KuriiEKB^E^i
BON
TT
ONS RAADSELHOEKJE
Een paar leuke opgaven
Verborgen plaatsnamen
Een kleine les
Een grapje van
Madeliefje
}ns vervolgverhaal
De zeven Kabouters
van Sneeuwwitje
Tien de vogels hoorden, dat
allemaal werden uitgenodigd om
('op de bruiloft te komen, als de ka
bouters en de elfjes zouden trouwen,
KMjn het gejuich geen einde. Ten slot
'te moest Knorrepot verzoeken om nu
iheen te gaan, want de zon begon on
'dier te gaan en het werd fris buiten.
:Toen gingen alle vogels naar hun bo-
men en Unk Wunk en Bruin wan
delden het bos in.
Eindelijk waren de elfjes en de ka
bouters alleen. Plotseling nam Knor
repot zijn elfje bij de hand en be
gon de rondedans. De anderen wer
den door dat dansen van Knorrepot
ko aangestoken, dat ze ook allen een
elfje bij de hand namen en zo werd
het een hele grote vrolijke kring op
de wei voor het kabouterhuis. Ze
dansten tot de zon helemaal onder
was en juist toen 'ze in huis wilden
gaan hoorden ze een luid gesuis in
de lucht. Er kwam een koppel prach
tige witte zwanen die neerstreken op
de wei. In het kleine beetje licht dat
de wassende maan verspreidde, wa.
h£t een heerlijk gezicht. Statig kxtaSn
de aanvoerder der zwanen aanwag
gelen en vroeg aan Knorrepot of ze
«iet voelden voor een tochtje door de
lucht. Het was immers al zo lang ge
leden. dat ze een luchtreis hadden
gemaakt en het was er nu zulk prach
tig weer voor.
Knorrepot had er niet veel zin in
Hij wilde liever naar binnen om
eens lekker te eten en dan met de
elfjes over de toekomstplannen te
praten en ook de andere kabouters
hadden liever de avond bij elkaar
doorgebracht, maar dan moest je net
de elfjes hebben. Die waren dol op
een luchtreis. En de kabouters durf
den toen natuurlijk niet tegen te
stribbelen.
Fluks haalden ze allemaal hun jas
fes van bont en even later zaten
allemaal op de rug van een zwaan.
Dat hadden ze deze winter ook al
.eens gedaan, maar toen was het
vreselijk koud, dat ze nergens naar
keken en in de veren van de zwanen
wegkropen. Maar nu hadden ze volop
gelegenheid om te kijken. De veer
tien zwanen vlogen in V-vorm
daar achter de aanvoerder, die niets
droeg.
Daar vlogen ze nu boven het bos.
De maan was iets hoger geklommen
eu ze konden iets zien van wat er
beneden onder hen wegschoof. Eens
klaps zagen ze Bruin de beer op een
open vlakte scharrelen en toen ze
heel goed keken, zagen ze ook Unk
Wunk nog. Hummeltje gaf een luide
schreeuw en geloof, dat die Hummel
tje schreeuwen kon. Bruin schrok
.zich een hnoHia- mot srnla cnmn -
gen verdween het tweetal m net kreu
pelhout. En voort ging de tocht weer.
Na een hele poos kwamen ze aan
de rand van het bos en toen zagen
ze de open vlakte voor zich liggen.
Heel ver twinkelden de lichtjes van
elfenstad. Ze maakten er een tocht
over heen, maar zo hoog, dat ze nie
mand konden herkennen. Toen draai
den de zwanen weer om en ze be
gonnen nog veel sneller te vliegen.
Zo snel. dat de kabouters en de elf
jes haast niets konden onderscheiden.
En dat was die ongelukkige Krom-
been te erg. Ongelukkig zul jullie
zeggen, waarom ongelukkig? Nou, die
Krombeen was zo nieuwsgierig, dat
te veel voorover boog en plotse
ling van zijn zwaan tuimelde. En nie
mand had er erg in. dat Krombeen
naar beneden viel. Ook de zwaan niet
Pas een heel poosje later ontdekte
Krombeens elfje, dat hij er niet meer
was Ze gilde van schrik, maar al dat
gillen gaf niets. Krombeen was ver
dwenen. De kabouters en de elfjes en
de zwanen waren helemaal in de war
eu de zwanen daalden op een gras
veld neer.
