Nieaws- en Advertentieblad. 21 April. M i i -Vi Woensdag Vijftiende Jaargang. 1875. UitgeverS. GILTJES. BEKENDMAKING. Bekendmaking, NIEUWSTIJDINGEN. H H L 3D jSl. HELDERSGHE Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-AVOND. Abonnementsprijs voor 3 maanden Franco per post Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren. Brieven franco. COURANT De prijs der Advertentien van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen. Periodieke herhalingenalsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regi Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden. Ingezonden Stukken minstens een dag vroeger. Officieel Gedeelte. De BURGEMEESTER der gemeente Helder maakt, ter voorkoming van ongelukkenaan de ingezetenen bekend, dat de PRACTISCHE SCHIETOEFENIN GEN op de Hors met bet gesehut van Zr. Ms. oefe ningsvaartuig PRO PATRIA, weder op den eersten Mei eerstkomende zullen aanvangen. Telkens één uur vóór den aanvang van de oefenin gen zal van genoemd vaartuig een los schot worden gedaan en ecne. roode vlag aan den voortop worden geheschen. De Hors zal dan over eene lengte van ruim 4000 Meters, waarvan de rigting door piketpalen is afge bakend en ook in ecne zijdelingsche rigting van ongeveer 600 Meters voor personen, vaartuigen en vee onveilig zijn. Bij het eindigen der schietoefeningen wordt de roodc vlag ingehaald. Verder wordtin herinnering gebragt, dat het verboden is de projectielen en verdere materialen, welke op gemelde plaats liggen, op tc zoeken en zich toe te eigenenzullende deze handelwijze worden beschouwd als ontvreemding van "s Rijks goederen, en degenen, die zich onver hoopt daaraan mogten schuldig maken, als zoodanig worden vervolgd. HELDERden 20 April 1875. De Burgemeester voornoemd, STAKMAN ROSSE. De "VOORZITTER van den Raad der gemeente HELDER maakt bij deze bekend, dat de lijsten der Kiezers VOOR LEDEN VAN DE TWEEDE KA MER DER STATEN-GENERAAL. de PROVIN CIALE STATEN cn den GEMEENTERAAD, door hem op lieden gestolen, op nieuw aangeplakt en op de Secretarie der gemeente voor een ieder ter in zage zijn ncdergelsgd. Helder, den 19 April 1875. De Voorzitter voornoemd, STAKMAN BOSSE. Niet-Officiëel Gedeelte. HelderNieuwediepWillemsoordenz. 20 April 1875. Jl. Zaterdag, den 17 dezer, beeft de al- gemeene vergadering van het artillerie-vrijkorps plaats gehad, in het lokaal Musis Sacrum. President de heer mr. D. P. H. Aberson. Secretaris de heer P. H. Polak. De president deed verslag van het afgeloopen vereenigingsjaar, waaruit is gebleken, dat het vrijkorps telt 76 werkende leden (waarvan 7 leden tevens contribuëeren) en 17 bijdragende, leden; dat de uitgaven door de ontvangsten zijn gedekt en er een saldo in kas is gebleveu van f8.25.—. Wijders werd overgegaan tot de verkiezing van 3 bestuursleden. De heeren T. Mooij, J. Schuijt cn D. Vroon van Hoolwerll', die moesten aftreden, zijn bij acclamatie herkozen. Tot leden der commissie voor de geschillen zijn benoemd de heeren Marinkelle, Van Spall, Bussing en C. Thomas. FEUILLETON. oorspronkelijke novelle. VIJFTIENDE HOOFDSTUK. Btc laatste strijd. (Slot.) Do dugon van Van Voorst waren geteld. Aan be terschap viel niet te denken. Hij-zelf was er zich van bewust, dal,'t bed, waarop hij lag, zijn sterfbed zou zijn. Hij wilde 't beangstigend geweten nog zooveel ontlasten als hij maar immer kon, en zoo had hij dan nog eenmaal aan Anton verzocht hem toch alles te willen vergeven. «Och, Hilda," zei hij, ge verdient beiden gelukkig te zijn. O, bad ik eene betere opvoeding genoten, dan zou ik zeer waarschijnlijk een nuttig en gelukkig mcnsch geworden zijn. Ik gevoel 't nu, dat eene verbeuzelde, verwaarloosde jeugd, een ongelukkig uiteinde geeft. Nog weinige dagen verliepen er en De rekening cn verantwoording van hel gel delijke beheer over het zevende vereenigings-jaar werd door eene commissie, bestaande uit de leden M. Beek, J. de Waard cn J. S. Man- heim, onderzocht en