Nieuws- en
Advertentieblad.
jam.
Vijftiende Jaargang,
Woensdag
18 Augustus.
1875.
UitgeverS. UILTJES.
NIEUWSTIJDINGEN.
De zoon van den Juwelier.
HELDERSCHE
Yerschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-NAMIDDAG.
Abonnementsprijs voor 3 maanden
Franco per post
Men abonneert zich in alle Boekwinkels, Postkantoren en Hulp-Postkantoren.
Brieven franco.
COURANT.
De prijs der Advertenties van 14 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingen, alsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regel.
Voor des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens een dag vToeger.
Officieel Gedeelte.
Kennisgeving
De BURGEMEESTER der gemeente HELDER
herinnert bij deze de Ingezetenen aan de bepalingen
der verordening op het losloopen van honden van
den 17 Julij 1801, houdende: «dat gceno honden
»op straten ol'wegen binnen deze gemeente mogen
«aanwezig zijn, dan voorzien van een halsband
«waarop de naam van den eigenaar is vermeld,"
op verbeurte van geldboete.
Honden op straten of wegen aanwezig en niet
voorzien van zoodanige» halsband, zullen, als onbe
heerd, zooveel mogelijk onschadelijk worden gemaakt.
Helder, den 14 Aug.
De Burgemeester voornoemd,
STAIiMAN BOSSE.
Niet-Officieel Gedeelte.
Helder NieuwediepWillemsoord enz.,
17 Augustus 1875.
Een Nederlander, naar men zegt een
Amsterdammer, is dezer dagen, onder beschul
diging van bigamie, door de Fransche Re
geering aan de Ned. justitie uitgeleverd. Een
Inspecteur van het hoofdbureau van politie te
Amsterdam heeft den man uit Duinkerken
over gebracht. Hij is in de cellulaire gevan
genis te Amsterdam onder dak gebracht.
De bekende luchtreiziger Godard wordt
in het laatst dezer maand te Amsterdam ver
wacht, om weder cenige malen uit den tuin
van het Paleis voor Volksvlijt op te stijgen.
Te Noordeloos is eene verordening uit
gevaardigd waarbij op straffe van f 1tot
f 10.verboden is, zich aldaar in kennelijken
staat van dronkenschap op de openbaren weg
te vertoonen.
Z. M. de keizer van Rusland heeft den
heer W. Raraann, directeur der Ned. stoom
bootmaatschappij te Amsterdam, benoemd tot
Ridder der St. Anna-Orde derde klasse.
Het weekblad de Werkman is overge
gaan in handen van een commissie van 10
leden, Aan het hoofd van die commissie staat
de heer B. H. Heldt, de voorzitter van het
Ned, Werkliedenverbond.
Te Vlissingen is in ondertrouw aange-
teekend een gepensioneerde loods van 73 jaren
met een meisje van 20 jaar. Men verwacht
bij de voltrekking van het huwelijk eeltige
//aardigheden" waarop de politie volstrekt niet
schijnt gesteld te zijn.
Het Italiaausch brikschip Felieiadezer
dagen van Santos te Rotterdam aangekomen
met een lading koffie, heeft gedurende de reis
FEUILLETON.
ZESTIENDE HOOFDSTUK.
25. ONVERWACHTE TIJDING.
De weinige maanden, die ei- sedert Herman!
onverwachte verdwijning vervlogen waren, liaddei
eene groote verandering in 't gezin van Lindeman
te weeg gebracht.
Reeds zeer spoedig na zijn terugkomst was de
oude héér Lot de voor hem treurige overtuiging
gekomen, dat er zich in 't juweelkistje voor eene
waarde van dertig duizend gulden bevond. Dubbel
speet; 't hem dan ook, dat hij 't spoor zijns zoons
niet had kunnen vinden. Ware 'tnu bij 't verlies
van die dertig duizend gulden gebleven, 't zou voor
zeker voor Lindeman nog geen onherstelbare ramp
geweest zijn. Maai- er gebeurde meer.
Op zekeren morgen, kreeg Lindeman een bezoek
van een aanzienlijk man uit A. 'tWas de lieer
v. d. Meelen. Na cenige wederzijdsche plichtple
gingen gaf de lieer v. d. Meelen te kennen, dat hij
Lindeman alleen wenschte te spreken.
»Ik ben op 't oogonblik om een kleinigheid ver
legen," sprak v. d. Meelen, toen ze op 't kantoor
tegenover elkaar zaten.
