DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA
DE VERPLICHTE
VEELEVERING
VAN MEERLANT
NAUTILUS
R adioprogramma
In het Concertgebouw te Amsterdam heeft Zondag oen „Tagung der Politischen Leiter
deer N.S.D.A.P. Arbeitsbereich in den Niederlanden" plaats gehad, waarbij Oberdienstlei-
ter Smidt en gem-arbeitsfuehrer Dr. D. Decker het woord voerden. De. Decker tijdens
zijn rede. (Foto Stapf-Mol)
63. Voorzichtig stond
hij op om eens rond te
kijken, waar dat van
daan kwam. Meteen
hoorde hij het géluid
van paardehoeven,
doch inplaatft van paar"
den. zag hij ezels, bela
den met een groote zak
aan weerskanten. De
twee mannen, die er
naast liepen, gooiden
om beurten een steen,
naar die voorste ezel,
om ze zoodoende tot
spoed aan te manen.
Hoofdredacteur: J. KEESMAN, Schagen
Veeruiling dient voor alles op
gezonde basis te geschieden
HOE HET WEL EN HOE HET
NIET MOET.
Eindelijk, aldus schrijft ons de heer E.
Koster Dzn.. secretaris van de rundvee
organisaties en Lb.c.-bestrijding. hebben de
veehouders, vanwege de Landbouw Crisis
Organisatie het bericht ontvangen, hoeveel
dieren zij na 1 October verplicht zijn af te
staan en tevens hoe groot het aantal dieren
Is, dat zij na 1 December op stal mogen
hebben. (Tusschen haakjes zij de aandacht
van belanghebbenden erop gevestigd dat dit
twee afzonderlijke punten zijn).
Waar het hier betreft een zeer ingrijpen
de en verplichte beperking van a'.le vee
stapels. is het alleszins verklaarbaar, dat
dit bericht voor een zeer groot deel van
onze veehouders teleurstellend is geweest
ïntusschen zijn met de rondzending van
de berichten de geruchten Vaststaande fei
ten geworden en is daarbij gebleken dat
alle veehouders zonder onderscheid en on
geacht de kwaliteit van hun veefoeslagen
het hun voorgeschreven aantal dSeren moe
ten afstaan en in algemeenen zin vóór 1
December. Eenige restrictie moet hierbij
worden gemaakt voor sommige meerwaar
dige stamboekbedrijven met tb.c. vrije vee-
beslagen. die voor enkele runderen uitstel
van aflevering kunnen krijgen tot 1 Mei
1942. Echter geldt dit slechts voor de helft
van de geregistreerde runderen die men
verplicht is af te zetten. Practisch beteekent
dit voor daartoe aangegeven bedrijven, dat
men aldus een pas geboren kalf kan be
waren.
In meerdere berichtgevingen vanwege de
provinciale organisaties voor de rund-vee-
fokkerii en de tb.c. bestrijding is op deze
te verwachten veebeperking, de aandacht
gevestigd en is daarbij steeds naar voren
gebracht de noodzakelijkheid om toch zoo
veel mogelijk voor de verplichte aflevering
dieren aan te wijzen, die als gebruiks- en
fokdieren de minste waarde hebben, hetzij
zij reageeren ofwel minder goede produc-
tiedieren ziin.
Gelet op het zeer groote verschil in ge
bruiks- en fokwaarde der veebeslagen van
de verschillende bedrijven is genoemd hier
voor in te stellen ruilingen van vee tus
schen de bedrijven van de betere veebe
slagen met die van de minder goede.
Door aldus te handelen, bestaat er ten
minste nog een kans. dat door ruiling met
de beter gesitueerde bedrijven, de kwaliteit
van de minder goede bedrijven omhoog kan
worden gebracht en b.v. het aantal der re
actie-vrije bedrijven in onze provincie be
langrijk kan worden verhoogd.
Niet noodig lijkt het ons na de verschil
lende publicaties over het groote belang
en daardoor de noodzakelijkheid van vee
ruiling. hierop verder in te gaan. Ieder die
hierover goed nadenkt moet het belang
hiervan inzien.
De opzet van ruiling dient' echter op
een gezonde basis te berusten,
want ook in de betere bedrijven ko
men soms dieren voor die beter ge
schikt zijn voor verplichte afleve
ring dan voor ruiling. B.v. één on
zer fokkers had een een groote te
leurstelling bij de tb.c. bestrijding
en vroeg daarom voor ruiling adresr-
s^n waar hij behoorlijke tb.c. vrije
stamboekdieren zou kunnen krijgen.
