NOORD-HOLLAND De Zin van de Nood Zware gevechten om het centrum van Wenen Japans kabinet definitief gevormd De Finse Rijksdag geopend Hernieuwde aanvallen op Koningsbergen Geallieerden bij Schweinfurt tot slaan gebracht HOOFDREDACTEUR H. M. C. SCHRODER. Tijdelijke redactiebureaux N.V. „DE ARBEIDERS PERS" HEKELVELD 15, AMSTERDAM-C. TEL. 38811. TOESTEL 58. DONDERDAG 12 APRIL'45 j~S I z A 8 VOOH. '47e 41 Uitgave Dagblad voor Noord- "Wlland N.V. Alkmaar Voordam C 9. Bureaux te Alkmaar, Den Helder, Sehagen, Hoorn, Beverwijk, Koog a.d. Zaan. Losse nummers 7 cent. Onder bovenstaand hoofd schrijft Drs. W. Goedhuys, hoofdredacteur van „De Waag" in zijn blad van 7 April jl. het volgende: Het einde nadert. De Führer houdt zijn krachten terug om op het beslissende ogenblik alles in te zet ten voor de laatste slag de ge allieerden trachten met inspanning van alle krachten, die nog resten, de genadeslag toe te brengen, vóór dat de Führer voor die laatste slag het ogenblik gekomen acht. Voor den nuehteren toeschouwer staat de zaak van het nationaal-socialdsme er slecht voor. In het Westen staan de ge allieerden dieper in Duitsland, dan wij een jaar gèleden ooit voor mogelijk ge houden hadden; het legerbericht noemt namen van plaatsen, die ieder Nederlan der bekend zijn en die beelden oproepen van alles wat voor ons, vóór den oorlog, verpersoonlijking van Duitsland was. Het is bijna onvoorstelbaar, dat Ameri kaanse troepen, dat negers uit Harlem en Alabama bezig zijn de oude geheiligde cultuurschatten' in het hart van Europa, in ons eigen continent, te vernielen en te bezoedelen. In het Oosten is welis waar de eerste Aziatische stormloop vrij wel tot staan gebracht, maar oud- Duits, neen, Germaans, kolonisatie gebied is opnieuw door de Aziatische springvloed overstroomd en reeds verza melen zich de horden voor een beslis sende stoot naar het hart van het Rijk. Belangrijke industriegebieden zijn ver loren, reeds schijnt er reden te zijn in de droom van de ontmoeting tussen Oost en West te Berlijn, reeds ligt Sak sen met zijn belangrijke productiecentra in bereikbare nabijheid van beide fron ten. Het Rijk schrompelt ineen en heeft tot zijn beschikking voor de komende krachtsontplooiing nog slechts een ge bied, dat niet veel groter meer is dan het Priedericianische Duitsland, waar uit het Rijk ontstond. Wat wil dan nog dit Duitse volk met zijn verzet tot het einde en zijn geloof in den Führer, wat wil nog „überhaupt" het nationaal-socialisme, ja, in het bij zonder, wat stellen die Nederlandse nationaal-socialisten zich nog voor, die immers geheel en al afhankelijk zijn van de Duitse bajonetten en die nu toch zeker wel hun met zoveel vreugde inge nomen verraderszetels onder zich voelen wankelen en in de grootste onrust moeten verkeren? Er is inderdaad grote onrust in den lande, maar merkwaardigerwijze heerst die het meest aan de zijde der anti's en niet aan die van de nationaal-socialisten. Integendeel, naarmate de beslissing met groter zekerheid nadert, wordt onze in nerlijke rust groter. Immers, wij weten klaar en duidelijk, waaraan wij toe zijn. Ofwel de oorlog wordt verloren en dan is onze rol als maatschappij-dragen de groep voorlopig uitgespeeld. Dan zal het einde van de oorlog voor de mees ten der leidende nationaal-socialésten ook het einde betekenen, maar dat is een mogelijkheid, waarmede wij toch eigen lijk van het begin van de strijd af re kening hebben gehouden en die ons zeker nu niet meer verontrusten kan. En daarenboven hebben wij de volkomen innerlijke zekerheid, dat, wat er ook ge beuren moge, onze weg de juiste was en dat de grote beginselen, die wij voor staan, toch in hoofdzaak de maatschap pij-der-toekomst zullen leiden, al zou daiï eerst de volkomen chaos dn Europa alles wat nog waarde heeft vernietigen. Ofwel er gebeurt, waarvan wij allen de zekerheid in ons hart dragen: de overwin ning ligt in handen van den Führer. Dan,, wacht ons na de oorlog een onafzienbare hoeveelheid werk voor vele geslachten langs lijnen, die wij reeds lang kennen; dan zal onze gehele spankracht zich kun nen ontladen in het leggen van de grond slagen voor een Europese toekomst voor eeuwen. Daarom wat kan ons natio naal-socialisten in feite gebeuren? Anders echter is het aan de andere zijde. Bij "een verloren oorlog wacht wel iswaar slechts een kleine minderheid der anti's het einde van het leven maar voor de meesten in ieder geval het einde van een min of meer verzekerd, in leder geval egoïstisch bestaan. En daartegen over staat géén zekerheid van een voort leven der aangehangen beginselen en géén bereidheid tot het uiterste offer voor een ideaal, dat voor de meesten toch nooit veel meer dan een negatief ideaal is ge weest. De burger wilde nooit een politiek positief doel, wel wilde men veel niet en verder hoogstens het voortbestaan van de toestand. En bij een gewonnen oorlog een mogelijkheid, waar men zich in het kamp der anti's nu wel héél dicht bij waant? Dan wacht de anti's de taak, de verant woording voor de opbouw der samen leving op de schouders te nemen. En daar ligt juist de mogelijkheid. Want wanneer het anti-kamp aan de opbouw begint, blijkt eerst hoe volkomen onbekwaam men daartoe is, door gebrek aan eenheid en aan leidende beginselen. De scherpstzien- den onder hen beseffen dit wel degelijk, beseffen ook, dat veel van het nationaal- socialisme behouden zal moeten blijven, dat tóch een gemeenschapssamenleving, een socialistische samenleving zal moeten worden opgebouwd, en zo men dat niet doet, dat dan onafwendbaar de commu nistische komen zal. Dat dus in ieder geval, ook in dat van een gewonnen oorlog, gerekend moet wor den met het opgeven van het bestaan van vóór de oorlog. Èn daarin ligt de bron van onrust aan deze zijde. Wanneer hun ooit wat voor de toe komst van Europa God verhoeden moge de vrucht der overwinning in handen zou vallen, dan zouden zij in onderling kra keel en onmacht niet weten, wat ermede aan te vangen en zij zou hun tussen de vingers doorglippen en in handen vallen van den enigen man, die zéér goed weet, wat hij ermede doen wil: Vadertje Stalin. Wanneer wij in een illegaal blaadje lezen, dat „minister" Gerbrandy in leidende besprekingen heeft gehouden met generaal Eisenhower betreffende de stand der voorbereiding der maatregelen, dié-ge nomen zouden moeten worden om de Nederlandse bevolking, eenmaal bevrijd, te helpen en wanneer dan het énig resultaat, dat het communiqué vermeldt, is, dat generaal Eisenhower inzag, dat dit héél belangrijk was en er zeker zijn gedachten over zou laten gaan, dan bekruipt ons een gevoel van misselijkheid over dit weeë, vooroorlogse, democratische gedoe, slap en zonder omlijning. En wanneer wij dan lezen, dat er weer een Bossche Bestuur- dersbond is opgericht, waarin bestuurders van vakverenigingen van de meest ver scheiden pluimage zitting hebben, op wie weet wat allemaal voor grondslagen, dan doet het ons pijn aan het hart voor den eenvoudigen Nederlandsen arbeider, die wel weer voor een betere toekomst van zijn kinderen, trouw het wekelijkse offer van zijn contributie en zijn „strijd"-blad zal brengen en wel weer niet zien zal, dat hij bij de neus wordt genomen, omdat door onderlinge strijd nooit voldoende kracht gewonnen zal kunnen worden, omdat de kapitalisten en de kerk-met-een-hoofdlet- ter, wel degelijk één in dezen, zorgvuldig zullen weten te voorkomen, dat de „arbei der" ooit werkelijk over de verdeling van de productie-opbrengst zal kunnen beschik ken. En wanneer wij dan verder lezen, dat de R.K. Mijnwerkersbond in Limburg al weer 10.000 leden telt, dan is onze vrees wellicht gegrond, dat ijverige dienaren der kerk weer de kleine mijnwerkerswoningen binnenschuiven en een eenvoudig volk be werken, door misbruik te maken van het meest immorele middel dat er is: de angst voor het zieleheil en de dood en aldus het offer dezer 10.000 werkers deen afbuigen van het doel, waartoe het strekken moest, naar het enig doel, dat hen interesseert, de macht der kerk en derzelver dienaren. En dan wordt het ons koud om het hart, I wanneer wij deze gehele vooroorlogse, oude, verwarde, onfrisse en machteloze samen leving weer als een schrikbeeld zien op rijzen. Maar dan beseffen wij tevens glas helder en volkomen zeker, dat dit nooit het doel dezer gigantische wereidberoering kan zijn. En dat schenkt ons de volkomen innerlijke zekerheid, dezelfde zekerheid, die, duizendvoudig vergroot, den Führer moet bezielen, dat tóch de overwinning komen zal. Omdat nooit teruggang, noch zelfvernietiging het doel der evolutie