EUROPA MOET OVERWINNEN.
MUSSERT
Machtsaanvaarding in alle deelen van Europa plechtig herdacht.
PROCLAMATIE VAN DEN FUEHRER
DAGBLAD VOOR
Een historisch overzicht en een blik
in de toekomst.
over de toekomst van Nederland.
Duitschland als redder
van Europa.
Diepere beteekenis van het
huidig gebeuren belicht.
Europa voor de keus:
Hitler of Staliri.
Eén met het lot van Duitschland,.
Uitgave:
Dagblad voor Noord-Holland N.V.
Alkmaar - Voordam C 9.
Bureau Alkmaarsche editie:
^r00rdam C 9, Alkmaar.
Telefoou Adm. 3320 - Red. 3330.
Giro 37060.
MAANDAG 1 FEBRUARI 1943
ALKMAARSCHE EDITIE.
NOORD-HOLLAND
145e Jaargang No. 25. 4 pagina's.
Hoofdredacteur: A. R. JONKER, Alkmaar.
Prijs der gewone advertenties in deze
éditie 0.10 per m.M.; min. 14 m.M.
1.40, elke 3'/., m.M. meer 0.35.
Tarieven voor de geheele oplage op
aanvraag. Abonnementsprijs per 3
maanden voor Alkmaar 2.10, voor het
geheele Rijk 2.63. Losse nrs. 5 ets.
BERLIJN, 30 Jan. (D.N.B.) - De
Führer heeft de volgende procla
matie uitgevaardigd:
•trOOR de tiende maal verjaart he-
V den de dag, waarop mij de
Rij kspresident, Generaal-Veldmaar
schalk von Hindenburg, de verant
woordelijkheid overdroeg voor de
leiding van het Rijk. De veertien
jarige worsteling van de nationaal-
socialistische beweging om de macht,
die, uit een zeer klein begin ont
staan, toen als verreweg de sterk
ste partij van het Rijk het legale
recht tot vorming der regeering be
zat, kreeg daarmede zijn succesvolle
afsluiting. Dit overnemen van de
verantwoordelijkheid geschiedde
echter eerst, nadat alle partijen in
min of meer langen tijdsduur haar
onbekwaamheid om Duitschland
weer omhoog te leiden, hadden be
wezen. Duitschland leed steeds meer
onder de gevolgen van de nederlaag
na een oorlog, dien het niet gewild
heeft en waarvoor het derhalve ook
op geenerlei wijze was voorbereid.
Na een heldhaftigen tegenstand, die
ruim vier jaren door geen vijande
lijke macht gebroken kon worden,
was het den van binnen en van bui
ten bevorderden defaitistischen ele
menten gelukt, eindelijk over te
gaan tot de openlijke'revolutie. De
Amerikaansche president, Wilson,
had met de opstelling van 14 punten
de wereld het visioen van een toe-
komstigen vrede voor oogen getoo-
verd, die des te begeeriger door het
Duitsche volk voor waar werd ge
houden, daar het zoowel in zijn
'breëde massa alsook in den gëdaeh-
tengang van zijn leidende mannen
geenerlei positieve oorlogsdoelen be
zat. De natie voerde den strijd voor
haar zelfbehoud en was derhalve in
vele. lagen bijna dankbaar een vrede
van verzoening en overeenstemming
aangeboden te krijgen.
Het historische bedrog.
TERSTOND na de daardoor van
het Duitsche volk uitgelokte
overgave zijner wapens volgde het
historische bedrog. Een woordbreuk,
zooals de wereldgeschiedenis dien
tot dusverre nog niet had beleefd.
'In plaats van den vrede der verzoe
ning en overeenstemming kwam dat
dictaat van Versailles, dat de Duit
sche natie en de met haar verbonden
volken tot slaven vernederde, mili
tair weerloos maakte, politiek ont
rechtte en economisch voor onaf
zienbare tijden vernietigde.
