Groningen fokt paarden
Coen Botverstekeling
bij Dorus Rijkers
Weet U het nogl
Zaterdag 21 Februari 1942
DAGBLAD VOOR HOLLANDS NOORDERKWARTIER
Tweede blad
EEN ZEEHELD ZESTIG JAAR
De man die het
woord „vrees"
nooit kende
Overwinnaar op de zee
«inds meer dan 40 jaren
Coen Bot Maandag 60 jaar
een leven, gewijd aan een der
manlijkste bedrijven, die denk
baar zijn. Een leven, gewijd
aan hard avontuur en driest
doorzettingsvermogen. Een zee
ridder, in de meest volstrekte
beteekenis van dat woord.
Het is hem niet cadeau gege
ven, dat wonderbaarlijke cijfer
van 487! Net zoo min als het
jaren geleden den grooten Do-
rus cadeau gedaan werd. Daar
moest voor gepéésd en geploe
terd worden. Daar moest ontbe
ring voor geleden worden. Daar
moest veel opgeofferd worden,
zóóveel, dat niet velen daartoe
bereid gevonden zouden wor
den. Eén ding had Bot mee: hij
was redder tot in de kleinste
vezel van zijn ijzersterke body.
*t Menschenredden was hem in
geboren, werd een stuk van zijn
bestaan, zonder hetwelk hij
niet leven kan.
In bonte volgorde...
Wij hebben het nagezien, het
boek, waarin de eere-staat van Bot
opgeteekend is: een imposante rij
namen en geredden. In bonte volg
orde rijen ze zich aan elkaar, ieder
jaar... 't Begint officieel met het
18e jaar op de Terschellinger gron
den met de vlet vétn Dorus Rijkers.
Dat \fois in het jaar 1903. In 1906
volgt al de beroemde Serbia-red-
ding, eveneens met Rijkers aan het
roer. Dat waren de jaren dat er
nog „particulier" gered werd. 't
Zal de menschen die men redde
bitter weinig hebben kunnen sche
len of het al dan niet „particulier"
geschiedde, 't Voornaamste was dat
robuste Heldersche vletterlui hen
uit de kaken van den golven dood
sleepten en aan wal brachten. Dat
waren de jaren van Rijkers, van
Runnenburg, van Bijl, van Ewald,
van Kuiper, van Tabbie, den Gor-
relde jaren van de vlet en de
vermaarde sleepboot Hercules,
wiens kapitein, de heer Bakker,
juist dezer dagen op hoogen leef
tijd overleden is.
De goede keuze.
De „Volta" in 1908, de „Elfrida"
in 1911, de „Roma"... en toen wis
selde Rijkers zijn plaats met Bijl.
Dat bleef zoo tot 1918, toen Coen
Bot aangesteld werd tot schipper
van de zelfrichtende roeireddings-
boot. Later bleek dat men geen an
der beter had kunnen kiezen en dat
het bestuur van de N.Z. Holl. Red
ding Mij. wederom den juisten man
op de juiste plaats gezet had, een
besluit waarvan het nimmer spijt
zou hebben. In 1922 lezen wij van
de prachtige „Alforf'-redding en
dan gaat het door: 1924 „Promus"
1926 „Perdeaux"1926 Texel
sche en, Heldersche visschersboo-
ten1928 „Shonga"3928:
Het jaar waarin- in November ve
le etmalen uitgevaren werd met
noodweer en men slechts één man
mocht redden. Daarna ieder jaar
reddingen van sloepen, vletten,
stoomschepen van diverse natio
naliteiten, Texelsche en Urker bot
ters, kortom, alle schepen die in
de wijde omgeving van het storm
nest Den Helder in gevaar komen,
zijn een doel van Bot en z'n dap
pere maats en vrijwel zonder uit
zondering blijft Bot de „meneeren
met wit voor", zooals Tabbie Bak
ker de Noordzee-brekers placht te
noemen, de baas.
