BURGERLIJKE STAM DER GE,MATE TEXEL.
A D V E II T E A T I E A.
docli ondervonden daarvan verder geen onaangename gevolgen. Men gaf ben
te verstaan, dat de Koning er zeer vertoornd over was, dat zij het waagden
over de voorgestelde belasting te klagen, doch men troostte hen met de
verzekering, dat Zijne Majesteit hun verzoek in overweging zou nemen. Zoo
was Alva teleurgesteld, omdat de formeele goedkeuring op liet heffen van
den tienden pemiing uitbleef, doch was tevens de hoop der provinciën ver
dwenen, omdat de Koning die heffing niet bepaald wilde afkeuren.
Oudertusschen was er een crisis in deze gewesten ontstaau. „Hadden wij
nu geld," schreef de Prins van Oranje, „dan mogten wij met Gods hulp
hopen iets te doen. Dit is een tijd, waarop er zelfs met kleine sommen
meer ten uitvoer kan gebragt worden, dan bij vorige gelegenheden met ruime
middeleu." Dc burgers weigerden openlijk de belasting te betalen. Om te
voorkomen dat de tiende peuuing geheven zou worden bij verkoop, nam men
zijn toevlugt tot het natuurlijke doch wanhopende middel, eu men verkocht
in het geheel niets meerniet alleen de groothandelmaar ook de klein
handel eu die welke onvermijdelijk is voor het gewone dagelijksclie leven,
stonden geheel stil. Alle winkels waren gesloten. „De brouwers," zegt een
tijdgenoot, „weigerden te brouwen, de bakkers tc bakken, do tappers to
tappen." In elke stad vond men honderden, ja duizenden lieden, die hun
middel van bestaan verloren hadden en van de opoubare liefdadigheid moesten
leven. Het krijgsvolk, woedend omdat Alva reeds in geen maanden voor hun
soldij gezorgd had, werd dagelijks onbeschaamder de burgers, krankzinnig
door de ondergane beleedigingen en moediger dan ooit uit wanhoop, werden
steeds hardnekkiger in hun tegenstand; terwijl de Hertog, te minder geneigd
om toe te geven naarmate hij meer verzet vond, de ellende die hij veroor
zaakt had, waarnam met een boosaardigen geest waarin reeds sedert lang
Diets meuschelijks meer was. „De ziekte doorknaagt onze ingewanden," schreef
Viglius „iedereen lijdt gebrek aan de gewone benoodigdheden des levens.
Duizenden zijn tot de uiterste en meest hopelooze armoede vervallen.
Mijn belangstelling in de welvaart van het land," vervolgde hij, „dringt mij
om deze berigten naar Spanje te zenden. Ik voor mij vrees niets. Door
ziekte en geesteskwellingen gefolterd, zou ik zonder spijt het leven vaarwel
zeggen
De hoofdstad (Brussel) zag er uit als een stad waar de pest had gewoed.
Dc meest gewone, de meest noodzakelijke dingen waren niet te krijgen, 't
Was onmogelijk om brood of vleesch of bier te koopen. De tyrnn, buiten
zichzelf van woede zoo in zijn eigen hol getergd te worden, had heimelijk
Meester Karei, don beul, bij zicli ontboden. Om een onverwacht eu heilzaam
voorbeeld te geven, had hij besloten om achttien der grootste winkeliers uit
dc stad onverwijld en zonder eenigen vorm vau proces in de deuren van
hun eigen winkels te doen ophangen. Meester Karei kreeg bevel om nog
dicuzellaen avond achttien sterke koorden gereed te maken cn achttien lad
ders, elk twaalf voet laDg. Zoo wilde Alva, zonder eenigen omslag, de
burgers van Brussel den volgenden morgen doen begrijpen, dat de gereg-
tighcid hen voortaan in hun eigen huis zou weten te vinden. Ilij veronder
stelde, dat het gezigt van achttien slagers, hangende voor de winkels die zij
niet hadden verkozen te opeuen, den handel eer zou doen herleven dan alle
mogelijke redeneeringen of proclamatiën.
