Moderne samenleving -Modern transport
De vliegtuigen: de vrachtvaarders
Argentinië kan vele Nederlanders een
bestaan geven, als ze aanpakken
,,'t Land schreeuxyde van armoede
en raasde van gebrek.
N
Ronde van Noord-Holland kwam
ÏIumuJl. uit de i&eehwinkel
Rare
meniere
in Haarlem
Besparing van arbeid, fijd, geld, bederf, door
vervoer op de snelst mogelijke wijze
J) E BURGERLUCHTVAART vormt
een onmisbare factor in de samenle
ving, hoewel zij nog maar een dertig
tal jaren geleden voor het eerst een
taak in het verkeer te vervullen
kreeg. Deze taak aanvankelijk nog
bescheiden werd voortdurend gro
ter, ondanks het feit, dit deze uit
breiding op velerlei gebied voor de
maatschappijen hoge kosten met zich
bracht en nog brengt. Thans, nu het
karakter van de luchtvaartmaatschap
pijen veranderd is van éénmansbe-
drijfjes omstreeks 1920 tot de ton- en
pasagierskilometers producerende fa
brieken van nu. zou het vliegtuig niet
meer in de huidige maatschappij zijn
weg te denken, ook al heeft de ren
tabiliteit van het luchtverkeer tot op
heden nog niet overal dezelfde gunsti
ge ontwikkeling te zien gegeven.
DE WELVAART van de wereld kan
in niet onbelangrijke mate bevorderd
worden door tijdwinst. Tijdwinst, die
niet alleen wordt bereikt door de gro
tere snelheid van het transportmid
del, maar ook door de geringere af
hankelijkheid ten opzichte van geo
grafische obstakels. In de staat Co-
lumbia b.v. zijn grote nieuv/i gebie
den ontsloten door de luchtvaart. Het
veranderen van muildierpaden in re
delijke autowegen over de Andes zou
met enorme onkosten gepaard gaan.
Vandaar dat achter deze bergketens
vliegvelden worden gebouwd, waar
door de mijnbouwgebieden konden
worden ontsloten. Aan- en afvoer ge
schiedt geheel door het vliegtuig.
Een ander voordeel voor de econo
mie is, dat de luchtvaart de moge
lijkheid biedt orp het handelsvolume
te doen toenemen. Nieuwe, ruime
markten ontstaan voor die goederen,
waarbij het tijdselement een belang
rijke rol speelt. Dit geldt voorname
lijk voor bederfelijke goederen als
zacht fruit, snijbloemen, verse vis,
broedeieren en -kuikens en andere le
vende dieren. Omdat b.v. snijbloemen
uit Nederland nu wel naar Amerika
kunnen worden vervoerd, stelt het
vliegtuig de verladers in staat om
met kracht oo de Amerikaanse markt
te verschijnen.
Omdat het uitvalpercentage zeer
klein is, zijn ook de kosten lager,
Een ander kostenbesparend ele
ment vormen*de transitokosten. De
luchtvaart immers, is niet op kust-
havens aangewezen, de luchtvracht
kan rechtstreeks van het ene econo
nomische centrum naar het andere
worden gebracht, zodat hiermee voor
stukgoederen de transitofunctie ge
deeltelijk wordt uitgeschakeld. Boven
dien kan de handelaar door de snel
lore levertijd kleinere voorraden aan
houden, waardoor hij dus minder ka
pltaal hoeft vast te zetten, terwijl
vaak met kleinere opslagruimte kan
worden volstaan. Omdat de korte
credieten. die men in sommige bran
ches krijgt, zeer hoge rente eisen, zal
het duidelijk zijn, dat hier door het
snelle vervoer grote bedragen kun
nen worden besnaard. Bii een leve
ring van een millioen gulden b.v. be
tekent één maand kortere reisduur
bij 5 pCt rente een besparing van
cirea 4.150 gulden.