DE OORLOG.
Dan komt de oorlog en ook In
die periode doet Bot van zich spre
ken. Hij blijft niet thuis voor mij
nen of andere oorlogsmonsters. In
tegendeel, hij trekt er zich geen
zier van aan, doch verlaat keer op
keer de haven. Hij weet het: hij
speelt hier met den dood, die achter
iedere golf dreigt. Hij weet het
maar 't is de prijs die hij betalen
wiL Enkele weken geleden slechts
werd de laatste redding volbracht.
Hij werd er voor gehuldigd. En na
vandaag zullen er weer andere ko
men net zoo lang tot hij het roer
overgeeft aan z'n opvolger, die
daarmee een wel extra verantwoor
delljke taak toebedeeld krijgt en
geen benijdenswaardige, bij zulk
een illuster voorganger.
Goud en zilver
Coen Bot verkreeg vele gedenk-
teekenen en brevetten en medail
les. Hier volgen zijn voornaamste
eereteekenen de groote gouden me
daille van de N.Z.H.R.M., kleine
gouden medaille N.Z.H.R.M., eere
medaille van de Orde van Oranje-
Nassau in goud, bronzen en zilve
ren medaille voor menschlievend
hulpbetoon, zilveren medaille N.Z.-
H.R.M., de gouden medaille van
Frankrijk, de zilveren van Enge
land, de bronzen van Italië. Kort
Een sleden-karavaan op weg naar het front. Op vele plaatsen in
het Oosten heeft de slede den wagen verdrongen en bewijst daar
belangrijke diensten. Scherl-Fellinga-P. K. Henisch
Buste van den zeeheld
Dorus Rijkers.
.(cl liché archief)
geleden werden hem Duitsche sou
venirs uitgereikt en verkreeg hij
de gesp behoorende bij de gouden
medaille van de N.Z.H.R.M.
Coen's eerste reis.
Een verhaal apart is Bot's eerste
reis:
Dat is zóó gegaan: Iedere maal
als de reddingboot van- Doru3 Rij
kers op stormachtige nachten zee
koos, stond de jonge Coen te kij
ken. En zich te verbijten, dat het
hem niet vergund was mee te gaan
Want die wilde zee en dat razend-
opgezweepte water lokten hem on
weerstaanbaar. Het machtig be
drijf van menschen fegen elemen
ten trok en bleef trekken. JJij
moest en zou in de reddingboot ko
men. Kost wat kost. En hij kwam
erin. Op een barren nacht kwam 't
sein: „schip vergaan". Dorus ver
zamelde zijn maats op het Anker
park bij het boothuis, waar reeds
een aantal matrozen van 't wacht
schip bezig was de reddingvlet op
den wagen te plaatsen, teneinde
die naar de haven te rijden.
Rijkers was er, zooals gezegd,
ook bij. Nauwelijks had deze zijn
huis verlaten, of de jonge Coen
sloop hem na. Dezen nacht zou hij
zijn kans wagen. Nu of nooit! Hij
moest maar zien wat er van
kwam
Hij sloop op het door snotlampen
spaarzaam verlichte Ankerpark
rond en verdween, toen de kans 't
gunstigst leek, boven op den wa
gen en in de vlet. Geholpen door
de duisternis lukte de poging. Een
der elf in de boot aanwezige olie-
pakken sloeg Coen om en zoo wacht
te hij de komende gebeurtenissen,
niet al te gerust, af.
Aan de haven, op het oogenblik,
dat de vlet te water moest, miste
een der instappers z'n oliegoed en
rapporteerde dit aan ouden Dorus!
Nu was Dorus op die momenten,
als het ging om seconden, een al-
lerongemakkelijkst heerschap en
woedend zocht hij zelf de boot door
om het pak te vinden... Hij vond
het ook, maar met den jongen Coen
als verstekeling er in.
