Woensdag 22 November. Elfde Jaargang. Kwak zal veren. M 1093. 187 Verschijnt DINGSDAG- ea VRIJDAG-A VOND, Abonnementsprijs voor 8 maanden. 0.50 franco per post 0.65 Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post directeuren. Brieven franco. De prijs der Advjsbtbntien van 1 4 regels is 60 Centen; voor eiken regel meer 15 Centen. Vóór des Dingsdag eu Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën intezenden. Ingezonden stukken minstens één dag vroeger. Uitgever S. GILTJBS. ODffincd gcöecltc De BURGEMEESTER der gemeente HELDER, In ervaring gekomen zijnde, dat in onderscheidene huisge zinnen onder kinderen de MAZELEN heerschen, Herinnert de hoofden van huisgezinnen waarin die ziekte is of nog mogt ontstaan, aan dc bij verordening voorgeschreven verpligtiug, om aan de huisdeur een bord of papier te hechten waarop in leesbare letters het woord «MAZELEN" staat uit gedrukt. Helder, den 20 November 1871. De Burgemeester voornoemd, STAKMAN BOSSE. POLIT I e7~ De COMMISSARIS van POLITIE te HELDER maakt bekend, dat, volgens bij het Departement van Justitie inge komen berigten, te Berlijn in omloop zijn ontdekt VaLSCHE COUPONS van nieuwe Posener-PandbrieveD, in den regel op de keerzijde met blaauwen 'Inkt gestempeld H. L. Schtjlze, Jierlin. Het beste kenmerk is dat de drooge witte stempel der echte Coupons luidt «Küpoxs-Stempel," en die der valsche hCouposs-Stempel." Tevens zijn aldaar in grooten getale in omloop ontdekt VALSCHE LEENINGS-KAS- AANWIJZINGEN van 25 Thaler. Zij zijn van de echte gemakkelijk te onderscheiden door den dikkeren druk en de meer sprekende en glinsterende kleur. Helder, 20 Nov. 1871. Commissaris voornoemd A. C. BOONZAJER, Jöiet-officiëel tjcüeelte. ii. De dagbladschrijvers, het valt niet te ontkennen, ook zij kwakzalveren wei eens in meerdere of mindere mate. Wij trachten onze waar aan den man te brengen dat is wij willen onze woorden iDgang verschaften, onze overtuiging me- dedeelen en anderen naar ons vermogen voorlichten. Daartoe kleeden wij onze denkbeelden zooveel mogelijk in een goeden, verstaanbaren, kan het zijn, in een sierlijken vorm. Vooraf overwegen wij het onderwerp naar ons beste vermogen maken meldiDg van de tegenwerpingen, die wij meenen te mogen verwachten, om ze reeds vooraf te wederleggen, en releveren zoo helder mogelijk alles wat onze gronden kan versterken. Daarna zenden wij onze denkbeelden de wereld in, en ver nemen er doorgaans weinig meer van. Is dit nu kwakzalveren Wij gelooven het niet maar er zijn andere middelen, die wij bijna dagelijks zien gebruiken, en allezins verdienen met dien naam bestempeld te worden. WanDeer personen of zaken in een verkeerd daglicht worden geplaatst, om den lezer mede te slepen wanneer gebeurtenissen niet overeenkomstig de waarheid worden voorgesteld wanneer zelfs opzettelijk onjuistheden worden medegedeeld of deze zoo slim met de waarheid worden ineengevlochten, dat alleen de zeer geoefende lezer ze van elkander weet te onderscheiden dan, en bij nog een aantal dergelijke praktijkeu, welke wij het niet noodig achten te noemen, hebben wij volkomen het regt, om het woord kwakzalverij te gebruiken, en wij schromen niet te zeggen, dat sommige bladen bijna dagelijks daarvan voorbeelden opleveren. Vooral de zoogenaamde partijbladen geven daarvan de meeste bewyzen. Wel is dat eenigzins natuurlijk, of liever begrijpelyk, maar daarom is het Dog niet te verschonen of goed te keuren. Men moet toch weinig vertrouwen stellen in de kracht zijner partij, als men haar denkt te moeten steunen door op de tegenpartij te schelden, het goede dat door deze wordt bedoeld of tot stand gebragt te bespotten, of in een hatelijk licht te stellen, en aan haar al het verkeerde toete- schrijven, terwijl men zijne eigene partij ten hemel verheft, even als de kwakzalver van professie met zijne geneesmiddelen doet. Wij zien hiervan vooral treffende voorbeelden in het Hciagsche Dagblad. Het is inderdaad walgelijk, geen enkel nummer in handen te kunnen nemen, zonder onophoudelijk hevige, niet zelden gezochte aanvallen te