Sienws- en Advertentieblad. Woensdag 24 Maart. M 1444. Vijftiende Jaargang. 1875. UitgeverS. UILTJES. NIEUWSTIJDINGEN. or j x r\ D Verschijnt DINSDAG- en "VRIJDAG-AVOND. Abonnementsprijs voor 3 maanden Franco per post n n h Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren. Brieven franco. De prijs der Advertentie* van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen. Periodieke herhalingen, alsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regel. Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden. Ingezonden Stukken minstens een dag vroeger. HelderNieuwediepWillemsoordenz. 23 Maart 1875. Zr. Ms. stoomschip „Morapi," liggende thans to Fijenoord, zal in liet laatst der volgen de maand naar Oost-Indië vertrekken. Volgens een den 17u Maart jl„ bij den commissaris van politic te Nijmegen ingekomen missive van den policie-Anwall te Kleef, zijn in den vorigen nacht, door middel van binnen- braak, ten nadeele van een koopman in gouden en zilveren werken aldaar, ontvreemd de na volgende voorwerpen150 gouden ringeu, l»0 dito kruizen, 38 dito lauge en korte horlogie- kettingen, 8 dito halskettingen (colliers,) waar van 4 met geel gouden medaillons, 30 verschil lende gouden medaillons, 30 eenvoudige dito broches, 13 gouden garnitures in lederen étuis, 5 florijn zilveren koffielepeltjes, 1 zilveren punscli- lepel, 1 dito brilledoos en 1 dito zout-, peper en mostaardstel. De commissaris van politic to Nijmegen ver zoekt opsporing en bericht. Men schrijft uit Hreda aan „de Tijd" „Ais een bijdrage tot het schromelijk verbruik van sterkeu drauk kan dienen, dat in hot af- geloopon jaar in deze gemeente ruim 141,000 liter jenever werden veraceijnsd, zijnde ongeveer 7000 liter meor dan in het jaar 1873. „Ongetwijfeld moet dit outzettend cijfer voor een gedeelte aan het talrijk garnizoen worden geweten. Onder hen, die in den loop der vorige week to Rotterdam als bruidegom zijn inge schreven, behoort ook Multatuli. Hij zal zich in het huwelijk begeven met mejuffrouw Schepel. Vaderl. „Na regen komt zonneschijn" blijft oen spreekwoord, ook voor Vlissingen toepasselijk; in de laatste dagen althans heeft de oude Scholdo- stad niet over vrouw Fortuna te klagen. Nauwe lijks is de blijde mare van de totstandkoming der lijn VlissingenSheerness bekend, of ook van andere zijde wordt de toekomstige bloei van Vlissingen verzekerd. Met zekerheid kan ik n althans melden, dat het contract tot over dracht der werf aan de firma Sinit slechts op ondertcekeniug wacht, die zal plaats hebben zoodra men over enkele voorwaarden, lusschen de firma Smit en do gemoento, zal zijn overeen gekomen; tot het sluiten daarvan werd de heer Smit Zaterdag te Vlissingen verwacht. Dat het overbrengen der werf van de genoemde firma naar Vlissingen van het grootste gewieht is, zoowel door de komst van het talrijk per soneel, aau de werf verbonden, als door het groote belang, dat oen zich outwtkkolefide han delsplaats heeft bij dergelijke vestiging, zal wel spoed g blijken Een ander voor Vlissingen be- laugrijk nieuws is, dat de firma Krupp uit Essen hier een kantoor heeft opgericht en een zaak gelastigde heeft gezonden, om liet toezicht te FEUILLETON. Tf JU A 15) OORSPRONKELIJKE NOVELLE. fl&i» reis. Met 't eerste stralen der zon gingen van Voorst en Anton Kunst op reis. In behóorlijkc draf reden ze 't dorp uit «We treilen prachtig weer Anton." «Overheerlijk." «We