DAGBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Kleine groep officieren smeedde complot tegen Hitier
Duiische Weermacht staat geheel
buiten den aanslag
Samenzweerders hadden geen enkele
functie meer in het leger
De Führer
Aan bevelen der verraders werd geen
gevolg gegeven
Lèiding bleef stevig
in handen
Onherstelbare schade
te München
In de kiem gesmoord
Hij wist: eens zou zijn teeken staan
in kamers, waar de sterkste harten
in nood en grauwheid ondergaan,
hij wist de diepste bron der smarten
maar durfde nood en grauwheid tarten
en in haar wijken zelf verslaan.
Hij wist hoe domheid demonstreert
op 't tragisch asphalt van de straten,
hoe sluw profijt de ziel regeert
der massa, die, ook dan verlaten
haar laatste hoop vindt in het haten,
haar triest geloof, zoo grif geleerd.
Een strijd, die niet te winnen scheen,
heeft, eenzaam, hij toen uitgestreden,
zelfs toen de laatste moed verdween
heeft hij zijn fier geloof beleden,
dat hij zijn volk een zwaard zou smeden
en vonken slaan uit stad en steen.
En hij werd wreker van het leed
toen anderen zich winnaar roemden,
geen wist hoe fel de redder streed
van 't volk, dat zich verloren noemde,
hij heeft van 't leger der verdoemden
een machtig toeslaand zwaard gesmeed.
En als er ooit een leger vocht,
als ooit een leger fier marcheerde
en om den laatsten ademtocht verzocht,
omdat het eindelijk winnen leerde,
dan was het dit, dat niets begeerde
dan dat het voor hem sterven mocht.
ROB DELSING.
Vijandelijke mogendheid in het complot
betrokken
Reactie aan het Oostelijk
front
Het probleem
der vergelding
Telegram van den Rijkscom
missaris en generaal
Christiansen
Trouw aan den Führer
Terroristen en saboteurs
terechtgesteld.
De Führer
behouden
DE Voorzienigheid heeft telkenmale
echter ingegrepen, teneinde den
Führer zijn grootsche taak te kunnen
laten volbrengen.
Uitgave:
Dagblad voor Noord-Holland N.V.
Alkmaar - voordam C 9.
Bureau Alkmaarsche editie:
Voordam C 9, Alkmaar.
Telefoon Adm. 3320 - Red. 3330.
Giro 187294.
ZATERDAG 22 JULI 1944.
ALKMAARSCHE EDITIE.
146e Jaargang, No. 170, 4 pagina's.
Hoofdredacteur: H. M. C. SCHRöDER, Alkmaar.
Prijs der gewone advertenties min.
J 1.40, elke m.m. meer J 0.10. Tarieven
voor de geheele oplage op aanvraag.
Abonnementsprijs per 3 maanden voor
Alkmaar j 2.10, voor het geheele Rijk
2.63. Losse nummers 5 cent.
Het Duitsche officierscorps staat, zijn eed getrouw, als één man achter den
Führer Adolf Hitler! Dit is de overheerschende indruk, dien men Vrjjdag in
alle militaire kringen van het Duitsche rjjk kreeg. In deze kringen worden
ook opmerkelijke bijzonderheden vernomen over de poging van de kliek sa
menzweerders om zich door den Donderdag gepleegden springstofaanslag
op den Führer en zijn staf van intiemste militaire medewerkers, in het bezit
te stellen van het geheele regeeringsgezag. Volgens genoemde kringen fun
geerde de nog Donderdagmiddag doodgeschoten 37-jarige Claus Graaf von
Stauffenberg, die den aanslag door het neerleggen van een tijdbom in de on
middellijke nabijheid van den Führer alleen heeft uitgevoerd, als tusschen-
persoon van een kleine, eerzuchtige kliek, die, zooals door gevonden papie
ren en andere gegevens binnen enkele uren na den mislukten aanslag kon
worden aangetoond, in nauw contact beeft gestaan met een vijandelijke mo
gendheid.
Bij het verhoor, kort voordat de
voornaamste schuldigen werden ge
fusilleerd, werd dit feit nog door
verhelderende verklaringen van de
betreffende personen opgehelderd.
