me immer
KAPPIE
Pionier Veilingwezen geridderd
Uitreiking een grootse huldiging
De heer Eecen Koninklijk
onderscheiden
Ia hst veilingsgebouw van de Langcdijker Groentencentrale te Broek op
Langendijk is Zaterdagmorgen om S uur door burgemeester Schelhaas na
mens koningin Juliana bekend gemaakt, dat de veilingleider en vrz. van
deLGC, de heer S. de Boer Kzn. te Zuidsch ar wonde benoemd is tot rid
der in de orde vi 1 Oranje Nassau. Een ouderscheiding van grote waar
de niet alleen voor de heer de Boer Zelve, maar bovendien een erkenning
voor de grote maatschappelijke deugden van gehele veiling en koophan
del tezamen.
Omstreeks acht uur bleef de wijzer
van de veilingldok stil staan. De
sleur van iedere dag was gebroken
en toen enkele ogenblikken later de
burgemeester "binnentrad, gekleed in
leftig zwart met hoge hoed en ambts
keten, was het een ieder duidelijk ge
worden. dat er iets bijzonders ge
beuren zou.
In aanwezigheid van het voltallig
college van burgemeester en wethou
ders der gemeente Langedijk en in
het bijzijn van de handelaren, tuin
ders en familieleden van de heer de
Boer, verbrak burgemeester Schel
haas de spanning en deelde in bewo
gen woorden mede, dat het de konin
gin behaagd had de veilingleider van
de LGC te onderscheiden en hem te
benoemen tot ridder in de orde van
Oranje Nassau.
De burgemeester wees er op, dat
het niet een ieder te beurt valt om
in het leven een onderscheiding te
vallen. Dat deze eer aau de heer de
Boer te beurt valt, Is in de allereer
ste plaats een erkenning van zijn gro
te diensten verricht in hot belang van
het veilingwezen, en nadrukkelijk
wees spreker op het feit. dat de nieu
we ridder speciaal iu de crisisjaren
de bakermat gefundeerd heeft, waar
op thans zoveel belangen verankerd
zijn.
„Gij en wij hebben heel wat meege
maakt". aldus burgemeester, „maar
gij waart steeds een optimist, die do
gouden draden van het leven zag en
greep". Maar boveudieu, aldus spi'.,
wist gij dat God uw leven regeert.
Ook burgemeester Schelhaas weet
niet wat de toekomst zal brengen,
maar wel was hij ervan verzekerd
dat de toekomst minder zwaar zou
■ijn, indien veel jongeren een voor
beeld nemen aan deze veilingleid*r.
die ondanks zijn zeventig jaren, nog
iteeds zijn ongebroken kracht aau-
wendt iu het belang van tuinbouw eu
veiling. En wanneer ge straks uw
arbeidsterrein meet verlaten, zo ein
digde spr. en jongeren zullen de taak
overnemen, dan rest er slechts een
hoop, dat flinke kerels klaar staan,
die pal staau. opdat in de toekomst
rau Nederland nog veel goeds weg
gelegd zal zijn.
Vervolgens memoreerde burgemees
ter ai de krachten, welke de heer de
Boe- aan het openbare leven geschon
ken heeft. Ook die krachten hebben
m'eegewogen bij de vraag of de heer
de Boer een koninklijke onderschei
ding zou verkrijgen. Op allerlei ter-
lein heeft hij veel gedaan. Zo was h;J
aldus spreker, veertig jaar lid en
roorz. van de Boerenleenbank. Tal
rijke jaren lang heeft hij op de feest
dagen als organisator voor hoogtij
dagen zorg gedragen eu op kerkelijk
terrein was hij voor de Doopsgezinde
gemeente een stuwende kracht.
Nadat twee coupletten van het Wil.
kelmus gezongen waren, voerden
log verschillende spreker het woord
De heer Stenneberg sprekend na
mens de Koopmandel, prees de pret
tige samenwerking tuBsen veiling en
bande!, waarbij de nieuwe ridder
steeds de belangen van allen wist te
behartigen. Namens de LGC voerde
de heer Buyf het woord ,de heer Wa
genaar Kzn. sprak een persoonlijk
woord en burgemeesetr Schelhaas
sprak tenslotte namens de gemeeute
Langedijk zijn gelukwensen uit.
