Nieaws- en
Advertentieblad.
21 April.
M i i -Vi
Woensdag
Vijftiende Jaargang.
1875.
UitgeverS. GILTJES.
BEKENDMAKING.
Bekendmaking,
NIEUWSTIJDINGEN.
H H L 3D jSl.
HELDERSGHE
Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND.
Abonnementsprijs voor 3 maanden
Franco per post
Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren.
Brieven franco.
COURANT
De prijs der Advertentien van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingenalsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regi
Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens een dag vroeger.
Officieel Gedeelte.
De BURGEMEESTER der gemeente Helder maakt,
ter voorkoming van ongelukkenaan de ingezetenen
bekend, dat de PRACTISCHE SCHIETOEFENIN
GEN op de Hors met bet gesehut van Zr. Ms. oefe
ningsvaartuig PRO PATRIA, weder op den eersten
Mei eerstkomende zullen aanvangen.
Telkens één uur vóór den aanvang van de oefenin
gen zal van genoemd vaartuig een los schot worden
gedaan en ecne. roode vlag aan den voortop worden
geheschen.
De Hors zal dan over eene lengte van ruim 4000
Meters, waarvan de rigting door piketpalen is afge
bakend en ook in ecne zijdelingsche rigting van
ongeveer 600 Meters voor personen, vaartuigen en
vee onveilig zijn.
Bij het eindigen der schietoefeningen wordt de
roodc vlag ingehaald. Verder wordtin herinnering
gebragt, dat het verboden is de projectielen en
verdere materialen, welke op gemelde plaats liggen,
op tc zoeken en zich toe te eigenenzullende deze
handelwijze worden beschouwd als ontvreemding
van "s Rijks goederen, en degenen, die zich onver
hoopt daaraan mogten schuldig maken, als zoodanig
worden vervolgd.
HELDERden 20 April 1875.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN ROSSE.
De "VOORZITTER van den Raad der gemeente
HELDER maakt bij deze bekend, dat de lijsten der
Kiezers VOOR LEDEN VAN DE TWEEDE KA
MER DER STATEN-GENERAAL. de PROVIN
CIALE STATEN cn den GEMEENTERAAD, door
hem op lieden gestolen, op nieuw aangeplakt en op
de Secretarie der gemeente voor een ieder ter in
zage zijn ncdergelsgd.
Helder, den 19 April 1875.
De Voorzitter voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
Niet-Officiëel Gedeelte.
HelderNieuwediepWillemsoordenz.
20 April 1875.
Jl. Zaterdag, den 17 dezer, beeft de al-
gemeene vergadering van het artillerie-vrijkorps
plaats gehad, in het lokaal Musis Sacrum.
President de heer mr. D. P. H. Aberson.
Secretaris de heer P. H. Polak.
De president deed verslag van het afgeloopen
vereenigingsjaar, waaruit is gebleken, dat het
vrijkorps telt 76 werkende leden (waarvan 7
leden tevens contribuëeren) en 17 bijdragende,
leden; dat de uitgaven door de ontvangsten zijn
gedekt en er een saldo in kas is gebleveu van
f8.25.—.
Wijders werd overgegaan tot de verkiezing
van 3 bestuursleden. De heeren T. Mooij,
J. Schuijt cn D. Vroon van Hoolwerll', die
moesten aftreden, zijn bij acclamatie herkozen.
Tot leden der commissie voor de geschillen
zijn benoemd de heeren Marinkelle, Van Spall,
Bussing en C. Thomas.
FEUILLETON.
oorspronkelijke novelle.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
Btc laatste strijd.
(Slot.)
Do dugon van Van Voorst waren geteld. Aan be
terschap viel niet te denken. Hij-zelf was er zich
van bewust, dal,'t bed, waarop hij lag, zijn sterfbed
zou zijn. Hij wilde 't beangstigend geweten nog
zooveel ontlasten als hij maar immer kon, en zoo
had hij dan nog eenmaal aan Anton verzocht hem
toch alles te willen vergeven.
«Och, Hilda," zei hij, ge verdient beiden gelukkig
te zijn. O, bad ik eene betere opvoeding genoten,
dan zou ik zeer waarschijnlijk een nuttig en gelukkig
mcnsch geworden zijn. Ik gevoel 't nu, dat eene
verbeuzelde, verwaarloosde jeugd, een ongelukkig
uiteinde geeft. Nog weinige dagen verliepen er en
De rekening cn verantwoording van hel gel
delijke beheer over het zevende vereenigings-jaar
werd door eene commissie, bestaande uit de
leden M. Beek, J. de Waard cn J. S. Man-
heim, onderzocht en accoord bevonden.
