i
Britsche machtspositie zal zwakker zijn
bij het einde van den oorlog.
DAGBLAD VOOR
Dr. Göbbels spreekt tot Duit^he volk.
r
Duitsche regeering nam harde beslissingen.
Italië viel uit door verraders-clique.
"p*
■Y
'1
TT
Adolf Hitler:
Oorlog zonder medelijder.
Gevaar voor Europa.
Duitschland antwoordt.
Het wonder, dat uitbleef...
Dagorders van Göring
en Dönitz.
Vertrouwen en strijdvaardigheic
den aanvang van 1944.
Dagorder van Himmler.
.J
m
L
Uitgave:
Dagblad voor Noord-Holland N.V.
Alkmaar - Voordam C 9.
Bureau Alkmaarsche editie:
Voordam C 9, Alkmaar.
Telefoon Adm. 3320 Red. 3330.
Giro 187284.
'M
V L
Jk.
MAANDAG I JANUARI 1944.
^«5jjgAÏWC» HfrHp.
NOORD-HOLLAND
146e Jaargang, No. 1, 4 pagina'a.
Prijs der gewone advertenties in deze
editie min. f 1.40, elke m.M. meer
f 0.10. Tarieven voor de geheele op
lage op aanvraag. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f2.10,
voor het geheele Rijk f2.63. Losse
nummers 5 cent.
Ter gelegenheid van de jaarwisseling heeft Adolf Hitler Vrijdagavond
een Nieuwjaarsoproep tot het Duitsche volk gericht, in welken oproep
hij er allereerst aan herinnerde, hoe Engeland en Frankrijk na een langen
tijd van voorbereiding na ruim 4 jaar geleden aan Duitschland den oorlog
verklaarden.
Men vergat eehter cenige belangrijke feiten, toen men het op de
zen oorlog aanstuurde: niet Engeland kon profijt trekken uit dezen oorlog,
maar alleen het bolsjewisme; niet Groot-Brittannië zal den bolsjewistischen
duivel temmen, maar het bolsjewistische gif zal Engeland zelf steeds meer
aanvreten en eindelijk naar het verval doen leiden.
Nadat Hitier deze twee punten verduidelijkt had en er op gewezen
had hoe Engeland in elk geval hoe deze oorlog ook zal afloopen ver
zwakt uit den strijd zal komen, richtte hij zich tot het Duitsche volk zelf.
Dat hun duivelsche bedoelingen van
den aanvang af bestonden, blijkt het
duidelijkst uit de ^consequente afwij
zing door dé Britsche oorlógshitsers
van de destijds door mij gedane voor
stellen tot ontwapening, van de voor
stellen* tot afschaffing van den bom-
oorlog en van al mijn voorstellen tot
belemmering van den oorlog respec
tievelijk van zijn beperking tot de
werkelijk strijdende soldaten.
Reeds destijds hadden de inspirators
van de Britsche politiek, de van Sit-
tards en consorten, het besluit geno
men, den komenden oorlog te voeren
als een oorlog van uitroeiing juist van
de niet-sf,rijdenden en wet met de mid
delen, die zij voor geschikter hielden,
nj de reeds in den wereldoorlog in
strijd met het volkerenrecht tegen
vrouwen en kinderen toegepaste me
thode door het algemeen streven naar
autarkie niet meer voldoende succes
scheen te beloven.
Overigens is het in het geheel niet
heslissend .hoeveel millioenen menschen
de plutocratisch-bolsiewïstische coali
tie voornemens is in Duitschland uit te
roeien. Beslissend is wat er van Euro-
Da zou moeten worden, wanneer deze
coalitie zegevierend zou blijven.
Honger en ellende
Waar de Britsche heerschappij he
den ten dage gevestigd is. zijn honger
en 'ellende de begeleidende verschijn
selen van h$t leven.
Terwijl haar leidende persoonlijkhe
den op brutale, onbeschaamde leugen
achtige wiize zwendelen met maatre
gelen tot genezing van den tijd né den
oorlog, kunnen zij niet bestrijden, 4 dat
in de geweldige rijken, die zii se'dert
eeuwen beheerscben. millioenen en nog
eens millioenen menschen jammerlijk
te gronde gaan aan honger en onder
voeding.
Nauwelijks hebben zij Zuid-Italië
bezet, of reeds zijn zij gedwongen
hun eigen soldaten het betreden
van bepaalde gebieden te verbieden
niet omdat daar typhus heerscht
maar omdat het langzame ver
hongeren van deze menschen tot
toestanden leidt, aan welker aan
blik men zelfs den meest verhar
den geallieerden soldaat op den
duur niet kan blootstellen.