De lieer de Boer dankt
..Zichtbaar ontroerd dankte de heer
de Boer voor de onderscheiding die
hem ten deel gevallen was „Ik ben
er trots op", aldus de heer de Boer,
bovenal omdat deze onderscheiding
geldt voor onze gehele veiling. En
nu is onze veiling wel niet veel an
ders als andere veilingen, maar deze
is de ondstd in jaren en iu het bin
nen en buitenland liet meest bekend
Spreker zag zijn onderscheiding dan
ook toebedeeld aan allen, die bij de
LGC. betrokken zijn. Tenslotte bracht
hij grote dank aan de koningin, aan
de minister vau landbouw, maar bo
venal aan God, die hem de kracht
had gegeven tot velerlei werk.
Na de plechtigheid in de veiliug
vond in het lokaal van de heer J. de
Boer een algemene, huldiging plaats
doorde ver. De Koophandel en de
Langedijker Groentencentrale. Burge
meester Schelhaas was hierbij even
eens tegenwoordig, alsmede bestuurs
leden van de tuinbouwver. te Sint
Pancras. Koedijk en Keerhugowaard
en andere belangstellenden, die da
gelijks met de heer de Boer te mak-in
hebben.
Een aantal bloemstukken gaf aan
het geheel een feestelijk aanzien.
Een lange rij van sprekers voerde
het woord, o.a. de heer H. Steunen
berg voorz. van Koophandel die wees
op de goede verstandhouding met de
handel en er verder op aandrong.
het huidige veilsysteem te verbete
ren, daar dit z.i. in beider belang zou
zijn, de heer W. Butter namens De
West Koedijk ,de heer H. van Herwi)
nen van de PZKD., die dankte voos
de steeds onderronden steun in de
vorm van subsidie, de heer Jac. de
Vries voor De Tuinbouw te Sint Pan
cras, de heer J. de Nijs handelaar,
de heer C. Wagenaar Kz., die naast
zijn felicitatie een beroep deed om
iedere dag veiling te houden, evenals
de lieer H. Wagenaar. De heer de
Boer zelde dat hij met deze laatste
wens wel rekening wilde houden. Wat
de verandering van het veilsysteem
betrof zeide spr. niet te weten hoe
dit moetst gebeuren. Spr. wees hier
bij op het uit de hand verkopen van
bloembollen wat z.i. funest is. De an
dere spr. waren de heer K. Kliffen
voor het UCB., J. Zeeman voor de
Pers, W. Kamstra voor de Ned. Spoor
wegen en C. Duif namens het perso
neel van de veiling.
De heer C. Wagenaar Kz. haalde nog
enkele oude herinneringen op uit de
tijd toen de veiling nog niet bestoud
Zonder het veilingwezen zouden de
tuinbouw en de handel nooit tot zo'n
grote ontwikkeling zijn gekomen.
Spr. herinnerde voorts nog aan het
invoeren der contante betaling in 1903
waar een felle strijd voor gevoerd
werd en aan de fantastisch hoge prij
zen, die de producten de laatste tijd
opbrachten. Op het ogenblik koopt
Duitsland alles, maar spr. dacbt dat
de reactie nog wel komen zou.
Nadat de heer de Boer eveneens
nog gebeurtenissen uit vroeger dag'-i:
aanhaalde o.a. het besluit in 1918
om de wiuterkool verplicht te veilen,
de geschiedenis met de andijvie waar
bij hij opmerkte datde veiling de prlj
zon maakte en burgemeester Schel
haas nog zeide, datde Comm. der Ko
niugiu ook sympathiek tegenover c«e
ze hulde stond, was ook aan deze
huldiging een einde gekomen.