Voorts werd door den president medege
deeld, dat de schietoefeningen voortaan zullen
gehouden worden in het fort Dirks. Het fort
n de nabijheid van den bebouwden kom der
gemeente liggende, de gebaande weg, en de
uitstekende schietbanen op verschillende af
tanden, zullen zeker veel bijdragen tot een
getrouwe opkomst.
De president deelt ook mede het plan om
in den zomer alhier een schietwedstrijd te doen
houden door de weerbaarheids vereenigingeu
der provinciën Noord- en Zuid-Holland.
Na gewone omvraag niumand het woord ver
langende, sluit de president de vergadering.
Onze visschers klagen zeer over den
verregaanden moedwil, dien zij bij de uitoe
fening van hun bedrijf van de Engelsche vis
schers tc verduren hebben Deze ruwe lieden
vergenoegen zich niet alleen met hunne groote,
goed bemande loggers door de uitstaande netten
van onze visschers heen te varen, of ze, zoo
die hen hinderen, door te snijden, maar ze zijn
zelfs brutaal genoeg de vischschuiten te enteren
en doorgaans vergezeld van zeer groote hon
den, aan boord te komen, om zich meester te
maken van wat luin aanstaat. Onze visschers
zijn met hunne kleine botters en zwakkere
bemanning niet tegen hen opgewassen en ma
ken zich, bij de nadering van zulke Engelschen,
dadelijk uit dc voelen, 't Wordt tijd, dat paal
en perk aan dien moedwil gesteld worde.
De Haagsche correspondent der //Arnh.
Ct." schrijft o. a.
Men hoort hier alweer spreken van huwelijks
plannen van den prins van Oranje, en weder
uiet eene jonge dame uit de Haagsche aristo
cratie. De geruchten gaan zelfs zoo ver van
te gewagen van een bij den raad van State
aanhangig wetsontwerp tot goedkeuring van
's prinsen huwelijk. Schoon ik het gerucht
niet geloof, zou ik wenschen, dat het waarheid
bevatte Zoowel voor de natie als voor hem
zeiven is liet wrnschelijk, dat de prins niet
langer met trouwen wacht.
Uit het noorden des lands meldt men,
dat vele arbeiders, uitgelokt door de hooge
loonen. naar Duitschland vertrekken, waarde
polderwerkers thans f 3 i\ f 3.25 per dag kunnen
verdienen.
Sedert een halve eeuw, zegt iemand in
dc //Tielsche Ct." heb ik gelegenheid gehad
de kinderen van een aantal dronkaards gade te
slaan en kan zonder overdrijving de verzeke
ring geven, dat ik van geen enkele hunner
flinke, verstandelijk ontwikkelde mannen en
vrouwen heb zien groeien.
toen sloot Arnold voor altijd zijne oogen. Al de
dorpelingen verwonderden zich er ten zeerste over,
dat van Voorst bij Veltman en door Anton was
verpleegd, 't Was hun toch niet onbekend, hoe
van Voorst steeds vijandig jegens Anton gezind was
geweest. Allerlei geruchten liepen er rond. Anton
echter hield woord. Al de geheimen, al demisda
den, welke Arnold hem beleden- had, bewaarde hij
in zijn binnenste. Wel bad hij door toedoen van
van Voorst veel mooten lijden en veel moeten
strijden, maar in dien strijd waren zijne geest
krachten gestaald wel was hij nu en dan ontmoe
digd geweest, maar nimmer vorslagen. 't Vaste doel
zijns levens stond hem steeds helder voor den geest.
Toen ecnige dagen na Arnolds dood de eenvou
dige lijkplechtigheid plaats had, volgde Anton de
baar. Een traan van oprecht medelijden parelde
in zijn mannelijk oog, en toen bij 't huiswaarts
keeren een der dorpelingen zei
nDoor velen gevreesd door niemand bemind!" zoo
was zijn leven." toen voelde hij, dat hij Arnold zelfs,
als hij nog leefde, zou kunnen weldoen.
De weduwe Kunst genoot te midden der hare
een gerust cn gelukkig leven. Anton verzweeg
ook voor zijne moedor, om haar niet noodeloos té
grieven de oorzaak hunner vroegere rampen.
Voor Lena Kunst, Anton's zuster, opende zich
Te Denteren, peil grhucht nabij 1s Bosch,
is eene koe, die door een dollen hond was ge
beten, razend geworden. Na onderzoek door
een veearts is het dier afgemaakt.
