Pe Terdwenen Professor KAPPIE Vuurtoren aan de Franse kust wordt automatisch bediend „Wie Quessant ziet, ziet zijn bloedzegt t spreekwoord I»K VUURTORENS, die „witte spoken", die ©ver onmetelijke oceanen, bij naolit en bij ontij, duizenden schepen een Inhouden vaart verzekeren, gesleten altijd een levendige belangstelling. Kr zijn inderdaad weinig <m dernerpen, die de dichters meer hebben geïnspireerd, dan de vunrtorens «iet hun geheimzinnigheid en grote gevaren, waaraan hun wachters zijn blootgesteld. Maar dank zij de techuische evolutie zal nu het baantje fan vunrtorenwachter zijn avontnurlijke karakter gaan missen. De Franse vuurtoren en bakendiensï gtelt inderdaad alle pogingen in het werk om langzamerhand de vuurto renwachter te gaan vervangen door een automatisch mechanisme, dat in staat zal zijn om de specifieke taak van tle wachter over te nemen, d.w. z. dat hel 's avonds het grote licht zal aansteken en dit 's-morgens weer uitdoet; dat het ook bij mistig weer het licht aansteekt; dat het de hulp lamp in geval van defect kan aan doen of de sirene of mistkanon in wer king stelt op uiterst gevaarlijke o- genblikken en tenslotte door de auto matisclie radio meldt wanneer er een algehele storing is. De robotvuurtoren van Nividic. Ü2 op de Zuidwestpuat van het eiland Quessant staat in Brètagne, is één van de mooiste voorbeelden van de reeds bestaande automatische vuur torens. Uit het Bretonse spreekwoord „Wie Quessant ziet, ziet zijn bloei" blijkt wei duidelijk de zeer slechte reputatie van de omgeving van dit eiland. Maar ondanks dat. varen er jaarlijks een 40.000 vracht- en vis sersschepen langs dit belangrijke ver keerspunt. dat de Noordzee en het Kanaal met de Atlantische Oceaan verbindt. Met het bonwen van deze vuurtoren werd in 1911 begonnen. Alleen het metselwerk duurde al drie en twintig Jaar, want doordat bij vloed de rots vele metersdiep onder water was eu zelfs bij rustig weer de golven nog een tier meter hoog hier zijn, moest men zich dikwijls -tevreden stellen met nllew» een paar haken In de rots vast te metselen, wat nl moeite ge noeg kostte. Deze vuunoreu wordt bediend door het kustwachtstatlon van Pern, gele gen aan het uiteinde van het eiland Quessant, 'door middel van twee lucht kabels van 900 meter lengte, die ai3 electrische leidingen dienst doen. Er zijn op de rotsen twee torens in gelast om de belde 'kabels te steu nen .die zo zijn gemaakt, dat een schuitje met een luchtschroef er langs kan lopen, waarmee men in noodgeval naar de vuurtoren kan ko meu. Elke avond, bij helder weer, zetten de kustwachters van Pern een spe ciale motor aan om door de kabels wisselstroom zenden, die nodig is om een reuzenlamp van 1.500.000 watt te doen branden, geplaatst In het midden van een optisch systeem, dat genoemd werd naar de beroem de Franse geleerde Fresnel. Wanneer deze lamp, door welke oorzaak ook. niet mocht gaan bran den, dan gaat onmiddellijk een hulp lamp aan die boven op de toren 6taaï en van de kust af kan worden aange stoken. Aangezien de hulplamp niet draaiend is, zoals de grote lamp, maakt een eveneens automatisch toe stel dat het schijnsel van de lamp even rhythmiach aan - eu uitgaat als het flikkerlicht van Nividic. „MISTKANON." Hoe enorm sterk de lichtbundels Van de Nividic torenook zijn, olj mistig weer en dat is hier nogal eens het geval zijn zij niet vol doende en moet de sirene in werking worden gezet. Mocht de sirene ge stoord zijn of vindt de wachter dat het geluid niet sterk genoeg is, dan behoeft hij eenvoudigweg