Wat was er intussen met die arme
Krombeen gebeurd? Toen hij van zijn
zwaan viel werd hij eerst bijna be
wusteloos van schrik. Het eerste wat
hij dacht, was: Ik val dood. En dat
wilde Krombeen niet. Hij wilde eerst
nog met zijn elfje trouwen en nog
heel veel van het leven genieten.
Toen kreeg hij een goede inval. Als
de weerga trok hij vallende voort zijn
jasje uit. nam de mouwen tussen zijn
tenen en de slippen in de handen en
maakte^zo een kleine parachute. Het
was wél niet helemaal goed. maar
toch viel- Krombeen niet meer zo snel
En toen hij nog bewegingen begon
te maken, alsof hij bij de lucht op
wilde klimmen., werd het vallen dra
gelijk. AJleen zou het nog wel een
iiele smak geven als hij op de aarde
terecht kwam. Nou. dat kwdm ook
weL zo af. Maar toch had die Krom
been een ongelofelijk geluk Moet
jullie rekenen, dat zwartrok, de gro
te mol net geweldig druk aan het
wroeten was. Hij had een ontzaglijke
molshoop gegraven en dat is van die
heerlijke zachte aarde. Daar viel
Krombeen nu precies in. Het was wel
niet prettig, maar de armen en benen
bleven tenminste heel en alleen was
de val nog zo hard. dat Krombeen
helemaal in de hoop verdween en een
massa modder in zijn hals. zijn ha
ren, zijn oren en zijn neus. ogen en
mond kreeg.
Want Krombeen had zijn mond
«pen. omdat hij schreeuwde toen hij
die zwarte heuvel zo snel dichterbij
zag komen. Maar toen hij er helemaal
in verdween was het plotseling stil.
Heel stil. De mol was van schrik
diep in de aarde gekropen en Krom
been moest eerst eens uitblazen.
„Verdubbelkme". praatte hij bij
zich aelf, ik leef nog. En als ik de
modder uit mijn mond gespuwd heb,
kan ik weer praten ook. En kijken
VAN DIT EN VAN DAT..
Oom Rob antwoordt
AAN JULLIE ALLEMAAL
Wat ben ik vorige Zaterdag toet»
boos geweest, toen ik de krant
mün handen kreeg. Laat me daar nu
toch een advertentie in de krant staan
dat ik jarig was. En ik had het nog
wel zo geheim willen houden! Woe
dend was ik.
Maar nu niet meer hoor. Want wat
heb ik een massa gelukwensen ge
had. k kan ze niet allemaal opnoe
men. Maar ik dank jullie allemaal
hartelijk hoor!
En nu de brieven!
Dan begin ik deze keer met
Loes den Uyl Petten
Daar stond me nu toch je naam
weer verkeerd in de krant Loes. Ben
je er niet boos om?
Michaël Burm Anna Paulowna
Nou hebben wij samen een geheim
Michaël. En reken maar dat het bij
mij goed bewaard is! Je hebt weet
kranig gekeept.
Jogchum Ypma Dirkshor»
Als- jij later een kippenfarm hebt
Jogchunv, kom ik eens bij je kijken.
Echt leuk hè zo'n hoop dieren om
huis.
Dirkje Bouwman Winknl
Flink Dirkje, dat jij nu de huis
houding waarneemt. Ik hoop dat moe
der weer gauw thuis zal zijn. Over
de feestavond bij Igesz stuur je me
maar eens een brief.
Zusjes Rezelman N. Niedorp
Jullie was nog precies op tijd hoor,
al heb je dan ook geen prijs gewon
nen.
Marga Wit Lutjewinkel
Prettige dagen hebben jullie gehad
Marga. Heerlijk zo'n wandeling in de
duinen hè?
Ali Hoep A. Paulowna
Een heerlijk spel. dat schuiizoek
Ali. Jullie hebt in de polder prachtige
bollenvelden!
