ine Mirier Wordt HRC in Hoorn kampioen? zware opgave voor Schagen ïhuuuA uii de dtceehxinnktt Je moete niet op alle slakke zout legge Polonium, een vreemd element Het noodlot van KNVB-overzicht Piet Kraak keept in Oudkarspel HET ZAL VOOR BLAUtVWT Zondag niet meevallen het onge slagen record in de kampioenscompetitie te handhaven. De Zebra's hebben tegen Limburgi» in het stadion vrtf onaangename erva ringen opgedaan en nu Maurits op bew>ck komt. /.uilen de Zebra's niet aonder ongerustheid in het hart het veld betreden. En Ajax krijgt het helemaal zwaar. Het is in Ilecrenveen doorgaans slecht kersen eten en al zijn de prestaties van Abe en zijn mannen de laatste weken niet zo daverend, toch menen we. dat de Amsterdammers er niet ïonder klcer scheuren zullen afkomen. Ensch. Boys gaat tegen Limburgia o.L een zekere nederlaag tegemoet. In Zuid-Limburg wint men niet zo gauw! OSV NAAR ZEEBURGIA ln West I start nu ook dé promotie competitie met de wedstrijd Zeebur- giaOSV. Gezien het zeer matige voetbal, dat de „whites" de laatste tijd ten beste geven, lijkt ons tenmin ste een gelijk spel voor OSV wel te bereiken. In Oost gaat Quick een zware wedstrijd in Rh eden tegemoet, in het Noorden kan Zwartemeer door een zege op Friesland welhaast on bereikbaar worden. WORDT HRC KAMPIOEN? Hoorn bereidt zich voor op de grote slag tussen Alvv. Forward en HRC. Een overwinning voor de roodjakken brengt hen het kampioenschap, een zege voor de Horinezen beide partijen weer op gelijke voet. Een gelijk spel zou voor HRC ook lang niet ongun stig zijn. Dat laatste lijkt ons wel een te verwachten eindresultaat, al valt er eigenlyk van zo'n strijd, waar ze nuwen meestal de boventoon voeren er. van goed spel weinig sprake is, niets te voorspellen. Terrasvogels Schagen is hier verder van het groot *te belang. Na de fraaie prestatie in Amsterdam j.1. Zondag geven we de geelzwarten een kans om tenminste één punt uit Santpoort weg te halen, al zal er voor gevochten moeten wor den van de eerste tot de laatste conöe! PROMOTIESTRUD Morgen vindt ook de start plaats van de promotie 3e klasse. WFC ont vangt CDN en Velsen gaat op bezoek bij Schoten. Van zo'n eerste kracht proef valt weinig te zeggen. WFC en Velsen zijn echter onze favorieten! Voor de promotie 4e klasse krijgt Succes bezoek van CSV. Een zware opgave voor de Wieringers, die er elk jaar weer uit gesprongen zijn, maar die nu een bijzonder zware strijd zul len moeten voeren. OFC kon het vo- Zeevogeis. zodat we hen nu een goede kans geven twee winstpunten te boe ken. DTSSTORMVOGEL^ In Oudkarspel kan men Zondag in de gelegenheid zijn Piet Kraak te be wonderen, als DTS zijn bekerwed strijd speelt tegen Stormvogels. Het zou ons nu werkelijk zeer verwonde ren, als de mannen van Tromp nveer een stapje verder zouden komen. Of schoon bij fcekervoetbal alles moge lijk is! Al km. Boys kan wel winnen van KBV, terwijl Alcmaria hetzelfde doet tegen Zouaven. Rubber wegdek De Rubberstichting, een organisa tie, die werkzaam is op het gebied van het wetenschappelijk onderzoek van natuurrubber en er naar streeft de handel in dit product te bevorde ren, deelt mede, dat het slipgevaar bij nat weer minder groot is op we gen waarvan de slijtlaag een kleine hoeveelheid natuurrubber bevat. Bij proeven die door de dienst voor het verkeerwezen van de Staat Vir- ginia genomen werden, bleek, dat 'n auto die op een nat wegdek met een snelheid van 64 kilometer per uur reed, binnen de 26 meter tot stil stand kon worden gebracht, mits 't wegdek nibber bevatte; indien dit niet het geval was, was de remweg bij de zelfde snelheid 30 meter. Voor deze proeven werd fijn ver deelde rubber met asfalt en steen slag of grint vermengd. De rubber vormde nog niet 1 pCt van de totale hoeveelheid