Opa begreep wel wat er in den
jongen moest zijn omgegaan om
zóó te handelen en zei er niet veel
van. Maar juist op het moment
dat de bom toch in al haar hevig
heid zou barsten, toen zei' Coen's
vader, dat de jongen dan maar
mee moest gaan en dat hij thuis
bleef.
Dit werd Coen's eerste reis. Zijn
vader ging nadien nooit meer mee.
Het was ook niet meer noodig, want
de zoon was een waardig opvolger
geworden, die de traditie hoog
hield en het blazoen van het ge
slacht niet zou bezoedelen. Dat hij
het kón, bewees reeds die eerste
torn met Opa Rijkers naar het
groote Engelsche s.s. „Domingo de
la Vrenaga", waarbij hij zijn talen
ten als all round zeeman wist te
ontplooien, zelfs tot tevredenheid
van de allerongemakkelijksten en
uiterst critischen Dorus Rijkers,
die het alleen de besten van de
besten toestond met hem te varen.
Maandag is Coen Bot 60 jaar. In
zijn woonark „Betty" te Van Ewijck
sluis zal hij dien dag zeker zijn
leven de revue laten passeeren en
bij menig hoogtepunt in gedachten
stil staan.
Coen Bot is een man, die het
woord „vrees" nooit gekend heeft.
Hij bezit een ruim hart en hij weet
dat hij telkens weer "t eigen leven
inzet voor dat van anderen. Hij is
de zeeridder van achttien karaat.
Coen Bot is een prachtig Neder
lander. Een van die kerels, waarop
we grootsch zijn en waarvan wij
zouden willen dat er twaalf in 't
dozijn gingen, helaasmen
vindt ze slechts sporadisch: zóó
flink, zóó dapper, zoo volstrekt:
gemeenschapsmensch.
Namens de bevolking van noor
delijk Noord Holland: proficiat
Coen Bot! Nog menige redding en
evenzoovele behouden thuiskom-
stenl
IA, wij klagenover de kolen,
P over het brood, over het vee
voer, over de tabak, over ons
figuur, over wat niet al. 't Is niet
prettig in dezen tijd, inderdaad en
't spreekwoord, dat klagers geen
nood hebben, gaat, thans inderdaad
niet meer heelemaal op. Soms ook
nog wel, want 't is wel merkwaar
dig, dat diegenen het hardst
klagen, van wie redelijkerwijze
verwacht mag worden, dat ze nog
wel iets in 't vat, onder de kurk.
in de sigarendroogtrommel en in
de kolenkit hebbenMaar goed
we klagen, en 't komt allemaal om
dat het oorlog is en ons land be
zet werd, vertellen we elkaar en
dan volgt 't bekende verhaaltje
Ach, vertellers, die het allemaal
zoo héél goed weten, weet u nog
hoe het begin 1917 was? Toen ons
land ook als bufferstaat tussehen
twee machtige elkaar op leven en
dood bestrijdende naties lag,
maarde oorlog de grenzen
voorbij gegaan was? Néén, niet
1918, maar 1917, toen de oorlog
precies als nu twee en een half
jaar aan den gang was.
Om een vergelijking te treffen,
moet men nu natuurlijk rekenen
vanaf 1 September 1939, toen En
geland Duitschland (en niet omge
keerd, zou Max Blokzijl zeggen)
den oorlog verklaarde. Dezen keer
zullen we ons nog weer bepalen
tot de Schager Courant in die da
gen, volgende maal zullen we, om
niet eenzijdig te schijnen, ons in
stellen uit een ander provinciaal
blad. Commentaar is verder over
bodig, *de gevallen spreken voor
ziohzelf.
Uit de Schager Courant.
2 Januari 1917.
KOLENSCHAARSCHTE. De
coöperatieve beetwortelsuikerfa
briek Zevenbergen te Zevenbergen
is sedert 3 dagen stop gezet moe
ten worden wegens gebrek aan
kolen.
