Nieuws- en Advertentieblad.
Zaterdag
5 Augustus.
•M 1587.
Zestiende Jaargang.
1876.
Uitgever S. GILTJE8,
NIEUWSTIJDINGEN.
Een Wondeplek onzer Maatschappij,
HELDERSCHE COURANT
Verschijnt DINSDAG- en VRIJDAG-NAMIDDAG.
Abonnementsprijs voor 3 maanden 0.50
Franco per post 0.65
Men abonneert zich in alle BoekwinkelsPostkantoren en Hulp-Postkantoren.
Brieven franco.
De prijs der Adtirtintiin van 1—4 regels is 40 Centen; elke regel meer 10 Centen.
Periodieke herhalingen, alsmede aanvragen en aanbiedingen van dienstpersoneel 5 Cents per regel.
Vóór des Dinsdags en Vrijdags middags 12 uur gelieve men de Advertentiën in te zenden.
Ingezonden Stukken minstens éen dag vroeger.
Helder, Nieuwediep, Willemsoord, enz.
4 Aug. 1876.
Van de regelingscommissie ontvingen wij dezer
dagen een reglement der tentoonstelling van
Kunst, toegepast op Nijverheid en een daar
aan verbonden Internationalen Wedstrijd, te
houden te Amsterdam, in het Paleis voor
Volksvlijt, in de maanden Juni, Juli en Augus
tus van 1877.
Na inzage daarvan vermenen wij onze lezers
en vooral diegenen, die belang stellen in kunst
en nijverheid daarmede in kennis te brengen
terwijl voor een ieder bedoeld reglement aan
het Bureau van dit Biad ter inzage ligt.
Deze tentoonstelling moet een eerste
schrede zijn om verbetering in onze ach
terlijke kunst-nijverheid te brengen en wel door
het opwekken van kunstzin bij onze indus-
triëelen, teneinde ons met het buitenland op
eene hoogte te stellen.
Dat dit een groot volksbelang is, daarvan
zal wel een ieder de overtuiging deelen met
de hooggeplaatste heeren die zich vereenigd
hebben tot het samenstellen der regelings
commissie.
Inzonderheid maken wij attent op de be
langrijke prijzen die bij het concours worden
uitgeloofd, waaronder er verscheidene zijn van
duizend gulden, voorts prijzen en premien van
vijfhonderd, driehonderd en tweehonderd; terwijl
de minste premie honderd gulden bedraagt.
-In vereeniging met de schietclub Willem
Teil" zal er Dinsdag 8 Augustus a. s. in het
park Tivoli door het muziekkorps der artil
lerie-schutterij een vauxhall gegeven worden
voor de leden, met hunne dames, van beide
vereenigingen. Op dien avond zullen tevens
de prachtige prijzen worden uitgereikt aan de
overwinnaars van het concours dat Zondag 6
Augustus a. 8. door de vereeniging «Willem
Teil" zal gehouden worden. Het muziekkorps
zal ook bij die gelegenheid de leden van
h Willem Teil" vergezellen tot het station en
daarna (om half twee) een uitvoering geven
op het stationsterrein.
Gistereu had alhier de ter aardebestelling
plaats van het stoffelijk overschot van den
Hoogbootsman op 's Rijks werf E. II. Niehoff,
ridder der Militaire Willemsorde 4e kl.
Onder de aanwezigen, die de laatste eer aan
dien ridder bewezen, merkte men o. a. op den
schout-bij-nacht P. A. van Rees benevens
eenige andere hoofd- en subalterne officie
ren en mindere schepelingen, begiftigd met
dit eereteeken.
Men schrijft ons van 't Zand in de
Zijpe, 1 Aug., het volgende
Heden had alhier de aangekondigde kolf-
wedstrijd plaats. Het aantal loten beliep 56
Na een vrij hevigen strijd, waarin met afwisse
lend geluk gestreden werd, bleef de heer J. de
Bruin van 't Zand overwinnaar. Aan dezen
gelukte het den prijs een fraaie pendule
voor den heer D. Kruit en de premie een
dito lamp te winnen voor den heer I.
