HiLDElSCHE COURANT.
Jtteuros» rn
Woensdag
«flöoertentie-öfaö.
7 Februarij.
M M 18.
Twaalfde Jaargang.
1872.
(©ffirtcri geüerlte-
jgirt-nfficiëel gchrcite.
Vaderlandsliefde.
Verschijnt D1NGSDAG- en VRIJDAG-AVOND.
Abonnementsprijs voor 3 maanden 0.50
ïranco per post H n n 0.65
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en
Postdirecteuren. Brieven franco.
De prijs der Advertentien van 1—4 regels is 60
Centen; voor eiken regel meer 15 Couten.
Vóór des Dingsdag en Vrijdags middags 12 uur gelieve
men de Advertentiën iutezenden.
Ingezonden stukken minsteus een dag vroeger.
Uitgever S. GILTJES.
POLITIE.
Ten burele van den ondergeteekende is gedeponeerd een
Stalen HOROLOGIEKETTING, ter beschikking van den
eigenaar.
A. C. BOONZAJER,
Helder, 6, Bebr. 1872. Commissaris van
i.
Er zijn woorden, die men niet te letterlijk moet opvatten,
maar bij welke men den zin in bet oog moet houden, die
doorgaans daaraan verbonden wordt. Wij zouden er vele
kunnen opnoemenb. v. liberaal, conservatief, ultramontaan,
anti-revolutionnair, radikaal, enz. Is het met het boven
staande woord evenzoo gelegen Wij gelooven het niet. De
beteekenis van het woord vaderlandsliejde is duidelijk en be
hoeft geene omschrijving. Toch wordt er in het gebruik een
zoo verschillende zin aan gehecht, dat het daardoor eenig-
zins verlaagd wordt tot de cathegorie der bovengenoemde
Woorden.
Wij zeggen verlaagden zijn niet voornemens die omschrij
ving in te trekken. Wij verstaan toch onder het woord ua-
derlandsliefde een zóó verheven gevoel, dat het verre staat
boven al die partijnamen. Zelfs de minst beschaafde heeft
zijn vaderland lief, het moge in de koudste, onvruchtbaarste
oorden gelegen zijn, of in de aangenaamste, meest lagchende
streken het moge een gebrekkig, of een mild en verstandig,
of een despotisch bestuur hebben; het moge rijk zijn, of den
bewoners slechts met moeite en inspanning hunne levensbe
hoeften verschaffen de liefde voor het vaderland gaat
boven alles zij is dus als het ware het punt een er hoogere
eenheid, waarin alle partijen behooren uit te loopen. Zoodra
zij ophoudt dat te zijn, is zij een onding geworden.
In dien zin hebben wij ons zeiven wel eens afgevraagd,
of die ware vaderlandschliefde in Nederland heerseht Zijn
wij Nederlanders daarin vóór- of achteruit gegaan Voor
zeker eene vraag van het hoogste gewigt, want ons voort
durend bestaan en onze onafhankelijkheid zullen, zonder die
vaderlandsliefde van den echten stempel, voorzeker het grootste
gevaar loopen, en wij vertrouwen nog altijd, dat het getal
dergenen, die daarvoor onverschillig zijn, zeer gering is.
De vaderlandsliefde bestaat niet enkel in woorden ware dat
het geval, dan behoefden wij waarlijk niet aan haar bestaan
te twijfelen. Zij behoort zich echter te openbaren in daden, die
het welzijn van het vaderland en zijne inwoners ten doel hebben.
Waar dit op den voorgrond staat, daar wordt partijbelang tot
zwijgen gebragtdaar schuwt men geen opofferingendaar
beperkt men zelfs bereidwillig zijne vrijheid, als het gemeen
schappelijk belang daardoor wordt gebaat; daar is men al
tijd gereed zijne krachten intespannen, ja zelfs zijn leven op-
teofferen, als de veiligheid of onafhankelijkheid van het vader
land op het spel staat.
En bestaat nu die vaderlandsliefde in Nederland Heerseht
zij algemeen Is zij krachtiger of zwakker dan bij onze voor
ouders
Dat zij eene plant zou zijn, die op onzen grond geen voedsel
vindt, gelooven wij niet. Wij houden ons overtuigd, dat zij nog
altijd door velen zorgvuldig wordt aangekweektmaar dat men
ze in alle tuinen zou vinden, zoo als het toch behoorde te zijn,
ziet, dat betwijfelen wij niet slechts maar ontkennen het op de
stelligste wijze. Wel kweeken velen eene soort van basterdplant
aan, die er eenigzins op gelijkt, omdat zy zich natuurlijk scha
men, opentlijk te bekennen, dat de echte soort hun onverschillig
is; maar aan de slordige wijze van behandeling in de blijkbare
verwaarloozing kan men duidelijk genoeg ontwaren, dat zij
ze niet liefhebben, en ten allen tijde terstond gereed zouden zijn
haar uit te rukken en te vertreden, zoodra zij de gelegenheid
vonden ze door een voordeeliger, al ware het ook een vreemde
plant te vervangen, die meer naar hunnen smaak mogt zijn. In
één woord, om de beeldspraak te laten varen in Nederland
heerseht nog maar al te veel gebrek aan ware krachtige vader
landsliefde, en dat is een groot kwaad, dat door alle weldenken-
den met al hun vermogen behoort te worden bestreden. En het
moge bij ons schaamte verwekken, dat mag ons niet verhin
deren, het opentlijk te bekennen, willen wij het middel vinden
het te herstellen.