Folkert Gouma A. Paulowna
Zal je in 't vervolg er bij schrijven
waar je woont Folkert. Tk vermoed
weet ik het niet. "*"~J
Abclien Dgkhof Oudesluis
Je weet nu wanneer ik jarig ben
Abelien. Onze hond heet Puk. Gezel
lig hè, zo'n hond.
Betsie en Elly Pipping Alkmaar
Bedankt voor de postzegels hoor.
Het was een hele poos geleden dat
ik wat van jullie gehoord heb.
Maart je Kooy
Ook al weer geen adres. Dat is las
tig voor me hoor! Dat verhaal van
Sneeuwwitje gaat nog een poos door
hoor Maartje. Ik moet geen poes heb
ben.
Klaas Kleimeer Veenhuizen
Lsatlk je vertellen dat ik dikwijls
in de Berkmeer geweest ben Klaas
en ook wel in de molen van je groot
vader. Leuk hè. Wat de Berkmeer be
treft heb je gelijk. Die ligt aan de
andere kant. En woont er nog vo'
in het oude huisje midden in de pol
der?
Gert de Vries N. Niedorp
Wat heb jij fijn meegedaan met de
puzzlerit Gert. Misschien heb ik jc
wel gezien. Ik heb tenminste een
massa rijders voorbij zien komen.
Prachtig werk dat knikkeren Vooral
als je zo wint.
Cces de Vries N. Niedorp
Het is nu prachtig overal Cees. De
pruimen zijn al weer uitgebloeid,
maar nu de peren en appels.
Jannic Honing Schagen
Welkom hoor Jannie. Blijf een re
gelmatig inzender voor onze krant
meid.
Wim v. d. Wal Oudesluis
Wat heb jij een mooie zwaluw voor
me getekend Wim. Echt leuk!
Doornroosje Oudesluis
Wat jammer dat je nog niet beter
bent Doornroosje. Ik hoop dat het nu
toch niet al te lang meer duurt hoor.
Hoe kon nu dat ene viertje op je
overigens prachtig rapport komen?
Wie schreef er nu voor je?
Riet.'e Boer Middenmeer
Ik ben niet op de Keukenhof ge
weest Rie. Maar jij hebt er heerlijk
genoten. Wat een mop met je Duitse
les!
Gre Bijvoet Julianadorp
Bedankt voor de postzegels hoor
Gré. Ben je een nieuw vriendinnetje
of behoor je tot de oude garde?
Tini van der Schar* Winkel
vanie. dat leek er op
Mooi land hè?
Af en toe ontvang ik van clubvrien-
den raadseis. met de bedoeling dat ik
deze in de krant zet en dat jullie ze
dan oplost. Dat vind ik heel prettig
Niet omdat het mij werk bespaart,
maar wel omdat er uit blijkt, dat
jullie met onze krant meeleeft. Maar
ik kan ze niet altijd plaatsen. Som
mige zijn ongeschikt Daar moet jul
lie niet boos om zijn hoor. Ik laat
nu weer een paar opgaven volgen:
Het is weg. het blijft weg en tóch
is het er. Ra ra. wat is dat"
En nu de volgende
Eerst wit als was. dan groen als
gras. dan rood als bloed,
smaakt het alle vrienden van de
club van Oom Rob goed.
Deze raadsels waren van:
BarUia Hartman.
En ik dacht eerst, dat ik er voor
moest betalen, want Bartha stuurde
ze me op een nota. bestemd voor
Oom Rob. En jullie wilt wel geloven,
dat ik dat niet doe hè? Het gaai
ons alles gratis.
STRIKVRAGEN. DUS OPLETTEN
Waarom koopt een kok een witte
muts?
Wanneer neemt ieder mens zijn
hoed af?
Deze strikvragen waren van:
Geri Vetman, Winkel
Hebben jullie Nel's tas ook gezien?
De peddels van de kano waren weg.
Die knappe jongen heeft twee
klassen overgeslagen
Het water loopt langs de ruit
De denneboom groeide best
Wij lusten wel een hele tros druiven
Deze verborgen plaatsnamen waren
van: Madeliefje, Nieuwe Niedorp
Inzendingen vóór 17 Mei aan
Oom Rob.
postbus 3, Schagen
kan ik ook, ik zie de sterren boven
me. Tjonge Krombeen. daar ben je
goed afgekomen, zei hij bij zich zelf.