Als een bijzonderheid kan vermeld worden,
dat in de vorige week te Arnhem een Russische
poney, merrie, twee jaar oud, behoorende aan
den stalhouder D. de Rijk, aldaar, in de weide
loopende, een bijzonder sterk en krachtig veulen
heeft geworpen en wel nadat zij, in weerwil
van koude cn sneeuw, den geheelen winter door
met nog meer poneys van dat wns in het weiland
was gebleven. De eigenaar, wien het onbekend
was, dat deze. poney drachtig was, vond het
jong geworpen veulen, ondanks de koude nachten,
in do weide vroolijk om de merrie heen hup
pelend.
De politie te Rosendaal heeft den spoor
wegarbeider J. D. en diens huisvrouw gearres
teerd. D. wordt beschuldigd van reeds geruimen
tijd r.u cn dan goederen uit kistenen koffers,
dip met het spoor verzonden werden, te hebben
ontvreemd, en zijn vrouw als heelster dezer
gestolen goederen. De goederen, bij de huis
zoeking gevonden, hadden de waarde van pl. m.
f 150.
Buitenland.
Te Parijs is eene vrouw, wonende in de Rue
de Grimée, aan watervrees gestorven. Veertien
dagen geleden werd zij door een hondje ge
beten, dat zij strecldp. Ze had geen acht ge
slagen op dit wondjedat te nauwernood
bloedde. Later vernam ze, dat het beestje wegens
dolheid was afgemaakt en hierop begon de vrouw
eenige onrust aan den dag te leggen. Dezer
dagen is ze uit een raam der derde verdieping
gesprongen, toen zich de eerste aanval der
ziekte bij haar had geopenbaard.
De "Bien Public" vei uieldt een gerucht,
dal de Bonapartisten, geholpen door vluchte
lingen der commune, een expeditie tegen Frank
rijk voorbereiden. De verzamelplaats zou San
tander zijnwaar Bazaine het opperbevel op
zich zou nemen.
De "Times of Tndia" meldt, dat de
overlevenden der bemanning van het vaartuig
wEuxinc", voor de rechtbank van Singapore
'zullen verschijnen, onder beschuldiging van
moord. Men zal zich nog herinneren dat de
matrozen, toen hunne levensmiddelen uitgeput
warenom van honger niet te sterven, het
lot trokken, wie van hen zou geslacht worden
en dat een der ongelukkigen gedood en ge
deeltelijk door zijne kameraden opgegeten werd.
Een dezer matrozen beeft voor den rechter
van Singapore de volgende verklaring afgelegd
Op zekeren nacht zeide de Italiaan zelf, dat
het 't best was het lot te trekken en dat een
onzer stierf om dc anderen te redden. Ik deed
eene nieuwe toekomst. Karei Horst, de zoon van
een niet onbemiddeld landbouwer, deed aanzoek
om hare hand. Noch de weduwe, noch Anton had
den er iets op tegen en Lena mocht den flinken
jonkman ook wel lijden, al had ze er niets van
laton merken.
Karei Horst bracht in 't midden, dat hij niet
van plan was lang met trouwen te wachten, bVader
wil een rustigen ouden dag hebben en zijne zaken
aan kant doen. Ik neem de boerderij van hem
over en dan dunkt me, Anton, dat we op denzelf
den dag moesten huwen."
Lena hacl allerlei bezwaren in 't midden te bren
gen, maar eindelijk bezweek zij met al hare te
genwerpingen.
Anton gaf van een on ander kennis aan zijnen
weldoener, den lieer Harmscn. Deze meldde hem,
dat hij er bijzonder op gesteld was, hij de huwe
lijksplechtigheid tegenwoordig tc zijn, ja, hij kwam
zelfs uit de'hoofdstad over. om deel te nemen aan
al de voorbereidende maatregelen, die er geno
men werden.
De lang verbeidde dag brak eindelijk aan. De
liefelijke lentezon zond hare verkwikkende en koes
terende stralen over do ontwakende natuur. De
eerste lentebloemen ontloken reeds, en 't nederig
viooltje kwam schuchter in do tuinen en op de
velden te voorschijn.
des anderdaags dit voorstel aan den stuurman,
doch deze wilde er niet van hooren. Daarop
legde Muller zich op den bodcin der boot en
zeide, dat hij. indien men hem wilde dooden,
voor de anderen zou stervenhij herhaalde dit
aanbod driemaal op denzelfden dag, niemand
echter gaf er acht op.
Eindelijk stelden wij opnieuw voor, het lot te
trekken. De stuurman weigerde in den beginne,
doch eindelijk stemde hij toe; men maakte stokjes
van omtrent drie duim lengte en hij hield ze
in de hand. De Italiaan Shufus trok driemaal
achtereen het kortste en verklaarde dat hij
bereid was te stervenofschoon Muller nog
maals aanbood in zijne plaats tc treden, indien
de Italiaan er in toestemde hem te dooden.
