HELDERSGHE COURANT.
Jïieums» en
Zaturdag
<flöoertentie--6faÖ.
27 November.
M 887.
Negende Jaargang.
1869.
(fèffiriccl QCbCCÏtE.
JDiet-officiëcl pbtcïte.
Verschijnt DINGSDAG- en VRIJDAG-AVOND
Abonnementsprijs voor 3 maanden 1.00
Franco per post n 1-25
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post
directeuren. Brieven franco.
De prijs der Advertektikn van 14 regels is 60
Centen; voor eiken regel meer 15 Centen.
Vóór des Dingsdag en Vrijdags middags 12 uur gelieve
men de Advertenticn intezeuden.
Ingezonden stukken minstens één dag vroeger.
Uitgever S. GILT J ES.
POLITIE-
Op de openbare straat alhier gevonden en ten burele van
den ondergeteekende gedeponeerd: een paar HANDSCHOE
NEN.
De Commissaris van Politie
Helder, 26 Nov.1869. A. C. BOONZAJER.
STUDIËN OVER HET ECUMENISCH CON
CILIE te Rome, te houden op den
Sc" December 1869.
VI.
Ziehier wat de Civilta mededeelt:
//Aan allen is het bekend hoe de katholieken in Frankrijk
//jammerlijk in twee partijen verdeeld zijn: katholieken en
liberale katholieken. De liberale katholieken staan in hooge
//gunst bij liet gouvernement. Zij vreezen dat het concilie
//de leer van den syllabus zal verkondigen en de onfeilbaar
heid des pausen bevestigen. Daar nu de regering dezelfde
//angsten koestert, betuigt zij voor de liberale katholieken
//eene zekere toegenegenheid.
//Onlangs strooiden zij de volgende aardigheid uit
//Wanneer de paus onfeilbaar verklaard wordt, zullen wij
//het symbolum moeten veranderen, en niet meer zeggenik
geloof in de kerkmaar: ik geloof in den paus.
En op eene andere plaats:
//De Correspondance Italienne zegt, dat de godsdienstige
//beweging in Zuid-Duitschland op eene verbazende wijze veld
//wint De liberaal-katholieke beweging gaat met rassche
//schreden vooruit in Pforzheim, Constanz en andere plaatsen
//te Munchen hebben vele katholieken de verklaring afgelegd,
//dat zijindien de kerkvergadering het dogma der pauselijke
//onfeilbaarheid uitspreekt, niet meer tot dien nieuioen gods-
fdienst willen behooren."
//Zij eindigt met de verschrikkelijke profetie, dat or, indien
//het concilie niet voorzigtig is, eene kerk zal ontstaan, die
//het midden houdt tusschen protestantisme en katholicisme,
//die de leerstukken van de katholieken en de liberale con-
//stitutie van de protestantsche kerk zal overnemen want,
//zoo zegt zij, afscheiding zal het eenige middel zijn dat den
//liberale katholieken overblijft." (La separation sera F unique
refuge des catholiques liberaux).
De neiging tot die afscheiding heeft reeds sinds lang een1
bepaalden vorm aangenomen in het anglikanisme waarvoor
zich vele Fransche geestelijken, van naam en invloed, openlijk
en nog meer in stilte, verklaren. Onder dezen is het genoeg
te noemen: monseigneur Maret en de Montalembert.
Opmerkelijk is het dan ook hoe weinig Fransche bisschop
pen, behalve monsigneur Dupanloup, over het concilie zich
uitlaten.
Bepaaldelijk onder de lagere wereld-geestelijken schijnt
een stille geest van verzuchtingen te leven. Zij worden aan
gewezen (of beschouwen zich zelve) als in de eerste plaats
weer te zullen zijnde kinderen van de rekening van het
concilie. Hoog toch ook geven de Civilta-mannen op van
de verbetering der kerktucht en wordt in het breede betoogd,
dat de van zekere zijden gewenschte toelating tot het con
cilie, ook van lagere geestelijken, waardoor het concilie met
meer regt den naam van algemeen concilie zou verdienen
geenszins kan gedoogd worden dat alleen de bisschoppen
daartoe regt hebben.