maar het .mistkanon' dat op acetliyleeu werkt iu werking te zetten, dat zich op de voorzijde van de toren bevindt. De twee metalen klokken (zij zieu eruit als. dwerg-gashoudertjes van de gas fabriek) ouderling door een speciale hefboom verbonden, zorgen voor ge regelde aanvoar van acéUiyleen. co dig voorde ontploffing, die wordt voortgebracht door een automatische „aansteker." Is het bij slecht weer voor hem niet mogelijk om deze ont ploffing te horen, dan vertelt een kleine radio hem of alles goed fuuc- tionneert. Worden de beide verbindiugskabels door de storm w-ggesleurd. dan blijtt altijd bet uiterste redmiddel: de ra dio. Door een speciaal korte golf toestel kan het mistkanon in werking worden gezet. Zo bespaart dus deze vuurtoren, dit meesterstuk van de moderne techniek, jaarlijks vele men sen het leven door op vele kilometers langs de gevaarlijke kust en bij nood weer de schepen toch veilig te lel den. Friezendag op 29 Mei in Beverwijk Ouder auspiciën van de Friese rer. „Us Memmetael" te Beverwijk, wordt Maandag 29 Mei (tweede Pink sterdag) in de Aardbeieustad van Kennemeiland een Friezendag gehouden. Bij de „Frysk Selskippen" in de wijde omgeving bestaat voor dit initiatief grote belangstelling. Deze dag krijgt zelfs een nationaal tintje, want als onderdeel van het geva rieerde programma zal een schaak wedstrijd worden gespeeld tussen Friesland en Holland met gecostu- meerde. levende stukken. De dag be gint met een kaatsdemonstratïe, waarbij voor degenen die dit spel niet kennen, via een geluidsinstallatie een toelichting zal worden gegeven. Des middags wordt een optocht gehouden door Beverwijk, met medewerking van het harmoniegezelschap van de Kon. Ned. Hoogovens en staalfabrie ken te IJmuideu. Nadat het „Skaek- spul" is afgelopen, zal worden ge kaatst om prijzen en premies. Het pro gramma wordt besloten met Friese dansen, uit te voereu door leden vau het „Ljouwertjes Krite Toaniel". BE EERSTE OOIEVAAR Evenals vorig jaar heeft de buurt schap de Bult bij Steen wijk de pri meur van de eerste ooievaar. Vrij dagmiddag arriveerde de trekvogel. Het is hetzelfde beestje van vorig jaar. het is nn acht jaar oud. Het mannetje zal waarschijnlijk evenals andere jaren enige dagen later arri veren. Vorig jaar verscheen de ooie vaar op 5 April. Moedermelkcentrale een prachtige primeur voor Nederland Tienduizend liter per jaar wordt in poedervorm gedistribueerd Tienduizend liter moedermelk per jaar in Nederland zal nodig zijn om zieke en vroegtijdig geboren zuigelingen te helpen. Deze melk wordt in gedroogde toestand door het RodeKruis-lahoratorium te Amsterdam gedistribueerd. Het geldt hier een medicijn, die door jonge moeders, die zelf voedsel voor hun baby te vtel hebben, wordt afgestaan. Langs deze weg kunnen zeer veel zieke zuigelingen en te vroeg geboren kinde ren tot gezonde jongens eu meisjes opgroeien. De Nederlandse Moeder melkcentrale in Amsterdam is enig In haar soort eu enkele centrales in het gehele land dragen er zorg voor dat de Moedermelkcentrale in de hoofdstad geen gebrek zal lijden. Ook iu onze oumiddelijke omgeving vinden wij een dergelijke centrale en wei m het rustige Bergen, waai de Centrale dezer dagen iu werking is getreden. Iu Amsterdam pasteuriseert men cp de centrale de ingezamelde melk. die gedroogd wordt. Het poeder dat gemakkelijk kan worden opgelast, is gelijkwaardig aan de natuurlijke melk. alleen een kleine hoeveelheid vitamine C moet worden toegevoegd. In Bergen en enkele andere plaatsen word', deze moedermelk ingezameld. In