Natiooaal-Sociaüsfische eenheid
Naiioita'e kampioenschappen
afgelast
Fouroier kampioen
tweede klasse
Van der Bij gehuldigd
Strijd en Overwinning
N.S.N.A.P. beëindigt vcete
met de N.S.B.
OP LEVEN EN DOOD MET
DUITSCHLAND VERBONDEN.
Vervolg van pag. 1>.
Hierna sprak Dr. E. H. van
Rappard, die o.a. het volgende zei-
de.
Kameraden!
Het is u allen bekend», dat op
den 14en December jJ. vorige Jaar
ter gelegenheid van het 10-jarig
bestaan van de N.SiB., door den
rijkscoimmissari3 besluiten bekend
gemaakt zijn, die een geheel nieu
we situatie teh aanzien van de
binnenlandsche politiek geschapen
hebben.
Op dien dag heeft de rijkscom
missaris namelijk als eenige par
tij, die in de toekomst den poli-
tieken wil in Nederland zal vormen
de N.S.B. aangewezen.
Tegelijk heeft de rijkscommissaris
verklaard, dat op dit uur der he
el issing voor geheel Europa, dat
ook het uur der politieke beslis
sing in Nederland is, diegene, die
nog niet ziet of zien wil, uitgescha
keld wordt.
Deze verklaringen van den ae-
volmachtigde van den Führer
J zijn voor txns een bewijs, dat
het d« wensch van den Führer
l b, onze parifl op te zien gaan
I In de N.S.B.
I Voor ons. die sinds Jaar en
1 dag trouwe volgelingen van den
Führar rijn. ie deze wensch
- mJ, (Applaus).
denzelfden trouw zult volgen, dien
gij tot dusver aan mij betoond hebt
en waarvoor ik u bij deze gelegen
heid nog mijn warmen dank zeg.
3. Dat in navolging van het lich
tende voorbeeld .van onze dappere
kameraden bij de Waffen SS, het
'legioen en het N.S.K.K. in het Oos
ten, die in lotsverbondenheid met
elkaar strijden en offers brengen,
ook wij bereid zijn in een lotsver
bondenheid aller nationaal-socialis-
ten in Nederland elk offer te bren
gen, dat de toekomst van ons volk
van ons verlangt.
Vérder spreek ik de hoop uit, dat
de stap, die wij vandaag gedaan
hebben in de richting van een con
centratie aller volksche krachten
in Nederland, algemeen navolging
moge vinden. Het indrukwekkend
geweld van de wereldgebeurtenis
sen, dat ons duidelijk tot bewustzijn
brengt, hoe nietig de Nederlander
met zijn voor-oordeelen was en is
en hoe zeker het nationaal-socialis-
me alles wat niet vernietigd wil
worden tot een eenheid samen
smeedt, moge ook den laatsten
twijfelaar aan "onze zijde doen aan
treden ter verovering van een
plaats voor Nederland onder de op
gaande zon van een nieuwen Ger-
maanschen dag.
Tenslotte sprak nog de heer R.
C. Giard. plv. leider der N.S.N.A.P.,
woorden van instemming met het
genomen besluit
tfcAaaUen
Herziening van ons standpunt
ten Aanzien van de N.S.B. is des te
meer mogelijk door de verklaringen
van den- leider der N.S.B. op den
zelfden 14en December, waardoor
ons duidelijk geworden is. dat: ook
door de N.S.B. de Führer erkend
wordt als de Führer aller Germa
nen.
nen; ook de N.S.B. het algemeen
Germaansch belang stelt boven het
afzonderlijk belang van Nederland
ook de N.S.B. de verbondenheid op
leven en dood met Dutischland
erkent.
Niet vergeefs gestreden.
Wanneer wij na jarenlangen strijd
onze organisatie oriis moeten ge
ven, beteekent dat dus niet, dat wij
tevergeefs gestreden hebben. Deze
verklaringen komen aan ons
standpunt zoodanig tegemoet, dat
ook wij van onzen kant niet star
moven hliiven.
