BEEMSTERLAND. RUÏNE PUDDING DIET SUIKER M3E3BBH KLOKPOEDER BUSSINK IN EN OM HET VIE Deventer koek Nieuw: TULBA! EEN SCHOONE POLDER, DOOR STATIEJOFFEREN OMRINGD.... NESTBOUW ANNO 1944 Karei ende Elegast. HET IS DAAR DOOR M. BRUINSMA. ALLEEN VOOR JOU. Ti i H O T een waardevol recept om ook nu nog een roomige pudding te maken. ANANAS - RUM - FRAMBOZEN CITROEN - MOCCA VANILLE OP ÊÊN BON 2 ZAKJES ELK VOLDOENDE VOOR EEN PUDDING VAN EEN HALVE LITER W+'+'iv//A. Cm dcreersUUdett «an „het Gilde der Coe- ckenbaokers tot Deven ter", een der eersten, die „den eydt hefft ghedaen", was Jacob Bussink. Toen al, in 1593, bestond Bussink en het befaamde re cept, nu nog het geheim en uw waarborg voor de onover troffen kwaliteit en den aparten, heerlijken smaak vanBussink'sDeventerKoek. Thans schaarsch, later weer volop verkrijgbaar. Die echt fijne smaak, dat cro- tjuante en luchtige, waardoor Uw tulband, cake of gebak zoo'n ouderwetsche lekkernij wordt, •verkrijgt U alléén met Tulba, het extra fijne bankctbakkers- focclcr van Terwcc. Tulba is een walitcicsproduct! Probeert het! BANKETBAKKERS POEDER Land en Water Molens en Menschen Bloemen en Vogels en de Dijk „Staat t je wat aan maat? Je kijkt of je het voor het eerst ziet." „Of 't me aan staat? Hoor eens makker, ik krijg er nooit genoeg van, en mis schien zal t je vreemd in je ooren klin ken, maar als er voor mij eenmaal „ein de der manoeuvres" wordt geblazen, dan hoop ik dat het hier gebeurt, hier op den dijk, met m'n blikken over dat on vergetelijke polderland. Ovpr de slooten en rietvelden, de molens en de menschen, de bloemen en vlinders. Over gansch dat wondere panorama van eenvoudige din gen" Hooger klimt de zon. De grijze leibe- dekkihg van de slanke torenspits der Jisperwegkerk glanst in het zonlicht. Het wit gepleisterde Zusterhuis is als een bouwplaat uit onze jongensjaren. Vreemd in het polderbeeld zijn de groengele vlak ken der bloeiende koolzaadvelden. Op den akker van Francis,, loopen de wieders geivren naast elkaar. Als een zwart-grijs lint strekt de Prov. weg zich tusschen het jonge groen van berm en boomen. Tastend gaan de zonnestralen over 't roode pannen dak van de boerderij van Schreuder, mid den in den Mijzerpolder. Een paar blauwe reigers zeilen in glijvlucht over de vee stalling van Klaver op weg naar hun vischplaatsen. Nog een andere vis- scher is op het oor logspad. Jan Ooms komt onder de oude brug over de ringvaart in z'n visschersjol aan- peddelen. „Hallo, Jan, loopt de paling al?" „Kon beter, maatje, nog effe te koud?' „Ja, de Wind is schraal." „Nou, goeie vaagst." „Dank je." Onbarmhartig onthult het zonlicht de ver weerde muren en de kapotte ruiten en de onoogelijke wijzerpla ten van de Schermer- hornder kerk. Van die wijzerplaat kan geen mensch den tijd afle zen, dat is een puzzle, die nimmer opgelost wordt. Die kerk is als een afgeleefd mensch. Der dagen zat. Er is in Schermerhorn niet veel wat herinnert aan de oude tijden van wel vaart, zooals in De Rijp, waar kerk. en Raadhuis, pakhuizen en gevels en nog zooveel andere dingen getuigen van den tijd, toen De Rijp als een koningin temidden harer statm- ïofferen troonde Sic transitMaar .zeifs een zwakke glans daar van is niet in Scher merhorn kenbaar. Een zwervende wolk schuift