bunnen bekomen. Die portretten zijn aftreksels van die echte,
die door een pater van het Jezuifcen-genootschap, tengevolge
eener bijzondere inblazing des H. Geestes, ruim 200 jaren
na de gebeurtenis geschilderd gijn.
Het Groninger straatvuilnis wordt met goed gevolg
als mest gebruikt. De gronden der koloniën Hoogezand,
Sappemeer, Veendam, Wildervank, Pekela en Stads-Kanaal
zijn bijna uitsluitend door Groninger straatvuilnis ontgonnen,
alsmede door Groninger gier, het afvloeisel der mesthoopen.
De Groninger gemeentekas trekt er eene winst uit van
f20,000 ii, f25,000.
In de Gron-. Ct. wordt gevraagd, waarom op onze wegen
geen vruchtboomen worden gezet in de plaats van met-vrucht
dragende. Bij een verkoop van eiken, langs een weg geplant,
bragten deze, na 60 jaar te hebben gestaan, gemiddeld f20
pp. Waren daar vruchtboomen gezet, die met het derde jaar
reeds vruchten dragen, men zou mogen berekenen, dat die
jaarlijks gemiddeld 2 mud of f4 zouden opbrengen, 't geen
f200 zou worden in 50 jaar. Welk een-verschil in opbrengst I
Trouwens, in Duitschland ziet men langs de wegen meestal
vruchtboomen geplant.
De arrondïssements-regtbank te Rotterdam heeft dezer
dagen een zekeren Schiks, wegens diefstal, tot 13 maanden
gevangenisstraf veroordeeld.
Deze veroordeeling zou natuurlijk geene bijzondere vermel
ding regtvaardigen, maar de omstandigheid, die zich daarbij
heeft voorgedaan, achten wij van genoegzaam belang, om van
deze zaak melding te maken.
Op het punt n. 1. van de geregtszaal te verlaten, verzocht
de veroordeelde nog een enkel woord in het midden te mogen
brengen. Dit werd hem toegestaan, en zijn eenvoudig verhaal
laten wij nu hier volgen, zoo als het door de Rotterdamsche
Courant wordt medegedeeld
"Ongeveer drie maanden geleden, zeide hij, werd ik uit de
gevangenis ontslagen, alwaar ik wegens diefstal mijn straf
had ondergaan, en trachtte, alhier teruggekeerd, werk te be
komen, wat mij spoedig gelukte.
"Reeds den volgenden dag kreeg ik werk als kleerenklopper,
daarna kwam ik in dienst bij een kleederbleeker in de Lijn-
baanslaan, waar mijn baas zeer wel met mij scheen tevreden
te zijn.
"Nadat ik aldaar ongeveer zes weken werkzaam was ge
weest, zegt de baas op zekeren dag tot mij "Frans, men
heeft mij verteld dat gij voor diefstal hebt gezeten, 't spijt me,
maar onder die omstandigheden kan ik je niet houden, ik zal
er evenwel nog eens met mijn vrouw over spreken". Het
resultaat hiervan was, dat Frans den volgenden dag zijn
ontslag kreeg.
»Dit nu, zegt bekl., n. 1. dat ik gestraft ben geweest, was
.-mijn baas door een hoofdagent van politie verteld, met wien
hij veel sprak ik heb mij daarop begeven naar den heer
commissaris van politie en hem medegedeeld, dat de agent
oorzaak was dat ik mijn broodwinning had verloren, waarop
ZEd. mij zeide, dat dit geoorloofd was. Ik slaagde er
eindelijk in, ook op aanbeveling van mijn vorigen baas, bij
een kleederbleeker in de Kerklaan in dienst te komen, wien
mijn vorige fout eveneens ter oore kwam en van wien ik
"dit telkens op mijn brood kreeg." Deze dienst moest ik
door ziekte verlaten. En nu, mijne heeren, zal ik de waarheid
maar zeggen, ik heb het weggenomen, maar ik had geen werk,
-geen geld en leed gebrek."
Dezer dagen heeft te Maastricht het volgende plaats ge
had. De varkensslagter J. van Hoof was geroepen geworden
om eene door pestbuilen aangetaste koe in stukken te snijden,
en had de huid er van mee naar huis genomen, toen hij 's
anderdaags aan den arm eene lichte pijn gevoelde, vergezeld
van- eeoe zwelling, die weldra aanmerkelijk toenam. Hij riep
geneeskundige hulp in, doch het was reeds te laat. Een paar
-dagen later overleed hij, na vrecselijke pijnen te hebben
geleden.