De beul maakte zijn koorden en galgen gereed .- Don Frederik van Toledo
confereerde met President Viglius die men eenigzins tegen zijn wil te
middernacht uit zijn bed gehaald had, om de bevelschriften van deze onver
wachte executicn te teekencn, en Alva zat met grimmig ongeduld tewachtcu
op het aanbreken vau den morgen waarop de vertoouing zou beginnen, toen
een onverwachte gebeurtenis plotseling bet bloedige treurspel in duigen deed
vallen. In dien nacht kwam het berigt dat den Briel ingenomen was.
De Hertog, het gewigt van den toestand ten volle begrijpende, stelde nu
de heimelijk beraamde strafoefening uit tot eeu guustiger tijdstip, om zoudor
een oogenblik weifelens de gevolgen te voorkomen welke deze daad der re
bellen zou kunnen hebben. De inneming vau den Briel door de Watergeuzen
was de Deus ex machinadie onverwachts zoowel den verwarden toestand
als het koord van den beul doorhakte.
Meer dan eens is reeds gezinspeeld op deze gevreesde aanhangers der
Vaderlandsche zaak, die bannelingen welke de zee tot toevlugtsoord gekozen
hadden. Reeds door de natuur beroofd vau hun halve geboorteregt, en nu
door tiranny uit hun enge landstreek verdreven, maakten deze Hollauders
hun woonplaats van den Oceaan. Zijn grenslooze velden, reeds lang de ak
kers die hun ecu rijken oogst opleverden, werden vruchtbaarder dan ooit,
nu verdrukking een vreedzame visschei's- en handelsvolk tot een hoop zee
schuimers vervormde. Door verbanning en armoede waren ongetwijfeld ook
veleu tot misdaad vervallen. De partij der Patriotten was sedert lang terug
gekomen van die eerbiedige houding, die de spotternijen der koningsgeziuden
hadden uitgelokt. De Watergeuzen vroegen nu hun aalmoezen door de mon
den van hun kanonnen. Ongelukkig vroegen zij die slechts al te dikwijls
even goed van vriend als vau vijand. Elk geruïneerd koopman, elk verban
nen edelman, elke waaghals, die er niet legen opzag zijn geschokt fortuin
te herstellen door de handelswereld aan 2ich schatpligtig te maken, kon
zonder veel moeite in de een of andere noordelijke haven een schip uitgerust
krijgen, met kapersbrieven tegen de Regeering van den Landvoogd. Maar
dit was dan ook slechts zelden een voorwendsel Alva te beoorlogen was
het hoofddoel van al deze vrijbuiters, en de Prins van Oranje verschafte hun,
in zijn hoedanigheid van onafhankelijk vorst, de voor hun doel onontbeerlijke
papieren. De Prins wendde voorts wel alle mogelijke pogingen aan om ecu
kwaad te bedwingen en ten goede te leiden, dat ouvcrmijde-lijk ontstaan was
uit de gruwelen van den tijd, maar zijn Admiraal, Willem van der Mark,
was de man niet om die edele bedoelingen van zijn lastgever te kunnen be
grijpen. Als een wild, bloeddorstig, losbandig edelman, als een waardig af
stammeling van den Wilden Beer der Ardennen, die naar oude Balaafsclie
gewoonte gezworen had zijn baard te laten groeien tot dat de dood vau zijn
bloedverwant, Egmond, gewroken zou zijn, scheen deze harige zeeschuimer
eeu verpersoonlijking van de wraak. Hij had een vreeselijken eed gezworen,
om op Alva en op de Paapsche geestelijkheid den smaad te wreken den Ne-
dcrlaudschen adel aangedaan cn uit de wreedheden die hij later tegen mon
nikken en priesters bcgiDg, konden de leden van den Bloedraad zien, dat zij
onder de rebellen althans écu goeden leerling gevormd hadden. Hij lag nu
met zijn vloot aan de zuidelijke kust van Engeland, doch moest op hoog
bevel deze voordcelige positie verlaten.
