HELDERSCHE COURANT.
Jïieums- en
Zaterdag
<ftÖoertentie--6faö.
19 Juli.
J& 1269.
Dertiende Jaargang.
1875.
€>tficiccl gedeelte.
Jgiet-officiëel gedeelte.
NIEUWSTIJDINGEN.
De Kozak.
Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 0.50
Franco per post 0.65
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en
Postdirecteuren. Brieven franco.
De prijs der Advertentien van 14 regels i» 60
Centen; voor eiken regel meer 15 Centen.
Voordes Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve
men de Advertentien intezenden.
Ingezonden stukken minstens een dag vroeger.
Uitgever S. G I L T J E S.
POLITIE.
Onbeheerd op de openbare straat gevonden Een GEIT, een KINDERWA
GEN en een WASCHTOBBETJE.
Helder, 18 Juli '73. Be Commissaris van Politie,
A. C. BOONZAJER.
Helder, Nieuwediep, Willemsoord, enz., 18 Juli 1873.
De uitslag der Dinsdag gehouden verkiezing voor
zeven leden van den gemeenteraad, is als volgt
Wit stembiljetUitgebracht 148 geldige stemmen
Volstrekte meerderheid 75
De heer Mr. K. J. C. Stakman Eosse bekwam 142
stemmen de heer J. Graat 136, de heer P. Groen 132,
de heer B. K. Boom 125, de heer B. Werendlijn Smit
123, de heer C. Berghuis 118 stemmen.
Gekozen de heeren Mr. K. J. C. Stakman Bosse, J.
Graat, P. Groen, B. K. Boom, B. Werendlijn Smit, C.
Berghuis.
Geel stembiljet: Uitgebracht 147 geldige stemmen.
Volstrekte meerderheid 74 n
De heer B. J. Herweijer bekwam 46 stemmen, de heer
C. Giltjes 32, de heer C. L. Loder 11, de heer Dr. P.
Bakker 9 stemmen.
Herstemming tusschen de heeren B. J. Herweijer en
C. Giltjes.
Feuilleton.
Drie mijlen van T., op een kwartier afstands van de russische
grenzen, ligt het pruisisch grensstadje C. Het is een zeer wel
varende plaats, die eiken Zaterdag een druk bezochte weekmarkt
heeft, dewijl zij het voornaamste middelpunt is van den kleinhan
del tusschen de russische en pruisische grensplaatsen. Duizenden
van menschen komen alsdan uit een omtrek van vier tot vijf mij
len op de ruime marktplaats bijeen, waaronder niet weinig Duit-
schers, Polen, joden en heidens. Op een dier marktdagen in den
winter van het jaar 18 had men er ook een kozak kunnen
zien, hetgeen voorzeker een hoogst zeldzaam verschijnsel was.
De russische grenzen werden toen, ook aan de pruisische zijde,
streng bewaakt. Vooral mocht geen Rus ze overschrijden, zonder
een pas rechtstreeks uit Petersburg, die honderd roebels kostte.
En toch had een kozak het gewaagd, een oud man, met grijzen
baard en verweerd gelaat.
De diensttijd der russische soldaten bedroeg te dier tijde zeven-
en-twintig jaren. Het was dus zeven-en-tvintig jaar geleden, dat
hij zijn vaderland had moeten verlaten, om de wachtposten, tegen
over C. aan de pruisische grenzen, te betrekken. Het was zijn
eerste station geweesthet was ook zijn laatste gebleven. In al
dien tijd had hij het ook nimmer verlaten, noch op bevel, noch
met, noch zonder verlof. Het was nu voor de eerste maal, dat
men hem te C. op pruisisch grondgebied aantrof.
En toch, hoe vurig had hij al dien tijd, wellicht van den eer
sten dag af verlangd, slechts eenmaal te C., in Pruisen, te zijn.
Gedurende zijn leven had hij slechts twee vurige wenschen ge
koesterd.
Hij was vier of vijf jaren gehuwd, toen hij zijn vaderland moest
verlaten en naar de grenzen gezonden werd. Hij had afscheid
moeten nemen van eene bloeiende vrouw en twee frissche, lieve
kinderen, die hij nooit vergeten had. Van den dag des afscheids
af tot den laatsten dag van zijn diensttijd stonden zij voor zijne
oogen, en wel altijd zóo, als hij ze verlaten hadde vrouw jong
en schoonde knaap drie jaren oud en den vadernaam stame
lende het meisje sluimerende aan de moederborst. Zóo had hij
hen verlatenen een kozak heeft wel geheugen, maar waar zou
De humoristische, muziekale en declamatorische soiree
van den heer Reichmann, gisteren avond in het lokaal y6
('entrujn gehouden, werd door een zeer talrijk en fijn publiek
bijgewoond. De gekoesterde verwachting werd in geenen-
deele teleurgesteld, daar het geheele programma met de meeste
juistheid werd voorgedragen en het aan variatie niet ontbrak.