Een stellig bewijs voor onze bewering zien wij iö do voor
gestelde Aprilsfeesten, waar is hier die hoogere óónheid, die
boven de partijen staat? Hoe gretig wordt door sommigen elke
gelegenheid aangegrepen, om die eenheid hoe langer hoe meer
onmogelijk te makenMen wijst ons op de ruwheid onzer
voorouders, die zich voor 300 jaren aan vele buitensporigheden
hebben schuldig gemaakt. Wij hebben reeds in ons vorig ar
tikel de opmerking gemaakt, dat die ruwheid van beide zijden
heerschtemet welk regt kan dan nu óéne partij in ons va
derland, welken naam zij dan ook moge voerenom die buiten-
eporigheden weigeren deel te nemen aan een feest, dat ons juist
den aaovang herinnert van een staat van zaken, welke ze later
onmogelijk heeft gemaakt? Bovendien alléén deze vraag Heeft
de feestviering ten doei: ons met genoegen aan de woestheid
van beide, zijden, te dier tijd aan den dag gelegd, te herinneren
Immers neen, iedereen weet dat beter, en vooral zij, die er het
hardst over roepen, weten dat het allerbest. Laat ons de
zaak bij haar waren naam noemeft het is Diet de regte plant,
die men aankweekt; het is niets anders dan een basterdplant,
die men uitrukt, zoodra partijbelang het vordert.
Een duidelijk blijk hiervan zien wij in de Tijd De Am-
sterdamsche feestcommissie noodigt allen uit »tot een natio
naal feest ter herinnering aan de laatste driehonderd jaren."
T)e Tijd zegt daarvan »Wie kan bezwaar hebben om dank
baar te gedenken den zegen, dien Nederland gedurende drie
honderd jaren genoten heeft Zoo wordt de feestviering op
een broederen grondslag gebragt, waarop gelijkelijk vóór alle
Nederlanders plaats is, en waarop alle partijschap wegvalt
en broederlijke eendragt allen vereenigt." Het blad meent
daarom die poging, met eenige restrictie, to moeten toejuichen.
De oppervlakkige lezer moge zich over die taal eenigzins
verwonderen, welligt zich beginnen te vleijen met die te ver
wachten broederlijke eendragt men behoeft geen diepe denker
te zijn, om tórstond te begrijpen, dat hier een adder onder
het gras schuilt.
Eene feestviering als de voorgestelde, kan men elk jaar,
elke maand, eiken dag viereD, en daarbij denken wat men
wil. Maar is het dan niet duidelijk, dat geheele viering
hare waarde verliest? Het is waar, dat zij zoo doende op
een breederen grondslag wordt gebragt, waarop voor alle
Nederlanders plaats is, maar die grondslag zou stellig zóó
breed worden, dat de een den ander niet meer zou kunnen
toespreken, misschien niet meer zien zonder verrekijker maar
hoe moet dan daardoor alle partijschap wegvallen hoe kan
dan broederlijke eendragt allen vereenigen Dwaasheid! Men
viere de Aprilsfeesten wél, of men viere ze nietdaaromtrent
blijven allen vrij maar men verbastere de ware beteekenis
niet, en brenge ze niet op een terrein, waarop ze niet te
huis behooren. Toen de Tijd de feestviering opentlijk afkeurde,
en daartegen te velde trok, mogten wij bare taal betreuren,
toch had die strijd den schijn ved eerlijkheidmaar nu gaat
ook deze verloren, en wat blijft ons dan anders over, dan te
denken aan het reeds genoemde gebrek aan ware vaderlands
liefde Deze kan toch onmogelijk gepaard gaan mét listen
en uitvlugten, want zij heeft daaraan niet de minste behoefte.
Het is echter dat dagblad niet alléén, dat blijken geeft van
dergelijk gebrekwij zouden er nog meer kunnen noemen.
Ook bij de voorstanders der feestviering bespeuren wij soms
blijken, dat eigeD, wel eens bekrompen inzigten bij hen hooger
staan, dan het gevoel van nationaliteit. Wel gelooven wij,
dat eenigen daarvan zullen terugkomen, en velen zullen, naar
wij hopen, zich later nog vereenigen maar die eensgezindheid,
die uit een krachtig vaderlaDdsch gevoei voortspruit, is nu
althans nog verre te zoeken. Zouden de dagbladen niet een