Dit alles echter wat sedert 1919
tot 1933 het Duitsche volk aan on
recht, onderdrukkingen, economi
sche plundering en politieke discri
minatie werd toegebracht, ontmoette
geen nationaalsocialistisch, maar het
door en door democratisch-marxis-
tische Duitschland. Iedere poging
van de democratische, afbrekerige
en Marxistische machthebbers om
de overige wereld door et* beroep
op de daar naar het semjnt ver
moede gelijke geestelijke richting te
kalmeeren, of zelfs te brengen tot
inzicht in het onverstand dezer dic
tatuur van het zinnelooze geweld,
mislukte. Met taaie volharding
trachtte het internatonale Jodendom
de natie eerst kapitalistisch leeg te
plunderen, ten einde haar aldus
economisch en daarmede door de
stemming voor het Joodsche bolsje
wisme rijp te maken. De dwaasheid
van het z.g. Vredesverdrag van
Versailles leidde echter niet slechts
tot de vernieling van de Dujtsche
economie, maar in haar gevolgen tot
een niet minder groote verwoesting
I van het economische leven ook in
tie andere landen met inbegrip van
»at in de z.g. o ver winnaar sstaten.
De wereld in een economische
crisis.
TOEN 1932 ten einde liep, bevond
de wereld zich in een toestand
van voortdurend onafgebroken
scherper wordende economische cri
De veldlocht
in het Zuidoosten
~LP 3 1941 kor» op de
lr> Athene de Duitsche
Kljksvlag «orden geheschen
HoHmann-Stppf-Pflx ffl
sis. De werkloosheid drukte niet
alleen op het Duitsche volk, maar
ook op de rijke landen van het Wes
ten en in Amerika, in het bijzonder
op de Vereenigde Staten. In den
winter van 1932 op 1933 was in
Duitschland het aantal werkloozen
gestegen tot zeven millioen en dat
der arbeiders, die slechts korten
tijd werkten, tot ongeveer hetzelfde
aantal. Het Engelsche moederland,
dat ruim' een kwart van de opper
vlakte der aarde beheerschte, had
2 Vi millioen werkloozen: de Ver.
Staten met haar reusachtige rijk
dommen in den grond en een onbe
grensde vruchtbaarheid hadden rond
13 "millioen werkloozen.
In Duitschland zelf waren de eco
nomische omstandigheden in over
eenstemming met den toestand van
het algemeene leven. In tallooze
partijen verscheurd, geremd door de
egoistische vastgeroéstheid der ver-
tegenwoordivers der landen en van
de belanghebbers der verschillende
beroepsstanden en partijen, leek het
voor iedere regeering van den aan
vang af kansloos om ook slechts aan
de meest dringende taken tot be
houd van het leven van ons volk
met de tot dusverre gebruikelijke
methodes en de aanwezige krachten
recht te doen wedervaren. De inner-
liike ontbinding van het volkslichaam
had zulke vorderingen gemaakt, dat
nog slechts de overgang naar den
chaos als eenige uitweg voor een
mogelijke oplossing scheen over te
blijven. Terwijl de Joodsche partij
leiders en economische hyena's aan
den eenen kant de grondslagen van
het politieke en economische leven
steeds meer vernietigden, predikten
dezelfde Joodsche agitatoren de
noodzakelijkheid der bolsjewistische
revolutie.
liet .was daarbij duidelijk, dat
wanneer veertien jaar Marxisme,
democratie en parlementarisme er
in geslaagd waren Duitschland te
ruïneeren, een jaar bolsjewisme
voldoende moest zijn, om het Duit
sche Rijk volledig te vernietigen. Zoó
stond het Duitsche volk, innerlijk in
tweedracht en uiteengevallen, in
zijn staats- en landsfinanciën onder
schulden gebukt en doorschokt, voor
het volslagen bankroet. Veertien
millioen arbeidende menschen had
den voor de pene helft onvoldoende,
voor de andere helft in het geheel
geen werk, het bedrijfsleven dolf
steeds meer het onderspit, de handel
doofde uit, scheepvaart en verkeer
schrompelden steeds meer ineen, de
boer verloor huis en hof, de levens
vreugde begon te verdwijnen en het
dalende aantal geboorten deed het
einde van ons volk bijna systema
tisch voorzien en berekenen.
