Naar men verneemt, werd jl. Zaterdag door een te
's Hage woonachtige schoonzuster van den verdachte, de
Jong, een poging tot zelfmoord, door ophanging, beproefd.
Haar toeleg werd echter nog tijdig verijdeld.
Blijkens een bij het departement van koloniën ontvan
gen Regeerings-telegram, gedagteekend Buitenzorg 25 Aug,
is Z. Exc. de luit.-generaal J. van Swieten aldaar in wel
stand aangekomen.
Ook de Delftsche Ct. beveelt de premieleening der
Maatschappij voor Landontginning aan in zijn no. van den
19 dezer met de volgende woorden:
Blijkens advertentie zal de Maatschappij voor Landont
ginning, gevestigd te Apeldoorn, weder eene nieuwe leening
uitgeven met uitioting van premiën in vast goed en in geld.
Wij wenschen de jeugdige Maatschappij die zich reeds op
velerlei wijze verdienstelijk maakte, van harte, het meest
volkomen welslagen op hare pogingen toe.
Haar schoon en nuttig doel toch, de ontginning van woeste
gronden, en het verschaffen van vast eigendom aan minder
gegoeden, verdient weerklank en sympathie te ondervinden
bij ieder weldenkend Nederlandsch burger, die in de vader-
landsche landbouw en in de welvaart van zijn volk belang stelt.
Vooral de jaarlijksche premieleening dezer maatschappij,
waarvan de nu volgende, de eerste zal zijn, verdienen ten
volle een ieders aandacht. De geringe prijs toch der Obli-
gatiën en de vele kansen om in het vrij en onbezwaard be
zit van productief vast goed te geraken, moeten een ieder
nopen tot ruime deelname.
Moge de Maatschappij dan ook in hare schoone verwach
tingen niet worden teleurgesteld en er zich weldra in ver
blijden, de grondlegster geweest te zijn van den bloei en de
welvaart van Nederlandsch landbouw.
Vrijdag ochtend is door de politie te Rotterdam in
de 3e afdeeling aangehouden eene 21 jarige dienstbode, die
sedert geruimen tijd onder allerlei valsche namen en voor
wendsels en onder het overleggen van valsche getuigschriften,
zich bij verschillende familiën daar ter stede als meid ging
verhuren, alsdan den huurpenning ad f3.of f3.50 ont
ving en, of niet meer terug kwam, of indien zij al in den
dienst kwam, soms binnen een kwartier uur weder heimelijk
was verdwenen, terwijl op een paar plaatsen, na haar ver
trek, voorwerpen werden vermist. Zij is aan de justitie
overgeleverd.
L. Elfrink, te Deventer, adverteert, dat hij heeft ont
vangen //Atchin-doeken, met het Neórlandsch krijgslied van
Edzard Greve." Voor den prijs van 30 cents kan men zulk
een curiositeit bekomen. Deze speculatie dunkt ons nog al
stuitend voor het nationaal gevoel.
Den 23sten dezer is het lijkje van een 9jarig jongentje,
dal Maandag te Arnhem in den Rijn verdronk, door een
schipper onder Heteren gevonden.
Te Hardinxveld zijn twee doofstommen, Cornelis Ros
en Johanna Boxman, in het huwelijk getreden. Beiden wa
ren leerlingen van het doofstommen-instituut te Groningen.
De ouders van den bruidegom hadden onder 7 kinderen S
doofstommen.
En hij dacht zóo niet te vergeefs.
Een boer uit de buurt had eens behoefte aan zijn vaartuig, en
zond zijn zoon Maarten naar het oostduin. Deze vond den schip
per niet tehuis, doch wel Hilda. Op dat gezicht vergat hij zijne
boodschap geheel, en was met zijne houding verlegen. Toch werd
hij langzamerhand vrijmoediger en eindelijk zelfs zóo bespraakt,
dat hij nauwelijks zelf meer wist wat hij zeide, en Hilda even
min. Toch vond zij het niet onaangenaam, en toen hij haar bij
het vertrek de hand reikte, bloosde zij, en glimlachte zeer verle
gen, toen hij er bijvoegdedat hij spoedig terug zou komen.
