achtervolgde, kwam te laat aan de grenzen. Als preventief
gevangene zal hij wel niet uitgeleverd worden.
Woensdag morgen werd ten kantore van den heer
Viervaut Co. te Amsterdam een promesse aangeboden ten
bedrage van ruim f8000, die bij onderzoek bleek geheel
valsch te zijn. De heereu J. E. Brugman Go., die daarop
•als endossanten voorkwamen, verklaarden mede van die pro
messe geen kennis te dragen, terwijl de handteekeningen
van de aanvraag en kwitantie, bij de discontering aan de
bank aangeboden, bleken ten eenemale valsch te zijn. Dit
voorval, dat veel sensatie verwekt, zal natuurlijk een grondig
onderzoek uitlokken. Mogt het der Nederlandsche bank ge
lukken, door gepaste maatregelen eene herhaling van der-
gelijke opligterijen te voorkomen.
De zaak van den Pool Stanislas Augustowski
Kawanski, die verscheidene ingezetenen van Amsterdam heeft
opgeligt, kwam eindelijk heden voor. De beschuldigde had
tot nu toe als zijn naam geen anderen dan Kawanski willen
opgeven, en was door den procureur 9 maanden preventief
gevangen gehouden, 4 maanden nadat de zaak geschikt was.
Een vreemde, wat middeleeuwsche wijze om den beschuldigde
tot bekeuteuis te brengen.
De beschuldigde beweerde nu stellig Kawansky te heeten
en herriep eenige zaken bij den regter van instructie op
gegeven, bewerende dat hij toen blootgesteld was geweest
aan hevige agitatie door zijn gevangeneming veroorzaakt.
Hij heeft overigens het hem ten laste gelegde erkend, nl.
•dat hij valsche brieven geschreven heeft waarin de geadres
seerden tegen zeer gunstige voorwaarden uitgenoodigd werden
jonge lieden van aanzienlijken huize in de kost te nemen,
om ze het onderwijs te doen genieten en den brenger
(dat was hij zelf) geld te geven om zijn reis voort te zetten.
.De beschuldigde beweert geboren te zijn 5 Julij 1840 te
Warschau uit Stanislas Kawansky en Baronesse Plate: dat
.zijn vader gedood is in het jaar 1848 bij de Poolsche on
lusten en zijne moeder en zuster van verdriet gestorven
zijn. Voortdurend zeer theatrale woorden en gebaren aan
nemende vertelde hij verder hoe hij met zijn beide andere
broeders gevlugt, in Gallicïë vervolgd en eindelijk in Zweden,
te Upsala, een wijkplaats had -gevonden. Reeds in 1856,
tijdeus den Krimoorlog, is hij weer naai'Polen teruggegaan,
maar hier werd zijn hoop beschaamd, want het eind was
de vernietiging der voornaamste Poolsche familien. Wat zou
hij doen? Hij trekt naar Palestina. Nog veel zwierf hij om,
hij was in 1859 bij Solferiuo, daarna in Afrika, nog later
in Mexico, waar hij den slag van Queretaro medegestreden
en Maximiliaau onder de kogels heeft zien vallen, hij werd
gewond en gevangen genomen en vlugtte naar Baltimore,
waar hij door het geld van een comité voor Poolsche uit-
.gewekenen naar Newyork, Liverpool, Londen, Dublin Rot
terdam en eindelijk te Amsterdam is gekomen. Wat hij daar
gedaan heeft, weten onze lezers; zekerder waarschijnlijk dan
zijne lotgevallen, die hij voorgeeft ondervonden te hebben,
want waarborgen, dat zijn verhalen waar zijn, durven wij
niet te geven. Bel Noorden.
