EUROPA MOET OVERWINNEN. MUSSERT Machtsaanvaarding in alle deelen van Europa plechtig herdacht. PROCLAMATIE VAN DEN FUEHRER DAGBLAD VOOR Een historisch overzicht en een blik in de toekomst. over de toekomst van Nederland. Duitschland als redder van Europa. Diepere beteekenis van het huidig gebeuren belicht. Europa voor de keus: Hitler of Staliri. Eén met het lot van Duitschland,. Uitgave: Dagblad voor Noord-Holland N.V. Alkmaar - Voordam C 9. Bureau Alkmaarsche editie: ^r00rdam C 9, Alkmaar. Telefoou Adm. 3320 - Red. 3330. Giro 37060. MAANDAG 1 FEBRUARI 1943 ALKMAARSCHE EDITIE. NOORD-HOLLAND 145e Jaargang No. 25. 4 pagina's. Hoofdredacteur: A. R. JONKER, Alkmaar. Prijs der gewone advertenties in deze éditie 0.10 per m.M.; min. 14 m.M. 1.40, elke 3'/., m.M. meer 0.35. Tarieven voor de geheele oplage op aanvraag. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 2.10, voor het geheele Rijk 2.63. Losse nrs. 5 ets. BERLIJN, 30 Jan. (D.N.B.) - De Führer heeft de volgende procla matie uitgevaardigd: •trOOR de tiende maal verjaart he- V den de dag, waarop mij de Rij kspresident, Generaal-Veldmaar schalk von Hindenburg, de verant woordelijkheid overdroeg voor de leiding van het Rijk. De veertien jarige worsteling van de nationaal- socialistische beweging om de macht, die, uit een zeer klein begin ont staan, toen als verreweg de sterk ste partij van het Rijk het legale recht tot vorming der regeering be zat, kreeg daarmede zijn succesvolle afsluiting. Dit overnemen van de verantwoordelijkheid geschiedde echter eerst, nadat alle partijen in min of meer langen tijdsduur haar onbekwaamheid om Duitschland weer omhoog te leiden, hadden be wezen. Duitschland leed steeds meer onder de gevolgen van de nederlaag na een oorlog, dien het niet gewild heeft en waarvoor het derhalve ook op geenerlei wijze was voorbereid. Na een heldhaftigen tegenstand, die ruim vier jaren door geen vijande lijke macht gebroken kon worden, was het den van binnen en van bui ten bevorderden defaitistischen ele menten gelukt, eindelijk over te gaan tot de openlijke'revolutie. De Amerikaansche president, Wilson, had met de opstelling van 14 punten de wereld het visioen van een toe- komstigen vrede voor oogen getoo- verd, die des te begeeriger door het Duitsche volk voor waar werd ge houden, daar het zoowel in zijn 'breëde massa alsook in den gëdaeh- tengang van zijn leidende mannen geenerlei positieve oorlogsdoelen be zat. De natie voerde den strijd voor haar zelfbehoud en was derhalve in vele. lagen bijna dankbaar een vrede van verzoening en overeenstemming aangeboden te krijgen. Het historische bedrog. TERSTOND na de daardoor van het Duitsche volk uitgelokte overgave zijner wapens volgde het historische bedrog. Een woordbreuk, zooals de wereldgeschiedenis dien tot dusverre nog niet had beleefd. 'In plaats van den vrede der verzoe ning en overeenstemming kwam dat dictaat van Versailles, dat de Duit sche natie en de met haar verbonden volken tot slaven vernederde, mili tair weerloos maakte, politiek ont rechtte en economisch voor onaf zienbare tijden vernietigde. Dit alles echter wat sedert 1919 tot 1933 het Duitsche volk aan on recht, onderdrukkingen, economi sche plundering en politieke discri minatie werd toegebracht, ontmoette geen nationaalsocialistisch, maar het door en door democratisch-marxis- tische Duitschland. Iedere poging van de democratische, afbrekerige en Marxistische machthebbers om de overige wereld door et* beroep op de daar naar het semjnt ver moede gelijke geestelijke richting te kalmeeren, of zelfs te brengen tot inzicht in het onverstand dezer dic tatuur van het zinnelooze geweld, mislukte. Met taaie volharding trachtte het internatonale Jodendom de natie eerst kapitalistisch leeg te plunderen, ten einde haar aldus economisch en daarmede door de stemming voor het Joodsche bolsje wisme rijp te maken. De dwaasheid van het z.g. Vredesverdrag van Versailles leidde echter niet slechts tot de vernieling van de Dujtsche economie, maar in haar