Bovendien: wanneer het de pluto-
cratisch-bolsjewistische wereld tot nu
toe niet mogelijk was. in landen als
Amerika, waar twaalf menschen per
vierkanten kilometer wonen, millioenen
arbeid en brood te verzekeren, wan
neer het het bolsjewisme niet gelukt
is in den loop van zijn dictatuur der
tig millioen menschen xe behoeden
voor verhongering, hoewel er op iede-
ren Europeeschen Rus negentien maal
zooveel grond is dan in Duitschland;
wanneer de Engelschen in Indië met
slechts 75 menschen per vierkanten ki
lometer niet kunnen verhinderen dat"
millioenen verhongeren, dan zou het
dichtbevolkte Europeesche gebied in
geval van een boisjewistisch-plutocra-
tische overwinning niet slechts een
maatschappelijke ineenstorting beleven,
zooals sedert den ëtorm van de volks
verhuizing niet heeft plaats gevonden,
doch ook een economische catastropne
van niet voor te stellen omvang.
Dat Engeland net zoo aan dezen we
reldoorlog ten offer zal vallen, willen
en kunnen zij, die slechts haat en een
waarlijk niet voor te stellen boosaar
digheid als eenigen raadgever voor
hun handelen hebben, niet inzien.
Wanneer de toonaangevende Brit
sche politici verlangen, dat het
grootste deel van het Duitsche volk
uitgeroeid zal worden, aldus Hitier;
dat men ons volk, evenals het
Poolsche, de kinderen ontnemen
moet, om ze naar Rusland 'te zen
den om te worden opgevoed, d.w.z.
om ze om het leven te brengen;
dat men eenige tientallen millioe
nen Duitsche arbeiders naar Sibe
rië moest overbrengen;
wanneer Britsche bisschoppen bid
den, dat de bestraffing van het
Duitsche volk ie eerstvolgende tien
tallen jarep aan het bolsjewisme
toevertrouwd moge worden;
wanneer men in Engelsche bladen
schrift, dat men ditmaal, hopelyk
door geenerlei humaniteitsbevliegin-
gen aangetast, de gerechtigheid
vrijen loop zal laten en het door En
geland en Frankrijk zelf aangevallen
Duitschland zoo uiteen zal scheüren
en tuchtigen/dat het zich in eeuwen
niet meer kan verheffen;'
dan is dat zeker oprecht gjemeend,
doch op zichzelf niet beslissend.
Want: ook wanneer wij niet deze
onverbloemde uitlatingen van 'een
waarlijk satanische Britsche gezind
heid zonden vernemen, hébben wij
voldoende inzicht om te weten, wat
ons lot en dat van Europa zou moeten
zijn, wanneer ons deze oorlog onbe
wapend had verrast en wij derhalve
niet in staat zouden zijn geweest hem
te winnen.
Overigens is alles wat in de herse
nen van deze Engelsche sadisten als
theoretisch plan geprovoceerd wordt,
door het bolsjewisme reeds lang in de
praefijk beproefd. Het is ons duidelijk,
d t deze oorlog derhalve ook alle vroe
gere remmingen, die voortkwamen uit
een zuiver menschelijke humaniteit,
verwaarloost omdat er, wanneer hij ten
einde is, geen overwinnaar en over
wonnene, doch slechts overlevenden
en vernietigden zullen zijn. Wanneer
het bovendien in een oorlog mogelijk
is, dat men zich eigenlijk in deze
bruutheid voor de eerste maal in de
geschiedenis uitdrukkelijk speciali
seert op den oorlog tegen vrouwen en
kinderen en zich zelfs den eerenaam
„moordenaar" geeft, dan kan daaraan
alleen reeds afgemeten worden, wat
het lot van de verliezende partij zal
zijn, want men zegt niet dat dit slechts
zoo en zooveel tienduizenden kinderen
of zoo en zooveel tienduizenden vrou
wen en meisjès toegedacht is. Neen,
want dit is hetgene, dat in de oogen
van de tegenwoordige Engelschen en
achter hen staanden lieden het eenig
beklagenswaardige is. Zij zouden meer
dan gelukkig zijn, wanneer zij in plaats
daarvan het tien- of honderdvoudige
aan menschen zouden kunnen vernie
tigen. Zij verklaren dat ook heel bru
taal en openlijk en wij n-men er
even openlijk kennis van.