De kliek samenzweerders bestond
uit enkele afgedankte generaals,
die zich met een handvol officieren
in belangrijke functies bij het leger
in het vaderland hadden vereenïgd
en als inspirators van de geheele
onderneming moeten worden be
schouwd. Zij, die geenerlei functies
meer bekleedden en reeds sedert
verscheidene jaren vóór het uitbre
ken van den oorlog niet meer de
geringste rol speelden in de Duit
sche weermacht, waren het ook,
njet wie de vijandelijke mogend
heid al sedert gcruimen tijd con
tact had verkregen.
Het feit, dat de Duitsche weermacht
niets te maken heeft met den aanslag,
resp. met de samenzwering, blijkt in
het bijzonder ook uit het feit, dat nie
mand van de deelnemers contact had
met het front, laat staan, dat zij zelf
aan het front waren. resp. onlangs zijn
geweest. Hierop wijzen de Duitsche
militairen in actieven dienst alsmede
de leiders van alle reserveformaties
natuurlijk met nadruk.
Van alle fronten in oost en west, in
noord en zuid zijn via de commando
posten tallooze dagorders van de op
perbevelhebbers, bevelhebbers, com
mandanten. alsmede van de chefs der
andere militaire eenheden ontvangen,
waarin naast de absolute trouw aan
Adolf Hitler tevens de overtuiging tot
uitdrukking komt. dat het front de
beste garant is voor de onwrikbaar
heid van den strijd en voor den uitein
delijken zegevierenden afloop van de
zen strijd op alle oorlogstooneelen. Te-
Het opperbevel der weermacht heeft
de laatste dagen herhaaldelijk melding
gemaakt van hevige Anglo-Amerikaan-
sche luchtaanvallen op München,
waarbij weer onherstelbare schade
werd berokkend aan bouwwerken van
cultureel, waarde.
Behalve de Corbinianus-kerk Is 't be
langrijkste voorbeeld van den laten
Italiaanschen Barok op kerkelijk ge
bied te München, de Theatiner-kerk,
met haar beide karakteristieke torens
en koepels vernietigd. Bijna 300 jaar
telt deze nabootsing van de kerk S.
Andrea Delia Valle te Rome. In 1663
begon namelijk de bouw, nog onder
keurvorst Ferdinand Maria. Tientallen
jaren gaven de belangrijkste kunste
naars uit die periode hun krachten aan
dit bouwwerk. De onsterfelijke Fran-
sche architect Frangois de Cuvilliés
bouwde den huidigen gevel, de groote
Zucalli de torens en de koepels, die
meer dan zeventig meter hoog waren.
In een der zijkapellen stond de Sarco-
phaag van Maximiliaan den Tweeden en
zijn gemalin. Ook een reeks musea en
andere kunsttempels werden vernield
of zwaar beschadigd. Behalve het
Duitsche museum het grootste tech
nische museum ter wereld werd de
Glyptotheek getroffen, die evenals de
vernielde Staatsgallerie in opdracht
van den praehtlievenden Lodewijk den
Eersten werd gebouwd. Niemand minder
dan Leo von Klenze was in 1816 met
de Glyptotheek begonnen. Het breede,
driezijdige gevelbeeld, dat Athene als
beschermster van de kunsten voorstel
de, was vervaardigd door Schwantha-
ler. De fresco's in de zalen waren van
Peter von Kornelius. Het vernielde
Universiteitsgebouw werd opgezet door
den beroemden architect Friedrich von
Gartner en wel juist honderd jaar
geleden. In de nabijheid staan thans
nog slechts de puinhoopen van de
Academie voor Beeldende Kunsten,
een der beroemdste inrichtingen voor
hooger orderwijs voor schilders en
beeldhouwers in Duitschland. Ook het
„Künstler Haus", in de laatste jaren
van de vorige eeuw door Cabriël von
Seidl met medewerking van alle kun
stenaars uit München op het Lembach-
plein gebouwd, is vernietigd.
gelijkertijd wordt aan de gelukwen-
schen aan den Führer voor zijn be
houd de voldoening vastgeknoopt, dat
met Heinrich Himmler thans een man
aan het hoofd van het leger in het
vaderland is geplaatst, wiens militair-
organisatorische bekwaamheid, die
vooral tot uiting is gekomen bij den
opbouw van de Waffen-M, de garantie
biedt voor een versterkte totale
krachtsinspanning van de natie voor
het behalen van de overwinning.