Maar hoe kom ik nou weer bij de
anderen terecht. Dat zal een hele
toer worden".
En op een grasveld, een heel stuk
verder zaten de kabouters, de elfjes,
de zwanen en keken elkaar aan en
huilden tranen met tuiten. Want ze
dachten niet anders of Krombeen zou
wel dood zijn.
Oplossingen van
22 April
M
kim
v a D e r
h o n De r d
b e g E r e n
v r o L ij k e
v e r B a a 1
stUur
e R g
G
Van boven naar beneden in 't midden
MIDDELBURG.
En van de 2de opgave kon je maken
..KINDERKOERIER"
De prijzen werden deze keer gewon
nen door:
Grietje van der Hat A. Paulowna
TVim van der Wal Oudesluis
Klaas Kleimeer Veenhuizen
Rietje Boer Middenmeer
In de loop van de week zend ik de
prijzen toe
Oom Rob.
Er worden me soms de wonderlijk
ste vragen gesteld. Laatst vroeg een
van mijn vrienden me of ik een sikkie
droeg en met een wandelstok liep en
een ander of ik soms Leonard Rog
geveen was. Een derde was nieuws
gierig of ik schoolmeester was ge
weest en een vierde hoe oud ik ban.
Ik vind het reuze-lollig dat jullie
zo nieuwsgierig bent en ik wil jullie
dan ook een en ander van mezelf
vertellen.
Ik ben niet Leonard Roggeveen, ik
ben geen onderwijzer, ik draag geen
sikkie. ik gebruik geen wandelstok,
ik ben niet oud en ik ben niet jong
Daar heb jullie niet veel aan. Want
nu weten jullie wel wat ik niet ben,
maar verder ook nog niets. Wat ik
nu wèl ben?
Ik ben jullie aller vriend en op
dat jongeren een oudere in de regel
oom noemen, noemen ze me Oom Rob
Verdei niets. Een doodgewoon man
netje hoor. Alleen heb ik me zelf be
loofd dat we van de Kinderkoerier
een gezellige kleine krant gaan ma
ken, tenminste zo lang de directie en
de redactie van de krant het goed
vinden. En des te meer er mee doen.
des te liever.
Maar nu moet ik jullie een klein
lesje geven. Net als een echte school
meester. Ik kan de Kinderkoerier pas
gezellig maken als jullie me allemaal
meehelpen door zelf echt leuk te
schrijven.
Want geloof nu maar niet, dat
ik het zo prettig vind, als ik een
brief of een briefkaart krijg, waarop
alleen een oplossing staat. Ik vind 't
wel leuk. dat jullie dan het raadsel
Grielje van der Ham A. Paulowna
Aardig Grietje die schooltuintjes.
Doe je best maar. Ik hoop dat je de
prijs wint.
Jan Buisman Schagen
Dat rapport van jou dat kan
goed mee door hoor Jan. Komt het
gezaaide goed op? Er zijn geen boek
jes van Kappie en Jimmv Brown. De
krant heb ik niet meer. Die moet je
zelf bewaren Jan. Dat doet je vader
toch immers ook!
Zonder naam Wieringcrmeer
Ik weet niet hoe je heet. Want je
had vergeten je naam op de envelop
pe of onder de brief te zetten. Post
stempel was Slootdorp en er zaten
twee plaatjes in de brief. Ra ra wie
ben je?
Klaas Langedijk Dirkshorn
Bedankt voor de postzegels Klaas.
Wat zal dat een prachtig gezicht zijn,
zoveel kuikens. Als ik tijd had, kwam
ik eens aan.
Marian Floor N. Niedorp
Neem me niet kwalijk Marian. Heb
je soms een tante die Maap heet?
Joop Koopman Terdiek
Dat was een leuk versje Joop. Mis
schien gebruik ik het wel eens.
Wil Bremer Oudesluis:
Wat een prachtig rapport heb jij.
Wil. Gemiddeld 8. Keurig hoor. Vraag
maar eens hulp aan een ander bij 't
raadsel.
