ine Mirier
Wordt HRC in Hoorn kampioen?
zware opgave voor Schagen
ïhuuuA uii de dtceehxinnktt
Je moete niet op alle slakke
zout legge
Polonium, een vreemd
element
Het noodlot van
KNVB-overzicht
Piet Kraak keept in Oudkarspel
HET ZAL VOOR BLAUtVWT Zondag niet meevallen het onge
slagen record in de kampioenscompetitie te handhaven. De
Zebra's hebben tegen Limburgi» in het stadion vrtf onaangename erva
ringen opgedaan en nu Maurits op bew>ck komt. /.uilen de Zebra's niet
aonder ongerustheid in het hart het veld betreden. En Ajax krijgt het
helemaal zwaar. Het is in Ilecrenveen doorgaans slecht kersen eten en
al zijn de prestaties van Abe en zijn mannen de laatste weken niet zo
daverend, toch menen we. dat de Amsterdammers er niet ïonder klcer
scheuren zullen afkomen. Ensch. Boys gaat tegen Limburgia o.L een zekere
nederlaag tegemoet. In Zuid-Limburg wint men niet zo gauw!
OSV NAAR ZEEBURGIA
ln West I start nu ook dé promotie
competitie met de wedstrijd Zeebur-
giaOSV. Gezien het zeer matige
voetbal, dat de „whites" de laatste
tijd ten beste geven, lijkt ons tenmin
ste een gelijk spel voor OSV wel te
bereiken. In Oost gaat Quick een
zware wedstrijd in Rh eden tegemoet,
in het Noorden kan Zwartemeer door
een zege op Friesland welhaast on
bereikbaar worden.
WORDT HRC KAMPIOEN?
Hoorn bereidt zich voor op de grote
slag tussen Alvv. Forward en HRC.
Een overwinning voor de roodjakken
brengt hen het kampioenschap, een
zege voor de Horinezen beide partijen
weer op gelijke voet. Een gelijk spel
zou voor HRC ook lang niet ongun
stig zijn. Dat laatste lijkt ons wel een
te verwachten eindresultaat, al valt
er eigenlyk van zo'n strijd, waar ze
nuwen meestal de boventoon voeren
er. van goed spel weinig sprake is,
niets te voorspellen. Terrasvogels
Schagen is hier verder van het groot
*te belang. Na de fraaie prestatie in
Amsterdam j.1. Zondag geven we de
geelzwarten een kans om tenminste
één punt uit Santpoort weg te halen,
al zal er voor gevochten moeten wor
den van de eerste tot de laatste
conöe!
PROMOTIESTRUD
Morgen vindt ook de start plaats
van de promotie 3e klasse. WFC ont
vangt CDN en Velsen gaat op bezoek
bij Schoten. Van zo'n eerste kracht
proef valt weinig te zeggen. WFC en
Velsen zijn echter onze favorieten!
Voor de promotie 4e klasse krijgt
Succes bezoek van CSV. Een zware
opgave voor de Wieringers, die er elk
jaar weer uit gesprongen zijn, maar
die nu een bijzonder zware strijd zul
len moeten voeren. OFC kon het vo-
Zeevogeis. zodat we hen nu een goede
kans geven twee winstpunten te boe
ken.
DTSSTORMVOGEL^
In Oudkarspel kan men Zondag in
de gelegenheid zijn Piet Kraak te be
wonderen, als DTS zijn bekerwed
strijd speelt tegen Stormvogels. Het
zou ons nu werkelijk zeer verwonde
ren, als de mannen van Tromp nveer
een stapje verder zouden komen. Of
schoon bij fcekervoetbal alles moge
lijk is! Al km. Boys kan wel winnen
van KBV, terwijl Alcmaria hetzelfde
doet tegen Zouaven.
Rubber wegdek
De Rubberstichting, een organisa
tie, die werkzaam is op het gebied
van het wetenschappelijk onderzoek
van natuurrubber en er naar streeft
de handel in dit product te bevorde
ren, deelt mede, dat het slipgevaar
bij nat weer minder groot is op we
gen waarvan de slijtlaag een kleine
hoeveelheid natuurrubber bevat.