samenwerking met de Kruisver enigingen wordt de melk opgeborgen in koelkasten van melkslijters en na dien centraal in een dieprrieskast ge zet bij temperaturen vau 2 tot 4 gr. onder nul. Op die manier kan men de melk twee maanden lang goed houden. Regelmatig komt een Rode Kruisnuto die ook geschonken bloed voor de bloedtransfusiedienst ophaalt de melk inzamelen. Het pasteuriseren van de melk ge schiedt om mogelijke gevaren voor infectie teniet te doen. Iu een inge wikkelde speciaal voor dit doel ont worpen apparatuur wordt nadien het vocht uit de melk „gevroren." bij een temperatuur van 50 graden on der nul. Het gewonnen poeder wordt dan steriel verpakt. Zeer veel artsen en klinieken beschouwen dit poeder dat zeer lang houdbaar is. nis e^n onontbeerlijk geneesmiddel. Het wordt uitsluitend in gévallen van medische noodzaak gebruikt. Luie moeders, die hun baby zelf niet wil len voeden komen er echter niet aan te pas. De Cejtfrale te Amsterdam, die thans poeder voor 300 liter per mnd. verstrekt men verwacht iu 1950 vraag 'voor ongeveer 4000 liter is twee jaar geledei» ingesteld. De vraag, die in 194S nog maar 544 liter bedroeg, is dus wel gestegen. De EN HET WRAK VAN DE „LUPINO" Een romantisch verhaal alt de Griekse bergen Hij stond langzaam op. De slag had hem even onvoorbereid als ook zwaar getroffen doch bracht hem ook niet voor het geringste deel van een ogenblik aan het wankelen. De vraag was alleen maar: Wan neer kwam Hamid met zijn gendar men? Ik zie in, zeide hij koud, dat ten opzichte vau deze kwestie, waarvoor Ik natuurlijk alleen verantwoordelijk ben elk verder debat overbodig is. Uitstekend antwoordde Xymatis Daar u alle verantwoording op u neemt mag ik u misschien wei ver-; zoeken, mij een verklaring van het geval te geven? Ja, als Vitus geweten had, wat. Irene gezegd had Ot zij eigenlijk welv Iets gezegd had. Elk onvoorzichtig, woord vau hem kon haar leed vei*- ergeren. Hij moest haar zien, spre ken. Ik kan -voorlopig alleen verkla ren, dutde hele zaak volkomen on schuldig is. Iedere verdere ophelde ring weiger ik .totdat ik gelegen heid heb, die in tegenwoordigheid' van mevrouw Xymatis te geven. U hebt nog de moet voorwaar den ie stollen? Ik ben zo vrij! De beide -mannen stonden slechts' met detafel tussen hen in, tegen-- over elkander vijand tegenoverj vijand. Stratos bleef op de achter grond. Hij was wmistig. verlegen, en verwenste zijn vriend innerlijk. Vitus lachte. Het is niet de enige voorwaarde' die Ik stel, weide -hij. Ik ben bereid, laar tussen mijn regering en u op-, mat u mee te gaan. en als bemidde te treden. Doch ik verloog, zoals ka door trust klein piteiu Stratos reeds zeide. als gast en niet als gevangene behandeld ie worden. Vera^r eou ik mij gaarne met professor Martius in verbinding stellen. Ik moet. naast het genoegm mij met u te onderhouden, ook aan mijn plicht denken'. (Een interview met de professor zou reusachtige sensatie verwekken Nu mjjue lieren, hoe denkt u erover? Belachelijk. Werkelijk niet zo belachelijk, mijnheer Xymatis. zoals ik u dadelijk zal bewijzen. Ik verlang dat kapitein Stratos mij zijn woord geelt, dat de ze voorwaarden in acht zullen wordan genomen of ik schiet u neer. De loop van mijn browning is reeds op gericlu. mijnheer Xymatis Stratos maakte een beweging alsof :liij op Vitus wilde toesnellen. Xyma tis werd bleek van woede. Blijf waar u bent. kapitein, riep Vitus. Roep uw mannen niet «»f de heer Xymatis Krijgt alle vijf ko gels uit mij» revolver in ziju huik. Die is er groot genoeg voor. Ik