Na eenigen tijd gebeden te hebben, legde
Shufus zich kalm neer op den bodem van de
boot. Dc stuurman wendde de oogen af en
Muller sneed Shufus het hoofd af, terwijl de
anderen zijn bloed opvingen, waarvan zij allen
dronken. W-'j sneden hel lichaam in stukken,
alleen de stuurman hielp niet, doch hij at er
van met ons. Dienzelfden dag werden wij
door het vaartuig "Java" gered en aan boord
genomen.
Hoornsche Correspondentie.
Weder is binnen Hooru's veste een verkiezings
strijd ophanden; niet te verwachten echter is het.
dat deze strijd hevig zal zijn; men zou het kunnen
noemen het voorspel van de Juni-vcrkiezingen. Don
derdag-avond j.l. vergaderde de kicsvereeniging
«Burgerplicht'", om haren candidaat te stellen voor
een lid der Prov. Staten van Noord-Holland, tot
aanvulling der vacature, in dat collegie ontstaan
door liet overlijden van den heer jhr. P. Opperdoes
AJewijn.
De vergadering van «Burgerplicht" was niet talrijk
bezocht: 't schijnt of men meent, dat de verkiezing
van een lid voor dc Prov. Staten niet van zoo groot
belang is, en waarom dan niet? De vervulling van
iedere openbare betrekking is van groot gewicht,
en als men wordt geroepen om zijne keuze uitte-
brengen onverschillig of dit is tot "benoeming van
een lid voor land-, gewest- of gemeentebestuur, ja
zelfs voor eene vcreeniging, nimmer mag incn zich
van die plicht onthouden; als staatsburger moet
men mede heljien om ijverige, degelijke zaakkun
dige mannen aan het bestuur te brengen. Zeker
is onderlinge bespreking van voorgestelde personen
daarom zeer nuttig en is het dus zeer tc betreuren,
dat de vergadering van «Burgerplicht" zoo weinig
was bezocht.
De namen van een viertal personen werden opge
geven en besproken, de eene met meer, de andere
met minder gunstig gevolg.
Niet onaardig waren de woorden door den heer
Jung aangevoerd, tot aanbeveling van een der kan
didaten, Ik zal niet erkennen, dat die woordvoering
door iedereen met genoegen werd gehoordmogelijk
bij sommigen ook al, omdat de heer Jung geen
kiezer is. Het is, helaas! in onzen tijd ook nog
bij velen een regel, het bezit van aardsche goedoren
te raadplegen als maatstaf van ieders verstandcn
hoewel hot zeker waar is, dat men op jeugdigen
leeftijd voor geld veel kan leerenniet minder waar
is hetdat bij velen, die op meer gevorderden leeftijd
door de fortuin worden gezegend, het verstand nog
Het gansche dorp vierde feest. Uit vele wonin
gen wapperde de driekleur. De jongelui hadden
voor de woning van Hilda en Lena eenige vlaggen
geplaatst. Allen waren met de jonge paren inge
nomen. De lieer Harmsen vervulde de plaats van
Anton's vader. Zijn gelaat blonk van vreugde. In
een woord, nooit zag men meer gcnoegclijke ge
zichten, nooit waren meer onschuldige harten bijeen.
Maar aan alle genot komt een einde.
De bruiloftsdag was voorbijieder was weer tot
zijne bezigheden teruggekeerd. Langs effenen weg
bewandelden allen 't leven. Genotrijk vlogen de
dagen onder arbeid en huiselijke rust daarhenen.
Somwijlen dacht Anton nog eens aan vroegere
dagendan benevelde een donkere wolk voor een
oogenblik zijn mannelijk, open gelaatmaar Hilda
wist dien nevel fluks weg te kussen.
Moedor Kunst was nu eens bij Anton en dan bij
Lêr.a. Allen beijverden zich, haar hare laatste le
vensjaren zoo genoegelijk mogelijk te maken.
Een jaar later vinden we llilda met haren eer
sten spruit op den schoot. Alweer zien we den heer
Harmsen. Met innig welgevallen kust hij den klei
nen jongen.
«Hoe heet dat wicht. Anton
«Wij zijn 't nog niet eens over den naam, mijn
heer Hil wilde hem naar u laten noemen, maar
ver is te zoeken. Wil ik nu over het meer of
minder talent van den heer Jung geen oordeel
vellen, zeker droegen zijne woorden er veel toe bij
om de door hem aanbevolen candidaat in aanmer
king te doen komen.