Valsche berichtgeving.
In dit verband is ook interessant, wat
toonaangevende Duitsche militairen
verklaren, die tijdens de beslissende
uren in hun bureaux aanwezig waren.
Volgens deze militairen heeft de kliek
verraders via een bepaald berichten-
apparaat. waarover zij door de mede
plichtigheid van een subaltern officier
beschikten, geprobeerd bevelen te ge
ven aan andere bureaux in het vader
land en aan het front, die echter ten
gevolge van hun geheele strekking
door alle ontvangers direct werden ge
brandmerkt als openlijk verraad en
dientengevolge niet werden opgevolgd.
Derhalve werd nergens ook maar een
oogenblik er aan getwijfeld waarom
het hier ging.
Het feit, dat men wist, dat de kliek
in het bezit was van bepaalde middelen
voor het overbrengen van berichten,
was ongetijfeld de oorzaak van de be
treffende verklaringen van den Führer
van Donderdagnacht. Hij zoowel als
de onmiddellijk naar hem toegesnelde
opperbevelhebbers van de luchtmacht
en de marine, rijksmaarschalk Göring
en groot-admiraal Dönitz, beschikten
op het moment, waarop zij hun verkla
ringen aflegden, resp. hun dagorders
uitgaven, nog niet over bijzonderheden
over de vraag, hoe en hoe lang de
kliek zich van de haar ter beschik
king staande middelen voor het over
brengen van berichten zou bedienen,
resp. zou kunnen bedienen.
Hun verklaringen, die zjnder dat zij
dit wisten reeds op het oogenblik, dat
zij deze aflegden, door de intusschen
voorgevallen gebeurtenissen achter
haald waren, hadden zeer duidelijk ten
doel te verhinderen, dat de bevelen
van de verraders door de ontvangers
eventueel voor echt zouden kunnen
worden gehouden. Overal van de mi
litaire commandoposten tot in de
vooruitgeschoven stellingen aan het
front, werd de stem van den Führer
en zijn opperbevelhebbers gevoeld als
het bevrijdende oogenblik, dat de eigen
houding en het eigen handelen beves
tigde.
De Führer had tezamen met rijks
maarschalk Göring, den rijksminister
Himmler en dr. Göbbels, generaal-
veldmaarschalk Keitel en admiraal
Dönitz vanaf het oogenblik onmiddel
lijk na den aanslag persoonlijk, resp
door persoonlijk gevoerde telefoonge
sprekken iedere phase van de verdere
gebeurtenissen stevig in handen.
Van officieele zijde wordt in
Berlijn medegedeeld, dat het
complot van het oogenblik van den
aanslag tot de arrestatie van de
laatste samenzweerders in totaal
niet langer dan zes uur heeft ge
duurd. De poging van de kleine
clique samenzweerders om zich in
het bezit te stellen van de machts
middelen van het Rijk, kon zonder
hulp van troepenformaties gemak
kelijk in 'de kiem gesmoord worden,
zonder dat een druppel bloed, be
halve dan het bloed der verraders,
gevloeid heeft.
Stabsleiter Sündermann, plaatsver
vanger van den Reichspressechef,
heeft aan vertegenwoordigers van
de buitenlandsche pers verklaard, dat
bij de gebeurtenissen van de poging
om een aanslag te plegen op den
Führer alleen de aanslag zelf en de
redding van den Führer dramatisch
zijn. De andere gebeurtenissen, al
dus de Stabsleiter, kan men nog
slechts als treurige comedie bestem
pelen. De Stabsleiter verklaarde na
drukkelijk, dat aan de bevelen van de
kleine verraderlijke clique gesn ge
volg werd gegeven. Nergens zijn ook
eenjgerlei incidenten ontstaan. Ten
aanzien van de deelhebbende per
sonen wees Sündermann op General-
oberst Beck, die reeds sinds jaren in
vijandelijke aankondigingen over een
komenden putsch van generaals in
Duitschland een rol gespeeld heeft en
wiens naam in dit verband steeds
weer genoemd is. Beck is niet meer
onder de levenden.