Van één van deze kreeg hij aange
boden een dier met een vaarzen
opbrengst van 85 K.G. vet. Dat kan
natuurlijk niet. een dergelijk dier
moet voor de verplichte levering
worden gehouden .Voor ruiling ko
men alleen in aanmerking reactie-
vrije dieren met zeer goede op
brengsten en zonder gebreken aan
uier of spenen. Heeft ™en die niet
dan onthoude men zich ook van
aanbieden voor ruiL
Verder is in meerdere publicaties erop
gewezen, dat de ruiling kan geschieden via
ons bureau van de provinciale rundvee
organisaties en via de plaatselijke organisa
ties, desnoods met behulp van ons bureau
voor waardeering afstammingsbewijzen en
t.b.c. vrii en met gebruikmaking van onze
taxateurs voor de schatting van de markt
waarde.
Daarbij werd in de publicaties vooral
den nadruk gelegd op de groote waarde
van de ruiling onderling in de plaatselijke
organisaties. Door deze ruiling kan men
zich in staat stellen in de eerste plaats alle
goede en reactie-vrije fokdieren ter plaatse
te bewaren, waardoor men als het ware
in elke streek aan de beste fokstailen een
uitbreiding geeft.
Geldbedragen bij ruilingstransacties.
Intusschen heeft de ruilingsggedachte
zooals die door onze organisaties wordt
gepropageerd ook de aandacht getrokken
van het Provinciale Bestuur en andere or
ganen. Algemeen was men van het nut
hiervan doordrongen en het gevolg is ge
weest. dat om deze zaak te stimuleeren
voor elke ruilingstransactie een geldbedrag
beschikbaar is gesteld ten behoeve van
den aankooper van een dier. mits hij zijn
stal geheel vrij maakt van reactiedieren.
De regeling hiervoor is aldus: een vee
houder aangesloten bij de Rijksbestrijding
wil zijn koppel geheel t.b.c. vrij maken.
Het aantal van zijn reactiedieren is echter
groote r, dan hij vóór de verplichte levering
en inkrimping moet afstaan. Wanneer hij
nu de nog resteerende dieren extra inlevert
en daarvoor reactie-vrije dieren inruilt uit
een vrii bedrijf, dan verleent het Provin
ciaal Bestuur hem voor elke ruiling f 25.—
subsidie.
Men begrijpe het dus goed. de veehouder
aangesloten bij onze% provinciale organisatie
voor de Rijksbestrijding, moet in de eerste
plaats voor zijn verplichte aflevering al
leen reactiedieren nemen.
De dan nog resteerende reactie-dieren die
nen als boventallig te worden ingeleverd,
waarvoor men dan volgens een overeen
komst met een anderen veehouder reactie-
vrije dieren terug krijgt. Voor de ruil-
transaetie van elk dezer wordt dan f 25.
per stuk subsidie gegeven.
Van den secretaris van den. Bond van
melkveehouders is bericht binensekomen,
dat wanneer de overnemer van de reactie-
vrije dieren tevens lid is van den Bond
bovengenoemd, op elke transactie- een sub
sidie wordt gegeven van f 15.per stuk.
Voor dergelijke veehouders wordt de te
gemoetkoming een bedrag van f 40.De
zuivelfabrieken Aurora te Opmeer en
Neerlandia hebben ook de toezegging ge
daan. dat wanneer er van hun leden zijn,
die volgens de voorschritfen van het Pro
vinciaal estuur hun bedrijven vrij maken,
zij een toeslag geven.
En tenslotte is er deze week door ons
nog een vergadering bijgewoond ten kan
tore van het Rijksbureau-ontruiming waar
bij eveneens in uitzicht is gesteld een toe
slag van pl.m f 10 per dier. voor die be
drijven die het vorig jaar met de oorlogs
dagen wegens de inundatie met hun vee
moesten vluchten.
Het is vanzelfsprekend, dat voor toeken
ning van de subsidies van het Provinciaal
Bestuur. Bond van Melkveehouders en het
Rijksbureau Ontruiming, de transactie door
ons Bureau moet worden geregistreerd.
Echter kan plaatselijk wel worden ge
ruild met steun van het Provinciaal Be
stuur. mits de gegevens maar via ons
Bureau loopen.