«Maar mijnheer v. d. Meelen
de kapt. en het grootste gedeelte der beman-
j aan de geele koorts verloren. Den 12
Juni was de stuurman Antonius Trapanï nog
slechts overgebleven met 2 man en een
jongen.
Hoewel zelf ziek en uitgeput van vermoeienis,
weigerden zij het schip te verlaten, en gelukte
het hun den 20 Juli Falmoulh te bereiken,
waar de stuurman Engelsche matrozen aannam.
Assuradeuren op de lading te Rotterdam heeft
de verdiensten van stuurman Trapani en zijne
manschappen erkend door een aanzienlijk ge
schenk in geld.
Vrijdag middag kwam een man, werk
zaam aan de stoomheistelling op de werken
te Feijenoord, bij ongeluk in aanraking met
het kamwiel der heimachine, waardoor zijn
rechterhand werd verbrijzeld. De hand is
onmiddelijk geamputeerd.
-- Te Arnhem heeft een jongen, J. J., die
om eene nietigheid in de nabijheid der ouder
lijke woning onaangenaamheden kreeg mei
een makker, waaruit een vechtpartij volgde,
zijne tegenpartij met een knipmes, eene ge
vaarlijke snede over den linkerpols gegeven.
Woensdag heeft zich te Amsterdam een
zonderling geval voorgedaan. Een jonge mau,
die op het punt sloud om in de huwelijksboot
te stappen, gevoelde eensklaps zulk een sterken
afkeur van de huwelijksstaat, dat hij bruid on
getuigen in den steek liet en zijn spijt, dat
hij het zoover had laten komen, in een vloed
Schiedammer ging afkoelen. Hij geraakte echter
bij een en ander zoo erg van de wijs, dat de politie
het raadzaam oordeelde hem in verzekerde be-
bewaring te nemen.
Bij het station van den Staatsspoorweg
te 's Hertogenbosch heeft een jonginensch (hulp
onderwijzer) zich door een pistoolschot van het
leven beroofd. Stukken, die bij hem werden
gevonden, doen vermoeden dat de daad gepleegd
werd in een vlaag van godsdienstigen waanzin.
Het N. v. d. D. heeft medegedeeld, dat
Amsterdam door 20 man politie bewaakt wordt
van des morgens half vijf, het uur dat de
nachtwacht inrukt, tot S uur, het tijdstip waarop
de agenteu en inspecteurs op de bureelen komen.
Het Nieuws is nog te goed ingelicht, zegt
het Hbl. hierop:
Slechts 10 (zegge tien) mau politie bewaakt
de gemeente van bijna driemaal honderd duizend
zielen, gedurende het vermelde tijdsverloop en
als toevallig vele arrestanten aan de bureelen
zijn, wordt de stad bewaakt door niemand,
(zegge niemand) omdat de agenten dan de
bureelen niet kunnen verlaten.
Het binnenvaren van een Fransche loods-
kotter met stoomsleepboot in de haven te
Vlissingen, heeft de algemeene aandacht ge-
«Zoo als zeg. Ik heb op heden aanzienlijke ka
pitalen in een' handelsonderneming; over een drietal
dagen zoudt ge er weer over kunnen disponeeren."
«Zoudt ge mij de eer willen aandoen, 't benoo-
digde zoolang van mij te aanvaarden?"
«Ja, weet ge Lindeman, men kan tegenwoordig
zoo weinig staat op de menschen maken. Daar
heb je bijvoorbeeld Vermeer, ge kent hem im
mers, hij zou mij 't verlangde gaarne voor een
paar etmalen willen geven, maar ik heb niet met
hem op. Men vraagt alleen een vriendschapsdienst
aan zijns gelijken."
Al had Lindeman ertegen opgezien v. d. Meelen
te helpen, dan was hij toch voor de redeneering
van zijn listigen vriend bezweken. Voornaam zijn,
aanzienlijk wezen, gelijk staan met do voornaam
ste» uit A., dat was 't ideaal van Lindeman. Aan
den anderen kant was v. d. Meelen er van over
tuigd 'tbest te zullen slagen indien hij de ijdelheid
zijn vriends streelde.
«Wel waar, wel waar," knikte Lindeman toe
stemmend. «En met hoeveel kan ik u plezieren?"
«Zooals ik zeg, met eene kleinigheid. Slechts
vijf en twintig duizend gulden."
Had een ander dan v. d. Meolen om zulk eene
aanzienlijke som gevraagd, Lindeman zou zeker
geweifeld hebben, maar v. d.Meulen stond als zeer
rijk bekend; ja hij werd voor buitengewoon aan
zienlijk gehouden.