l»e- hoor ook tot de mensen die niet met zich laten spotten. Xymatis was g*en lafaard. Maar ook geen dwaas. Hij mat Vitus Tha vou niet de juiste maiit. Er viel geen ogenblik aan te twijfelen, dat hij zou schieten Hij wenkte Stratos." Deze zeide: Ik geef u mijn erewoord, dat aan uw voorwaarden voldaan zal wor den. doch ik verlang uw •erewoord, dat u gedurende de tijd. dat wij de eer hei)ben u gastvrijheid te verle nen. geen pogingen iu het werk zult, stellen, om d) buitenwereld achter onze rug om Inricht te doen toeko 10. Kappie luisterde eerst even naar het gelispel van Signor Rivaldi, maar daar hij er niets van verstond, en alleen maar spatten in zijn oor kreeg, zei hij „Laten we maar liever even naar mijn hut gaan; Maar denkt u er aan. dat ik weinig tpd h*b. Bij het uitvaren van een haven, is mijn plaats op de brug!" „Aaaheen ogenblikminuutje maar!" zei Signor Rivaldi blij, terwijl hij Kappie naar diens hut volgde. „Zo!" zei Kax-: „Wat wilde u mij vertellen?" Signor Rivaldi ging vlak tegenover Kappie zitten, en keek hem knipogend aan. „Waarom denkt de Signor Kapitano, dat ik mijn goede geldcentcn geef om een oud wrakvaartuig van die zeebo dem te laten trekhalcn?" „Nou.... ehzo maar!" zei Kappie. „U vindt misschien zo'n wrak wel interessant, net als die Professor .Quibus!" „Af ah foutmispoes!" riep Signor Riv- „Ik geef die geldcentcn van mij om dat ik weten, dat op die wrakvaar tuig kisten vol met juweeledelstenen en stükken goud moeten zijn. He'p i.< in ene kran'c nor Kapitano niet er over vertelspre- ken met die Professor Quibus! Zijn vertrouwensgeheim!" De maat sl«i i met een hoofd vol sombere gecii.ui ten op de brug, toen de Professor er aan kwam met een boek onder zijn arm. Hij droeg zijn hoofd omgekc-erd op zijn hoofd, en hij vroeg met een strenge- blik in zijn ogen; „Interes seert u zich voor oude zeilschepen?" „Eh.... nee!" zei de maat. „Wanneer ik maar rustig kan varen, dan vind ik het allang best. Zolang er maar geen ellende en narigheid in het voor uitzicht is tenminste!". voorraad slinkt dan ook zienderogen en dus is het noodzakelijk dat veel meer jonge moeders hnlp bieden. De ze jonge moeders staan hun melk gratis af en de inzameling geschiedt eveneens gratis. Natuurlijk kan.niet iedere jonge moeder melk missen, doch het staat vast, dat per 9000 in woners een liter per dag kan worden verzameld. De 10.000 liter per jaar. die men zich ten doel heeft gesteld kunnen dan gemakkelijk worden be reikt. Vast staat, dat het gunstig voor de voeding van het eigen kind is. als de- moeder wat van haar overvloed afstaat. Het moet haar bovendien voldoening schenken om te weten, dat zij behalve aan haar eigen kind. ook levenskracht schenkt aan babys. die anders weinig levenskans zouclen hebben. Te vroeg geboren kinderea en zieke zuigelingen beneden de zes weken worden vaak door dit kostba re -preparaat gered. Iedere arts. die een beroep doet op de Amsterdamse melkcentrale, krijgt per kerende post poeder voor een liter toegezonden. Ilij lean hier een paar dagen mee toe en kan intussen in overleg treden met de leiding van hét instituut over verdere versterk- i king. De ouders van het kind beta len naar draagkracht voor de ver strekking. De kosten voor een zo'n titer bedragen vijf gulden, maar men laat de meervermogenden voor min der draagkrachtigen in de bres sprin gen. zodat Iedere zuigeling, die hot nodig heeft zij i deel kan krijgen. Van buitenlandse zijde bestaat zeer grote belangstelling voor dezg ..poe dercentrale" die enig op de wereld is. Men