Tenslotte zouden dan nog vermeld kun
nen worden de mogelijkheid van uitstel
voor levering voor tb.c. vrije stamboekbe
drijven van een enkel dier tot 1 Mei 1942
en idem die voor de ruiloontracten inge
steld door N.V.C. Elk biedt een gelegen
heid: voor 2000 dieren.
Te vreezen. is dat de circulaire dan door
zijn te grooten omvang door de belang
hebbenden terzijde wordt gelegd. Boven
dien zal naar wij vernemen vanwege den
Provincialen Voedselcommissaris nog een
persbericht verschijnen.
en
verloren gegaan
Stockholm, 13 Oct. (A.N.P.) Volgens Reu
ter is te Londen officieel bekend gemaakt,
dat de in dienst der Britsche marine varen
de mijncnlegger „Van Meerlant" en de mij
nenveger Caroline" van de vroegere Neder r
landsche marine ten gevolge van vijandelijke
actie verloren zijn gegaan. Verder is de mij-
nenlegger „Nautilus" ten gevolge van een
aanvaring gezonken.
De „Van Meerlant", aldus deelt het Hsb.
nog mede, was omstreeks 1922 gebouwd en
had een waterverplaatsing van 687 ton. Het
sohip had een snelheid van 13 knoopen; het
was bewapend met 2 kanons van 75 cm. en
twee stukken antiluc'ht-gesohut en voerde 60
mijnen mede.
De „Nautilus was in 1929 van stapel ge-
loopen en had een waterverplaatsing van 800
ton en een snelheid van 14 knoopen. De be
wapening bestond uit 2 kanons van 75 en
2 van 40 cm. en een stuk antiluchtgeschut.
Dit schip, dat in de ons ten dienste staande
gegevens als patrouillevaartuig wordt ver
meld, had 40 mijnen aan boord.
Omtrent de „Caroline" hehben wij geen
gegevens gevonden; wellicht is het een nieuw
vaartuig of wel, naar den naam te oordee-
len, een tot oorlogsbodem ingericht koop
vaardij- of vissóhersschip.
Het horloge van een
oud-Indisch militair
Dezer dagen kwam een oud-Indisch mi
litair aan het bureau van de Nederland-
sche ambulance zijn gouden horloge bren
gen.
„Gejd heb ik niet", zeide hij, „maar
neem dit. Ik weet wat hel beteekent, ge
wond te zijn. Ik heb een goede verzorging
leeren waardeeren..."
Het horloge van den oud-Inddschen sol
daat is met warmen dank aangenomen:
het geld zal goed besteed worden!
En gij lezer wat doet gij?
Hebt gij. die nog wel iets kunt missen,
reeds uw steun verleend aan de Neder-
landsche ambulance?
Stelt toch niet telkens uit Stort vandaag
nog uw bijdrage op girorekening
8-7-60-0
Nederlandsohe ambulance,
Koninginnegracht 22, 's-Gravenhage.
64. Zooiets had Piet nog
nooit gezien. De kerels
zagen er tamelijk on
gunstig uit en hadden
een belachelijk groote
slaapmuts op hum hoofd
Het waren bekende
wij namokkel aars van
de kust van Los- Tros-
sappio. Terwijl hij naar
die vreemde karavaan
stond te turen, kreeg
een der kerels hem in
het oog en kwam naar
hem toehol-len.
Itaiiaansch
Weermachtbericht
Rome, 13 Oct. (Stefani) Weermacht-
bericht no. 498 luidt als volgt:
Aan het front van Tobroek heeft de te
genstander opnieuw aanvalspogingen on
dernomen. Zij werden trestond gebroken
door het onmiddellijke vuur onzér troepen.
Italiaansche en Duitsche vliegtuigen heb
ben wederom met succes bommen geworpen
op doelen der sterkte en op spoorweginstal--
laties en vliegvelden van Mersa Mafcroe,
waarbij nieuwe vernielingen werden aan
gericht.
De vijandelijke luchtmacht heeft aanval
len gedaan op Benghasi en. Tripoli. De uit
geworpen bommen troffen enkele huizen
en verwondden één persoon. In den sector
van Gondar hebben onze troepen vooruit
geschoven elementen van den vijand op de
vlucht gedreven tijdens verkenningsacties.
WOENSDAG 15 OCTOBER.
Hilversum I. 415,5 m.