Bij proeven die door de dienst voor
het verkeerwezen van de Staat Vir-
ginia genomen werden, bleek, dat 'n
auto die op een nat wegdek met een
snelheid van 64 kilometer per uur
reed, binnen de 26 meter tot stil
stand kon worden gebracht, mits 't
wegdek nibber bevatte; indien dit
niet het geval was, was de remweg
bij de zelfde snelheid 30 meter.
Voor deze proeven werd fijn ver
deelde rubber met asfalt en steen
slag of grint vermengd. De rubber
vormde nog niet 1 pCt van de totale
hoeveelheid materiaal waaruit het
wegdek bestond. Men is voornemens
de proeven voort te zetten en de Rub
berstichting verwacht dat duidelijk
zal blijken dat dergelijke wegen niet
alleen veiliger doch ook economi
scher zijn. De Rubber stichting wijst
er op, dat Nederlandse deskundigen
veel hebben bijgedragen tot de ken
nis in Amerika op dit gebied. In het
begin van 1949 hebben twee Neder
landse deskundgen drie maanden in
de Verenigde Staten doorgebracht om
de Amerikaanse ingenieurs op de
hoogte tc brengen van het mengen
van rubber en asfalt.
Patent op planten
Amerikaanse tuiniers vinden te
genwoordig vaak aan planten die zij
voor hun tuin kopen een plaatje met
een nummer beevstigd. Uit dit plaat
je en dit nummer blijkt dat de plant
bij het Amerikaanse octrooibureau
ingeschreven is en zonder toestem
ming van de eigenaar niet vermenig
vuldigd mag worden met de bedoe
ling de nieuwe planten te verkopen.
De wet. die het sedert 3930 moge
lijke heeft gemaakt op planten patent
te nemen, heeft de belangen van de
kwekers van nieuwe planten en van
de gewone kwekers afdoende be
schermd.
De kwekers zijn dank zij deze wet
in d« gelegenheid een behoorlijke ver
goeding voor hun werk te verkrijgen,
wat geleid heeft tot het kweken van
tal van nieuwe en betere planten en
de verkoop hiervan tegen lagere prij
zen.
Het kweken van planten is zeer
kostbaar daar om een enkel succesje
te behalen een groot aantal kruisin
gen nodig zijn waarmee vaak vele
jaren gemoeid zijn. Er moetei# proef
veldjes aangelegd worden, men moet
stekken in bakken en kassen opkwe
ken en andere kosten maken. Voor de
genoemde wet aangenomen werd, ge
noten de kwekers van nieuwe varië
teiten geeli bescherming. Dit had tot
gét-olg, dat zij in het geheim een gro
te voorraad van elke nieuwe varië
teit kweekten, die zij dan tegen hoge
prijzen verkochten.
SULrjad$ roei TOt aar^verwacht. TJF
zullen ondervinden, dat het ln Heems
kerk niet meevalt te winnen.
De promotie afdeling Noord-Hol
land brengt ons Meer vogels—Schel-
lingwoude. Vorige week speelde de
Akersloters ln Egmond 0—0 tegen
.Ze hewwe ons van de week een
brief toestuurd". zoi de barrebier en
hai gooide ut ding metien op de tafel
En nou ken jullie ons gelouve of niet
maar zokke brievc, deer benne we
gek op. In de regel dat je er woizer
van worre. En ut beurt soms ok dat
je er lekker in uitskolden worre. En
das kasuee), maar den moeste wc de
straal in hewwe, maar ut is persies
aarsom. We hewwe er de grooste lol
om. Dat loikt trouwens wel een West-
friese oigenschap. As de ien of de
aar z'n oigen goed noidig maakt en
lekker an ut skelden gaat, den ken
ie er donder op zegge, dat ie te ho
ren kroigt, dat ie op de kar zit.
