door u wordt nedergelegd, tengevolge van uw ophanden zijnde vertrek uit deze
gemeente.
Hoe ons dat vertrek ons aandoet, zal ik liier niet herhalen; de pogingen
■ook door het artillerie-vrijkorps in het werk gesteld, om uwe verplaatsing
niet te doen doorgaan, zijn daarvan reeds bewijzen genoeg. Zij getuigen er
van hoe hoog het korps u waardeert en bemind; hoe gaarne wij het com
mando nog lang aan u hadden willen opgedragen gezien. Het is het korps
•echter niet gelukt Z. M. onzen geëerbiedigden Koning te bewegen uwe ver
plaatsing te doen intrekken, en daar., waar hij beveelt, past het ons te ge
hoorzamen.
Een woord van dank geachte heer KraijenhofT, wil het artillerie-vrijkorps,
vóór dat gij deze gemeente verlaat, u toebrengen, en acht deze vergadering
daartoe de geschikste plaats.
Het dankt u voor den -onvermoeiden ijver, waarmede gij van af het tijdstip
uwer benoeming tot president en kommandant, werkzaam zijt geweest; het
•erkent ten zeerste bet vele goede door u, in dien tijd aan het korps gedaan,
niettegenstaande de moeijelijkheden waarmede gij te kampen hebt gehad.
Met hoeveel genoegen wij onder uw kommando gediend hebben zal ik
niet behoeven te zeggen, gij zult hebben kunneu opmerken, hoe een ieder
zich beijverde uwe bevelen optevolgen. Wij geven u de verzekering dat gij
bij het vrijkorps zult blijven voortleven, en alles wat door u is gedaan, ia
dankbare berinnering zal blijven.
Dat mijnheer Kraijenhoff, zij uw eenige voldoening; de gedachte, dat gij,
hoewel ver van ons verwijderd, toch bij ons voortleeft, zij eenige belooning.
Nog 'dikwijls zullen wij, ook na uw vertrek, den wensch uiten «Lang
leve de heer Kraijenhoff 1"
Door de vergadering werd die uitroep driewerf herhaald, waarna het
aanwezige muziekgezelschap van het korps met eene fanfare inviel.
Daarna vervolgde de heer Swaving.
Maar het vrijkorps wilde zoo gaarne door een meer sprekend bewijs toonen
«dat uwe goede diensten worden erkend; wij gaven dan ook gehoor aan bet
verlangen van een aantal werkende ledeo, om u een aandenken aan te bieden.
Slechts een souvenir wilde wij u geven, niet lettende op de waarde, die
-toch moeijelijk uwe opofferingen nabij zouden kunnen komen. Uit den boezem
van hét vrijkorps komt dat souvenir voort, en meest allen zoowel soldaten
tils officieren, wilden gaarne, ja waren er trotsch op, daartoe te mogen bijdragen.
'Behalve dezen heeft ook de ontwerper, thans eere-lid van ons Vrijkorps
•onze vriend Jeekel ons gedrongen om ook het zijne er aan toe te voegen.
Een inktstander met daarop gegraveerde inscriptie, hebben wij gemeend
het doelmatigst te zijn. Wil hem na slechts van het korps aannemen, met
evenveel bereidwilligheid als het korps hem u schenkt. Wij wenschen u
«daarbij dat gij hem een langen tijd zult mogen gebruiken, doch hopen tevens,
dat zoo dikwijls uw oog er op zal rusten gij nog eens zult herdenken
•het artillerie-vrijkorps te Helder, door hetwelk u het souvenir is aangeboden.
Welnu mijnheer Kraijenhoff,
Aanvaard dit klein geschenk dat u het vrijkorps biedt,
Zie op het doel alleen, maar op de waarde niet;
Hier viel het muziekkorps weder in, waarna de heer Swaving vervolgde:
En nu mijnheer Kraijenhoff nog een enkel woord tot afscheid. Het zal
wel de laatste maal zijn dat het korps daartoe in de gelegenheid is.
Onze beste wenschen voor uw geluk, vergezellen u op uwen verderen
"levensweg; wij houden er ons van overtuigd, dat gij met uw innemend karakter
spoedig in uwe nieuwe woonplaats vrienden zult maken. Wij wenschen u
die ook van harte toe, maar hopen slechts, dat wij daardoor niet op den
achtergrond znllen geraken. Uw huis worde voor tegenspoeden bewaard.