Luide en aanhoudende f'uitsignalen van de houtzagerij en schaverij van
de fa J. Eecen Gz.. kondigden Zaterdagmorgen te 11 uur aaa. dat er iets
bijzonders aan de hand was. Velen dachten aan brand of een andere ern
stige gebeurtenis, doch al spoedig bleek het niets verontrustends te zijn
maar het samenkomen van het voltallige personeel van genoemde firma
in tegenwoordigheid van beherend vennoot, de heer J. Eecen Mz. zijn fa
milie en het voltallige college van B. en W. der gemeente Langedijk.
Het doel van deze samenkomst, lïe in de schaverij plaats vond, gold eeu
huldiging van de heer J. Eecen M.t.
De heer J. W .de Groot sprak een
kort openingswoord, iu het bijzon
der tot de heer en mevrouw Schel
haas en de hr-er en mevrouw Eecen
en hun familie. Spr. gaf hierna on
middellijk het woord aan Burgemees
ter Schelhaas, die zeide dat het vol
gens een mededeling van de Min.
vau Economische Zaken, HM. de Ko
ningin behaagd had, de heer Eecen
als enigst beherend vennoot van de
la. .1. Eecen Gz., te benoemen tot
Ridder in de Orde van Oranje Nas
sau. Het ereteken het kleine ver
siersel werd de heer Eecen hier
ua door de burgemeester op de borst
gespeld. Spr. zeide dat het hem een
groot genoegen was dit ereteken te
mogen uitreiken, temidden van de me
dewevkevs van de heer Eecen. U is
de laatst© om te vragen waarom het
1IM. behaagd heeft u te onderschei
den. Z.E.A. voortgaande zeide. dat
er van het bedrijf vau de fa. Eecen
een grote roep uitging, niet alleen ia
Oudkarspel maar in geheel Noordhol
land. De wijze waarop uw firma za
-ken doet is solide en een voorbeeld
voor anderen. U en Uw voorgangers
hebben steeds een uitstekende leiding
aan het. bedrijf gegeven. De arbeids
verhoudingen kunnen eeu voorbeeld
voor andere bedrijven genoemd wor
den. Men denkt hier niet ana staken
en het geven van afbrekende critlek
maar alleen aan opbouw. U was een
voorbeeld voor vele anderen en als
de eerste in de lande meent, dat U
voor een Ridderorde in aanmerking
komt is er zeker redeu om tot een
huldiging over te gaan.
Tn bezettingstijd.
Behalve in uw bedrijf gaf u zich
ook geheel in de tijd der bezetting
en ia oorlogstijd.. Tientallen onder
duikers vonden bij u onderdak. Spr.
dankte de heer Eecen in bewogen
woorden wat hij voor zijn gezin deed.
U heeft uw leven veil gehad voor Oe
goede vaderlandse zaak en het had
niet veel gescheeld of u was het
slachtoffer geworden van het vuur
\an de vijand. Dan noemde spr. de
hulp die de heer Eecen verleende aan
Arnhem, de Wieringermeer en Am-
merzoden. Spr. kwam tot de mening
dat als er ooit een orde verleend
moest worden het wel die aan de
heer Eecen zou moeten zijn. Tenslotte
hoopte spr. dat God de heer Eecen
nog een lange reeks van jaren zou
mogen sparen te midden van zijn fa
milie en dat God hem hierbij de no
dige kracht mocht geven. Hierop
EN HET WRAK VAN DE „LUPINO'
22 Kappie was de cerifte. die weer
wat tot bezinning kwam. Mij keek eens
rond en zag toen de slang, die aan de
helm zat en die aan de pomp behoorde
aan dek liggen. „Wach. even!" riep hij
„Er is nog niets ergs gebeurd!"
Aaaahü Die touwslang! riep Signor
Riva!di. Die helmhoed is nog niet in
die zeewater gezakdulktü
Dun nu kunnen we toch naar mijn
Lupine duiken! zei de professor me*, 'n
zucht van verlichting.
Kappie trok aan de slar.g, en even
later kwam de duikersbelm weer aan
boo-d.
Ik zal duikspringen, zei Signor Riva!
di. Ik zal he; doen! zei de professor.
Nee, Wadi; even! zei Kappie, die
weer een ruzie aan zag komen. Waar
is die klont van een maat gebleven! Een
ogenblikje!