kent wel vele moedermelk centrale». doch deze werken alleen met melk in vloeibare toestand, dia niet lang houdbaar is en door steri liseren kiem vrij. doch ook arm aan vitaminen worden gemaakt. Voor de oorlog stierven «reinig zuigelingen, maar in de laatste jaren van de bezettingstijd nam de sterfte zeer toe. Toen gingen enkele geleer den zoeken naar een methode om tnoe dermelk te conserveren en in 1946 slaagde men in die poging. Thans werkt de centrale met een slaf van zeer deskundig personeel op rollc toeren en het ligt iu de bedoeling om een buffervoorraad te vormen voor mogelijk slechtere tijden. Voor zover men nu kan bezien, is een jaar lijkse aanvoer van 10.000 liter vol doende omdat men de vraag op 8000 liter schat. Mocht déze vraag echter plotseling stijgen, dan kan men die toch bij epidemieën opvan gen. Gezien het feit. dat in Budapeet in een jaar tijds 36000 liter moeder melk vrijwillig bijeen werd gebracht is het zeer wel mogelijk om in Ne derland tot hetzelfde gestelde doel te komen. Het is in ieder geval bit tere noodzaak en iedere vrouw helpe hier zoveel als in haar vermogen ligt. Een schitterende gelegenheid om de naastenliefde niet alleen te tonen, maar bovenal in praktijk te brengen. Familie-vliegtuig Het reeds bekende Britse familia- vliegtuig. de „Super Ace" is nu. na uiterst zorgvuldige proefnemingen, waarmede twee jaren gemoeid gingen in een nieuwe vorm verschenen. Het toestel biedt ruimte voor een piloot en drie passagiers en kan 40 kg ba gage aan boord nemen. Het is spe ciaal ontworpen om binnen een kleine ruimte te kunnen opstijgen of aan de grond te worden gezet. Hoewel in de eerste plaats de grootst mogelijks zorg is besteed aan de veilingheid in gebruik vau dit vliegtuig, is ook veel aandacht geschonken aan het com fort van de passagiers. Niet minder dan 3000 melingen zijn genomen om tot een bevredigend gemiddelde te ko men van de uiteenlopende dimensies vau het menselijk lichaam Het inte rieur van het vliegtuig ziet^ er lu xueus uit met de zitplaatsen va.i blauw afwasbaar plasticleer. grote ramen en een dik vloerkleed. VERWAC HT PRINSES ELfSABK TH HAAK TWEEDE BABY Volgens de „Sundav Pictorial" ver wacht prinses Elfcabeth van Enge land haar tweede baby Volgens het blad zal geen officiële mededeling gedaan worden voordat prinses* Eii- zabeth die thans op bezoek bij haar echtgenoot op Malta is, teruggekeerd zal ziju. DINSDAG 18 APRIL 1950 Hilversum I. 402 m. 7.00 c-n 8.00 Nieuws; 7.15 Promenade-orkest; 8.15 Pluk de dag; 9.00 Moeders wil is wet; 9.35 Herh. Lichtbaken; 10.00 Voor kleuters; 10.15 Symphonette-orkest; 10.40 Schoolradio; 11.00 Voor de vrouw 11.30 Sonate van Beethoven; 12.03 Pianoklanken; 12.33 Vaudeville Strijk orkest; 13.00 Nieuws; 13.20 Zangspel Bastion et Bastienne, Mozart; 14.10 Violist met orkest: 14.30 Orkest, koor en soliste: 15.00 Schoolradio; 15.30 Svmph. amusementsmuziek; 16.00 Ra dioziekenbezoek „De Zonnebloem"; 16.30 Ziekenlof; 17.00 Vertellingen na schooltijd: 17.15 Voor de jarigen; 17.45 Amusementsorkest Klaas van Beeck; 13.20 Sport; 18.30 Ged. uit opera's van Donizetti en Verdi; 19.00 Nieuws; 19.15 Actualiteiten; 19.25 Pater eWsse- ling 19.40; Sonate voor viool, Bach; 20.00 Nieuws; 20.15 Concertgebouw orkest: Beethoven; 22.30 Actualiteiten 23.00 Nieuws; 23.15 Kamermuziek, Yehudi Menuhin. Hilversum II, 298 m. 7.00 en 8.00 Nieuws; 7.30 Orkest Milt Herth; 7 50 Dagopening VPRO: 6.15 en 9.00 Gr 930 Aubade, gram.: 10.00 Morgenwij ding; 10.15 Arbeidsvitaminen; 1050 Voor de kleuters; 11.00 Sopraan en piano: 