En das voor zo iemand nooit ple
zierig. Iemes lesten krege de een
brief en deer stond in dat we in de
skeerwinkel neofasciste ware. Den
weet je metien uit welke hoek de
wind woit. En as die mal rou we
ten had, wat een verlegen skik we
om die brief had hewwe, den had ie
wel nooit skreven.
skroiven van iemand, die een beetje
an ut martelen weest was op ut fiets
pad langs de nuuwe weg, weer vroe
ger de Waarddoik was. Jullie wete
wel, die weg deer zo achter de Waard
om. En nou had de redaksie van de
AFD NOORDHOLLANj
Belangrijke dag voor degradatie-
candidaten in vele klassen
Er is voor de afdeling een klein,
maar uiterst belangrijk programma
vastgesteld, dat enige beslissingen
t.o.v. degradatie kan geven. In IC
krijgt SR(^ bezoek van Zeemacht en
kan door een overwinning gelijk met
Koedijk komen, waarna dan de laat
ste wedstrijd moet beslissen. VIOS
Geelzwart is een goede gelegenheid
voor de Warmcnhuizenaars om zich
definitief in veiligheid te brengen.
In Res. Ie klasse C is het zeer waar
«ehijnlijk, dat Zondag alle beslissin
gen zullen vallen. Randers 2 speelt
n.1. tegen Alcmaria 4 en ook al zou
den de Alkmaarders dit winnen, dan
nog zijn zij de ..klos", want uit de
wedstrijd DTS 2—Alkm. Boys 3. de
enige twee clubs, die Randers nog in
kon halen, komt immers altijd een
punt voor beide. De verliezer is ove
rigens ook tot degradatie gedoemd!
We vrezen voor DTS!
In 2A de belangrijke strijd fiaanse
BoysKwadijk. De laatste kans voor
de Kwadijkers om het noodlot te ont
lopen. Wij geloven echter niet, dat de
Zaandammers een punt zullen afstaan
temeer daar zij dan zelf weer In het
nauw zouden zitten.
In 2C tenslotte ontvangt Texelse
Boys Con Zelo en wij vermoeden, dat
de Waarlanders hier de genadeslag
zullen ontvangen Men moet tenmin
ste van goede huize zijn om op het
eiland te zegevieren.
krant er bai skreven, of we ut deer
niet over hewwe konne in de skecr-
winkeL Nou afoin, as je baas ut zoid,
den praat je er over. Wat dat betref!
benne we persies His masters voice.
Maar de baas moet maar ofwachte
of.de stem nei ut zin is.
Afoin, deuze brief was nou persies
midden in de roos. Want toe de barre
bier ura voorlezen, had. vloog Klaas
metien o verend. Je zou we ut niet
wulle gelouve, maar die brief brocht
Klaas op de kar.
Maar leite we ut nou eerst over
die brief hewwe. Zo as we al zoid
hewwe, die man was hillegaar niet
tevreden over ut fietspad langs die
weg. Want dat hewwe ze boven op
de doik maakt. En nou wul ut on
geluk, dat ut nag al derus woit
Westfriesland en as je den boven op
een doik op de fiets er teugen, in
meddere moete, den is ut niet lekker
en wai konne ons dus voorstelle, dat
die man nat en 1/jzweit thuis kom-
men is en met ien in de pen kl-
per, of hai vliegt overend en hai zegt
met een gezicht rood van kwajigoid:
„Ze hewwe moin deer op de bon
slingert".
Kai most ophouwe. Want wai brul
de van ut lachen. Ut is ok verlegen
kluchtig as er ien op de bon slingert
wordt. As je ut zelf maar niet benne.
Toe ut weer een beetje rustiger
worren was, kwam Klaas weer op de
pxoppe.
„Ik most nei Alkmaar toe. En een
narde wind, nel mense. je konne er
meist niet meer teugen op komme.
En den boven op die doik, wie kroigt
ut nou in ut houfd om deer een fiets
pad an te leggen. Ze loike wel gek.
Maar ik docht: Leit de boere maar
uarse, ik gaan op die grote weg raije.
Den zit ik in de louwte.