Over oorsprong en verband met een
vijandelijke mogendheid zijn ook reeds
duidelijke bewijzen voorhanden. Bij de
verklaring van deze misdaad, zoo ver
klaarde de vertegenwoordiger van den
Reichspressechef, moet geconstateerd
worden, dat hier blijkbaar sprake was
van een kaart, waarop de vijanden van
Duitschland veel gezet hadden, maar
die binnen enkele uren is verscheurd.
Het is bepaald belachelijk, aan iets an
ders dan aan een Nationaal-Socialis-
tisch Duitschland te denken. Er be
staat geen verband tusschen de avon
turiers en het volk. In tegenstelling
daartoe heeft de revolutie van 1918 ge
staan, die een zaak van partijen was,
waarin millioenen Duitschers georga
niseerd waren.
Tenslotte verklaarde Sündermann
nadrukkelijk, dat de Duitsche oorlog
voering, nu definitief alle storende ele-
HET probleem der vergelding, aldus
luidt het opschrift boven het laatste
artikel van Rijksminister dr. Göbbels
in het weekblad Das Reich. Ter inlei
ding schrijft de minister over de Brit-
sche reactie op de V. 1, welke eerst
bestond in een bagatelliseering van het
zware effect van het Duitsche vergel-
dingsvuur en toen omsloeg in het an
dere uiterste, nl. de dramatiseering der
zaken op sentimenteelen toon, teneinde
daarmede het medelijden der wereld
op te wekken.
Dr. Göbbels schrijft dan, dat het
de moeite loont alle stemmen nog eens
te citeeren, die aan gene zijde van het
Kanaal nog enkele maanden geleden
onbeperkten lof spraken over de bru
tale overvallen van de Anglo-Ameri-
kaansche luchtmacht op de Duitsche
burgerbevolking. Toen Duitschland
wees op het barbaarsche van zo'o'n
oorlogvoering, hoorde men uit Londen
een hinnikend lachen. Thans echter
is Engeland de lust tot lachen vergaan.
Zelfs een premier, die anders zoo ge
makkelijk geneigd is tot cynische grap
pen, heeft in zijn laatste Lagerhuis
rede over de V. 1 alles behalve grap
pen ten beste gegeven.
VOORTGAANDE behandelt dr.
Göbbels de pogingen der tegenpar
tij om de militaire waarde van het
nieuwe Duitsche wapen als gering
voor te stellen. Hij schrijft: Het maakt
in het geheel geen indruk, wanneer
men thans in Londen krampachtig
tracht het Duitsche V. 1 wapen nauw
keurigheid van doelen en daarmede
militaire -waarde te ontzeggen, terwijl
de Britsche luchtaanvallen op Duitsch
land die wel zouden hebben gehad.
Men behoeft slechts de gebombardeer
de Duitsche steden te bezichtigen om
gemakkelijk te constateeren, dat het te
gendeel juist is. Wanneer de bommen
van de RAF inderdaad een zekere
nauwkeurigheid van doelen hebben,
dan hebben in ieder geval de Britsche
piloten bij hun overvallen op de .Duit
sche burgerbevolking daarvan geener
lei gebïjiik gemaakt.
QOK het nieuwste bezwaar der Engel-
schen, volgens hetwelk het Duitsche
V. 1 wapen gemeen en unfair is, om
dat het niet door menschen wordt be
diend, daarentegen echter menschen
aan den kant van den vijand in hun
leven bedreigt en doodt, houdt geen
steek. Hetzelfde is vrijwel precies zoo
het geval met de Britsche nachtelijke
aanvallen tijdens een volkomen be
dekten hemel, waarbij de Duitsche ja
gers niet kunnen opstijgen. En juist
die nachten hebben de Engelschen in
den afgeloopen winter uitgezocht voor
hun aanvallen op Duitschland. Wan
neer wij daarover verontwaardigd zijn,
verklaart men te Londen, dat het niet
de bedoeling van den oorlog is om zoo
véél maar om zoo wéinig mogelijk
menschen in den strijd te brengen en
te verliezen en den vijand zoo veel
mogelijk schade toe te brengen aan
goed en bloed. Is ons V. 1 wapen niet
de ideale vervulling van dezen Brit-
schen eisch?
