Sabine Mimici'
VENEZUELA
Wetenschap en
magnetisme
Sombere woorden toen hij
zijn loopbaan begon
Grole katoenvoortaad
Probaat middel
K AP PIE
Prenteboeken voor Indianen en
grote en moderne bedrijven
f Venezuela Is een land van tegenstellingen. In Les Pallos Granes, even
buiten Caracas. maakte een tijger ïwee weken lang de buurt onveilig. Hij werd
geschoten op een 'rerrein van de plaatse lijke CocacoJafabriek. Tien minuten ver
idcrop is de openluchtbioscoop AutOCine Geparkeerd op een grote licht glooien
'de vlakte volgt men hier. zittend in zijn eigen auto, de verichtingen van Doro-
tfiy Lamour en Lana Turner,
1 Even ten Westen van de schitterende
fcad Maracaibo wonen in door blanken
ftrrijwel nimmer betreden gebieden de
Motilones, een grote, zeer vijandig ge
Cinde Indianenstam.
De regering trach; in de laatste tijd
door het droppen van cadeaux en pren
tenboeken uit vliegtuigen, toenadering
te zoeken. Me; contact tussen regering
en Motilones is evenwel nog steeds
zeer gering. Voor zover het wordt on
derhouden geschied; dit door Francisca
ner i ïissiebroeders, die in de grensgebie
iden van het Motilonesdomein zijn door
gedrongen. De aanleg van een olielei-
iding dwars do<>r Columbia heeft niet
lang geleden 52 doden gekost
In Maracaibo was ©en vertegenwoor
digs er van de vreedzame Cuaqiro Indi
enen aanwezig om de Prins namens haar
stam welkom te heten.
De ontvangsten, die de Nederlandse
employés van dt Koninklijke Shell de
Prins le Punta Cardon. Bachaquero en
Maracaibo hebben bereid, wrfen buiten
gewoon hartelijk en gelijk de gehele
ontvangst in Venezuela voortreffe
lijk georganiseerd.
DAAR GAAT DIE DAN.
Maandagmorgen in alle vroegte brengt
de chauffeur Felipe Morun, die de Ne
derlandse pers een week toegewijd heeft
gediend, ons naar La Guaira. Voor de
laatje maal maakt hij overvloedig
gebruik van zijn privilege om luide met
de toeter te schallen. In Caracas en
Maiacaibo is he": namelijk op straffe
van tweehonderd Bolivar (f 220) boete
Verboden om de claxon te roeren.
Felipe is tijdelijk vrijgeste'd van deze
ma.wregel. Voor de laatste maal rijden
Wij over het plein El Sdencio, waar 's
avonds verlichte fonteinen in rijke sefvt
tering opspuuen. -Even later slaat de
auto de grote weg in. die door de ber
gen naar het vliegveld Maiquetia, nabij
La Guaira, leid;. Caracas, stad van
„hiüs and bil's'. ligt achter ons. Wij zijn
geen lid geworden van de Country
Club. Het entreegeld bedroeg ongeveer
Een deskundig gezelschap, waaron
der talrijke hoogleraren en artsen,
•llen leden van de Nederlandse Ver
eniging voor Psychical Research, heeft
te Utrecht een demonstratie bijge
woond van de Enschedese magneti
seur Croiset, die zijn ervaringen met
genezingen van verlammingen en ver
groeiingen gedurende verscheidene
jaren op de film heeft vastgelegd en
bijzonder merkwaardige resultaten
kon aantonen.
Dr. W. H. C. Tenhaeff, privaat do
cent in de para-psychologie aan de
Utrechtse universiteit, leidde de heer
Croiset in met een uitvoerige be
schouwing, waarin hij o.a. verklaar
de dit geval te hebben besproken met
Amsterdamse zenuwartsen, die aan
vankelijk zeer sceptisch gestemd wa
ren. doch later, nadat zij proeven
met de heer Croiset hadden genomen
tot hun verbazing de opmerkelijke
resultaten moesten erkennen.