Wij zien daaruit, dat het hier een
oorlog zonder medelijden om zijn of
niet zijn betreft, die derhalve door ons
helaas ook evenzeer zonder medelijden
beantwoord móet en zal worden. Want
hoe groot de verschrikking thans ook
moge zijn, zij zou niet vergeleken
kunnen worden met het afgrijselijke
ongeluk, dat ons volk en daarboven
uit geheel Europa zou treffen, wan
neer deze misdadigerscoalitie ooit zou
«egevieren.
Het gevaar voor Europa is enorm
Het zal niet verzacht worden door het
K)e Duitsche transportschepen, die onder bescherming der oorlogsmarine
de in het Noorden van het Oostelijk front strijdende troepen verzorgen,
zijn niet zelden het doel van vijandelijke vliegtuig- en torpedoaanvallen.
Bij den gezamelijken afweer van alle wapenen der begeleidingsvaar-
tuigen en de boordflak worden de aanvallen afgeslagen en het convooi
bereikt zonder verliezen de haven van bestemming Tankschepen met
waardevollen inhoud voor de vliegers onder bescherming der „vier-
PK Weinkauf/PBZ-R/P m
feit dat zekere Britsche of Amerikaan-
sche instanties reeds thans verklaren,
dat na dezen oorlog een derde wereld
oorlog niet kan uitblijven, de oorlog
tusschen de plutocratieën onder elkan
der en tusschen hen gemeenschappelijk
en het bolsjewisme. Het is bovendien
voor de menschheid onverschillig of
zij ten onder gaat onder joodsch-kapi-
talistische of loodsch-bolsjewistische
dictatuur, of dus deze slaven der
menschheid dan de sterranbapier, de
Union-Jack of de Sovjet-vlag opgelegd
krijgen. In elk geval: voor hen die het
leed -dragen is het van weinig belang.
Ons geheele leven, ons streven en ons
bestaan is slechts één taak opgelegd:
n.l de duivelsche plannen van de jood-
sche wereldbrandstichters en hun tra
wanten tot mislukking te brengen.
Hoe zwaar derhalve deze ons op-
gedwongen oorlog op zichzelf is,
hij staat desondanks in geen verhou
ding tot het lot, dat allen treffen
zou in geval van een nederlaag. Er
is dus slechts één categorisch be
vel voor ons volk mogelijk, n.l.;
dezen oorlog onder alle omstandig
heden en met alle middelen tot een
zegevierenden maken.
Iedere oorlog op deze \vereld heeft
eens een einde genomen, derhalve zal
ook deze oorlog niet eeuwig duren.
Dat het Duitsche volk in het jaar 1918,
misleid door de leugenachtige frazen
van een Amerika a nschen president,
meende door vrijwillig de wapens neer
te leggen het einde te kunnen bespoe
digen, heeft niet sléchts Duitschland
in het grootste ongeluk gestort, doch
is ook mede schuldig aan den huidigen
oorlog. Want ook zonder die capitula
tie van destijds zcu aan een eersten
wereldoorlog een einde zijn gekomen,
maar dan zeker niet tot ongeluk maar
ten gunste van het Rijk.
Ditmaal is gelukkig het gevaar van
ons weggenomen ten offer te vallen
aan dergelijke sirenenklanken.
1 Hebben onze vijanden in hun oqd
testamentischen haat zelf de Oorlogsdoe
len op voorbarige wijze brutaal en
openlijk uitgeroepen.
2Is het kinderlijk, wanneer thans
achteraf Engelsche en Amerikaansche
bladen ontdekken en in hun domheid
schrijven, dat het verstandiger zou zijn
ui+ propagandistisch oogpunt andere
oorlogsdoelen naar voren te brengen
dan de eerst verkondigde. Niet alleen,
dat het een beleediging van het ver
stand van ons volk is het aan té kon
digen, dat men uit propagandistische
overwegingen thans iets anders- zou
willen zeggen, het zou ook indien
het dat van het begin af aan al ge
daan zou hebben een tweede maal
geen woord van de internationale
aarts-zwendelaars gelooven.
Bovendien: men poogt niet door zijn
oorlogvoering millioenen vrouwen en
kinderen om het leven te brengen om
dan misschien een vrede van verzoe
ning of van toenadering of van recht
vaardigheid te schenken. De wiize van
oorlogvoering zelf heeft onze vijanden
ontmaskerd. Het is de duizendjarige
haat van het jodendom en van de daar
door geleide nlutacratisch-bolsjewisti-
sche wereld, die zich niet alleen in de
oorlogvoering uit. doch die wan
neer zij zou kunnen zegevieren ook
het wezen van den rede zgu bepalen.