Dc onderhandelingen tusschen den Hertog van Alva en Koningin Elisabeth
stonden namelijk op gunstigeu voet en beloofden spoedig met^ een goeden
uitslag bekroond tc zullen worden. Het was volstrekt het voornemen der
Koningin niet, om op dit oogenblik een oorlog met Spanje te onderuemeu,
en Alva's afgezanten verklaarden baar pertinent dat de voortdurende onder
steuning, welke het EDgelsche volk den Nederlandschen zeeschuimers gaf,
daartoe toch onvermijdelijk zou moeten leiden. Op het einde vau Maart
werd cr dus een bepaald bevel uitgevaardigd om vau der Mark en zijn vol
gelingen uit het koninkrijk te bannen. Elisabeth verbood al haar onderdanen
hen van vleesch, brood of bier te voorzien, en daar dit verbod strikt op
gevolgd werd, was hun verder verblijf in Engeland onmogelijk gemaakt. Dus
verliet dc vloot van zes-en-twintig schepen Dover op een der laatste dagen
vau Maart, onder bevel van van der Mark, Treslong, Adam van Haren,
Brand eu andere aanzienlijke gezagvoerders. Daar zij volstrekt geen proviand
hadden, waren ouze avonturiers er natuurlijk in de eerste plaats op uit om
zich vau voedsel te voorzien. Zij besloten een ouverwachten inval te doen
op dc kusten van Noord-Holland en hielden dus aan op Enkbuizen, zoowel
omdat dit een rijke haven was, als omdat er vele geheime aanhangers van
den Prins wooDdeu. Op Palmzondag bemachtigden zij twee Spaansclie koop
vaarders. Spoedig daarop belette tegenwind hen ecliter om in de Zuiderzee
te komen en, hun oorspronkelijk plan opgevende, zeilden zij zuidwaarts en
stevenden Dinsdag 1 April deu breeden mond van de Maas in. Tegen twee
uur des namiddags verscheen de flotille tusschen den Briel en Maaslands-
sluïs tot grootc verwondering der bewoners van beide plaatsen. De vloot
scheen te groot om alleen uit koopvaarders te bestaan, terwijl het daaren
boven bleek, dat het geen Spaansche schepen waren. Peter Koppcstok, de
schrandere veerman, vertelde de passagiers die hij juist overzette, dat het
klaarblijkelijk dc Watergeuzen waren. Die gevreesde namen vervulden allen
met ontzetting en ieder dacht er reeds over hoe het best uit zulk een ge
vaarlijke buuit te ontwijken. De kloeke veerman, die in 't geheim dc zaak
dor vrijheid was toegedaan, roeide, na zijn passagiers, die spoedig het nieuws
van den dreigenden inval verspreidden eu zich voor verdediging of vlucht
gereed maakten, aau land gezet te hebben, stoutmoedig naar de vloot toe om
te vernemen wat baar bestemming of doel was. Het schip dat hij het eerst
bereikte was dat van Willem de Blois, Heer van Treslong. Deze avontuurlijke
edelman, wiens broeder op Alva's bevel in 1568 onthoofd was, had zelf bij
Jcwmingen aan dc zijde van Graaf Lodewijk gestredeu, eu, schoon overdekt
met wouden, was hij een der weinigen geweest, die levend aan dat vreeselijk
bloedbad ontsnapt waren. In dien tijd was hij een der beruchtste Water
geuzen geworden hij was altijd zeer goed bekend geweest in den Briel, waar
zijn vader vroeger 's Konings Baljuw was.
Ilij herkende Koppestok dadelijk en spoedde zich met hem naar het schip
van den Admiraal van der Mark, verzekerende dat de veerman juist de man
was dien zij noodig hadden, 't Was onvermijdelijk noodzakelijk om te landen,
want het scheepsvolk was zonder voedsel. Kapitein Marinus Brand had
zoodra zij in do Maas ankerden, het schip van Adam van Haren bezochten
hem om wat eten gevraagd. „Ik gaf hem een kaas," zeide Adam toeu hij
later het geval vertelde, „en verzekerde bem dat dit het laatste voedsel was
dat wij aan boord hadden." Op de andere schepen was bet niet beter gesteld
ou ouder die omstandigheden was eeu laudiug niet te vermijden. Daarom
haalde Treslong, die inderdaad de held van deze merkwaardige gebeurtoni3
was, van der Mark over om naar den Briel te zenden en de overgaaf
der stad tc eischen. Dit was een stout bestaan voor ecu haudvol manschappon,
hoogstens drie of vierhonderd sterk, die zoowel in naam als iuderdaad „be
delaars" waren. De stad Briel was niet zeer bevolkt maar goed bewald en
versterkt, en daarenboven een welgelegen haven. Treslong gaf zijn zegelring
aan den veerman en beval hem, dus gevolmachtigd, deu eiscli aan den ma
gistraat over te brengen. Recht in zijn schik roeide Koppestok dadelijk naar
wal, drong zich door de menigte, die hem met vragen overstelpte, heen en
verscheen op liet stadhuis voor de verzamelde overheidspersonen. Hij ver
klaarde, dat hij door deu admiraal der vloot en door den welbekenden Heer
van Treslong gezonden was, om te verzoeken dat de stad twee gevolmach
tigden zenden zou om met de Patriotten een bijeenkomst te hebbenhij had
last, zeide hij, om dc verzekering te geven dat de afgevaardigden beleefd
zouden behandeld worden. Het eeuige doel van hcu, die hem gezonden had-
deu, was, het land van den tienden penning te bevrijden eu van de dwin
gelandij van Alva en zijn Spanjaarden tc verlossen. Op de vraag hoe groot
de macht was, die vau der Mark onder zijn bevelen had, antwoordde hij
achteloos, dat hij dacht omstreeks vijf duizend man in 't geheel. Deze enorme
leugen was niet zonder uitwerking op de overheid. Er bleef geen enkele
neiging over om ttgenstand te bieden.