materiaal waaruit het wegdek bestond. Men is voornemens de proeven voort te zetten en de Rub berstichting verwacht dat duidelijk zal blijken dat dergelijke wegen niet alleen veiliger doch ook economi scher zijn. De Rubber stichting wijst er op, dat Nederlandse deskundigen veel hebben bijgedragen tot de ken nis in Amerika op dit gebied. In het begin van 1949 hebben twee Neder landse deskundgen drie maanden in de Verenigde Staten doorgebracht om de Amerikaanse ingenieurs op de hoogte tc brengen van het mengen van rubber en asfalt. Patent op planten Amerikaanse tuiniers vinden te genwoordig vaak aan planten die zij voor hun tuin kopen een plaatje met een nummer beevstigd. Uit dit plaat je en dit nummer blijkt dat de plant bij het Amerikaanse octrooibureau ingeschreven is en zonder toestem ming van de eigenaar niet vermenig vuldigd mag worden met de bedoe ling de nieuwe planten te verkopen. De wet. die het sedert 3930 moge lijke heeft gemaakt op planten patent te nemen, heeft de belangen van de kwekers van nieuwe planten en van de gewone kwekers afdoende be schermd. De kwekers zijn dank zij deze wet in d« gelegenheid een behoorlijke ver goeding voor hun werk te verkrijgen, wat geleid heeft tot het kweken van tal van nieuwe en betere planten en de verkoop hiervan tegen lagere prij zen. Het kweken van planten is zeer kostbaar daar om een enkel succesje te behalen een groot aantal kruisin gen nodig zijn waarmee vaak vele jaren gemoeid zijn. Er moetei# proef veldjes aangelegd worden, men moet stekken in bakken en kassen opkwe ken en andere kosten maken. Voor de genoemde wet aangenomen werd, ge noten de kwekers van nieuwe varië teiten geeli bescherming. Dit had tot gét-olg, dat zij in het geheim een gro te voorraad van elke nieuwe varië teit kweekten, die zij dan tegen hoge prijzen verkochten. SULrjad$ roei TOt aar^verwacht. TJF zullen ondervinden, dat het ln Heems kerk niet meevalt te winnen. De promotie afdeling Noord-Hol land brengt ons Meer vogels—Schel- lingwoude. Vorige week speelde de Akersloters ln Egmond 0—0 tegen .Ze hewwe ons van de week een brief toestuurd". zoi de barrebier en hai gooide ut ding metien op de tafel En nou ken jullie ons gelouve of niet maar zokke brievc, deer benne we gek op. In de regel dat je er woizer van worre. En ut beurt soms ok dat je er lekker in uitskolden worre. En das kasuee), maar den moeste wc de straal in hewwe, maar ut is persies aarsom. We hewwe er de grooste lol om. Dat loikt trouwens wel een West- friese oigenschap. As de ien of de aar z'n oigen goed noidig maakt en lekker an ut skelden gaat, den ken ie er donder op zegge, dat ie te ho ren kroigt, dat ie op de kar zit. En das voor zo iemand nooit ple zierig. Iemes lesten krege de een brief en deer stond in dat we in de skeerwinkel neofasciste ware. Den weet je metien uit welke hoek de wind woit. En as die mal rou we ten had, wat een verlegen skik we om die brief had hewwe, den had ie wel nooit skreven. skroiven van iemand, die een beetje an ut martelen weest was op ut fiets pad langs de nuuwe weg, weer vroe ger de Waarddoik was. Jullie wete wel, die weg deer zo achter de Waard om. En nou had de redaksie van de AFD NOORDHOLLANj Belangrijke dag voor degradatie- candidaten in vele klassen Er is voor de afdeling een klein, maar uiterst belangrijk programma vastgesteld, dat enige beslissingen t.o.v. degradatie kan geven. In IC krijgt SR(^ bezoek van Zeemacht en kan door een overwinning gelijk met Koedijk komen, waarna dan de laat ste wedstrijd moet beslissen. VIOS Geelzwart is een goede gelegenheid voor de Warmcnhuizenaars om zich definitief in veiligheid te brengen. In Res. Ie klasse C is het zeer waar «ehijnlijk, dat Zondag alle beslissin gen zullen vallen. Randers 2 speelt n.1. tegen Alcmaria 4 