Tegenover dezen haat echter staat
thans geen zwak, burgerlijk Duitsch
land, doch de nationaal-socialisti-
sche volksstaat. Deze haat wordt
derhalve ook niet opgevangen door
luie decadente hoogere standen of
klassen, doch deze brutale aanval
wordt beantwoord door de Duitsche
volksgemeenschap en wel, niet be
antwoord met frazen van wereld
burgerlijke ideologieën, maar met
den gezonden en fanatieken haat van
een ras, dat weet, dat het om zyn
bestaan vecht en dat zich, tenmin
ste in dit geval, uitspreekt voor het
oude bijbelsche woord: oog om oog
en tand om tand.
Dat het joodsche doel der vernieti
ging van Europa uiteindelijk de zekere
uitroeiing van het jodendom in Euro
pa zal brengen, staat derhalve buiten
eiken twijfel; dat de poging van Engel
schen en Amerikanen Europa en
Duitschland door het bolsjewisme te
vernietigen en het Duitsche volk door
de Moskovitische wurgers te tuchtigen
dat wil zeggen te laten uitroeien, slechts
het tegendeel zou bereiken, dat wil
zeggen de bolsjewiseering van de An
gelsaksische wereld zelf, is even zeker.
In elk geval kan deze wereldhistori
sche, geweldigste oorlog van alle tij
den niet als een mooi tournooi ver-
loopen.
Hitier vervolgde: Desondanks kunnen
'wij één ding vaststellen: toen de oor
log begon bad men vooral in Engeland
de overtuiging, dat een inwendige op
stand in Duitschland onmiddellijk tot
ineenstorting zou moeten leiden. Men
sprak destijds over „generaal winter"
over „generaal modder", over „generaal
honger" en men hoopte steeds op het
wonder van de Duitsche ineenstorting.
In feite hebben noch generaal winter,
noch generaal modder, noch generaal
honger het Duitsche volk en zijn hui
digen volksstaa't kunnen overwinnen
De kapitalisten van die landen meen
den, dat onze socialistische economi
sche opvatting in den oorlog onmiddel-
lrk schipbreuk zou leiden. Zij heeft
echter juist in dezen tijd der zwaarste
belasting bewezen, juist en sterker te
zijn dan de economie van onze pluto
cratische tegenstanders. Van een bols
jewistische economie kan buitendien
slechts gesproken worden in den zin
van een georganiseerden slavenarbeid
voor het joodsche directorium-gene-
raai te Moskou.
Het schoonmaken van de bunker
kachel is geen aangenaam en helder
karweitje, maar het waarborgt ver
warmde bunkers tijdens de koude
dagen PK Hahle/Atl-H/P m
Het volgende kan thans worden
vastgesteld: Na meei dan vier jaren
oorlog heeft het Duitsche Rijk niet één
vierkanten meter van zijn bodem ven
loren. Alleen onze vijanden noemen
thans groote gedeelten van hun voor
malig bezit niet meer het hunne, zelfs
wanneer zij deze langs een omweg van
leen- en pachtverdragen als „eiland
steunpunten" enz. elkander v. ederkeerig
afhandig gemaakt hebben.
2. Het Duitsche Rijk is in dezen ge
weldigen oorlog niet alleen naar alle
kanten ter bescherming van _4it conti
nent ver naar voren gedrongen, doch
het heeft daarbij tot nu toe nog eiken
afzonderlijken tegenslag steeds weer
overwonnen.
Italië viel uit door verraad.
De zwaarste tegenslagen in dezen oor
log heeft ons het jaar 1943 gebracht.
In de eerste plaats is onze oudste bond
genoot uitgevallen, uitgevallen door een
lang aanhoudend en stelselmatig geor
ganiseerd verraad van een clique, die
zich met het groot-kapitalistische Wes
ten even identiek voelde, als zij gees
telijk machteloos staat tegenover het
bederf van de Marxistische ideologie
Reeds in den tijd vóór het uitbreken
van den oorlog was de onder-
grondsche werkzaamheid van deze rond
den koning geschaarde financieele ge
neraals- en politici-clique waar te ne
men geweest Zoowel de moeilijkheden in
Noord-Afrika als die op den Balkan
moesten in laatste instantie worden toe
geschreven aan de voortdurende sabo
tage- en verlammingspoging van deze
olutocratische tegenstanders van den
fascistischen volksstaat. Hun voortdu
rende sabotage slaagde er niet slechts
in de aanvoeren naar Afrika en later
o.'k naar Tta'ië door steeds nieuwe me
thoden van lijdelijk verzet te belemme
ren en aldus onzen en den aan hun zij
de staanden Italiaanschen soldaten den
toevloed der maferieele substantie voor
het voeren van den oorlog af te snijden,
doch ook op den Balkan den door
het Duitsche ingrijpen opsehei derden
tcestand stelselmatig te bemoeilijken of
te verwarren. Het bendewezen was uit
sluitend het product van de onderaard-
srhe DOlitieke en militaire maatregelen
van deze krachten Evenzeer was de vol
ledige ineenstorting en het uitvallen der
t'-aliaansche formaties in het Oosten toe
te schrijven aan de uitwerkingen van
oeze crisis Het eindelijk ooenlijk ge-
o'eegde verraad aan der Duce en de
sehaamtelooze. Igge samenzwering met
de viianden moesten volgens den wil
van dezen koning en zijn clique het
fascisme in Italië en het nationaal-so-
ciaiist.ische Duitsche Rijk doen ineen
storten.