Volgens de heer Tenhaeff staat
men hier voor talrijke problemen,
welke nu nog niet op te lossen zijn
Een fotograaf te Zwolle heeft de
heer Croiset gefotografeerd tijdens
de behandeling van een patiënt. De
foto vertoonde lichtstralen in zijn
omgeving, zodat men aanvankelijk
dacht aan een lek in het toestel, doch
latere opnamen vertoonden ook der
gelijke verschijnselen. Het onderzoek
zal mogelijk enige opheldering kun
nen brengen omtrent onbekende ener
gieën. Volgens de heer Tenhaeff heeft
men hier te maken met een vorm
van genezing door suggestie, maar er
komen andere factoren bij.
De heer Croiset verklaarde het ge
leerde auditorium, da hij grote waar
dering hechtte aan wetenschappelijk
paagnostisch onderzoek en zich gaar
ne voor onderzoekingen beschikbaar
te hebben gesteld. In de oorlog had
hij grote moeilijkheden gehad bij de
vervaardiging van zijn films, zodat hij
pas daarna erin geslaagd was goede
>pnamen te maken. Enkele patiënten
:fie op deze films voorkwamen, had
3e heer Croiset op deze demonstra
tie mee gebracht.
De films toonden de behandeling
van talrijke patiënten, die verlamde
©f vergroeide ledematen hadden en
wier behandeling om de drie maan
den gefilmd was, waaruit de vooruit
gang bleek. Deze openbaarde zich
evenwel pas goed na enige jaren.
Totaal verlamden zag men eerst
t nog met krukken of beugels lopen,
Idoch geleidelijk aan verkregen zij de
[volledige beschikking over hun ar
men. benen of handen.
Na afloop van de film volgde nog
•en demonstratie en had het deskun
itfig gehoor gelegenheid zich nader te
iftaten inlidhten over elk geval.
dertigduizend gulden en tenslotte wa
ren wij er maar voor een paar do^jen.
Maar wel hebben wij, in de ve/1 te
snel voorbijgegane week, d!e wij in
Venezuela te gast zijn geweest, ajacas,
sancocho en ron pampero gegeten en
even buiten de stad. in het oerwoud,
orchideeën geplukt.
We hebben een grote slang zien
schuifelen op een bouwterrein en niet
zonder trots het Nederlandse hart ge
warmd aan de neon-gloed, die hoog
boven de huizen van Caraca: de namen
Koninklijke Sheü. Philips. KLM en KN
SM doet uitstralen, als lichtend voor
beeld en bewijs van Nederlandse onder
nemingsgeest.
VAN HART TOT HAKT
Er.ige prominente figuren te Vene
zuela hebben er de nadruk op gelegd
hoezeer dit bezoek Nederland thans in
de belangstelling heeft geplaatst. Zij
hebben als hun gro;e overtuiging uit
g ^sproken, dat er voor ons land te Vene
zueli. grote mogelijkheden op het gebied
van de export liggen.
In Nederland schijn'; men niet altijd
geheel op de hoogte te zijn omtrent het
zakelijke klimaat, waarin men tot affai
res komt.
Mensen, die in een klein hotel verblij
ven om van daar uit. jachtig, hun zaken
te regelen ,ora ui'; reisdeviezengebrek
zo spoedig mogel';k dit zeer dure land
te verlaten, passen slecht in di: klimaat
Duur inderdaad :een kamer in Avilla
kost omtren'; vijftig gulden per dag.
Maar wat betekenen deze ui'cgaven, wan
neer het gaat om het afsluien van gro'-e
transacties, die een Venezolaan liever
aangaa-. in de rust van Avilla's terras
dan op een warm kantoor of in een
kleine hotelkamer met een stapel mon
sters op een Va feitje.
Felipe Morun kijkt somber. Als wij
op het vliegveld afscheid nemen, zegt
hij: „Ik ben een chauffeur geweest, vad
sig en eigenwijs: ik Jieb voor.durend
mijn plicht verzaakt en mijn nederige
auto was uwer onwaardig.'
Als een waardig zoon van een voort
varend en bij uits.ek hoffelijk volk.