Wa tons vroeger van de N.S.B.
aeheidde. is door de ontwikkeling
der wereldpolitiek in zooverre óver
brugd, dat wij nu zonder opgave
van onze overtuiging en onze hei
ligste gevoelens met de N.S.B.
kunnen samengaan.
Reeds twee dagen na den 14den
December had ik een bespreking
met den plaatsvervangend leider.
Van Geelkerken, welke bespreking
inalle opzichten kameraadschap
pelijk en bevredigend verliep. Het
zelfde was het geval bij de bespre
king, die ik enkele dagen later met
den leider der N.S.B. Hbd.
Wanneer wij onze tegenstelling
met de N.S.B overwonnen hebben,
dan zullen velen, die tot nu toe een
afwachtende houding aannemen,
onze rijen komen versterken. Wan
neer de N.S.B. en wij elkaar de ver
zoenende hand toesteken, dan zal
dit op het Nederlandsche volk zijn
uitwerking niet missen.
Veete beëindigd.
Daarom verklaar ik:
1. Dat met ibgang van heden de
tienjarige veete tegenover de N.S.B.
beëindigd wordt om plaats te^ ma
ken voor een hechte band van ka-,
«neraadschap.
2. Dat de N.S.B. bij haar zware
taak op ons zal kunnen rekenen
als op haar trouwste leden. Van u
allen kameraden verwacht ik. dat
gij uw nieuwen leider Mussert met
Opnieuw vastgesteld voor
Zaterdag en Zondag a.s.
De Zaterdag aangevangen wed
strijden om het >Ned. kampioen
schap hardrijden werden gisteren
niet voortgezet Het bestuur van
den Ned. Schaatsenrij dersbon
achtte den toestand, waarin de baan
der Amsterdamsche ijsclub na den
sneeuwval verkeerde, een bezwaar
en besloot tot afgelasten. IJs en
weder dienende zal het program
ma -a.s. Zaterdag en Zondag weer
geheel opnieuw worden afgewerkt
Ook de 500 en 5000 meter, welke
reeds waren verreden, moeten dan
weer gehouden worden. De op deze
afstanden bereikteresultaten val
len buiten beschouwing.
In het'kamp der rijders veroor
zaakte deze beslissing groote te
leurstelling.
Jonge rijders zorgden voor
verrassingen.
I^tusschen werd de kampioen van
vorig jaar Buyen het meest gehan
dicapt. Hij had door zijn vierde
plaats op de 500 meter en de twee-
deN plaats op de 5000 meter de lei
ding kunnen veroveren met 106.50
punten en het zag er naar uit dat
hij met zijn sterke 1500 meter Weer
onbedreigd den titel zou binnenha
len. Ook de jonge Zaandijker van
Hoorn, die dank zij een prachtige
500 meter zege, de tweede plaats
bezette (108.83 p.) wist zijn teleur
stelling niet te verbergen Deze stoere
knaap is anders wel onfortuinlijk.
Na in vele wedstrijden door onge
lukjes en valpartijen te zijn uitge
schakeld, vond hij eindelijk zijn
zelfvertrouwen terug en nu dit...
Er waren er echter ook die zich
gelukkig, mochten prijzen. In de
eerste plaats wel Jan Langedijk. de
onttroonde kampioen, die, hoewel
hij op de 5 km. voor het eerst over
zijn inzinking heen kwam, ver be
neden zijn kunnen bleef. Hij had
het na den eersten dag nog niet
verder kunnen brengen dan de
zesde plaats (109 93 p.) Jan Roos,
Amsterdam, de Diemenaar Jb. Ha-
vekotte en W. Egas, na Hoorn de
verrassingen van dit seizoen, wa
rén hem zelfs voorbijgestreefd, met
resp. 109.40, 109.47, en 109 70 p. En
het was te bezien geweest of de ge
vierde Langedijk er nog in had
kunnen slagen om de tweede plaats
te bereiken. Piet Keizer voer er
eveneens wel bij.