Haar ik reed er meskien een me-
nuut of tien en deer komme van <he
Roikspelisiemannen an met een witte
pet op. Verkeerspelisie gelouf ik. Ik
mocht niet op die weg raije. Voor de
fietsers ware de f ietspa de. En ik
werd zo noidig as een spin. Dat was
stom van me, want die manne ware
heel gnap, maar ze stonde er op dat
ik op ut fietspad raije gong. En ik
haa deer gien zin in. Weerom zei je
martele as ut niet nodig is.# Dat ut
itne woord haalde ut aar uit, want
Maak alle dagen tot een feestdag
ja zo benne wai, den houwe we ons
niet stil en ut end van ut liedje was,
dat ik op de bon gong. Maar ik ben
;it met die man iens. Weerom hewwe
ze dat fietspad niet in de louwte van
de doik anloid? Dat zou de fietsers
een mooi zoodje skele. Ut is onwoize-
wfik".
Klaas keek triomfanteluk om zich
heen. Net of ie zegge wou: Hew ik
dat niet verlegen flink zoid? En leit
cr nou ien teugen in gaan. Dat had
Klaas vezelf hillegaar niet verwacht.
F-n de man die dat briefie stuurd
heb ok niet. En de redaksie ok niet.
wart aars hadde ze dut briefie niet
net ons toe stuurd. Want dat doene
ze vezelf om de mense een beetje in
er zak te doen.
Maar wai leve nou nag in een vrai
land en wal skroive persies zo as wai
er over prakkezere.
Dat Kees zoi: „Je drave weer lek
ker deur Klaas. Ut loikt wel of je 'n
klom kind benne. Ik wul jouw wel
vertelle, dat ilc dat fietspad ien van
de allermooiste van ons hele land
vind. En as ze jouw zin dein hadde,
den had ut weer een doodgewoon
fietspad worren, zonder meer.
As je nou op dat fietspad raije. bo
ven op die doik, den hei je ut ok
nag wel derus. dat je voor de wind
^7,.^.-„t wen zo verlegen mooi.
de kant de Lar.|cdoik. an
de are kant dat foine polderlandskap
van de Waard, de ringsloot er langs,
je vinde ut nergens zo mooi. En ik
gelouf dat de mense die die weg an
loid hewwe, deer oug voor had hew
we. Gelukkig zeg ik. Want er was
deer niet direkt een fietspad nodg.
As je er goed over prakkezere oige-
luk hillegaar niet. Want je kenne
luiks deur de Waard en rechts deur
Langedoik. As je dus op de fiets nei
Alkmaar wulle, den koik je eerst hoe
de wind is en den ken je ut altoid
zo make, dat je dat fietspad boven
an de doik ien keer voor de wind
hewwe.
Allien de stik of wat mense die er
an weune. Die kenne dat niet. Maar
ceer is ut niet slechter voor won-en,
want die rede vroeger ok op de doik.
En as ze deer nou een fietspad in
de louwte maakt hadcT, had ut een
dikke bom duite kost, je hadde een
bunder of wat best land kwoit weesd
en je hadde teufj n een doik opkeken.
Nei man, ik houw erg van kanke
ren. Dat brengt een beetje vertier in
ut leven. Maar ut moet hout snaije.
Niet op niks of. En hier is goed uit
keken".
„Leite we er maar over ophouwe".
zoi de barrebier skieluk. Hai zag
Klaas paars anloupen. FIGARO.
Als ik met niet sterk vergis, is het
binnenkort weer Moederdag. De juis
te datum is me ontschoten, want om
u de waarheid te zeggen, we doen er
in ons gezin niet aan. En wel specaal
op mijn .verzoek.
Ik houd niet van die apartigheid
jes. En nu zullen de meeste vrouwen
me wel als een buitenbeentje be
schouwen, ik kan daar niets aan doen.
Ik vind het heerlijk als ik van mijn
kinderen een beetje liefde ontmoet.
Ik stel het evenzeer op prijs, als mijn
man laat blijken, dat hij me nog wel
mag, maar ik houd er helemaal niet
van, dat ik een dag lang een midde
punt van belangstelling ben.