NIEUW HUIS VOOR BBC
Zeer binnenkort zal in Londen met
de aanbouw van een nieuwe radsostad
voor de BBC ©en begin worden ge
maakt. He. grootste en meest modern
ingerichte televisiestation Ver were'd zal
hiervan deel uitmaken. De verschillende
gebouwen van deze radiosVad, waarin
studio's, kamers voor artisten, admini
stratiekanVoren en de afdeling voor de
technische staf zijn gelegen, zullen in
een cirkel om een plein heen worden
gegroepeerd. Een aparte vleugel, die
als bergplaats dienst doet. wordt hieraan
nog toegevoegd. Kosten voor het gehele
gebouwen complex, dat meer dan 52.000
vierkante meVer in beslag zal nemen,
worden op 4 a 5 millioen pond geschat.
Boon Sillevis 25 jaar piloot
HIJ WILDE ZO GRAAG NAAR
SOESTERBERG.
Het was Zondag jl. precies 35 jaar
geleden dat Boon Sillevis met de vlie
gerij te maken kreeg Op 21 Mei 1915
n.1. kwam hij op he; toenmalige vlieg
veld Soesterberg bij de Technische
Dienst, iets wat in die dagen voor hem
de vervulling van een grote wens be
Vekende Dat was zo in zijn werk ge
gaan. Sillevis xtas voor zijn nummer
opgeroepen bij de genie, maar hij werd
ingedeeld bij de Pioniers, waar hij ijve
rig de spade moest hanteren. Dit zinde
Boon, die een technische knobbel had.
helemaal niet en zijn brieven naar huis
lie.en over dit punt'niets aan duidelijk
heid te wensen over.
Toevallig kende zijn vader, die een
machinefabriek had. Boons kolonel en
hij schreef deze een brief. De brief had
si-cces. want op zekere dag moest Siik
vis bij de kolonel komen en deze vroeg
hem of hij zo graag dood wilde vallen,
.nmers, bij de „vliegerij' komen in de
ruimste zin van het woord, al za; je nu
op de grond, betekende werkelijk een
waaghalzerij, die je wel eens mat het
leven zou kurmen bekopen.
„Nee kolonel', ancwoordde Sillevis
dan ook, „doodvallen natuurlijk niet -ik
wilde alleen graag bij de Technische
Dienst op Soesterberg komen werken'.
„Je moet he; zelf weten', was het
hardnekkige antwoord van de kolonel,
„morgen kan je gaan doodvallen.'
En zo was in die dagen niet alleen
de mening vaa de kolonel over de vlie
gerij, maar van tal van andere mensen
lucht gezeten.
Dat ervoer Sillevis de volgende dag,
';ocn hij met zijn geweer over de schou
der het Soes'.erbergse vliegkamp binnen
stapte. Alle ramen van de kantoren
aar hij langs liep, S;onden open en uil
een daarvan Ling de oppas van een lui
tenant bij de Cavallerie. Op zijn vraag
wat hij kwam doen .antwoordde Sille
vis: „Ik kom hier werken!' De oppas
keek zeer bedenkelijk en gaf hem toen
de volgende raad: „Als je dat dan per
sé wilt, neem dan dat geweer van je
en schie-; je ineens dood. dan ben je
van alles af!'
Zon vaart liep het natuurlijk nie..
Uiteraard, zou men kunnen zeggen, an
ders zou Boon Sillevis thans zijn 35-ja
rig jubileum bij de vliegerij niet hebben
kunnen vieren.
Hij werd als Jechnicus op het veld te
werk gesteld en Boon had het daar
best naar zijn zin Op een goede dag
circuleerde er een lijst, waarop enthou
siaste'.ingen konden intekenen om vlie
gen te leren. Aanvankelijk had Sillevis
helemaal geen zin. maar op aandringen
van de anderen zette hij voor de aar
digheid' zijn naam. Sillevis werd gelest
op de Farman en na 17,5 uur was hij
los. Het waren primitieve toestelletjes
die niet sneller vlogen dan 82 Hn per
uur en soms. zo vertelde Boon. moest
je 2 maal Soesterberg rondvlegen voor
je boven de bomen uit was. Als Boon
nie; vloog, stond hij in de hangar en
werkte aan de revisie van motoren, iets
waar veel werk aan was, als men be
denkt, da'; motoren in die dagen hoog
stens 20 draai-uren maakten en dan al
weer aan revisie toe waren.