voor de zon. Opeens glijdt een reusachtige schaduw over het polderland. Als donkere silhouet ten staan opeens de 'Schermer molens te gen een lichten ach tergrond. Ook die mo lens zijn schaduwen van 't verleden. Zeilloos en soms latloos steken de naakte wieken in verstarring hemel waarts. Waar blijft de straffe wind, wiens adem de wervelende wieken noop te tot haar rhythmisch spel. snel of lang zaam, maar van een wondere bekoring? Voorhij, zooals - zooveel voorbij gaat in dit leven. De zon is weer meesteresse van den hemelkoepel geworden. Onder dien egaal blauwen koepel ligt de Eilandspolder in ai zijn schoonheid voor ons. Zilveren lin ten slingeren zich tusschen het groen der landen. Kieviten, scholeksters, tureluurs en grutto's voeren weer wonderlijke vliegcapriolen uit, afleidingstooneeltjes, in scene gezet voor den piraat „mensch", want in een of ander kuiltje ligt 'n viertal gespikkelde eieren. In,groote krin gen cirkelt een vlucht wilde eenden in de lucht, in een prachtige zweefspiraal dalen zij neer op het gladde water van het Delft. Een koe, die aan den kant stond te droomen, kijkt met verwonde ring naar die drukke gasten. Verderop, beklemd tusschen de polders, ligt Groot- Schermer. Ook een der statlejofferen Zeker, zie naar het Raadhuis, dat onvol prezen architectonisch meesterwerkje uit dat rijk verleden. En is het niet het dorp, waar de grijze jeugd nog knikkert met al de toewijding en ernst der jonge men schen? En nÓg verderop, daar is het dorp De Rijp: massief steekt de vierkante to ren boven alles uit. Als een bescheiden zuster rankt in het westen de torenspits van de Roomsche kerk Het Raadhuis Ach, wat moet ik verder van jou ver halen. Iets van mijn liefde voor dat won derlijke dorp heb ik UIieden reeds vroe ger verteld en toch was het maar weinig Want \dat dorp is zoo rijk, steen en hout, straten en havens, alles is geschiedenis En de menschen, de Rijpers. Was dat een apart geslacht? Ach, bij menige wieg van zoo'n Rijper borelingetje hebben Avon tuur, Zwerflust en Fantasie aangezeten En gelijk met de moedermelk is iets van den geest van dat edele drietal ingezogen. En iets van dienzelfden geest voerde hen, hoe ver ook weg, altijd weer terug, terug naar dat dorp dat je niet kon ver geten, 't dorp, dat kleur en leven had gegeven aan de kinderjaren en aan de latere dagen. En ze zijn teruggekeerd, vqorgoed, of als dat niet ging, voor korte of lange poos. Maar weer moesten ze eens loopen langs de oude straten en achter ombuurten. Naar het ^End van 't Riet" en „Lievelandsbuurt". Daar stond het „Luizenpaleis" en haar het optrekje waar 's morgens de kinderen met d'r haren aan den gekoclteerden wand van de bed stee vastgeplakt waren. Even kijken of m'n naam nog in die oude briigleu- ning staat met dien van m'n eerste „vlam" En daar werden de veldslagen geleverd tusschen De Rijp en Gtaft, want Grafter schoonen waren taboe voor die losbandige Rijpers Even toeven op den Dam. Vanaf die blauwe trappen van het Raadhuis is in Vroeger dagen het Evan gelie en het Socialisme verkondigd, of ze dienden als tooneeldecor voor de straat kunstenaars. Noode nemen wij afscheid van Leeghwaters dorp, we verlaten den Westdijk en gaan langs de Klaterbuurt. (de buurt, waar ih dien ouden tijd, toen de Beemster