Hij rende met de duikershelm onder
zijn arm naar de hut van de maa";, ruk
te de deur open. en stapte naar bin
nen. De maat was juist bezig zijn pren
te'oriefkaarten in te plakken, en bij
keerde zich met een ruk en een ver
schrik; gezicht om. „Moeten we weer
gaan varen? vroeg hij. Maar toen zag
hij de duikershelm, die hij op de bodem
van de zee waande, onder Kapple's arm
Nee. nee, neeee! riep hij.
werd een driewerf hoera uitgebracht
op de heer Eecen.
Mevrouw TopEecen uit Aerden
hout, zuster van de heer Eecen sprak
hierna enkele sympathieke woorden
namens de Comm. Vennoten, en ook
uit naam van haar moeder. Spr. her
innerde eveneens aan het vele werk
dat haar broer had gedaan met de
inzet van zijn leven. Daarnaast noem
de spr. het mooie sociale werk, dat
in het bedrijf tot stand kwam waar
bij zij opmerkte, dat er in deze zeker
in de geest van wijlen haar vader ge
handeld werd. Spr. richtte zich ver
volgens nog tot mevrouw Eecen, die
hoewel het begin moeilijk was, toch
steeds ©en grote steun voor haar man
is geweest. Mevrouw Top bood haar
schoonzuster een bloemenhulde aan,
terwijl zij haar broer het grot© ere
teken v. de Oranje Nassauorde over
handigde. De heer Eecen kreeg ver
volgens nog een grote bloemenmand
van het gemeentebestuur van Lan
gedijk.
De heer V. Polman sprak namens
de arbeiders en roemde d© persoon
lijke omgang van de heer Eecen met
zijn personeel. Spr. zelde dat de pa
troon deze hulde waardig was.
De heer Eecen die na al deze toe
spraken het woord verkreeg, zeide er
totaal niets van te hebben afgeweten,
dat hij op deze wijze gehuldigd zou
worden. Spr. werd zo van zijn bureau
naar de schaverij gehaald, toen hei
fluisiguaal weerklonk, zodat het wel
een grote verrassing voor heb was.
Spr. zelde steeds het goede voor
beeld te hebben gehad en hij dankte
ook voorde grote steun, die hij van
zijn vrouw mocht ondervinden. Ver
der dankte hij zijn naaste medewer
kers en vrienden voor hun aanwezig--
heid. Spr. hoopte dat deze huldiging
een stimulans zou zijn om op de in
geslagen weg voort te gaan. Op ver
zoek van de burgemeester werden
daarna twee coupletten van het Wil
helmus gezongen met aan het einde,
eeu „Leve de Koningin."
De heer J. W. de Groot sprak een
slotwoord, waarbij hij aan de wer
kers in het bedrijf de verheugende
mededeling kon doen. dat zij ieder
f10 extra zouden ontvangen. Spr. dank
t© het gemeentebestuur vau zijn aan
wezigheid, en zeide dat het bedrijf
di; jaar nog een jubilaris in zijn mid
den had, namelijk de heer J. van
Hout. die 2 Juli a s. 65 jaar in dienst
hoopt t© iijn en dat een van de
EGMOND AAN ZEE
Begralenisvereniging
vergaderde
Onder voorzitterschap van de heer
Roodhart vergaderde de O.V. Zieken
huisverpleging 'ce Egmond aan Zee, in
de zaal van cafe de Boei. Ondanks het
feit d^t de agenda een zeer belangrijk
punt bevatte, n.1. de oprichting van een
begrafenisvereniging, waren er slechts
21 leden aanwezig.
Na het lezen van de notu'.en bracht
de secretaris, de heer L. Dekker het
jaarverslag uit. Hier ui; bleek, dat in. het
afgelopen jaar II leden "waren ver
pleegd voor rekening van de vereniging
en 3 operaties hadden plaats gehad.
Tot leden van de kascommissie voor
het lopende jaar werden met algemene
stommen benoemd de heren va® Eenen
naam in Jb. Wijker.