Dat nspoedig" beteekent een korteren of langoren tijd, naar dat
de menschen zijn. Bij Maarten duurde hij drie dagen, en de tweede
maal nog minder. Steeds had hij een boodschap, doch scheen ze
telkens te vergeten, ofschoon hij toch lang genoeg bleef, om zich
alles weder te herinneren.
Als oen welgezeten boerenzoon bezoeken brengt aan de von
deling van een armen visscher, is dat voldoende om praatzieke
dorpsvrouwen in het harnas te jagen, die de arme Hilda benijd
den, welke stil en eerbaar in de woning van haren pleegvader
voortleefde, terwijl zij zeiven hoe langer hoe dieper in armoede
en ellende verzonken. Maartens vader begon spoedig te bemer
ken, uit welken hoek de wind woei, en wat de uitstapjes van zijn
zoon ten doel hadden. Peter zeide echter tot den knaap
»Van heden af komt gij niet meer in mijn huis. Uw vader zou
in een huwelijk niet toestemmen, en ik wil niet hopen dat gij
andere bedoelingen hebt, want dan sloeg ik u de beenen stuk.
Gij hebt hier zoovele boodschappen overgebracht, breng nu ook
deze aan uwen vader over. Daarmede is alles gezegd, en van mor
gen af moet gij u verbeelden, dat de weg uit uw dorp naar hier
door de zee overstroomd is."
Maarten ging treurig heen. Na eenigentijd zeide zijn vader tot
een zijner vrienden»Ik heb met onzen Maarten te doen, want
het is, of hij begint te kwijnenmaar ik kan hem die arme meid,
die nog bovendien een vondeling is, toch niet geven. Hetgeheele
dorp zou in opstand komen. Ik moet evenwel den visscher prij
zen, want lnj heeft den jongen voor goed het huis verboden."
Met Hilda ging het niet beter. Zij zweeg, maar leed in stilte
de vriendelijke lach was verdwenende roode wangen werden
bleekde oogen stonden dikwijls vol tranen. Haar pleegvader was
er diep door getroffen, doch kon er niets aan doen en troostte
zich met de woorden»Ik deed mijn plicht. Hoe hadde ik mij
ooit kunnen verantwoorden, wanneer hare ouders eens vóór mij
verschenen, en hun kind van mij terug eischten, dat God mij in
de armen heeft gelegd?"
Het Nieuwsbl. v. d. Boekk. deelt mede, dat bij de
firma Hachette te Parijs een Eransche vertaling het licht
zal zien van den bijbel voor jongelieden, door dr. II. Oort
en dr. J. Hooykaas voor onze jeugd bewerkt.
Nopens den proef met touw versperring door de monitors
Heiligerlee, Krokodil en Tijger voor eenige dagen bij de
Tien Gemeten genomen, wordt het volgende medegedeeld
aan het U. D.:
/fDe proef met de touwversperringen in het vuilegat, (nu
volgens een geheel nieuwe methode gelegd) zijn nog al vol
doende geslaagd. De monitor Tijger was spoedig (ten min
ste tijdelijk) niet meer in staat van zijn schroeven gebruik
te maken. De bakboordschroef weigerde totaal dienst, ter
wijl de stuurboordschroef, een oogenblik onklaar, weder spoe
dig gebruikt kon worden. Met assistentie van den monitor
Krokodil te Hellevoetsluis binnengekomen, was hij den vol
genden dag, na door duikers den tros gekapt te hebben,
weder klaar voor den dienst. In den loop der volgende week
zal de proef herhaald worden."
In een partikulieren brief uit de hofstad aan de JFeesp.
Ct. wordt medegedeeld, dat de gouverneur-generaal er in
geslaagd zou zijn, generaal Verspijck met de benoeming van
generaal van Swieten te verzoenen, met het resultaat, dat
eerstgenoemde vrijwillig op zijn wensch tot ontheffing zijner
functiën terugkwam. Voorts meldde de briefschrijver, dat
men in Indië de meest gunstige verwachtingen koestert om
trent den uitslag der tweede expeditie naar Atchin, gelijk
men dan ook aan haar samenstelling en uitrusting schier
ongelooflijke moeite besteedt. De heer Loudon houdt zich
bijna alleen met haar onledig en confereert dagen achtereen
met de mannen van de land- en zeemacht.