nog jong was, een volkje huisde, dat men niet tot de respectabele burgers kon rekenen) via den Rijperweg huistoe. Hoog en niet mooi verheft de fabrieksschoorsteen zich boven het ge bouwencomplex v,an de zuivelfabriek „De Tijd". Hoe heeft de schoonheidscommissie, die zoo nauwgezet en serieus haar roeping vervult, die zelfs zich bemoeit met de kleur van onze beroemde huisjes aan den slootkant en den stijl en de plaats van een hoendervillé, hoe heeft die dat vraagstuk van zoo'n lange, steenen, rechtopstaande retort, midden in de gra zige weiden van den schooneh Beemster- polder, opgelost, zonder dat er in bedoeld schoonheidsgeweten 'n behoorlijke deuk is gekomen? Want probeer niet op je éigen houtje of een aannemershoutje 'n geveltje te veranderen of een kippenhok te bouwen. Nee, m'n zoon, dat gaat niet, daar moet harmonie zijn, je kunt niet bouwen en de natuur links laten liggen Geef maar hier de teekening We zijn er gelukkig voorbij. Niets meer zeggen. Ook de directeur van „De Tijd", de heer Prikken, is een mensch. En wat -Je hebt helpen opbouwen en groot zien worden, nou daar hou je van, je kunt althans geen kwaad er van hooren, dus zand er over. Er zijn liefelijker beelden in den pol der, De fee Lente heeft haar tooverstaf gezwaaid over de beidende aarde. Mil- lioenen lentekinderen luisterden naar haar lichten tred. Op gij allen, het uur is daar. Sier je met je kleurigste gewa den. Want wij zijn de glimlach van Moe der Aarde. En op de weiden en langs de bermen, daar flonkert en gloeit het In kleur en tint. Het wonder der wederge boorte Nog luttele oogenblikken en in de overweldigende bloesemweelde der boom gaarden bereikt het nieuwe, leven zijn verbijsterende climax Polderland De met sneeuw bedekte toppen der berden heb ik aanschouwd De deining van. den onmetelijken oceaan op het dek van een schip is mij ver trouwd geweest. De woeste praal van de tropennatuur noch de bekoring der In dische nachten zijn mij vreemd En toch, wanneer ik sta op den dijk, en ik staar over dat bekende panorama van vertrouwde dingen, dan o.' polder land, is er blijdschap in mijn ziel en ben ik een gelukkig mensch. ANDR. TOL. Onbarmhartig onthult het zonlicht de verweerde muren. Een heel klein, doch aardig plaatsje, Diep verscholen in het land, Werd genoemd één dezer dagen Met den oorlog in verband. Vliegtuigen, die overvlogen, Met drie kringen als symbool, Strooiden kwistig naar beneden Smalle reepén stanniool. In het dorp was ook een lijster, Juist gekomen van den trek. Deze zag men alle dagen Met zoo'n lintje in haar bek. In deez' tijd van draadjes-schaarschte Nu textiel is op den bon, Liet deze moderne vogel Haar nestje schitt'ren in de zon. Met dit mooie vogelnestje, Saamgesteld uit stanniool Leert de vogel aan de menschen Aanpassen is nu 't parool. Dit moderne stannioolnest, Thans in het museum „De Waag", Zegt daar tegen alle menschen, Een nest weghalen, dat is laag. Beste, landelijke menschen. Wordt met de vogels meer vertrouwd. Laat ze toch hun huisje houden Ook al is dit mooi gebouwd! 