Do cenige vraag, die nog behandeld werd, was of men zou onderhandelen
of vluchten. Men besloot beiden te doen. Na eeuige moeite vond men twee
ledeu, die 'den moed hadden met de Geuzen te gaan spreken, terwijl in hun
afwezigheid, db ineesten der voornaamste burgers toebereidselen tot de vlucht
maakten. De afgevaardigden kregen van Yan der Mark en Treslong de
verzekering, dat men noch dc burgers noch iemands bijzonder eigendom zou
moeien, maar dat het gezag van Alva oogenblikkelijk een eind moest nemen.
De overheid kreeg twee uren tijd om te beslissen of zij de stad wilde over
geven en het gezag erkenuon van Van der Mark als Admiraal van den
Prins van Oranje. Zij maakten van deze twee uren gebruik tot eeu over
haaste en sehaudclijke vlucht. Hun voorbeeld werd door de meesten uit de
stad gevolgd. Toen de Patriotten na verloop van den toegestanen tijd ouder
de wollen verschenen, zageu zij slechts eenige lieden uit den minderen stand,
die met verbazing op hen neerzagen, doch ontvingen geen de minste offi-
fcicelo mededing.
De gelieele magt der Geuzen werd nu in twee deelen geplitst, waarvan
er één onder Treslong een aanval deed op de Zuidelijke poort, terwijl de an
dere door van der Mark aangevoerd naar de Noordelijke trok. Met geringe
moeite gelukte het Treslong naar binnen te dringen en daarbij nam hij dc
gouverneur der stad gevangen, die juist zijn biezen wilde pakken. Van dei-
Mark en de zijnen staken een vuur aau bij de Noordelijke poort eu toen
sloegen zij de half verbrande deur in, met dc stomp van een ouden mast.
Zoo woest en zoo vlug slaagden de Nederlandsche Patriotten in hun eerste
beleg. De twee partijen, waarschijnlijk niet meer dan twec-honderd-vijftig man
sterk, ontmoetten elkander vóór zonsondergang in het midden der stad, en
de grondslag voor de Ncderlundsche Republiek was gelegd. De onbedwing
bare vrijheidsgeest, zoolaug een banneling te land en ter zee, bad ten laat
ste een rustplaats gevonden, hem door ruwe, ja zelfs door losbandige banden
toebereid.
De schrik, door de eerste verschijning der vloot te weeg gebragt, was
zoo groot geweest, dat er naauwelijks vijftig burgers in de stad gebleven
waren. De overigen waren allen ontsnapt cn hadden zooveel vau hun be
zittingen meê genomen, als zij maar bijeen hadden kunnen pakken.