Ondanks zijn prachitgen tijd over
de 5000 meter behoorde hij ten.
gevolge van zijn slechten tijd op de
500 meter (59 sec.) eén val deed
zijn kans op een aanzienlijk betere
klaseering verloren gaan niet bij
de eerste tien. De Westlander
krijgt nu behoudens medewer
king van Kpniftg Thialf een
tweede kans.
Veel hebben deze „voorwedstrij-
den" al geleerd en het voornaam
ste daarvan is de .vetenschap, dat
onze jongere rijders reeds nu een
groote rol spelen. Mannen als Van
Hoorn en Egas zullen ook komen
de Zaterdag en Zondags wanneer
zij geen pech krijgen, een woordje
meespreken.
Dorpeofochfen gingen
niet door
Veel werk voor niets verricht.
De vier dorpentochten, welke de
Prov. Noord-Hollandsche IJsver-
eeniging, voor gisteren had vast
gesteld, konden geen doorgang vin
den. Dit was wel heel jammer. Het
geheele traject van 180 km. was
in de afgeloopen dagen door de
aangesloten ijsclubs in de onder
scheidene plaatsen en dorpen
sneeuwvrij gemaakt, honderden
guldens waren aan dit enorme
karwei opgeofferd. De sneeuwval
in den nacht van Zaterdag op
Zondag maakte doorgaan echter
toch onmogelijk. Het was monni
kenwerk geweest. Dank zij het tij
dig bekend maken aan de belang
rijkste stations kwamen maar en
kele deelnemers voor niets. Dat
waren dan ook wel de meest ent
housiasten.
Alvorens de tochten opnieuw vast
te stellen wachten de organisato
ren het weer af om te zien of de
kosten van het berijdbaar maken
der trajecten wel verantwoord is.
Wel wordt reeds overwogen om
de baan van Monnikendam naar
Marken ten gerieve van de toeris
ten schoon te maken.
Luchtbeschermingsplicht
Nieuwe regeling ven de
luchtbescherming.
Het zooeven verschenen nummer
van het verordeningenblad voor het
bezette Nederlandsche gebied be
helst een nieuwe regeling van de
luchtbescherming, waardoor de wet
tot bescherming der bevolking tegen
luchtaanvallen van 1936, welker ge
breken en tekortkomingen in het
verloop der jongste ontwikkeling
ook voor buitenstaanders zijn dui
delijk geworden, wordt opgeheven.
De nieuwe verordening roept een
uniforme, onder de opperleiding
van den hoofdinspecteur voor de
luchtbeschermingsstaf verbonden
organisatie in het leven, die ressor
teert' onder het ministerie van justi
tie! Aan den anderen kant ver
schaft de verordening duidelijkheid
over den omvang der verplichtin
genten dienste van de luchtbescher
ming. welker naleving zoowel door
de overheid als door particuliere
en bedrijfsinrichtingen, zaken en
ondernemingen, en ten slotte ook
door den individueelen burger dient
te geschieden. Op de verordening
zelf komen wij morgen terug.
BILJARTEN
Gisteren zijn te Rotterdam de
wedstrijden beëindigd om het kam
pioenschap van Nederland biljarten
tweede klasse drie banden, onder
leiding van de biljartvereeniging
„Rotterdam". Er moesten op den
laatsten dag nog twee ronden ge
speeld worden, maar eigenlijk kon
den die geen invloed meer uitoefe
nen op den stand van zaken, om
dat h^t verloop van de partijen op
den vorigen dag zóódanig was ge
weest, dat met aan zekèrheid gren
zende waarschijnlijkheid kon wor
den aangenomen, dat de Rotter
dammer Tournier op het kampioen
schap beslag zon legigen.
Tournier had het tegen Koenders,
die de gelederen sluit, moeilijker
dan men dacht, maar tenslotte ze
gevierde hij toch, zij het slechts met
drie punten en daardoor had hij be
slag gelegd op het kampioenschap.