In 1922 had de KLM vliegers nodig
en derhalve deed de maatschappij een
beroep op het miltaire corps. BoOn werd
uitgeleend en sindsdien heeft hij tot Mei
1949 voor de KLM gevlogen. Hij is de
enige KLM vlieger, die alle typen vlieg
tuigen van de De Haviland DH 9 tot
de Constellations toe beSoiurd heeft
In 1931 maake hij als „tweede' op
een Fokker F 12 zijn eerS;e Indië vlucht
die toentertijd 41 dagen duurde. Zijn
laatste vluch; naar het verre Oosten
duurde slechts negen dagen uit en
thuis.
Tot het moment, waarop hij in 1949
de stuurstoel verliet .om als Contact
man tussen de Dienst Opeca'ions en het
Technisch Bedrijf zijn krachten aan de
luchtvaart te geven, heeft Sillevis fn'
totaal 68 retourvluchten naar Batavia
gemaakt. Na het beëindigen van de 2e
wereldoorlog werd hij chefvlieger op
deze lijn. In totaal beeft hij ongeveer
23.(KX) uur. da; is dus 2,5 jaar. in de
De wereldkatoenvoorraaen zijn voor
he; eerst sedert het eind van de oorlog
toegenomen in het oogs jaar 1949'50.
Volgens het verslag nam in dit jaar
de katoenproductie toe en zij bedraagt
thans 31 millioen balen. Vermoedelijk
zal deze het wereldverbruik met onge
veer 2 millioen balen overtreffen en zal
bijgevolg de wereldvoorraad tot 17 mil
hoen balen toenemen op 1 Augustus
1950 .waarvan het merendeel zich in
de Verenigde Sta;en bevindt.
De verbouw van katoen in de Ver.
Staten en Egyp'e in he; oogstjaar 1950
1951 zal door de wederinvoering van
beperkingen in het areaal op kleinere
schaal plaats vinden .terwijl men daar
en'egen een uitbreiding verwacht in In
dia, Pakistan en andere landen. Volgens
be. verslag wordt verwacht, dat de we
reklproductie dan een weinig kleiner
zal zijn dan in het lopende oogstjaar.
Venus piepjong of stokoud?
Geleerden zijn het niet eens over de planeet
Er is een Amerikaanse sterren
kundige, dr Immaneul Velikofsky in
New York, die de wonderen uit
het Oude Testament wil verklaren
uit de gedragingen van de planeet
Venus, die volgens hem vroeger een
komeet is gewees.. De kinderen Is-
raels trokken droogvoets door de
Rode Zee, rivieren werden rood als
bloed, de zon stond stil op bë;
woord van Josua en in de woestijn
regende het manna neer voor het
Israëlwische volk.
Dr Velikofsky beweert nu, dat de
planeet Venus pas enkele duizenden ja
ren geleden haar intrede in het zonne
s.elsel heelt gedaan en daarbij bijzon
d-:re verschijnselen op de aarde heeft
veroorzaakt.
Venus zou toen een komeet zijn ge
weest en het manna zou een neerslag
zijn gewecsi van roodachtig kleurstof,
waarin zich koolstof en waterstof uit
de staar; zou hebben samengevoegd tot
een koolhydraat. Beide elementen zijn
de hoofdbestanddelen van suiker. Deze
neerslag zou ook rivieren rood hebben
gekleurd.
Onder invloed van Venus zou de om
wenteling van de aarde om de zon vol
gens de '.heorie van Velikofsky tijdelijk
zijn onderbroken. Zo ..stond de zon
stil op het woord van Josua'.
Ook spreekt het bijbelverhaal van £.e-
nen, die op de dag vao het gebed van
Josua uit de hemel gevallen zijn. Dat
waren me'.eoorstenen volgens Velikofs
ky.
GEEN KOMEET.
Een interessante theorie, maar een
Collega van dr Velikofsky, dr C. C.
Wylie, sterrenkundige van de staats
universiteit in Iowa. gelooft er nië:s
van. Om te beginnen is Venus volgens
hem vroeger nooit een komeë; geweest
want Venus is op het ogenblik een vast
lichaam .bijna even zwaar als de aarde
en zonder &aart.
De veronderstelling .zegt dr Wylie.
dat de staart van een komeë; een rood
achtige neerslag van kleurstof of van
manna zou kunnen veroorzaken, is nie';
aannemelijk. Als de staart van een ko
meet de aarde passeert, heeft di'; onge
veer evenveel effect als het passeren
van een schaduw. Die staart is name
lijk onJenkbaar ijl.