moeten naar Alkmaar. Even buiten de stad woont een boer, met wien vader, en later ik, veel zaken hebben gedaan. Hij zal ons wel helpen aan 't geen we noodig hebben." »Dan hebben wc een lange rid," merkte An ton op. «Vier uur, langer niet." Bestendig ging het voorwaarts, 't Naaste dorp was spoedig bereikt. Van Voorst drong er op aan, dat ze even zouden uitstappen. Anton meende, dat 't beter was maar door ie rijden. Maar toen van Voorst bepaald te kennen gal, dat 't paard eens moest rusten dat 't de ganschc week hard gewerkt had, dorst Anton niet tegenstreven. «Kasteleingeeft twee borrels." «Om u te dienen." houden op den uitvoer van geschut en spoor slaven, en de invoer van ijzererts, die in hel vervolg langs onze haven zullen plaats hebben Met 1 Mei wordt te Vlissingen de eerste boot verwacht voor de geregelde vaart op Engeland. Uit dit alles blijkt dus, dat Vlissingen lang zamerhand dc plaats zal gaan innemen, waarop het door do prachtige werken, die do staat daar heeft aangelegd, en zijn ligging, aanspraak heeft. Iu het Dagbl. van 's iïage leest men het volgende Een oud Seheveuiugsohc zeeman „die al haast 70 telle" roept onze tussehenkomst bij „den Mi nister" in, om te verkrijgen, dat medailles wegens het redden vau drenkelingen aau eeu lint op de borst mogen worden gedragen. "Wij meenon niet beter aau zijn bedoeling to kunnen beantwoorden en niet naïver zijn ver langen te kunnen kenbaar maken, dan door den brief letterlijk te laten volgen, onder wolken de oude zeeman met bevende hand oen kruisje hooft gezet, doeh die, blijkeus het naschrift, door zijn zoon is geschreven en ook door dezen voor hem onder teek end. Hij is lang in de pen geweestwant de dag- teekening is 12 Maart. De brief luidt als volgt Weiede Heer! Geachte Redakteurze hebbe uiiju gozoid as dat uedelo zoo oen hulpvaardig man is en ik heef hulp nodig want mijn is vertelt dat er eeu nieuwe vorm zal worde ge maakt voor onse medailjes en ik heef er een maar die kan ik niet drage zoo as in andere lande op dc borst en nu durv ik uiet bij de minestcr gaau eu ze zegge ook dat moete op een dag ziju iu de week en er een haas bij eu kun u die zoo kaap met de pon ben niet is voor mijn gauw schriven dat Hij het lees eu dat ik drie inan al heef gered die zou vor- dronke zijne en wat geef nou of ik dat mo- dailje in do pronkast hebbe, ik wou zoo graag dat zij nou die oudeform versleten is eeu and re miokto die een gaatje heef om aan een lintje te zetten op de bors en overal haas waarik op zee aanlei hebbe ze zoo en ik wil dan een kliuigheedje bipasse om micn oude die is mijn veel waard tc ruile of te laten verslaau. Eu och minheer redakteur u weet op alles raat zegge se en schrijv n maar cos gauw die minestor oer het te laate is en ik zeg u danko er voor cn mijn vrou zou erg trots zijne as dat ik die mog drage en min jonges ook cn ze zegge nou vader as ik een ding zoo niaggo drage dan laat ik geen hond verzuipen eu dat is zoo een mens mag daar trots op zijn en ik groeto u en Jaussje ook en wensche u allo goeds toe en God geve uwe harte wil een oude zeeman die al haast 70 tcllc. Mijnheer gaarne had vader om to wete of u de minuster hebt gesproken een briofiemaar dat durv vader met. vrago en nou schrif u in de koerend en die loos vader en ikke ook en as dat u daar in oo lettertje wilt zetten aan Piet dan weet vader hoe of wat Mijnheer. »'t Is mij veel te vroeg," zei