Hein'rich won zijn partij tegen
Schram met 0.476, waardoor zijn
algemeen gemiddelde toch nog bo
ven 0.500 bleef.
De eindstand luidt als volgt:
gew. pnt. brt h.s. a.gem.
Tournier
7
280
527
6
0.513
Vreeswijk
5
251
4S3
5
0.519
Heinrich
4
274
4Ö1
5
0.568
Baay
4
266
570
7
0.466
Gehrels
3
224
490
5
0.457
Sweering
2
247
549
8
0.449
Schram
2
226
517
4
0.437
Koenders
1
223
527
4
0.423
Mr. Hepkema feliciteert de winnaars met hun kranige prestatie.
V.l.n.r.: v. d. Bij nit Julianadorp, die derde werd; de winnaar Sietse
de Groot (met krans) en P. de Jong nit Huiznm, die als tweede Ipin-
Een scheur kostte
hem de eerste plaats
Toen te Julianadorp bekend ge
worden*, was, dat van der Bij als 3e
in dezen tocht was aangekomen, en
ook dat hij tot de inwoners van
„Het Koegras" behoorde (want het
grootste gedeelte wist dat niet),
toen hebben da besturen van de
vereenigingen, die zich op sportge
bied bewegen, de koppen bij elkan
der gestoken en besloten om Van
der Bij voor zijn volbrachte presta
tie te huldigen.
Deze huldiging had plaats op Za
terdagavond in het café van fden
heer A. Döorn aldaar. Behalve de
besturen-van Harmonie „Kunstzin",
van de Voetbalver. „Koegras", „Ju
lianadorp Vooruit", de IJsdlub „Ju
lianadorp", de Landarbeidersbond
„Koegras", waren vele belangstel
lenden in de zaal aanwezig. De
Gymnastiekver. „Sportlust" was tot
haar spijt verhinderd aanwezig te
zijn. De zaal was van een eenvou
dige versiering voorzien. De Har
monie „Kunstzin" zat opgesteld
voor het podium in de zaal en heeft
den geheelen avond met hare mu
ziek een vrooiijk cachet aan deze
bijeenkomst gegeven. De heer L. F.
van den Bogaard had de directie.
Óm even acht uur kwamen Van
der Bij en zijn echtgenoote de zaal
zaal binnen en „Kunstzin" zette een
„lang zal hij leven" in. Toen allen
plaats genomen hadden, nam de
heer L. Tigchelaar het woord. Hij
noemde het een voorrecht een
avond den 3en prijswinnaar in ons
midden te mogen hebben en ver
telde hoe men er toe gekomen was
om deze huldiging voor elkander te
zetten. Maar al was de tijd kort,
het is gelukt om onzen inwoner
voor zijn geleverde prestatie op ge
paste wijze hulde te brengen. Daar
na wordt door den heer Tigchelaar
de route van den tocht aan de hand
van een op het bord geteekende
kaart van Friesland gedemon
streerd en konden de aanwezigen
een indruk krijgen van het 199.4
K.M. lange traject, dat op de
schaats moest worden afgelegd, en
ware het niet dat bijna aan het
einde v. d. Bij met zijn schaats in
een scheur trapte, hij ware zeker
als no. 1 aangekomen. Maar zijn
prestatiè is er niet minder om,
„Kunstzin" geeft weer een nummer
muziek en dan wordt overgegaan
tot de felicitaties.
Namens de Harmonie Kunstzin
spreekt de eere-voorzitter, de
heert J. Hendrikse, wien het - een
groot genoegen is dat deze sport-
fe?stavond zoo'n' groot succes kon
worden. Er huist blijkbaar een ge
zonde ziel in een gezond lichaam,
om onder deze buitengewone om
standigheden zulk een tocht te ma
ken, want daar is meer voor noodig
dan de, broodkaart ons tegenwoor
dig geeft.