De Admiraal nam nu in naam van den Prins vau Oranje, als wettig Stad
houder van Pilips, bezit vau de bijna verlaten stad. Dc inwoners vau bei
derlei geslacht ondervonden geen de miusto onaangenaamheden, doch zoodra
de overwinnaars zich in de beste huizen der plaats gemakkelijk geïnstalleerd
hadden, konden zij hun neiging om de kerken te plunderen niet langer be
dwingen. De altaars en de beelden werden allen vernield, de kleinodiën en
de verschillende kostbare kleederen buit gemaakt. Adam van Haren verscheen
later op het dek van zijn schip, gcdoscht in een praehtigen kasuil'el. In
de kajuit van Treslong werden voortaan geen andere driukbekers gebruikt
dau de gouden Avonumaalskelken. Ongelukkig bepaalde zich hun haat tegen
de Paapsgezinden niet tot zulke demonstraties. Dertien rampzalige Mounikkeu
en Priesters, die niet in staat geweest waren te vluchten, werden gevat cn
in de gevangenis geworpen, die zij eenige dagen later slechts weder ver
lieten, om op bevel van den woesten Admiraal op zeer barbaarsche wijze ter
dood gebracht te worden.
Do gewichtige tijding werd snel alom verspreid. Alva, verrast op het
oogenblik dat hij zijn wraak koelen wilde aan de Brusselsche slagers eu
winkeliers, stelde zijn onmenschelijk voornemen uit, om eerst deze nieuwe
moeielijkheid onder de oogen te zien. Zulk een gevolg had hij zeker Diet
verwacht vau de bereidwilligheid waarmede Koningin Elisabeth aan zijn
verzoek had voldaan. Zijne woede ging alle perken te buiten, evenals de
blijdschap van het volk, dat hem van ganscher harte haatte. De Brusselsche
spotvogels konden natuurlijk een gelegenheid als deze niet ongebruikt laten
voorbijgaan zoowel dc naam der genomen stad als de datum waarop de
verrassing had plaats gehad, gaven daartoe een te schoone aanleiding en de
regels
Op den eersten April
Verloor Alva zijn Bril,
werden en bleven zeer populair. Een spotprent zag dadelijk het licht, waarop
men zag hoe van der Mark Alva de Bril van zijn neus stal, terwijl de
Landvoogd de gewone uitdrukking bezigde, die men altijd van hem hoorde,
als hem een gewichtige tijding gebracht werd„No es nuda, ?io et nada."
I-Iet is niets, het is niets
Toch poogde de hertog onverwijld het verlies te herstellen. De Graaf van
Bossu, die sedert het vertrek van den Prins van Oranje door Alva tot Stad
houder van Holland en Zeeland benoemd was, kreeg bevel om zoo spoedig
mogelijk de veroverde haven te hernemen.
(De verdere geschiedenis leert ons met ongnnstigen uitslag.)
Van 14—21 Maart 1872.
ONDERTROUWD Gouke Bakker cn Trijntje Kint.
GETROUWD: Dirk Boon eu Coniclisje Eeluian. Jan Koorn en Jantje
de Jager.
GEBOREN Jacoba Cornelia, dochter van Jan Rab en Sijbrig Duinker.
Maarten Jan, zooon van Jacob Tanis eu Cornelia Witte. Klaas, zoon vau
Willem Eelman en Grietje Maatje.
OVERLEDGN Marretje Keijser, oud 28 jaar, gehuwd met Sijbrand
Keijser Cz. Pieter Jacob Nijenhuis, oud 22 jaar, woueude te 'silcrto-
gcnbosch. Trijutjb dc Waard, oud 1 maand, dochter vau Lammert ca
Maartje Peper.
In de opgave van den Burgerlijken Stand der gemeente Zijpc, voorkomende
in ons vorig uoinmer, is een abuis ingeslopen.
Ouder de overledenen staat vermeld: „Joost Lanser, 68 jaren, weduwe
van N. Blaaubocr," dit moet zijn: Joost Lunser68 jaren weduwnaar
van M. Blaauboor.
!U A 11 K T II it li I G T E N.
AMSTERDAM, 20 Maart.
Granen. Rogge N. Galatz f 194; J. dito f185, 18S; Petersb. f180; J.
dito f182; a comptaut zouder korting, per 2100 kilo; op levering in Mei
f 182, 1S3, 182, 181 Oet. f192, 191. De veiling dor Rogge is geheel
opgehouden.
ROTTERDAM, 21 Maart.
Ter aardappclenmarkt van heden waren de prijzen als volgt; Duinzand
f5.Zceuwsche Jammen f4.20, Fraosche f2 60, Gelderscho Jammenl'3 25.
Met weinig aanvoer.
SCHAGEN, 21 Maart.
