Nieuws- en
Advertentieblad.
21 Juli.
jfêAm.
1875.
Woensdag
Vijftiende Jaargang.
Uitgever; S. GILTJES.
NIEUWSTIJDINGEN.
De zoon van den Juwelier
HELDERSCHE
Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-NAMIDDAG.
Abonnementsprijs voor 3 maanden
Franco per post
Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren.
Brieven franco.
0.50
0.65
COURANT.
De prijs der Advertentie* van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingen, alsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regel.
Vóór des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens óen dag vroeger.
a Te Texei. worden AD-
VËRTENTIËN voor dit
blad aangenomen door de
heeren J. II. MOOJEN, aan den Burg,
J. K. G. MULLER, aan het Oude Schild
en P. J. Quant, te Oost.
Officieel Gedeelte.
De VOORZITTER van den RAAD der gemeente
HELDER brengt ter openbare kennis, dat de RAAD
zal vergaderen op WOENSDAG den 21 Jl'LIJ e. k.,
des avonds ten zeven ure.
Helder, De Voorzitter voornoemd,
den 17 Jnlij 1875. STAKMAN BOSSE.
Punten ter behandeling:
Aanbieding der rekeningen van de Gemeente,
liet Burgerlijk Armbestuur, het Weeshuis en
de Schutterij, over 1874.
Mededeeling van ingekomen stukken.
1.
Niet-Officiëel Gedeelte.
Helder NieuwediepWillemsoord enz.,
20 Juli 1875.
In de Jonkerstraat alhier; is Zondag'
nacht jl. een gouden en zilveren bruiloftsfeest
op eene treurige wijze verstoord gewordei
dQor liet bericht dat een der kindereu van
een aan het feest deelnemend echtpaar, met
vuur in aanraking is gekomen, en jammerlijk
verbrand.
De stoomboot Burgemeester Zijlstra
die Zaterdag middag ten 12 uur met 128 pas
sagiers hier aankwam, werd, toen zij 's namid
dags ten 5 uur de retourreis wilde aanvaarden,
door den feilen stroom tegen het steeneu hoofd
van de Marine-sluis gedreven. Men beproefde
wel naar buiten te komen, maar de vin bleek
onbruikbaar te zijn geworden, zoodat men in
de haven moest terugkeeren. De boot zal moeten
gelicht worden om een andere vin aan te bren
gen. Men kan zich de teleurstelling der passagiers
denken, die nu genoodzaakt waren alhier logies
te zoeken.
Met het stoomschip Maduragezag
voerder B. Ordeman, toebehoorende aan de
stoomvaartmaatschappij «Java", zal den 24n
dezer van hier naar Batavia vertrekken een
detachement, sterk 180 militairen, onder welke
8 onderofiicieren. Over dat detachement zal
het bevel worden gevoerd door den kapt. der
iuf. van het leger in Nederl. Indie J. Arnoldy,
terwijl tot medegeleiders zijn bestemd de Ie
luit. der inf. van genoemd leger J. F E Pex,
de 2e luit. der inf. van voormeld leger G. C.
Stokhuyzen en de 2e luit. der inf. C. K. J.
van der Bussche.
FEUILLETON.
TIENDE HOOFDSTUK.
GOED EN KWAAD.
iZijt ge ongesteld lieve?" vroeg de lieer Linde
man, toen hij in de kamer trad, aan zijne echtge-
noote.
vliet zal u niet verwonderen, als ik u mededeel,
welke er do reden van is."
Lindeman zette zich naast zijne gade en zag haar
nieuwsgierig aan.
«Bereid u op 't vernemen cencr vreeselijke tij
ding voor."
«Gij maakt mij ongerust."
«Onze Herman is vertrokken, vertrokken met 'I
plan nimmer weer terug te kecren."
dWat zegt ge?"
«Niet Dientje heeft de banknoot uit uwen lesse
naar genomen, maaro, dat 't niet zoo ware!
maar Herman deed 't met 't doel zich op üientji
te wreken."
«Maar 't klinkt vreemd, zich op Dientje te wreken?'
«Dit is nog 't ergste niet!"
»Is dit dan t loon voor de uitmuntende opvoe
ding, die we onzen zoon hebben gegeven," zuchtte
Lindeman.