Wilskracht speelde hiertrij eep
groote rol. Spr. denkt hierbij aan
Jaap Eden, die ook de sport op
schaats en fiets hoog hield. Ook
U hebt de tocht naar Leeuwarden
per tandem ondernomen, dus ook
nen kwam.
een dubbele prestatie. Namens
„Kunstzin" biedt ik u mijn harte
lijke gelukwensohen aan.
De heer T. Speur spreekt namens
de Vereeniging „Julianadorp Voor
uit" en zegt, dat v. d. Bij er voor ge
zorgd heeft, dat Julianadorp ge-
noentd is door de Radio en het Voor
uit dat heeft hij bewezen. De wensch
uitsprekende dat hij een volgende
keer als no. 1 mag eindigen, biedt
ook hij zijn felicitatie aan.
De muziek zet er weer een vroo
iijk stukje in en daarna spreeki
E. Zon namens de voefbalvereeni-
ging „Koegras", die het afleggen
van dezen tocht geen kleinigheid
vind en naast zijn gelulcwensch
er aan toevoegt: „Ga zoo voort mijn
zoon, enz.".
De heer P. Rienstra, voorzitter
van den Landarbeidersbond, brengt
namens de organisatie hulde aan
het lid, dat zulk een /groote presta
tie op het gebied der ijssport ver
richtte.
De heer L. Tigchelaar. sprekende
namens de Ijsclub „Julianadorp".
zegt ook deze prestatie hoog aan te
slaan en biedt gelukwenschen aan
en dat in de toekomst grooter lau-
weren behaald zullen worden.
Op het podium volgt nu een alge-
meene felicitatie. De muziek speelt.
De Gym. Ver. „Sportlust" kon niet
aanwezig zijn. De heer Van den Bo-
gaarde spreekt namens de Held.
vluchtelingen, en brengt den heer
v. d. Bij hulde.
De heer Tigchelaar zegt verder,
het niet bij woorden te mogen la
ten en namens de samenwerkende
vereenigingen biedt hij aan Mevr.
van der Bij, een bloemenmand aan,
en aan Van der Bij, als een herin
nering, dat hij in Julianadorp ge
huldigd is, een schilderij, voorstel
lende een landschap in zomertooi.
Nadat „Kunstzin" zich weer heeft
doen hooren, stelt de heer Tigche
laar voor, dat het wel aardig zou
zijn eens iets uit den mond van v.
d. Bij zelf te hooren, over zijn er
varingen op dezen tocht.
Daartoe is hij bereid.
Allereerst brengt hij dank aan
allen voor de hem gebrachte hulde
Allereerst vertelt hij over den Elf-
merentocht (145 K.M.) die door
Bosman is gewonnen en waar hij
zelf 15 K.M. voor de finish er uit
raakte. Woensdag ging hij met Jan
de Ridder op de tandem naar Leeu
warden (87 K.M.), kon daar geen
onderdak krijgen, op het laatst met
z'n drieën in één bed. Om half 4
's morgens zegt de hospes dat het
om 5 uur starten is. Kleeren aan,
door de koude naar de „Harmonie",
daar alles nog gesloten. Was ech
ter een van de eersten. Kaart af
stempelen en bij een deur wachten
tot 6 uur. Er waren vele mededin
gers. Ook fotografen enz. Over hek
ken enz,. 20 minuten loopen, toch
een der eersten op de schaats. Was
10 K.M. weg, schaats los. 50 M. voor
hem de kopgroep. Door Sneek de
eerste. Met 7 man verkeerden kant
op en moest 500 M. terug- Op Slo-
termeer gids mee. In Sloten de eer
ste aan de controle, de fout was
dus net op tijd ontdekt. Besloten
werd de sokken, in dit geval de
schaatsen er goed in te zetten, zoo
ong. 50 4 60 K.M. per uur. Op
(Pax Holland-De Haan-m).