12 Januari 1917.
STROOG EBR EK. Wegens
stroogebrek zijn te Oude Pefcela 23
arbeiders van de strookartonfa-
briek Brittanhia ontslagen.
12 Januari 1917.
BOOMBLADEREN. Hermanus
Hogensteyn uit Castricum zocht
dezen herfst heel gruizig wat
boombladeren bijeen, die behoor
den aan 't gesticht Duin en Bosch.
Dat mocht niet en bezorgde hem
een eisch tot f2 boete of 1 dag
hechtenis.
meer dan 75 de gastoevoer zal
worden afgesneden.
3 Maart 1917.
GEZONDHEIDSTOESTAND. De
gezondheidstoestand die in de ach
ter ons liggende oorlogsjaren bij
zonder gunstig bleef, begint een
eenigszins minder gunstig karakter
aan te nemen, althans op enkele
plaatsen klom de sterfte in de laat
ste maanden boven den norm.
21 Maart 1917.
ZORG VOOR DE TOEKOMST.
De gemeenteraad van Nijkerk heeft
besloten een terrein van ruim iy2
H.A met aardappelen en andere
gewassen te bepoten. Tevens zal
een groote tuin, behoorende bij de
burgemeestenswoning in bouwland
worden omgezet.
24 April 1917.
MEELGEEREK. Eenige bakkers
op Texel zijn gedwongen den ar
beid te staken daar ze geen meel
kunnen bekomen, terwijl verschil
lenden bijna geen voorraad meer
hebben. Dat ziet er bij de toch al
kleine broodporties voor de bur
gers duister uit.
28 April 1917.
VOOR HET VEE. Wegens de
schaarschte aan veevoederartikelen
zal de Boerenbond te Nijmegen al
daar het afval uit de keukens van
de woningen ophalen.
En toen waren wij niet in oor
log!
Officieele Landbouwmededeelingen voor
de provincie Noord-Holland
HET OPGEVEN VAN BEDRIJFS-
VERANDERINGEN.
In verband met nog veel gestelde
vragen over dit onderwerp, wordt
eerf ieder, die als georganiseerde bij
de L.C.O. voor Noord-Holland is
aangesloten er aan herinnert, dat
men verplicht is onmiddellijk opga
ve te doen van de wijzigingen, wel
ke in de bedrijfsvorm, zoomede in
den naam en in de plaats van ves
tiging van het bedrijf worden ge
bracht
Het niet op tijd opgeven kan lei
den tot allerlei moeilijkheden en
overtredingen bij eventueele con
trole op het bedrijf.
RUNDVEELEVERING VAN DEN
AANSLAG 1941.
Eenigen tijd geleden is aan de
veehouders, die nog koeien hadden
te leveren van den aanslag 1941, een
kaart gezonden, dat ze deze runde
ren tot nader order boventallig aan
mochten houden.
Thans moeten deze runderen ech
ter worden geleverd, waarvoor ge
bruik gemaakt wordt van aanschrij-
vingsformulieren, waarop het aan
tal nog te leveren dieren geheel of
gedeeltelijk is vermeld, alsmede de
datum vóór welke geleverd dient te
worden.
Het bovenste gedeelte van deze
formulieren moet aan den betref-
fenden handelaar worden overhan
digd. De handelaar geeft dit formu
lier bij levering af aan den markt-
administrateur.
Wanneer niet vóór of op den dag
welke op het formulier vermeld
staat, geleverd wordt, zal boete wor
den toegepast, zooals op genoemd
formulier staat aangegeven.
Waneer men echter van meening
is, dat aan de oude leveringsplioht
1941 is voldaan (wat mogelijk is
doordat kort geleden nog is gele
verd en de bonnen hiervan in cir
culatie kunnen zijn) is het aan te
raden hierover per ommegaande
aan ons kantoor Afd. Veeleverings-
administratie te schrijven met ver
melding van de boninummers.