En op de dag van het gebed van Jo
sua zijn er geen meteoorstenen uit de
hemel gevallen, zegt dr Wylie. Hë; bij
belverhaal spreekt van hagelstenen en
de geleerden kennen geen enkel geval
van meteoorstenen, die mensen of die
ren hebben verwond. Terwijl hë; in In
dia wel is voorgekomen, dat als gevolg
van een enkele hagelbui meer dan twee
honderd mensen om het leven kwamen.
ANDERE VERKLARINGEN.
En dan dat geval van de zon. die
stil stond op het gebed van Josua.
Naar dr Wylie beweert, zijn daar op
zijn minst vier verklaringen voor moge
lijk. Ten eerste: de hele geschiedenis
is slechts dichterlijke fantasie van de
bijbelschrijver. Ten tweede: er is in de
betreffende passage 'n belangrijk woord
verkeerd vertaald. Ten derde: de pas
sage in kwestie be';ekent, dat aan de
mannen van Josua de kracht werd ver
leend om in een middag te volbrengen
wat als regel een volle dag eist. En
ton vierde: zelfs als men aan een won
der gelooft, zijn er gemakkelijker manie
ren om de indruk te vestigen, dat de
zon stil S;aat. Zo hadden bijvoorbeeld
de stralen van de zon door een wonder
baarlijke breking op het leger van Jo
sua gericht kunnen zijn. wlaardoor op
dat kleine gebied, waar zijn mannen zich
be- onden, de zon leek S:il te staan.
Een paar dagen geleden is er be
kend gemaakt dat een Parijse dokten
een middel had ontdekt, waarmee hij
dronkaards kon genezen. Nu zit zijn
wachtkamer van vroeg tot laat vol
met lieden die bekeerd wensen te
worden. Hij werkt in de voorstad
Viileneuves-St. Georges en heet dr.
Gamard.
Hij begon jaren geleden met proe
ven te nemen op konijnen. Hjj voerde
hen slokjes whiskey en wanneer ze
dan dronken rondhuppelden, gaf hij
hun een injectie met zijn nieuwe
serum.
In 1948 nam hij voor het eerst proe
ven op mensen. Een van hen was 'n
habituele dronkaard. Na de injectie
had de man nog maar zin in één glas
in plaats van de tien, die hij anders
dronk. En na de tweede injectie
lustte hij helemaal geen alcohol meer.
Een monteur in een garage, die
vroeger bekend stond als een onver
zadigbare drinker, kreeg ook een in
jectie van dr. Gamard. Een poosje
later kwam er een klant die zijn
auto even wilde laten nakijken. HjJ
ging ondertussen ergens een borrel
drinken. Toen hij terugkwam, viel
de monteur bijna flauw. Hij kon zelfs
de geur van jenever niet meer ver
dragen niet eens nit de mond van
een ander.
Nog een voorbeeld: Een tandarts
verloor zijn patiënten' omdat zijn
handen -altijd zo onaangenaam tril
den, wanneer hij aan het werk was.
Hij kreeg van dr. Gamard een injec
tie en kon geen druppel alcohol meer
over zijn lippen krijgen. Hij gooide
een stel flessen met absinth weg en
zei: „Niets voor mij. Ik zou niet we
ten wat ik er nog mee zou moeten
doen. Mijn practijk neemt van dag
tot dag toe".
Gij zegt: verbiedt de wet het niet.
Wie zal het mij verbieden?
Bedenk: wat niet de wet verbiedt.
Dat moest Uw eer verbieden.
Het geld m'n vrinden is
Gelijk een oceaan,
Waarin veel schepen: „Recht"
En „Eer" te gronde gaan.
DINSDAG 6 JUNI 1950
Hilversum I KRO 7.00 en 800
Nws, 8.15 Pluk de dag, 9.00 Voor de
vrouw, 9.35 Lichtbaken, 10.00 Voor de
kleuters, 10.15 Strijkkwartet, 11.00
Voor de vrouw, 11.30 Gram., 12.00 Po
litiekapel, 12.33 Minnestrelen, 13.00
Nws, 13.20 Orkest zonder naam, 14.00
Vioolrecital, 14.30 Beethoven-concert,
15.00 Schoolradio, 15.30 Operettemuz.,
16.00 Voor de zieken, 17.0 0 Jeugduit
zending, 17.45 Amusementsorkest, 18.20
Sportpraatje. RVU: 18.30 Causerie.