en ook al zou den de Alkmaarders dit winnen, dan nog zijn zij de ..klos", want uit de wedstrijd DTS 2—Alkm. Boys 3. de enige twee clubs, die Randers nog in kon halen, komt immers altijd een punt voor beide. De verliezer is ove rigens ook tot degradatie gedoemd! We vrezen voor DTS! In 2A de belangrijke strijd fiaanse BoysKwadijk. De laatste kans voor de Kwadijkers om het noodlot te ont lopen. Wij geloven echter niet, dat de Zaandammers een punt zullen afstaan temeer daar zij dan zelf weer In het nauw zouden zitten. In 2C tenslotte ontvangt Texelse Boys Con Zelo en wij vermoeden, dat de Waarlanders hier de genadeslag zullen ontvangen Men moet tenmin ste van goede huize zijn om op het eiland te zegevieren. krant er bai skreven, of we ut deer niet over hewwe konne in de skecr- winkeL Nou afoin, as je baas ut zoid, den praat je er over. Wat dat betref! benne we persies His masters voice. Maar de baas moet maar ofwachte of.de stem nei ut zin is. Afoin, deuze brief was nou persies midden in de roos. Want toe de barre bier ura voorlezen, had. vloog Klaas metien o verend. Je zou we ut niet wulle gelouve, maar die brief brocht Klaas op de kar. Maar leite we ut nou eerst over die brief hewwe. Zo as we al zoid hewwe, die man was hillegaar niet tevreden over ut fietspad langs die weg. Want dat hewwe ze boven op de doik maakt. En nou wul ut on geluk, dat ut nag al derus woit Westfriesland en as je den boven op een doik op de fiets er teugen, in meddere moete, den is ut niet lekker en wai konne ons dus voorstelle, dat die man nat en 1/jzweit thuis kom- men is en met ien in de pen kl- per, of hai vliegt overend en hai zegt met een gezicht rood van kwajigoid: „Ze hewwe moin deer op de bon slingert". Kai most ophouwe. Want wai brul de van ut lachen. Ut is ok verlegen kluchtig as er ien op de bon slingert wordt. As je ut zelf maar niet benne. Toe ut weer een beetje rustiger worren was, kwam Klaas weer op de pxoppe. „Ik most nei Alkmaar toe. En een narde wind, nel mense. je konne er meist niet meer teugen op komme. En den boven op die doik, wie kroigt ut nou in ut houfd om deer een fiets pad an te leggen. Ze loike wel gek. Maar ik docht: Leit de boere maar uarse, ik gaan op die grote weg raije. Den zit ik in de louwte. Haar ik reed er meskien een me- nuut of tien en deer komme van <he Roikspelisiemannen an met een witte pet op. Verkeerspelisie gelouf ik. Ik mocht niet op die weg raije. Voor de fietsers ware de f ietspa de. En ik werd zo noidig as een spin. Dat was stom van me, want die manne ware heel gnap, maar ze stonde er op dat ik op ut fietspad raije gong. En ik haa deer gien zin in. Weerom zei je martele as ut niet nodig is.# Dat ut itne woord haalde ut aar uit, want Maak alle dagen tot een feestdag ja zo benne wai, den houwe we ons niet stil en ut end van ut liedje was, dat ik op de bon gong. Maar ik ben ;it met die man iens. Weerom hewwe ze dat fietspad niet in de louwte van de doik anloid? Dat zou de fietsers een mooi zoodje skele. Ut is onwoize- wfik". Klaas keek triomfanteluk om zich heen. Net of ie zegge wou: Hew ik dat niet verlegen flink zoid? En leit cr nou ien teugen in gaan. Dat had Klaas vezelf hillegaar niet verwacht. F-n de man die dat briefie stuurd heb ok niet. En de redaksie ok niet. wart aars hadde ze dut briefie niet net ons toe stuurd. Want dat doene ze vezelf om de mense een beetje in er zak te doen. Maar wai leve nou nag in een vrai land en wal skroive persies zo as wai er over prakkezere. Dat Kees zoi: „Je drave weer lek ker deur Klaas. Ut loikt wel of je 'n klom kind benne. Ik wul jouw wel vertelle, dat ilc dat fietspad ien van de allermooiste van ons hele land vind. En as ze jouw zin dein hadde, den had ut weer een doodgewoon fietspad worren, zonder meer. As je nou op dat fietspad raije. bo ven op die doik, den hei je ut ok nag wel derus. dat je voor de wind ^7,.