lezen op allés wat liberaal, of, (om zijn geliefkoosde benaming te gebruiken) wat radikaal heet. Die liberalen doen niets dat goed, alles wat kwaad is zij ondermijnen den fiuantieëelen, ja zelfs den mo- reelen toestand des vaderlands zij breken aiies af, zonder iets degelijks op te bouwen zij hebben geen eerbied voor den Koning en het Huis van Oranje zij verwaarlozen de ver dediging des vaderlands zij maken zich schuldig aan nepo tisme en wat niet al zij willen slechts vrijheid voor zich alleen en onthouden die aan anderen, die niet van hunne partij zijn zij geven om God noch godsdienstkortom, zij zijn eene soort van meDSchelijke duivels, vergeleken bij de engelachtige, eer lijke, bekwame conservatieven. Men behoeft niet alle nummers door te zwoegen, om bet bewijs te vinden, dat wij volstrekt niet overdrijven; men offere slechts gedurende ééue week da gelijks een uurtje daaraan op, en men heeft er zeer zeker genoeg van. Met de ultramontaansche Tijd is het even zoo gelegen. Wij wijzen slechts op één onderwerp den toestand van Indië. Wij gelooven, met het Dagblad, dat daar vrij wat te verbeteren valt. De veiligheid laat er ongetwijfeld veel te wenschen over de regtsbedeeling en het onderwijs niet minder; terwijl hoogere beambten voor hunne niet zeer moeijelijke taak eene enorme bezoldiging genieten, moet men de mindere offt- cieren beklagen, die bijna niet buiten schulden kuDnen blijven, en daarbij vaak zonder noodzakelijkheid op hooge kosten worden gebragtdeze en nog zoovele andere gebreken bestaan in Indië, en een gouvernement, dat daarvoor de oogen sluit, en ze niet zoekt wegtenemen, zouden wij openlijk een onwaar dige regering noemen. Maar wanneer wij nu het Dagblad voortdurend hooren beweren, dat die gebreken hunnen oor sprong vinden in het bewind der liberalen, terwijl zij onder de conservatieve besturen althans veel minder heerschten dan nu wanneer wij tot vervelens toe den eigen loj hooren uit bazuinen, dat alleen een conservatief bewind in staat is Indië en dus ook Nederland van den afgrond te redden; dan komt bet eigenlijke doel namelijk: de conservatieve waar aan den man te brengen,'''' zóó duidelijk voor den dag, dat wij terstond aan marktgeschreeuw beginnen te denken, d. i: kwakzalverij. Het bovenstaande zij voldoende ieder deukend lezer zou het getal voorbeelden kunnen vergrootenwij gevoelen er althans nu geen lust toe. Dat kwakzalveren moge nu over het algemeen berispelijk en te betreuren zijn, dewijl het welligt sommige lezers op den dwaalweg breDgt, bijzonder gevaarlijk achten wij het evenwel niet. 8oms zelfs kan het ons wel eens een glimlach ontlokken. Dit ondervonden wij onlangs, toen wij in onderscheidene bladen berigten lazen over het verblijf van de koniDgin der Nederlanden te Rome. Het is bekend, dat de koningin onder den titel van Gravin van Buren eenigen tijd te Rome heeft doorgebragt, aldaar met veel belangstelling het merkwaardige der stad heeft in oogen- schouw genomen, eenige bezoeken heeft ontvangen, den Paus heeft bezocht, eDz. De bladen hebben ons dat alles mede gedeeld, en het moge voor den politieken toestand van Europa, ol' van Nederland in het bijzonder, juist niet van hooge be- teekenis zijn, men wil het toch wel lezen. Wat lezen wij echter in V Uruvers van een zijner romeinsche correspondenten »De koningin der Isederlanden, hoewelprotestantsch, legt een trefifenden eerbied voor den Paus aan den dag." Die eerbied moet gebleken zijn uit het bezoek, dat H. M. aan den Paus heeft gebragt, en uit de beleefdheid waarmede zij het haar toegedachte tegenbezoek, dat Z. H. niet konde geven, zelve op het vatikaan verzocht te mogen komen pnt- vangen. Ook wij vinden het van de Koningin (Gravin van Buren) magtig lief tegenover den grijzen Paus. Of nu echter eerbied voor den Paus, of fijne beschaving, of iets dergelijks hier de hoofdrol hebben gespeeld, moge H. M. zelve beslissen. De waar moest echter aan den man het kan dus niet anders zijn dan eerbied voor den Paus. Nu, het zij zoo

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1871 | | pagina 1