gevolgen tot een niet minder groote verwoesting I van het economische leven ook in tie andere landen met inbegrip van »at in de z.g. o ver winnaar sstaten. De wereld in een economische crisis. TOEN 1932 ten einde liep, bevond de wereld zich in een toestand van voortdurend onafgebroken scherper wordende economische cri De veldlocht in het Zuidoosten ~LP 3 1941 kor» op de lr> Athene de Duitsche Kljksvlag «orden geheschen HoHmann-Stppf-Pflx ffl sis. De werkloosheid drukte niet alleen op het Duitsche volk, maar ook op de rijke landen van het Wes ten en in Amerika, in het bijzonder op de Vereenigde Staten. In den winter van 1932 op 1933 was in Duitschland het aantal werkloozen gestegen tot zeven millioen en dat der arbeiders, die slechts korten tijd werkten, tot ongeveer hetzelfde aantal. Het Engelsche moederland, dat ruim' een kwart van de opper vlakte der aarde beheerschte, had 2 Vi millioen werkloozen: de Ver. Staten met haar reusachtige rijk dommen in den grond en een onbe grensde vruchtbaarheid hadden rond 13 "millioen werkloozen. In Duitschland zelf waren de eco nomische omstandigheden in over eenstemming met den toestand van het algemeene leven. In tallooze partijen verscheurd, geremd door de egoistische vastgeroéstheid der ver- tegenwoordivers der landen en van de belanghebbers der verschillende beroepsstanden en partijen, leek het voor iedere regeering van den aan vang af kansloos om ook slechts aan de meest dringende taken tot be houd van het leven van ons volk met de tot dusverre gebruikelijke methodes en de aanwezige krachten recht te doen wedervaren. De inner- liike ontbinding van het volkslichaam had zulke vorderingen gemaakt, dat nog slechts de overgang naar den chaos als eenige uitweg voor een mogelijke oplossing scheen over te blijven. Terwijl de Joodsche partij leiders en economische hyena's aan den eenen kant de grondslagen van het politieke en economische leven steeds meer vernietigden, predikten dezelfde Joodsche agitatoren de noodzakelijkheid der bolsjewistische revolutie. liet .was daarbij duidelijk, dat wanneer veertien jaar Marxisme, democratie en parlementarisme er in geslaagd waren Duitschland te ruïneeren, een jaar bolsjewisme voldoende moest zijn, om het Duit sche Rijk volledig te vernietigen. Zoó stond het Duitsche volk, innerlijk in tweedracht en uiteengevallen, in zijn staats- en landsfinanciën onder schulden gebukt en doorschokt, voor het volslagen bankroet. Veertien millioen arbeidende menschen had den voor de pene helft onvoldoende, voor de andere helft in het geheel geen werk, het bedrijfsleven dolf steeds meer het onderspit, de handel doofde uit, scheepvaart en verkeer schrompelden steeds meer ineen, de boer verloor huis en hof, de levens vreugde begon te verdwijnen en het dalende aantal geboorten deed het einde van ons volk bijna systema tisch voorzien en berekenen. De erfenis. TA IT was dus de erfenis, die A-/ op 30 Januari 1933 ver antwoordelijk overhandigd werd. In de eerste Proclamatie aan het Duitsche volk verkondigde ik als Kanselier van de toenmalige Rijksregeering het besluit de natie als voorwaarde voor iedere opkomst tot eenheid te brengen, haar rechten naar beste weten en geweten van nu af weer te behartigen, zoowel tegen de waanzinnige hartstochten in het binnenland alsook tegenover de afpersingen van de omringende wereld. Vooral echter beloofde ik de werkloosheid op te heffen en den Duitschen boer in de toekomst te behoeden voor het verdrijven van huis en hof. Ik verzocht toen het Duitsche volk mij vier jaren tijd te geven om datgene weer goed te maken, wat in een verval van veertien jaar vernietigd of verwoest was. Wat tot stand gebracht werd. TK nu> gesteund door mijn medestrijders, in rustelooze, on afgebroken activiteit, jaar na jaar gewerkt aan de wederoprichting van het Duitsche Rijk in het binnenland en naar buiten. Nog vóór de door mij verzochte termijn verstreken was, was reeds de laatste werklooze weer aan het werk. De Joodsche aanval op den grond en bodem van het