{Zie verder pag. 2)
De opperbevelhebber der luchtmacht,
Rijksmaarschalk Göring, heeft bij de jaar
wisseling een dagorder tot de leden der
luchtmacht gericht, waarin hij onder
meer zegt:
In dit harde oorlogsjaar heeft ons ge
heele volk een voorbeeld van bewonde
renswaardige dapperheid, trouw en vol
harding gegeven. Front* en vaderland
hebben zichzelf waarlijk overtroffen. In
weerwil van bittere offers en vele zor
gen en nooden hebben zij, de oogen in
vertrouwen op den Führer gericht en
met heilige liefde voor het vaderland,
met sterk hart standgehouden tegenover
alle beproevingen van het lot. Gij, ka
meraden, hebt in deze gevechten altijd
de trotsche, met roem overdekte vaan
der luchtmacht hooggehouden. Ik weet,
dat gij mijn vertrouwen in Uw moed en
fanatieke^ plichtsvervulling nooit zult te
leurstellen. Want ons leven geldt als hei
lig erfdeel der gevallen helden slechts
één gedachte: Duitschland.
Zoo gaan wij het nieuwe jaar in, In
het besef van de geweldige kracht van
het Rijk, bezield door een onwrikbaar
vertrouwen en gedragen door de hooge
verantwoordelijkheid voor de cultuurwe
reld voor een geheel werelddeel. De weg
ligt duidelijk voor ons. Het gaat om
overwinning of ondergang.
De opperbevelhebber der marine,
groot-admiraal Dönitz, heeft een dagor
der tot de marine gericht, waarin hij
zegt, dat het afgeloopen jaar het Duit
sche volk hard hoeft gemaakt als geen
enkel vroeger geslacht. Wat het lot In
het komende jaar ook van ons moge
verlangen, wij zullen schouder aan schou
der staan, één van wil, onwrikbaar in
trouw, fanatiek in ons geloof aan de
overwinning.
„D$ zenuwen in toom, taai en volhardend 1
De Reichsführer-S.S., Rijksmi
nister van binnenlandsche zaken,
Heinrich Himmler, heeft bij de jaar
wisseling den volgenden dagorder
uitgevaardigd:
„Mannen van de Waffen-S.S. en
politie! Tijdens den 7-jarigen oorlog
schreef Frederik de Groote de vol
gende woorden neer: „Wij zullen
zoo lang om ons heen slaan totdat
onze vervloekte vijanden zich opma
ken voor den vrede". Deze zin is
ons parool voor het jaar 1944".
Rijksminister dr. Göbbels heeft by
de jaarwisseling op Oudejaarsavond
een radiorede gericht tot het Duitsche
volk. Het jaar 1943, zoo verklaarde
hU, was het totdusver zwaarste jaar
van dezen oorlog, want in dat jaar
moesten wij onze groote proef van
standvastigheid afleggen in materieel
en moreel opzicht. Hpt stelde ons voor
de taak de voorwaarden, die wy in de
vorige oorlogsjaren hadden veroverd,
stevig in handen te krijgen voor onze
eindoverwinning en hen tegen den
woedenden stormloop van den vyand
te verdedigen. Dat is ons voor het
grootste deel gelukt, wy hebben, daar-
by weliswaar verliezen en tegenslagen
moeten incasseeren, maar die kunnen
in geen enkel opzicht beschouwd wor
den als van beslissender» invloed op
den oorlog. Door het laffe verraad
van de Italiaansche konïngs- en gene-
raals-clique is het kamp van de spil
verzwakt met de economische en mi
litaire kracht van een bondgenoot en
het viel niet te vermyden, dat het
algemeene oorlogsbeeld daardoor een
verschuiving onderging, wy moesten
onze bakens achteruit zetten, zoowel
in het oosten als ln het zuiden. De
daarmee samenhangende teruggaande
bewegingen van onze troepen hebben
den vyand de zoo welkome gelegen
heid geboden te spreken over een mi
litaire ineenstorting van het Ryk, of
zulk een ineenstorting reeds in voor-
harige overwinningsberïchten als spoe
dig op komst zynde aan te kondigen.