Aangezien door het vele weit
geen bezoek meer ontvangen kan
worden, dan alleen na oproeping,
moeten vragen daaromtrent schrif
telijk worden ingediend om teleur
stellingen te voorkomen.
Vrijwillige levering op den nieu-
wén komenden aanslag, kan op de
zelfde manier doorgang vinden.
Binnenkort zal over de nieuwe
veelevering een en ander worden
medegedeeld.
HUIS SLACHTING VARKENS
(ZELF VERZORGERS)
Het is gebleken, dat er onder de
huisslachters nog veelal een ver
keerd begrip bestaat, over de bere
kening van het vleesclirantsoen en
daarmede samenhangende kwesties.
De berekening van de hoeveelheid
vleesch, waarop de huisslachter
recht heeft, geschiedt op een basis
van 750 gram per persoon per week.
Aan de hand van het geslacht ge
wicht, berekent de bureauhouder
het aantal weken, waarvoor vleesch
kaarten moeten worden ingeleverd.
Hiervan doet de bureauhouder me-
dedeeling aan den distributiedienst.
Bij - de uitreiking van nieuwe
vle.eschkaarten kan de zelfverzor-
ger zelf bepalen, hoeveel kaarten
hij in wil leveren, daar hij tot 1 Fe
bruari 1943 den tijd beeft om zijn
scbuld aan te zuiveren.
Hij kan dus een gedeelte van de
kaarten inleveren, en het restant
behouden.
Voor iedere 4 weken ingeleverde
bonnenschuld wordt een zegel afge
geven. Deze zegels moeten ingele
verd worden bij den 'bureauhouder,
die het aantal weken bonnenschuld
hiermede vermindert.
Het js noodig om duidelijk naam,
adres en org. nr. te vermelden, op
dat de gegevens niet op den naam
van den verkeerden persoon worden
geboekt.
Zoodra er geen bonnenschuld
meer is, ontvangt de zelfverzorger
hiervan bericht, terwijl hij ook tus-
schentijds van zijn schuld op de
hoogte wordt gehouden, middels
een zoogenaamd saldobiljet.
Indien er teveel vleesclhkaarten
worden ingeleverd, kan er overleg
met den distributiedienst worden
gepleegd, om rantsoenfbonnen voor
vleesch retour te ontvangen.
Als het gezin van den zeiverzorger
wordt uitgebreid, of wordt verkleind
moet hiervan mededeeling wordgn
gedaan aan den distributiedienst.
Er kan bepaald worden, of het
nieuwe gezinslid aan de zelfverzor-
ging deel neemt, en in mindering
van de bonnenschuld zijn vleesclh
kaarten inlevert., of dat hij zijn
vleeschkaarten behoudt.
Bij vertrek van een lid van het
gezin van den zefverzorger, kunnen
hem rantsoenbonnen voor vleesch
worden uitgereikt, op een basis van
het normale burgerrantsoen van
250 gram per week.
Aan zelfverzorgers, die weer een
varken voor huisslachting willen
gaan houden wordt medegedeeld,
dat er van een eventueele gelegen
heid tót huisslachting .in het na
jaar van 1942 nog niets bekend is.
Na 15 Februari 1942 mag er geen
varken boven 40 kg., behalve fok-
zeugen aanwezig zijn.
Men houde dus bij het aanschaf
fen van varkens rekening met deze
gewichtsgrens.
DE PROVINCIALE VOEDSEL-
COMMISSARIS VOOR NOORD
HOLLAND.
7 Februari 1917.
BESPARING VAN GASVERBRUIK
B. en W. van Sc'hagen brengen
ter algemeene kennis, dat de raad
dier gemeente heeft bepaald, dat
vanaf heden etalageverlichting is
verboden, dat de straatverlichting
niet zal worden ontstoken/ dat het
gebruik van gas boven 65 tot
75 van het gebruik in de overeen
komende maand van het vorige
jaar zal worden heiast met f0.50
pe'r M3., terwijl bij verbruik van
HENGSTENKEURING VOOR
LANDBOUWTUIGP AARDEN.