Als de kinderen dan zo poeslief
doen, omdat het „moederdag" is, dan
word ik kribbig. En als mijn man me
dan verrast met een doos bonbfms of
'n bloemetje, omdat 't toch haast niet
anders kan, maar ondertussen niet
kan laten om de neus op te halen,
teneinde te speuren naar een etons
luchtje, dat verraadt, dat hij aan een
kostje moet. dat hem niet aanstaat,
dan is mijn aardigheid er af.
Dan ben ik er van overtuigd, dat
hij het goed meent, maar dat die hele
moederdag voor hem niets bizonders
is. Dat het een dag is als alle dagen.
En dat is het voor de kinderen ook.
Alleen als ze moeder een taart heb
ben gegeven, dan is er iets bijzonders.
Dan hebben ze immers ook kans op
een stukje.
Zijn er onder u. die zeggen: Wat is
Nel cynisch vandaag? Dat zou me niet
verwonderen, want w'e genieten altijd
nog meer van een beetje sentimen
teelderigheid. dan van de naakte
waarheid. En wat is de naakte waar
heid over moederdag? Een dag. waar
op het eigenlijk net is als alle dagen,
maar wadrin we ons verbfolden, dat
we moeder een beetje moeten eren.
Ik had daar de eerste jaren geen
erg in. Tk deed mee en het gezin
deed mee. En we vonden het heerlijk
En zo werd de moederdag een dag.
waarop we heerlijk gingen eten e/i
drinken en voor de rest niets.
Polonium, het eerste radioactieve
element, dat door wijlen mevrouw
Curie- "»rig?-nscfïappen naar
van de zijde van de Amerikaanse
Commissie voor Atoomenergie mede
gedeeld wordt. Inplaats van nis alle
andere elementen bij verwarming uit
te zetten krimpt het. Bij het uitkras-
taliseren vormen zich kubussen, iets
wat bij geen enkel ander element
waargenomen is.
De geleerden hebben voor dit merk
waardige gedrag nog geen enkele ver
klaring gevonden daar men tot voor
kort nimmer over voldoende hoeveel
heden van het element beschikt heef'
om een nauwkeurig onderzoek naar
de eigenschappen er van te kunnen
instellen. Door het onderzoek, dat tij-
deus de oorlog op het gebied der
kernpshysica gedaan is. kwamen gro
tere, zij het ook nog altijd geringe
hoeveelheden beschikbaar. Deze hoe
veelheden waren echter groot genoeg
om de onderzoekers, die werkzaam
waren in de laboratoria te Los Ala-
mos in staat te stellen de natuurkun
dige eigenschappen van polonium aan
een nader onderzoek te onderwerpen
Het smeltpunt blijkt op 262 gr. te
liggen. Het soortelijk gewicht be
draagt 9.4. De halveringstijd bedraagt
138.3 dagen. Onder halveringstijd
wordt verstaan de tijd die verstrijkt
tot de helft van een radioacief ele
ment in een ander element veranderd
is. Polonium verandert op de duur
in lood.
Het werd een nabootsing van Keist
mis. Dan zongen we ook een dag va®
Vrede op aarde en we gaan bij elkaag
te gast en eten onze buik dik.
En voor de rest? Nou, laat ik maa*
liever over zwijgen.
En of het nu aan mijn overgevoe
ligheid ligt of aan fnijn gezin, ik
kreeg ieder jaar meer het gevoel, dal
we met het vieren van de moederdag
dezelfde weg opgingen. Natuurlij*
sta ik met die opvatting vrijwel aJ
leen en ik heb me dan ook afge
vraagd, of ik deze gedachten wel «p
papier zou zetten. Want toen ik
met een vriendin over sprak, kreeg
ik de wind van voren.
Ik was ziekelijk gevoelig en ik had
geen oog voor het mooie van die -dag
en weet Ik wat al niet meer. Da»
loop je daarover te piekeren en -da»
denk je bij je zelf: Heeft ze gelijk?