Duitsche hoerendom was afge slagen, het behoud der hofsteden verzekerd, het handwerk en het overige bedrijfsleven begonnen weer op te bloeien, de financien van Rijk, landen en gemeenten werden in orde gebracht, het gelukte het verkeerswezen tot nieuw leven te brengen, wegen en spoorwegen wer den verbeterd, nieuwe kanalen aan gelegd, begonnen met den aanleg van de Rijksautobaan.. Met de" saneering van het econo mische leven ging de ontwikkeling van het cultureele hand in hand! Bouwkunst, theater, muziek, film, radio, zij beleefden een opbloei als nooit tevoren. Daarbij stond bovenal e e n gebod: steeds meer het breede volk te doen deelnemen, niet alleen aan de materiëele, maar ook aan de cultureele goederen en scheppingen der natie. Daarmede waren in over eenstemming de beginselen der nieuwe opvoeding. Zonder rekening te houden jpet afkomst, stand of be roep der ouders, moest ieder be kwaam kind van ons volk op kosten van de volksgemeenschap de studie en daarmede de sociale opkomst mo gelijk worden gemaakt. Wat op de gebieden van de eco nomische, cultureele en sociale ont wikkeling sedert 1933 in het Duit sche rijk pnder de nieuwe leiding gepresteerd werd, is uniek, het is zoo uniek, dat vooral in de democrati sche landen niets evenwaardigs daarnaast geplaatst kan worden. Alleen het fascistische Italië heeft door zijn Duce in zijn inwendigen opbouwarbeid vergelijkbare daden volbracht. Dit alles echter kon slechts geluk ken door een concentratie van alle krachten der natie en door haar eensgezinde oriënteering op de als noodzakelijk erkende doelstellingen. Zoo zijn in enkele jaren tallooze verschijnselen van ons innerlijk ver val opgeheven. In plaats van het in confessies, partijen en klassen ver scheurde en derhalve in onmacht wegteerenda rijk van Weimar, was het Duitschlhnd van de concentratie der nationale kracht getreden. Inglaats van de algemeene partij-wantoestanden was een enkele volksverbonden beweging gekomen. De parlementen der landen werden vervangen door een gemeenschappelijke verte genwoordiging van het Duitsche volk in den Rijksdag, werkne mers- en werkgeversorganisaties werden samengevat iri het Duit sche Arbeidsfront, pers, film en radio hielden op elementen der onbinding van ons volkslichaam te zijn en werden in plaats daar van in dienst gesteld van de nationale eenwording. Een ge weldig werk van wetgeving schieji de grondslagen voor een nieuw Duisch rijk, zooals dit in dezen vorm in de geschiedenis tot dusver nog niet heeft be staan. Uit de daarmede verworven in nerlijke kracht van ons volk vloeide pas de mogelijkheid van de oplos sing der buitenlandsche taken voort. Ik heb in deze lange jaren de wereld steeds weer praetische aanbiedingen gedaan voor een verstandige pe- grenzing der bewapeningen, voor een loyale samenwerking. Latere geschiedvorschers zullen eens con- stateeren, dat echter nog nooit 'de vreedzame voorstellen van een man met meer haat ontvangen werden dan de mijne. Duitschland werd gehaat. rvE belanghebbers der kapitaiisti- LJ sche en bolsjewistische volke- renplundering begonnen het nieuwe Duitschland evenzeer te haten als het aanving een voorbeeld te wor den voor de vreedzame oplossing van aanwezige tegenstellingen, sociale problemen of economische moeilijkheden. Vooral het interna tionale Jodendom deed zijn opruiing tegen het nieuwe Duitschland toe nemen, dat noch bereid was zich te buigen voor de internationale beurs- belanghebbers, noch zich te laten intimideren door bolsjewistische bedreigingen. Ondanks deze vijand schap gelukte het telkenjare steeds grootere vorderingen te bereiken, ook op den weg van de vreedzame herziening van het dictaat van Ver sailles en,het herstel der Duitsche levensrechten. Eerst na de afwijzing van al mijn voorstellen voor een gemeenschappelijke bewapeningsbe- perking heb ik bevel gegeven tot den opbouw van de nieuwe Duitsche weermacht, en die ten uitvoer ge legd. Thans op den tienden verjaar dag na het overnemen van de macht zien wij eerst geheel, wat