5 Mei 1944. KOOS YTSMA. LETTERKUNDIGE KRONIEK. Bij de N.V. Strengholts Uitgeversmaat schappij te Amsterdam verscheen in een sierlijk hoewel ietwat besmettelijk bandje een nieuwe editie van het be roemde Middelnederlandsche epos „Karei ende Elegast" Het besmettelijke bandje vermeldt 'Karei ten onrechte met een C. Deze uitgave is een verheugende ge beurtenis, zooals elke uitgave, die onze oude literatuur poogt te populariseeren, verheugend genoemd mag worden. Het verhaal van de avonturen, die kei zer Karei de Groote beleeft, wanneer hij op een nacht uit zijn slaap gewekt en aangemaand wordt om uit stelen te gaan, behoort zonder twijfel tot de bekoorlijk ste, die wij bezitten. Wanneer de in de Middelnederlandsche taal onervaren lezer zich eenige moeite getroosten wil en be reid is de verhelderende aanteekenlngen, die aan den voet van elke bladzijde'ver schaft worden door Dr. Rob Roemans, aandachtig te bestudeeren en, zoo moge lijk, in zich op te nemen, zal hij zich spoedig rijkelijk beloond .vinden. De „Ka- rel ende Elegast" debeste en stellig de gaafste ridderroman uit de Neder- landsche middeleeuwen munt uit door klaarheid van taal, door een levendige handeling, door kleurrijkheid van schil dering en door menschelijke eenvoud en logica. H. P. VAN DEN AARDWEG naar R M. Rilke. Het is daar waar'de laatste hutten stfean en nieuwe huizen, die ontstellend sterk opdringen uit het knellend steigerwerk, nieuwsgierig tot hoe ver de velden gaan. Het voorjsar blijft er altijd bleek en mat, daar schuttingen het zonlicht ondermijnen; de kersenboomen en de kind'ren kwijnen, alleen de herfst heeft hier en daar nog wat verzoenends, nog wat wijds; een enk'le maal geuren de avonden van vochtig gras; een herder leunt er donker in zijn jas van pelzen, tegen een lantarenpaal...* AFRA TEN HEUVEL. Ontvoerd aan dool en droefenis, onthecht aan al wa't bond vind ik maar één behoevenis, het merkmaal van uw mond. Reik mij eer Jt licht verflonkerd is ten zegel en onthaal uw mond die licht en donker is, ivoor en bloedkoraal. Voer mijn verlangen parelmoer gevangen In uw oogensnoer tot speelsche slavernij. Het bloed dat rozen rood ontroert doordrenke totterdroom vervoerd den nacht van u en mij. MICHAEL DEAK Het is een milde zomeravond. Als een smal, geel lint slingert zich het zandpad In allerlei grillige kronkelingen door de duinen. Soms over de hoogste toppen, en dan weer langs de zacht glooiende hel lingen naar beneden, door de dalen en langs het struikgewas. De bramen zijn overrijp en hangen goed verborgen aan hun steeltjes. Hier en daar lichten wat blauwe korenbloemen op te gen den donkeren achtergrond van blad en struik. Insecten krioelen en kruipen over den grond Vlinders vladderen van bloem tot bloem. Het is één en al leven. Zachtjes, heel in de verte, ruischt de zee-haar begeleiding bij het lied, waarvan de vlinders en bloe men, de duinen en het okerkleurige zand melodie vormen. Een schrille fietbel, die van den weg af te hooren is, klinkt als een kort, fout- gegrepen accoord, dat spoedig vergeten is en geen blijvende storing veroorzaakt. Op korten afstand, duidelijk zichtbaar, ligt de ruïne van een oud kasteel op den top van een duin. Weinig is er overgebleven van de trot- sche veste, waar vroeger graven en gra vinnen een luisterrijk leven leidden. Tóch wekken de brokken steen geen sombe ren indruk. Het lijkt, of een kind met zijn blokken gespeeld heeft, en n;et den rommel opruimde voor het naar bed gaan Vergeten speelgoed, dat een