^.-„t wen zo verlegen mooi. de kant de Lar.|cdoik. an de are kant dat foine polderlandskap van de Waard, de ringsloot er langs, je vinde ut nergens zo mooi. En ik gelouf dat de mense die die weg an loid hewwe, deer oug voor had hew we. Gelukkig zeg ik. Want er was deer niet direkt een fietspad nodg. As je er goed over prakkezere oige- luk hillegaar niet. Want je kenne luiks deur de Waard en rechts deur Langedoik. As je dus op de fiets nei Alkmaar wulle, den koik je eerst hoe de wind is en den ken je ut altoid zo make, dat je dat fietspad boven an de doik ien keer voor de wind hewwe. Allien de stik of wat mense die er an weune. Die kenne dat niet. Maar ceer is ut niet slechter voor won-en, want die rede vroeger ok op de doik. En as ze deer nou een fietspad in de louwte maakt hadcT, had ut een dikke bom duite kost, je hadde een bunder of wat best land kwoit weesd en je hadde teufj n een doik opkeken. Nei man, ik houw erg van kanke ren. Dat brengt een beetje vertier in ut leven. Maar ut moet hout snaije. Niet op niks of. En hier is goed uit keken". „Leite we er maar over ophouwe". zoi de barrebier skieluk. Hai zag Klaas paars anloupen. FIGARO. Als ik met niet sterk vergis, is het binnenkort weer Moederdag. De juis te datum is me ontschoten, want om u de waarheid te zeggen, we doen er in ons gezin niet aan. En wel specaal op mijn .verzoek. Ik houd niet van die apartigheid jes. En nu zullen de meeste vrouwen me wel als een buitenbeentje be schouwen, ik kan daar niets aan doen. Ik vind het heerlijk als ik van mijn kinderen een beetje liefde ontmoet. Ik stel het evenzeer op prijs, als mijn man laat blijken, dat hij me nog wel mag, maar ik houd er helemaal niet van, dat ik een dag lang een midde punt van belangstelling ben. Als de kinderen dan zo poeslief doen, omdat het „moederdag" is, dan word ik kribbig. En als mijn man me dan verrast met een doos bonbfms of 'n bloemetje, omdat 't toch haast niet anders kan, maar ondertussen niet kan laten om de neus op te halen, teneinde te speuren naar een etons luchtje, dat verraadt, dat hij aan een kostje moet. dat hem niet aanstaat, dan is mijn aardigheid er af. Dan ben ik er van overtuigd, dat hij het goed meent, maar dat die hele moederdag voor hem niets bizonders is. Dat het een dag is als alle dagen. En dat is het voor de kinderen ook. Alleen als ze moeder een taart heb ben gegeven, dan is er iets bijzonders. Dan hebben ze immers ook kans op een stukje. Zijn er onder u. die zeggen: Wat is Nel cynisch vandaag? Dat zou me niet verwonderen, want w'e genieten altijd nog meer van een beetje sentimen teelderigheid. dan van de naakte waarheid. En wat is de naakte waar heid over moederdag? Een dag. waar op het eigenlijk net is als alle dagen, maar wadrin we ons verbfolden, dat we moeder een beetje moeten eren. Ik had daar de eerste jaren geen erg in. Tk deed mee en het gezin deed mee. En we vonden het heerlijk En zo werd de moederdag een dag. waarop we heerlijk gingen eten e/i drinken en voor de rest niets. Polonium, het eerste radioactieve element, dat door wijlen mevrouw Curie- "»rig?-nscfïappen naar van de zijde van de Amerikaanse Commissie voor Atoomenergie mede gedeeld wordt. Inplaats van nis alle andere elementen bij verwarming uit te zetten krimpt het. Bij het uitkras- taliseren vormen zich kubussen, iets wat bij geen enkel ander element waargenomen is. De geleerden hebben voor dit merk waardige gedrag nog geen enkele ver klaring gevonden daar men tot voor kort nimmer over voldoende hoeveel heden van het element beschikt heef' om een nauwkeurig onderzoek naar de eigenschappen er van te kunnen instellen. Door het onderzoek, dat tij- deus de oorlog