Belangrijk is ook, dat de verzeke
ringspremies bij de luchtvaart lager
zijn dan bij vrachtvervoer met ande
re transportmiddelen. Dan is er nog
de besparing op verpakking. Is over
het algemeen stevige en zware ver
pakking nodig, bij de luchtvaart kan
deze veel lichter en dus goedkoper
zijn. Hoewel de tarieven in de lucht
vaart veelal hoger liggen, maken de
ze belangrijke besparingen het in de
meeste gevallen voor de verlader toch
voordeliger om door de lucht te ver
voeren. Daarnaast komt nog, dat de
gene, die van luchtvervoer gebruik
Japie un de Parijse
studenten
Wij behoeven onze lezers niet te
vertellen, dat studenten dikwijls met
verschrikkelijke armoede te kampen
hebber^ Naast de vele edelmoedige
hulp, die hun wordt betoond, hebben
nu de Parijse studenten zelf een zeer
sympathiek idee gehad, nl om oude
kranten te gaan ophalen. De papier
fabricatie geeft nl geld voor oud
papier. En waarom, zo dachten enige
vernuftige jongelui, zouden onze
„arme broeders" niet oude kranten
gaan ophalen bij de mensen, die er
toch niets meer mee doen. Dus werd
de ..Studentenkrantenophaaldienst" in
het leven geroepen.
Enkele studenen krijgen een bak
fiets ter beschikking en wordt hun
een bepaalde wijk aangewezen. Ver
der zal de pers en de radio voor ver
dere bekendmaking van deze dienst
zorgen. Ook worden er pamfletten in
de diverse wijken van Parijs ver
spreid: „Helpt de studenten! ^Taak
een pak van uw overtollige kranten
en zet het voor uw deur. Wij zorgen
er voor dat zij opgehaald worden!"
Maar er moest oo een afzet voor
atl dat papier gevonden worden. Dus
zocht en vond het comité een papier
fabriek, die dagelijks 10 ton papier
zal afnemen. Het idee begint weer
klank te vinden en binnenkort zullen
de Parijzennars bakfietsen zien rij
den. beladen met afgedankt proza.
maakt, eerder op de markt is en
daardoor zijn omzet kan stimuleren,
waardoor de omzetsnelheid van het
geld wordt vergroot en de rentelast
hierdoor verlaagd.- Dit geldt vooral
voor modeartikelen. Bij luchtvracht-
vervoer wordt het risico van plotse
linge waardedaling voor wijziging in
de valutaverhouding verminderd. Dit
geldt ook voor het uitvallen van vita
le bedrijfsonderdelen, zoals scheeps-
assen, etc., waardoor de zeer hoge
kosten, verbonden aan het stilleggen
van de gehele productie-eenheid aan
merkelijk worden gereduceerd. Dat
het zakenleven meer en meer de
waarde van het nieuwe vervoermid
del begint in te zien, blijkt uit de
vrachtcijfers van de luchtvaartmaat
schappijen, die ieder jaar opnieuw
een grote stijging vertonen.
Ook bij het reizigersverkeer heeft
de luchtvaart een eigen stimulerende
werking, die het grootst is op de in
tercontinentale roues. Het is thans
voor grote bedrijven mogelijk gewor
den het persoonlijk contact met de
buitenlandse vestigingen of handels
relaties veelvuldiger te doen plaats
hebben. Duurde vroeger een reis
maanden, thans door gebruikmaking
van het vliegtuig vraagt zulk een be
zoek nog maar enkele weken, waar
door de arbeidsprestaties van de be
trokkenen belangrijk worden opge
voerd. Ook voor de politieke con
tacten, die de verschillende naties
hebben, biedt het vliegtuig door de
snelle diensten, die het bewijst, grote
uitkomst.
Dat de luchtvaart het toerisme be
vordert en hiermee een onzichtbare,
doch uiterst waardevolle import be
werkstelligt, blijkt wel uit het feit,
da door de Amerikaanse reizigers in
de jaren 1936 tot 1939 exclusief de
scheepsp.assages 1.283.000.000 werden
uitgegeven, terwijl de waarde van de
belangrijkste handelsartikelen, die de
V.S. in dezelfde jaren importeerden,
„slechts" 776.000.000 dollar bedroeg.