vriendelijk aanzien geeft aan een overigens keurlgen huiskamer. De bewoners van het gehucht, dat even verderop ligt, zijn trotsch op „hun" kasteel. Dikwijls, als de heele familie vereend Is In de woonkamer, worden de oude legen den en overleveringen, die er aan ver bonden zijn, weer opgehaald In gedachten zien de luisterenden de gebeurtenissen voor zich afspelen en wanen zich weer In een mateloos ver verlèden. Toch is het niet noodig, zich door an deren te laten vertellen, hoe de men schen hier vroeger leefden Gezeten op een stuk steen, ziet ge alles voor u, beter dan iemand het verhalen kan. En zóó heb ik het me voorgesteld: Vroolijk wapperen de vlaggen van den toren van het kasteel. Sierlijk verheffen zich de kanteelen, scherp afstekend tegen de stralend blauwe lucht. Het slot is pas gebouwd, en ge reed om zijn bewoners te ontvangen. Nog nimmer hebben een Heer en Vrouwe gewoond in deze veste, allezalen zijn ingericht naar den smaak van hen, die op het oogenblik onderweg zijn en straks hun incomste in hun huis zullen dóen. Clothilde, de lieftallige jonge gravin, is vandaag in het huwelijk getreden met Dirk, den zoon van haar vaders neef. Sinds hun prilste jeugd kenden zij elkaar, en het was de hartewensch van hun beider ouders, dat zij later geza menlijk door het leven zouden gaan. En daarom is deze dag een ag van vreugde. De hoorigen van de ouderlijke kaStee- len zijp. kwistig bedeeld mets goede ga ven; en vele armen, uit de buurtschap danken voor de goederen die zij ontvin gen, en wenschen den jongen echtelie den niets dan geluk en voorspoed. Op den burcht, dien Dirk en Clothilde betrekken zullen, stijgt de spanning iedere minuut. Van de torenkamer uit ziet men den stoet naderen. Het is een indrukwekkend schouwspel. Voorop rijden twee herauten In kleu rige kleedij; daarachter hej; bruidspaar, ook te paard. Ouders en genoodigden volgen hen, een lange rij. Daar komen de herauten reeds! Zij houden stil en verkondigen het dienst volk, dat toegestroomd is, dat de Heer en Vrouwe van het slot hun intrede doen en al hun gedienstigen groeten. Nadat de gasten binnengetreden zijn, verspreidt het pedsoneel zich weer en haast zich^met de bediening een aan vang te nemen. Het gezelschap heeft zich naar de ruime eetzaal begeven, waar een uitge breid bruiloftsmaal wacht. Spijs en drank wisselen elkaar overvloedig af, en allen vinden een gastvrij onthaal. Er wordt geklonken op het bruidspaar en vele goede wenschen krijgen zij te hooren. Clothilde dankt met een glimlach, en Dirk ziet trotsch op haar neer. Als alleiï verzadigd zijn, en men zich in kleine groepjes naar een van de ont vangzalen begeeft, komt een troubadour, en speelt en zingt zijn liedjes. Soms wee moedig. doch waak ook vol geestigen spot. Met enkele aanwezigen steekt hij kalm den draak, zoodat menig gezicht zich even ernstig plooit. Dit duurt echter niet lang, want de troubadour is nu eenmaal troubadour en hij mag veel; en het is bruiloft! Bekende wijsjes speelt hij, waarvan allen het zangerig refrein meeneuriën. De stemming is goed, en er is er géén, die zich verveelt. De -uren vliegen voorbij, en weldra wordt het tijd, dat sommige gasten af scheid nemen De weg naar huis is nog lang, en voor het duister moet het doel bereikt zijn. De een na