De heer Lindeman dacht al wonder wat gedaan
Zondag ochtend omstreeks 7 uur heeft
aan het einde van het Wandelpark te Amsterdam
welgekleed jongman zich met een pistool-
ichot van liet leven beroofd. Men vond hem
met een wonde in de linkerborst en een twee
loops pistool in de hand, in de grecssloot. Kort
te voren hadder. eenige personen hem in liet
Wandelpark zien wandelen.
Bij het afladen der goederen van den
heer E. Bascli,aan 't Rijuspoorslalion leUlrecht,
stortte een der kisten, waarin geschilderd glas
jeborgen was, tegen den grond, waardoor de
inhoud geheel verloren gingdit schilderwerk,
vervaardigd door den heer Crcutz te Hamburg,
bezat hooge waarde. Daarenboven dupeert het
ongeval '•Cagliostro" zeer. Hij zal schadever
goeding vragen.
Vrijdag avond jl. werd te Winschoten
geboeid binnengebracht en in 't huis van arrest
in voorloopige bewaring gesteld, zekere J. t. H.,
timmerman te Noordbroek, ter zake hij
onder welke omstandigheden is nog niet bekend
een niet hagel geladen geweer zou hebben
gelost op zijn wettige huisvrouw.
Verleden week werd door de politie te
Lemmer aangehouden een bruin uierriepaard,
op vermoeden dat de persoon, die het dier voor
f 400.bij een werkelijke waarde van f500
u f G00.te koop aanbood, hetzelve op geen
wettige wijze had verkregen. Bij gedaan on
derzoek bleek, dat een dergelijk paard, van
Zaterdag op Zondagnacht, te Langeloo bij Norg
(Drenthe) uit de weide gestolen was, terwijl
men Vrijdag jl. de zekerhoid verkreeg, dat dit
werkelijk het aangehouden paard moest zijn.
De verkooper is spoorloos verdwenen. Zijn
naam moet echter bij de politie bekend zijn
Als een nieuw bewijs, dat krachtige maat
regelen noodig zijn ter versterking van ons
Indisch leger, deelen wij het volgende medi
uit een particulieren brief van een officier, die
lange jaren bij het Indisch leger heeft gediend,
daarna, met verlof in Nederland, zich nog al
tijd van dat leger de grootste illusiën maakte
en tegen alle pessimistische beschouwingen met
kracht opkwam, en nu, in Indië teruggekeerd
van daar schrijft
'/De dienst te Batavia is enorm zwaar; ik
moet hier voor 4 officieren dienst doen, daar
het halve leger in de hospitalen verpleegd wordt.
"Van ons Indisch legertje kan ik u niet veel
goeds melden Het is uitgeput bij honderden
ziet men de soldaten naar het kerkhof dragen
en langs de wegen verminkt rondloopen. El
lende en niets dan ellende,dat brave Indisch
leger het zal er nooit meer bovenop komen,
en wanneer Nederland geen doortastende maat
regelen neemt, dan vrees ik voor de gevolgen,
die, naar mijn inzien, ernstig zullen zijn.
Te Alchin gaat het langzaam men moet
met ageeren wachten tot 1 Juli e. k., wanneer
de regenmousson afgeloopen is en dan geloof
ik, dat er hardnekkig zal gevochten worden,
daar het Generaal Pel begint te vervelen."
(/>-)
Om houten palen duurzaam te maken,
heeft men ze, volgens eene Engelsche mede
deeling, le bestrijken met kokende lijnolie,
waarin zooveel stof van houtskool is geroerd,
dat een consistentie van gewone olieverf ver
kregen is. De uitvinder dezer methode zegt,
dat zoo behandelde palen, na jaren lang in den
grond te hebben gestaan, volkomen ongedeerd
In de plaafs van het dure en dikwijls
vervalsehle Persische poeder wordt thans de
wilde rozenmarijn aanbevolen Deze plant
doodt zoowel in verschen als gedroogden toe
stand de verschillende, voor den mensch zoo
lastige insekten. Zij is het beste middel tegen
het steken van muggen, zoowel als van andere
insecten. Tinktuur, uit deze plant bereid, stilt
niet slechts de onuitstaanbare jeuking en pijn,
door insektenbeten veroorzaakt, maar is ook,
mc-t glycerine vermengd, dienstig tot afwering
der muggen.
Het krachtigst is (leze plant in bloeiende»
toestand, wanneer zij ook ingezameld moet
worden.