//De kerk toch is eene zuiver monarchale regering." (Civilta).
Het een en ander moge blijken uit de twee werkjes, getiteld
1. "Het aanstaande algemee?i concilie en de ware be
hoeften der kerk. Een woord tot alle ware christenen,
zoo geestelijken als leeken, door een katholiek pries
ter. WenigenJena. Hochhausen, 1869."
2. "Een vrij woord aan de bisschoppen en katholieken
van Duitschland over het toekomstig algemeen concilie
door een katoliek priester. Dehringen, 1869. Aug.
Schaber."
De Civilta erkent al het gewigt dezer geschriften, door de
breede artikelen, die zij ter harer bestrijding heeft noodig
geacht. - Gaan wij aan hare hand den inhoud er van na
//Beide geschriften stellen deu toestand der kerk als zeer
ellendig voor; beide zoeken de oorzaak daarvan in eene
kwaadaardige ziekte, waardoor het groote ligchaam der ka
tholieke kerk is aangetast; beide komen tot het besluit, dat
het noodig is de genezing te beproeven en de kerk van alle
kwade sajjpen te zuiveren. Zoo ook schijnt de meening te
zijn geweest van een in de maand September jl. zaamgeko-
men gezelschap van geestelijkenpn leeken (te Augsburgp), door
wien over dit onderwerp twaalf artiken werden opgesteld,
waarin ook de Augsburgsche Zeilung betrokken was.
Plet geneesmiddel is een concilie.
Maar volgens den een hangt alle verwachting van gun-
stigen of ongunstigen uitslag af van het antwoord op de twee
volgende hoogst gewigtige en ernstige vragen:
1°. Welken vorm zal het concilie in zijne handelingen
aannemen
2e. Welke belangen zullen het onderwerp van zijnen ar
beid uitmaken
Volgens den anderen moet zij handelen
lö. Over de kerkelijke wetenschap.
2e. Over de kerkelijke grondwet.
3e. Over de tucht.
4e. Over de algemeenheid der kerk.
Men leest er:
De geheele christenheid heeft liet regt te verwachten, dat
//de beroeping zich niet bepale tot den kring der bisschoppen,
//maar algemeen worde. Hierom is het noodig dat in de
//wederwaardigheden, waardoor thans de kerk van alle kanten
//omgeven en bedreigd wordt, de kreetKerkvergadering
//van den paus uitgegaan, luid gehoord worde door alle men -
//schen van goeden wille, door alle natiën, door alle standen
//van personen, die den naam van christenen dragen, door
//priesters en leeken, door den bisschop en den priester, door
//den vorst en het volk, door den katholiek en den anders-
//gezinde. Alles werkt zatnen om dit regt te bekrachtigen
//goddelijke en menscheliike redenen, regelen der wet, gron-
//den van betamelijkheid, het gezag der Schrift en der Vaders."
Deze geheele eisch wordt aan den schrijver door de Civilta
ontzegd. Belangrijk is het voorbeeld dat zij aanhaalt van
het gebruik van het tegendeel. In het concilie van Chalcedon
zoo verhaalt de Civilta wilden zich eenige geestelijken
indringen en hun oordeel uitspreken. Doch zij werden openlijk
afgewezen met de woorden: "de vergadering behoort aan de
bisschoppenniet aan de onderhoorige priesters', zendt de
overtolligen weg f
De katholieke priester rigt eene toespraak tot de bisschop
pen van Amerika en Duitschland, om het vaandel der vrijheid
hoog opgeheven te houden. Op het concilie, zegt hij, is ge
vaar voor de vrijheid, want liet hof van Rome heeft als ge-