De keuring van hengsten voor
dekking, waar een premiekeuring
aan is verbonden, door de Vereen,
tot Bev. der Paardenfokkerij in Ne
derland (V.L.N.), zal worden ge
houden in de prov. N.H. op Donder
dag 26 Februari a.s. te 11 uur op de
Gem. keuringsbanen te Hoofddorp.
Naast de bekende, reeds eerder
gekeurde, hengsten zullen verschil
lende nieuw ingevoerde deelnemen.
Zoo kocht de vereen. „Ons Be
lang" een 3-jarige op de keuring in
Aurich (Oost-Friesland).
Verder komen ter keuring de
twee bekende voshengsten uit de
prov. Utrecht, nml. „Ugoldman" en
„Anton".
Ook voor twee fokproducten uit
de prov. N.H. zal getracht worden
het goedkeuringsbrevet te verkrij
gen.
Wij wekken alle paardenfokkers
en liefhebbers op deze, vooral in de
tegenwoordige tijd nu het paard in
de volle belangstelling staat, be
langrijke keuringen te bezoeken. I
SCHITTERENDE COLLECTIE
HENGSTEN OP DE KEU
RING TE GRONINGEN.
De jaarlijlksche hengstenkeuring
te Groningen vond wederom plaats
in het Stadspark. Er waren dit jaar
92 jongere en oudere hengsten van
het Groningsche type aangegeven
(dat is het zware warmfoloedpaard
in tegenstelling met het Geldersche
type dat lichter gebouwd is, meer
'hals en schoft heeft en daardoor
ook zeer geschikt als rijpaard (za-
delpaard) en tuigpaard. Slechts en
kele aangegeven hengsten lieten
verstek gaan.
De monsterbaan was prima in or
de gemaakt. Ondanks de bijzonder
ongunstige weersomstandigheden
gaven honderden toeschouwers van
hun belangstelling blijk. Wat bloeit
daar de fokkerij. Dank zij de bezie
lende leiding van Inspecteur Maar-
singh is daar in het Noorden in den
loop der jaren een fokcentrum op
gebouwd van het Groningsch-Olden-
burgsch-Oost-Friesche type, dat
respect afdwingt. Door import van
't allerbeste fokmateriaal uit 01-
den/burg voornamelijk (gedeeltelijk
ook uit Oost-Friesland) en door
voortdurende selectie en teeltkeus
van 't eigen fikdistrict heeft met 't
zich gestelde fokdoel-ideaal steeds
meer benaderd en daardoor tevens
een groote mate van uniformiteit.
Groningen is zoover dat 't heng
sten van klasse fokt uit de eigen
merrie-stammen en men fokt daar
reeds zooveel goede vaderpaarden
dat er jaarlijks een overschot be
schikbaar is voor de overige pro
vincies waar men de Groningsche
richting nastreeft.
De allerbeste jonge -hengsten
houdt men daar vast, wat ook juist
is. Een fokkerij opbouwen is zeer
moeilijk, maar om, als men een
maal een bepaalde hoogte heeft be
reikt, in ieder geval op dat niveau
te blijven, is nog veel moeilijker.
Daarom is het ook zoo noodzakelijk
het allerbeste fokmateriaal vast te
houden en daarom is het ook noo
dig streng te keuren. Daaruit vloeit
ook vanzelf voort, dat men b.v. som
mige jonge hengsten niet goed ge-
genoeg acht voor het élitecentrum
der Groningsche fokkerij, maar dat
zoo'n jonge hengst elders in het
Rijk in 'n gebied waar de fokkerij
nog niet zoo hoog staat, nog vrucht
baar werk kan doen. Vandaar dat
zulke jonge hengsten goedgekeurd
worden voor dekking in het Rijk en
niet opgenomen worden in het Gro
ningsche Stamboek, Worden zij dan
eventueel uitgevoerd naar het ge
bied van de V.L.N. (Vereeniging tot
bevordering der landbouwtuigpaar-
denfokkerij in Nederland), dan
kunnen zij daar voor het stamboek
der V.L-.N. worden aangeboden.