Omtrent den moord, te Siltard door een
man op zijne vrouw gcpleeg 1, wordt nader ge
meld, dat bij de lijkschouwing is gebleken, dal
behalve verscheiden zware verwondingen aan het
hoofd en achterhoofd, toegebracht met een zwaar
voorwerp, het nekbeen verbrijzeld is, hetgeen
den onmiddelijken dood ten gevolge heeft ge
had. De dader, die bekend heeft het feit gepleegd
te hebben, had na het begaan van dc misdaad
het lichaam in het bed gelegd en is den vol
genden oehtend naar het Belgische dorp Lan-
klaar gevlucht, waar hij door de Maréchaussees
werd gearresteerd. Hij geeft voor, dat zijn
vrouw zich te buiten ging, en dit dikwijls reden
tot huiselijke twist gaf, hetgeen ook op den
avond van den moord het geval zou geweest zijn.
Verder verklaart hij, in zulk een drift verkeerd
fe hebben, dat hij niet wist wat hij deed en
zich ook niet kan herinneren, met welk voor
werp en hoe hij den moord gepleegd heeft.
Hij is naar het huis van arrest te Maastricht
overgebracht.
te hebben niet zijne kindoren te kleeden en te
voeden. Hij begreep niet, evenmin als zoovele
andere ouders, dat leven bandelen is. Lindeman
wist niet dat li ij 't meest geleefd beeft, die 't
krachtigst govoelde, dat bij leefde.
«Mijne kinderen heeren en dames!" dat
was zijne leus.
Zouden er meer zulke vaders zijn? Dezulken
verdienen den ecretitel van vader niet.
«Beloof mij eerst, dat gij u even kalm zult hou
den als ik ben," zei mevrouw Lindeman, «en bedaard
met mij wilt overleggen wat we zullen aanvangen,
dan zal ik u ook 't laatste meedeelen."
«Dat beloof ik u!"
«Luister dan, maar neen! loos liever zelf."
Mevrouw Lindeman reikte mot eene bevende
band den brief van Herman aan baren echtgenoot
over. Zijn gelaat werd onder 't lezen al strakker,
maar toen bij gekomen was aan de mededeeling,
dat Herman 't kistje met juweelen bad medege
nomen, toen wierp hij den blief onstuimig op den
grond en riep uit:
«Ongelukkige! dat zal u berouwen! Voor ruim
tienduizend gulden aan juweelen!
Geef mijn rcistenue, ik ga Herman terstond na.
spoedig spoedig, ik mag geen tijd verliezen."
«Maar Lindeman, naar welken kantzultgereizen?"
«Zulke deugnieten vertrekken naar Londen of
Parijs, spoedig dus.''
Mevrouw Lindeman had heel wat te stellen om
haren echtgenoot tot bedaren te brengen. En 't
reizen ging, destijds in ons land vooral, niet zoo
snel als heden.
De eerste spoorweg van de hoofdstad des rijks
tot die der provincie was pas voltooid. Eindelijk
was men overeengekomen, dat de heer Lindeman
na den elen zou afreizen, dat hij te Parijs of Lon
den Herman zou trachten op te sporen, en dat men
Yoor de meisjes 't een en ander verborgen zou
houden.
't Is en blijft ons kind," zei mevrouw. De vrees,
dat zijne «onbezonnenheid'' nadeelige gevolgen zal
hebben heeft hem gewis aangespoord om te vluchten.
Wat zou de -wereld zcgge.n, wat zouden de inen-
schen van ons denken, indien er iets van uitlekte."
Lindeman ging zich toch nog eens overtuigen,
of 't juweelkistje werkelijk verdwenen was f
rige werkelijkheid er viel niet meer aan te
twijfelen.
«Alles loopt ook samen. Daar heb je den brief
van de Wed. Stein ook nog. Ik lieb 't van den
beginne af aan gezegd: Dora is geone geschikte
vrouw voor .Herman. Wat ook de reden moge
zijn, waarom 't engagement is verbroken, ik ver
heug er mij van liarte over. De wed. Stein behoort
niet tol den kring der groote wereld. Ik haat
in den burgerstand de groote» op zte willen
streven."
«Gij zult uwen tijd noodig hebben, beste man.
Het is onze plicht om zoo spoedig mogelijk te
zorgen, dat Dientje uit. hare treurige positie verlost
wordt. Het eenige middel daartoe is, dat ge den
heer van der Wilt in vertrouwen meedeelt, dat
ge tot de overtuiging gekomen zijt, dat Dientji
onschuldig is.
Met spoed voldeed Lindeman aan 't verzoek
Buitenlid.