Een gelukkig leven zij liet deel van u en uw gezin en wij zullen er ons
steeds in verheugen, wanneer wij goede tijdingen van onzen oud-kommandant
■zullen mogen vernemeu.
En eindelijk mijnheer Kraijenhoff het moet zoo zijn, als de tolk van het ar
tillerie-vrijkorps roep ik u een vaarwel, een hartelijk vaarwel toe
De heer Kraijenhoff antwoordt daarop dat hij door de hartelijke toespraak
en dat blijk van toegenegenheid zoodanig is getroffen, dat hij in geene woor
den kan uiten hetgeen in zijn binnenste omgaat; dat de tijd die hij
-aan het hoofd van dit Vrijkorps heeft gestaan, en zijn geheel verblijf aan den
Helder, de gelukkigste zijns levens is geweest, die hij nimmer zal vergeten
waar hij zich ook moge bevinden. Hij hoopt van tijd tot tijd in de gele
genheid te zullen zijn, om deze gemeente weder eens te bezoeken en hoopt
<lan immer bij het Vrijkorps nog dezelfde ambitie te mogen aantreffen, en ook
wanneer het land eenmaal mogt worden aangevallen, dit korps dan met de
Schutterij moge wedijveren in de verdediging van Koning en Vaderland.
Spreker sluit zijne toespraak met de uitroep Leve Nederland leve de Koning,
-die door de vergadering driewerf wordt herhaald, en door de muziek beantwoord.
Daarna worden de werkzaamheden voortgezet en dc heer Mr. Ch. Bosch
Reitz tot president gekozen met 142 stemmen.
De hr. Bosch Reitz antwoordt, op de vraag of hij zich de keuze laat welgevallen
niet te kunnen nalaten zijne erkentelijkheid aan de vergadering te betuigen voor
dezen hem vereerenden uitslag. Spr. meent echter dat bij de aanvaarding eener
•zoo gewigtige betrekking, men niet onbedacht moge te werk gaan en zich vooraf
•wel moge afvragen lo. heb ik wel de vereischte lust en ijver en 2o. bezit
ik wel de noodige bekwaamheid. Op de eerste vraag zou spreker antwoor
den het Vrijkorps is mij altijd zeer ter harte gegaan van de oprigting
af aan ik durf vertrouwen dat dit immer het geval zal zijnmaar het ant
woord op de tweede vraag achtte spreker meer moeijelijkhij zegt zullen
'mijne krachten niet te kort schieten, wanneer ik zie op u mijnheer den pre
sident op al hetgeen gij hebt verrigtop al de moeite en opofferingen
die gij u immer hebt getroost dan moet ik ronduit verklaren dat het mij
onmogelijk zal zijn om u te evenaren. Alleen dan zal ik de betrekking
-schoorvoetende aanvaarden, wanneer ik rekenen mag op aller hulp en me
dewerking lo. Op de welwillendheid van de leden van het vrijkorps zelf;
2o. Op de goede zamenwerking van het bestuur3o. Op de noodige in
lichtingen van den militairen raad van advies4o. Op de krachtige en blij
kende ondersteuning van de autoriteiten der land- en zeemagt te dezer plaatse
met één woord, op allen die iets kunnen bijdragen tot instandhouding en
koortdurenden bloei van Helders Artillerie-Vrijkorps.
Laat dan bij de zwarte wolken die tegenwoordig de politieke horizont
-bezwangeren, onze leus zijn Eendragt en volharding, ter bescherming van
Vaderland en Oranje
Een daverend applaus was het antwoord der vergaderinggevolgd door
«de krachtige toonen van het muziekkorps.
In de nu ontstane vacature van een bestuurslid werd thans voorzien door
•de verkiezing van den heer J. H. de Meijer, met 84 stemmen.