Men veronderstelt dat van Hoof, terwijl hij het bedoelde
-beest in stukken sneed, door het een of ander toeval een lichte
wonde aan den arm heeft bekomen, en dat vervolgens een
weinig bloed van het besmette dier hem de vreeselijke ziekte
medegedeeld heeft.
Het verzoek van de prinsen van Orleansaan de wet
gevende magt in Frankrijk, tot opheffing hunner verbanning,
'is geweigerd met 174 tegen 31 stemmen.
De aartsbisschop van Canterbury heeft aan den bisschop
van Ohio een schrijven gerigtwaarin hij zijne goedkeuring
hecht en »groote tevredenheid uitspreekt over de vergade
ring van christenen" dit jaar te New-York te houden. Dit
is de bijeenkomst van de Evangelische Alliantiedie voor
Ihet eerst in het land van broeder Jonathan dat daarvoor
uitermate geschikt isomdat het daar thans zeer in de mode
is vroom te zijn wordt gehouden.
De aartsbisschop hoopt dat God het tijdstip moge verhaas
ten »dat de verschillen die thans de christenen onderling
verdeeld houden worden bijgelegdopdat allen die Jezus
'Christus opregt liefhebben bij elkander kunnen komen om
.hem naar ligchaam en ziel te vereeren". Amen.
Men schrijft uit Luik De advocaat Dumancau die
curator was in een gefailleerde zaak, heeft na een groot deel
der verschuldigde gelden te hebben ontvangen zich daarmêe
onder zeil begeven. De schuldeischers zijn nu droog ge
schoren. Alle kibbelarij over een percent meer of minder
;houdt open 't proces is op de kortst mogelijke wijze ge
ëindigd.
Volgens een statistieke opgave zijn de echtscheidingen,
of liever de scheidingen tusschen tafel en bedin Frankrijk
in de laatste 10 jaren verdriedubbeld en in de laatste 30 ja
ren vertienvoudigd. In 1857 vroegen 1197 echtgenooten schei
ding, in 1868 niet minder dan 3000, en van die 3000 echt
scheidingen waren 2683 aangevraagd door vrouwen en slechts
316 door mannen. De Fransche wet geeft trouwens aan de
vrouw die van haar man af isveel te veel voorregten en
de reden waarom echtscheidingen gevraagd kan worden (exces,
sevices injures graves) is zeer onbepaald. De uitdrukking is
zóó rekbaar dat er maar zeer weinig vrouwen zijn die daar
in geen middel tot echtscheiding zouden kunnen vinden.
Van de 3000 echtscheidingen in Frankrijk (1868) zijn 25
aangevraagd in het eerste jaar van het huwelijk, 519 tus
schen het eerste en het vijfde, 809 tusschen het vijfde en het
tiende107 tusschen het tiende en het twintigste150 tus
schen het twintigste en het dertigste401 tusschen het der
tigste en het veertigste29 tusschen het veertigste en het
vijftigste jaar en 2 na de viering van de gouden bruiloft. Twee
derden van de gescheiden echtgenooten hebben kinderen. Hoe
grooter stad hoe meer echtscheidingen naar evenredigheid.
Voor een der Iersche regtbanken werd dezer dagen een
curieus geval behandeld.
Een eigenaar van een hoeve liet door een deurwaarder den
pachter aanzeggen, dat hij de hoeve moest ontruimen.
De deurwaarder wil hem het papier overgeven.
Wat is dat, vraagt de pachter, Nickey geheeten.
Dat zult ge weten, als ge het papier hebt gelezen, antwoord
de deurwaarder.
Ik ben geen geleerde, hervat Nickey, en ik weet dus
niet of uw papier geen betrekking heeft op het fenianisme en
mij in de gevangenis kan brengen.
De deurwaarder eiudigde met aan Nickey te zeggen, dat
in dit papier vermeld is, dat hij de hoeve moest verlaten en
geeft zich alle mogelijke moeite om het hem te doen aannemen.