De Financieele Commissie van den
Weerbaarheidsbond heeft een circulaire rondgezonden
.tot oproeping om medewerking en geldelijke ondersteuning voor
,de zaak van den nationalen schietwedstrijd op het Loo. Wy
hebben reeds met een enkel woord van die circulaire mel
ding gemaakt. Een iedtrdie met onzen geliefden Koning
de oefening in den wapenhandel en het schieten houdt voor
een werkdat vooral in een klein land als het onze aan
moediging verdienten ieder daarenbovendie ingenomen
-is met nationale landelijke zamenkomsten gelijk de schiet
wedstrijd gewoonlijk isdie blijve niet achter om het zijne
bij te dragen tot een zaak waarvoor door Z. M. den Ko
ning en ook door particulieren zooveel wordt gedaan. Naar
wij vernemen toch zal Z. M. het prachtige Park op het
Loo gedurende den tijd dat het weerbaarheidskarnp betrok
ken is, voor een ieder toegankelijk stellen. Ja zelfs de Ko
ninklijke ijskelders zullen, zegt men ter beschikking gesteld
worden om te voorzien in de behoefte aan ijs in het kamp
-een verkwikkingdie bij de zomerwarmte in een kamp bijna
een levensbehoefte mag heeten. Ook voor de voeding der
manschappen en der kampbezoekers wordt ten einde voor
hen groote onkosten te vermijden veel gedaan vooral door
den lieer F. N. Boerden stichter der gaarkeukens te Rot
terdam. Uitstekend is het denkbeeld om de ménage voor de
scherpschutters dat wil zeggen goede soep met brood des
morgensen des middags aardappelen met groenten en
vleesch verkrijgbaar te stellen voor f0.25. Voor het be
middeld publiekdat met de zaak ingenomen ismag de tij
ding dat enkelen veel doen niet ,een reden zijn om zich
•terug te houden maar veeleer om ook de behulpzame hand
;te bieden.
Met genoegen vernemen wij dat eene Nederduitsche ver
taling van Disraeli's Lotkair, bewerkt door Mr. A. H. Verster,
thans in afleveringen het licht ziet bij de uitgevers Gebroe
ders Kraay te Amsterdam. Wij vertrouwen dat deze gele
genheid om kennis te maken met dien merkwaardigen en
veelbesproken roman van Engelands gewezen Eersten Minis
ter zeer velen welkom zal zijn.
Het Roomsche concilie is begonnen met het onderzoek
van het vierde en belangrykste hoofdstuk van het dogma der
onfeilbaarheid, dat meer speciaal aan de onfeilbaarheid des
pausen gewijd is. Een vijftigtal redenaars hebben zich laten
inschrijven, zoodat de discussie wel een poosje kan aanhouden,
indien ten minste de meerderheid de discussie wil afbreken.
Vooraf werd gestemd over de amendementen, door de oppo
sitie op het vorige hoofdstuk ingediend, waarvan slechts eenige
weinigen, maar geen enkele van eenig belang, werden aan
genomen.
De Figaro levert een zeer eenvoudig middel zoo als
trouwens ook alle geniale ideën eenvoudig zijn ter ver
krijging van een koning voor Spanje Ze wil dat de volgende
advertentie algemeen verspreid worde
Hetkoningi'ijk zal worden toegekend aan den minst eischende.
De gegadigden moeten
lo. Ingeënt zijn.
2o. Den ouderdom bereikt hebben van 25 jaren, en niet
ouder wezen dan 70.
3o. Geen regterlijk vonnis ten hunne laste hebben.
4o. Kunnen lezen, schrijven en op de castagnetten spelen.
Van hunne zijde waarborgen de Spanjaarden aan dengene,
die de toewijzing erlangt
lo. Elk jaar drie maanden vacantie.
2o. Één jaar van algemeene geestdrift.
3o. Een regeringstijdperk van minstens 5 jaar.
4o. Een pensioen van 6000 francs in 't jaar.
Men kan de briefjes inleveren tot aan den 15 Augustus e k.
Dat zich onder die voorwaarden nog al candidaten zullen
opdoen, daaraan twijfelt Figaro geen oogenblik.
Het Fransche blad la Libertézegt'dat onlangs in Ita
lië eene inschrijving geopend werd, omaao Victor Emmanuel
een koninklijke kroon aan te bieden. De giften waren bin
nen korten tijd tot f 25,000 gestegen waarop de lijsten ge
sloten werden. Toen de koning van de zaak kennis kreeg
liet hij de bewcrkors der inschrijving op zijn paleis ontbie
den. Na hen bedankt te hebben voor hunne edelmoedige be
doeling droeg hij hun op zijn dank te betuigen aan de in-
teekenaren maar hun tevens te zeggen, dat zijn kroon, zoo
als zij nu wa9 hem voldoende was en dat hij verzocht de
bijeengebragte gelden aan te wenden tot het stichten van een
hospitaal voor blinden te Florence.