KRO: 19.00 en 20.00 Nws, 19.25 Dit is
leven, 20.12 -Musica sacra, 21.35 Ka
merorkest, 22.10 Bachcyclus, 23.00 Nws
23.15 Strijkkwintet.
Hilversum 13 AVRO: 7.00 en 8.00
Nws, 9.00 Klassieke muziek, 9.30 Au
bade, 10.00 Morgenwijding, 10.15 Ar
beidsvitaminen, 11.00 Zangrecital, 11.30
Voor de zieken, 12.00 Zuid-Ameri
kaans orkest, 12.40 Pianospel 13 00
Nws, 13.25 Harmonetto, 14.00 Met
naald en schaar, 14.30 Radio-matinée,
16.30 Jeugduitzending. 17.30 Gram.,
18.00 Nws, 18.30 Strijdkrachten, 19.00
Holland-Festival, 19.30 Toneelbeschou
wing, 20.00 Nws. 20.15 Operaconcert,
21.00 Hoorspel. 21.20 Uit het rijk van
de melodie. 22.15 Kamerkoor en -ork.,
23.00 Nws, 23.15 Bach-programma.
EN DE STAD VAN IVOOR
9 Kappie liep mé; de meester naar
de verschansing toe. en ook hij zag de
vage omtrekken van de maat op de
kist ziften.
Wat verbeeldt die klont zich eigen
lijk!' zei Kappie woedend togen de
meester. „Dat ik met hangende pootjes
naar hem toe zal gaan, ora hem to vra
gen of hij alsjeblieft terug wil komen7
Van m'n leven niet. Hij kan bij mij ko
men, of hij kan wegblijven! Vertel hem
da'; maar! En gauw, want dadelijk ver
trekken we!
De meester 1 olde de loopplank af en
liep naar de maat toe. „Kappie zegt. daft
je bij hem moet komen, en als je niet
wil;, dat je weg moet blijven. En gauw
want dadelijk vertrekken we!
„O, zei hij dat?" vroeg de m3at. „Is
het heus waar, da'; hij zei dat ik bij
h?ra moest komen? Vanmiddag zei hij
dat hij me nooit weer wilde zien! Wat
moe; ik nu doen?"
„Gaan natuurlijk!* zei >de meester.
„Het is toch ook veel beter, dat jij
mee gaat, dan die opgeb'azen bediende?
Toe, schiet op, kerel!"
De maa', slikte eens een paar keer.
en stond toen langzaam op. Twijfelend
beklom hij de loopplank van de Kraak
en klopte toen met een slappe vinger op
Kappies deur.
„Binnen!" riep Kappie bars, waarop
de maat bijna door zijn knieën heen rak
te. Met een vuurrood hoofd en z'n Zuid
wester in zijn hand ging hij naar binnen
en bleef met neergeslagen ogën voor
Kappie staan.
,,Wa'; is er klont?" vroeg Kappie.
„Ik. eh ikke... eh.ahum... ikke
wilde vragen, of ik... eh... ik weer mee
zou mogen varen!' bracht de maat
er met moeite uit. torwijl hij de zuid
wester snel tussen zijn vingers rond
draaide.
„Voor" de laa';ste keer!" zei Kappie
„Wanneer er weer zoiets gebeurt, is
het helemaal uit, begrepen?
Hei noodloi van
..Het zijn alle documenten die Juf
frouw Murner tot erfgename van
haar vader bestempelen. U weet dat
de oude heer Murner tijdens de over
tocht is gestorven en dat zijn dochter
een wissel van 160 pond sterling op
Poole en Gibbons had?"
,,Ja, dat herinner ik me."
,,Nu kan zij het geld innen. Ik heb
hier alle papieren. Ik had niet ge
dacht dat men mij deze zo vlug zou
kunnen sturen. Ik neem aan dat Poo
le en Gibbons nu wel geen bezwaar
meer zullen hebben om het geld uit
te betalen."