In de legerplaats bij Milligen is eene cantine voor
den duur van 4 dagen gesloten, wegens het opkoopen van
militaire kleeding.
Zondag ochtend heeft men ontdekt, dat in den nacht
van Zaterdag op Zondag in het bestelkantoor van de Ned.
Rijnspoorweg-maatschappij te Rotterdam de lessenaars waren
opengebroken en daaruit eenig geld werd vermist, terwijl
uit de bestelgoederen, daaraan grenzende, drie pakjes wer
den vermist, de dader of daders hebben zich den toegang
tot die localiteit verschaft door een tuimelraampje, dat zich
boven de deur van het kantoor bevindt.
Ook heeft men in denzelfden nacht het deurslot verbroken
aan het kantoor van den commissaris van hetBosscher veer
aan het Haringvliet N/z., zonder echter iets uit dat huisje
ontvreemd te hebben.
In de Keukenstraat te Utrecht had een kind van bijna
2 jaren het ongeluk een ketel met kokend water om te
trekken, tijdens afwezigheid van de moeder, die in de buurt
een boodschap deed het kind kreeg ernstige brandwonden
aan de beenen, zoodat deze bij het uittrekken der kousen,
gedeeltelijk ontveld werden. Men hoopt het echter nog in
het leven te behouden.
Wie.had kunnen denken, dat juist toen iemand in de nabijheid
was, die daartoe het volste recht had
In de nabij gelegen zeestad komt een zwaar geladen koopvaar
dijschip binnen. Een oudachtig man met grijze haren snelt aan
land, valt op de knieën, kust den grond en heft weenend de ge
vouwen handen ten hemel. Een menigte menschen omringen hem.
De man was in handen gevallen der Algerijnen en als slaaf ver
kocht. Die tijden zijn thans gelukkig voorbij, maar toen moesten
dezulken de ketenen blijven dragen, tot het der christelijke barm
hartigheid gelukte hen los te koopen en in vrijheid te doen stel
len. Vele jaren had hij dat treurige lot gedragen en eindelijk de
vrijheid herkregen. Jubelend riep men hem het welkom toe, en
een talrijke volksmenigte vergezelde hem naar het huis, dat hij
vroeger bewoond hadhij was in die stad geboren.
I Hoezeer was alles veranderd Toen de man, die Knudson heette,
en een aanzienlijk koopman was, van zijne familie scheiddege
schiedde het, om eene reis naar de Middellandsche Zee te doen,
die wel gevaarlijk, maar tevens hoogst voordeelig was. Zijn doel
was, daardoor des te spoediger met de zijnen in eene onafhanke
lijke rust te kunnen leven. Gedurende zijne afwezigheid zou zijn
gezin bij een bloedverwant te Kopenhagen verblijven. Om het
een veiligen overtocht te verzekeren, had hij zelf een schooner be
vracht en den kapitein vrouw en kind, benevens een aanzienlijke
som gelds toevertrouwd. Ilij had de zijnen zelf aan boord ge
bracht en zien uitzeilen. Den volgenden dag begon hij zijne reis,
die zulke groote gevolgen moest hebben.
Hij trad zijn huis binnen en kende het niet meerhet werd door
vreemde menschen bewoond, die niets van hem wisten. Men wees
hem naar een advokaat, die vroeger voor de rechtbank voor hem
was opgetreden, en na veel moeite gelukte het hem, met diens
hulp nog een gedeelte van zijn eigendom te redden. Het trof hem
diep, dat zijne vrouw gedurende zijne afwezigheid geen stappen
had gedaan, om iets van hem te vernemen. Met den meesten ijver,
doch met een beklemd hart, begon hij alle nasporingen te dóen.
Zijne bloedverwanten te Kopenhagen kondon geen inlichtingen ge
ven. Wel hadden zij het bericht der afreize ontvangen, doch de
aankomst was niet gevolgd. Zij hadden toen aan Mevr. Knudson
geschreven, doch de brief was ongeopend teruggekomen, met de
aanteekening, dat zij reeds vertrokken was. Geene pogingen wer
den onbeproefd gelaten, om iets naders te vernemen, doch alles
was vergeefs. Er bleef nu niets andei's overig, dan het er voor te
houden, dat het schip verongelukt wasmaar waar
Slot volgt.)