De Parij9che zakkenrollers bezitten steeds nieuwe kunst
grepen. Dit bleek dezer dagen wederom uit het volgende.
Zekere heer S.oud directeur van eene verzekering-maat
schappij en reeds op vergevorderden leeftijd, is gewoon dik
wijls te snuiven en bezit dan ook een bewonderenswaardige
snuifdoos, die hij gaarne tusschen de vingers laat draaijen.
Hij bevond zich dezer dagen voor een plaatwinkel en keek
met andere personen naar de nieuwe platen. Juist had hij
zijne kostbare doos geopend, toen een welgekleed heer hem
beleefd een snuifje vroeg. De oude heer haastte zich hem
de snuifdoos te presenteren. De vreemde heer dompelde er
op delicate wijze duim en wijsvinger in en bedankte den
oud directeur, waarop deze laatste de doos in zijn vestzak
stak. Een oogenblik later bemerkte de heer S.die nog
steeds naar de platen keek, in de spiegelruit voor hem, dat
zijn gouden doos zyn zak verliet en gansch alleen zich in
de ruimte voortbewoog in de rigting van den vreemden heer.
Het was verwonderlijk om te zien Doch het ongeluk wilde,
dat de heer S. aan geen toovenarij of wonderen geloofde.
»Houdt den dief!'' schreeuwde hij oogenblikkelijk. Onmid-
delijk schoot een agent toe, die zich van den verdachten per
soon meester maakte. Wat was nu het geheim Terwijl hij
een snuifje nam, had de zakkenroller in de snuifdoos een
klein looden korreltje laten vallen, waaraan een soort dun,
doch zeer sterk paardenhaar bevestigd was. Wanneer de
snuifdoos dus in den vestzak gestoken werd, had de ingenieuze
dief niets anders te doen dan zachtjes aan het haartje te
trekken, om het begeerde voorwerp tot zich te doen komen.
Hij heeft bekend, dat hij op deze wijze reeds meer dan twin
tig gouden snuifdoozen heeft kunnen stelen.
Wanneer de Parijsche doctor M. bij den een of anderen
patiënt wordt geroepen, haast hij zich hem, na de gebruikelijke
informatiën naar den eetlust en den slaap, te vragen
Op welk blad zijt gij geabonneerd? Zoo heeft hij reeds
sedert jaren eene vergelijkenden studie gemaakt van den in
vloed der bladen op den mureelen toestand en het temperament
van den menseh. Over 't algemeen bevond hij, dat de abonnés
van de Patrie een zacht karakter hebben en eene slaperige
natuur; die van de Liberté zijn zenuwachtig, van den Rappel
kijfziek en lijdende aan hardlijvigheiddie van de Marseillaise
hypocondrisch en zeer overhellende tot verstandsverbijstering;
die van den Pays zijn speciaal met de vallende ziekte behebt;
die van den Constitutionnel lijden vooral aan waterzucht; die
van den Siècle zijn volbloedig en zeer opvliegend die van
den Temps galachtig; die van de Gazette de France week
hartig die. enz., enz.
Te Parijs is een man gestorven merkwaardig om de
goedkoope wijze waarop hij gewoon was zijn ontbijt te ge
bruiken. lederen morgen ging hij met een stuivers broodje
op marsch naar de vruchtenmarkt. Hij ging daar inspectie
houden over de vruchten manden proefde bij de eene koop
vrouw eenige kersendie hij tegelijk met een stuk brood
opatbij de andere eenige aardbeziën die hij weer bij zijn
boterham nuttigdeen ging zoo voorttotdat hij zijn bo
terham op had. Nergens kocht hij echter watnu eens wa
ren de vruchten hem te zuurdan weder mankeerde er iets
anders aan altoos wist hij iets te vinden. Waren er geen
vruchten te krijgendan vroeg hij bier te proeven dat dan
natuurlijk altijd niet versch genoeg of verschaald was. Na zijn
dood voDd men 50,000 francs in zijn stroozak.