6.45 Gramofoonmuzlek. 6.50 Ochtendgymnastiek. 7.00
Gramofoonmuzlek. 7.45 Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 8.15 Gewtlde muziek (gr.pl.). 8.30 Gra
mofoonmuzlek. 9.15 Voor de hulsvrouw. 9.25 Gramofoon
muzlek. 11.00 Voor de kleuters. 11.20 Ensemble Rent
meester. 12.00 Schrammelkwartet en soliste. 12.25 Voor
den boer. 12.40 Almanak. 12.45 B.N.O.: Nieuws- en econo
mische berichten. 1.00 Arnhemsche orkestvereenlglng en
gramofoonmuzlek. 2.15 Gerard Lebon en z(Jn orkest. 3.00
Voor de vrouw. 3.20 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuzlek. 4.00 Wijdingswoord. 4.20 Voor de jeugd. 5.00
Fragmenten uit de operette „Der Bettelstudent" (gr.pl,).
5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursberichten. 5.30
Voor de jeugd. 5.45 Viool en plano. 6.15 Causerie: „Volks
gezondheid". 6.30 Klaas van Beeck en zUn orkest. 7.00
Actueel halfuurtje. 7.30 Volkszangkoor met pianobegelei
ding. 8.00 Gramofoonmuzlek. 8.15 Gevarieerd programma.
9.15 Zweeds'che landliedjes, gramofoonplatenprogramma.
9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.0010.15 B.N.O.: Engel-
sche uitzending: The Dutch Achievements ln the Nether-
lands Indles.
Hilversum n. 301,5 m.
8.45—8.00 Zie Hilversum I. 8.00 B.N.O.: Nieuwsberichten.
8.15 Gramofoonmuzlek. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Plano
voordracht 10.40 Voordracht. 11.00 Zang met planobege
leiding en gramofoonmuzlek. 12.00 Melodisten en' solist.
12.45 B.N.O.: Nieuws- en economische berichten. 1.00 Ro-
mancers en soliste. 1.45 Orgelconcert. 2.15 Voordracht. 2.30
Opera „La dame blanche" (opn.). 3.30 Gramofoonmuzlek.
Klarinet, cello, plano en gramofoonmuzlek. 5.00 Voor
de Jeugd. 5.15 B.N.O.: Nieuws-, economische- en beursbe
richten. 5.30 De Ramb'ers- 6.00 Causerie over het Neder-
landsche volk en den Productieslag. 6.15 John Kristel en
zijn orkest en soliste. 7.00 Actueel halfuurtje. 7.30 Gramo
foonmuzlek. 7 45 „In en om de N.S.B." (Voorbereid door
de NSB.). 8.00 Eerste deel van de Opera „Madame But
terfly". 9.00 Causerie: „De vogeltrek". 9.15 Gramofoon
muzlek. 9.45 B.N.O.: Nieuwsberichten. 10.00 Gramofoon
muzlek. 10.1010.15 Avondwijding.
INTERESSANTE GREPEN:
Ernstige muziek. De vele liefhebbers van Brahms'
kamermuziek zullen verheugd zijn, het trio opus 114 voor
klarinet, cello en piano te kunnen beluisteren (Hilversum
II. 16.00 uur). Uitvoerenden zijn: Rudolf Gall, Johan
Nobel en Felix de Nobel. In hetzelfde programma kom
de Klarinetsonate van Reger tot uitvoering. Hllversun!
van 13.0014.15 uur: De Arnhemsche Orkestvereenlgl^
voert onder leiding van Jaap Spaanderman César Francn
Symphonie ln d kl. t. uit.
Lichte muziek. Van 20.1521.15 uur Hilversum I. worë
een programma uitgezonden van cabaretliedjes, uit vr»
gere dagen. Alex de Haas heeft onder den titel: „Er n
eenseen avond van Intieme kunst rond het Jaar lin
gereconstrueerd. Verschillende auteurs, o.a. Wllly Cortis
en CUnge Doorenbos dragen zelf hun liedjes voor.
Voor de Vrouw. Van 15.0015.20 uur Hilversum I
spreekt Margreet KunzVoogd over het onderwerp: „Ti
opvoeding".
Reportages. Van 19.4520.00 uur (Hilversum II), wort
de reportage ln en om de N.S.B. voortgezet met flltn
uit de Natlonaal-Soclallstische Beweging.
Bij de opening der tentoonstelling van d«
Rijksarbeidsdienst te Rotterdam was Zate
dag ook de Rijkscommissaris Dr. Seyss I»
quart (links) en genera al-commissaiii
Schmidt (rechts) tegenwoordig.