Anton. Buitendien kan ik geen drank verdragen. «Gekheid," had van Voorst gezegd, «allemaal gekheid. Je moet de wormen eens foppen en bui tendien de morgenlucht verdrijven. Als inen op reis is heell men behoefte aan een beetje." Anton voelde zich niet sterk genoeg om te blij ven weigeren. Hij wilde Arnold gaarne genoegen doen en stemde dus toe. Van Voorst merkte mot genoegen op, dat Anton niet dorst afwijzen. Telkens wist hij onderweg een voorwendsel te vinden om hier en daar halt te houden, cn toen de heide jongelingen de stad be reikt hadden, merkte Anton, dat hij reeds te veel sterkendrank gebruikt had. Ze werden door den boer vriendelijk ontvangen. Lang werd er gespro ken over den brand, over rooden Bram, over land bouw en vee, maar zaken werden niet gedaan. We moeten toch iets gebruiken," zei de boer. «Dat dunkt me ook, niet waar Anton?" «Anton zweeg." Zijn geweten beschuldigde hem reeds van zwak heiden hij dacht: welnu voor dezen eenen keer geef ik toe. We zullen waarschijnlijk nimmer weer samen op reis gaan." Onder allerlei gesprekken verliep de tijd. •Eerst zullen we eten van Voorst,' zei de boer, je waart iu lang mijn gast niet. Na afloop van den maaltijd ging men het vee zien. Er weid gevraagd en geboden, maar men weid l niet eens. Eindelijk besloot men de zaak verder af te praten in de herberg. Arnold bestelde wijn en drong telkens sterker aan, dat Anton toch zou drinken. Eenige weken geleden deelden wij mede, dat op last vau den bisschop van Haarlem in alle kerken van dat bisdom een collecte met open schaal moest worden gehouden, do opbrengst waarvan bestemd was voor denhouw eener nieu we R.C. kerk aan 't Nieuwediep, waar hot aantal katholieken zoo groot is geworden, dat dc stich ting eciior nieuwe parochie dringend noodzake lijk wordt. Thans is van wege den bisschop mededeeling gedaan, dat gemelde eollecto heeft opgebracht dc aanzienlijke som van f 20,000, die natuurlijk onder dankzegging voor do mildda digheid der Katholieken is aanvaard. Yadl. Men meldt nog uit Atchin, dat de luit. Roëll, die bij T gevecht op 31 Dcc. a.p. gewond word, niet in-! 't stoomschip „Batavio" is kun nen vi 'd worden, omreden zijn wond, (een schot inden buik) van zoo ernstigen aard is,dat zelfs de minste bewoging nadeelig word geacht. De kerke raad der vacante Herv. Gom te H. ging 1.1. Zondag een dominé hooren. Hoe ook, deze eenvoudige mannen geraakten het spoor bijster, kochten een kalf en kwamen bijna allen dronken des avonds t'huis (Utr. B.) "Uit Apeldoorn wordt aan dc „Tijd" het volgende geschreven Zoowel hier als in de omstreken heeft zekere vischboer, Jan Rot in dc wandeling genaamd, ceno algemoone bekendheid, en die bekendheid is er te pikanter op geworden, sedert een bezoek, dat hij den koning op zijn buitenverblijf „Het Loo" gebracht heeft. Ziehier wat er is voorge vallen. Evenals to Amsterdam is ook eenigen tijd ge leden te Apeldoorn de lokale bepaling door het gemeentebestuur uitgevaardigd, dat voortaan geen honden als trekhonden mogen gebezigd worden. Eon der slachtoffers van dien maat regel was Jan Bot. Jaar in jaar uit had hij met een houd voor zijn wagentje zijne waar aan den man gebracht, cn 't laat. zich begrijpen, dat het don man wel hard moest, vallen, als hij halver wege de plaats zijner inwoning en Apeldoorn zijn hond moest uitspannen, om zelf zijn last voort te trekken. Op zekeren dag door den portier van het Loo