Nadat de muziek zich weder deed booren sprak de heer Kraijenhoff een
•woord va® afscheid tot de vergadering. Spreker gewaagde andermaal van
het geluk ter dezer plaatse genoten, zelfs tot in deze oogenbljkkcngetuige
Let cadeau hem daar straks vereerd, waarop hij hoogeu prijs steltdaar het
hem altijd eeu zigtbaar blijk zal zijn van den goeden geest van wederzijd-
sche overeenstemming en verknochtheid, waarop hij ten allen tijde een ieder
-zal kunnen wijzen, als op een voorbeeld ter navolging. Dit bewijs is voor hem
-van hooge waarde en hij hoopt en vertrouwt dat het zelfs bij zijn nageslacht
tot een blijvende herinnering zal strekken.
Hartelijk betuigt de heer Kraijenhoff zijnen dank aan allen die er toe
Lebben bijgedragen. Voorts zegt bij dank aan allen met wie hij zoo ge-
noegelijk ten opzigte van het vrijkorps in betrekking heeft gestaan. Dank
aan zijne medebestuurdersdank aan dc verschillende klassen van leden, zoo
werkende als contribuerende dank aan de verschillende autoriteitendank
;aan den militairen raad van advies zonder Aviens krachtige hulp het onmo
gelijk ware geweest bet korps tot op die hoogte te brengen waarop het te
genwoordig staatdank aan de officieren cn onder-officieren vanLet korps,
en speciaal aan den heer "Wetselaar, den door dc leden zoo algemeen geaeli-
ten luitenant-adjudant; dank in één woord aan allen die met hem hebben
willen medewerken in het belang van het Artillerie-Vrijkorps aan den Helder.
Spreker eindigt zijne rede met den uitroep «Vergeet mij niet, ik zal u
n immer vergeten, uw welzijn zal mij immer ter harte gaan. Leve het
Artillerie-Vrijkorps aan den Helder." Die uitroep werd door een krachtig
en driemaal herhaald hoerah door de aanwezigen beantwoord en gevolgd door
de muziek.
Daarna wordt de algemeenen rondvraag gedaan of ook iemand aan- of
•opmerkingen heeft te maken. Niemand het woord verlangende, sluit de
president de vergadering, na alvorens ook de leden van het muziekkorps
zijnen dank te hebben betuigt voor hetgeen zij reeds hebben aangewend tot
opluistering bij verschillende gelegenheden en ook dat zij heden avond het
hunne hebben Aviïlen bijdragen, om hem zijn afscheid zoo veel mogelijk min
der onaangenaam te maken.
De aan den heer Kraijenhoff vereerde Inktstander is een zeer net in zilver
bewerkt stuk, geleverd door den hr. F. P. .Marinkclle, goud- en zilversmid alhier.
De inscriptie is in het midden aangebragt op een schild en luidt als volgt
„Jhr. Th. J. KRAIJENHOFF, Bevelhebber van het Artillerie-Vrijkorps
te Helderzij dit bij zijn vertrek, door de Averkende ledenals een blij
vend aandenken hoogachtend opgedragen 18 |-q- 67.
Aan de heeren H. L. Braunius en C. Muller, hulp
onderwijzers alhier, is, na voldoend afgelegd examen voor
de provinciale commissie van ouderwijs te Haarlem, de acte
van hoofdonderwijzer uitgereikt.
Ds. Entinghpredikant bij de Chr. Afg. Ger. gemeente
alhierzal Zondag avond a. s. zijne afscheidsrede houden
des avonds ten half zes ure.
Bij de gisteren plaats gehad hebbende aanbesteding
van aardappelen voor het 4® bataillon 7® regiment infanterie,
was de minste inschrijver de heer H. J. van Koningsbrugge,
tegen f 2.64 per mud.
Op de beide onlangs uit deze gemeente aan Z. M.
ingediende adressen met verzoek tot intrekking van de ver
plaatsing van den heer Kraijenhoff, van hier naar Maastricht,
is thans ingevolge magtiging des Konings b'j kabinet res
cript van den 7 dezer N°. 54, aan adressanten te kennen
gegevendat hun verzoek met het oog op de belangen van
's rijks dienst niet kan worden ingewilligd.
Het antwoord op het adres uitgaande van de leden van
het Artillerie-Vrijkorps is gisteren ontvangen bij den heer
Mr. Ch. Bosch Reitz en op het adres uitgegaan van de
burgerij is de afwijzende beschikking heden ontvangen bij
den heer AV. J. Hidde Bok.