(Foto Stapf-Mol)
FEUILLETON
door
AKSEL SANDEMOSE
3.
Het werd een gloeiend heete dag en de
paarden begonnen al langzamer te loopen.
Charles en Rasmus grepen hun zweep. Tegen
den middag bereikten ze de Souris River en
hielden de paarden een half uur lang in den
stroom in Zuid-Oostelgke richting. Daarop
gingen ze op den linkeroever aan land en
zetten koers recht naar het Noorden, tot ze
aan Hun toon kwamen. Een eind boven de
nederzetting meenden ze nu wel een tijdje
te kunnen rusten. De paarden mochten gra
zen en de twee mannen spraken den inhoud
hunner zadeltasschen aan. Ze besloten, hier
een balf uur te blijven en dan niet meer stil
te houden voor laat in den.nacht.
Je kon eigenlijk precies even goed zelf
paardedief worden, vond Rasmus, toen ze
weer wegreden. Er zijn immers blijkbaar
geen grenzen tusschen het mijn en dgn. Als
een mensch zijn eigen paarden hebben wil,
moet-ie ze stelen, net zoo goed als wanneer
je die van een ander wil nebben.
Charles zeide niets. Hij hing over den hals
ran z'n paard met de vier el lange zweep
cirkelend boven zjjn hoofd. Voor hem waren
paarden nooit „eigendom" geweest in den
zin van andere aardsche goederen. In zijn
ziel leefde de Indiaansche moraal, dat een
paard een paard was, en dat je moest zien,
het allerbeste te krijgen. Of je het kocht of
dat je het stal, maakte niet uit. En daarom
vond hij het heelemaal niet zooiets wereld
schokkends, dat je voor een keer gedwongen
was, je eigen paarden te stelen.
Na donker viel een van de beste paarden.
Charles reed er in een boog omheen en zag,
dat het dier een poot gebroken had in een
dassenhol. Zonder in te houden, nam Charles
het geweer in de rechterhand alsof het een
revolver was en schoot het invalide paard
door het hoofd. Rasmus was verbitterd. Toen
Charles wat later naast hem kwam rijden,
bromde Rasmus kwaad:
Ik begin er m'n buik van vol te krijgen.
Je kunt je een ongeluk rijden, en nou moet
lk nog een van m'n beste paarden missen.
Charles' oogen fonkelden in het maan
licht, terwfll hij voortjoeg. Hg had het best
naar z'n zin. Hg gaf geen antwoord.
Eindelgk, omstreeks middernacht, hielden
ze stil om te kampeeren. Om beurten hielden
ze de wacht bIj de paarden, wat niet moeilijk
viel, daar d uitgeputte dieren geen poging
tot vluchten deden.
Kort na zonsopgang trokken ze weer ver
der naar het Noorden. Rasmus begon met
toenemende belangstelling het land te be
zien. Zijn oogen, die in zulke dingen getraind
waren, vertelden hem, dat de grond goed
was. Je zou hier zeker voor zoo goëd als
niets een flinken lap kunnen krijgen. Hg reed
naar Charler toe en .iep:
Ik blijf ir Canada.
Natuurlijk, blijf je in Canada, zei Char
les lachend: dat wist ik, zoodra ik je neus
gezien had. En waarom zou je anders naar
het Noorden rijden, of de duivel je op de hie
len zit? Het zou heel wat veiliger geweest
zijn voor je, terug te gaan over de grens
van de Staten.
Een tijdlang vervolgden ze zwijgend hun
tocht. Daarop zei Rasmus bedaard:
Ja, dan is het blgkbaar de bedoeling,
dat ik in Canada zal blijven, dood of levend
ze zijn achter ons.
Charles keek vluchtig om.
Een half dozijn kerels, zei hg.
Een paar minuten reden ze nog door, hiel
den dan stil. He^ was duidelijk, dat hun
achtervolgers versche paarden bereden. Ze
moesten zien, zich uit dit lastige parket te
redden, niet door de vlucht, doch door list of
geweld. Ze werden het er over eens, de paar
de te laten loopen. Het zou niet moeilijk
zgn het spoor terug te vinden op de prairie.
Zelf zouden ze de mannen opwachten.
Een kwartier later waren ze omsingeld.
Hoe heet gg, en waar hoort ge thuis?
vroeg de aanvoerder.
Charles zeide niets, maar Rasmus keek
verbitterd om zich heen en bromde:
Ik zou eerst wel eens willen weten, wat
voor bandieten jullie zijn.