accoord bevonden. Voorts werd door den president medege deeld, dat de schietoefeningen voortaan zullen gehouden worden in het fort Dirks. Het fort n de nabijheid van den bebouwden kom der gemeente liggende, de gebaande weg, en de uitstekende schietbanen op verschillende af tanden, zullen zeker veel bijdragen tot een getrouwe opkomst. De president deelt ook mede het plan om in den zomer alhier een schietwedstrijd te doen houden door de weerbaarheids vereenigingeu der provinciën Noord- en Zuid-Holland. Na gewone omvraag niumand het woord ver langende, sluit de president de vergadering. Onze visschers klagen zeer over den verregaanden moedwil, dien zij bij de uitoe fening van hun bedrijf van de Engelsche vis schers tc verduren hebben Deze ruwe lieden vergenoegen zich niet alleen met hunne groote, goed bemande loggers door de uitstaande netten van onze visschers heen te varen, of ze, zoo die hen hinderen, door te snijden, maar ze zijn zelfs brutaal genoeg de vischschuiten te enteren en doorgaans vergezeld van zeer groote hon den, aan boord te komen, om zich meester te maken van wat luin aanstaat. Onze visschers zijn met hunne kleine botters en zwakkere bemanning niet tegen hen opgewassen en ma ken zich, bij de nadering van zulke Engelschen, dadelijk uit dc voelen, 't Wordt tijd, dat paal en perk aan dien moedwil gesteld worde. De Haagsche correspondent der //Arnh. Ct." schrijft o. a. Men hoort hier alweer spreken van huwelijks plannen van den prins van Oranje, en weder uiet eene jonge dame uit de Haagsche aristo cratie. De geruchten gaan zelfs zoo ver van te gewagen van een bij den raad van State aanhangig wetsontwerp tot goedkeuring van 's prinsen huwelijk. Schoon ik het gerucht niet geloof, zou ik wenschen, dat het waarheid bevatte Zoowel voor de natie als voor hem zeiven is liet wrnschelijk, dat de prins niet langer met trouwen wacht. Uit het noorden des lands meldt men, dat vele arbeiders, uitgelokt door de hooge loonen. naar Duitschland vertrekken, waarde polderwerkers thans f 3 i\ f 3.25 per dag kunnen verdienen. Sedert een halve eeuw, zegt iemand in dc //Tielsche Ct." heb ik gelegenheid gehad de kinderen van een aantal dronkaards gade te slaan en kan zonder overdrijving de verzeke ring geven, dat ik van geen enkele hunner flinke, verstandelijk ontwikkelde mannen en vrouwen heb zien groeien. toen sloot Arnold voor altijd zijne oogen. Al de dorpelingen verwonderden zich er ten zeerste over, dat van Voorst bij Veltman en door Anton was verpleegd, 't Was hun toch niet onbekend, hoe van Voorst steeds vijandig jegens Anton gezind was geweest. Allerlei geruchten liepen er rond. Anton echter hield woord. Al de geheimen, al demisda den, welke Arnold hem beleden- had, bewaarde hij in zijn binnenste. Wel bad hij door toedoen van van Voorst veel mooten lijden en veel moeten strijden, maar in dien strijd waren zijne geest krachten gestaald wel was hij nu en dan ontmoe digd geweest, maar nimmer vorslagen. 't Vaste doel zijns levens stond hem steeds helder voor den geest. Toen ecnige dagen na Arnolds dood de eenvou dige lijkplechtigheid plaats had, volgde Anton de baar. Een traan van oprecht medelijden parelde in zijn mannelijk oog, en toen bij 't huiswaarts keeren een der dorpelingen zei nDoor velen gevreesd door niemand bemind!" zoo was zijn leven." toen voelde hij, dat hij Arnold zelfs, als hij nog leefde, zou kunnen weldoen. De weduwe Kunst genoot te midden der hare een gerust cn gelukkig leven. Anton verzweeg ook voor zijne moedor, om haar niet noodeloos té grieven de oorzaak hunner vroegere rampen. Voor Lena Kunst, Anton's zuster, opende zich Te Denteren, peil grhucht nabij 1s Bosch, is eene koe, die door een dollen hond was ge beten, razend geworden. Na onderzoek door een veearts is het dier afgemaakt. Als een bijzonderheid kan vermeld worden, dat in de vorige week te Arnhem een Russische poney, merrie, twee jaar oud, behoorende aan den