Periodiek moesten aftreden de voorzit
ter en de secretaris. Beiden werden met
algemene hemmen herkozen. Voor de
verkiezing van een nieuw bestuurslid
werd na een vrije stemming geen meer
derheid behaald. Een stemming tussen
mevr. Heere—de Groot en de her A.
Bas viel in he'; voordeel van mevr.
Heere—de Groot uit. die de benoeming
aannam.
Hierna werd de oprichting van een be
grafenisvereniging besproken.
Als voorbeeld werd genomen de ver
eniging uit St. Pancras, eveneens een
kleine gemeento. waar zo'n vereniging
a! jaren werkt.
Daarvoor krijgen de leden de volgen
de hulp: Elk Üd heeft recht op 8 dra
ge.-s. e«i adviseur-aanspreker, afieg-
gers en f 15 vervoer van of naar bet
Ziekenhuis. De adviseur zorgt voor heft
afleggen, verzending der rouwkaarten,
aangifte van overlijden ter gemeento
secretarie, aanvragn van begraven van
het lid en bestolt de kist. Deze kist en
de rouwkaarten worden echter vervaar
digd op kosten van de nabestaanden.
medewerkers, de heer A. Ootjers, na
eeu langdurig verblijf in het zieken
huis was thuisgekomen.
Spr. spoorde de arbeiders aan, hun
uiterste best te doen. opdat het be
drijf nog tot groter bloei zou mogen
komen.
DINSDAG 2 MEI 1950
Hilversum I, 402 m KRO 7.00
en 8.00 Nieuws; 7.15 Sylvester Trio;
8.15 Okest Bert Ambrose en Andrew
Sisters; 915 Moeders wil is wet; 9.35
Lich;baken; 10.00 Voor de kleuters;
10.15 Symphonette Orkest; 10.40 Sch.
radio; 11.00 Onder ons, voor de vrouw
11.30 Wagnerpro^ramma roet sopraan
en orkest; 12-03 Lunchconcert, op gram.
13.00 Nieuws; 13.20 Orkest zonder
naam; 14.00 Symphonie no. IX van
Bruckner; 15.CN3 Schoolifcdio; 15.30
Franse platon: 16-00 Radioziekenbezoek
16.30 Ziekenlof; 17.00 Vertelling: 17.15
Voor de Jarige jeugd; 17.45 Promenade
orkest; 18.20 Sport; 1S.30 Amusements
muziek: 19.00 Nieuws en actualiteiten;
19.25 Pafter Wesseling spreekt; 19.40
Kerkorgelcóncert; 20.00 Nieuws; 20.12
Radio Philh. orkest; 21-40 Bach cyclus
VT (Gerand Hen ge veld. piano). 22.10
Amsterdams strijkkwartet; 23.00 Nws.:
23.15 ed. uit Franse opera's.
Hilversum II. 29S m 7.00 en 8-CK)
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram.; 9.00 Refor
m^de symphonie van Mendelssohn Bar
tholdy; 9.30 Aubade, gram. 10.00 Mor
gen wijding; 10.15 Arbeidsvitaminen;
10.50 Kleutertje luister 1. 11X10 Fred
Luyken. piano: 11.30 Werkuitzendlng
voor zieken: 12.00 Kwintet George van
Rt nesse; 12-33 Over emigratie; 12.40
Pianococktail: 13.00 Nieuws en fmanc.
overzicht; 13.25 Metropole orkest: 14.00
Met naald en schaar; 14.30 Ged. uit
Die Zauberfloto van Mozart: 16.30
Jeugdultz. Brandaris: 17.30 Stemmen uit
het Westen, gram.; 18.00 Tom Erieh,
piano; 18.30 Strijdkrachten: 19.05 Pari]
se brief; 19.10 The Romancers; 19.25
Cor van der Lugt Melser; voor ama
teur toneelspelers: 19.40 The Roman
cers. 20.00 Nieuws: 20.10 Bonte Trein
uit Antwerpe» met o.a. Lou Bandy en
Hersengymnastiek; 21.45 Charlie Kiwi
22-00 Buitenl. overzicht; 22.15 Tc- s
Prairie Pioniers: 22.45 Muziek ui; het
Zuiden; 23.00 Nieuws: 23.15 Plulade!
phia symphonie orkest.
hef noodlot van
„Ik mag ze alleen hier onderbren
gen", antwoordde WeSterbaau geprlk
keld. ,.<lan moeten degenen, die er
reeds zijn maar-inschikken!"