1130 Voor zieken; 12.00 Bre tons programma; 12.40 Pianoduo Dc Raalf en Schutte: 13.00 Nieuws en finan. overzicht; 13.25 Metropole-ork. 14.00 eMt naald en schaar; 1430 One- ra Don Giovanni van Mozart: 16 30 Jeugduitz. Brandaris; 1730 Orkest Fe lix Mendelsohn: 17 45 Lezing over Nw Guinea: 1830 Strijdkrachten; 19.15 Hammondorgel: 1930 Parijse brief v. Jan Bruse; 1935 Franse zangster~n; 20.00 Nieuws; 20.15 Bonte Dinsdag- avondtrein met revue „Recht door zee"; 21.30 Ensemble Einar Björeboe; 21.45 Buitenl. overzicht; 22.00 Harmo- netto oJ.v. Tom Erich; 22 30 Aldo Cic cölini, piano; 23.00 Nieuw; 23.15 Avondconcert; 23.45 Tulpenrallye men. uoch om te vluchten, of profes sor Martius te bevrijden. Het moest gewaagd worden. Hij moest Irue spreken En zich vooral de gelegenheid tot een hiterview met de professor niet laten ontgaan. Vooruit maar! Erewoord tegenover erewoord Stratos stak hem de hand toe. Vi tus keek de man recht iu de ogea. Daar was eerlijkheid eu trots in te lezen. Xymatis ging weer op zijn stoel zitten en Stratos klapte in de handen De bandieten kwamen te voorschijn uit de andere grot en keken hiin aan v -rders vol verwachting aan. Vitus liet ziju browning geen ogen blik los. Eindelijk verscheen ook Elena. ZU kwam regelrecht naar hem toe en reikte hem de hand. Dat liad u zeker niet kunnen denken, mijnheer Peter Miller, dat wij elkander zo spoedig zouden weer zien-? Iu haar donken ogen dansten klel- ue duiveltjes van spot eu tussen d* rode lippen door blonken de wit»* tanden. Een lieks uit een sprookjes boek. Men moeide gelegenheid om feat te vieren nooit laten voortui gaau. mejuffrouw antwoordde Vitus met niet geheel geslaagde galanterie Werkelijk? Van onder haar half gesloten oog leden glnurde zij boosaardig na hem. liet zal mijn zuster ongelwüre zier aangenaam zijn. u weer te zie» voegde zij er aar toe. doch dftmaa- keek zij schuins naar de heer Xv mat ls. Die werd olijfgroen in het boze gezicht. Zijn hand die op tafel lag lialde liij tot een vuistStratos die achter hem stond, kon eeu fijne gbmtacü niet onderdrukken. Men maakte aanstalteu, om te ver trekken. Vitus moeat hel zich laten welgeval len. dal men hetu blinddoekte. Stra tos zorgde daar zelf voor. Verzoek de lieer Thavon zijn brovv ïihig af te ge»en! beval Xijmatis. Ilc denk er niet aan Dat is tegen de afspraak met een ruk trok Vitus de doek van zijn ogen. Xymatis had weer ziju spottende glimlach. - Met mijn weten werd daar niet o- •ver gesproken, zeide hij hoonend. J kunt niet van ons verlangen, dat wij een gewapende tegenstander in ons huis hebben. Moet ik misschien ook mijn horlo ge eu miju portefeuille afgeven? Daar Over werd ook niet gesproken Xymatis haalde de schouders op en wenkte. Een dof gemompel werd on der de mannen hoorbaar. Zij schuifel den naderbij, een halve kring vor mend om de overmoedige journalist Die keek naar Stratos. Wat zegt u daarvan, kapitein? De officier, die opgewonden niet Elena gefluisterd had. trad op hem toe. U hebt mijn woord, mijnheer Tha vim. zeide hij. Laat u dat voldoende zijn. Meer kan ik ook niet doeu. Nogmaals keken de beide mautivii elkaar recht in de ogen. - Hier is de browning. Eu Vitus reikte de ander hot wa pen over. Die nam het aan en stak hot in zijn zak. fU is een gentleman, mijnheer Tha von. sprak hij. Ik hoop. dat we vrien deu zullen worden al slaan wij ook -aan verschillende zijden. l;ii de tweed* grot werden de muil dieren waren met doeken omwonden Zo trokken ze op geen honderd pas. afstand aan het Turkse grenshols voorbij. Op Griekse