lïieums- en 1 ^<ftöoerteiitie--6faÖ.
Zevende Jaargang.
WOENSDAG
li SEPTEMBER.
Officieel gedeelte.
J2iet-offi£iëeI gedeelte.
J\o 056.
1867.
HELDERSCHE COURANT.
Verschijnt WOENSDAG en ZATURDAG.
Abonnementsprijs voor.3 maandenƒ1.30
Franco per post 1-50
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaren en Post
directeuren. Brieven franco aan den Uitgever S. Giltjes.
De prijs der Advertentien vau 14 regels is 40
Centenvoor eiken regel meer 10 Centen. Zegelregt voor
elke plaatsing 35 Centen. Vóór des Dingsdags en Vrijdags
middag 12 uur gelieve mende Advertentiën intezenden.
Ingezonden stukken minstens één dag vroeger.
POLITIE.
Ten burele van den ondergeteekende is gedeponeerd: een
KRAAGJE en een GOUDEN RING.
Helder, 10 September 1867. De Commissaris van Politie,
A. C. BOONZAJER.
1TI 3 'J S T IJ P XIT 3 3 1T.
Helder, Nieuwediep, Willemsoord, enz. 10 September 1S67
Zondag jl. was voor de leden van het artillerie-vrijkorps aan den Helder
«en zeer gewigtige dag; 29 jeugdige dames, vereerden aan dit korps een
schoon en kostbaar vaandel.
Wij zullen trachten van die plegtighcid eene, zoo veel mogelijk volledige,
beschrijving te geven.
Ten 12 ure trad het korps aan op het gewone exercitie-terrein, cp 's rijks werf,
van waar het opmarcheerde langs de spoorstraat naar het stations-terrein, aldaar
opgesteld met het front naar het goederen gebouw, dat welwillend door de
spoorweg-administratie voor deze gelegenheid ten gebruike was afgestaan.
Op het plankier van dit gebouw zag men de donatrices van het vaandel,
in het wit gekleed met oranje-sjerpen omhangen, voorts bevonden zich daar
achter de dames van de leden van het bestuur, van de eerelcd-eis en van
den raad vau advies. Links zag men vele contribuerende leden, donateurs
geinviteerde militaire en burger autoriteiten.
Regts van het korps stonden geplaatstde instructeurs van verschillende
wapens, het stafmuziekkorps der marine, de harmonie vereeniging Concordia,
dat zich van af hedeu bij het artillerie-vrijkorps heeft aangesloten en voorts
eenig© tamboers vau het 4e bataillon infanterie alhier in garnizoen.
Voor het gebouw zag men de leden van het bestuur de eereleden en
•de raad vau advies.
Allen op die wijze geschaard wordt onder het roffelen der trom het
vaandel in het midden der damesschaar zigtbaar. Aller oogen zijn er op
gevestigd. Het zal circa een vierkante Ned. el groot zijn, de stof is moiré
zijde, de grondkleur wit, in het midden prijkt het Heldersche Wapen uit
purper fluweel, de baudes en de kroon er boven uit goudwerk, de laatste en
relief gewerkt met paarlen en schitterende steenen versierd. Boven de kroou
is een breed oranjelint aangebragt, waarin met zilveren letters prijkt de
spreuk „Voor Nederland en Oranje," nevens het wapen bet jaartal 1867 en er
onder eene oranjeband waarop met zilveren letters is geborduurd het woord
„Vrijkorps,". In de hoekeu zijn aangebragt een hoorn en een granaat als de
symbolen van infanterie en artillerie. Het geheel is omkransd door twee
Aakken met eiken en laurierbladen, keurig in gouddraad geborduurd. Verder
is om het vaandel een gouden franje. Boven aan den vlaggestok, die voor-
:zien is van een stalen gepoiijsten piek hangen twee rijke zware gouden ge-
houillonneerde kwasten. Het geheel ziet er prachtig uit. Wij brengen hulde aan
■den smaak der dames en aau den ontwerper.
Het vaandel wordt ter hand genomen door eene der schenksters, mejuf-
•vrouw Catherine van Herwerden; terwijl inmiddels de bevelhebber voorwaarts
treedt, gevolgd door den* vaandeldrager en een vaandelwacht, bestaande uit een
2e luitenant en een sergeant.