stalhouder D. de Rijk, aldaar, in de weide loopende, een bijzonder sterk en krachtig veulen heeft geworpen en wel nadat zij, in weerwil van koude cn sneeuw, den geheelen winter door met nog meer poneys van dat wns in het weiland was gebleven. De eigenaar, wien het onbekend was, dat deze. poney drachtig was, vond het jong geworpen veulen, ondanks de koude nachten, in do weide vroolijk om de merrie heen hup pelend. De politie te Rosendaal heeft den spoor wegarbeider J. D. en diens huisvrouw gearres teerd. D. wordt beschuldigd van reeds geruimen tijd r.u cn dan goederen uit kistenen koffers, dip met het spoor verzonden werden, te hebben ontvreemd, en zijn vrouw als heelster dezer gestolen goederen. De goederen, bij de huis zoeking gevonden, hadden de waarde van pl. m. f 150. Buitenland. Te Parijs is eene vrouw, wonende in de Rue de Grimée, aan watervrees gestorven. Veertien dagen geleden werd zij door een hondje ge beten, dat zij strecldp. Ze had geen acht ge slagen op dit wondjedat te nauwernood bloedde. Later vernam ze, dat het beestje wegens dolheid was afgemaakt en hierop begon de vrouw eenige onrust aan den dag te leggen. Dezer dagen is ze uit een raam der derde verdieping gesprongen, toen zich de eerste aanval der ziekte bij haar had geopenbaard. De "Bien Public" vei uieldt een gerucht, dal de Bonapartisten, geholpen door vluchte lingen der commune, een expeditie tegen Frank rijk voorbereiden. De verzamelplaats zou San tander zijnwaar Bazaine het opperbevel op zich zou nemen. De "Times of Tndia" meldt, dat de overlevenden der bemanning van het vaartuig wEuxinc", voor de rechtbank van Singapore 'zullen verschijnen, onder beschuldiging van moord. Men zal zich nog herinneren dat de matrozen, toen hunne levensmiddelen uitgeput warenom van honger niet te sterven, het lot trokken, wie van hen zou geslacht worden en dat een der ongelukkigen gedood en ge deeltelijk door zijne kameraden opgegeten werd. Een dezer matrozen beeft voor den rechter van Singapore de volgende verklaring afgelegd Op zekeren nacht zeide de Italiaan zelf, dat het 't best was het lot te trekken en dat een onzer stierf om dc anderen te redden. Ik deed eene nieuwe toekomst. Karei Horst, de zoon van een niet onbemiddeld landbouwer, deed aanzoek om hare hand. Noch de weduwe, noch Anton had den er iets op tegen en Lena mocht den flinken jonkman ook wel lijden, al had ze er niets van laton merken. Karei Horst bracht in 't midden, dat hij niet van plan was lang met trouwen te wachten, bVader wil een rustigen ouden dag hebben en zijne zaken aan kant doen. Ik neem de boerderij van hem over en dan dunkt me, Anton, dat we op denzelf den dag moesten huwen." Lena hacl allerlei bezwaren in 't midden te bren gen, maar eindelijk bezweek zij met al hare te genwerpingen. Anton gaf van een on ander kennis aan zijnen weldoener, den lieer Harmscn. Deze meldde hem, dat hij er bijzonder op gesteld was, hij de huwe lijksplechtigheid tegenwoordig tc zijn, ja, hij kwam zelfs uit de'hoofdstad over. om deel te nemen aan al de voorbereidende maatregelen, die er geno men werden. De lang verbeidde dag brak eindelijk aan. De liefelijke lentezon zond hare verkwikkende en koes terende stralen over do ontwakende natuur. De eerste lentebloemen ontloken reeds, en 't nederig viooltje kwam schuchter in do tuinen en op de velden te voorschijn. des anderdaags dit voorstel aan den stuurman, doch deze wilde er niet van hooren. Daarop legde Muller zich op den bodcin der boot en zeide, dat hij. indien men hem wilde dooden, voor de anderen zou stervenhij herhaalde dit aanbod driemaal op denzelfden dag, niemand echter gaf er acht op. Eindelijk stelden wij opnieuw voor, het lot te trekken. De stuurman weigerde in den beginne, doch eindelijk stemde hij toe; men maakte stokjes van omtrent drie duim lengte en hij hield ze in de hand. De Italiaan Shufus trok driemaal achtereen het kortste en verklaarde dat hij bereid was te