Bovenstaande voorbeelden, die nog
met vele anderen zijn aan te vullen,
tonen aan. dat de burgerluchtvaart,
hoewel deze nog in het kostbare sta
dium van ontwikkeling verkeert, zich
een eigen en bijzonder waardevolle
plaats in onze samenleving heeft ver
overd.
Zoals de wind waait...
Maarschalk de La oFrche, dienaar
van zeven koningen (15581652) zo
luidt de titel van een boek, dat de
hertog de La Force, van de Acadé
mie Francaise, aan één van zijn
voorouders heeft gewijd.
De hoofdpersoon van dit boek is
een figuur dat zó uit een historische
roman van Alexander Dumas kon
zijn weggelopen. Protestant en voor
dood achtergelaten in de Bartholo-
meusnacht onder de lijken van de zij
r.en, trekt hij in 1594 met Hendrik
IV het veroverde Parijs binnen, dient
Lodewijk XIII, stelt zich aan het
hoofd van de in opstand gekomen
protestanten in Guyenne en ontvangt
na het sluiten van de vrede de maar
schalkstaf uit handen van de koning
die hij juist bestreed. Overwinnaar
onder Richelieu in Italië, Lotharin
gen, Elzas, Duitsland, verlaat hij het
leger pas op 80 jarige leeftijd als
hertog en lid van de Franse Eerste
Kamer.
Tweemaal weduwnaar, hertrouwt
hij weer als hij 89 jaar is. Deze won
derïijke persoonlijkheid herleeft
weer dank zij zijn nakomeling, die
in de onbekende archieven van het
Huis de Caumont de la Force heeft
dat „het onwaarschijnlijke waar kan
gesnuffeld om te kunnen bewijzen,
zijn".
Emigraiiemoaeliik heden
IET ALLE ZD-AMERIKAANSE
STATEN lijden aan euvels als Mexi
co. Argentinië is een land. dat on
eindig beter is georganiseerd en waar
de gehele sfeer er een is van vooruit,
gang enmoderniteit. Dit reusachtige
land beslaat een oppervlakte gelijk
aan die van geheel Europa en heeft
een bevolking van slechts 16 millioen,
die bijna uitsluitend uit blanken be
staat. Deze blanke bevolking stamt
voor een zeer hoog percentage uit
Spanje en Italië en heeft het land
tot grote bloei en rijkdom gebracht.
Het spreekt vanzelf, dat een zo gro
te oppervlakte, wat klimaat betreft
een belangrijke verscheidenheid ver
toont. Het" zuiden (Patagonië) dat 'n
kwart van de drie millioen km2 grote
oppervlakte beslaat, is een onher
bergzaam gebied, totaal ongeschikt
voor landbouw en veeteelt. Hier en
daar wordt er wat petroleum gevon
den maar van grote betekenis is het
allerminst.
Het centrum van Argentinië wordt
ingenomen door de Pampavlakte, die
een zeer gezond klimaat heeft, vrucht
baar is en dan ook grote mogelijk
heden voor de agrarische bedrijven
biedt. Hier grazen millioenen stuks
vee op de grote, uitgestrekte „ha
ciënda's" en leveren millioenen hec
taren land de geweldige hoevéelhe
den graan die Argentinië jaarlijks op
de wereldmarkt brengt. En toch is
van de gebieden die er geschikt zijn
voor de landbouw nog slechts een
tiende deel in gebruik
Een boerenstand, zoals wij die ken
nen is in Argentinië onbekend. In dit
opzicht doet het land aan Mexico
der.ken, waar alleen het grootgrond
bezit wordt bevorderd en beschermd.
De boeren verwisselen vaak van be
drijf doordat de pachtcontracten kort
zijn, en hierdoor kan dan ook wor
den verklaard, waarom de intensieve
landbouw uit de grond halen wat
er in zit! niet wordt beoefend. De
levensstandaard van een Argentijnse
boer is laag te noemen, zo laag, dat
menige Hollandse boer er niet mee
tevreden zal zijn. De Spaanse of Ita
liaanse emigrant die dat in z'n eigen
land ook al gewend is. niet beter
weet. is niet zo kieskeurig en de Ar
gentijnse regering bevordert immi
gratie uit deze landen dan ook meer.
dan die uit de andere West-Europese
Staten. De grote veefokkers die melk
vee fokken en houden, tonen echter
grote belangstelling en diep respect
voor de Hollandse vakmensen op dit
gebied, en hebben er veel voor over
om deze in dienst te kunnen nemen.