Flussens omgereden. In Stavoren
was 1 rijder voor hem tot aan Bols-
ward. Oudkampioen de Jong ging
mee tot H&rlingen, daar zegt Cast
Leemburg tegen mi^: je hebt twee
bevoren ooren, je moet naar .den
dok ter. Ik zei: dat kan in Leeuwar
den wel. Naar Dokuum hadden
wij alles in den wind. De vier
van de kopgroep besloten elkander
te helpen tot Bartlehiem op den te
rugweg naar Leeuwarden. Swier-
stra is toen gevallen, van Dokkum
af reed ik aan den kop. Ik.kon het
niet van de Groot winnen. 200 M.
voor het einde trapte ik in een
scheur en wij kwamen met 3 man
gelijk aan. Kort voor het einde
een mijnheer op het ijs,
gooide pakje toe, dat ik op pünt
van schaats opving, waarin boter
zat, met een geluk wensch en „nu
een beetje, volgend jaar een vat
vol". Ook dat wilde ik niet zonder
meer alleen houden, doch de een
was slager en de a nder boer en
zij gunden -mij gaarne het pre
sentje.
Toen naar de Groene Weide
waar de Elfstedenrijders gehul
digd werden door Mr. Ilepkema. 't
Record wa sdoor ons met 20 mi
nuten verbeterd. Aan Adema werd
door een Amsterdamsche firma
een zilveen lepel en vork overhan
digd. Als verrassing kreeg,ik een
zak met medailles. Spr. hoopt dat
ook hier eens- animo zal komen
om een Elfstedentocht mee te rij
den. Ik ben zelf een Fries, maar
ben blij dat Julianadorp mij en
vrouw niet vergeten heeft. Daar
voor breng ik U allen nogmaals
dank. Het was een plezierige rit.
In Sloten was mijn schaats al
stuk maar heb er tot Leeuwarden
opgereden, men doet een paar ge
makkelijke schaatsen niet zoo
gauw af. Tot zoover de heer van
der Bij. Met applaus werd het re
laas van zijn tocht onderstreept.
Kunstzin gaf nog een nunfmer, de
heer Tigchelanr zeide van het
verhaal over den tocht genoten te
hebben. Er is thans van alle kan
ten hulde betuigd en thans kunt
U allen de gelegeheid krijgen om i
de heer en mevr. van der Bij te
complimenteeren, waarvan door
alle aanwezigen gebruik werd ge--
maakt.
Daarna sprak de heer Tigche
laar een kort slotwoord en was
meening dat deze huldiging uit
stekend is geslaagd, doch niet
zonder de hulp van ,U allen. In 't
bijzonder werd een woord van
dank gebracht aan „Kunstzin",
aan den heer Th. N. Noot Mz., den
wachtmeester der marechaussee
de heer C. J. Kroon en den heer
A. Doorn. Daarna sluiting van de
ze huldigiing" die ongetwijfeld nog
lang in herinnering zal blijven bij
de familie van der Bij.
Hoofdredacteur: J. Keesman.
•Schagen. - Wnd. Hoofdred.:
A. R. Jonker. Buiten- en Bin
nenland. Schagen. Fred.
Groot, Schagen. Alg. reportage.
Streeknieuws en Kunst. - A. C.
van Kampen. Rayon-redacteur
Den Helder.
FEUILLETON
Dr. Burmestcrs
Roman van Hans Hinhammer
(Nadruk verboden)
84
Tot zijn eigen verbazing consta
teerde Lorenz, dat hij zich niet in
het minst beschaamd of verlegen
voelde. Integendeel, er lag iets van
overwicht, iets zelfbewusts en zege-
vierends in de wijze, waarop hij haar
blik beantwoordde. Het duurde zeker
eenige minuten voor de elegante
Inge van haar verbazing bekomen
was en de. kracht vond om zich van
dezen, voor haar blijkbaar wel zee*
verrassenden aanblik los te scheu
ren. Ze wierp het hoofdje ln den nek
«n ruischte tevreden weg.