De vergissing van den vijand.
De vijand heeft zich grondig vergist
Onze oorlogspositie is door deze gebeur
tenissen weliswaar néuwer geworden dan
zij was bij het einde van het jaar 1942,
maar zij is meer dan toereikend om ons
de zekere eindoverwinning te waarbor
gen. Men behoeft tegenover de successen
van den vijand slechts te plaatsen wat
hij daarvan gehoopt had. om in te zien.
dat onze kansen op een volledige over
winning door de gebeurtenissen van dit
jaar op geen enkele wijze nadeelig zijn
beïnvloed.
De door Churchill aangekondigde
amphibische oneraties zijn uitgebleven
en zullen, wanneer zij, zooals steeds
weer gedreigd wordt, plaats vinden,
in alle olaatsen van Europa een oa-
rate Duitsche weermacht aantreffen.
Tn één woord: het wegvallen van een
bondgenoot uit ons strijdend front
heeft ons weliswaar groote en soms
ook gevaarliike moeilijkheden bereid,
maar wii hebben die den kop weten
in te drukken, en dat is het ten slotte,
wat den doorslag geeft.
Over den afloop v*n den oorlóg beslis
sen niet wensehen en voornemens, maar
alleen feiten. De viiand is er ook in het
afgeloonen jaar niet in geslaagd zoodani-
.ge feiten te stellen in een omvang, dat
zij onze oorlogvoering in een essentieel^
functie konden treffen. De vijand heeft
zich op onzen militairen en moreelen te
genstand de tanden kapot gebeten.
"Wat de Duitsche soldaat deed.
Wat dat voor het verdere verloop van
den oorlog beteekent. valt voorloopig niet
te overzien. Dat betreft vooral ons ooste
lijk front. Onze soldaten hebben daar in
de zware gevechten van het afgeloopen
iaar een proef afgelegd van hun stand
vastigheid. die alles, wat in dit opzicht
tot dusver is georesteerd, ver tn de scha
duw plaatst Flke strijdende Duitsche sol
daat is derhalve ook ons hart duizend
maal dichterbij, dan de bijzonder schran
dere dagbladschrijvers van een zekere
ners. die ons in het beste geval goede
adviezen gegeven, maar overigens nau
welijks een woord van erkentelijkheid en
dank vinden voor een heldhaftigen en
offervaardigen strijd, dien onze weer
macht voert, ook vonr de handhaving van
het leven hunner volkeren.
IJdele Sovjet-hoop.
Het gevaar van het bolsjewisme,
waardoor gansch Europa wordt be
dreigd. kon ook in het afgeloopen laar
met succes worden verbannen. Wan
neer de Sovjets geloofd hadden tot
onze grens te kunnen opdringen, dan
zullen de jongste gevechten ver in het
oosten hun inmiddels wel geleerd heb
ben, hoe ij del hun desbetreffende
hoop was.
Eeuwig zal het als de groote schande
van deze eeuw worden bestemneld.
flat Engeland en de Vereenlefle Staten
zich verbonde.n met het bolsjewisme
om hun van haat vervulden strtid te
gen het eerbiedwaardige continent tot
een militair succes te maken. Zii zul
len ook daarmede de overwinning niet
behalen, integendeel, hoogstens zullen
zii de bestaansgrondslagen van hun
eigen volken ondermijnen.
Niettemin ligt daarin voor ons en voor
Europa een enorm gevaar en wij moeten
alle kracht büeenraoen om aan dat ge
vaar het hoofd te bieden. Volkomen doel
loos is het om daarbil te rekenen op de
hulp van andere volkeren en staten, die
°veneens bedreigd worden. Zij zien welis
waar vaak het gevaar in, maar geen
macht ter wereld kan hen er toe brengen
'ets daartegen te doen. Zij gelijken daar
bij op het koniintle, dat gehypnotiseerd
naar de slang kijkt tot het verslonden
wordt.