ouder handen genomen, dat hij zoo slecht voor viscli zorgde, cordceldc Jan het lang ge noeg. en vroeg of er geen mogelijkheid zou be staan om den koning te spreken. De portier deelde dien wensch aan een der adjudanten des konings mede en deze vertelde op zijne beurt den vorst wat er gaande was. Met zijne gewone goedhartigheid gaf Willem III ten antwoord: „Welnu, laat den man maar binnenkomen." Eer biedig, doch ongedwongen, stapte Jan Bot eenige oogenblikken later in dc zaal, cn bepleitte zijne zaak ongeveer aldus: „Dag Sire! ik heb liiov altijd goede vischge bracht, zoo je niet maken kunt, Sire, dat ik mijn hond weer voor mijn wagen mag spannen, dan kan ik je niks meer brengen. Ze zingen wel in den Haag: daar kan de koning niks aan doen, maar ik denk dat je met een goed woordje hier »'tls waar ook," sprak lnj op schamperen toon, «ik heb nog vergeten, je geluk te wcnsclien nietje verloving met llilda. 't Is er immers door?" Ja!' sprak Anton. Hij was echter reeds te zeer door den drank beneveld, en merkte dus niets van den woesten blik, welke Arnold op hem wierp. «Dan drink ik op jullie welzijn," sprak Arnold. ?t Gezelschap in de herberg werd intusschen al gi ootev. 's Zondags tegen den avond kwamen de boeren uit den omtrek daar praten. Do herberg stond ongeveer een kwartier buiten de stad. Daar kocht en verkocht men en werden verhuringen onder 's hands gedaanin een woord de herbor was de beurs der boeren. «Drommels van Yoji-ft.' sprak een der aanwe zigen. «ik heb je al in geen paar jaar gezien. Waar zit je toch?" «Wel, hier vlak voor je!" «Blijf jc bij ons van avond «Neen was 't antwoord. Anton had al een paar malen verzocht om te vertrekken. Eindelijk gaf van Voorst toe. Met moeite namen beide plaats in do cliais 't Doel van hun' tocht was maar Ion halve bereikt. Lan; zamei hand viel de donkerte en t was reeds laat in den avond toen z j. gelukkig behouden, te huis kwamen. Anton was doodziek. Hij moest zich terstond to bed begeven: zijn hoofd was brandend heet en zeer onrustig bracht hij den nacht door. Bij 't te huis komen had van Yoorst gezorgd dat zijn knecht kon opmei ken in wok eenen toe stand Anton zich bevond. Vader Kunst was geheel wel wat an doen kunt, Sire." „Hoor eens man, gaf de koning glimlachend ten antwoord ik zal maken, dat jij er voort aan je hond weer gerust voor kunt spannen! Met een „dank je sire, nou zal ik zorgen dat je gauw eeu lekkeren schclvisch hebt," ging Jan vrij wat lichter vau hart dan hij gekomen was weder heen Welke stappen Z. M. bij het gemeentebestuur heeft aangewend, weten wij niet, doch zooveel is zeker, dat de bepaling sedertdien tijd schijnt ingetrokken te ziju, ten minste allerwegc ziet men weer trekhonden Buitenland. - Na een werkstaking van zes weken bobben de werklieden aan de seheepstimmer-werven aan do Tyne het werk hervat tegen het vroegere loon. Twintig duizend mijnwerkers in zuidelijk Yurks- hirc cn iu Derbyshire hebben evenzoo gehandeld tegen oen loonsvermindering van 10 pCt. Daarentegen hebben te Wearmouth een dui zendtal werklieden, leden van de werkliedcn- vcreeniging te Durhain, het werk gestaakt, om dat de patroons weigerden achttien werklieden, die geen leden van die verecniging waren, uit hun werk te ontslaan. lu Yorkshiro duurt de werkstaking van de zijde der wol-fabrikanten en weverspatroons nog voort. Men meldt het overlijden van miss Har riet Hunt, een der eerste