Ook kopen zij veel stamboekvee aan
ir. Friesland om het peil van het ras
in hun land hoger op te voeren. Toch
is het een bekend verschijnsel dat
bet Friese vee, dat zich hier steeds
verbetert, in Argentinië vrij snel de
genereert en er telkens weer vers
bloed ingevoerd moet worden. Voor
Nedeilsndse vaklui valt er op het ge
bied der veeteelt in het grote, rijke
doen. Men zij echter voorzichtig en
land van President Peron veel te
late zich eerst terdege voorlichten
alvorens de grote stap te wagen. Dit
nu is niet zo bijzonder moeilijk daar
de Nederlandse kolonie in Argentinië
reeds een kleine 7000 Zielen telt en
vele grote Nederlandse ondernemin
gen in Buenos Aires en elders hun
bijkantoren hebben. Het Nederlandse
club en verenigingsleven is er uiter
mate gezellig, een verschijnsel, dat
lang niet overal elders in de werld
wordt gevonden. (Men geeft er zelfs
een weekblad onder elkaar uit: „Hol
landoArgentino". dat zeer populair
is). Voor de Nederlander liggen de
beste mogelijkheden in de Pampes-
vlakte. De consul van Argentinië in
Nederland is de man tot wien men
zich moet wen, wil men eventueel
daarheen emigreren. De beslissing of
iemand kan worden toegelaten, ligt
echter bij de directie van de Immi
gratiedienst te Buenos Aires
Het industriële bedrijfslev, 'n Ar
gentinië mag zich in een steeds gro
ter wordende activiteit verheugen en
ook hierin is er b.v. voor technici die
capaciteiten bezitten om te „leiden"
een goede kans om zich een uitste
ken bestaan te veroveren.
De sociale wetgeving is nog verre
van perfect. Zo is het onderwijs dat
in de steden op een behoorlijk peil
staat, op het platteland zo slecht ge
organiseerd. dat velen zelf hun kin
deren de lagere schoolkennis moeten
bijbrengen.
De hoofdstad, Buenos Aires ls met
haar ruim 2.6 millioen inwoners de
zesde stad ter wereld en zeer modern
in haar bouwtrant, vooral wat zaken
gebouwen betreft (wolkenkrabbers)
Men aapt de Amerikanen nogal na.
al zijn er stadsgedeelten die uiterst
onsmakelijk aandoen door de honderd
en een slecht geimiteerde Europese
bouwstijlen en de geringe zindelijk
heid van de bewoners, speciaal in de
armere wijken. De woningtoestanden
in de steden zijn bepaald slecht te
noemen, de huren ziin hoog. hetgeen
weer tot gevolg heeft dat slechts de
beter gesitueerden zich een woning
kunnen aanschaffen. In 't algemeen be
keken, is de economische toestand
van Argentinië, dat in de afgelopen
oorlog milliarden aan de geallieer
den heeft verdiend, gunstig. Het
heeft er echter alle schijn van dat de
tegenwoordige regering niet in staat
is geweest om hier in Europa veel
vetrrouwen te wekken, al zal dit dan
ook wel tot oorzaak hebben, dat de
heer Peron nogal dictatoriaal te werk
gaat. De toekomst alleen zal leren
wat hieruit nog te verwachten is. In
politiek opzicht is geheel Zuid Ameri
ka steeds een broeinest van verras
singen geweest en kan men er weinig
staat op maken. Het Is echter een
ieder eeraden om alvorens naar Ar
gentinië te emigreren zich zo goed
rrfogeliik oo de hoogte te stellen en
geen overhaaste stannen te onderne
men. SYBE DE SWALKER
Verhalen van Dirk Buraer (III)
'U PREO'ES 600 JAAR GELEDÉfN
in 1350, was er onder de Hol
landse edelen grote j aiouzi e tegen
elkander ontstaan, zo schrijft Dirk
Burger in zijn Chronyk. En toen Gra
vin Margaretha met haar zoon Wil
lem ruzie had gekregen veranderde
het vuurtje in een volle brand. Het
ene gedeelte van de edelen „hield
het" met Margaretha, het andere met
Willem. Deze laatste groep wilde
Margaretha afzetten en nam de
naam van „Cabbeljausche" aan om
dat de kabeljauwen kleine vis
verslinden en zij hetzelfde wilden
doen met de aanhangers van Mar
garethaDeeze om de snorkeryen
der anderen te beschimpen, noemden
zlg Hoeksche en wilden daardoor te
kennen geven, gelyk een kleine Hoek
de onbeplompene groote Vis de
Cabbeljauw vangt, en tot verderft I
brengt, dat ze ook even alzoo hare
Vyanden wél meester zoude werden".