De minister wijst er vervolgens op,
dat het den Duitschers niet ligt, het
gebruik van hun eerste vergeldings
wapen met cynisch leedvermaak te
verwelkomen en op soortgelijke wijze
de nog komende, andere vergeldings
wapens aan te kondigen. Wanneer er
mogelijkheden geweest waren om den
oorlog en ook den luchtoorlog humaan
en ridderlijk te voeren, dan zou
Duitschland zich daarmede accoord
hebben verklaard. Maar zoo'n oorlog
voering hebben immers juist de Engel
schen niet gewild.
QFSCHOON juist wij, zoo gaat dr
Göbbels verder, de meeste reden
zouden hebben gehad daartoe, verheu
gen wij ons volstrekt niet over de
troostelooze toestanden, die door ons
vergeldingsvuur in Londen zijn ver
oorzaakt. Wij zien daarin slechts een
militairen, een doel dienenden maatre
gel. Wij wijken zelfs huiverend eenigs-
zins terug, wanneer wij er aan den
ken, wat de Britsche hoofdstad te
wachten staat van het gebruik onzer
andere, zwaardere vergeldingswapens.
Want onze vergeldingsactie staat niet
aan haar einde, maar in haar begin.
Wijd en zijd zijn de militaire critici
het er over eens, dat ons V. 1 wapen
een revolutie inleidt in de geheele wa
pentechniek. Wat zullen zij echter niet
moeten constateeren, wanneer onze,
in het geheel niet meer daarmee te
vergelijken nieuwste wapens aan den
dag zullen treden? Heeft men zich te
Londen werkelijk ingebeeld, dat wij
de Anglo-Amerikaansche luchtterreur
zoo maar, zonder tegenspraak over ons
heen zouden laten gaan, zonder te zin
nen op een passende remedie? Mis
schien hebben de uitvinders aan den
kant van den vijand onze Duitsche uit
vinders op het een of andere gebied
der oorlogstechniek voorbijgestreefd,
en dit ook alleen nog maar op
grond van de resultaten der Duitsche
bestudeering der fundamenten, waar
van wij helaas in enkele gevallen niet
tijdig de beteekenis voor de practische
oorlogvoering hebben ingezien. Onze
instituten en laboratoria echter hebben
intUsschen méér dan onzen vijanden
lief kan zijn, ingehaald. Hun nieuwste
uitvindingen zijn bijna overal gereed.
Hun resultaten zijn nog slechts voor
het kleinste^deel in het stadium der
proefnemingen, voor het grootste deel
echter reeds worden zij geproduceerd.
Tot dusver was de vijand ons in de
techniek de baas, wij hem in de mo
raal. Wij kunnen en zullen hem in de
techniek inhalen, hij kan en zal ons
echter niet inhalen in de moraal. Dat
is de beslissende voorsprong.
HE moderne oorlog heeft voor onze
vijanden, aldus dr. Göbbels voort
gaande, nog slechts zeer weinig met
humaniteit uit te staan. Zij hebben
hem ons in deze hardheid en compro
misloosheid opgedrongen. Wij moeten
hem uitvechten met dezelfde hardheid
en compromisloosbe.d. Wie een betere
idee en een hoogere oorlogsmoraal in
het veld kan brengen, die zal overwin
nen.
Tenslotte zegt dr. Göbbels: Wanneer
echter deze oorlog eenmaal ten èinde
is, dan weten wij allen, wat wij voor
de overwinning eens hebben moeten
betalen. Het zal niet aan te nemen
zijn, dat er dan ook maar één gevonden
zal worden, die haar door lichtzinnig
heid of gebrek aan waakzaamheid in
gevaar zou laten komen.
menten uit den weg zijn geruimd en
nog uit den weg worden geruimd, nog
slechts sterker zou worden.