Ben ik ziekelijk gevoelig: Maar dal
klopt dan toch weer niet met hel
sentimentele gedoe, dat ze zelf do
monstreert op moederdag.
Toen ik haar dat zei, sperde ze haar
ogen wijd op. Het moet ln haar ogen
heel gek geweest zijn. Ze vroeg ot
ik het dan niet heerlijk vond, als hel
hele gezin een dag in het jaar speci»
Ie aandacht aan moeder besteedde.
Moeder als het ware vereerde. En
toen heb ik haar verwonderd aange
keken. Want ik meende haar duid»
lijk te hebben gemaakt, dat Ik julsl
die dag niet zo wilde, zie Kerstml9,
maar dat ik regelmatig de aandschl
wil hebben, die ik meen dat me toe
kemh
Daar bedoel ik niet mee. dat zo
maar steeds om me heen lopen te
kwispelstaarten. O neen. Maar Üt
vind l et bij voorbeeld wel heerlijk,
als k je een dag of een paar dage»
hebt uitgesloofd om een jurk voor je
dochtertje of een broek voor Je zoo»
te maken wanneer de kinderen da»
blij met je zijn als het klaar Is e»
dat zc het met vreugde dragen. En
als er een kleinigheid aan mankeex*
en w»»lke vrouw, die zelf naait, hoeft
dat iet. dan doet het me verbazend
prei tig aan. als de kinderen beseffe»,
dat ;e er een reuzewerk aan gehad
hebt en niet direct afvliegen op hel
kleinigheidje. Het is veel prettiger
als je daar zelf over begint, dan hel
van anderen te moeten horen. Wanl
heel dikwijls is de toon dan niet ge
zellig.
En dan is het wel buitengewoon
aardig, als je op moederdag je host
doet en een zondags gezcht zet, als
sleur is, dan zegt zo'n moederdag ml)
niet veel.
Dan beschouw ik het meer ais een
dag, die is ingesteld, omdat vele maa
nen beseffen, dat ze regelmatig te
kort schieten en nu moet er een dag
zijn, waarop de kinderen onder hu»
aanvoering moeder gaan vereren.
Ik prijs me gelukkig, dat het in
mijn gezin anders is. We zijn gee»
engeltjes. Geen van allen. Maar we
hebben een gezond begrip voor el
kaars moeilijkheden en een goede
vaaidering voor wat we kennen.
En daarom hebben wij moederdag
rfgeschaft.
Het zit hem niet in een dag. Ik
heb eens gehoord van een volwassen
„heer' die zijn oude moeder op moe
dei dag een taart stuurde. Het klinkt
zo goed nietwaar en het maakt op do
bakker ook een prettige indruk. Aia
die dan nog zorgt, dat de weldaad
wereldkundig gemaakt wordt dan U»
het spul compleet. Maar als le mij»
heer jarig was, moest moeder die dag
maar niet bij hem te gast komen. Li»
ver de volgende dag. Zogenaamd om
dat het te druk voor moeder was. in
werkelijkheid, omdat er op die dag
deitige visite kwam. Neon. Het zit
hem niet in die dag. Het zit hem va»
binnen. En als het daar goed is. dan
kunt u gerust die demonstratie wel
missen. \oor allen die deel uitmaken
van uw gezin!
Een jongedame daarin vergiste
Pepperill zich stellig niet, zij was esn
echte dame - scheen Westerbaan met
een vloed van woorden zo te overstel
pen, dat hij pas voor pas achteruit
ging. Maar weldra kon hij niet vor
der. de tafel stond hem In de weg en
hij moest dus wel luisteren en naar
de vloed van verwijten, die do Jon
ge dame over hem uitstortte. Peppe
rill kon haar niet volgen, want zij
sprak Frans. Desondanks had de En
gelsman schik in de verlegenheid
waarmee Westerbaan luisterde. Pep
perill vond Westerbaan een nogal ar
rogant heer, met wie een zakelijke
relatie nu niet direct aangenaam is.
Hij gunde de agent van de reder uit
Holland de pijnlijke situatie, waarin
deze zich klaarblijkelijk bevond, van
harte.