De kabeljauwen driegen asgroene
hoeden of bonnetten, de Hoeksen ro
de hoeden. Toen de edelen partij had
don gekozen deden de steden hetzelf
de en zelfs geslachten stonden tegen
over elkander, aldus Dirk Burger
En 't was geen schande meer, dat de
ene neef. zwager, ja zelfs broeder de
vijandschap ging van geslacht op ge
slacht over en ..langer als 140 jaren
duurde deeze dolligheid tot groote
verwoestinge van Holland en *t Noor-
der-Quartier".
Dirk Burger geeft dan een over
zicht van de partijen, die tegenover
elkaar stonden: Alkmaar, Medemblik
en ook heel Westfriesland b.v. stond
achter de Kabelj auwsen.
„VERSCHRIKKELYK.
„Verschrikkelijk gingen ze tegen
malkander te werk", zo verhaalt Bi;r
ger verder. Kastelen en huizen wer
den verbrand. d*> boeren konden hun
land, de reiziger de wegen, de jchip
pers de wateren niet veilig gebru'ken
en ook de geestelijkheid werd getrof
fen. Men ontzag zich niet kerken te
schenden en de normale rechten wer
don met voeten getreden.
Als uitvloeisel van deze rampspoe
dige ruzie kwamen er ruim 140 jaar
later (1492) veel soldaten en ruiters
onder Heer Jan van Egmond om van
de bevolking van Westfriesland rui-
tergeld te vorderen. De dood-arme
bevolking zag echter geen kans de
schatting op te brengen en het ge
volg was, dat de soldaten twee boe
ren doodsloegen. Dat was het sein
tot een regelmatige opstand. De boe
ren verzamelden zich en trokken
naar Alkmaar, waar zij ln de woning
van Nicolaas Korf van Boshuizen,
Rentmeester wan Noordholland, alles
in stukken smeten. En Nicolaas Korf
bracht er t leven af omdat hij toe
vallig in Den Haag was. De steden
en dorpen van Noordholland hielden
een vergadering in Hoorn, waar be
sloten werd het Ruitergeld niet te
betalen „al zouden ze tot den laat-
sten man daarom vechten". Het Alk-
maarse „Graauw" plunderde ettelijke
huizen van gezeten burgers de op
stand zette door.
Toen de Stadhouder met manschap
pen voor de stad verscheen bleven
de poorten gesloten en vervolgens
kwam Hertog Aalbrecht van Saksen
naar Holland om. zo vertelt Burger,
„onder schyn van de oproerige te
te straffen, maar in der daad om zyn
buidel te vullen".
Het waren slechte tijden. De ruwe
WIJ ZIJN er vorige Zondag met ons
hele gezin op uit getrokken. Er zat
voorjaar in de lucht en dan kan het
je gebeuren, dat je zo'n onweerstaan
bare drang krijgt om er op uit te
trekken, dat je eenvoudig niet thuis
kunt blijven. Misschien hebt u ook wel
eens van die bevliegingen. Dan is het
of het thuis benauwd wordt. Dan kan
je er niet tegen op. Het is of de
sleur, de tredmolen van het alledaag
se de baas over je zullen worden. Ik
vraag me zelf wel eens af, of dat niet
het grootste gevaar is voor een huwe
lyk: de vervlakking.