Bruin. Men kan licht begrijpen, dat deze
gelukkige afloop een zeer gunstigen indruk
bij ons heeft achtergelaten, vooral als men be
denkt, dat onderscheidene mededingers uit de
Zuid-Zijpe waar sinds geruimen tijd een
kolfbaan gevestigd is waren komen opda
gen. De kolfbaan aan 't Zand is pas in ge
bruik gesteld.
Dinsdagavond betrok een talrijke wacht hu
zaren de hoofdwacht op den dam te Amsterdam.
De vechtpartijen en ongeregeldheden, waarinden
laatsten tijd huzaren de hoofdrol speelden, gaven
daartoe aanleiding. Van de hoofdwacht werden
van tijd tot tijd patrouilles uitgezonden, die
de voornaamste straten doorkruisten.
Uit vrees voor ongeregeldheden, wegens
het afschaffen der kermis, zal voortaan een
twintigtal huzaren des nachts patrouilleeren,
om bij eventueele oploopen de nachtpolitie te
adsisteereD.
Woensdagavond volgde een vrouw met
een kind op den arm, in de Wagenstraat te
's Hage een heer en dame. «Een centje as-je-
blieft, meneertje!" riep de arme moeder het
oogenschijnlijk rijke paar na. De heer gaf haar
eeuig kleingeld. Zij volgde al tellende den ede
len gever, tot zij, onder een lantaarn gekomen,
bleef staan en toen, haastig weder, volgende,
haar weldoener aansprekende, gaf ze hem op
haar beurt iets over.
De heer bleef verwonderd staan. Drie centen?
Ja meneertje, Brabantsche centen nemen wij
niet aan.
Nergens in ons land is misschien de be
weging tegen de Brabantsche centen zoo groot
geweest als te Sneek, Men kan gerust zeggen
dat zij daar geheel uit den omloop verdwenen
zijn. Een 30tal winkeliers hebben aangekon
digd, dat ze die centen op een bepaalden dag
niet meer zouden ontvangen en voor dien ter
mijn heeft ieder zich er van ontdaan, zoo spoe
dig hij kon. Men zegt, dat éen winkelier op
éen dag 250UO stuks heeft ontvangen. Thans
ziet men ze er niet meer.
Dinsdagmorgen ten ongeveer half zeven
ure, toen er nog slechts weinig liefhebbers in
zee waren, heeft er bij de badinrichting voor
mannen te Scheveningen een treffend ongeluk
plaats gehad. Twee jonge heeren, die zich te
ver in zee gewaagd haddenverkeerden in le
vensgevaar. De heer v. Franckeen ingeze
ten van den Haag stelde alle gevaar voor
eigen leven trotseerende, alle pogingen in het
werk om de jongelingen te redden. Hij
FEUILLETON.
Oorspronkelijke novelle.
Door den schrijver van Licht in duisternis."
14. IIet huwelijk.
«Wisker ik moet iets doen om te leven. Mijne
verdiensten op 't kantoor zijn niet in staat om in
de behoeften van mij alleen te voorzien, hoe zullen
zij dan toereikend zijn voor de uitgaven van een
huisgezin
Wij «preken er thans niet verder over, dat 't
geen u eene onmogelijkheid schijnt, werkelijk ge
schieden kan, maar laat dat besluit varen, of gij
snelt uwen ondergang tc gemoet. In den omgang
met slechte menschen lijdt 't karakter. Breeders
wil alles beproeven; hij bezit niets. Hij waagt dus
eigenlijk 't geld van een ander en dat is kwaad,
dat is slecht.
«Ik dacht dat gij er anders over zoudt denken."
«Die eenmaal, op welke wijze dan ook, failliet
raakte en zonder middelen weer op nieuw zaken
doet, speelt een gevaarlijk spel en dat doet Breeders.
