr. Bullingham!
Bullingham was een van de na-
itnen op de elastieken banden. Mr3.
Bullingham, de vrouw van de man.
'•die Danilo zou hebben verdedigd.
Die zou zeker niets liever willen dan
[flat de papieren vernietigd werden
(Ja, Ja die man, die inbreker was
.jlcor haar gestuurd.
V Pit wa» de aanwijzing, waarnaar
Draga Alexandrowaa gezocht had.
Nu wist ze. Nu was ze zeker. En zo
zon niet tegen Danilo zeggen dat zs
iets wist. Als hij haar niet in zijn
vertrouwen nam. zoe zij het hem ook
niet doen. Maar ze zou zelf bau
delen.
Ze vleide zich op haar gemak fn
haar stoel en viel in slaap.
Lontje maakte grappen tegen Ar-
thur over de beschrijving die Draga
van de inbreker gegeven had. Blauw!
En gladgeschoren en dik en „hm!
hm!" een goed portret. Om je
dood te lachen. Die politielui moesten
wel zot op 'r neus kijken.
Je kunt er op aan dat de ouwe
Mac Gralgh er vanavond wat over
te zeggen zal hebbea bij „De Rooie
Terreur" zei Loutje.
Het zou de moeite waard zijn dat
te horen. Artie moest meekomen om
het te horen. En Artie ongelofelijk
opgelucht, beloofde dat hij zou mee
komen.
De berichten die over de telefoon
heen en weer gingen, de avond voor
de Inbraak, zouden ook de moeite
waard geweest zifu om te horsu. La
dy Betfy Mouid en EIHe Swayne, Ao,
na Stret en Sara Deltou bleven bijna,
voortdurend met elkaar In contact
elkaar opbellend in wanhopig ver
langen naar informatie, die ze elkaar
konden geren. Lady Mountbelton was
naar de Rlvlera met haar mau.
Voor haar zou het een sensationele
thuiskomst zjjn. De zwakhoofdige
Gloria die niets meer overhad om
wie ook Iets te kunnen betalen, had
zich teruggetrokken in een van de
duurste sanatoria van Londen en
wachtte daar de debacle af, ten prooi
aan aanvallen ran razernij, die haar
ongelukkige erpleegster» tot wan
hoop brachten. En al die slachtof
fers van eigen dwaasheid en karakter
loosheid waren dol om te weten of
Wauda Buningham in staat was ge
weest om iets te doeu of Iets te la
ten doen ten einde de catastrophe
af te wenden die haar bedreigde. En
ze belden op en belden op tot Wanda
er bijna gek van werd.
Zij was natuurlijk evenmin in staat
als de anderen om iets te zeggen. Zij
wist niet of haar beroep op Arthur
enige uitwerking had gehad en zelfs
niet of hij, als het uitwerking had
gehad, ln staat was geweest om iets
te bereiken. Ze wist maar al te goed
dat domheden of vergissingen vau
Arthnrs kant baar nog dieper in het
moeras 'zouden drijven dan ze er al
ln zaten. Als hij zijn doel niet be
reikte, of als hij gesnapt werd zou
haar toestand uog veel hopelozer
worden. Maar zij wist niets en kon
dus niets zeggen en het voortduren
de bellen vaude telefoon maakte haar
dol.
De mogelijkheid dat Arthur zich van
haar sou afkeren en niets doen was
ia Wauda's gedachten gebleven op
baar terugweg van Cretton Streets
en was al een bitter kruid geweest
bij de exuise maaltijd, die haar
thuis werd opgediend. Fred kuste
haar bü de huiskamerdeur toen de
gong luidde. Eu in haar angst en
piju en wanhopig verlangen naar
steun gaf ze hem haar liefste glim
lach en kuste hem terug met een te
derheid, die hij niet van haar ge
woon was. Hij legde zijn arm om
haar heen en zo liepen ze naar de
eetkamer.
In haar zenuwachtige opwinding
met verhoogde kleur zag ze er liever
uit dan ooit. Onder haar ogen lagen
donkere kringen en Fred keek er
uaar en dacht, dat die misschien een
belofte waren van hetgeen waarop
bij zo hoopte. Hjj kon nauwelijks af
wachten tot de maaltijd afgelopen
was om haar in zijn armen te nemen
Ik voel me moe en suf Fred,"
weerde zij hem af. Kun je mij niet
iets vertellen om mij op te beuren
Wat doe je op het ogenblik? Er moet
toch iets interessants zijn in je werk
nu Je bet zo druk hebt.
Je toont anderst niet veel belang
stelling gewoonlijk iu wat ik dos.
Dat is onzin. Hoe kun je zoiets
zeggen? Vertel me van Je werk. Die
zaak. waarover West Lewis en Ridge
way je opbelden zal die nog eeo
groot honorarium opbrengen? Eu Je
zei, dat het iets heel anders U dan
je gewoonlijk doet. Betekent dat, dat
het interessanter is? Sommige za
ken, die Je behandelt zijn zo IsigewOt
keld en zwaar dat ik er niets van
begrijpen kan. Ik zou het veel aar
diger vinden, als je ook leuke proces
sen behandelde. Kwesties uit de be
tere kringen en zo.
Zo roerde zij het onderwerp aau
met luchtige woorden en eeu sid
derend hart.
Fred sprak iu privé nooit over de
zaken die hij behandelde, maar dit
was eeu bijzonder geval. Om Wanda
zou hij alles doen wat hij bij mogelijk
heid doeu kon. Doch van dexe zaak
wist hij zelf nog vrijwel uieU.
Die zaak van Lewis en Ridge-
way. zei hij. Daar kan Ik jo
pas van vertellen als ik tot verdedi
ger benoemd ben. En lk word niet
benoemd zolang hij niet formeel in
staat van beschuldiging gesteld ls
en naar een rechtbank verwezen. Eu
er is veel kans dat hij vrijgelaten
wordt.
Maar het was wel prettig ge
weest te vernemen, dat er Iemand
was die er speciaal op 9tond, hem
tot verdediger te hebben, merkte
Utj op.
Wanda ging er op iu.
Hij heeft natuurlijk van je gehoord
z9i zs. Hij schijnt een buitenlan
der te zijn. Heb Je er over gelezen
ln de krant?
O, de krant zegt er maar wel
nig van. Er is nog veel meer zei
Fred lachend.
Uit wat de krant zegt, zou je op
maken dat hij maar een gewone avon
turler is maar lk voor mij geloof,
dat het een lelijk geval van chauta-
ge Is.
Wanda's hart stond een ogenblik
stü. van schrik.
Chantage? vrceg ze zwak.
Ja er is een vrouw eex
vau zijn pollenten hij zeg* dat ze
verliefd op hem geworden is en
omdat hij daar niet opging, heeft u
zich volgens hem op hein gewroken
door de politie tegen hem te waar
schuwen.
ZIJ zegt, dat bij haar allerlei con
fidenties ontlokt heeft, zwart op wil
en dat hij later daarmee geprobeerd
heeft haar geld af tc persen. Zij heeft
alles aan haar mau verteld en dis
is buitea zichzelf van woede. Maar
West Lewis heeft Informaties over
haar gekregen. Ze schijnt niet erg
goed bekend te staan en het ls best
mogelijk, dat zij even schuldig is als
hij, zo niet meer.
Maar lk dacht datde man alleen
naar beschuldigd werd vangeea
dokter te zijn? zei Wanda
Wordt vervolgd