Aangewezen op eigen kracht
Wif zijn dus in hoofdzaak op- onszelf
aardwezen om dezen strijd om ons leven
en om het leven van ons continent met
succes te voeren. Dat kunnen wii ook
r>e peonnmlsche on militaire kracht va*-*
het Rijk is. vergeleken met het begin van
den oorlog, toen wij tegenover een on-
vergelijkelilk veel grooter gevaar ge-
nlaatst waren, enorm gegroeid. Euron?
bevindt zich voor b»f grootste deel in
onze handen. viiand zal wel gëen
middel onhenroeM laten om ons in het
komende jaar de pssemfipoip stellingen
van onze oorlogvoering uit handen te
■'laan. maar daartoe moet hii, zooals d*>
omstandigheden op het oogenblik züo
den gevaarlijken spropg wagen in het
•vpqfen. dien hii tot dusver altijd me+
V,e»o*f flrotori fp ontcman.
Hij probeert hem voorloopig te ver
vangen door een offensief uit de lucht,
dat. zooals elkeen weef. en zooals ook
de viiand heel openlijk toegeeft, meer
gericht is tegen ons oorlogsmoreel dan
tegen ons oorlogspotentieel.
Eeuwige schande
Wanneer ik over luch tof fens lef spreek,
dan is deze uitdrukking een zeer hoffe
lijke en gereserveerde omschrijving voor
een volkomen onsoldateske striidmetho-
ae, die in de geschiedenis baars gelijke nief
kent in gemeenheid en ruwheid. Dat za'
de door de eeuwen been onvergeten blij
vende schande van de Engelschen én
Amerikanen zijn, dat zij, zooals in den
eersten wereldoorlog met honger, in den
tweeden wereldoorlog met fosfor tegen
vrouwen en kinderen zijn' opgetreden
Wat den vijand in den eersten wereld-
mis- I
ege- U
bal- ,1
•A'5?Ï CL
oorlog ls gelukt, dat zal hern^n den
tweeden wereldoorlog niet geluk\n Het
is overbodig daarover nog woorai' te
verliezen. Ons volk heeft in het jaaW^
de beproeving van de vijandelijke lUcbV
terreur zóó schitterend doorstaan, dat dev
vijand zijn daaraan geknoopte verwach
tingen definitief kan begraven.
Ons volk is in de nachteiyke vuut-
stormen niet uiteengevallen, zooals
onze vyanden dat hoopten en wensch-
ten, doch is een vaste en onwrikbare
gemeenschap geworden. Dat is de
kostbaarste leer van let jaar 1943.
Wy zyn onder den dwang der om
standigheden in zekeren omvang ge
wend geraakt aan de verschrikkingen
van den modernen oorlog. Het En
gelsche volk daarentegen zal daaraan
weer gewend moeten raken.
De luchtterreur zal veranderen.
De luchtoorlog bereidt den vijand
slechts genoegen zoolang hij eenzijdig is.
Wordt hij weer tweezijdig, dan zullen de
vreugdekreten daarover in de Londen-'
sche pers spoedig verstommen. De Brit
sche én Amerikaansche piloten zullen
echter binnenkort in het geheele Rijks
gebied tegenover eeiv verdedigingskracht 1
komen te staan, die hun den lust- tot hun
gemeene overvallen op Duitsche steden
en haar burgerbevolking meer en meer
zal ontnemen. Er bestaat geen oorlogs-1
wapen, dat niet op zeker tijdstip een te-]
genwapen te voorschijn roept. Zoo zal I
dat ook hier het geval zijn. De vijand
treft met den luchtoorlog ons bewape-
ningspotentieel slechtsin zeer beperkten
omvang en daarmede is de succesvolle
voortzetting van den oorlog voor ons
absoluut gewaarborgd.
Het tweede front.
wy vermoeden, dat de Engelschen en f
Amerikanen in het komende voorjaar
door een invasie in het Wasten de° proef 1
op de som willen nemen. Zij moeten dat
immers, omdat Stalin, hun opperste heer
en gebieder, dat zoo wil. Dan zal biyften
wie in deze kwestie gelük heeft, de vij
and of wy. In ieder geval kan het En-
gelsche en Amerikaansche publiek del
maatstaven voor hetgeen zyn soldaten'
daarby te wachten staat aflezen aan d<
gevechten in Italië, en daarby niet ver- i
«etend dat de Duitsche weermacht vóór V
Rome altyd nog aan de peripherie van ons
belangengebied strijdt, terwijl het in het(
Westen om ons leven gaat.
Vertrouwen in de toekomst.