op het gebied der kernpshysica gedaan is. kwamen gro tere, zij het ook nog altijd geringe hoeveelheden beschikbaar. Deze hoe veelheden waren echter groot genoeg om de onderzoekers, die werkzaam waren in de laboratoria te Los Ala- mos in staat te stellen de natuurkun dige eigenschappen van polonium aan een nader onderzoek te onderwerpen Het smeltpunt blijkt op 262 gr. te liggen. Het soortelijk gewicht be draagt 9.4. De halveringstijd bedraagt 138.3 dagen. Onder halveringstijd wordt verstaan de tijd die verstrijkt tot de helft van een radioacief ele ment in een ander element veranderd is. Polonium verandert op de duur in lood. Het werd een nabootsing van Keist mis. Dan zongen we ook een dag va® Vrede op aarde en we gaan bij elkaag te gast en eten onze buik dik. En voor de rest? Nou, laat ik maa* liever over zwijgen. En of het nu aan mijn overgevoe ligheid ligt of aan fnijn gezin, ik kreeg ieder jaar meer het gevoel, dal we met het vieren van de moederdag dezelfde weg opgingen. Natuurlij* sta ik met die opvatting vrijwel aJ leen en ik heb me dan ook afge vraagd, of ik deze gedachten wel «p papier zou zetten. Want toen ik met een vriendin over sprak, kreeg ik de wind van voren. Ik was ziekelijk gevoelig en ik had geen oog voor het mooie van die -dag en weet Ik wat al niet meer. Da» loop je daarover te piekeren en -da» denk je bij je zelf: Heeft ze gelijk? Ben ik ziekelijk gevoelig: Maar dal klopt dan toch weer niet met hel sentimentele gedoe, dat ze zelf do monstreert op moederdag. Toen ik haar dat zei, sperde ze haar ogen wijd op. Het moet ln haar ogen heel gek geweest zijn. Ze vroeg ot ik het dan niet heerlijk vond, als hel hele gezin een dag in het jaar speci» Ie aandacht aan moeder besteedde. Moeder als het ware vereerde. En toen heb ik haar verwonderd aange keken. Want ik meende haar duid» lijk te hebben gemaakt, dat Ik julsl die dag niet zo wilde, zie Kerstml9, maar dat ik regelmatig de aandschl wil hebben, die ik meen dat me toe kemh Daar bedoel ik niet mee. dat zo maar steeds om me heen lopen te kwispelstaarten. O neen. Maar Üt vind l et bij voorbeeld wel heerlijk, als k je een dag of een paar dage» hebt uitgesloofd om een jurk voor je dochtertje of een broek voor Je zoo» te maken wanneer de kinderen da» blij met je zijn als het klaar Is e» dat zc het met vreugde dragen. En als er een kleinigheid aan mankeex* en w»»lke vrouw, die zelf naait, hoeft dat iet. dan doet het me verbazend prei tig aan. als de kinderen beseffe», dat ;e er een reuzewerk aan gehad hebt en niet direct afvliegen op hel kleinigheidje. Het is veel prettiger als je daar zelf over begint, dan hel van anderen te moeten horen. Wanl heel dikwijls is de toon dan niet ge zellig. En dan is het wel buitengewoon aardig, als je op moederdag je host doet en een zondags gezcht zet, als sleur is, dan zegt zo'n moederdag ml) niet veel. Dan beschouw ik het meer ais een dag, die is ingesteld, omdat vele maa nen beseffen, dat ze regelmatig te kort schieten en nu moet er een dag zijn, waarop de kinderen onder hu» aanvoering moeder gaan vereren. Ik prijs me gelukkig, dat het in mijn gezin anders is. We zijn gee» engeltjes. Geen van allen. Maar we hebben een gezond begrip voor el kaars moeilijkheden en een goede vaaidering voor wat we kennen. En daarom hebben wij moederdag rfgeschaft. Het zit hem niet in een dag. Ik heb eens gehoord van een volwassen „heer' die zijn oude moeder op moe dei dag een taart stuurde. Het klinkt zo goed nietwaar en het maakt op do bakker ook een prettige indruk. Aia die dan nog zorgt, dat de weldaad wereldkundig gemaakt wordt dan U» het spul compleet. Maar als le mij» heer jarig was, moest moeder die dag maar niet bij hem te gast komen. Li» ver de volgende dag. Zogenaamd om dat het te druk voor