Mejufvrouw van Herwerden houdt daarop de navolgende aanspraak:
Mijne Heeren
„Opgewekt door het vaderlandslievend voorbeeld van u allen, die zich Aot
„een vrijkorps hebben gevormd, om in tijden van gevaar den vaderlandscheu
„grond te verdedigen, zoo hebben wij door een bewijs van sympathie willen
„toonen, dat ook ons vrouwen het harte warm klopt, wanneer het geldt,
„het heil en het geluk van het dierbaar vaderland.
„Wij bieden u dit vaandel aan als een symbool van kracht en eendragt,
„en mogt gij éénmaal ten strijde worden opgeroepen, dat het u dan herin-
„nere dat wij als echte Nederlandsche vrouwen, u in gadachten zullen vcr-
„gezellen, en wij op uwen onwanke'lbareu moed rekenen.
„Moge éénmaal de lauwer der overwinning aan dit vaandel worden gc-
7/hechtdat is onze harteweusch."
„Leve het vrijkorps
De bevelhebber nam het vaandel aan en stelde het den vaandeldrager ter
diand, terwijl de muziek van het korps het „Wien Neêrlaudsch bloed" liet
Smoren.
Direct daarop antwoordt de bevelhebber aan de dames in de navolgende
^bewoordingen.
Zeer Waarde Dames
„Als president van het artillerie-vrijkorps alhier, heb ik zoo even het
..„sierlijke vaandel in ontvang genomen, ons door uwe welwillendheid vereerd;
„terwijl wij, met bijzondere belangstelling en vreugde, de vriendelijke woorden
r„hebhen gehoord, daarbij door mejufvrouw van Herwerden, namens u allen,
„tot ons gerigt.
„In naam van het vrijkorps aanvaard ik dat heerlijk geschenk, .met u
„allen onzen warmen en innigen dank toe te brengeu, voor hetgeen gij
„hebt gedaan."
„Wij vertrouwen dat het geschonken vaandel ons steeds zal aansporen, om
„met eendragt onzen moeijelijkeu taak voort te zetten, om met innige
„dankbare liefde steeds te gedenken aan de edele geefsters en dat het ons
„kracht zal geven, om, mogt eenmaal de ure des gevaars naderen, met onbe
zweken trouw ons vaderland te dienen en alzoo toonen, dat wij het vertrou-
„weu waardig zijn, ons door u iu dit dierbaar kleinood geschonken.
„Leve de Heldersche dames! leve het vaderland"
Onmiddelijk daarop valt het muziekkorps in met het „Wilhelmus van
Nassaueu." Waarna de bevelhebber deuavolgeudc toespraak houdt tot de troep:
Kameraden l
„Zoo is dan eindelijk de dag aangebroken, reeds lang do?r ons allen vurig
„verlangd, waarop wij het vaandel, ons door vriendelijke vrouwenhanden ge
schonken, hebben in ontvang genomen.
„Zoo straks zal ik het in uwe gelederen doen plaats nemen, als wanneer
„ik vertrouw, dat het steeds door u allen zal worden geëerbiedigd en beschermd.
„Laat dat dierbaar kleinood ons zijn een symbool van eendragt, broeder-
„min en orde, zoolang wij in vrede leven; doch ook een symbool van
„kracht, wanneer, hetgeen God verhoede, eeus de vijand ons onze onafhanke
lijkheid zon willen beucmen.
„Dan zal de gedachte aau de edele geefsters u moed geven om liet gc-
„schonkene tot den laatsten druppel bloed te verdedigen.
„Zijn wij alzoo gelukkig en dankbaar met het verkregen geschenk, dan past
„ook in de eerste plaats eeu woord van hulde en dank aan onzeu vriend
„Jeekel, Hij toch was dc man, die liet eerst de snaar vau uw gevoel deed
„trillen, toeu zeer donkere, wolken den politieken horizont bedreigden.
„In de tweede plaats moeten wij met erkentelijkheid bedenken, de mede
werking van Zr. Ms. land- en zeemagt, en wel inzonderheid de heeren
„officieren en onderofficieren, die zich met het onderwijs zoo belangeloos en
„zorgvol hebben belast. Wij bevelen ons steeds in hunne w elwillendheid aan.