is, maar slechts leven en verjonging. Niet eerder zal die overwinning komen, dan nadat wij allen in het hevigst vuur gehard zijn en aldus bekwaam, de toe komst in handen te nemen. En niet eerder dan nadat aan de andere zijde alle oude krachten zijn uitgeput en na een schijn overwinning door één slag inééngestort. Opdat aldus ook daar de baan voor de opgang vrij zal zijn en niet later toch nog onzuivere, oude krachten een spaak in het wiel zouden kunnen steken. Dat is de zin van deze lange worsteling en deze ogenschijnlijke overwinning der verkeerde zijde. Een andere weg ware niet afdoend en dus niet mogelijk geweest.' De gebrachte offers zijn tè groot voor een halve zege. Abessïnië verlangt Ifaüaans- Eritrea Naar uit Cairo wordt gemeld, heeft de waarnemende minister van Buitenlandse Zaken van Abessinië op weg naar San- Francisco in Cairo verklaard, dat Abes sinië de aansluiting van Italiaans Eritrea verlangt. Het gebied behoort geografisch, economisch, ethnografisch en cultureel bij het Abessijnse keizerrijk, waarvan het ook voor de Italiaanse bezetting deel heeft uitgemaakt. Eritrea vormt ook de rechtstreekse toegang naar de zee, die Abessinië niet kan missen. Baron Soezoeki, totdusver president van de Geheime Staatsraad, heeft in de avonduren van de 7de April een ka binet gevormd. Daarin bekleedt hij be halve de functie van premier ook voorlo pig die van minister van Buitenlandse Zaken en van minister voor Grool-Oost- azië, waarvoor een dezer dagen ministers zullen, worden aangewezen. Minister van Oorlog is Generaal Anami, van Marine, admiraal Jonai (onveranderd). Verder hebben nog zitting als ministers van Bin nenlandse Zaken Abe, van Bewapening admiraal 'Toyoda (tevens voor Verkeer en Transport), van Justitie Matzoezaka (onveranderd), van Financiën Hirose, van Welvaart Okada, president van het La gerhuis. Minister zonder portefeuille, te vens voorzitter van het Inlichtingenbu reau der regering is Sjimomoera. Naar het Zweedse Telegraaf Agent schap uit Helsinki meldt, is de nieuwe Finse Rijksdag Zaterdag door den presi dent van Finland, maarschalk Manner- heim, geopend. In zijn openingsrede zei deze o.a.: Nog nooit heeft in Finland de Rijksdag zijn taak aanvaard in een. meer verantwoor delijke tijd dan de tegenwoordige. Al nadert de Europese oorlog ook zijn einde, de tijd van beproevingen en ontberingen is nog niet voorbij. Zware, inspannende arbeid is noodzakelijk om de sporen van de crisis te boven te komen, het verniel de weder op te bouwen en een nieuwe orde van zaken te vormen. De voornaam ste taak van de nieuwe Rijksdag is, te zamen met de regering, zorg te dragen voor het nakomen van de Finse verplich tingen en beloften jegens de Sowjetunie alsmede voor duurzame vriendschappe lijke betrekkingen met Rusland op grond slag van gemeenschappelijke belangen en wederzijds vertrouwen. Uitsluitend door energieke handhaving van de waarde der Finse valuta, door het orde scheppen in de Finse economie en door vergroting der Finse productie is het mogelijk de ver plichtingen, die Finland op zich heeft genomen, na te komen. In zijn antwoordrede zeide de voorzitter van de nieuwe Rijksdag, de sociaaldemo craat Fagerholm o.a. dat een van de be langrijkste taken van de nieuwe Rijksdag zal zijn vertrouwen ten aanzien van Fin land en zijn goede wil te scheppen bij de nabuurstaten, d.w.z. vooral bij de Sow jetunie. De Finse regering kan bij haar pogingen de oor-zaak weg te nemen van het wantrouwen jegens Finland, dat wel licht nog bij de Sowjetunie bestaat, op de volledige steun van de Rijksdag rekenen. De strijd bij Okinawa Volgens een mededeling van het Japanse hoofdkwartier hebben Japanse strijdkrachten in de wateren bij Okinawa tot dusverre 211 vijandelijke oorlogsvaar» tuigen tot zinken gebracht of beschadigd. Weermachtsbericht Uit het Hoofdkwartier van den Führer maakt het Opperbevel van. de Weer macht op 10 April bekend: Tussen de D r a u en het W e - nerwouS sloegen onze troepen het merendeel der vijandelijke aanvallen af. Om het centrum van Wenen wordt bij het Frans Joseph-station bij het Algemeen Ziekenhuis, bij het Westerstation en het Noord Westen van de oostelijke spoorbrug verbitterd gevochten. Aan de monding van de M a r c li kon de tegenstander zijn bruggehoofd enige