den ander vertrekken zij Tenslotte zijn daar alleen nog de ouders en de jong-gehuwden. Rustig praten zij nog door. De vele goede woorden, dien dag gesproken, worden nog eens in her innering gebracht: van een ieder onder vonden zij slechts vriendelijkheid! „Mogen wij altijd zoo gelukkig blijven als op dit oogenblik", zegt Dirk. „Voor onze onderhoorigen zullen wij goed zijn, en hen niet onderdrukken; dat zij ons altijd hun vertrouwen zullen schenken!" De vaders glimlachen tegen elkaar. Zij denken aan den dag, lang geleden, dat zij in het huwelijk traden en met de zelfde voornemens waren bezield. Hoe moeilijk was het, zich daaraan te houden. Zij spreken hun gedachten ech ter niet uit, maar drukken glimlachend de hand ten afscheid. Dan daalt de stilte in het kasteel, waar den geheelen dag gelach heeft geklon ken Later, hoe zou het gegaan zijn? Moei lijke tijden zijn wellicht gekomen. Jaren van tegenspoed, jaren van verval. Nu is er niets meer over dan bouwvallen en puin, wat mos tusschen de steenen. Maar de romantiek leeft voort, en zal met deze plaats verweven blijven tot den laatsten steen van de laatste ruïne. PROVINCIALE PUBLICATIES VAN HET DEPARTEMENT VAN LANDBOUW EN VISSCHERIJ. Inlevering zaaizaad. Het Bureau Provinciale Voedselcommls- Saris voor Noord-Holland m-aakt bekend, le. dat een ieder verplicht is de hieron der genoemde soorten zaaizaad met uitzondering van origineel zaad vóór den daarachter vermelden datum bij het P. A. V. A. Noord-Holland in te leveren. A. zomertarwe en zomerrogge vóór 15 Mei 1944. B. Peulvruchten met uitzondering van blauw-peulen fijne zaden (uitge zonderd koolzaad, raapzaad^ en lijnzaad) vóór 1 Juni 1944. C. Mais, haver, zomergerst. boekweit en blauwpeulen vóór 1 Aug. 1944. 2e. dat vanaf heden slechts bestelbon nen voor de volgende zaaizaden geaccep teerd mogen worden, n.l. voor mais, ha ver, stamboonen, blauwmaanzaad en mosterdzaad* (alleen voor noodgewas) en kanariezaad Aanvragen voor tijdelijke boventallige rundveevergunningen. Zij, die meen en In aanmerking te ko men voor een tijdelijke verhooging van hun bedrijfsmaximum melk- en kalf- koeien, kunnen hiertoe tot en met 15 Mei a.s eon aanvrage indienenbij hun P. B. H. Na genoemden datum binnen komende aanvragen worden terzijde ge legd. De Provinciale Voedselcommissaris voor Noord-Holland maakt bekend, dat de ge bruikelijke zitting van den P. B. H. te Heiloo jn café Broksma niet op Donder dag 18 Mei zal plaats vinden, maar op Woensdag 17 Mei. Koopverklarïngen voor niet te velde gekeurde granen en groene erwten. Het Bureau Provinciale Voedselcommis saris voor Noord-Holland maakt bekend, dat% door telers geen koopverklaringen rïieer mogen worden ontvangen voor niet te velde gekeurde groene erwten en gra nen, behalve maïs. Het verkoopen van niet te velde gekeurde groene erwten en granen, behalve maïs. is dus verboden. OFFICIEELE PUBLICATIE VAN DEN GEMACHTIGDE VOOR DE PRIJZEN. De prijs van zelfrijzend bakmeel. De prijs, waarvoor zelfrijzend bakmeel ten hoogste aan den consument mag wor den verkocht bedraagt: Per pak van 490 gr. netto f 0.24 Per pak van 420 gr. netto f 0.21 Per pak van 280 gr. netto f0.15 Per pak van 210 gr. netto f 0.12. OFFICIEELE PUBLICATIE VAN DE BEDRIJFSGROEP DERIVATFN VAN LANDBOUWPRODUCTENVERWER- KENDE