Zeer waarschijnlijk is .het, dat de oor
log daarmede in het komende jaar zijn
beslissende stadium zal binnengaan. On
ze omstandigheden voor de overwinning
zijn daarbij meer dan gunstig. Het is
over het algemeen een ondankbare taak
wanneer men in een zoo kritieken tijd
den profeet wil spelen. Maar nooit (heeft
de Duitsche leiding komende gebeurtenis
sen met een zóó souvereine kalmte (tege
moet gezien als ditmaal. Het ligt dei bal-
ve vooiv de hand aan te nemen de.'
Engelsche en Amépkaansche
het komende voorjaar nog ve!^
len opkijken. Zij kunnen dan i
betuigen aan hun regeeringenl
in haar verblinding dit bloedig
insturen. Een "doorslaggevend
van de overwinning is het bewui
eigen recht. Dat bezitten wij
omvang. Wij weten heel ij
waarom wij Europa verdedig
noch de Engelschen en nog vei
de Amerikanen weten, waaro;
aanvallen. Daarbij zullen zij cj
offers aan bloed moeten bren 1
sterft niet graag voor een
waarin klassenhoogmoed en eig\
van standen heerscht, waarin de
ders slechts koelies van de geldig
ten zijn en waar de toonaangeVei
staatslieden slechts sociale frazen v\
kondigen, maar sociale daden pijnliji
vermijden.
Als zijn,leven echter verdedigt de sol
daat een staat, die in den waarsten z"
des woords zijn eigen staat en een r
ciale staat is, waarin ook de kleine Tr
alie mogelijkheden bezit om naar- bóven
te komen, waarin politiek en oorlogvoe
ring slechts zijn gericht oo de belangen
van het geheele volk en niet op die van
een kleine plu tocra tencll aue, in é*n
woord, waarin het volk zichzelf via zbn
beste zonen voor zijn eigen welzijn en
geluk regeert. Ik behoef er geen -woord
over te verliezen, waar het in dezen
strijd voor ohs om gaat. Onze vijanden
bebben ons daarover geen twijfel gela
ten. Wij verdedigen ons leven.
Het is goed dat wii dat weten. Een
nederlaag zou ons allen vernietigen.
Daartegenover staat de overwinning,
die wy door te strijden kunnen en
zullen behalen, zy opent ons de poort
naar de definitieve vryheid en onaf-
hankeiykheid van ons volk. Vóór ons
ligt dan een weg van den vrede en
van den vrijen arbeid, van den we
deropbouw en van een diep socia?
geluk, dat gelegen is in de gemeet
schap van allen. j£j
Zenuwen in toom, t N
volhardend! jJci»
Vraagt men my nu hoe de
deugd heet, die ons naar deze ov
ning leidt, dan kan ik slechts to
woord geven: het ls de trouw aa; p i
zelf, de trouw aan de wereld, die t»
gedachten hebben en aan onze poli
geloofsbelijdens. Het komt er in hOL
zaak opaan, dat leiding en volk de zt,
nuwen in toom houden, taai en volhar
dend de gevaren en moeilijkheden te bo
ven komen en zich door niets laten af
brengen van de voortzetting van den
eenmaal ingeslagen weg, die de juiste
gebleken is. Dan breekt oo zekeren dag
olotseling het wolkendek, dat de zon ver
duistert en de hemel ziet er weer stra
lend uit. Zoo zal het ook in dezen oorlog
zijn. Front en vaderland hebben in het
afgeloopen jaar zichzelf overtroffen. De
oartij is als de politieke leidster van het,
volk te voorschijn getreden op het ni
veau van haar groote prestaties. Zij Ie- i
verde voor het ontredeny van millioenen
aan het Duftsche front een offer in bloed, 4
dat verre overtreft hetgeen elders
bet Duitsche volk verlangd moest vj
den.
Om den Führer geschaard staan uf
volk der Duitschers, aan het ein
van dit harde oorlogsjaar en zeti
wii moedig den stau in de nog j
bekende toekomst. Wil weten: bet J
onze toekomst zffn. Het lot schei
haar ons niet. wii nrWPn er v
vechten. Dat willen wy doen. Fier;
verbaten wachten wii den viian^
of hii by na ebt en mist onze st/ s#
besluipt, of bïi in het oosten me
overmacht van menschen en i
Haal op ons front storm loopt, c
'n bet Ziflden bebloede koppen i
of dat bü tenslotte den storn
waagt op den Atlantïschen w*i.
al waar hii tegen ons optreedt,
aan het front Duitsche manner
genover hem en in het vader
waar die mannen ontbreken,
Duitsche vrouwen, knapen en i
'es. Het jaar 1944 zal ons bereid
den,