Amerikaansche dames, die de emancipatie-beweging op touw hebben gezet. Zij was doctores en kenmerkte zich door de excentriciteit van geen belasting te willen betalen zoolang men haar het kiesrecht niet toe- keilde. De sultan van Turkije heeft een civile lijst van f14,400,000, welk inkomen echter door willekeurige toelagen te zijnon bate tot 24,000,000 stijgt. De sultan spijst altijd alleen. (Zijn cli né bestaat nit 94 schotels, en wordt op 10 plaatsen iu liet paleis gelijkertijd gereed gezet, omdat men het niet weet waar het den vorst zal be hagen te eten. Hij heeft S00 paarden en 70<J vrouwen, die door 350 wachters worden be waakt. Jaarlijks worden voor deze huishou ding 40,000 ossen geslacht. Dagelijks worden door de leveranciers 200 schapen naar de keu kens gebracht, benevens 100 lammeren,10 kal veren, 200 hoenders, 400 stuks kleine gevogelte, 100 duiven en 50 ganzen. In Klein-Azio echter heerscht hongersnood. Te Washington heeft een wedstrijd van letterzetters plaats gehad. De gebruikte letter was een der kleinste onder den naam van „G'orps- six". De eerste prijs, een gouden haak, werd ge wonnen door een zetter die 10.158 letters z in drie aren, zonder een enkele fout; de tweede een zilveren haak, werd toegekend aan jonge franschon zotter die in den zelfden tijd 9,996 letters, insgelijks zonder fouten gezet, heeft. In de vorige week heeft men te Ham burg den grooten Afrikaauschen olifant in clen dierentuin aldaar opgehangen. Dit geschiede» echter niet met opzet, maar bij ongeluk eu wei ouder de volgende omstandighedenYoor an derhalf jaar werd in plaats van den ver;1.»!' n houten vloer in zijn hok een sleeneu gemaakt. Sedert dien tijd ging het dier uiet meer liggi n om te slapen, maar bleef staau. Hij, die >:i gezien heeft, welke moeite het een groote oli fant kost, om uit een gemakkelijke ligging op zijn» zijde weder op de been te komen, zal lichte!n!: begrijpen, dat een olifant, die dit in 20 maan den niet gedaan heeft, wanneer hij valt. al machtig is om op te staan. Zaterdag avond •gleed de olifant in ziju verscli geboc-nden u nog gladden stal uit en viel op den grond ui op zijne zijde. Een eerste poging om hem doer middel van een gordel tot staan te brengen, mislukte. Iu deu nacht daarop vermoeide hei dier zich in tal van vruehtelooze pogingen on. op te staan en was den volgenden morgen zoo uitgeput eu lusteloos, dat hij weigerde voedsel tc gebruiken. Toen werd eeu tweede j" n g beproefd. Een nieuwe gordel werd hem om lendenen cn voorts om deu hals gelegd, e vijftal katrollen, ieder vijf schijven, en d» n dige arbeidskracht werd in het werk g« -l 1 en hot dier steeg omhoog. Yan inedewi-rk-! - van zijne zijde was echter geen sprake en m« u kwam dus niet tot cGBl resultaat. Jtlij een tweede poging Irachte men liet dier door stutten red: nip te houden, maar het was niet noodig. Dc cm zijn hals liggende gordel schoof bij het opln 'in te zamcu En in plaats van hem tot een verni» leven opte heffen, benam men hem door verwon. de rcat vau wat hij nog had. De olifant - opgehangen. Een of twee minuten waren v - doende om een einde te maken aan het het kolossale dier, dat stierf aan de gevoig van zijn eigene grootheid. - Te Görlitz stond dezer dagen een je;.ge- dame van 17 jaar terecht, die hare vrii adin twee lokken stil met een schaar afgeknipt h terwijl zij haar bij het weggaan den m hielp aaudoen. Onder de getuigen waren kappers