Wim en Marjan Honingti Winkel:
Bedankt voor de postzegels, die me
werden gebracht. Maar kan jullie
niet schrijven? Ik herinner me, dat
ik jullie vorige keer deze vraag heb
gesteld.
Janny den Das Petten:
Als ik tijd kan vinden, ga ik eens
een keer met je oom mee, Janny. Ik
heb een fijne dag gehad. Leuk ge
zicht. dat gecostumeerd voetballen,
hè!
Jan Tysen Dirkshorn:
Wat heb jij een lollig postpapier.
Jan. Je was net nog op tijd.
Hennie Slikker Wieringerwaard:
Nu weet je het, Hennie. Je bent
hartelijk welkom, hoor. Jij zelf en
ook vader en moeder nog gefeliciteerd
met het feest.
\ntou Hurkmans Oudesluis:
Bedank vader en moeder. Anton en
tloe ze de groeten van me, hoor! De
'hebt opgelost maar we kunnen het
ons veel leuker en gezelliger maken,
als we eens schrijven wat we be
leefd hebben.
Dus kom maat voor de dag hoor.
Oom Rob.
Een van onze clubvrienden, die de
schuilnaam Madeliefje heeft aange
nomen. schreef me laatst een gezelli
ge brief en ze maakte daar een grap
je in. nee. wat heb ik daar om moe
ten lachen. Of misschien was het wel
geen grapje, maar een heel gewone
schrijffout, die ook Oom Rob wel
eens overkomt.
Ze zouden bij hen ter gelegenheid
van de Ouderavond een toneelstukje
opvoeren on dat heette de Vrolijke
schoenmaker.
En weet jullie wat Madeliefje nu
schreef? Weet je het zelf nog Made
liefje? Ik geloof er niets van. Nee, je
schreef: De vlorijke schoenmaker.
Nou. dat is heel wat anders. En
toen ik het las. zag ik in gedachten
die schoenmaker a! zitten krabben.
Ik hoor nog wel eens van je hoe de
uitvoering geweest is hè"
Oom Rob.
Vacantie voor de club
van Oom Rob
Nog een paar maanden en de grote
vacantie breekt aan. Het spreekt wel
'van zelf, dat jullie er plannen voor
maakt. De een gaat hierheen, de an
der daar. maa?- er zijn er ook nog
heel wat, die geen familie hebben
Wat doen die clubvrienden van mij
in de vacantie? Vervelen ze zich? Na
tuurlijk niet. Daarvoor zijn ze lid van
de club van Oom Rob. Die vervelen
zich nooit. Zezoeken wel wat
anders schrijven ze een brief aan
Oom Rob of ze maken een tekening.
Of zouden jullie in de vacantie toch
wel eens wat anders willen? Op eei
andere plaats is het soms leuker als
op je eigen dorp of stad.
En nu vraag ik me zo af. waarom
zouden de clubleden nu niet een dag
of wat bij elkaar gaan logeren? Be
spreek het eens met jullie ouders.
Wat zou het niet ontzettend leuk zijn
als jullie zo eens een prettige vacan
tie hadden.
En nu vraag je je natuurlijk af. hoe
komen we dat aan de weet? Nou, als
je uit logeren wil of een logeetje wilt
hebben, we hebben nu immers onze
advertentierubriek. Ik hoop dat het
idee jullie zal lijken.
Toen Oom Rob een
jochie was
Nu wil ik jullie deze keer nog
eens een fietsavontuur vertellen.
Jullie hebt wel om mijn ongeluk ge
lachen. maar ik geloof, dat jullie me
niet uitgelachen hebt. Als dat zo is.
dan moet jullie het maar niet aan
me schrijven, want ik kan er niet
tegen dat ze me uitlachen. Ik heb in
mijn leven al een massa ongelukjes
gehad, maar als me iets overkwam,
dan was altijd het eerste wat ik deed
kijken of niemand er iets van zag.
Want die kon me eens uitlachen. En
dan sjond je er toch zeker gekleurd
op. Neen, een ongeluk is al niet pret
tig, maar er om uitgelachen te-wor
den is afschuwelijk.