De erfenis.
TA IT was dus de erfenis, die
A-/ op 30 Januari 1933 ver
antwoordelijk overhandigd werd.
In de eerste Proclamatie aan het
Duitsche volk verkondigde ik
als Kanselier van de toenmalige
Rijksregeering het besluit de
natie als voorwaarde voor iedere
opkomst tot eenheid te brengen,
haar rechten naar beste weten
en geweten van nu af weer te
behartigen, zoowel tegen de
waanzinnige hartstochten in het
binnenland alsook tegenover de
afpersingen van de omringende
wereld. Vooral echter beloofde
ik de werkloosheid op te heffen
en den Duitschen boer in de
toekomst te behoeden voor het
verdrijven van huis en hof. Ik
verzocht toen het Duitsche volk
mij vier jaren tijd te geven om
datgene weer goed te maken,
wat in een verval van veertien
jaar vernietigd of verwoest was.
Wat tot stand gebracht werd.
TK nu> gesteund door mijn
medestrijders, in rustelooze, on
afgebroken activiteit, jaar na jaar
gewerkt aan de wederoprichting van
het Duitsche Rijk in het binnenland
en naar buiten. Nog vóór de door
mij verzochte termijn verstreken
was, was reeds de laatste werklooze
weer aan het werk. De Joodsche
aanval op den grond en bodem van
het Duitsche hoerendom was afge
slagen, het behoud der hofsteden
verzekerd, het handwerk en het
overige bedrijfsleven begonnen weer
op te bloeien, de financien van
Rijk, landen en gemeenten werden
in orde gebracht, het gelukte het
verkeerswezen tot nieuw leven te
brengen, wegen en spoorwegen wer
den verbeterd, nieuwe kanalen aan
gelegd, begonnen met den aanleg
van de Rijksautobaan..
Met de" saneering van het econo
mische leven ging de ontwikkeling
van het cultureele hand in hand!
Bouwkunst, theater, muziek, film,
radio, zij beleefden een opbloei als
nooit tevoren. Daarbij stond bovenal
e e n gebod: steeds meer het breede
volk te doen deelnemen, niet alleen
aan de materiëele, maar ook aan de
cultureele goederen en scheppingen
der natie. Daarmede waren in over
eenstemming de beginselen der
nieuwe opvoeding. Zonder rekening
te houden jpet afkomst, stand of be
roep der ouders, moest ieder be
kwaam kind van ons volk op kosten
van de volksgemeenschap de studie
en daarmede de sociale opkomst mo
gelijk worden gemaakt.
Wat op de gebieden van de eco
nomische, cultureele en sociale ont
wikkeling sedert 1933 in het Duit
sche rijk pnder de nieuwe leiding
gepresteerd werd, is uniek, het is zoo
uniek, dat vooral in de democrati
sche landen niets evenwaardigs
daarnaast geplaatst kan worden.
Alleen het fascistische Italië heeft
door zijn Duce in zijn inwendigen
opbouwarbeid vergelijkbare daden
volbracht.
Dit alles echter kon slechts geluk
ken door een concentratie van alle
krachten der natie en door haar
eensgezinde oriënteering op de als
noodzakelijk erkende doelstellingen.
Zoo zijn in enkele jaren tallooze
verschijnselen van ons innerlijk ver
val opgeheven. In plaats van het in
confessies, partijen en klassen ver
scheurde en derhalve in onmacht
wegteerenda rijk van Weimar, was
het Duitschlhnd van de concentratie
der nationale kracht getreden.
Inglaats van de algemeene
partij-wantoestanden was een
enkele volksverbonden beweging
gekomen. De parlementen der
landen werden vervangen door
een gemeenschappelijke verte
genwoordiging van het Duitsche
volk in den Rijksdag, werkne
mers- en werkgeversorganisaties
werden samengevat iri het Duit
sche Arbeidsfront, pers, film en
radio hielden op elementen der
onbinding van ons volkslichaam
te zijn en werden in plaats daar
van in dienst gesteld van de
nationale eenwording. Een ge
weldig werk van wetgeving
schieji de grondslagen voor een
nieuw Duisch rijk, zooals dit in
dezen vorm in de geschiedenis
tot dusver nog niet heeft be
staan.
