VO BOD UITGAVE VAN DE STICHTING NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN - WIERINGERMEER EN OMSTREKEN Woensdag 17 April 1946 Eerste Jaargang No. 43 Redactie - SecretariaatKlieftstraat 12, Hippolytushoef Wieringen. Telef. No. 103. Administratie en directie R. J. Ridder, Markt A 84, Scha gen-. Tel. no. 455. Na 17 u. no. 392. Giro-no. 287814. Een volk dat leeft, Bouwt aan zij: toekomst Dit blad verschijnt Woensdags en Zaterdags. Abonnementsprijs f ï.80 per kalenderkwartaal Advertentieprijs 8 cent per m.m. druk. Kleine annonces f 0.80 per stuk vap ten hoogste 4 regels. Een woord van Zijne Excellentie 17 APRIL 1945. In de vroege ochtenduren j ligt onder de strak gespan nen lucht onze polder, bloei-, end en schoon. Lichtgroene; tarwevelden, afgewisseld met het donkere koolzaad. Uitge_; strekte akkers met de be lofte van rijke vrucht. Groe: ne singels rond de f-risch roode daken der boerderijen,! waarvan de tuinen in volle; voorjaarsfleur. Maar plotseling rumoer j op de wegen. Dravende paar- den voor wagens. Steeds meer, jachtend, aangroeiend! tot lange stoeten. Koog beJ laden met meubels en boe-| rengeriefRonkende tracto. ren met landbouwwerktuigen, koppels vee, alles vluchtend naar het. „oude land." De menschen uiterlijk rus tig en beheerscht, maar op de gezichten een verbeten trek. Tegen de avond bruist het water door de vaarten, kolkt het onder de bruggen met onheilspellend geluid hebben wij gestaard naar deze resten yan wat ons j dierbaar was. Maar er komt leven Weer paarden in trage gang op de akkers Er wordt gewerkt Boeren en arbeiders heb ben hun stêe gevonden Hoe, moeilijk de omstandigheden ook waren, zij hebben niet geaarzeld. Allen hebben het besluit genomen: Wij begin_i uen opnieuw Zoo zien we, dat de stugge dichtgeslagen aarde plaats maakt voor het rulle zaaibed. en zoo zien w*e reeds weeri de eerste tarwe. En wat maakt nu deze eerste gedenkdag van de overstrooming zoo belang, i EEN JAAR GING VOORBIJ... Dat hier in de Wieringer-i meer blijkt, dat het Neder, j lanasche volk niets heeft ingeboet van zijn geestkracht en dat zij onverzettelijk in haar v/il om weer -op te bouwen wat is vernield. En zóó zullen wij, ieder op zijn post, met vereende, krachten ons doel weten te i bereiken Hoe het 17 APRIL 1946. Een kale grijze vlakte. Puinhoopen, waar eens der- pen. Geraamten van boeren schuren met flarden dak. Geen groene singels, doch alles dor en dood. Met wanhoop in het hart Heden, op den eersten jaardag van den ondergang van 1 de Wieringermeer?'gaan onzen gedachten meer dan ooit terug naar hetgeen geschiedde op dien mooien lentedag, j toen iedereen verhangend uitkeek naar den vrede toen onze jongeren zich zelfs reeds in stilte opmaakten om de I komst van dezen vrede zoo waardig mogelijk te vieren, i Men was toch immers reeds aan het. onderhandelen Het was slechts een kwestie van dagen Geluk en welvaart voor allen De Minister van Landbouw, Visscherij en Voedsel voorziening, S. L. MANSHOLT. VOORUITGANG Wie de laatste dagen een bezoek heeft gebracht aan, dén polder, zal weer vooruit gang bespeurd hebben. De landbouwers zijn er na weken van noesten arbeid in j geslaagd hun landerijen g-roo tendeels ingezaaid te krij gen. Tarwe en gerst nemen dit jaar 'n grooten plaats in, maar ook haver en erwten zijn op bijna iedere boerderij aan te treffen. Verscheidene perceelen tarwe en gerst zijn reeds groen gekleurd, wat de grau we polder van eenige maan den terug een geheel ander aanzien heeft gegeven. Met de natuur, keeren ook verscheidene bewoners weer naar hun polder terug, zij 't niet in de oorspronkelijke woonsteden, maar in woon schepen en noodwoningen van verschillende bouw en type. We zullen hopen, dat de oogst met begunstiging van het weer gehaald mag wor den, opdat wij in den polder met succes mogen mede hel pen, om het nijpend voedsel tekort in de geheele wereld te verrichten. De groote laars van den bezetter trapte dit alles even. wel in elkaar. Alle plannen voor een vredesfeest, de veld gewassen die zoo veel beloofden, het wuivende gele koolzaad, ons huiselijk geluk, alles verdween in de golven. Toen wij het water tergend en brutaal onze huizen en akkers zagen overstroomen, kenden enkelen onzer slechts één vrees, of deze misdaad wel goed gestraft zou worden. Een jaar ging voorbij. Thans denken zij daar niet aan. Sinds lang kent de geheele Wieringermeerbevolking slechts I één gedachte De pokier, ónze polder moet weer worden opgebouwd Verleden jaar moesten wij de paarden aanvuren om toch vooral gauw den polder uit te komen, om het wassende water voor te blijven. We wilden het niet bekennen, we lieten het niet merken, er waren tranen in onze oogen. Thans, een jaar later, vuren we onze paarden 1 weer aan. Vooruit paarden, laat wapperen je manen Vooruit, het water is weg j We willen het weer niet bekennen, we laten het niemand I merken. Er zijn tranen in onze oogen. Tranen van vreugde, tranen van dankbaarheid. Wij Wij bouwen I voort was 17 APRIL 1945. Ik zie mijn land verzinken, Met akkers, weid' en bos, Men gaat mijn land verdrinken, In fleur en voorjaarsdos. Nu zinken de rijke erven, De vloed bereikt het raam, Verdoft en vlakt de verven j En vat het kleurloos saam Het koolzaad heft zijn geling, Als smekend uit zijn nood, Een laatste zonnestreling, i Dan zinkt het in de dood j De zon zendt uit de luchten, Haar lente.overvloed, Maar ik, ik kan slechts zuchten i Om 's vijands dwaze moed. Reeds spoelen wind en golven, j Hun buit aan 't nieuwe strand, Zo wordt mijn land bedolven, Juweel van Nederland. Medemblik, de R, ZON EN MAAN. i 1946 opk. ond. opk. ond. I April Zon Maan 1 17 05.39 19.39 20.50 06.27 18 05.37 19.41 21.59 06.44 19 05.35 19.42 23.07 07.04 20 05.34 19.44 07.29 MAANSTANDEN 1946. Woensdag 24 April L. Kw. HOOG WATER TE DEN OEVER 1946. 17 April 9.14 9.29 18 April 19 April 20 April 9.44 10.14 10.45 9.59 10.29 11. 0 **isSl§öEal De eerste phase in den strijd tegen het water. Geraamten van boerenschuren met flarden dak

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Flevo-bode: nieuwsblad voor Wieringen-Wieringermeer | 1946 | | pagina 1