Hij bekreunt er zich weinig om of de leveranciers
of dc burgers, die, omdat ze eerlijk willen handelen
en door de wereld wensclien te komen, geen schade
moest zijne menschlievende pogingen met
den dood bekoopen. De beide jongelieden
werden door het personeel van de badin
richting geredeen hunner was geheel bui
ten kennis en meer dood dan levend. In
het lokaal der binnenbaden gebracht, werd door
den baddokter Mess alles aangewend om de
levensgeesten bij den drenkeling op te wekkeu,
hetgeen na herhaalde onvermoeide pogingen
mocht gelukken.
Onder de circa 400 kolonialen, die zich
op dit oogenblik te Harderwijk bevinden en
eerlang naar Indië vertrekken zullen, bevinden
zich niet meer dan 6 Hollanders. De overigen
zijn allen vreemdelingen.
In het Utr. D. leest men:
De hooioogst in deze provincie is thans ge
heel afgeloopende uitkomst heeft over het
algemeen de verwachting overtroffen, daar vol
gens een algemeen overzicht de geheele hooi
bouw slechts 1 c gedeelte minder zal zijn
dan voorleden jaar.
Gister middag werd in de stads binnen
gracht alhier met den hengel een snoek ge
vangen die ongeveer 7 kilogr. woog. Ofschoon
de hengel brak, werd de hengelaar den snoek
toch meester,
In geen jaren zijn de aardappelen zoo ge
zond geweest als dit jaar, daar nagenoeg geene
sporen ontdekt worden van de bekende ziekte
men schrijft dit vooral toe aan den weinigen
regen die gevallen iswaardoor de vrucht
echter klein vau stuk zal blijven. De ver
bouwers maken, in weerwil daarvan, door de
zeer hooge prijzen goede zaken.
In een binnenwater in deze gemeente vend
men gistermiddag veel visch dood op het water
drijvenmen denkt, dat door kwaadwilligheid
de visch vergiftigd is.
Dinsdag morgen wilde zekere H. Zwiers
te Arnhem, die met zijn turfschip aan den
steenoven lag, zijne boot van het schip afduwen,
maar verloor daarbij het evenwicht en verdween
iu de diepte. Zijne vrouw wilde hem redden,
en daartoe van boord in de boot springen
maar viel evenzoo in 't water. Drie mannen
sprongen toe en redden de vrouw, maar de
man verdronk.
De Courr. de la Meuse houdt het er
voor, dat het niet veel scheelt of het is hier
gelijk in Pruisen, wat de vervolging der ca-
tholieken betreft. Ten blijke daarvan wijst
het blad op het gebeurde met een bedevaart
van Beek-Houtum. Deze processie, zoo 't een
processie genoemd mag worden, bestaat langer
dan 30 jaren en is dus wettig. Des ondanks
hebben gendarmen haar gevolgd en de bede-
rtgangers verboden te bidden en te zingen.
De bedevaartgangers waren in hun recht, maar
des ondanks hebben zij moeten zwijgen, want
kunnen lijden, door hem worden afgezet."
«Maar," hernam Adolf, »'t loopt toch ook wel
eens mee in de wereld. Daar heb je, om een voor
beeld tc noemen, de kruidenier, die hier over
woonde. Hij maakte een fameus bankroet, want 't
passiet bedroeg honderduizend gulden. Hij accor
deerde voor 20 procent en 't accoord werd getrof
fen. Een jaar later was do winkel drie maal zoo
groot als voorheen, de affaire stond op naam zijner
oudste dochter en nu nu leeft hij stil te Arnhem."
«Juist dat voorbeeld moet u afschrikken, 't Is
jammer genoeg, dat men in de maatschappij onder
bescherming der wet zoo handelen kan. Maar ik
moet naar huis. Wat ik u echter ook nog zeggen
moet is, dat ik morgen onmogelijk bij de voltrek
king van uw huwelijk tegenwoordig kan zijn."