Lorenz had het incident reeds
lang vergeten, toen hij op een och
tend geheel onverwacht een brief
ontving. „Prof. dr. Werner Hopfelt"
stond als de naam van t^rjAfze^der
op het couvert gedjj^ ZOodat broe-
der Vlnceift, die g poat distribueer
de, verwonden? wenkbrauwen
optrok.
„Nou bre^t m'n klomp!" grijnsde
Degener. toen een vluchtigen
blik or^n brief had geworpen.
Lorenz haalde zijn schouders op,
scheurde de enveloppe open en be
gon te lézen. Er kwam een harde
trek om zijn mond en een oogenblik
leek het, of hij het, met een schrijf
machine geschreven vel papier ln
zijn gebalde vuist tot een prop zou
samen knijpen. „Ondankbaarheid!"
mompelde hij woedend. „Hij beschul
digt me van ondankbaarheid!"
„Van zijn standpunt bezien, stellig
niet ten onrechte!"
Lorenz keek in het lachende ge
zicht van Degener en langzaam ont
spanden zich zfn trekken. Peinzend
staarde hij voor zich uit.
„Ook dat schijnt er bij te hooren!
Dat Iemands goede bedoelingen ver
keerd worden uitgelegd! .Weet je,
Degener, het zou mij bijzonder goed
hebben gedaan, wanneer ik in dezen
brief een enkel woord van begrijpen,
van waardeering zou hebben aange
troffen. Mijn hemel nog toe, ik ben
hier toch waarlijk niet voor mijn ple
zier gebleven!"
„Maar m'n goeie man, daar moet
je toch niet over tobben!" trachtte
Degener hem te troosten. „Het is
JihW'ers net zoo je zegt: het behport
er bij Wie zijn lot op de minder ge-
bruikl elijke wijze trotseert, wie zijn
eigen weg gaat, zal altijd opzien en
bevree%mding wekken. Niets zou
dwazeir zijn dan op den bijval van de
goe-gc smeente te wachten. Dat komt
pas lanter, als je je doel bereikt hebt!"
„Maar professor Hopfelt behoort
niet tot de goe-gemeente. Dat ls het
nu juist! Eén man als hij, die mij zoo
volkomen bleek te begrijpen, moest
ook mijn besluit kunnen respectee
ren. Hij heeft mij gezien, wij hebben
elkaar gesproken ah, dat juist hij
mijn handelwijze veroordeelt, ergert
me meer dan ik je zeggen kan!"
„Heb je er nu spijt van, dat Je zijn
raad niet hebt opgevolgd?"
„Neen!" antwoordde Lorenz gede
cideerd, terwijl hij den ouden man
vast ln de oogen keek. „Ik moet de
zen weg gaan, ai zou de geheele
wereld mij voor gek verklaren. Mis
schien is het wel goed zoo geheel op
zichzelf aangewezen te zrjn, geen
mensch te hebben, bij wien men zijn
toevlucht kan zoeken. Zoo kan Ik
niet moedeloos worden, omdat lk het
eenvoudig niet mag".
„Dat is het juiste standpunt
Maar ik geloof, dat het tijd*,wordt
om op te breken. Heb je al naar an
der werk uitgezien? De volgende
week ia het daar 'immers afgeloo
pen?"
„Ja, ik heb wat ln uitzicht. M'n
hemel, Degener, als dat in orde
kwam, dan zou lk er misschien over
kunnen denken mijn vrouw naar
Berlijn te laten komen".
„Geduld, beste jongen, geduld! Je
kent het spreekwoord van den beer
en de huid!"
Lorepz stopte zijn ontbijt in de
zak van zijn Jas en begaf zich op
weg.
Hij kon niet vermoeden, dat vrij
wel op ditzelfde oogenblik Mariene
Burmester de contróle passeerde. In
de eene hand droeg zij een koffer
van vrij groote afmetingen, ln de
andere rusttte het knuistje van een
ongeveer vierjarig Jongetje, den
jongsten representant van Burmes-
ter's „circus".
Toen Mariene den uitgang had be
reikt, bleef zij zoekend staan. De
jongen keek vragend naar haar op.