INDUSTRIE. Organisatie branders en verwerkers van consumpti eg roml noten. Het is wenschelijk gebleken, iru ver band met de in de toekomst wedér te verwachten bedrijvigheid In dezen be drijfstak, naast de bedrijfsorganisatie van de handelaren in consiimotiegrondnoten ook een organisatie bij' de industrie in het leven te roepen van de branders en verwerkers van córisumotiesrondnoton Zoodoende werd opgericht de sectie branders en verwerkers van consumptie- grondnoten, ressorteerende onder de vakgroep diverse derivaten van land- bouwproductenverwerkende industrie. Het secretariaat der sectie is gevestigd: Prinsessegracht 31 te 's-Gravenhage Bij de nieuw opgerichte sectie zijn verplicht zich aan te melden alle in Nederland gevestigde ondernemingen, welke con- sumptiegrondnoten fabriekmatig branden voor eigen rekening of voor rekening van derden, dan wel verwerken tot pin dakaas, pindaschaafsel en verdere afge leide producten. De ondernemingen, welker bedrijf er op is ingericht tot het al dan niet in loon fabriekmatig branden van pinda's dan wel tot het fabriekmatig verwer ken van grondnoten tót pindakaas, pin daschaafsel of andere afgeleide produc ten, worden hierdoor uitgenoodigd zich bij het bovenstaande adres aan -te mel den. OFFICIEELE PUBLICATIES. Nieuwe PM-lormulieren. be directeur van het Bureau voor Me- talenverwerkende Industrie. Riouwstraat 185, Den Haag. maakt bekend, dat met ingang van 15 Mei 1944 een nieuwe, op lage in circulatie zal worden gebracht van het door zijn bureau uitgegeven PM- formulier (inlegvel bij formulier A van Rijksijzer voor het aanvragen van koop- vergunningen voor nieuwe machines) De exemplaren van deze nieuwe oplage zul len doorlpópend worden genummerd van no. 1 af Met Ingang van bovengenoem- den datum zal de thans in omloop zijn de oplage, welker exemplaren ongenum merd zijn, worden ingetrokken, Aanvra gen op PM-formulieren van de oude op lage, welke door contingentbeheerders na 15 Mei 1944 worden ontvangen zullen door deze aan inzenders worden terug gezonden Eventueele voorraden blanco exemplaren van de oude oplage kunnen ter omruiling tegen nieuwe aan boven genoemd bureau worden opgezonden Aangezien de prijs van de nieuwe PM- formulieren op tien cent per stuk is ge steld. zal voor elk tweetal oude PM- formulieren één nieuw exemplaar wor den afgegeven. Vergoeding voor handelsverlies. Te beginnen bij de inlevering van bon nen in de week van 14 tot 20 Mei a.s. zal de vergoeding voor handelsverlies (inwe- gen e.d.) op een andere dan de tot dus verre gebruikelijke wijze geschieden. Bij de nieuwe regeling reiken de distributie diensten bij elke inlevering der bonnen, voor de artikelen, waarvoor vergoeding voor handelsverlies wordt gegeven, de normale toewijzingen uit voor het aantal ingeleverde bonnen. Daarenboven reiken de distributiediensten den toeslag uit, waarvoor de detaillifilen in aanmerking komen, in den vorm van z g. puntenbon- nen. Bedoelde puntenbonnen worden iri de grootte van 10 punten en 100 punten ingevoerd voor de volgende artikelen. Versnaperingen, peulvruchten, suiker, ha vermout, vermicelli, gort, boter, marga rine en vet. Voor elk ingeleverd rantsoen wordt één punt verstrekt De distributie- diensten reiken bovengenoemde punten bonnen