»Dat meent ge toch niet?"
«Stellig."
«Dat spijt me, ik rekende er vast op."
«Ik kan onmogelijk. Waarschijnlijk zult ge me ech
ter nog even zien." met deze woorden nam Wisker
afscheid van zijn vriend en begaf zich snel naar
huis, waar zijne gade hem met ongeduld verbeidde.
»lk ben werkelijk verheugd, lieve, dat ik weer
hier ben. 't Gaat met Adolf verkeerd, dubbel ver
keerd, omdat hij zelf met inziet, hoe dwaas lnj han
delt. Dat huwelijkik verwacht er niet veel goeds
van."
«Ik ook niet, Wisker."
«Wij gaan morgen niet heon; de patroon kan mij
de gendarmen zouden in geval van ongehoor
zaamheid zich vau hunne karabijnen bediend
hebben, wat geheel en al Pruisisch zou zijn
geweest. De bedevaartgangers hebben gezwe
gen en zij hebben wel gedaan zij zouden
zich tot de rechtbanken hebben kunnen wen
den maar zij hebben zich het spreekwoord
herinnerd: «in den winter zijn alle winden
koud." Wij leven alzoo onder de heerschappij
van den gendarme en de gendarmedie de
dieven belet ons goed te stelen berooft ons
tegelijkertijd van onze rechten."
Uit Grave wordt van 31 Juli gemeld;
Voor de tweede maal heeft zich 't feit voor
gedaan, dat aan hoornvee, nabij de stad in de
weiden loopende, verwondingen zijn toegebracht.
Een koe, die heden ochtend ten half zes naar
de weide was gebracht, toebehoorende aan een
melkboer alhier woonachtig, werd omstreeks
9 ure voormiddag bevonden zwaar gewond te
zijn aan den linker-voorpoot en aan een der
ooren. Een onverlaat had het arme dier een
diepe gapende wond toegebracht, alsof hij het
den poot had willen afsnijden. Deze feiten zijn
te opmerkelijker dewijl de koeien den nacht
op stal door brengen, zoodat de verwondingen
op lichten dag moeten zijn toegebracht. De
politie doet ijverig onderzoek.
Een correspondent te Perrvat» de"w±ttg~
Zeitung weerspreekt, onder dagteekening van
28 Juli, van goed ingelichte zijde ten stellig
ste alles, wat over den toestand der sultans is
medegedeeld. Men leest in dien brief o. a. het
volgende: «Dank zij eener zeer doelmatige ge
neeskundige behandeling, heeft de lijdende toe
stand reeds sedert eenige weken opgehouden
Murad bezoekt de inoskee, hij bemoeit zich
weder met staatszaken, leest de hem ter onder-
teekening voorgelegde stukken, leest dagbladen,
ja hij hespeelt zelfs weer de piano, gebruikt
zeebaden, maakt wandelingen en uitstapjes naar
den Bosphorus, enz.; kortom van zijne geheele
ziekte is thans niets meer overgebleven dan
zekere lichamelijke en zielzwakte welke bij
eene doelmatige behandeling, over eene maand
geheel zal verdwenen zijn. Van een regent
schap of een nieuwe troonswisseling door af
danking ten gunste van Prins Hamed, is geen
sprake."
Te Oran werden den 20 Juli een drie
tal Arabische roovers geguillotineerd. Na de
executie kwamen, als gewoonlijk, de bloedver
wanten de lijken halenom die bij de
anderen dooden van hun stam te begraven.
De begrafenis had echter niet plaats voor de
hoofden weder op den romp waren genaaid.
Dit geschiedde met ruwe houten naalden en
nadat de koppen weer aan den hals vastzaten,
werden dassen met heete pek hieromheen ge
slagen; zoodat men zeker kon zijn, dat de
niet missen. Ik hoop, dat 't voor u geene teleur
stelling is."