Het meisje was rood van woede en
«prak nog steeds in een snel Frans.
Pepperill betreurde het werkelijk dat
hij er geen woord van verstond. Kijk
nu pakte zij de man, die als agent
▼au van Wael optrad, bij de schou
ders en schudde hem heen en weer.
De vele aanwezigen in de douane
loods volgden met ogen, groot van
verbazing, dit toneeltje. Ook de zes
klerken achter de tafel keken vol
respect naar h«t meisje. Egilson, de
farmer, met wie Pepperill in ge
sprek was geweest, kwam ook al
nieuwsgierig naderbij en vroeg:
„Wat is er aan de hand, Pepperill?
„Ik weet het niet", antwoordde de
ze „vermoedelijk beklaagt zich een
van de opvarenden over de voorwaar
den, welke voor de passage door (te
reders zUn opgemaakt".
„Stuur haar dan maar weer terug"
bromde Egilson. „ik heb niet zo erg
veel tijd cn zou graag enkele van de
mannen, die mij aanstaan, mee wil
len nemen, 't Lijkt me toe dat ver
schillende hunner behoorlijke arbei
ders zijn!" HU duidde met zUn hoofd
op enkele emigranten, die iets apart
van hun lotgenoten stonden.
Na deze opmerking moest Peppe
rill zich wel zU het tegen wil en
dank aan zUn zaken wUden. Niet
te min had de scene tussen Wester
haan en de dochter van Murner ook
de aandacht getrokken van de twee
officieren, die nu al zo vaak de aan
komst van een transport dwangarbei.
ders hadden meegemaakt. Sabine zag
hen naderbij komen, liet Westerbaan
staan waar hij stond en sprak vast
besloten de jongste der offteieren
aan.
In deze loods speelde zich voor de
zoveelste maal dezelfde tragedie af.
Op de bleke gezichten van degenen
die nu een rol in dit drama speelden,
tekende zich de diepo schrik af over
hur. toekomst en over hun lot. ZU wa
ren tot ln het diepst van hun ziel go-
schokt. voelder zich bedrogen, ook
a' realiseerden, zij zich, dat degenen,
die hiervoo verantwoordelijk ware»,
de wet aan hu» kant hadden.
Maar ook nu nog klemden zU zich
vast aan een strohalm. Met name de
landgenoten van Sabine Murner hoop
ten dat zU een uitweg voor hen zou
weten te vinden. Misschien zou zU, via
de officier, met wie zU nu sprak,
redding brengen.
Niemand verstond een woord van
het gesprek dat zich tussen Sabine
cn de officier ontspon. Men zag ech
ter dat hU haar uiterst hoffelU'k aan
hoorde, vervolgens met zUn collega
overleg pleegde en zich daarna weer
tot Sabina wendde haar kennelijk uit
nodigend met hem mee t.e gaan. Of
schoon zU de haar hoffelijk aangebo
den arm weigerde, volgde Sabine de
officier naar buiten, waar hU een
der soldaten gelastte een rUtuig re
halen. Dit gaf enig oponthoud en juist
toen Sabine in de koets stapte, daar
bij nu wel gebruik makend van de
behulpzame hand door de officier ge
boden, kwam een aantal emigranten
naar buiten. De farmer Sgilson liep
naast hen. Ilij zag er tevreden uit.
Sabine zag haar lotgenoten vertrek
ken. Zij huiverde even en wendde
zleL toen vastbesloten tot haar metge
zei:
..Waarheen gaan we?" Informeerde
zij op koele toon.
De militair zette zorgvuldig zUn sa
bel In de hoek van het rijtuig. „Mijn
naam is Keats. James Keats" ant
woordde hij. „Ik ben luitenant bij
het 42ste regiment Royal Highlan-
ders. Ik wil u eerst een onderkomen
verschaffen en u dan in kennis bren
gen met iemand die u helpen kan."
..Eu wie is dat dan? Ik heb geen
ogenblik te missen".