Ten half elf ure was de soiree afgeloopen en wij gelooven,
dat een ieder hoogst voldaan naar huis ging.
Bij de aanbesteding van aardappelen, ten behoeve van
het hospitaal der marine, van en met 1 Augustus tot 30
November 1873, jl. Dinsdag door de directie der marine
gehouden, is het minst ingeschreven door den heer P. van
Twisk alhier, ad f 4.47 per 50 kilogram.
Zr. Ms. stoomjacht Valk kwam heden morgen uit
Engeland alhier aan, medebrengende een stoomkanonneer-
boot voor de marine.
Aangaande het stoomschip Prins Hendrik is bij de
stoomvaart-maatschappij Nederland het volgend telegram, van
Aden, dato 10 Juli, van kapitein Oort ontvangen//Onmo
gelijk om hier een bodemstuk te gieten, zal een nieuw smeden,
waarschijnlijk oponthoud 12 dagen." Het stoomschip zal
ongeveer 22 Julia. s. weder gereed zijn om de reis naar
Batavia voort te zetten.
Er zal voor jiet leger in Oost-Indië, met het in Aug.
vertrekkende stoomschip de Prins van Oranje een detache
ment suppletie-troepen, sterk 400 man, vertrekken. De werving
hier te lande levert weinig meer op, de bekomen sterkte
schijnt echter voldoende
Zr. Ms. scbroefstooinschepen Banda en Amboina zijn
respectievelijk den 14n en 15n dezer te Port-Saïd aangeko-
hij verbeeldingskracht van daan halen
En toch is er éen ding, waarvoor ook de kozak phantasie heeft.
Er zijn volken, voor welken de borrel een god is, en de kozak
ken zijn er éen van.
In Rusland mag geen sterke drank worden bereid, dan op last
van de y>KroonNu zegt de booze wereld, dat, hetgeen de regee
ringen laten toebereiden, tabak of wat het ook zij, niet van de
beste hoedanigheid is. Zoo gaat het ook met den brandewijn in
Rusland, doch zij, die in het binnenste van een groot rijk wonen,
kunnen het moeielijker beoordeelen.
Ook onze kozak was tevreden geweest. Zoodra hij echter aan
de grenzen kwam, vernam hij van zijne kameraden, dat aan gene
zijde van den grenswal en de gracht, in Pruisen, een geheel andere
borrel werd gedronken, zoet als suiker, zacht als olie, en toch
vurig cn krachtig. De Keizer was groothij vermocht alles en
gebood over keizers en koningenmaar een borrel als in Pruisen
kon hij niet fabriceeren.
Van dien oogenblik af leefde er een tweede gedachte in zijne
ziel. De eerste was de schoone jonge vrouw en de kleine lieve
kinderende tweede was Pruisen met den zoeten, vurigen bran
dewijn, beter dan de Keizer hem kon doen vervaardigen.
Maar evenmin als hij naar huis terug konde keeren, evenmin
was er kans naar Pruisen te gaan. Hij was nu kozak aan de gren
zen, en moest zijn zeven-en-twintig jaren uitdienen aan dezelfde
grenzen, op dezelfde plaats.
Rusland is van Pruisen gescheiden door een hoogen, breeden
wal en een diepe, breede gracht. Op kleine afstanden achter den
wal liggen wachthuizen, bezet met kozakken en huzaren, die dag
en nacht de grenzen bewaken. Hunne taak is: op den wal in
onafgebroken afwisseling op en neder te rijden, allen aan te hou
den, die de grenzen naderen en hen te verhinderen ze te over
schrijden. Wie zich verzet, wordt eenvoudig neergeschoten.
Vóór het wachthuis tegenover C. had onze kozak zeven-en-twin-
tig jaren lang dagelijks op en nedergereden, en was intusschen
een oude grijze kozak geworden. Maai; de herinnering aan vrouw
en kinderen was frisch gebleven, en zijn verlangen naar hen was
niet uitgebluscht De dag, waarop zijn diensttijd aan de grenzen
zou eindigen, moest toch eens aanbreken, en dan zou hij terug-
keeren en zijne dierbaren wederzien.
Die dag zou hem echter vooraf nog iets anders aanbrengen.
Eiken dag, elk uur, als hij op den wal heen en weder reed, zag