Ik ben van nature nog al nieuws
gierig. Alles wil ik zien. En dat
helemaal niet erg, als je maar niet
op de fiets zit. want dan is het in
de regel mis. Niet alleen, dat je de
kans hebt. dat je anderen een onge
luk bezorgt, je komt er zelf ook niet
zo heel goed af. Nou, hoeveel keer
of ik anderen niet omver gereden
heb. dat weet ik niet meer. En woe
dend dat sommige mensen dan kon
den zijn. Meer dan erg. Het was pre
cies of ze dachten, dat ik het er om
deed. En dat was helemaal niet zo.
Ik had èr zelf genoeg het land aan.
Maar altijd te laat. Als het onge
luk gebeurd was. En Aan had ik nog
een lelijke kwaal. Ik kon zelf mijn
lachen ook niet houden, als ik
weer een onderste boven had gere
den. Al bezeerde ik me zelf ook nog
zo erg. Het is eigenlijk geen lachen,
maar een zenuwreactie. Maar wat dat
dat weten jullie toch niet en het
wordt tijd, dat ik jullie het avon
tuur met de fiets vertel.
Ik reed al een paar jaar op de fiets
en kon dus geweldig fietsen. Want
al zeg ik het zelf, ik was een kunste
naar en een kunstemaker op de fiets.
Het was een prachtige dag weer.
De kleine witte zomerwolkjes dre
ven hoog over de bloeiende weiden
ik genoot, terwijl ijt Op de fiets
zat. Ik zag eigenlijk van alles, maar
maar plotseling gebeurde hél- ik Kèe
naar een vogel, hoog in de lucht er.
toen voelde ik. dat ik niet meer op
de weg reed Toen ik omlaag keek.
zag ik tot mijn grote ontsteltenis, dat
ik met een vaart de berm afreed. En
tegelijkertijd zag ik. dat er in het
midden van de niet al te brede sloot
een paar palen stonden, waar blijk
baar vroeger een plank over had ge-
Onze jarigen
Er zijn er heel veel onder jullie,
die me een briefje schrijven, dat ze
jarig zijn geweest. En dan kom ik
natuurlijk met mijn felicitatie als
mosterd na de maaltijd. Ik zal het
daarom pleizieriger vinden, als jullie
me vóór de grote gebeurtenis schrijft.
Want voor jullie is het natuurlijk een
grote gebeurtenis. Voor mij niet meer
Daarvoor ben ik al te dikwijls jarig
geweest en ik krijg toch niets. Houdt
je aan die afspraak hoor.
legen, zodat men dan van de weg op
het land kon komen.
Veel vlugger dan ik het jullie kan
vertellen ging ik. gezeten op de fleta
in de sloot, stak mijn benen omhoog,
kreeg met het ene been de wal en
met het andere de palei.1 te pakken.
Het was een verbazend komisch ge
zicht, want mijn benen staken boven
het stuur uit en ik had de grootste
moeite om mijn evenwicht te bewa
ren. En weet jullie wat zo grappig
was: De vorige keer waar ik jullie
van vertelde heb ik mijn fiets droog
gehouden. Weet jullie nog, de fiets
lag op de wal en ik stond in sloot
en nu was de fiets nat en !k nog
droog.
Lees goed wat ik je schrijf. Nóg
droog. Want ik was er nog niet. Ik
moest immers van die fiets af en hoe
zou ik dat klaar krijgen? Ik zat daar
in een buitengewoon onaangename
positie en ik zag geen kans op de
wal te komen, zonder in sloot te stap
pen. En ik behoef jullie wel niet te
vertellen, dat ik daar helemaal niet
voor gevoelde.
Er kwam iemand opdagen. Het was
een vreemde, maar hij vond het een
zo gek gezicht, me Zo te zien zitten,
dat hij van zijn fiets stapte en me
vroeg of ik er soms een speciale be
doeling mee had, om zo te blijven
te zitten in de sloot, de benen om
hoog om toch vooral maar droog te
blijven.