Dat zullen ze zeker niet!" zei Ge-
rard scherp „Ik verwacht van u. dat
u uw best zult doen. Eu oefen u ta-
vens een beetje in beleefdhe.J."
„Beleefdheid siert de mens en het
kost n s", mengde nu Bianchi, die
met onnavolgbare zwier zijn hoed
voor Gerard afnam, zich in het ge
sprek. Allen die het gesprek hadden
gehoord, barstten in lachen uit. Ook
Sabine en Gerard. De laatste voelde
dat het meisje zijn arm had gepakt
en er op leunde. Hij voelde zich on
gewoon gelukkig.
Dit gevoel van geluk verliet hem de
ganse avond niet meer. Laat pas ging
hij naar bed .rnaar het eerste uur
kou hij de slaap niet pakken. Hij be
leefde opnieuw de eerste ontmoeting
met het meisje. En zijn gedachten
zo geheel vervuld vau Sabine, ble-
ve^ bij haar toeven totdat het drie
uur was.
Toen hij ontwaakte was het volop
dag. De ontbijttafel was al afge
ruimd maar het was geen bezwaar
voor de tantes om snel iets voor hem
klaar te maken, waarbij zij tol
grote verwondering van de jonge man
- met geen woord over Sabine spra
ken. Het was precies half elf toeu
Gerard v~v '"'el opstond en zich naar
de „Rode Leeuw" begaf. De deai
•tond opeu, de waard bevond zich
achter de toonbank in de gelagka
mer en spoelde glazen.
„Wilt u juffrouw Munter even
mededelen, dat ik er ben?" vroeg hij
„Wie zegt u". vroeg hij toen en
hij vergat zijn mond tesluiten.
„Juffrouw Mnrner", herhaalde Ge
rard.
„Hoe kan ik dat?"
„Wel u loopt de trap op en gaat
naar haar kamer!" schertste de jon
ge man.
De waard Bchudde het hoofd. „On
mogelijk, de juffrouw is hier niet
meer".
Als van verre hoorde Gerard de
waard verder sprekenja, ook
haar vader is er niet meer. Weet u
niet dat de „Meermin" vanochtend
vroeg uitgeva en is?"
Eerst na enige seconden slaagde
Gerard er in to zeggen, dat hij dit
niet had geweten. „Tegen 7 uur is
de „Meermin" vertrokken", aldus de
waard. ..Heei laat vannacht kwam
het bericht van meneer Westerbaan.
De passagiers hebben bijna de gehe
le nacht gepakt!"
Hoe Gerard eigenlijk zó vlug in het
kantoor van zijn oom was gekomen,
wist hij later zelf niet meer. In ie
der geval rukte hij de deur zo hard
fcpen dat de boekhouder verschrikt
op keek.
„Is mijn oom binnen", vroeg Ge
rard maar nog voor hij antwoord
kreeg was hij het prive-kantoor al
ïngerend. Just vau Wael zat op zijn
gewone plaats evenals Fijt en beiden
toonden zich niet verwonderd toen
Gerard zo haastig binnenkwam.
„Waarom is de „Meermin" vertrok
ken zonder dat ik het wist?" riep Ge
rard opgewonden.
Zijn oom keek Fijt veelbetekenend
aan. Hij nam eerst in alle gemoeds-
De waard keek hem verbaasd aan rust eeu snuifje en antwoordde toen:
..Ik begrijp je niet goed. mijn jongen
Hebbeu we je ooit iets over vertrek
en aankomst van onze schepen ver
leid? We genieten zeiden het voor
recht jou hier te zien en je - erlangt
tocht niet dat wij je al die dingen
thuis verteUeu?"
„Dat zijn uitvluchten" zei Gerard
scherp.