kilometers in N.W. richting uitbreiden, terwijl hij tussen de March en de bo venloop van de N e u t r a ondanks tal rijke aanvallen geen terreinwinst van be tekenis kon boeken. Ten Z.O. van R a t i b o r duren de plaatselijke gevechten voort. Tegen het zuidelijke en westelijke front van Bres- 1 a u vielen de bolsjewisten na hevige artillerievoorbereiding opnieuw aan; zij werden echter door de standvastige be zetting na gering, terrein-verlies afgesla gen. Aan de toegang tot de P u t' z i g e r- Nehrung en In de Weste- lijke Weichselvlakte ble ven de vijandelijke aanvallen wederom zonder resultaat. Ondersteund door groepen slag- en ge vechtsvliegtuigen en sterk artillerie-vuur zetten de Sowjets hun aanvallen tegen Koningsbergen van alle kanten met zeer grote overmacht voort. De dappere bezetting verdedigt ieder huis tegen de tot in het centrum der stad doorgedrongen vijand met grote standvastigheid. Westfrortt In het noorden van het Westelijk front heeft de toestand tussen Eems en Weser geen verandering van betekenis onder gaan. Tegen het dappere verzet van onze valschermjagers en grenadiers konden de op de lijn MeppenBraamsche ver der opdringende Engelsen slechts stap voor stap terrein winnen. Tussen de benedenloop van de Weser en het gebied van H i 1 d e s- iieim stootte de tegenstander met afzon derlijke aanvalsgroepen verder naar het Oosten door en maakte vorderingen in de richting H a.n n o v e r. Verder naar het Zuiden hebben de gevechten fcich van de Weser naar de L e i n e ver plaatst. Göttingen ging na harde strij verloren. Aan de noordelijke rand van het Roer gebied, ten noorden van de S i e g en in het oostelijk deel van hetSauerland houden onze divisies stand tegen de zon der onderbreking aanvallende vijand. Ondanks verscheidene diepe penetraties bleef de samenhang van het front, dank zij steeds weer herhaalde tegenaanvallen bewaard. In het Thüringerwoud staan de bezettingen van- talrijke steunpunten in gevecht met den numeriek sterkeren vij and en verhinderen door hun opofferen de strijd een verder opdringen der Ame rikanen. Ook bij Schleusingen bleef de vijand dank zij onze tegenaan vallen, terreinwinst van betekenis ont zegd. Daarentegen gelukte het aan Ame rikaanse pantserstrijdkrachten tussen Hildburghausen en de Main verder naar het Zuid-Oosten door te stoten. In het gebied van Schweinfurt bracht goed liggend vuur van onze Mak- artillerie den tegenstander tot staan. In de rug van den vijand achtergebleven eigen gevechtsgroepen overvallen de Ame rikaanse ravitaillering en brengen hem door deze guerilla-tactiek hoge verliezen toe. In het gebied ten noord-westen Crailsheim tracht de vijand de ten westen der stad ingesloten gevechtsgroep te ontzetten. Hevige gevechten met onze tot tegenaanvallen overgaande troepen zijn aan de gang. In de sector tussen Heilbron en Ettlingen houdt de sterke druk aan. Onze jacht- en slag vliegtuigen grepen met bommen en boordwapens succesrijk in de strijd op de grond in en schoten elf Amerikaanse vliegtuigen naar beneden. Italië-front In Italië aan de Ligurische kust zetten de Anglo-Amerikanen hun aanval len met sterke strijdkrachten voort en korden na zware verliesrijke gevechten in Massa binnendringen. Ten Zuidwes ten van het meer van Commeccio gelukte het den, na zeer krachtige voor bereiding door artillerie en slagvliegers aanvallende vijand ons bij Lugo voor uitspringend front in te drukken. In het noordwesten van Dalmatië staan de bezettingen van onze steunpunten »in afweergevechten met nog steeds aan vallende sterke benden. AnglciAmerikaanse terreur-bommen- werpers richtten overdag hun aanvallen in het bijzondSr op plaatsen in Zuid- en Noordwes t-D u i t s 1 a n d. Des nachts vlogen Britse luchtstrijdkrachten naar Midden- en Noordwes t-D u i t s- land, 27 meest viormotorige toestellen werden neergeschoten. Aanvullend wordt nog gemeld: In het strijdgebied van Gotenhafen heeft zich de H-Untersturmführer Karl Brommann bijzonder onderscheiden. Hij heeft met zijn paritserbemanning in de tijd van 2 Februari tot 18 Maart, ondanks drie keer gewbnd te zijn, 66 pantsers. 44 stukken geschut en 15 vrachtauto's ver nietigd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad voor Noord-Holland : Alkmaarsche editie | 1945 | | pagina 1