Een half uur later was Lindeman bij den notaris,
aangezien hij de govraagde som niet in gereed geld
had liggen.
trokken men zegt dat de loodskotter de Hol-
laudsche kusten komt peilen.
Men meldt uit Zalt-Bommel aan de N.
11. t.Op den straatweg van hier naar
Bruchem had Woensdag middag een treffend
ongeluk plaats. Op een boerenwagen van A.
Pippel uit Bruchem hadden twee vreemdelingen
plaats genomen, door den eigenaar uitgenoodigd
mede te rijden. Bij het passeeren van een
troep militairen schrikten de paarden en gingen
op hol. Allen sprongen van den wagen en
daarbij kreeg een der vreemdelingen, na tusschen
den disselboom en de strengen verward geraakt
te zijn, geheel den wagen over het lichaam.
De ongelukkige werd naar het gasthuis ver
voerd, waar hij kort daarna overleed. Naar
men later vernam, was hij een inwoner van
Oudenbosch.
Het Vad. zegt, dat er nu veel gedaan
is voor de verbetering van den gezondheids
toestand te Atjeh, maar dat de groote sterfte
op reis nog altijd een bedenkelijk teeken blijft.
De arme zieken liggen als vee op het dek,
ter nauwernood tegen regen en zonnestralen
beschut. In dien toestand is het geven van
hulp bijna onmogelijk en dit is noch aan den
legerkommandant, noch aan de chefs der be
trokken dienstvakken onbekend. Ook zullen
over deze zaak wel offiGÜiele berichten bij het
dep. van oorlog voorhanden zijn. Waarschijn
lijk zal men het schuiven op het koutrakt met
de Ind. stoomboot maatschappij, doch als de
maatschappij geene geschikte booten kon geven,
had men op geen geld moeten zien, daar er
te veel van afhing. Daarenboven schijnt men
van die maatschappij ongeschikte booten te
hebben gehuurd. Het schijnt noodig te zijn dat
er ook in het Nederlandsch parlement eens een
Plimsoll opstaat. Ook is de kazerneering
der soldaten allerslechtst en de hospitalen staan
in den kraton, op een lage plek, die eenigs-
zins opgehaald is. Dat dit geen goede ver
blijfplaats voor cholera- koorts- en dyseuterie-
lijders is zal wel niemand betwijfelen. Doch
dat alles moet veranderen en het Vad. hoopt
dat de min. die reeds vele verbeteringen heeft
aangebracht, ook deze waarschuwing niet in
den wind slaat. Door te dralen zou hij een
groote verantwoordelijkheid op zich laden,
Men leest in de Gron. Ct.
Een onzer bekenden ontving vau bevoegde
hand uit Java een schrijven over 't uiteinde
van deu fuselier Lagerman, dat wij hier laten
volgen, ofschoon de Haagsche dagbladen reeds
gemeend hebben de bekentenis van L. te moeten
tegenspreken.
Jocjakarta, 18 Juni. Gister, op koningin's
verjaardag, overleed //zacht en kalm" als een
man, die nooit had kwaad gedaan, een fuselier
De notaris hielp hem terstond. Met spoed begaf
Lindeman zich nu naar v. d. Meelen, die hem aller
deftigst ontving.
«Wacht, ik zal u even een bewijs van ontvangst
geven, want men kan nimmer weten wat er voorvalt."
«Loop," zei Lindeman, ivrienden en lieden uit
onzen stand gelooven elkaar op hun woord."
Vier dagen later sprak Lindeman den notaris
weer.
«Hebt ge 't nieuws al gehoord?" vroeg hij aan
Lindeman.
«Nieuws zegt ge: is er nieuws?"
»Ja!"
«Wel, wat is er dan?"
«Groot nieuws, mijnheer Lindeman. Ge zult er
van ophooren."
«Ge maakt mij inderdaad nieuwsgierig."
«Maak u niet ongerust. Gij zult er geen verlies
bij lijden."
«Maar stel mijn geduld toch niet langer op den
proef."
«Welnu, de heer v. d. Heulen, de man, dien men
voor onmetelijk rijk aanzag, is met de noorderzon
vertrokken. Hij laat een te kort achter van ruim
honderd-dertig-duizend gulden. Maar wat deert
u, mijnheer Lindeman? Zijt ge niet wel?"
Lindeman was doodsbleek geworden van schrik.
«Gij schertst toch zeker?"