Nou ben ik erg goedhartig van na
tuur, maar ik had toch grote lust om
die man te zeggen, dat ik daar zat te
stekelbaarsjes vangen. Ik bedacht
echter, dat hij daar waarschijnlijk
boos om zou worden en ik had hulp
nodig. Dat ik zette een heel ongeluk
kig gezicht en vertelde hem de toe
dracht
En daar begint me dat mens toch
te lachen. Te lachen. Neen clubvrien
den, dat was niet mooi meer. Geloof
dan ook. dat ik woest was. Maar wat
doe je in zo'n geval? Ik vroeg met
een deemoedig gezicht of hij me niet
op de wal kon helpen, zonder dat ik
nat werd.
Nou. het bleek toch wel een goed
hartige kerel te zijn, want hij was
ei dadelijk toe bereid. Hy plaatst»
zijn fiets tegen een boom en stak me
een hand toe. Ik zette mjjn been
schrap tegen de wal en de man trok.
En toen greep het noodlot in.
N et toen ik veilig en wel op de
wal zou belanden, gleed mijn helper
in de nood uit en we plompten geza-
ïnelijk in de stinksloot. En omdat we
languit in vielen, waren we alle
bei kopje onder en kletsnat. Toen we
weer boven kwamen begon de man
vreselijk te mopperen. Hij drukte zich
buitengewoon schilderachtig uit en
wenste, dat ik wat in mijn broek had
gedaan.
Fn dat vond ik zo machtig grappig
oren gegeven hebben, maar hij zag
het grappige van het geval in en
daar barstte hii ook plotseling in een
lach uit, geweldig.
Zo stonden we daar midden in de
sloot, onder de modder en we lachten
we lachten, ik. de kleine Rob en hij
een grote kerel. Toen zei hij plotse
ling: „Laten we op de wal gaan staan
en daar nog een poosje lachen. Als
er iemand aankomt die ons zo ziet,
worden we nog uitgelachen ook. En
daar voel ik niets voor".
Nou. we hebben te samen mijn
fiets, op de wal getrokken en toen gin
gen \ve elk een kant uit. Het is al
jaren geleden gebeurd, maar telkens
als ik nu eens tegenove^, een jonge
vriend sta. die ik eigenlijk wel een
draai om zijn oren zou willen geven
denk ik aan die man, zo'n echte ge-
zelligerd.
En nu maar weer tot volgende keer.
Oom Rob.
Flip Witsen Schagerbrug F 4
heeft 20 Flipjes en vraagt hiervoor
15 Goalpunten
Jan Tijsen Dirkshorn B 59
heeft 850 gram zilverpapier, vraagt
25 Goalpunten van Conodr.
Cor Kooij Balgweg U, Anna
Paulowna
heeft 30 Van Nelle punten; vraagt
daarvoor 13 Flipjes.
Dirk Braak Torenstraat 3. Mid
denmeer
heeft Piggelmeepunten; en vraagt
Goalpunten.
Gert de Vries - B 136 N. Niedorp
heeft 5 Indianenplaatjes en vraagt
5 Niemeijer punten.
Leny de Jong Oudelander» eg
C 41, Middenmeet
heeft 1ste serie van Van der Plaats
en vraagt hiervoor 26 Flipjes of
28 D.E. punten.
75. Oudesluis
v raa gt correspondent ievriendin,
omstreeks 11 jaar.
Jogclium Ypma Dirkshorn C 20
heeft een krielhaantje en vraagt
een mannetjes marmot.
J. Buisman Nes G S8. Schagen
heeft 1 Kwatta. 2 Smith's. 1 Flipje,
12 Enkhuizer koek-punten; vraagt
15 Meurisse Indianenplaatjes.
Joop Koopman Terdiek A 76,
Nieuwe Niedorp
heeft 10 Piggelmee en 2 Tiktaks-
punten en vraagt 10 Niemeijers
punten.
Folkfrt Gouma Kerkweg 16 te
Anna Paulowna
heeft 50 D.E. punten en vraagt
hiervoor 20 Goalplaatjes.
Tiny v. d. Schaar Dorpsstr. 41.
Winkel
vraagt een correspondentievrien
din, leeftijd 67 jaar.
{iRVnS ADVERTENTIE IN DE KINDERKOERIER
VOOR *N
(zinder deze bon wordt geen
advertentie meer aangenomen)
Oom Rob. vraagt