„In dc derde plaats mannen een woord van feestelijke dank van mij aan
„u allen, voor de welwillondkeid waarmede gij steeds mijne hevelen hebt
„opgevolgd. Ik vertrouw dat gij allen ook door orde en goed gedrag steeds
„zult medewerken om ons vrijkorps te maken tot eeu sieraad van Nederland.
„Met lust en ijver dus onzen taak voortgezet. Binnen kort zult ge door
„oefeningen in het vuur, het tot dusverre geleerde in toepassing brengen en
„zorgen wij alzoo dat wanneer de vijand mogt naderen, hij ons gereed vindt
„op de wallen, met ons vaandel aau liet hoofd, Ier verdediging van ons dierbaar
„vaderland, gelukkig onder eeu koning uit het dierbaar huis van Oranje.
Herhaal dus met mij de kreet Leve de Koning
De muziek speelt „de Kouing leev\"
Vervolgens defileert de troep met de gebruikelijke militaire eerbewijzing
voor het vaandel, waarna het vaandel bij de gelederen intreedt.
Daarna heeft eene inspectie plaats van het korps door den schont-hij-nacht,
directeur en kommaudant der marine alhier, verdere eereleden, de militaire
raad vau advies en een majoor van de Amsterdamsche schutterij, uit be
langstelling in ons korps naar hier overgekomen om de plegtighcid van dezen
dag bijtewouen.
De schout-bij-nacht betuigt daarna zijne tevredenheid en ingenomenheid
over liet flinke militaire uiterlijk van het korps. Ook -tot dcu vaandeldrager
in het bijzonder rigt hij het woord, en hoopt dat hij het zich ten allen tijde
tot een groote eere moge rekenen, om het vaandel hoog te verheffen, te be
schermen en te verdedigen; dat hij iu de ure des gevaars het vaandel meer
liel'hebbc dan zijn leven.
Op nieuw treedt voor het front een niet minder warme vriend van Helders
artillerie-vrijkorps de oprigter en ontwerper, die herhaaldelijk met woord
en daad zoo vele blijken van sympathie, van innige verknochtheid hoeft ge
geven, het is de luitenant ter zee C. A. Jeekel, die met een krachtige man
nentaal op niouw het geheele battaillon w'ect te bezielen met een enthnsias-
me voor vorst en vaderland, zoo als het weinige is gegeven.
Ook wmrdt door den heer Jeekel voorgedragen eene dichterlijke ontboeze
ming op het vrijkorps, van de jeugdige dame Louise Antoinette Stratenus.
Ten slotte defileert de troep herhaaldelijk voor de dames en marcheert
daarna van bet terrein af, om het zoo even ontvangen kleinood te brengen
ten huize van den bevelhebber van het korps. Natuurlijk werd daartoe niet
den kortsten weg genomen Loodsgracht, Molengracht, Nieuwe Kerkplein,
gedeelte Weststraat, Zuidstraat, Ankerpark, Havendijk, Hoofdgracht, Kanaal-
weg, Dijkstraat.
Nadat het vaandel onder de gebruikelijke militaire eerbewijzen was afge
geven, werd langs het hooge gedeelte van den Dijkstraat gemarcheerd tot op
het Westplein, alwaar de troep ontbonden werd.
Des avonds werd er feest gevierd in het lokaal Tivoli, door dc leden van
het korps met hunne dames, waarbij ook de alleen contribuerende leden en
donateurs, kortom allen toegang hadden die des morgens binnen den beslo
ten kring de plegtigheid hadden bijgewoond. Op dit feest lieerschte een regt
jovialen geestalle standen zag men hier dooreen krioelen en zich regt
kameraadschappelijk met elkander onderhouden en dan weder flink uit de
horst te zamen een vrolijk lied aanheffen.
Zeer vele toasten werden ingesteld, beantwoorden luide toegejuicht; dat
wij die alleu vermelden zal men wel niet van ons vergen.
Jammer dat de zalen van Tivoli voor dezen avond niet minstens
eens zoo groot waren, want onmogelijk was het om al die feestvierenden te
bevatten, zoodat velen zich genoodzaakt zagen ergcus anders een liccnkomcn