als deskundigen, die verzekerde::, de haarlokken met de kleine schaar, ai- beschuldigde bij de hand had, ongemerkt I. den kunnen afgeknipt worden. Ook dal •kken eigen haar waren, werd overtuig, mi wezen. Het hof veroordeelde de jonge dam die door haar vader verdedigd werd, tol Ik mark boete of 5 dagen gevangenis met de ke ten, wegens feitelijke mishandeling. Zij li. zich onmiddelijk in hooger beroep voorn:. Br va TWEE RENTENIERTJES Eenige jaren geleden was Riehard Wa de grootste schuldeiseher ven Frankrijk, v.:. hij ontving jaarlijksch 1,100,1U0 francs aan Lord Seymour overtreft hem nu. Dezcontv. jaarlijks 4,000,720 francs aan rente. En is nu nog maar alleen van Frankrijk! ontstemd en onderhield zijn zoon over zijne onwcl- vot'gelijke handelwijze. Den volgenden dag was 't reeds over "t gan.-ehc dorp ruchtbaar, dat Anton Kmi-1 in zeer bei-hon ken toestand weer thuis was gebracht, zoo zelfs dat hij niet staan kon. Arnold zorgde, dat 'took aan Hilda niet onkundig bie<i', wat er gebeurd was. Met loomen tred en een beklemd hart had hij llilda den volgenden dag bezocht. Hij ven zich zijne zwakheid nu dubbel. Met opzet verzv hij, dat Arnold er zoo had op aangedrongen om te drinken. «Och Anton, ik maak me zoo ongerust ove Mij dunkt ge moest Arnold laten varen. Wat ik n bidden mag, ga niet weer moe met hem. <lel ii volkomen gerust, lieve Hilda. Gij zult 't mij dezen keer wel willen vergeven, dat ik zoo onbedachtzaam was. Ik ben een vijand van dc jenever." «Gij zijt onschuldig AntonVan Voorst heeft u zoo ver weten te brongen en gij hebt hem uit een gevoel van dankbaarhoid niet willen ofkunnen weerstaan. Maar als ge mij waarlijk liet hebt maak j u dan hoe eer zoo beter van Arnold af." «Heb geenc vrees meer Hilda!" «Dat zou goed zijn, indien ik u steeds kon vcr- gezellen. «Welnu, sprak Anton, gij zijt altijd bij mij. Immers nimmer zijt ge mij nit de gedachten." Toen vervolgens Anton hare droeve tranen weg- kuste en zoo vertrouwelijk aan hare zijde zat. ge- j voelde zij zich weer gelukkig. Intusschen de week snelde weder'ten einde. An ton was op nieuw bezweken voor Arnolds aar. h .t om mede te gaan. De te huiskomst was niet beter dun de maal eu van Voorst wist m stilte aan vrienden te vertellen, dat Kunst, als hij maur hor.k was, zoo matig niet was als 't s»h - Wei dacht ieder er 't zijne aan, maar Y. li... vond de zaak bedenkelijk genoeg. De derde. Zondag na de brand was aangebrob-i Van Voorst had Anton weten te bepraten, van partij te zijn. Er zijn zaken te doen binnen I. is 't veemarkt. We zullen opkoopen cn de v. sten samen doelen "l Vooruitzicht naar winst dreef hem aan hen ik eerder uit de schuld als ik wat vc. Minder bezwaard nam Anton deel aan t gelag der jongelui in de heiberg Maar t- paar dagen later vader Veltman hem, buiten v. kennis zijner dochter, te kennen gaf, dat h Hilda óf Arnold moest varen laten, en hem hield op welk eeu' gevaarlijken weg hij ri b I vond, toen stond zijn besluit, vast en Anton n.n zich voor, 't kostte wat 't wilde, nimmer weer gezelschap van Arnold uit tc gaan. «Ziedaar, mijne hand," sprak Veltman, woe- ;u maur niet slecht. Ge zijt .sterk en gezond en Gods zegen zult go 't er weer bovenop li llilda, mijn oenig kind, zou in de toring als t zoo voortging Stellig van Yo»-: -t niet er zit meer achter dan je vermoedt. Wordt rervoiyd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1875 | | pagina 1