Bij de ovc-rstrooining in het zuiden van
Frankrijk kwam ook eeu schipper om. Zijne
vrouw stond handen wringend op den wal, ter
wijl eenige personen hun best deden het lijk
op te visschen. "Welk een ongeluk," riep zij,
de handen ten hemel hellende. «Kom, vrouw,
zei een der omstanders, wees bedaard, met ge
latenheid.//Wat, gelatenheid, gij hebt
mooi praten, maar weet gij dan niet; dat indien
men het lijk niet vindt, ik niet hertrouwen kan."
De kapitein van het schip Glancedat
Donderdag te Londen aankwam, rapporteert,
dat hij den 27 Juni door de Jessie Osborne
gepraaid werd. liet bleek, dat een matroos van
liet laatste schip krankzinnig was geworden.
"Vijf dagen had hij reeds in het want gezeten,
gewapend met een bijl, waarmede hij het tuig
vernielde. De bootsman had beproefd hem naar
beneden te krijgen, maar had die poging met
een gebroken arm en been moeten bekoopen.
De kapitein besloot eindelijk, ten einde zijn
schip en bemanning te behouden, den krank-
nnige dood te schieten en verzocht de olfie-
cieren en manschappen der Glance getuigen te
willen zijn. In hun tegenwoordigheid schoot
de kapitein op den ongelukkige, die bij het
derde schot dood op het dek neerviel.
Over de aardbevingen m Zuid-Amerika,
leest men nogDc streek waar de aardbeving
plaats had, is het groote koflTedistriet V3n Zuid-
Amerika en deze strekt zich in noordoostclijkt
richting langs den noordelijken bc-rgrug van
de Andes, over eene oppervlakte van 500 mijlen
uit. Van de 14000 personen, die bij de ramp
omkwamen, die voornamelijk G'ramalto, Arbo-
ledas, Cucutillas en Cacutn teisterde, werden
er ongeveer 5000 onmiddelijk gedood, de ove-
ligen stierven korten tijd daarna aan koortsen
en ziekten, die in deze streken gewoonlijk op
zware kneuzingen volgen. De tooneelen die
na de eerste schokken in Cacuta volgden, zijn
ontzettend. Terwijl mannen en vrouwen ge
beden om hulp en genade teil heuiei zouden,
begonnen anderen tc plunderen, in de ruinen
naar schatten tc zoeken en dikwijls de sterven
den eu dooden te berooven. De roovers ver
moordden personen, die, hoewel weinig bezeerd
zich uit de ruïnen niet konden redden. De
kelders der bankiershuizen werden opengebroken
en aanzienlijke sommen gestolen. Om de ramp
nog te vergrootc-n, begon de vulkaan Lobotera
plotseling lava in ontzettende massa uit te
werpen en slingerde die als gloeiende vuurko
gels door de stad. Eenige gebouwen werden
hierdoor in brand gesloken, waarop de vlammen
zich aan de aangrenzende gebouwen mededeel
den. De koflïeoogst zal dit jaar wel mislukt
zijn, daar de overgeblevenen geen lust gevoelen
naar de verwoeste streek terug te keeren, terwijl
ook de lucht dier tropische gewesten door de
lijken verpest is.
Te Trier is bij een openbare zwemles'
die door muziek werd opgeluisterd, deinstructeur,
Thiesen genaamd, onder de oogen van duizen
den toeschouwers en omgeven van zijn leer
lingen in den Moezel verdronken, "t Is daar
gebruikelijk, dat zoodra bij dergelijke lessen
de zwemmers de brug over den Moezei naderen,
een der zwemmers van de 40 voet hooge brug
afspringt en dan meezweint naar de school.
Ditmaal zou Thiesen den koenen sprong wagen.
De man kwam niet weer boven.
De schipbreuken op de Duitsche kusten
beliepen, blijkens liet onlangs verschenen ver
slag der Duitsche maatschappij tot redding
van schipbreukelingen over het jaar 1874, in
dat jaar 75. Het grootste gedeelte daarvan, 47,
kwam voor op de Noordzeekust, de overigen
op de Oostzeekust. Sedert 1866 was liet getal
ongelukken in geen enkel jaar zoo gering
geweest, hetgeen te danken is aan de over het
algemeen gunstige weersgesteldheid.