moeder was. in werkelijkheid, omdat er op die dag deitige visite kwam. Neon. Het zit hem niet in die dag. Het zit hem va» binnen. En als het daar goed is. dan kunt u gerust die demonstratie wel missen. \oor allen die deel uitmaken van uw gezin! Een jongedame daarin vergiste Pepperill zich stellig niet, zij was esn echte dame - scheen Westerbaan met een vloed van woorden zo te overstel pen, dat hij pas voor pas achteruit ging. Maar weldra kon hij niet vor der. de tafel stond hem In de weg en hij moest dus wel luisteren en naar de vloed van verwijten, die do Jon ge dame over hem uitstortte. Peppe rill kon haar niet volgen, want zij sprak Frans. Desondanks had de En gelsman schik in de verlegenheid waarmee Westerbaan luisterde. Pep perill vond Westerbaan een nogal ar rogant heer, met wie een zakelijke relatie nu niet direct aangenaam is. Hij gunde de agent van de reder uit Holland de pijnlijke situatie, waarin deze zich klaarblijkelijk bevond, van harte. Het meisje was rood van woede en «prak nog steeds in een snel Frans. Pepperill betreurde het werkelijk dat hij er geen woord van verstond. Kijk nu pakte zij de man, die als agent ▼au van Wael optrad, bij de schou ders en schudde hem heen en weer. De vele aanwezigen in de douane loods volgden met ogen, groot van verbazing, dit toneeltje. Ook de zes klerken achter de tafel keken vol respect naar h«t meisje. Egilson, de farmer, met wie Pepperill in ge sprek was geweest, kwam ook al nieuwsgierig naderbij en vroeg: „Wat is er aan de hand, Pepperill? „Ik weet het niet", antwoordde de ze „vermoedelijk beklaagt zich een van de opvarenden over de voorwaar den, welke voor de passage door (te reders zUn opgemaakt". „Stuur haar dan maar weer terug" bromde Egilson. „ik heb niet zo erg veel tijd cn zou graag enkele van de mannen, die mij aanstaan, mee wil len nemen, 't Lijkt me toe dat ver schillende hunner behoorlijke arbei ders zijn!" HU duidde met zUn hoofd op enkele emigranten, die iets apart van hun lotgenoten stonden. Na deze opmerking moest Peppe rill zich wel zU het tegen wil en dank aan zUn zaken wUden. Niet te min had de scene tussen Wester haan en de dochter van Murner ook de aandacht getrokken van de twee officieren, die nu al zo vaak de aan komst van een transport dwangarbei. ders hadden meegemaakt. Sabine zag hen naderbij komen, liet Westerbaan staan waar hij stond en sprak vast besloten de jongste der offteieren aan. In deze loods speelde zich voor de zoveelste maal dezelfde tragedie af. Op de bleke gezichten van degenen die nu een rol in dit drama speelden, tekende zich de diepo schrik af over hur. toekomst en over hun lot. ZU wa ren tot ln het diepst van hun ziel go- schokt. voelder zich bedrogen, ook a' realiseerden, zij zich, dat degenen, die hiervoo verantwoordelijk ware», de wet aan hu» kant hadden. Maar ook nu nog klemden zU zich vast aan een strohalm. Met name de landgenoten van Sabine Murner hoop ten dat zU een uitweg voor hen zou weten te vinden. Misschien zou zU, via de officier, met wie zU nu sprak, redding brengen. Niemand verstond een woord van het gesprek dat zich tussen Sabine cn de officier ontspon. Men zag ech ter dat hU haar uiterst hoffelU'k aan hoorde, vervolgens met zUn collega overleg pleegde en zich daarna weer tot Sabina wendde haar kennelijk uit nodigend met hem mee t.e gaan. Of schoon zU de haar hoffelijk aangebo den arm weigerde, volgde Sabine de officier naar buiten, waar hU een der soldaten gelastte een rUtuig re halen. Dit gaf enig oponthoud en juist toen Sabine in de koets stapte, daar bij nu wel gebruik makend van de behulpzame hand door de officier ge boden, kwam een aantal emigranten naar buiten. De farmer Sgilson liep naast hen. Ilij zag er tevreden uit. Sabine zag haar lotgenoten vertrek