De aanvoerder antwoordde niet, maar
nam eenige papieren uit z'n zadeltasch en
hield die Rasmus voor.
Ik ben de sheriff van Estevan en Sunny
Valley, zei hij kortaf. Gg hebt verleden
nach+ de afgepaalde gemeente-wei geplun
derd, waar de paarden loopen, die geen eige
naar hebben.
'Charles en Rasmus keken elkaar aan.
Daarop krabde Rasmus zich achter het oor
en zei:
Ja, streng genomen kunnen we dat
misschien niet ontkennen. Wat heb ik je ge
zegd, Charles. Heb ik nou niet eeuwig en
altijd pech. Ik speculeer in olie, en dan is het
water. Ik speculeer in paarden en dan gaan
ze er vandoor. Ik steel mgn eigen paarden
inplaats van ze dood op m'n gemak mee te
nemen...
Terwgl hg sprak, haalde ook hg z'n papie
ren te voorschijn; hij had alles best in orde
en kon zonder moeite bewijzen dat het merk
van de paarden het zijne was.
Waarna allen lachten. Wat echter niet
wegnam, dat Rasmus losgeld moest betalen
voor z'n paarden en een dag 1 on voor de
mannen van den sheriff en een boete aan
den sheriff zelf, omdat hij een gat gemaakt
had in de omheining Tier gemeentewei. Daar
op namen ze afscheid; en nadat Charles en
Rasmus de paarden hadden opgehaald, sloe
gen ze op de plaats zelf hun kamp op om te
bekomen van de emoties.
Maar die Noorman is toch een leuge
naar als 't er op aankomt, meende Rasmus,
want ik moest een hoog losgeld betalen.
m.
Rasmus en Charles besloten naar het Wes
ten te gaan, maar later sloegen ze noordelijk
af, tot ze kwamen aan Moose Jaw. Daar
verkocht Rasmus z'n paarden en maakte een
goeden prijs. Hij verdiende er aardig aan;
maai na al het gezeur was hg ook genegen
geweest, ze zoo noodig voor minder van de
hand te doen. Destijds was Moose Jaw nog
slechts een arm gehucht in de prairie met
een half dozijn houten huizen. Rasmus moest
een kleine week in het plaatsje blijven eer
hg z'n geld kon krijgen, en van dien tijd
wilde Charles gebruik maken, een oud
familielid te bezoeken, uie een paar dozijn
mijlen daarvandaan woonde. Er gebeurde
vrijwel niets in Moose Jaw en al spoedif
begon Rasmus zich te ergeren, dat hij ni
met Charles was meegegaan. Het nietsdoe
verveelde hem danig. Bij den Chinees kwa:
slechts een enkele maal iemand, die op door
reis was: een cowboy, of een emigrant, d*
naar land uitzag. Rasmus zat bij hen as:
het tafeltje, kreeg een /erslag hunner weder
waardigheden en deed van zijn kant een*
gelijks. En de reiziger vertrok. Onbarmhar
tig scheen de zon den heelen langen dag, e
kwamen kieren van verscheidene centi
meters in de houten wanden van Moose Jaw'i
zes huizen. Als rook vloog het stof omhoof
waar Rasmus z'n voeten zette. Menschen zar
men bijna nooit. Zoo vroeg in het jaar a-'
het was, verbrandde het gras op de prairlt
ALs floasig touw sloegen de dorre sprietc
zich om de voeten. De klaprozen bloeldtt
Een doodsche stilte lag over het land. Dei
avonds werd het iets koeler, en kwamen c
geluiden; een nachtvogel schreeuwde en er
gens huilden wolven. Dat deed Rasmu.'
terugdenken aan Denemarken
Hij had er enkel z'n jeugd doorgebracht
Als kind van negen jaar was hij met
ouders en zusjes en broertjes naar Zuid-
Dakota verhuisd. Hij was meer Deen geble
ven dan menigeen, die er tot z'n vijf en twin
tigste had gewoond. Want hg kende Dene
marken slechts als het land van zijn kinden
jaren, het land van geluk, waar geen zorgei
waren. Maar hij verlangde er niet naar teru;
behalve op dezelfde manier als me:
terugverlangt naar z'n jeugd. En dat is voor
ieder onbereikbaar. Rasmus liep maar zoo-'
beetje rond en dacht na in de uren dat anóf
ren een boek genomen zouden hebben of
harmonica.
(Wordt vervolgd)-