stervenofschoon Muller nog maals aanbood in zijne plaats tc treden, indien de Italiaan er in toestemde hem te dooden. Na eenigen tijd gebeden te hebben, legde Shufus zich kalm neer op den bodem van de boot. Dc stuurman wendde de oogen af en Muller sneed Shufus het hoofd af, terwijl de anderen zijn bloed opvingen, waarvan zij allen dronken. W-'j sneden hel lichaam in stukken, alleen de stuurman hielp niet, doch hij at er van met ons. Dienzelfden dag werden wij door het vaartuig "Java" gered en aan boord genomen. Hoornsche Correspondentie. Weder is binnen Hooru's veste een verkiezings strijd ophanden; niet te verwachten echter is het. dat deze strijd hevig zal zijn; men zou het kunnen noemen het voorspel van de Juni-vcrkiezingen. Don derdag-avond j.l. vergaderde de kicsvereeniging «Burgerplicht'", om haren candidaat te stellen voor een lid der Prov. Staten van Noord-Holland, tot aanvulling der vacature, in dat collegie ontstaan door liet overlijden van den heer jhr. P. Opperdoes AJewijn. De vergadering van «Burgerplicht" was niet talrijk bezocht: 't schijnt of men meent, dat de verkiezing van een lid voor dc Prov. Staten niet van zoo groot belang is, en waarom dan niet? De vervulling van iedere openbare betrekking is van groot gewicht, en als men wordt geroepen om zijne keuze uitte- brengen onverschillig of dit is tot "benoeming van een lid voor land-, gewest- of gemeentebestuur, ja zelfs voor eene vcreeniging, nimmer mag incn zich van die plicht onthouden; als staatsburger moet men mede heljien om ijverige, degelijke zaakkun dige mannen aan het bestuur te brengen. Zeker is onderlinge bespreking van voorgestelde personen daarom zeer nuttig en is het dus zeer tc betreuren, dat de vergadering van «Burgerplicht" zoo weinig was bezocht. De namen van een viertal personen werden opge geven en besproken, de eene met meer, de andere met minder gunstig gevolg. Niet onaardig waren de woorden door den heer Jung aangevoerd, tot aanbeveling van een der kan didaten, Ik zal niet erkennen, dat die woordvoering door iedereen met genoegen werd gehoordmogelijk bij sommigen ook al, omdat de heer Jung geen kiezer is. Het is, helaas! in onzen tijd ook nog bij velen een regel, het bezit van aardsche goedoren te raadplegen als maatstaf van ieders verstandcn hoewel hot zeker waar is, dat men op jeugdigen leeftijd voor geld veel kan leerenniet minder waar is hetdat bij velen, die op meer gevorderden leeftijd door de fortuin worden gezegend, het verstand nog Het gansche dorp vierde feest. Uit vele wonin gen wapperde de driekleur. De jongelui hadden voor de woning van Hilda en Lena eenige vlaggen geplaatst. Allen waren met de jonge paren inge nomen. De lieer Harmsen vervulde de plaats van Anton's vader. Zijn gelaat blonk van vreugde. In een woord, nooit zag men meer gcnoegclijke ge zichten, nooit waren meer onschuldige harten bijeen. Maar aan alle genot komt een einde. De bruiloftsdag was voorbijieder was weer tot zijne bezigheden teruggekeerd. Langs effenen weg bewandelden allen 't leven. Genotrijk vlogen de dagen onder arbeid en huiselijke rust daarhenen. Somwijlen dacht Anton nog eens aan vroegere dagendan benevelde een donkere wolk voor een oogenblik zijn mannelijk, open gelaatmaar Hilda wist dien nevel fluks weg te kussen. Moedor Kunst was nu eens bij Anton en dan bij Lêr.a. Allen beijverden zich, haar hare laatste le vensjaren zoo genoegelijk mogelijk te maken. Een jaar later vinden we llilda met haren eer sten spruit op den schoot. Alweer zien we den heer Harmsen. Met innig welgevallen kust hij den klei nen jongen. «Hoe heet dat wicht. Anton «Wij zijn 't nog niet eens over den naam, mijn heer Hil wilde hem naar u laten noemen, maar ver is te zoeken. Wil ik nu over het meer of minder talent van den heer Jung geen oordeel vellen, zeker droegen zijne woorden er veel toe bij om de door hem aanbevolen candidaat in aanmer king te doen komen. Bij de stemming, welke