Uit de daarmede verworven in
nerlijke kracht van ons volk vloeide
pas de mogelijkheid van de oplos
sing der buitenlandsche taken voort.
Ik heb in deze lange jaren de wereld
steeds weer praetische aanbiedingen
gedaan voor een verstandige pe-
grenzing der bewapeningen, voor
een loyale samenwerking. Latere
geschiedvorschers zullen eens con-
stateeren, dat echter nog nooit 'de
vreedzame voorstellen van een man
met meer haat ontvangen werden
dan de mijne.
Duitschland werd gehaat.
rvE belanghebbers der kapitaiisti-
LJ sche en bolsjewistische volke-
renplundering begonnen het nieuwe
Duitschland evenzeer te haten als
het aanving een voorbeeld te wor
den voor de vreedzame oplossing
van aanwezige tegenstellingen,
sociale problemen of economische
moeilijkheden. Vooral het interna
tionale Jodendom deed zijn opruiing
tegen het nieuwe Duitschland toe
nemen, dat noch bereid was zich te
buigen voor de internationale beurs-
belanghebbers, noch zich te laten
intimideren door bolsjewistische
bedreigingen. Ondanks deze vijand
schap gelukte het telkenjare steeds
grootere vorderingen te bereiken,
ook op den weg van de vreedzame
herziening van het dictaat van Ver
sailles en,het herstel der Duitsche
levensrechten. Eerst na de afwijzing
van al mijn voorstellen voor een
gemeenschappelijke bewapeningsbe-
perking heb ik bevel gegeven tot
den opbouw van de nieuwe Duitsche
weermacht, en die ten uitvoer ge
legd.
Thans op den tienden verjaar
dag na het overnemen van de
macht zien wij eerst geheel, wat
van Duitschland en Europa zou
zijn geworden, wanneer op 30
Januari 1933 de Voorzienigheid
door den Rijkspresident, Gene-
raal-Veldmaarsehalk von Hin
denburg, niet de macht zou heb
ben overgedragen aan het natïo-
naal-socialisme. Want 't Duitsch
land van den systeemtijd zou
niet zijn gebleven, zooals het
was, maar zijn politieke en eco
nomische verzinking in ellende
en militaire hulpeloosheid zou
den noodzakelijkerwijze geleid
hebben tot een steeds grootere
onmacht tegenover de omrin
gende wereld.
Het doel van het Bolsjewisme.
F ditzelfde tijdsbestek heeft ech
ter reeds vanaf tien jaren tevo
ren het Bolsjewisme voor den over
val op Europa een systematische
bewapening van waarlijk reusachti-
gen omvang nagestreefd. Wat zou
van het Duitsche volk en van Europa
geworden zijn, wanneer op 22 Juni
19£1 niet op het laatste oogenblik
de nieuwe Duitsche weermacht haar
schild voor het vaste land had ge
houden. Wie wil gelooven, dat de
belachelijke garanties of even onbe
langrijke papieren verklaringen van
Angelsaksische staatslieden de we
reld zouden hebben gered van den
overval door een macht, die, naar
thans Amerikaansche corresponden
ten rustig uitspreken, sedert 20 ja
ren slechts een doel had, om, zoo
als eens ten tijde van de volksver
huizing of van de Mongolenstormen,
Europa te overvallen, zijn cultuur te
vernietigen, vooral echter zijn men
schen uit te roeien om slavenarbei
ders voor de Siberische Toendra's te'
krijgen, welke Staat behalve Duitsch
land zou dit gevaar hebben kunnen
tegemoettreden?