„Nee beste jongen, daarin vergis
je je lelijk. Op ons kantoor ben je
een graag geziene, hoewel slechts
sporadisch komende gast. En nu stal
je je plotseling op het standpunt
dat wjj jou berichten over de sche
pen onthouden. Overigens geeft je al
leen van je belangstelliug blijk wau
neer je geld ontvangt. Dat versmaad
je niet
„Daarover heb ik het thans niet"
antwoordde zijn neef op geprikkelde
toon. „U weet dat het om iets an
ders gaat."
Ook oom Just liet nu zijn gemoe
delijk toon varen „Wil je misschien
bij notaris Hoogstraten het testament
zien? Invloed op de leiding hier kun
je alleen uitoefenen wanneer je e^n
betrekking op kantoor aanvaardt.
Daarvan is mij niets bekend. Wol
weet ikhij verhief zijn
stem „dat je de firma en ook je
zelf moeilijkheden berokkent. Door je
tussenkomst bü het ..Eiland Texel"
heb je de rekening voor het. eten en
het logies niet onaanzienlijk ver
hoogd. Als je de opvatting van de
notaris nog even wilt horen over het
testament van wijlen je vader...."
„Ik zal de notaris niet lastig val
len," zei Gerard, „alles is mij be
kend, maar
maar nu wil ik jou wat zeg
geu" onderbrak zijn oom hem. „Jé
bent een verliefde dwaas en daar
door niet meer volledig in het bezit
van je verstandelijke vermogens, au
ders zou je je schameu over je ge
drag. Terwille van de dochter van
een bankroetier, van een man die
zich genoodzaakt heeft gezien zijn
vroeger personeel, zichzelf en zijn
dochter als lijfeigene te verkopen...»
Gerard deed enkele stappen achter
waarts.
Maar zijn oom had niet het minste
medelijden. „Jü die zo lang gestu
deerd hebt, denkt toch niet dat wij
deze geruineerden gratis vervoeren?
Gewoonlijk rekenen wij 450 gulden
per persoon voor deze overtocht. Zij
betalen f45.
„Wie betaalt de rest dan?"
„Dat is niet zo eenvoudig te zeg
gen. Dat loopt via verscheidene ag«m
ten. die het loon, dat in Amerika ver
diend wordt, inhouden en ons weer
betalen totdat de schuld gedelgd is."
„Dus züu zy slaven." zet Gerard
en zijn stem klouk toonloos.
De reder maakte een afwerend ge
baar met zijn handen.
„Ik weet er geen ander woord
voor" zei Gerard.
..Goed best, net zoals je het wilt
hebben De slavenhandel is overigens
een bedrijf, dat eerbare kooplieden
uit Engeland. Spanje en ons land rij*
heeft gemaakt. De zaakt ligt hier
echter ouders. Redeneer nu eens ver
standig. Wat moeten deze mensen
in Europa zoeken? Hier verhongeren
ze geld voor de overtocht ont
breekt hun ook. Wij zorgen er voor
dat zij de Nieuwe Wereld kunnen
bereiken, dat zij daar een dak bo
ven hun hoofd en te eten hebben.
Daarvoor krijgen wij het loon. dat
zij verdienen. Dat is toch billijk waut
wij dragen al het risico."
Op het ogenblik dat dit gesprek gc
voerd werd. zeilde de „Meermin" t:i3
sen de Waddeneilanden Texel en Vlie
land. Aan weerszijden van het schip
kon men deze eilanden zien liggen en
kregeu de passagiers bevel aan dek
te verschijnen.
Sabine bevond zich met haar lauds
lieden aau boord. Er stond een ste
vige bries en hoewel de zon scheen,
was het toch fris. Slechts met Je
grootste moeite was het haar gelukt
haar vader, die in eeu andere kajuit
was ondergebracht, de steile trap
naar het dek op te helpen. Vol angst
keek zij naar ziin gezicht, dat de
laatste dagen zo ingevallen was.
Vol verwachting richtten alle blik
ken zich op de kapiein. die op een ton
voor de grote mast ging staan. HU
had een robuust uiterlijk, met rood
haar en een dikke nek. Hij sprak al
leen Hollands, maar desondanks
sprak hij tot de velen, die zich rond
hem hadden opgesteld.