uit voor dezelfde artikelen,' als Wie garandeert Uio levensmiddelen x Een "belangrijke vraag, nu een „verkeerde koop" een verloren bon betee- kent. Kijk daarom uit naar den goeden, alles garandeerenden naam van W. A. Scholten, zoo als die voorkomt op de verpakking- van Albu- mona, Butaroma, Trans parants, sago, verpakt aardappelmeel, etc. W. A. SCHOLTS^ Aardappelmeelfabrieken GÓEDJUEU^ I I Van 15 April af bevatten Keg's fl^jlf heeHijl<e pudding- U poeders„Culinarius en „No. 1wederom WIEPJEZOUWELtJRAAC, WILLEN, DAT DE JAMPOT TIEN MAALC.ROOT WAE..WANT DAN ZOU ZE ALLE. DAé|EN,OPALLE BOTER HAMMEN JAM ETEN"DAN 'ZOU JE 'T VAST NIET MEERZÓÓ LEKKER V1NDEN."D£NKTWIN<;."OCH JONDEN „.DIE JAM VAN SIMON DEWITIS IMMERSZ00LEKKER.DATZE^E NOOIT ZOU KUNNEN VER- A VELEN," ZEQT WIEPJE WIJS! w., IKMA(jDATWEL,DIEWll5HEiD HEEFT ZE VAN MOEDER^ELEERD!"*? Op elk pakje KJ.F.-pudding staat dat recept. U behoeft er geen room dóór te doen. Alle V.I.F.-puddingen hebben uit zichzelf dien verrukkelijken roomsmaak. Ook U zult er dol op zijn. PUDDING EN VLA EEN LICHTPUNT IN| DE DUISTERNIS...-, fs KLOKPOEDER in dezen tijd van zeep* schaarschte. KLOKPOEDER is in den schoon* maaktijd een ware uitkomst voor de huis-» vrouw, die prat gaat op de helderheid in haar* huis. KLOKPOEDER is onmisbaar in de keuken* CV. ZEEPFABRIEK .DE KLOK" - UMSmwwi (fok. KM«UUu Oku» waarvoor zij de toewijzingen hebben ver strekt. Derhalve indien de diensten bij de inlevering van een peulvruchtenbon toe wijzingen uitreiken half havermout en half gort, geven zij eveneens puntenbon nen uit voor half havermout e.n half gort. De detaillisten dienen deze punten bonnen ter verkrijging van toewijzingen met een minimum van 1000 punten of in veelvouden van 1000 punten bij de distri butiediensten In te leveren, opgeplakt op opplakvellen MD 147-02, terwijl zij op elk opplakvel slechts bonnen van één en de zelfde waarde mogen plakken en voor één en hetzelfde artikel. Voor elke 1000 punten wohden toewijzingen uitgereikt voor een achter elk der volgende artike len genoemd aantal: versnaperingen 20 rantsoenen, peulvruchten 20 rantsoenen, suiker 20 rantsoenen, havermout 20 rant soenen. vermicelli 20 rantsoenen, gort 20 rantsoenen, boter 10 rantsoenen, marga rine 10 rantsoenen en vet 10 rantsoenen. Ook grossiers kunnen op dezelfde wijze bij de distributiediensten de puntenbon nen ipleveren, die zi1 van hun detaillis- ten-cliêntèie hebben ontvangen. Detaillis ten namelijk, die niet spoedig een 1000-tal punten bijeen kunnen krijgen, moge deze punten ook inleveren bij den grossier. Distributie van grutterswaren. _De plaatselijke distributiediensten rei ken bij de inlevering van de bonnen ..Algemeen 111" (250 gram havermout) van 15 t/m 19 Mei a.s. toewijzingen voor ha vermout uit. Tezamen met de bonnen .Algemeen 111" kan een restant worden ingeleverd van ten hoogste negen bon nen „Algemeen 099"). Voorraden marearfne en vet bU detaillisten. Detaillisten, die nog in het bezit zijn van voorraden, margarine en vet en deze voorraden, in verband met de beschik baarstelling van boter niet kunnen ver koopen. dienen zich te wenden tot het Bedrijfschap voor Margarine, Vetten en Oliën, Nassaulaan 6, 's-Gravenhage,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1944 | | pagina 3