VO BOD
UITGAVE VAN DE STICHTING NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN - WIERINGERMEER EN OMSTREKEN
Woensdag 17 April 1946
Eerste Jaargang No. 43
Redactie - SecretariaatKlieftstraat 12,
Hippolytushoef Wieringen. Telef. No. 103.
Administratie en directie
R. J. Ridder, Markt A 84, Scha gen-.
Tel. no. 455. Na 17 u. no. 392. Giro-no. 287814.
Een volk dat leeft,
Bouwt aan zij: toekomst
Dit blad verschijnt Woensdags en Zaterdags.
Abonnementsprijs f ï.80 per kalenderkwartaal
Advertentieprijs 8 cent per m.m. druk.
Kleine annonces f 0.80 per stuk vap ten
hoogste 4 regels.
Een woord van Zijne Excellentie
17 APRIL 1945.
In de vroege ochtenduren j
ligt onder de strak gespan
nen lucht onze polder, bloei-,
end en schoon. Lichtgroene;
tarwevelden, afgewisseld met
het donkere koolzaad. Uitge_;
strekte akkers met de be
lofte van rijke vrucht. Groe:
ne singels rond de f-risch
roode daken der boerderijen,!
waarvan de tuinen in volle;
voorjaarsfleur.
Maar plotseling rumoer j
op de wegen. Dravende paar-
den voor wagens. Steeds
meer, jachtend, aangroeiend!
tot lange stoeten. Koog beJ
laden met meubels en boe-|
rengeriefRonkende tracto.
ren met landbouwwerktuigen,
koppels vee, alles vluchtend
naar het. „oude land."
De menschen uiterlijk rus
tig en beheerscht, maar op
de gezichten een verbeten
trek.
Tegen de avond bruist het
water door de vaarten, kolkt
het onder de bruggen met
onheilspellend geluid
hebben wij gestaard naar
deze resten yan wat ons j
dierbaar was.
Maar er komt leven Weer
paarden in trage gang op de
akkers Er wordt gewerkt
Boeren en arbeiders heb
ben hun stêe gevonden Hoe,
moeilijk de omstandigheden
ook waren, zij hebben niet
geaarzeld. Allen hebben het
besluit genomen: Wij begin_i
uen opnieuw
Zoo zien we, dat de stugge
dichtgeslagen aarde plaats
maakt voor het rulle zaaibed.
en zoo zien w*e reeds weeri
de eerste tarwe.
En wat maakt nu deze
eerste gedenkdag van de
overstrooming zoo belang, i EEN JAAR GING VOORBIJ...
Dat hier in de Wieringer-i
meer blijkt, dat het Neder, j
lanasche volk niets heeft
ingeboet van zijn geestkracht
en dat zij onverzettelijk
in haar v/il om weer -op te
bouwen wat is vernield.
En zóó zullen wij, ieder
op zijn post, met vereende,
krachten ons doel weten te i
bereiken
Hoe
het
17 APRIL 1946.
Een kale grijze vlakte.
Puinhoopen, waar eens der-
pen. Geraamten van boeren
schuren met flarden dak.
Geen groene singels, doch
alles dor en dood.
Met wanhoop in het hart
Heden, op den eersten jaardag van den ondergang van
1 de Wieringermeer?'gaan onzen gedachten meer dan ooit
terug naar hetgeen geschiedde op dien mooien lentedag,
j toen iedereen verhangend uitkeek naar den vrede toen
onze jongeren zich zelfs reeds in stilte opmaakten om de
I komst van dezen vrede zoo waardig mogelijk te vieren,
i Men was toch immers reeds aan het. onderhandelen
Het was slechts een kwestie van dagen
Geluk en welvaart voor allen
De Minister van Landbouw,
Visscherij en Voedsel
voorziening,
S. L. MANSHOLT.
VOORUITGANG
Wie de laatste dagen een
bezoek heeft gebracht aan,
dén polder, zal weer vooruit
gang bespeurd hebben.
De landbouwers zijn er na
weken van noesten arbeid in j
geslaagd hun landerijen g-roo
tendeels ingezaaid te krij
gen. Tarwe en gerst nemen
dit jaar 'n grooten plaats in,
maar ook haver en erwten
zijn op bijna iedere boerderij
aan te treffen.
Verscheidene perceelen
tarwe en gerst zijn reeds
groen gekleurd, wat de grau
we polder van eenige maan
den terug een geheel ander
aanzien heeft gegeven.
Met de natuur, keeren ook
verscheidene bewoners weer
naar hun polder terug, zij 't
niet in de oorspronkelijke
woonsteden, maar in woon
schepen en noodwoningen
van verschillende bouw en
type.
We zullen hopen, dat de
oogst met begunstiging van
het weer gehaald mag wor
den, opdat wij in den polder
met succes mogen mede hel
pen, om het nijpend voedsel
tekort in de geheele wereld
te verrichten.
De groote laars van den bezetter trapte dit alles even.
wel in elkaar. Alle plannen voor een vredesfeest, de veld
gewassen die zoo veel beloofden, het wuivende gele
koolzaad, ons huiselijk geluk, alles verdween in de golven.
Toen wij het water tergend en brutaal onze huizen en
akkers zagen overstroomen, kenden enkelen onzer slechts
één vrees, of deze misdaad wel goed gestraft zou worden.
Een jaar ging voorbij. Thans denken zij daar niet aan.
Sinds lang kent de geheele Wieringermeerbevolking slechts
I één gedachte De pokier, ónze polder moet weer worden
opgebouwd
Verleden jaar moesten wij de paarden aanvuren om
toch vooral gauw den polder uit te komen, om het
wassende water voor te blijven. We wilden het niet
bekennen, we lieten het niet merken, er waren tranen in
onze oogen. Thans, een jaar later, vuren we onze paarden
1 weer aan. Vooruit paarden, laat wapperen je manen
Vooruit, het water is weg
j We willen het weer niet bekennen, we laten het niemand
I merken. Er zijn tranen in onze oogen. Tranen van
vreugde, tranen van dankbaarheid. Wij Wij bouwen
I voort
was
17 APRIL 1945.
Ik zie mijn land verzinken,
Met akkers, weid' en bos,
Men gaat mijn land verdrinken,
In fleur en voorjaarsdos.
Nu zinken de rijke erven,
De vloed bereikt het raam,
Verdoft en vlakt de verven
j En vat het kleurloos saam
Het koolzaad heft zijn geling,
Als smekend uit zijn nood,
Een laatste zonnestreling,
i Dan zinkt het in de dood
j De zon zendt uit de luchten,
Haar lente.overvloed,
Maar ik, ik kan slechts zuchten
i Om 's vijands dwaze moed.
Reeds spoelen wind en golven,
j Hun buit aan 't nieuwe strand,
Zo wordt mijn land bedolven,
Juweel van Nederland.
Medemblik, de R,
ZON EN MAAN.
i 1946 opk. ond. opk. ond.
I April Zon Maan
1 17 05.39 19.39 20.50 06.27
18 05.37 19.41 21.59 06.44
19 05.35 19.42 23.07 07.04
20 05.34 19.44 07.29
MAANSTANDEN 1946.
Woensdag 24 April L. Kw.
HOOG WATER TE
DEN OEVER 1946.
17 April 9.14 9.29
18 April
19 April
20 April
9.44
10.14
10.45
9.59
10.29
11. 0
**isSl§öEal
De eerste phase in den strijd tegen het water.
Geraamten van boerenschuren met flarden dak