..De „MeermJu" zal over eeu half
uur in volle zee zijn", zo begou i*U
luidkeels „moge God ons veilig tn
Amerika brengen. Iedereen aan boord
behoort zich naar mijn aanwijzingen
te gedragen. Ongehoorzaamheid zal
volgens het op zee heersende recht
gestraft worden. Iedereen zal dag-
gelijks voedsel uitgereikt worden.
Wanneer het bier zuur is geworden,
wordt het niet meer verstrekt. De
helft van het waterrantsoen moet
voor het koken gebruikt worden. Een
kookinrichting vindt men op het dek!
Van de passagiers wordt verwacht
dat zij zich gedisciplineerd zullen ge
dragen en da: zij met de rantsoeuea
tevreden zgn. Indien het God behaagt
de reis langer te laten dnren dan ver
wacht wordt zullen de rantsoenen
kleiner worden. Iedereen zal in de
grote kajuit gelegenheid krijgen "ia
met zijn haudtekening een verkla
ring te bekrachtigen, waarin beloofd
wordt zich stipt volgens de voor
schriften te gedragen!"
De kapitein had zijn rede in e*-n
stiel tempo gehouden, zo snel. zelfs
dat men zich niet aan de indruk kou
onttrekken, dat hij een van buiten
geleerd lesje opzei. Nadat hij ever
gepauzeerd had. ging hij in een nog
sneller tempo verder. „Het teketvn
van de verklaring is tevens een bev- s
tigiug vau de mondeliug met de a
gent van de rederij Van Wale ge
sloten overeenkomst, betreffende de
voorwaarden vaarop de passage
voor u is geregeld Benevens over Je
afbetaling vau de schuld.
De kapitein sprong van de ton.
waarop hij deze rede had afgevuurd
eii ging met Westbraan naar de gro
te kaiuit. Een matroos bevestigdo
een stuk papier tegen de deur van
de kombuis.
Slechts weinigen van de toehoor
ders hadden Iets van de toespraak
begrepen. Ook Sabine had nauwe
lijks een woord ervan verstaan. Eeu
van de passagiers, die gebrekkig
Frans sprak, poogde haar duidelijk
te maken waarom het ging. De mess
te passagiers echter verdrongen
zich om het aan de kombuisdeur op
gehangen papier. Daarop stond :e
lezen:
Maandag: twee poud meet. eeu liaif
pond spek voor zeven dagen.
Dinsdag: een pond aardappelen en
een poud vet. voor zeven dager
Woensdag: een pond erwten
Donderdag: een pond rijst
Vrijdag: een half pond ka:«s. *.v>cn
pond brood, voor zeven dagen
Zaterdag: een pond gepekeld vlees.
Zondag: een half pond rundvlees.
Direct ontspon zich een discussie
over de mogelijkheid of onmoge
lijkheid met deze karige rantsoe
nen rond te komen zonder honger -e
lijden. Niemand had erop gerekend,
dat men zelf moest koken. Maar tijd
om er uitvoerig over te spreken,
kreeg meu niet. De matrozen drongen
de menseu naar de steile trap. lei
dend naar de grote kajuit.
Hier stond een reus van een nn-
troos op wacht. Met stentorstem
schreeuwde hij: „Niet dringen. Ge
zinnen moeten zich verzamelen en
straks gezamenlijk tekenen."
Wesierbaau zat iu de kajuit ach
ter een tafel bedekt met een stapt l
papieren. De kapitein stond naast
bem. ..Opschieten, snel." riep Wcster
baen. „wie niet schrijven kan dient
drie kruisjes te zetten" en reeds
schoof hij aan nummer een hei pa
pier toe. Zijn hand hield hij daarbij
tevens zo. dat dez.e het papier «»lj-
ua geheel overdekte. ..Hier moet u
tekenen, opschieten" herhaalde hij.
„voortmaken, er komen nog meer
i mensen nu u. Wij hebben niet veel
tijd en u ook niet. tenminste als it
I cp tijd eten wilt."