,Komt pappa nu
„Wel nee, kind, pappa weet Im
mers niet, dat we hier zijn." En op
hetzelfde oogenblik was het met
haar flinkheid gedaan; zij snikte het
plotseling uit.
Maar daar naderde reeds moeder
Ktilcke, zwaar, breed en gaarne tot
troosten bereid. „U bent zeker me
vrouw Burmester, nietwaar? En
huilen Maar wat ls dat nou I}aar
komt de oude KUlcke, geloof ik,
juist op tijd!"
Toen Mariene destijds, na haar
overhaast vertrek uit Heidmühle ln
het ouderlijk huls terugkeerde, ble
ken de omstandigheden daar aller
minst bevredigend. Haar moeder lag
nog steeds ziek té bed en van een
spoedig herstel scheen voorloppif
geen sprake te zullen zijn.
Maria toonde zich uiterst prik
kelbaar. Zij was door het vele nacht
waken vermoeid en overspannen en
waar bovendien overdag de hulshou
ding aan haar zorgen was toever
trouwd, zoodat zij vaak uren ach
tereen zonder eenige onderbreking
ln touw was, kon men het haar wer
kelijk niet kwalijk nemen, dat haar
stemming veel te wenschen overliet.
Nochtans werd Mariene met de
kinderen hartelijk in het gezin op
genomen. Aan slaapplaatsen was
geen gebrek. Van de logeerkamer
werden wat kasten weggesleept en
met een paarkermisbedden op den
grond waren de oudste kinderen be
hoorlijk onder gebracht.
Het uitpakken van de koffers en
hét wegbergen der weinige eigen-
iommen ln kasten en laden verdreef
oorloopig alle zorgelijke gedachten,
let gevoel zich veilig en geborgen
e weten, schonk haar een rust, die
;ij in lang- niet gekend had. Zij had
sooveel te 'strijden gehad, zooveel
moeilijkheden en teleurstellingen
moeten overwinnen, dat haar dit
verblijf binnen de veilige muren van
het ouderlijk huis een wondermooie
droom leek. Er verschenen geen on
geduldige schuldelschers meer, de
verbitterde strijd'om het dagelijksch
brood was voorbij; als het tijd was
om te eten, zette zij ?lch eenvoudig
aan tafel en geen moment behoefde
zij het hoofd tCj breken over de
vraag, wat zij den kinderen nu weer
zou kunnen voorzetten.
En alles was haar zoo vertrouwd;
elke kamer, elk hoekje verborg her
inneringen. aan haar jeugd. O, het
was heerlijk door het huls te dwalen,
op den zolder rond te snuffelen en
met de kinderen ln den tuin te
stoeien. -Het paradijs van haar kinds
heid, waaruit zij zich reeds lang ver
stoeten waande was weer voor haar
open gegaan.
Maar ook deze tijd ging voorbij.
Uit Berlijn kwamen brieven, welke
weliswaar geruststellend moesten
klinken, maar die tenslottte een wur
gend gevoel van angst bij Mariene
achter lieten. Zij begon zich ernstig
ongerust te maken, dagelijks namen
haar zorgen om Lorenz toe en de be
moedigende woorden van Maria, die
■er aanvankelijk nog wel eens in
slaagde met een appèl aan Lorenz'
taaie vasthoudendheid en doorzet
tingsvermogen, haar zuster gerust
te stellen, begonnen weldra hun uit
werking te missen. Zij twijfelde, of
h(j /er ooit ln zou slagen zijn doel te
bereiken, zij vreesde, dat hij in de
stad, die hem vreemd was, ten on
der zou gaan en zij begon zich in
wanhoop af te vragen, of zij hier
maar met haar handen in de schoot
mocht' blijven zitten en of haar
plaats nu niet meer dan ooit aan de
zijde was van haar man, die eenzaam
en geheel aan zichzelf overgeleverd
voor hun bestaan vocht.
- Wordt vervolgd.