Bij de soldaten....-
De eerste reactie bij de Duitsche
troepen aan het Oostelijke front na het
bekend worden van den mislukten aan
slag wordt weergegeven in het volgen
de korte ooggetuigev^ïslag van een
Duitschen oorlogscorrespondent.
Op een groot laad- en losstation in
het Oosten staan voor de barakken
honderden infanteristen, die van het
front komen of die morgen naar het
front gaan. Zij vertellen. Men hoort de
verschillende talen van Europa, dat
tegsn het bolsjewisme strijdt. De groep
verneemt het bericht van den schande
lijken aanslag op den Führer. De
mannen staan stil, zij kunnen het niet
begrijpen. Wanneer d,p verlossende
woorden komen, wanneer men ver
neemt, dat de Führer weer door de
Voorzienigheid behouden is gebleven,
blijven allen ontroerd zwijgen. Zij zijn
alleen door het feit, dat duistere
machten den Führer naar het leven
hebben gestaan, diep getroffen. Eén
hunner spreekt. Heeregod, zegt hij en
kijkt in de verte, nu, nu wij den
Führer meer dan ooit noodig hebben.
Uit een hospitaaltrein, die op het sta
tion staat, weerklinkt plotseling de
kreet: Onzen geliefden Führer Sieg
Heil! En duizend monden stemmen in.
Een der gewonden overleden.
Naar Vrijdagmiddag te Berlijn werd
vernomen, is de zwaargewonde Berger
aan de gevolgen van zijn wonden over
leden. Generaal Keitel bleef bij dan
aanslag ongedeerd-
Rijkscommissaris, rijksminister dr. Seyss
Inqusrt Stapf/Pex m
De Rijkscommissaris voor het bezette
Nederlandsche gebied, Rijksminister
Dr, Seyss-Inquart, en de Wehrmachts-
befehlshaber General der Flieger Fr.
Christiansen, hebben den Führer het
volgende telegram doen 'toekomen:
Mijn Führer!
Alle leden van de partij, van de
Weermacht en van den Staat en alle
Duitsche volksgenooten in Nederland
danken uit den grond van hun hart de
Voorzienigheid, dat zij U, mijn Führer,
en met U den borg voor de Duitsche
overwinning, bewaard heeft. Wij allen
staan gereed, elk van Uw bevelen ir
onwrikbare trouw en uiterste toewij
ding ten uitvoer te brengen-
Heil Deutschland und unserem
Führer!
(w.g.) SEYSS-INQUART,
Rijkscommissaris
CHRISTIANSEN, Wehrmachts-
befehlshaber Niederlande
De opperbevelhebber zuidoost, gene-
raal-veldmaarschalk Freiherr Von
Weichs, heeft, naar aanleiding van den
mislukten aanslag het volgende adres
gericht tot den Führer en Opperbevel
hebber van de weermacht:
„Führer! Met hevige aandoening en
diepe verontwaardiging werd mij zoo
juist melding gemaakt van den snooden
aanslag op uw leven. Ik zelf, al mijn
officieren, ambtenaren, onderofficieren
en manschappen verheugen ons, dat de
aanslag der verraders mislukt is. In het
moeilijkste uur, nu het er meer dan ooit
om gaat, ons eenparig onder uw be
proefde leiding te scharen, betuig ik U,
Führer, namens alle troepen van den
Balkan opnieuw de onverbreeklijke
trouw. Geen nood of gevaar, geen ver
blinding kan ons wegtrekken van de
aanhankelijkheid jegens U. Wij volgen
U Führer, tot den dood of de overwin
ning."
De opperbevelhebber van het tweede
pantserleger heeft het volgende telegram
aan den Führer gezonden: „Het tweede
pantserleger zal zich in zijn trouw aan
den Führer door niets en niemand laten
overtreffen."
De weermachtsbevelhebber in Noor
wegen, Generaloberst Von Falkenhorst,
heeft in de Noorsche bladen een op
roep gepubliceerd tot de Duitsche sol
daten in Noorwegen, waarin o.a. het
volgende gezegd wordt:
„Met den diepsten afschuw hebben
wij vernomen van den misdadigen aan
slag, die op onzen Führer was gericht.