Naar de nationaliteit verdeeld waren van de
verongelukte schepen 41 Duitsch, 11 Neder
landse!), 6 Deensch,4 Zweedsch, 3 Noorweegsch,
1 Britscll, 1 Fransch, 1 Italiaanse!), 1 Noord-
Ainerikaanschvan 5 schepen was de nationa
liteit onbekend gebleven. Er waren 38 kust
vaarders, 33 zeilschepen van de groote vaart
en 4 stoombooten onder.
Van de 361 personen, welke zich aan boord
der verongelukte schepen bevonden, w erden 33!)
gered en kwamen 22 om het leven. Gered
werden 63 door de reddingstations, 78 door
bijstand van de strandbevolking, 57 door bij
stand van andere schepen in zee en 141 door
eigen middelen.
Ju het hotel du Louvre, te Parijs, houdt
zich een Engelsen man, mr. Walker, op, die
tegen een zijner landgenooten, sirJaines Kcard,
een bekend sportsman, ten weddingschap a dis-
crétion verloor. Volgens (le door de tegen
partij daarop gemaakte bepalingen, moet mr.
Walker nu gedurende een maand lang iedere»
morgen ten 9 ure, den eersten den besten heer
die op dat uur van uit de rue de Valois op
de place du Palais Royal komt, in de armen
vallen en met uitbundige vreugdeblijken uit
roepen: //Mijn broeder, mijn lieve broeder,
vind ik u dan na twintig jaar weder En
hierna zijn excuus maken over zijne vergissing.
Sedert 14 dagen vervult de heer Walker deze
taak, maar het heeft hem al menigeu vuistslag
gekost.
zijner gade. De heer van der Wilt was echter
voor twee dagen op reis en kon eerst in deu laten
avond van den volgenden dag terug zijn. Den
daaropvolgende» dag zou, zoo sprak Lindeman met
mevrouw van der Wilt af, haar man wel even
aanloopen.
Tegen zes ure, 's avonds, vertrok de heer Lin
deman met 't vaste voornemen niets onbeproefd
te laten om 't spoor zijns zoons te ontdekken.
ELFDE HOOFDSTUK.
VADER EN DOCHTER.
«Een brief van Dientje," sprak vader de Bruin
toen hij binnen kwam, «kijk moeder ik heb al de
gansche week gedacht: hoe zou Dien 't maken en
nu krijgen we op een ongewonen dag bericht van
haar Och, reik me even mijn biil aan, dan zal
ik u den brief voorlezen."
De Bruin zette den fok op.
«Spoed," staat er op 't adres, «de meid zal toch
wel in orde zijn Maar laat ons zien."
Vader de Bruin had liet zegel verbroken, maar
nauwelijks bad bij den brief even ingezien, of luj
werd zoo bleek als een doodo.
«Wat is er de Bruin, is Dientje ziek, wat scheelt
er aan?"
«O, God." klaagde de man. «dat overleef ik
nimmer. Mijn naam geschandvlekt, mijn kind
de gevangenis! Wee ons'"
Een doordringend g.-luid dor ongelukkige moeder
bracht den eerlijken handwerksman weer tot be
zinning. Bewusteloos was de vrouw in elkaar ge
zegen. 't Goede ïucnsch was bijna niet tot bedaren
te brengen, toch gelukte dit ten laatste.
«Troost u moeder," zei de Bruin, -ons kind i~
onschuldig. Toe. lees dan toch. lees als ik u bid
den mag, ze schrijft 't zelve. Zie, hier staat 't-
Vader, lieve vader, lieve, lieve moeder! ik ben
onschuldig. O, kont bij me, en zeg, dat ge 't ge
looft, dat ik geene dievegge ben!"
«Neen, kind! alles zal zich wel ophelderen."
De ontsteltenis, dc schrik dier brave menschen
was echter groot.
De Bruin nam een kort besluit en vertrok zoo
spoedig mogelijk naar A.. waar liij tegen den
avond aankwam. Al de inwoners van hot stadje
lagen reeds in diepe rust en de Bedroefde vader
kon dus niets anders doen dun een logement op
zoeken. Hij liet zich terstond naar zijne kamer
brengen, maar vuichteloos zoclit hij den slaap te
vatten.
«In dezelfde stad met mijne dochter en toch kan
ik haar niet zien, niet omhelzen, niets ju rken. Ik
kan haar niet toeroepen kind, lief kinduwe moeder
en ik, wij geloovendat gij niet misdadig zijt. Hoe
zou 't ook anders kunnen zijn. Houd m ed, mijn
kind. God zal onsnitkoinst schenken in (K-ze zware
beproeving.
Word! rerpol'jd.