van Duitschland en Europa zou zijn geworden, wanneer op 30 Januari 1933 de Voorzienigheid door den Rijkspresident, Gene- raal-Veldmaarsehalk von Hin denburg, niet de macht zou heb ben overgedragen aan het natïo- naal-socialisme. Want 't Duitsch land van den systeemtijd zou niet zijn gebleven, zooals het was, maar zijn politieke en eco nomische verzinking in ellende en militaire hulpeloosheid zou den noodzakelijkerwijze geleid hebben tot een steeds grootere onmacht tegenover de omrin gende wereld. Het doel van het Bolsjewisme. F ditzelfde tijdsbestek heeft ech ter reeds vanaf tien jaren tevo ren het Bolsjewisme voor den over val op Europa een systematische bewapening van waarlijk reusachti- gen omvang nagestreefd. Wat zou van het Duitsche volk en van Europa geworden zijn, wanneer op 22 Juni 19£1 niet op het laatste oogenblik de nieuwe Duitsche weermacht haar schild voor het vaste land had ge houden. Wie wil gelooven, dat de belachelijke garanties of even onbe langrijke papieren verklaringen van Angelsaksische staatslieden de we reld zouden hebben gered van den overval door een macht, die, naar thans Amerikaansche corresponden ten rustig uitspreken, sedert 20 ja ren slechts een doel had, om, zoo als eens ten tijde van de volksver huizing of van de Mongolenstormen, Europa te overvallen, zijn cultuur te vernietigen, vooral echter zijn men schen uit te roeien om slavenarbei ders voor de Siberische Toendra's te' krijgen, welke Staat behalve Duitsch land zou dit gevaar hebben kunnen tegemoettreden? Wanneer sedert 1941 het grootste deel van Europa zich om Duitsch land schaart in den strijd tegen de gevaren van het Oosten, kan dit slechts geschieden omdat dit Duitsch land in 1933 de politieke moreele en materieele voorwaarden heeft gekregen voor de leiding in een strijd, die thans over het lot van de DE machtsaanvaarding door Hitier op 30 Januari 1933 is niet alleen in Duitschland plech tig herdacht. Ook in ons land en in vrijwel alle andere landen van Europa is de diepere beteekenis van dit historisch gebeuren be licht geworden. Zelfs /m de neu trale landen is er meer dan ge woonlijk aandacht aan besteed. Uiteraard heeft de herdenking overal in het teeken gestaan van den gigantischen strijd, welken Duitschland en de verbonden volken van Europa voeren tegen den eersten vijand van het con tinent: het Joodsche bolsjewisme en voorts tegen het Amerika nisme. Van de grootste beteekenis is, dat ook in die landen en kringen, waar dit nog niet het geval was, ,de diepere zin van,het huidig ge beuren meer en meer begint door te dringen. Vooral de proclamatie van den Führer, die door dr. Göbbels in het Berlijnsch Sportpalais werd voorgelezen, heeft diepen indruk gemaakt, maar ook de enthou siaste rede. van Göbbels zelf en de radiotoespraak van Göring hebben de wereldsituatie duide lijk geschilderd. in ons land zijn in tal van plaatsen bijeenkomsten gehou den van N.S.D.A.P. en N.S.B. der Nederlanden, waar in. het bijzon der de beteekenis van dezen tien den jaargang voor Nederland tot uitdrukking werd gebracht. In de bijeenkomst te Den Haag deden dit Mussert en de Rijks commissaris, dr. Seyss Inquart Allerwege en dit is wel de belangrijkste conclusie uit de redevoeringen, die ter gelegen heid van de herdenking der machtsoverwinning werden ge- houden is-men in het besef dat Europa thans voor de keus staat: Hitler öf Stalin, gekomen tot een ondubbelzinnige bekentenis tot den Führer aller Germanen: Adolf Hitler. De herwinning van het Sudeten- land. In October 1938 werden de Sudetenduitsche gebieden weer bevrijd. De Führer op zijn tocht door Sudetenland aan de grens van Wildenau HoHmann-Stapl-Pax m wereld beslist. Evenals toen in het binnenland slechts twee mogelijkhe den bestonden: de overwinning der nationaal-socialistische revolutie en daarmede een systematische sociale nieuwe opbouw van Duitschland, ofwel de bolsjewistische omwente ling en daarmede de verwoesting en knechting van allen< zoo zijn er ook thans slechs deze beide alterna tieven: ofwel Duitschland, de Duit sche weermacht en de met ons ver bonden landen en dus Europa zege vieren of er breekt uit het Oosten de binnen Aziatisch-bolsjewistische golf los over het oudste cultuurcon tinent. even verwoestend en vernie tigend als dit in Rusland zelf reeds het geval was. Alleen van de wereld afgekeerde fantasten kunnen ernstig geloof hechten aan de Joodsche pocherij, dat een of andere Britsche of Ame rikaansche papieren verklaring een dergelijke volkerencatastrophe tot staan zou vermogen te brengen. Toen in 1939 Frankrijk en Enge land zonder eenige reden Duitsch land den oorlog verklaarden en daarmede den tweeden wereldoorlog deden uitbreken, hebben zij onbe wust slechts dit eene goede tot stand gebracht, nl.: Het grootste conflict der geschiedenis te doen uitbreken juist op het oogenblik, waarop de hoogste kracht van Duitschland wa bereik, een strijd, waartoe, zoo* als wij thans weten, door de macht hebbers van het Kremlin al lang was besloten en die elk jaar nog slechts zwaarder zou hebben moeten worden. (Vervolg pag, 3). 1934. De Führer in gesprek met arbeiders van de scheepswerf ter gelegenheid van de bezichtiging van het linieschip „Schleswig Holstein" HoHmann-Stapl-Pax m Reichskommissar. Meine Deutsehen Kameraden. Mijn Nederlandsche kame raden en volksgenooten. Vandaag herdenken wij het tijdperk, dat voor 10 jaren, op 30 Januari 1933, begon en dat vandaag eindigt. Het heden staat thans boven het ver leden. Wanneer wij hier niet zoo ston den in dezen moeilijken tijd, zouden on e gedachten nu' uitgaan naar dien lakkeioptocht, nu tien jaar geleden, door de Wilhelmstrasse. Wij zijn met onze gedachten nu uitgaan naar dien daag. Wij zijn vandaag met onze ge dachten in het Führerhauptquartier en in Stalingrad. Dat kan niet anders. Deze dag staat in het teeken van de ijzeren vastberadenheid en een onwrikbaar geloof in de toekomst. Wat onze voorouders presteerden. WIJ weten allen, dat nog nooit een grootsch doel bereikt is, gezeten op een tapijtje en naar beneden glij dend langs een rutschbaan, die met zeep is ingesmeerd. Zoo is het leven niet wanneer iets grootsch bereikt moet wor den. Toen onze Nederlandsche voor ouders 350 jaar geleden met kleine zeil schepen hun weg zochten naar Indië via Kaap de Goede Hoop, zoo'n halven aardbol rond, 20.000 K.M. ver, duurde hun reis in eerste instantie, toen wij het nog leeren moesten, een langen tijd. Het was toen mooi als zij na drie jaar thuis kwamen. Soms was dan 2/3 ge deelte van de bemanning omgekomen op reis en keerde slechts 1/3 terug. Het begin was altijd eenvoudig. Het was wachten op een goeden wind, waardoor je uit kon zeilen van de reede van Texel of van de monden van de Maas of van Vlissinge'n vandaan. En dan was men blij wanneer men het Engelsche Kanaal gepasseerd was met zijn zee- roovers uit Duinkerken. En wanneer men eenmaal de Golf van Biscaye heel huids voorbij Was, dan kwam de zone van de windstilte, waar men ook weer doorheen moest. Eindelijk kwam men dan bij de Kaap de Goede Hoop, waar mede dan het ergste voorbij was, want hier kon men versche groente innemen tegen de scheurbuik. Hierna ging het dan weer voorwaarts, duizenden mijlen ver naar een onbekend vreemd gebied. Men ging daar dan onderhandelen en soms moest men er vechten. En als men dan weer naar huis terug ging, moest men dikwijls omvaren om de Noord, om Engeland heen, omdat het Kanaal ver sperd was door de Engelsehen of de Duinkerkers. Zoo ging dat jaar in jaar uit en iedere reis beteekende een einde- looze rij van moeilijkheden. Maar ten slotte kwam de vaderlandsche kust in zicht en daarmede de groote voldoening: het is volbracht. De strijd van het Nat.-Socialisme. EN, mijne kameraden, ditzelfde karak ter vertoont de strijd van het nat.