«Voor mij?"
«Ja beste
«Volstrekt niet."
«Als ik morgenmiddag van 't kantoor kom, loop
ik even bij Adoll aan. 't Spijt me waarlijk voor hem,
dat de zaken zulk een keer genomen hebben, maar
van Leeuwen vraagt wel honderdmaal om raad en
geeft men dien, dan gaat hij toch zijnen gang en
volgt zijne eigene meening. Zijn hoofdgebrek is,
dat hij niet nadenkt, nimmer vooruitziet en alles
aan 't toeval overlaat.
Wisker en zijne vrouw lagen reeds in diepe rust
toen Adolf nog op zijne kamer zat.
«Niet met Breeders handelen, zegt Wisker, maar
ik heb de stukken reeds geteekend. Aanvankelijk
zullen we ieder drie duizend gulden bijeen brengen;
dat is een groot bezwaar voor mij. Om 't even, ik
moet maar wachten op de dingen die komen zullen.
Eindelijk de klok van twaalven was reeds
koud zocht Adolf ook eenige rust, maar 't duurde
lang eer hij den slaap kon vatten. Reeds vroeg in
den morgen was hij weer wakker. Hij zag naar
buiten; de zon scheen vroolijk en vriendelijk tegen
zijne ramen, die naar 'toosten gekeerd waren. Dit
stemde hem ook wat vroolijker en vlug wipte hij
uit zijn ledikant, terwijl hij mompelde:
»'t Zou kinderachtig van me zijn mij to kwellen
met de toekomst. Loopt alles me tegen dan
dooden op hun reis naar het paradijs het hoofd
niet meer zouden verliezen.
De Messager de la Manche bevat het
treurig verhaal van een grap, die een gendar
me wilde hebben met zijn brigadier. De gen
darmes Durand en Verlandé moesten te Quibon
hun chef afhalen. De eerste, die de inrichting
van de woning kende, ging naar boven en riep
met veranderende stem den brigadier, die op
zijne kamer zat te dommelen, door de geslo
ten deur toe: je geld of je leven. De ander
zeide dat hij geen geld had, waarop Durand
nogmaals zijn eisch deed. De brigadier greep
zijn geweer en schoot door de deur: de kogel
trof het hart van Durand, die nog de macht
had om naar buiten te snellen, waar zijn mak
ker, die op het geweerschot was toegesneld,
hem stervend opving. De brigadier is wanho
pend want Durand is zijn beste vriend.
In de Zweedsche prov. Dalekarnie is
dezer dagen op verschillende plaatsen een mie
renregen gevallen. Een zwarte wolk kwam o a.
uit het bosch boven het dorp Bodarne aandrij
ven en ontlastte zich spoedig daarna. Er viel
eene massa dieren; de straten werden er mede
bedekt. In een huis vielen zij door den schoor
steen en vulden verscheidene pannen op het
vuur. Na den mierenregen viel een gewone
regen* waardoor de mieren weggevaagd werden
Te Rathenow heeft onder treurige om
standigheden een zelfmoord plaats gegrepen.
Een oppassend militair werd door zijn supe
rieur beleedigd en toen hij zich daarover bij
zijn kameraden beklaagdezij een van hen
gekscherend ik schoot mij liever dood dan dat
ik zoo iets verdroeg. Sappo zoo was den
naam van den soldaat ging daarop de kamer
uit en kwam een oogenblik later met een re
volver terug. Onder het gelach der aanwe
zigen zette hij den mond vau het wapen onder
den kin, het schot ging af en Soppa
was een lijk.
Cura^ao 1 Juli. Verleden Zondag heb
ben de drie alhier gevestigde loges de Verge
noegingIgaaldad en Acacia het feest van St.