«Niet. het minst, Ik zeg u de volle waar
heid."
«Dan ben ik door v. d. Meolen schandelijk be
drogen. Hel bedrag dat ik Dinsdag bij u ontving
in 't hospitaal aan uitputting na buikziekte,
't vorige jaar in Atchin opgedaan, en die voor
zijn dood vrijwillig onder eede bekende, dat
hij de moordenaar van mevrouw van der Kou
wen was, en dat hij geen goud of zilver, maar
alleen geld daarvan had meegenomen. Van
zijn medeplichtigen sprak hij als van //hij en
die audere." Wie nu die //hij en die andere"
waren, zou hij juist gezegd hebben, toen de
kracht hem daartoe begaf en hij zacht en kalm
insliep. ïk verlang geen kalmer sterfbed dan
't zijne.
De man heette Johannes Henricus Lagerman,
en was in 1S72 grenadier te 's Hage, in de
laatste maanden met groot verlof en ging in
Maart 1873 als zooveel andere pl... en sch...
bij 't koloniaal werfdepot te Harderwijk om
onze -reer" en onze //rechten" te helpen hand
haven in Atchin.
21 Juni. Op de tijding van Lagerman's be
kentenis, heeft zich een kameraad van hem (van
't zelfde transport uit Holland, zegt men) te Ain-
barawa (Willem L) op wacht door 't hoofd ge
schoten. Misschien een der medeplichtigen.
Ook beweert men hier, dat Lagerman in
's Hage oppasser is geweest van een luitenant,
die neef was van mevrouw van der Kouweu
De couranten zijn nu bezig de bekentenis van
Ti. te illustreeren en o. a. te beweren, dat hij
al lang aan vlagen van krankzinnigheid leed..
Van die vlagen is geen enkele waar. De man is
altijd zeer goed bij zijn verstand geweest en heeft
nooit gedelireerd. Hij moet vroeger tuinman
geweest zijn, o. a. bij de koniogin.
Hij is met militaire honneurs begraven, maar
zijn kameraden hebben hem niets meegegeven
in zijn kist, zooals zij anders doen. Geen hoofd
kussen zelfs en geen bloemen, en op de begraaf
plaats hebben zij hun hoofden niet ontbloot en
geen aarde op de kist geworpen.
Een boekhouder uit Bohemen had zich
te Berlijn 's nachts te slapen gelegd op een
der banken iu de Thiergarten. Bij zijn ont
waken bleek hem, dat hij beter gedaan had in
een logement tc gaan zijn rechterbroekpijp
was met een mes opeugesneden, en uit zijn zak
was al het geld verdwenen, dat hij bij zich
had gehad.
Dezer dagen werd gemeld dat te Chalons,
een persoon was aangehouden, die men in het
bezit had bevonden vau engeveer honderd
duizend francs, welke aan een achtbaar iu-
woner van het departement Haute-Marne ont
stolen wareu.
Eenige dagen geleden ontdekte M. E, A.
eigenaar van smeltovens te Vieux Noncourt,
dat de waarden uit zijn brandkoffer, die hij
heb ik hem geleend."
't Speet den notaris, dal hij over de zaak begonnen
was Hij had er in 't geheel geen slag van oin
bedrukten te troosten, en zei dus op goed geluk
af: «Eene goede les voor u, om nimmer geld aan
vrienden te leencn. Het gevolg is dikwijls dat men
dan van vrienden vijanden maakt."
Zonder den notaris te antwoorden was Lindeman
naar huis gegaan.
't Was eene onaangename tijding, die hij te huis
bracht, maar hij kon die toch voor zijne gade niet
geheim houden. Nog dienzelfden dag bleek 't hem.
dat de notaris goed ingelicht was. Lindeman was
zijn geld kwijt.
«Hier is oen brief voor u bezorgd met 'i, post
merk Lyon, van wien kan hij zijn," vroeg mevrouw
Lindeman.
Lindeman verbrak 't zegel en zag den brief
haastig in.
»Nu?"
«Ik weet :tniet?"
«Kunt ge hem dan niet lezen?"
«Ja: maar hij is niet onderteekend. Daar lees
zelve."
«En wat zult ge doen Lindeman?"
«Ik weet 'tniet."
«Mij dunkt gij moest hem opzoeken, hem ver
rassen."
«Hoe kunt ge aan zoo iets denken."