Wanneer sedert 1941 het grootste
deel van Europa zich om Duitsch
land schaart in den strijd tegen de
gevaren van het Oosten, kan dit
slechts geschieden omdat dit Duitsch
land in 1933 de politieke moreele
en materieele voorwaarden heeft
gekregen voor de leiding in een
strijd, die thans over het lot van de
DE machtsaanvaarding door
Hitier op 30 Januari 1933 is
niet alleen in Duitschland plech
tig herdacht. Ook in ons land en
in vrijwel alle andere landen van
Europa is de diepere beteekenis
van dit historisch gebeuren be
licht geworden. Zelfs /m de neu
trale landen is er meer dan ge
woonlijk aandacht aan besteed.
Uiteraard heeft de herdenking
overal in het teeken gestaan van
den gigantischen strijd, welken
Duitschland en de verbonden
volken van Europa voeren tegen
den eersten vijand van het con
tinent: het Joodsche bolsjewisme
en voorts tegen het Amerika
nisme.
Van de grootste beteekenis is,
dat ook in die landen en kringen,
waar dit nog niet het geval was,
,de diepere zin van,het huidig ge
beuren meer en meer begint door
te dringen.
Vooral de proclamatie van den
Führer, die door dr. Göbbels in
het Berlijnsch Sportpalais werd
voorgelezen, heeft diepen indruk
gemaakt, maar ook de enthou
siaste rede. van Göbbels zelf en
de radiotoespraak van Göring
hebben de wereldsituatie duide
lijk geschilderd.
in ons land zijn in tal van
plaatsen bijeenkomsten gehou
den van N.S.D.A.P. en N.S.B. der
Nederlanden, waar in. het bijzon
der de beteekenis van dezen tien
den jaargang voor Nederland tot
uitdrukking werd gebracht.
In de bijeenkomst te Den Haag
deden dit Mussert en de Rijks
commissaris, dr. Seyss Inquart
Allerwege en dit is wel de
belangrijkste conclusie uit de
redevoeringen, die ter gelegen
heid van de herdenking der
machtsoverwinning werden ge-
houden is-men in het besef dat
Europa thans voor de keus staat:
Hitler öf Stalin, gekomen tot een
ondubbelzinnige bekentenis tot
den Führer aller Germanen:
Adolf Hitler.
De herwinning van het Sudeten-
land. In October 1938 werden de
Sudetenduitsche gebieden weer
bevrijd. De Führer op zijn tocht
door Sudetenland aan de grens
van Wildenau
HoHmann-Stapl-Pax m
wereld beslist. Evenals toen in het
binnenland slechts twee mogelijkhe
den bestonden: de overwinning der
nationaal-socialistische revolutie en
daarmede een systematische sociale
nieuwe opbouw van Duitschland,
ofwel de bolsjewistische omwente
ling en daarmede de verwoesting
en knechting van allen< zoo zijn er
ook thans slechs deze beide alterna
tieven: ofwel Duitschland, de Duit
sche weermacht en de met ons ver
bonden landen en dus Europa zege
vieren of er breekt uit het Oosten
de binnen Aziatisch-bolsjewistische
golf los over het oudste cultuurcon
tinent. even verwoestend en vernie
tigend als dit in Rusland zelf reeds
het geval was.
Alleen van de wereld afgekeerde
fantasten kunnen ernstig geloof
hechten aan de Joodsche pocherij,
dat een of andere Britsche of Ame
rikaansche papieren verklaring een
dergelijke volkerencatastrophe tot
staan zou vermogen te brengen.
Toen in 1939 Frankrijk en Enge
land zonder eenige reden Duitsch
land den oorlog verklaarden en
daarmede den tweeden wereldoorlog
deden uitbreken, hebben zij onbe
wust slechts dit eene goede tot stand
gebracht, nl.: Het grootste conflict
der geschiedenis te doen uitbreken
juist op het oogenblik, waarop de
hoogste kracht van Duitschland
wa bereik, een strijd, waartoe, zoo*
als wij thans weten, door de macht
hebbers van het Kremlin al lang
was besloten en die elk jaar nog
slechts zwaarder zou hebben moeten
worden.
(Vervolg pag, 3).
1934. De Führer in gesprek met arbeiders van de scheepswerf
ter gelegenheid van de bezichtiging van het linieschip „Schleswig
Holstein" HoHmann-Stapl-Pax m
Reichskommissar. Meine Deutsehen
Kameraden. Mijn Nederlandsche kame
raden en volksgenooten.