na het bespreken over de verschillende personen plaats had, verkreeg de heer T. Kroon dc meeste stemmen en werd deze als candidaat van de kiesvereeniging «Burgerplicht" voor het lidmaatschap der Prov. Staten geprocla meerd. Het is niet zeer waarschijnlijk, dat deze candi- datuur ernstige bestrijding zal vinden; de heer Kroon toch is een alleszins geacht man, als wet houder dezer gemeente zeer goed bekend met ver schillende gemeente-aangelegenheden en als lid van verschillende polderbesturen en Voorzitter van hot bestuur van den Oosterpolder, met de noodige be hoeften daarvan (een vereischte voor lid der Prov Staten) zeer wel vertrouwd. Moge de heer Kroon, bij eene eventuëele verkiezing van zijn persoon, het vertrouwen zijner kiezers niet beschamen. Wordt er somtijds doof vischverkoopersgeklaagd, dat er door weinige aanvoer van visch bijkans mel is te verdienen, thans doet zich diezelfde klacht voor, doordat er zooveel visch wordt aangevoerd. De aanvoer overtreft verre de kooplust en voor spotprijzen zijn de verkoopers somtijds genoodzaakt hunne waar van do hand te doen. Zondag-middag werd door de d.d. schutterij eene inspectie en parade gehoudenhet muziekkorps deed weder goede diensten en bewees, dat het de belang stelling van Hoorn's burgerij waardig was. Het. buitengewone prachtige weder lokte velen uit, hun oor en oog te leenen aan -«t geen thans, zeker ter eere van den eerstdaags vertrekkende» mnjoor- komrnandant, werd vertoond; de majoor en luite nant-adjudant van het garnizoen waren ook hierbij tegenwoordig; met een driewerf hoerah! weid menige toespraak beantwoord. 3iige5onbcn. De Redactie onderschrijft niet altoos de gevoelen des inzenders. Dat het mishandelen van dieren nog aan de ei van den dag is, blijkt uit het volgende, dagen voorgevallen nabij Huisduinen Een van den veehouder K. was in het land van den houder B. overgeloopen. Deze daarover zeer v< bitterd en tevens eenigszins door sterken dra beneveld, ging met een stok in de hand naar l onschuldige dier toe, sloeg en trapte het op verschrikkelijke wijze, zoodat het niet gaan of'sta kon. Een voorbijganger riep hem toe, dat hij z.i moest schamen, om dat dier zoo te mishandeli waarop deze ten antwoord kreeg: «wat gaat j dat aan;" kom hier als je durft; maar wacht zal wel bij jou komen." Met den stok in de ha ging hij op den voorbijganger af. Deze koos vot zichtigheidshalve het hazenpad en vluchtte in eerste nabijgelegen woning, om niet in de hand van den wreedaard te geraken. BesluitenBenoemingenenz. De kapitein du Cellióe Muller, van het 7e rei" - ment infanterie, alhier in garnizoen, is overgepliuit-i bij het 8e regement: garnizoensplaats Arnhem. «Hebt ge er iets op tegen. Anton «O," zei Anton, «niets zal mij aangenamer zijn. «Dan ben ik peetoom," zei de lieer Harni-> n lachend: en de kleine Hendrik had er voordeel van. 't Eenvoudige duindorp was 'tgeliefkoosde plekje, waar de heer Harmsen 's zomers altijd gaarne eenige weken vertoefde. Hij was de altijd welkome vriend en raadsman. De kleine Hendrik was de oogappel van vader en moeder, maar niet minder van den weldoener, wiens naam hij droeg. Anton werd met den tijd een welgesteld ingezeten van 't dorp. Hij bekleedde allerlei eervolle betrek kingen; ja. werd zelfs geroepen om als lid van dril raad zitting te nemen. Menig grijsaard wees r dikwerf zijne kinderen op, hoe men aan Anton Kunst een voorbeeld kon nemen, dat een arbeidzaam en deugdzaam leven de zekerste waarborgen voor duur zaam geluk zijn. De weduwe Kunst genoot nog jaren 't voorre, Ut 't geluk van hare kinderen tc mogen beleven. Yadoi en moeder Veltman werden oud van jaren, muur bleven jong van hart. en toen eindelijk Anton een na den ander zag heengaan, er. ze met harte lijkheid beweende, toen bleef hem 't zalig bewust zijn bij. als een deugdzaam zoon te hebben gelee! J. April 1875. J. K. G. M.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1875 | | pagina 1