Hierop ontstond een strijd, waarbij de zoons van den pachter
hun vader bijstonden. De deurwaarder werd op den grond
geworpen en gedwongen zijne sommatie letterlijk in te-slikken.
Dit ten minste werd door de deurwaarder aan den regter
verhaald. Het spreekt echter van zelf, dat de pachter en zijne
zoons het inslikkïngsproces pertinent ontkenden.
Hun advocaat, de heer Goodword, eindigde zijn pleidooi
met deze woorden:
De deurwaarder heeft niet bewezen, dat mijne clienten
hem gedwongen hébben de sommatie in te slikken, die hij
hen bragt. Maar laat hij nu enkel bewijzen, dat -hij haar
werkelijk ingeslikt heeft en wij zullen ons schuldig erkennen.
Tegen zulk een argument was niets in te brengen. Het niet-
schiiidig werd uitgesproken en de deurwaarder kon met zijne
sommatie in de keel blijven zitten.
Een Amerikaansch blad kondigt aldus den dood van
een "achtenswaardig gentleman" aan: "Tot droefheid van
allen, die hem kenden, overleed heden te Pigeon'Cowe, onze
achtbare medeburger John Johnson. Zijn karakter was even
goed als zijne zwaarte buitengewoon. Hij had zeer zedelijke
principes en woog 380 pond."
Een zwaluw voor de regtbank. De Berlijnsche "Pu
blicist" verhaalt de volgende interessante historieToen
Maandag 11. het politiegeregt op de Melkmarkt juist zijne
zitting zou beginnen met eene aanklagt wegens dierenplagerij,
vloog eene zwaluw door het openstaande raam en zette zich
op de groene tafel des regters. Het diertje was doodmoede
en liet zich gemakkelijk vangen. De oorzaak van zijne ver
moeidheid bleek nu in een bordje te liggen, dat aan de eene
poot was bevestigd en waarop de woorden stonden"Komt
van A. Wolff, Schleuse no. 12." Een zeldzaam toeval had
den vogel juist op de plaats gebragt, waar hij zijne stomme
klagt kon inbrengen. Men deed onderzoek, en vond op de
aangewezen plaats den bedoelden persoon, die nu eveneens
eene veroordeeling wegens dierenkwellen zal ondergaan.
KERMIS.
De Kermis is hier sedert de laatste paar dagen in hare
wordings-periode. Eenige benden nomaden waaronder niet
weinig Savoyaards met hunne vervelende blaas-instrumenten
doorkruisen de gemeente, anderen zijn ijverig werkzaam in het
opslaan hunner tenten.
Yan hetgeen reeds gisteren ter bezigtigïng was gesteld, trok
•inzonderheid de aandacht een met vele versieringen zeer net
getooid panoramaDe schilderijen met mechanieke bewerking
die reeds gratis ten toon gesteld worden, en inderdaad keurig
bewerkt zijn, lokken uit tot een nadere kennismaking met het
geen H. F. Loggen en D. Tulling ons aanbieden.
Bonkamp en van der Kam waren reeds ijverig bezig om
de voorproevers prompt en zindelijk te bedienen. De voor
deze kermis nieuwe poffertjes en zuurkraam van H. W. O ver
meer, Westplein, onderscheidt zich bijzonder door ruime en
nette inrigting. Wij voorspellen hem een druk bezoek.
Ook de beignets-kraam van Koppen, waarin bij vorige
kermissen zoo menig gezellig uurtje werd gesleten, was reeds
Zondag avond geopend. Een kijkje daar genomen, maakt op
ons den indruk, dat de nieuw aangebragte wijzigingen wel
eenigzins ten nadeele zijn van het gezellig zamenzijn J^zoo
daarin niet tijdig verandering wordt gemaakt, vreezen wij dat
Koppen niet meer zoo als vroeger, het middelpunt van Helders
kermislustigen zal uitmaken.
Tot zoo verre wat de kermis ons ^ot nog toe te bezïgtigen
geeft. Eerst heden avond neemt de Kermis feitelijk een
aanvang.
Heden avond worden de thóatres geopend hij Victor Dries-
sens, Stoete en Jacqui, Blanus, Dassi, enz., benevens de
Salon Restaurant van P. J. Ris, »met 500 gereguleerde^ zit
plaatsen en een orchest bezet door 20 werkende leden."
Van muziek gesproken, mogen wij niet verzuimen te ver-