„Jammer genoeg heeft juffrouw
Murner daaraan op het ogenblik niet
veel, evenmin als aan de credietbrief
die de jonge van Waeli voor haar
heeft gestuurd. Fort Pitt is ver weg
en bovendienonbereikbaar."
„Herinner me daar niet aan" zei-
de Collin.
„Wat denkt u. zou men het fort
kunnen ontzetten.?
ontweek Pepperill de vraag. „Is er
wel iemand die dienaangaande voor
spellingen kan wagen? Als u de mo
gelijkheid van insluiting van Fort
Pitt door de Indianen een week gele
den geopperd zou hebben, had ieder
een u uitgelachen, ja misschien had
men u wei in de gevangenis gewor
pen."
Collin keek bedrukt naar de grond
zo bedrukt zelfs, dat Pepperill meen
de hem een beetje te moeten opbeu
ren.
„In uw plaats zou ik me voorlopig
maar geen zorgen maken. U hebt
weinig kunnen doen en dat zal de jon
ge van Waell ook wel inzien, als u
eens rustig met hem spreekt. Boven
dienwie weet of hij wel komt7
Neen, ik zou me voorlopig maar niet
het hoofd breken over uw geringe
verantwoordelijkheid iu deze kwestie
Eu wat Fort Pitt betreft, de Indianen
mogen het dan al ingesloten hebben,
ze zullen er zich wel voor hoeden
„Daarvan heb ik geen verstan-l" het te bestormen. Tegen kanonnen en
geweren kunnen zij toch niet op."
Reeds vele dagen zweeg het ge
schut van Fort Pitt. De vier kanon
nen. opgesteld in de vier hoeken, zw
gen even hardnekkig als de batterij,
die dagen lang opgesteld in de
ruimte voor het fort de Indiauen
op een eerbiedige afstand had gehou
den.
Het verstommen van de kanonnen
betekende echter allerminst een o-
verwinning.
Neen. het kruit was op.
Eu nu was Fort Pitt ai twee weken
lang van de buitenwereld afgesloten.
De opstandige Indianenstammen la
gen in een wijde kring rond het bol
werk. na eerst de Ohio overgestoken
to zijn.
Pontiac, de aanvoerder had blijk
gegeven van ware veldheerstalenten
en de troepen, die tot nu toe in het
Fort gelegerd waren, hadden zich
slechts op het nippertje terug kunnen
trekken.
Nauwelijks waren zij iu de laatste
bescherming teruggekeerd, of de
wachtposten meldden dat overal
hoog de vlammen oplaaiden. Elke
nieuwe brand betekende een in de
as gelegde farm.
Och. aanvankelijk zag men de toe
stand niet zo ernstig in Binnen en
kele dagen immers rekende men op
de aankomst van hulptroepen, die de
Indianen een gevoelig lesje zoudeu
geven Men had echter buiten bel door
zicht van Pontiac gerekend. Een
week nadat de ring rond het Fort
gesloten was. meldde een der uitkijk
posten datde Roodhuiden de prairie
in brand gestoken hadden. En dat
bericht maakte een verpletterende
indruk, omdat men begreep hoe moei
lijk het zou zijn voor de hulptroei»en
zich tijdig een weg naar Fort Pilt te
banen.
En nu was de belegering al sinds
twee weken een feit. In het Fort was
niet alleen gebrek aan munitie voo"
de kanonnen doch ook aan kruit voor
voor de geweren en aan kogels was
een nijpend gebrek.
Beter was het intussen met de vo?d
selvoorraden gesteld. De gevluchte
kolonisten hadden veel vee en voor
raden tarwe en mais meegevoerd en
ook de voorraden vande Ohio Com
pagnie waren nog op tijd binnen het
Fort ondergebracht.
Daarentegen kampte men met een
gebrek aan ruimte. Het Fort, dat ?e-
woonlijk slechts aan een paar hon
derd soldaten onderdak, bood. her
bergde nu meer dan duizend mensen.
Soldaten, kolonisten, vrouwen en kin
deren.
De vrouwen waren ondergebracht
in de blokhutten, waarin anders de
soldaten verbleven. De mannen kam
peerden iu teuten.