En nu weet ik wel, dat er de kinde
ren zijn, die er voor zorgen, dat het
leven niet zo gauw vlak en vervelend
wordt, maar die kinderen heb je toch
eigenlijk maar zo heel kort Dat wil
zeggen, dat de tijd, dat je ze uitslui
tend voor je zelf hebt, maar zo kort
duurt.
En aangezien een mens egoisisch is
aangelegd, kan je dat nog slecht heb
ben ook. Dan begin je moeite te doen
om de kinderen thuis te houden en
tien tegen een, dat het dan precies
mis is. Kinderen hebben een verba
zend fijn gevoel. Als ze maar enigs
zins denken, dat ze door banden aan
huis vastgebonden zullen worden, is
het mis. Dan verzetten ze zich dik
wijls tegen die banden, al zijn het
niet eens knellende banden.
Ze moeten de band met het huis
eigenlijk helemaal niet beseffen. Ze
moeten het idee hebben, dat er eigen
lijk helemaal geen band bestaat. Het
huis moet voor hen een veilige ha
ven zijn, waarin ze in tijden van
slecht weer binnen kunnen vallen.
En het ls aan ons zelf, er voor te zor
gen, dat het in die veilige haven zo
gezellig is, dal ze er niet alleen in
tijden van gevaar binnenvallen, maar
dat ze er af en toe zo maar komen
aanzetten, uit een bepaalde behoefte
om zich even geborgen te weten.
soldaten plunderden dorpen en ste
den en met „rooven, moorden, bran
den en vrouweschenden gingen ze
voort tot de poorten van Haarlem".
Toen Haarlem 34000 gouden Andries-
gulden had betaald zonk de moed bij
velen in de schoenen.
Het platteland van Wcstfriesland
moest 6000, Alkmaar 2600 Hoorn 1000
Edam 800, Medemblik 300 en Texel
1000 gulden betalen en sommige bur
gers moesten zelfs hun bedden ver
kopen om het geld bij elkaar te krlj
gen. Bovendien moesten uit dorpen
en steden een groot aantal der voor
naamste ingezetenen blootvo/ts bij
Hertog Aalbrecht in Haarlem ver
schijnen en om -genade bidden. En 'n
belangrijk deel van de burgers kreeg
deze genade niet eensNee, laten
we dan over minister Lieftinck maar
geen moppen meer tappen!
Zo nam het Kaas en Broodspel,
uitvloeisel van de Hoekse en Kabel
jauwse twisten een einde. Onder de
regering van Maximiliaan was het
met ons gebied slecht gesteld: „zyn
Hof was een nest van grypvogelen
Hertog Aalbrecht een onvulbare
geltzak". Jarenlang werd de bevol
king door schattingen uitgemergeld
en tallozen konden de moed niet meer
opbrengen om te gaan werken. En
bij dit door mensen veroorzaakt leed
kwamen nog onvruchtbare jaren,
zware watervloeden en onweren,
„waardoor t geheele Land schreeuw
de van armoede en raasde van ge
brek".
Wat dwaal ik nu toch weer af.
Van een uitstapje ben ik via een be
nauwd gevoel bij onze kinderen te
recht gekomen. U zoudt zo zeggen,
dat alles aan elkaar hangt als droog
zand. En toch zit er een onverbreke
Ujk verband in. Want die benauwenis
ontstaat juist, omdat je het gevoel
krijgt, da je kinderen Je ontglippen
en je voelt je verplicht om daar wat
egen e doen. En dan sel je 't een
of ander voor. Een gastdag voor vrien
dinnetjes of vrienden. Een dagje er
op uit met de hele familie.
Als je maar het beklemmende ge
voel kunt kwijt raken, dat je het con
tact met je kinderen verliest dan wil
je wel van alles proberen.