Het valt niet af te meten, welke ge
volgen het gelukken van deze laaghar
tige daad gehad zou hebben voor ons
vaderland, dat in een uiterst zwaren
strijd om zijn bestaan is gewikkeld. De
Voorzienigheid heeft den Führer onge
deerd behouden, hem uit het ernstigste
levensgevaar als •>door een wonder ge
red en hem daarmede opnieuw aan ons
geschonken, om zijn missie en zijn le
venstaak te kunnen voltooien. Vurig
danken wij het lot voor dezen bege
nadigden bijstand en beloven wij, den
Führer, krachtens onzen eed op het
vaandel, in onwankelbare trouw en in
het hechtste geloof aan de eindover
winning te volgen, totdat de vijanden
zijn verpletterd. Leve de Führer".
De Höhere und Polizeiführer
„Nordwest" en Generalkommissar
für das Sicherheitswesen maakt
j) bekend:
Wegens den arglistigen moord en
moordaanslag op leden der bezet
tende macht op 6 en 7 Juli 1944 te
Nijmegen is een aantal gearresteer
de terroristen en saboteurs stand
rechtelijk doodgeschoten.
(w.g.) RAUTER,
^-Obergruppenfiihrer und
General der Polizei*
Schr. Welk lot zou Europa heb
ben getroffen, indien de aanslag op
den Führer gelukt zou zijn? De tot
bezinning gestemde mensch zal
hebben begrepen, dat dit het noodlot
in z'n allerergsten vorm zou zijn
geweest. De aanslag is echter mis
lukt. Mislukt, niet omdat hij ten
deele verijdeld kon worden, doch
omdat de Voorzienigheid niet heeft
gewild, dat aan den loop der geschie
denis een wending zou worden
gegeven, die zou indruischen tegen
de rechtvaardigheid.
De rechtvaardigheid n.l. eischt een
overwinning van Duitschland en zijn
verbondenen op de Aziatische horden
van Stalin en op de plutocratische
benden van Churchill en Roosevelt,
omdat deze Europa wenschen te
offeren op het altaar van het com
munisme eenerzijds en op dat van
het kapitalisme anderzijds.
J)E Führer is de man, die Europa
borg staat dat dit nimmer zal
gebeuren. Daarvoor heeft hij het
Duitsche zwaard getrokken en de
Europeesche arbeidskracht gemobili
seerd.
Millioenen menschen zien naar hem
op in vol vertrouwen, omdat hij in
hen het geloof in 'n betere toekomst
voor allen heeft doen ontbranden.
Een toekomst, die niet gebaseerd is
op geld en goed voor een deel der
menschheid en diepste armoede voor
een ander deel, doch die haar funda
menten heeft in de erkenning van
de arbeidseer, de erkenning van ras
en persoonlijkheid en in de erkenning
van het beginsel, dat het algemeen
belang boven het groepsbelang en
het groepsbelang boven het persoon
lijk belang gaat.
De oppositie heeft gemeend, den
Führer, het hart en het hoofd van
den strijd om Europa, te moeten
vernietigen teneinde den weg naar de
overwinning te kunnen vrijmaken.
£En oppositie, bestaande uit een
kliek van officieren, die innig
verwant is aan de oppositie, die
gevormd wordt door het uitvaagsel,
dat Katyn op z'n geweten heeft en
menschen laat neerschieten, die hun
gansche kunnen en kennen in dienst
hebben gesteld van de Europeesche
zaak. Een oppositie die zich noemt
Gepeoe en Secret-Service.
Het is' niet voor de eerste maal,
dat op den Führer een moordaanslag
werd gepleegd. En steeds was de
achtergrond van deze laffe moord
aanslagen de angst voor het riatio-
naalsocialisme, dat voor de uitbuiters
der volkeren een steeds grootere
bedreiging werd.
Een taak, die niet alleen de ver
krijging der vrijheid van 't Duitsche
Volk omvat, doch die meer nog moet
gezien worden als een taak ter
bevrijding van Europa, dat dreigt
onder te gaan in den maalstroom
van den chaos.
Nog nauwer sluiten thans allen zich"
aaneen, wien het lot van Europa
boven alles gaat.
Den Führer Heil!