- socialisme, uw strijd, mijn strijd, onze strijd. Precies hetzelfde karakter in onzen tijd. Een grootsch werk is begonnen, uit innerlijken drang. Niemand was er, die ons daartoe drong. Er was een stem in ons binnenste, een redelooze stem, zoo gij wilt, maar daar om ook een stem van boven de men schen, die zeide: „Gij moet dat doen." Wij zijn begonnen. Hop lang de weg was en hoe steil de helling was, hebben wij nooit gezien. Wij hebben nooit ge weten, hoe diep de afgrond was en hoe hoog de top. Wij weten, dat de top nog niet bereikt is, maar wij weten wel, hoe ver wij zijn op dezen eindeloos schij- nenden weg van zorg en moeite, dien wij moeten gaan, omdat het onze roeping is. Wij weten nu in 1943 precies wat het verleden beteekend heeft. Wat wij nipt wisten, toen het verleden in gang was en dat wisten eigenlijk ook de ouderen onder ons vai) den oorlog van 1914 1918 niet, waarom daar was de ineen< storting van Duitschland en de triomf van anderen. Wij weten het nu. WIJ weten nu, dat dit noodzakelijk was voor de gebeurtenissen, die in onzen tijd plaats vinden. Wij weten nu, dat het een consequentie is van 1799. Dat het communisme de macht in Rusland kreeg, dat is het eerste en het belang rijkste van den oorlog van 19141918, het jaar 1917 toen de macht in handen kwam van het communisme in Rusland. Wij weten als punt twee, dat de Angel- (Polygoon/N.S.B. Fotodienst PaxM) saksen, de Joden en de kapitalisten zich vereenigden in den Volkenbond van Genève om daar een tweede machts centrum te vormen en wij weten nu dat Midden-Europa gedoemd leek te zijn tot machteloosheid. Het Duitsche en het Italiaansche volk, het hart van Europa, scheen tot machteloosheid gedoemd en wanneer straks de eindstrijd zou komen tusschen het kapitalisme en het com- tfnunisme, zou zeker het communisme gewonnen hebben. Dit zou gebeurd zijn indien er niet een derde macht opgestaan was. Juist daar waar men dacht dat geen kracht meer aanwezig was, daar ont stond het en daar sloeg -het als een vlam uit den bodem: het nationaal- socialisme en het fascisme. Wanneer wij teruggaan naar 1919, dan zien wij hoe ook Italië bijna in de macht van het bolsjewisme was en wij zien hoe Mussolini met zijn zwarthemden Italië redt. Wij weten ook dat het com munisme toen ook reeds stond in Wezel in Duitschland, hetgeen door velen hier vergeten wordt. En nu zegt de demo cratie vol trots: Ja, maar de democratie heeft 'het communisme in Duitschland toch maar tegengehouden. En dan zeg gen wij: Ja, het heeft het tijdelijk tegen gehouden, maar^zou reeds lang den strijd verloren hebben indien in de plaats van die democratie niet het nationaal-^ socialisme getreden was, de eenige macht die het communisme kan tegen houden, omdat het zelf opbouwt. Men kan niet alleen met negativisme iets tegenhouden. Men moet iets beters in de plaats daarvan stellen en dat doet het nationaal-socialisme, dat ons weder geeft de liefde voor eigen volk en vader land, den eerbied voor den arbeid en dat alles overkoepel/ door godsver trouwen en dén wil tot offeren en dienen, den wil zich te geven voor het volk. De verdienste van Adolf Hitler, EN dat, mijne kameraden, is de ver dienste van Adolf Hitler en zijn oude getrouwe bruinhemden, die in die eerste jaren 1919 tot 1923 om hem heen stonden, dat zij begonnen zijn, den moed hadden om alles te trotseeren en het geloof hadden om tegen alles in door te gaan om het bolsjewisme te vernietigen in het hart van Europa. De vernietiging van het bolsjewisme, dat is de eerste en de grootste daad geweest. Het heeft veertien harde strijdjaren geduurd van 1919 tot 1933. Het waren 14 jaren van doorloopenden strijd ter vernietiging van het bolsjewisme in het hart van Europa. (Vervolg pag. 3), GENERALE STAF DER ITALIAANSCHE WEERMACHT. Officieel wordt medegedeeld:: De chef van den generalen staf van de Italiaansche weermacht, maarschalk graaf Ugo Cavallero is op zijn verzoek van ziin functie ont heven. Tot ziin opvolger is benoemd legergeneraal Vittorio Ambrosio, thans chef van den generalen staf van het Italiaansche leger. Als op volger van generaal Ambrosio i« legergeneraal Ezio Rossi benoemd tot chef van den generalen staf van het Italiaansche leger.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1943 | | pagina 1