Vandaag herdenken wij het tijdperk,
dat voor 10 jaren, op 30 Januari 1933,
begon en dat vandaag eindigt.
Het heden staat thans boven het ver
leden. Wanneer wij hier niet zoo ston
den in dezen moeilijken tijd, zouden
on e gedachten nu' uitgaan naar dien
lakkeioptocht, nu tien jaar geleden,
door de Wilhelmstrasse. Wij zijn met
onze gedachten nu uitgaan naar dien
daag. Wij zijn vandaag met onze ge
dachten in het Führerhauptquartier en
in Stalingrad. Dat kan niet anders. Deze
dag staat in het teeken van de ijzeren
vastberadenheid en een onwrikbaar
geloof in de toekomst.
Wat onze voorouders presteerden.
WIJ weten allen, dat nog nooit een
grootsch doel bereikt is, gezeten
op een tapijtje en naar beneden glij
dend langs een rutschbaan, die met zeep
is ingesmeerd. Zoo is het leven niet
wanneer iets grootsch bereikt moet wor
den. Toen onze Nederlandsche voor
ouders 350 jaar geleden met kleine zeil
schepen hun weg zochten naar Indië via
Kaap de Goede Hoop, zoo'n halven
aardbol rond, 20.000 K.M. ver, duurde
hun reis in eerste instantie, toen wij het
nog leeren moesten, een langen tijd.
Het was toen mooi als zij na drie jaar
thuis kwamen. Soms was dan 2/3 ge
deelte van de bemanning omgekomen op
reis en keerde slechts 1/3 terug. Het
begin was altijd eenvoudig. Het was
wachten op een goeden wind, waardoor
je uit kon zeilen van de reede van
Texel of van de monden van de Maas
of van Vlissinge'n vandaan. En dan was
men blij wanneer men het Engelsche
Kanaal gepasseerd was met zijn zee-
roovers uit Duinkerken. En wanneer
men eenmaal de Golf van Biscaye heel
huids voorbij Was, dan kwam de zone
van de windstilte, waar men ook weer
doorheen moest. Eindelijk kwam men
dan bij de Kaap de Goede Hoop, waar
mede dan het ergste voorbij was, want
hier kon men versche groente innemen
tegen de scheurbuik. Hierna ging het
dan weer voorwaarts, duizenden mijlen
ver naar een onbekend vreemd gebied.
Men ging daar dan onderhandelen en
soms moest men er vechten. En als men
dan weer naar huis terug ging, moest
men dikwijls omvaren om de Noord, om
Engeland heen, omdat het Kanaal ver
sperd was door de Engelsehen of de
Duinkerkers. Zoo ging dat jaar in jaar
uit en iedere reis beteekende een einde-
looze rij van moeilijkheden. Maar ten
slotte kwam de vaderlandsche kust in
zicht en daarmede de groote voldoening:
het is volbracht.
De strijd van het Nat.-Socialisme.
EN, mijne kameraden, ditzelfde karak
ter vertoont de strijd van het nat.-
socialisme, uw strijd, mijn strijd, onze
strijd. Precies hetzelfde karakter in
onzen tijd.
Een grootsch werk is begonnen, uit
innerlijken drang. Niemand was er, die
ons daartoe drong.
Er was een stem in ons binnenste, een
redelooze stem, zoo gij wilt, maar daar
om ook een stem van boven de men
schen, die zeide: „Gij moet dat doen."
Wij zijn begonnen. Hop lang de weg
was en hoe steil de helling was, hebben
wij nooit gezien. Wij hebben nooit ge
weten, hoe diep de afgrond was en hoe
hoog de top. Wij weten, dat de top nog
niet bereikt is, maar wij weten wel, hoe
ver wij zijn op dezen eindeloos schij-
nenden weg van zorg en moeite, dien
wij moeten gaan, omdat het onze roeping
is.