ken. Zij huiverde even en wendde zleL toen vastbesloten tot haar metge zei: ..Waarheen gaan we?" Informeerde zij op koele toon. De militair zette zorgvuldig zUn sa bel In de hoek van het rijtuig. „Mijn naam is Keats. James Keats" ant woordde hij. „Ik ben luitenant bij het 42ste regiment Royal Highlan- ders. Ik wil u eerst een onderkomen verschaffen en u dan in kennis bren gen met iemand die u helpen kan." ..Eu wie is dat dan? Ik heb geen ogenblik te missen". „Ik beb een kennis die u stellig van nut kan zUn" was het antwoord. „Maar ik heb u gevraagd mU direct naar de gouverneur te brengen en u hebt mij beloofd dit te zullen doen." „O, maar dat. wil ik ook graag doen, mejuffrouw" bond haar begelei der ln. IIU boog zich voorover om haar beter ln do ogen te kunnen zien. ..Als u dat dan eens onmiddellijk deed" zei Sabine kort en zU keek uit hef raampje van de koets, op dia wUze de vrij onbeschaamde blik van de officier vermUdcnd. Vrij spiedig stopte de koets nu voor een uit baksteen opgetrokken gebouw Boven de deur hing een bord, waarop twee gekruiste sleutels afgebeeld wa ren. Nog voor Sabine kon vragen waar zU was had de officier reeds de deur geopend en nodigde het meis je uit om binnen te komen. ..Dit is het logement „De gekruiste Sleutels" antwoordde hij luchtig op de vraag, die het meisje stelde en hij wees naar de waard, die met een helder wit voorschoot getooid, snel en ou- dernanig kwam aanlopen. Sabine wierp een blik inde gelagkamer waar alles blonk en glom. zij hoorde de of ficier een kamer voor liaar bestellen en volgde de beide mannen aarzelend naar de eerste verdieping, waar de waard, zoals hij zei, nog oen keurige kamer vrij had. Inderdaad, het was een uiterst gezellig vertrek, waar van hU de deur mee een sleutel open de. Alles zag er helder en netjes uit, het bed stond in een soort alkoof, ro dat Sabine. ondanks haar kennelUke ongerustheid, goedkeurend om zich heen keek. Op een teken van Keats verliet de waard buigend de kamer, maar niet voor de officier zich ln een stoel liet neervallen na zijn sabel losgegespt te hebben, vroeg het meis je, met een ljikoude intonatie: „Wat betekent dit niUnheer Keats?" „O, u moet een behoorUjk dak bo ven uw hoofd hebben, mejuffrouw" was het antwoord. „Ik zal direct uw koffers laten halen en boven bren gen." „Maar ik wil direct de gouverneur spreken, hield Sabine aan. Keats glimlachte. „Waarom zo on geduldig mejuffrouw?" vroeg hij toen, „mag ik u even helpen uw man tel uit te doen?" ,,Ncen, laat u dat" riep Sabine nu. Haai' stem trilde en Keats sloeg e» middelijk een andere toon aan. „Ik hoorde dat u een zwaar verüee hebt geleden en dat u geheel all^e» op de wereld bent. Weest erva» verzekerd dat lk u helpen wil. Ik ben een vriend voor u op wie u kunt bouwen" zo verzekerde bij Sabine. „Ik heb niet om vriendschap ge vraagd," antwoordde Sabine koel. Keats lachte en zei: „Weet u daf u eenvoudig betoverend bent en on weerstaanbaar als u zo kwaad kUkt?' Sabine stampvoette. „Ik heb niets aan dergelUke laffe complimentjes. Ik wil de gouverneur spreken." „Dacht n dat iets dergelUks maar zo eenvoudig ging? Neen. mejuffrouw dat moet eerst behoorlijk voorbereid worden. Misschien Is het morgen mo gelUk, misschien niet eerder dan do volgende week. Wees toch niet zo on geduldig Ik sta geheel tot uw beschik king. U kunt zich hier in dit logo- uienf eerst op uw gemak installeren Ik zal al mijn vrije tUd opofferen, om u terzUdo te staan...." „Meneer Keats, onderbrak Sabine de woordenstroom met zachte doch besliste stem. „u heeft mU w&t 01? de mouw gespeld. Wellicht meende dat lk mij, nu ik alleen op de wereld sta, alles moet laten welgevallen. U vergist zich echter. Laat n mi) leen."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1950 | | pagina 4