1 Paard f60 a 1 Stier f120, 30 Gelde Koeijen f 110 a 210,
Kalfkoeijen f170 a 1S0, 33 Nuchtere Kalveren f4 a 12, 650 Magere
Schapen f20 a 33, 3 Bokken en Goiten f2 50 a 3, 11 Magere Varkens
f 12 a 20, 19 Biggen f9 a 12, Konijnen i'0,15 a 0.70, Kippen flal.50,
Eenden f 1.a 125, Boter f].40 per KG, Kaas 30 a 32 ct. per KG.
Kipeijeren f2.75 a 3.—, Ecudeijereu f3.per 100 st.
PURMEREND, 19 Maart.
Aangevoerd 29 stapels kleine kaas.
Boter van fl.20 tot 1.30 per kilog. Gemiddeld f 1.25 per kilog.
Aangevoerd 80 Runderen. Vette Koeijen prijshoudend, handel slepend.
Gelde- cn Melkkoeijeu hoog in prijs. 14 Paardeu 33 Vette Kalveren, handel
vlug, prijs: fü.60 tot f0.85 per KG. 270 Nuchtere Kalveren, prijs van f 5
tot 14 perst., handel stug. 17 Vette Varkens, prijs vau 48 tot 65 ct. per KG.
handel vlag. 48 Magere Varkens, van f 16 tot f20, en 165 Biggen, van
f8 tot 10, handel vlug. 1014 Schapen eu Lamineren, Vette Schapen hoog
in prijs; Overhouders minder in prijs. Kipeijereu f3.—Eeudeijercn f3.20,
Kievifseijeren f 50 per 100 st.
ENKHUIZEN, 20 Maart.
Mosterdzaad per heet. f21.25 a 22, Karweizaail per 50 kilogr. f 17 a
Graauwe Erwten per heet. f10 a 15.Vale dito per heet. f9 a
14.Bruine Booneu f 12 a 14.Gerst cn Haver zonder vraag.
Handel over het algemeeu zeer stug cn lusteloos in alle artikelen.
BELFAST, 18 Maart.
Vlas. De aanvoer bedroeg deze weck op verschillende markten 227 ton,
waarvan 74 machinaal en 153 uit de hand gezw ingeld, tegen 350 van beide
soorten in 1871. Voor de eerste soort werd 6 a 11/6 per steen betaald, ea
voor de 2e 5/6 a 9/3.
LONDEN, 21 Maart.
Ter veemarkt van heden zijn aangevoerd runderen 710; schapen en lammeren
S370; kalveren 187; varkens 58. Prijzen: Beste runderen 6/-; scbapcu
en lammeren 6/-; kalveren 6/10; varkens 4/8 per steen.
278ste STAATSLOTERIJ. Eerste Klasse.
TWEEDE, DERDE en VIERDE TREKKING.
No. 8269 f5000; do. 19684 f1500; nos. 3476, 8515, 16146
en 16659, ieder f1000; nos. 13032 en 19327 f200; no. 342,
2352, 3759, 4525, 7395, 13282, 13784, 14563 en 14601 ieder
f100.
No. 11064 f1500; no. 2867 f1000; nos. 13413 en 17090
ieder f200; nos. 576, 9604 en 19673 ieder f100.
No. 905 f20,000; no. 16259 f400; no. 11903 f 100.
Woensdag 27 Maart vertrekt van kier dc
mail naar de Kust van Guinea, per eerste trein.
Donderdag 28 Maart vertrekt van hier de
Oost-Ind. landm. via Marseille p. laatste trein.
Getrouwd
J. L. DAMBRINK
en
H. A. ten CATE IIUENDER.
Helder 22 Maart 1872.
Heden overleed na een langdurig lijden, mijne ge
liefde Echtgenoote HARRETJE KEIJSER, in den
ouderdom van ruim 28 jaren.
Waal op Texel14 Maart 1872.
SIJBRAND KEIJSER Cz.
Op den 19n dezer overleed te Amsterdam onze
Behuwd-Moeder GRIETJE van der LINDEN, inden
ouderdom van circa 83 jaren.
Wed. P. THIE—Morra.
Wed. Jb. THIEPatineaü.
Wij betuigen, zoo in 't algemeenals in 't hijzonder
onzen innigeil dankvoor de vele ontvangen be
wijzen van belangstellingbij 't herdenken van ons
voor 25 jaren gesloten huwelijk.
J. P. GROEN en D. BOONACKER.