En dan is u precies op de verkeerde
weg. Want al was ons gezamenlijk
uitstapje ook nog zo aardig en al heb
ben we allen ook nog zo on best ge
daan om het elkaar zo prettig moge
lijk te maken, als ik er achteraf over
nadenk, waren er toch telkens van
dia kleine onvolkomenheden. Van
die ogenblikken, waarin je voelde,
dat we een ietsje te veel ons best de
den om er een volmaakte dag van
te maken.
Die volmaakte dagen komen niet zo
dikwijls meer voor. Die hebben we
nog maar een enkele keer. We heb
ben ze gehad. En dan spreek ik niet
van onze liefde of verliefdheden.
Want in die periode lijkt het wel of
er veel volmaakte dagen zijn, in wer
kelijkheid hebben we er maar zo wei
nige. Neen, dan spreek ik over die
zeldzaam volmaakte dagen, die we
kunnen hebben als de kinderen nog
klein zijn. Als ze zich zo volkomen
gelukkig voelen als ze maar in je
nabijheid zijn. Dan zou je het wel al
tijd zo willen houden.
Dan zou je wel willen, dat Je zo
door kon gaan tot het einde, met al
die vertrouwelijkheid om je heen.
Maar Je beseft natuurlijk al spoedig,
dat het niet kan. De kinderen raken
hun hulpbehoevendheid kwijt. Als ze
tegenwoordig tien, twaalf jaar zijn,
worden het al hele mensen en ko
men ze soms voor de dag, dat Je je
zelf er oud bij voelt worden.
Ja. we zijn er op uit geweest vo
rige Zondag. We hebben de fiets ge
nomen en we zijn gaan kijken naar
de ontluikende natuur. Ten minste,
dat dacht ik. En omdat ik zelf zo
van de natuur houd. verheugde ik
me er op, dat de kinderen ook zo van
de natuur houden endat ze behoefte,
hadden om het telkens weer terug-,
jkerend wonder te zien
Tot ik plotseling weer onbarmhar
tig met mijn neus op andere toten'
Werd geduwd. De jongelui
met alle geweld afstanDon en aan de
kant van de weg rust houden. Ik
moet toegeven ze hadden er een
mooi plekje voor uitgezocht. Voor'
ons bloeiende croeusveiden. langs de
weg de wilgen en hazelaars van een
gouden waas. overtrokken. Het kon
slechter. Maar Ik vond het kn"d
om te zitten en dus drong ik er oo
=an verder te gaan. Het baatte
*o sterk was de'llefd» voordena*""r
dat ze niet wee te krii«*®n waren. Tot
de outknooine kwam. TientaTlon wM
rpneerq kwamen aanstormen pn TVtHn
nnnlllen. zovel de vrouwelüko als de
monnelüke gln«*ori z'eh te holten aan
wilde aanmoedigingen. Tk heh de leg
ter harte genomen en maar niet meer
over de natuur gesproken.
NEL
II TE HEWWE een kluchtig ver-
VV haaltje hoort in de skeerwinkel
Kees was weer te warskip weesd in
Ouwe Nierup. Deer heb ie een snaar
tje endeer gaat ie altoid een paai
keer in ut jaar nei toe. Zo omtrent
skoonmakerstoid en den met Zoide-
winder kermis. En meist altoid dat ie
deer wat nuuws op doet. Want er
beurt wel niet veul en ut is een ver
legen dood plaassie, maar as er ok
wat beurt, den is ut in de regel goed
raak. En nou loikt ut er wel weer te
rommelen. En das deuze keer niet de
skuld van de lede van de raad of
van de burgemeister, want die hew
we ze deer nag niet
Nou is dat niet zo'n merakel, want
dat loike wel van die heerskappe,
weer je ut best buiten redde kenne.
Want as er een barrebier ziek ls of
een bakker of een slager, den moet er
een aar kofime om ut zaakje recht
te houwe en den loupe de mense al
gauw te peeuwen, dat ut verlegen las
tig is, want den is ie er niet en den
moet le nag komme en al zoks meer.
Das bei een burregemeister heel
wat aars. As die dood gaat of as er
een aar benoemd worre moet, den
zette ze er zo lang gien are burge
meister neer. Welnei, den ken de
smid ut ok wel een maand of wat
doen en ut zaakje roilt en zoilt even
goed en je hore gien mens die zoid:
Wat zei ik toch verlegen bloid weze
as er een are burgemeister is.