«Gij zijt knorrig, Lindeman; maar welk vader
zou zijn kind niet tegemoet snellen, als hij weet
dat 'tin armoede verkeert,"
had vergeten te sluiten, verdwenen waren. Het
gestolene bestond uit 2000 fr. in goud en 92000
fr. in actiën en obligatiën van spoorwegen. Zijne
keukenmeid, oud 65 jaren, en die reeds 22 jaren
in zijn dienst is, werd eerst aangehouden en
daarna, bij gebrek aan voldoende bewijzen, in
vrijheid gesteld. Men heeft haar nu op nieuw aan
gehouden. Het schijnt dat de persoon, welke te
Chalons gevat is, slechts de heeler is en dat de
nieuwe aanhouding der meid, tengevolge zijner
verklaringen heeft plaats gehad.
Omtrent drie maanden geleden werd ten na-
deele van M. E. A. een andere diefstal gepleegd
van SOO fr. in goud. Zijn dienstknecht werd be
schuldigd en verscheen voor het hof van assises,
dat hem echter vrijsprak. Alles doet veronder
stellen dat beide diefstallen door denzelfden per
soon gepleegd zijn.
Men meldt uit Caen, dat aldaar reeds twee
maal geschoten is op den schildwacht, geplaatst
aan eenen post van het kasteel nabij 't buskruid
magazijn. De eerste maal heeft men den schild
wacht boven de hand getroffen, zoodat hem den
voorarm is moeten afgezet worden,
Op den Rijn te Lobith is een schip
persknecht uit Homburg uit ziju vaartuig
gevallen en verdronken ten aanschouwe zijner
vrouw, met wie hij voor acht dagen gehnwd
was.
Te Wijns heeft eene oppassende vrouw,
moeder van drie kinderen, door zich te ver
drinken, een einde aan haar leven gemaakt.
Als oorzaak noemt men zinsverbijstering.
In den loop dezer maand zullen een groot
getal kunstmatig bevrozen perziken, uit- Ame
rika naar Europa verzonden worden. Deze
vruchten, welke gedurende de overvaart in het
ijs bewaard en op de plaats hunner bestemuiing
ontdooid worden, hebben een uitmuntenden
smaak en worden buitengewoon duur verkocht.
Volgens een bericht door een schip te
Liverpool aangebracht, stevende dit Zondag,
terwijl er een zware mist heerschte, eene stoom
boot voorbij. Kort daarop hoorde men een
gekraak en een bevel in het Engelsch om de
booten uit te zetten, waarna er niets meer
van de boot vernomen werd.
Te Brussel heeft op uitnoodiging en onder
voorzitting van den burgemeester, een bijeen
komst van de voornaamste hotelhouders en res
taurateurs der stad plaats gehad, die na cenige
beraadslaging een verklaring hebbeu ondertee
kend, waarbij zij zich tegenover elkander en te
genover het gemeentebestuur verbinden, om in
verboden tijd aan hun gasten geenerlei wild meer
voor te zetten. Men hoopt door dezen maatregel
de strooperij tegen te gaan.
«Nu, vrouw, als ge meent, dat 'tgoed is dut ik
ga, dan is 'tmij wel, 't komt mij evenwel voor veel
geschikter te zijn, wanneer we hem eerstschrijvcn.
'tZal ons nu in *t vervolg niet. moeielijk vallen zijn
spoor te volgen, bijaldien hij al eens moclvt be
sluiten verder te gaan. Arm bestolen! Zco
is dan die gansche schat verdwenen,"
Mevrouw Lindeman keurde, wat zelden gebeurde,
't voorstel baars mans goed. Lindeman sloot in den
brief, dien hij in een zeer welwillcndcn toon ge
schreven had, reisgeld om naar A. terug te keeren
en peinsde, wie 't kon zijn, die, in Frankrijk, hem
kende en zoo goed de Nederlandsche taal machtig
was als de schrijver of schrijfster toonde te zijn.
Toen de eehtgenooten 's avonds alleen waren sprak
Lindeman:
«Beste vrouw, onze fmantien hebben in den laat-
sten tijd een' geduchte» knak gehad. Als dat zoo
voortgaat dan zouden we spoedig doodarm zijn.
Bah," viel hij zich zeiven in de roden, «doodarm,
welk eene schande. Alles kan ik uitstaan, maar
voor dien toestand falen mijne krachten. We dienen
dus zulke maatregelen te nemen, dat we de gele-
dene verliezen door extra winsten weer trachten
goed te maken."
«Waarom waart ge ook zoo zot dien v. d. Meelen
zooveel geld te leenen."
(Wordt vervolgd),