Bij de stemming, welke na het bespreken over
de verschillende personen plaats had, verkreeg de
heer T. Kroon dc meeste stemmen en werd deze
als candidaat van de kiesvereeniging «Burgerplicht"
voor het lidmaatschap der Prov. Staten geprocla
meerd.
Het is niet zeer waarschijnlijk, dat deze candi-
datuur ernstige bestrijding zal vinden; de heer
Kroon toch is een alleszins geacht man, als wet
houder dezer gemeente zeer goed bekend met ver
schillende gemeente-aangelegenheden en als lid van
verschillende polderbesturen en Voorzitter van hot
bestuur van den Oosterpolder, met de noodige be
hoeften daarvan (een vereischte voor lid der Prov
Staten) zeer wel vertrouwd.
Moge de heer Kroon, bij eene eventuëele verkiezing
van zijn persoon, het vertrouwen zijner kiezers niet
beschamen.
Wordt er somtijds doof vischverkoopersgeklaagd,
dat er door weinige aanvoer van visch bijkans mel
is te verdienen, thans doet zich diezelfde klacht
voor, doordat er zooveel visch wordt aangevoerd.
De aanvoer overtreft verre de kooplust en voor
spotprijzen zijn de verkoopers somtijds genoodzaakt
hunne waar van do hand te doen.
Zondag-middag werd door de d.d. schutterij eene
inspectie en parade gehoudenhet muziekkorps deed
weder goede diensten en bewees, dat het de belang
stelling van Hoorn's burgerij waardig was. Het.
buitengewone prachtige weder lokte velen uit, hun
oor en oog te leenen aan -«t geen thans, zeker ter
eere van den eerstdaags vertrekkende» mnjoor-
komrnandant, werd vertoond; de majoor en luite
nant-adjudant van het garnizoen waren ook hierbij
tegenwoordig; met een driewerf hoerah! weid
menige toespraak beantwoord.
3iige5onbcn.
De Redactie onderschrijft niet altoos de gevoelen
des inzenders.
Dat het mishandelen van dieren nog aan de ei
van den dag is, blijkt uit het volgende,
dagen voorgevallen nabij Huisduinen Een
van den veehouder K. was in het land van den
houder B. overgeloopen. Deze daarover zeer v<
bitterd en tevens eenigszins door sterken dra
beneveld, ging met een stok in de hand naar l
onschuldige dier toe, sloeg en trapte het op
verschrikkelijke wijze, zoodat het niet gaan of'sta
kon. Een voorbijganger riep hem toe, dat hij z.i
moest schamen, om dat dier zoo te mishandeli
waarop deze ten antwoord kreeg: «wat gaat j
dat aan;" kom hier als je durft; maar wacht
zal wel bij jou komen." Met den stok in de ha
ging hij op den voorbijganger af. Deze koos vot
zichtigheidshalve het hazenpad en vluchtte in
eerste nabijgelegen woning, om niet in de hand
van den wreedaard te geraken.
BesluitenBenoemingenenz.
De kapitein du Cellióe Muller, van het 7e rei" -
ment infanterie, alhier in garnizoen, is overgepliuit-i
bij het 8e regement: garnizoensplaats Arnhem.
«Hebt ge er iets op tegen. Anton
«O," zei Anton, «niets zal mij aangenamer zijn.
«Dan ben ik peetoom," zei de lieer Harni-> n
lachend: en de kleine Hendrik had er voordeel van.
't Eenvoudige duindorp was 'tgeliefkoosde plekje,
waar de heer Harmsen 's zomers altijd gaarne
eenige weken vertoefde. Hij was de altijd welkome
vriend en raadsman. De kleine Hendrik was de
oogappel van vader en moeder, maar niet minder
van den weldoener, wiens naam hij droeg.
Anton werd met den tijd een welgesteld ingezeten
van 't dorp. Hij bekleedde allerlei eervolle betrek
kingen; ja. werd zelfs geroepen om als lid van dril
raad zitting te nemen. Menig grijsaard wees r
dikwerf zijne kinderen op, hoe men aan Anton Kunst
een voorbeeld kon nemen, dat een arbeidzaam en
deugdzaam leven de zekerste waarborgen voor duur
zaam geluk zijn.
De weduwe Kunst genoot nog jaren 't voorre, Ut
't geluk van hare kinderen tc mogen beleven. Yadoi
en moeder Veltman werden oud van jaren, muur
bleven jong van hart. en toen eindelijk Anton
een na den ander zag heengaan, er. ze met harte
lijkheid beweende, toen bleef hem 't zalig bewust
zijn bij. als een deugdzaam zoon te hebben gelee! J.
April 1875.
J. K. G. M.