Maar das nou zo maar weer een
uitstappie van ons. We komme terug
op de kwesties die Ouwe Nierup ln
beroering houwe. En we leite Kees
maar an ut woord.
„Ik heb ut er weer ouwerwes gezel
lig had. We hewwe een eivend an
ut pedoren weesd en toe kwam ut
raadslid die in de veerte ok nag fe-
milie van moin snaartje is.n^g efkes
anwuppen. En ik was vezelf nuuws-
kierig nei de burregemeister en ut
raadhuis en zo, want ja die raadhuis
affaire deer heb heel Noordholland
z'n oigen al zo wat om begierd, dat
ik docht, meskien is er wel een beet
je nuuws. Nou. ik heb me zo wat be
roerd lacht. Al is ut oigeluk meer.,
droevig as grappig. En ut raadslid dat
ik den op ut oug heb, nou, die was
ok lang niet te spreken. De weerlum,
wat was ie op de non.
Afoin, jullie wete meskien. dat ut
met dat huis van Jaspers niet deur
gaan is.
En toe heb de raad een besluit no
men om ut raadhuis an de Weel te
bouwen. Ut most gnap weze en ut
mocht niet al te duur koste.
Want de Weel is zowat ut centrum
van de gemeente, al staat er den ok
gien huis, Maar ja, ze benne deer nag
zo verlegen pikant op mekaar, dat ze
gunne mekaar ut raadhuis hillegaar
niet. En deerom maar op de Wéël.
Maar leit me nou die lui deer In
Haarlem er gien zin in hewwe. dat
er een raadhuis an de Weel komt.
Dat nou zit er weer een heleboel vui
lighoid an de knikker. De raad houdt
an zijn standpunt vast en die zoit:
Wai wete ut beste weer ut raadhuis
komme moe, maar deer In Haarlem
benne ze ok niet mis en deer houwe
ze er ok an vast: Gien raadhuis bou-
we an de Weel.
Maar nou hew ik wat verlegen
kluchtigs boord.
Kees wachtte efkes om ons nuuws
kierig te maken. En toe gong ie veer
der:
Jullie wete die burgemeister is weg
en nou moete ze binnenkort een aar
hewwe. En nou wulle die lui van de
planologische dienst in Haarlem gien
gemeentehuis an de Weel boüwe
leite. Verkeersgevare en weet ik wat
al meer. Maar nou hewwe ze an ut
gemeentebestuur een brief skreven.
dat ze er gien bezweer teugen hew
we, dat de ambtswoning van de bur
gemeister verbouwd wordt tot ge
meentehuis. Den kenne ze voor een
nuuwe burgemeister, gesteld dat er
ien komt, wel een nuuwe ambtsweu
ning bouwe."
Kees groinsde en Klaas groinsde
en de barrebier en Janus en de are
klante lachte luidop Op ut lest zoi
de barrebier: „Om veul verstand te
hewwen hoef Je toch ok Juist niet in
Haarlem te weunen. Ik ken er inkom
me, dat ze gien raadhuis an de Weel
hewwe wulle. Een beste plaas vind ik
ut ok niet. Maar houw den je bien
stoif. Wat weerga toon den dat ut
ernst is met de bezwerè. Maar dut
loupt de spuigate uit. Gien 'raadhuis
an de Weel. maar wel goedvinde, dat
ut huis van de burgemeister ver
bouwd wordt tot raadhuis. En dat
huis van de burrie staat ok an de
Weel. Dus den komt er toch een raad
huis an de Weel. Ut Is of ze deer
met molentje loupe."
„Wacht efkes", zoi Kees. „We ben
ne er nag niet. Er mag ok een tehuis
voor ouwe van dage bouwd worre in
ut Veld. Den kenne ze dat nag zo
lang gebruike. zolang de gemeente
niet opgeheven is
Hal wou nag meer zegge, maar toe
kwam de pelisie waarskouwe, dat de
skeerwinkel dicht most.
FIGARO