Jan, Johannes den Dooper, patroon van de
Orde der Vrijmetselaren, plechtig gevierd. De
loge de Vergenoeging heeft dien dag ook het
zestigjarig Nationaal Grootmeesterschap van
Z. K. II. prins Frederik der Nederlanden fees
telijk herdacht en tevens den heer P. I. Bean-
jongedeputeerde van den Grootmeester Na
tionaal voor deze kolonie met een feest verrast
ter herdenking van zijn vijftigjarig lidmaatschap
der Orde. De Loge bood hem bij die gelegen
heid epn smaakvol in Nederland vervaardigd
maQonniek ornament aanbestaande in een
gouden kruis met kostbare stcenen versierd en
voorzien van toepasselijke inscriptiën.
naar 'tland van belofte, naar de nieuwe wereld,
waarheen zoo velen mij zijn voorgegaan."
Tegen acht uur begon hij zich met zorgteklee-
den, want te negen ure zou 't rijtuig voorkomen,
waarmede hij zijne bruid wenschte af te halen.
De koetsier paste goed op zijn tijd en van Leeu-
en liet zich niet lang wachten. Vlug wipte hij
naar beneden, sloeg een vrijmoedigen blik op de
nieuwsgierige menigte en stipte in de keets. De
paltrenier sloot 't portier en de paarden snelden op
't klappen der zweep in galop voort.
«Een knap jonkman," zeiden sommigen.
«Hij doot een rijk huwelijk," spraken anderen.
«Hoe gelukkig moet hij zijn," meenden velen.
Niemand scheen door 't klatergoud der wereld
heen te kunnen zien of de gave te bezitten't wezen
van den schijn tc kunnen onderscheiden. Kon men
dat, hoe dikwijls zou 't blijken dat dat schijnschoon
zeer onbehagelijk, die geleende vroolijkheid slechts
bedrog is om de wereld tc verblinden. Gelijk een
kalme effene waterspiegel menigmaal bedriegt zoo
verbergt een kalm gelaat ook dikwijls de onrust*
die er in de ziel woedt. Zoo was 'took bij Adolf
van Leeuwen.
De getuigen en genoodigden zaten reeds ten huize
van Berman. Rika ontving haren bruidegom met
een vroolijken lach om de lippen. Weinig begrip
of gevoel scheen ze te hebben van 't gewicht van
't oogenblik. Naar 't uiterlijk te oordeelen werd
alle ernst bij haar gemist, eu toch, een paar uur
later zou ze haar eigen «te huis" hebben, een
gansch nieuwe wereld zou zich voor haar ontslui
ten, waarin ze priesteres kon zijn, maar ook
maar Rika dacht aan niets, ja toch aan iets, aan
hare fraaie kleeren, aan 't feest; zij hoopte hu eens
tc schitteren.
't Mag gezegd worden dat Berman geene kosten
gespaard had, om alles een prachtig voorkomen te
geven. Zes rijtuigen van de fraaiste soort rolden
naar 't stadhuis en daarna naar 't kerkgebouw,
waar een der leeraren de huwelijksplechtigheid
kerkelijk zou inzegeneu.
Rika was er bijzonder op gesteld dat dit laatste
niet verzuimd werd. Dat zou immers jammer zijn,
want dan ware er eene gelegenheid minder om aan
haar praalvertoon voldoening te geven. Adolf had
er niets op tegen, evenmin als Berman en diens
gade. 't Was immers de gewoonte en die moet
men volgen.
Een beste zaak is 't, dat 't huwelijk kerkelijk in
gezegend wordt, maar 't zij geen vorm. In de ste
den geschiedt dat inzegenen steeds, nimmer wordt
't verzuimd, maar helaas! 'tware zoo dikwijls veel
beter dat die plechtigheid achterwege bleef, opdat
eene heilige zaak niet ontheiligd worde, 't Is meer
gezien dat er in de kerk waren inbeschonken
toestand.
Te platten lande wordt zelden eene huwelijks-
I plechtigheid kerkelijk ingezegend. Waarom laat
men dit? Wordt vervolgd.