Naar wij vernemen zal Zr. Ms. transportschip met
stoomvermogen Java Vrijdag aanst. naar O. I. vertrekken
en Zaturdag aanst. zal Zr. Ms. stoomschip Metalen Kruis
vertrekken ter opvolging zijuer bestemming naar de kust
van Genua.
De luit. t/z. 2e kl. J. P. J. Lucardidienende op
Zr. Ms. schroefstoomschip Zoutmanwordt met den 20 dezer
op non-activiteit gebragt en vervangen door den luit. t/z 2®
kl. W. J. van Hoogenhuyze.
De officier van admin. 3® kl. W. P. J. L. Stort,
wordt met den 21" dezer van Zr. Ms. wachtschip, liggende
alhier, overgeplaatst op dat te Amsterdam.
De kapt. t/z. J. J. Wichers en de kapt.-luit. t/z.
W. P. L. de Vriese, beiden behoord hebbende tot het es
kader in Oost Indie, en van daar in Nederland teruggekeerd,
worden op non-activiteit gebragt.
In het huis van arrest te Alkmaar heeft zich Klaas
Groot (vroeger politie agent alhier) eene verwonding aan
den hals toegebragt, van zoodanigen emstigen aard dat hij
kort daarna aan de gevolgen is overleden.
De ongelukkige was somwijlen lijdende aan vlagen van
verstandsverbijstering.
Vrijdag middag jl. ten 12 ure had te Amsterdam in het rij-en wan
delpark, voortaan het Vondelspark geheeten, de onthulling plaats van het
standbeeld, aldaar ter eere van Neerland» grooten dichter JOOST YAN DEN
VONDEL' opgerigtdie plegtigheid is voorafgegaan en gevolgd met op-
togten en andere feestelijkheden ter zijner eere, waarvan men in schier alle
bladen in ons rijk vermelding vindt.
Wie was Vondel wiens naam in de laatste dagen op schier alle lippen
zweeft.
Joost van den Vondel werd den 17 Nov. 1588 te Keulen geboren. Zijn
vader Avas Joost van den Vondel, een ijverig Mennoniet, die als hoedenstoffeerder
zijn gezin op burgerlijken voet kon onderhouden, zijne moeder heette Sara
Kranen, en Avas uit Mennonieten ouders geboren, maar om het leven van
hare om des geloofs wil ten vure gedoemde moeder te redden, door tus-
schenkomst van haar oudneef in de Roomsche kerk gedoopt.
Ter oorzake der geloofsvervolging met zijne ouders uit Keulen gevlugt,
ontviug dc jonge Vondel eerst te Utrecht, later te Amsterdam zijne eerste
opvoeding. Toen hij nog een knaap was, openbaarde zich reeds eene zeld
zame dichterlijke gave in hem, die bij het opwassen al duidelijker aan het
licht trad. Op zijn drieëntwintigste jaar gehuwd met Maria de "Wolf, zette hij
een konssenwinkel op, dien hij door zijne vrouAV liet waarnemen, terwijl
hij zich aan de edele dichtkunst wijdde met al het vuur aan poëtische
zielen eigen.
In 1617 bekleedde hij het diakenambt hij de Mennonieten gemeente.
Eenige tijd later ging hij tot de Remonstrantsche broederschap over en later
behoorde hij tot de Roomsch katholieke kerk.
Hij diende telkens ieder kerkgenootschap, Avaartoe hij behoorde, met do
kracht van zijn dichterlijk vermogen. Zijne Averken getuigen van een zeer
Averkzame en vruchtbaren geest, die van grooten invloed is geweest op de
Nederlandscbe taal en dichtkunde.
Bilderdijk, bij Vondels werk: Gijsbrecht van Aemstel, stilstaande, noemt
dit het meesterstuk van den grootstcn dichter.
Zijn buitengeAvoon talent verhief hem echter niet boven de treurigste
mcnschelijke afdwalingen, noch hoven 's werelds druk en smart, noch ho
ven de zorgen dezer aarde.
In 1658, toen hij das zijn 70ste jaar bereikt hac, zou hij nog gebrek
aan het noodige hebben moeten lijden, zoo niet, op voorspraak eens vriends,
de Amstcrdamsche regering den dichter de betrekking van boekhouder in