„Ik beb een kennis die u stellig
van nut kan zUn" was het antwoord.
„Maar ik heb u gevraagd mU direct
naar de gouverneur te brengen en u
hebt mij beloofd dit te zullen doen."
„O, maar dat. wil ik ook graag
doen, mejuffrouw" bond haar begelei
der ln. IIU boog zich voorover om
haar beter ln do ogen te kunnen zien.
..Als u dat dan eens onmiddellijk
deed" zei Sabine kort en zU keek
uit hef raampje van de koets, op dia
wUze de vrij onbeschaamde blik van
de officier vermUdcnd.
Vrij spiedig stopte de koets nu voor
een uit baksteen opgetrokken gebouw
Boven de deur hing een bord, waarop
twee gekruiste sleutels afgebeeld wa
ren. Nog voor Sabine kon vragen
waar zU was had de officier reeds
de deur geopend en nodigde het meis
je uit om binnen te komen. ..Dit is
het logement „De gekruiste Sleutels"
antwoordde hij luchtig op de vraag,
die het meisje stelde en hij wees
naar de waard, die met een helder
wit voorschoot getooid, snel en ou-
dernanig kwam aanlopen. Sabine
wierp een blik inde gelagkamer waar
alles blonk en glom. zij hoorde de of
ficier een kamer voor liaar bestellen
en volgde de beide mannen aarzelend
naar de eerste verdieping, waar de
waard, zoals hij zei, nog oen keurige
kamer vrij had. Inderdaad, het was
een uiterst gezellig vertrek, waar
van hU de deur mee een sleutel open
de. Alles zag er helder en netjes uit,
het bed stond in een soort alkoof, ro
dat Sabine. ondanks haar kennelUke
ongerustheid, goedkeurend om zich
heen keek. Op een teken van Keats
verliet de waard buigend de kamer,
maar niet voor de officier zich ln
een stoel liet neervallen na zijn sabel
losgegespt te hebben, vroeg het meis
je, met een ljikoude intonatie:
„Wat betekent dit niUnheer Keats?"
„O, u moet een behoorUjk dak bo
ven uw hoofd hebben, mejuffrouw"
was het antwoord. „Ik zal direct uw
koffers laten halen en boven bren
gen."
„Maar ik wil direct de gouverneur
spreken, hield Sabine aan.
Keats glimlachte. „Waarom zo on
geduldig mejuffrouw?" vroeg hij
toen, „mag ik u even helpen uw man
tel uit te doen?"
,,Ncen, laat u dat" riep Sabine nu.
Haai' stem trilde en Keats sloeg e»
middelijk een andere toon aan.
„Ik hoorde dat u een zwaar verüee
hebt geleden en dat u geheel all^e»
op de wereld bent. Weest erva»
verzekerd dat lk u helpen wil. Ik
ben een vriend voor u op wie u kunt
bouwen" zo verzekerde bij Sabine.
„Ik heb niet om vriendschap ge
vraagd," antwoordde Sabine koel.
Keats lachte en zei: „Weet u daf
u eenvoudig betoverend bent en on
weerstaanbaar als u zo kwaad kUkt?'
Sabine stampvoette. „Ik heb niets
aan dergelUke laffe complimentjes.
Ik wil de gouverneur spreken."
„Dacht n dat iets dergelUks maar
zo eenvoudig ging? Neen. mejuffrouw
dat moet eerst behoorlijk voorbereid
worden. Misschien Is het morgen mo
gelUk, misschien niet eerder dan do
volgende week. Wees toch niet zo on
geduldig Ik sta geheel tot uw beschik
king. U kunt zich hier in dit logo-
uienf eerst op uw gemak installeren
Ik zal al mijn vrije tUd opofferen,
om u terzUdo te staan...."
„Meneer Keats, onderbrak Sabine
de woordenstroom met zachte doch
besliste stem. „u heeft mU w&t 01?
de mouw gespeld. Wellicht meende
dat lk mij, nu ik alleen op de wereld
sta, alles moet laten welgevallen. U
vergist zich echter. Laat n mi)
leen."