Een jonge hengst die b.v. voor Gro
ningen iets te weinig massa heeft,
kan in Utrecht of Gelderland zeer
goed op zijn plaats zijn. Vlotte gan
gen wegen in de beide laatste pro
vincies zwaarder dan in Groningen.
Toch kregen wij den indruk dat ook
Groningen weer meer waarde aan
'n vlotte draf b.egint te hechten. Het
viel ons op, dat er zooveel heng
sten werden voorgeleid met prima
gangen.
Er waren beste hengsten inge
voerd uit Oldenburg en Oost-Fries
land. De bekende hengsten-opfok-
ker en handelaar D. E. Mellema
uit Finste rwolde stond met 25
hengsten in de catalogus. Voor één
van zijn 3-jarigen werd tevergeefs
f30.000 (zegge dertigduizend gul
den geboden. Voor 'n goede hengst
moet men op het oogenlblik zoo
van de f 10.000 tot f 15.000.betalen
of nog meer. Voor een hengsten-
vereeniging is dit nog te doen, maar
voor de particuliere hengstenhou-
derij zijn deze prijzen te hoog. Daar
voor zijn de dekgelden te laag en
de onkosten te hoog. Een 3-jarige
hengst dient eigenlijk niet meer
dan pl.m. 120 merries te dekken.
't Sterkst vertegenwoordigd wa
ren Gambo, Godehard, Ridderslag
en Grutus met respectievelijk 14, 13,
7 en 7 zonen. Hendrik 3 (zelf 'n
Gamfoo) met 4 en Jacques (ook 'n
Gambo) met 2 zonen. Gambo was
er in totaal met 14 zoons en 6 klein
zoons. 't Is een machtige verschij
ning, zwaar, gespierd, schitterend
van proporties. Een hengstenfokker
bij uitstek en daardoor voor 't Gro
ninger land van onschatbare be
teekenis.
Godehard was ook goed vertegen
woordigd met 13 nazaten. Een goe
de fokhengst die helaas te .vroeg
gestorven is.
De Ridderslagzoons kenmerken
zich door goede beenen en prima
voeten en vlotte gangen. Ze toonen
wel eens wat groot en 'n tikje smal-
rond over 't kruis.
In totaal een koppel hengsten
jong, zoowel als oud, voor een paar
denliefhebber om te watertanden,
't Toilet tot in de puntjes verzorgd'
en het monsteren onberispelijk. Dat
zijn daar vaklui tot en met. De pu
blieke belangstelling bleef ondanks
het barre winterweer onverflauwd
van 's morgens 10 tot 's mjddags
half zes.
Achter de schermen bij den klokke-
maker. - Een kapitaal hall-stuk in
restauratie. Het binnenwerk wordt door
den meester gecontroleerd
Pax Holland-De Haan m
Tot 7 Maart 't versche
cadetje
De secr.-pen. van het dep. van
Sociale Zaken heeft de tot en met
21 Febr. door hem toegestane afwij
king van de Arbeidswet, voor wat
betreft het vervoer en den verkoop
van brood, opnieuw verlengd.
Het zal tot en met Ziaterdag 7
Maart geoorloofd zijn, brood, dat
na acht uur des namiddags van den
vorigen dag gebakken' of opge
warmd is, van zeven uur 's mor
gens af uit het gebouw met aanho-
righeden, waarin zich de broodbak
kerij bevindt, te vervoeren. Dit
brood mag van half acht af wor
den vervoerd of afgeleverd.
Met koude voeten maar 'n warm
hart zijn we na afloop de stad Gro
ningen weer binnengetrokken en
nog menig uur hebben we over
paarden gepraat.
(Nadruk yeiiboden.) D REMPT.