bodem voelde meu zich vrijer en werd lie tempo versneld. Binnen twee uur bent u verlost, fluisterde Stratos Vitijs toe. Ik he li eur het ten zeerste, dat er enige en aangename incidenten zijn voorgeval len. doch het lag niet iu mijn macht ze te vermijden. Dat heb ik gezieu. l)e heer Xymatis is mijn meerde re. Ik beu soldaat h begrijpt Meerdere? Ha. dat was iets interes sants voor de journalist. Bekleedt de heer Xymatis dan een militaire rang? vroeg hij zo ouschnl dig mogelijk. Dat nu juist niet. maarmijn heer Thavon vindt u niet dat u meer vraagt, dan ik beantwoorden kan? Och nene dat vind ik niet. In dien u echter vreest, een indiscretie te begaan kunnen wij verder over het weer praten. Of over de zakelijke vooruitzich ten van de firma Antou Miller ea Zoon, wierp Elena. die voor hen reed ertussen. Vitus laclite. Nu. was Peter Miller geen aardi ge man? Ongetwijfeld veel aardiger dan de heer Vitus Thavon, die zich met alle mogelijke mensen en dingeu bemoeit welke hem niets aangaan. Dat is mijn beroep, mejuffrouw waartoe ik uitverkoren werd. Waarom komt u daarvoor dan niet eerlijk uit, wanneer u vreemde men sen ontmoet? Da;, kan men op zijn hoede ziju. Uw ware beroep kon men ook nl;t dadelijk vermoeden, mejuffrouw an ders was men allicht ook meer op zijn hoede geweest. De zet was raak. Stratos schoot in de lach Elen*> wilde juist een nijdig antwoord geren, toen er opeens een mr.n naast hen verscheen. De kapitein laat vragen, of u niet zo luid wilt spreken, meiöde hij. Goed l»eet Stratos heiu toe. Geen woord werd meer gesproken. Zelfs Elena zweeg Maar Vitus dacht des te meer. Na enige tijd begon «Ie neg, die ui eens omhoog dan weer omlaag ge- voard had. gestadig te stijgen. Het werd koe! de morgen kwam. Moe laar is het v*peg Vitus. Drie unr. De zon zul wel dadelijk opgaan, fluisterde Stratos. )ngeveer een uur later hield meu stil. Verscheidene stemmen klonken dcoveea. Xymatis gaf euige bevelen. K n poort - n»**i een zeren traliewerk knarste. Men reed op een binnen***" 's ot een "via. De bodem was iu ieder geval zacilt. Wilt u zo goed zij", af f® stijgen? zeide Stratos tot Vitus. We zijn er. Ik kan u dadelijk de blinddoek afne men. Hij greep hem bij de hand eu bracht hem in eeu hu.s. Toen opende hij ge lijkvloers een deur en schoof Vitus naar biuueu. De blinddoek viel. Vitus bevond zich in een volgens Oos terse smaak ingericht vertrek, waar aan behagelijkheid noch cotafort ont brak. Ik hoop, dat u zich hier thuis zult voelen, zei Stratos. Indien het niet te lang duurt De andere antwoordde niet. Reik* te hem de hand en ging heen. Vilns wachtte, of hij de deur zou afsluiten. Neen, de schreden vau de officier stierven weg in de gang. Vitus ging naar het venster. Voor hem lag de mooie- welver zorgde tuin en achterin stond het tuin huis. waarmede hij reeds kennis ge maakt had. Een weer dezelfde vraag! Wanneer kwam Hamid met zijn gen darmen? En wanneer hij niet zou komen. 22SfE HOGFSTUK Be revolver I)e deur was weliswaar niet afge sloten. maar zodra hij uit het ven ster keer, wist Vitus waar hij aan toe was. Er was ook geen traliewerk voor het raam. Muur voor de huisdeur stoudeu. venals de nacht te voren, twee tot aan de tanden gewapende komitad- chis. Ze stieten elkaar grinnikend aan, toen ze Vitus zagen. Daar het, vertrek gelijkvloers lag, konden ze te.i allen tijde naar biunen kijken, om zich van het welzijn van de „gast" te overtuigen. Ze bewaakten de pro fessor en hen» tegelijkertijd. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1950 | | pagina 3