Wij weten nu in 1943 precies wat het
verleden beteekend heeft. Wat wij nipt
wisten, toen het verleden in gang was
en dat wisten eigenlijk ook de ouderen
onder ons vai) den oorlog van 1914
1918 niet, waarom daar was de ineen<
storting van Duitschland en de triomf
van anderen.
Wij weten het nu.
WIJ weten nu, dat dit noodzakelijk
was voor de gebeurtenissen, die in
onzen tijd plaats vinden. Wij weten nu,
dat het een consequentie is van 1799. Dat
het communisme de macht in Rusland
kreeg, dat is het eerste en het belang
rijkste van den oorlog van 19141918,
het jaar 1917 toen de macht in handen
kwam van het communisme in Rusland.
Wij weten als punt twee, dat de Angel-
(Polygoon/N.S.B. Fotodienst PaxM)
saksen, de Joden en de kapitalisten zich
vereenigden in den Volkenbond van
Genève om daar een tweede machts
centrum te vormen en wij weten nu dat
Midden-Europa gedoemd leek te zijn tot
machteloosheid. Het Duitsche en het
Italiaansche volk, het hart van Europa,
scheen tot machteloosheid gedoemd en
wanneer straks de eindstrijd zou komen
tusschen het kapitalisme en het com-
tfnunisme, zou zeker het communisme
gewonnen hebben.
Dit zou gebeurd zijn indien er niet
een derde macht opgestaan was.
Juist daar waar men dacht dat geen
kracht meer aanwezig was, daar ont
stond het en daar sloeg -het als een
vlam uit den bodem: het nationaal-
socialisme en het fascisme.
Wanneer wij teruggaan naar 1919, dan
zien wij hoe ook Italië bijna in de macht
van het bolsjewisme was en wij zien
hoe Mussolini met zijn zwarthemden
Italië redt. Wij weten ook dat het com
munisme toen ook reeds stond in Wezel
in Duitschland, hetgeen door velen hier
vergeten wordt. En nu zegt de demo
cratie vol trots: Ja, maar de democratie
heeft 'het communisme in Duitschland
toch maar tegengehouden. En dan zeg
gen wij: Ja, het heeft het tijdelijk tegen
gehouden, maar^zou reeds lang den strijd
verloren hebben indien in de plaats van
die democratie niet het nationaal-^
socialisme getreden was, de eenige
macht die het communisme kan tegen
houden, omdat het zelf opbouwt. Men
kan niet alleen met negativisme iets
tegenhouden. Men moet iets beters in
de plaats daarvan stellen en dat doet
het nationaal-socialisme, dat ons weder
geeft de liefde voor eigen volk en vader
land, den eerbied voor den arbeid en
dat alles overkoepel/ door godsver
trouwen en dén wil tot offeren en
dienen, den wil zich te geven voor het
volk.
De verdienste van Adolf Hitler,
EN dat, mijne kameraden, is de ver
dienste van Adolf Hitler en zijn
oude getrouwe bruinhemden, die in die
eerste jaren 1919 tot 1923 om hem heen
stonden, dat zij begonnen zijn, den moed
hadden om alles te trotseeren en het
geloof hadden om tegen alles in door te
gaan om het bolsjewisme te vernietigen
in het hart van Europa. De vernietiging
van het bolsjewisme, dat is de eerste en
de grootste daad geweest. Het heeft
veertien harde strijdjaren geduurd van
1919 tot 1933. Het waren 14 jaren van
doorloopenden strijd ter vernietiging
van het bolsjewisme in het hart van
Europa.
(Vervolg pag. 3),
GENERALE STAF DER
ITALIAANSCHE WEERMACHT.
Officieel wordt medegedeeld::
De chef van den generalen staf
van de Italiaansche weermacht,
maarschalk graaf Ugo Cavallero is
op zijn verzoek van ziin functie ont
heven. Tot ziin opvolger is benoemd
legergeneraal Vittorio Ambrosio,
thans chef van den generalen staf
van het Italiaansche leger. Als op
volger van generaal Ambrosio i«
legergeneraal Ezio Rossi benoemd
tot chef van den generalen staf van
het Italiaansche leger.